Sygnatura akt IX C 151/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 7 września 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie IX Wydział Egzekucyjny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Arkadiusz Grzelczak

Protokolant: Łucja Łukińska

po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017 r. S.

sprawy z powództwa O. K.

przeciwko Fundusz (...) sp. z o.o. w W.

- pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności (art. 840 kpc)

I.  pozbawia w części tytuł wykonawczy wykonalności tj nakaz zapłaty z dnia 19 maja 2000r wydany w sprawie I Nc 244/00 przez Sąd Rejonowy w Szczecinie zaopatrzony w klauzulę wykonalności w trybie art. 794 kpc wobec postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2016r w sprawie III Co 174/15 zaopatrzony klauzulą wykonalności w dniu 13 maja 2016r co do zapłaty kwoty odsetek od kwoty 11 318,18 zł (jedenaście tysięcy trzysta osiemnaście złotych osiemnaście groszy) od dnia 19 maja 2000 roku do dnia 20 czerwca 2013 roku zasądzający O. K. od na rzecz Funduszu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie

S. , dnia 25 września 2017 r.

Sygn. akt. IX C 151/16

UZASADNIENIE

Powódka O. K. wniosła przeciwko pozwanemu Funduszowi (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. pozew o pozbawienie wykonalności nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w Szczecinie I Wydział Cywilny z dnia 19 maja 2000 roku, sygn. akt I Nc 244/00 zaopatrzony w klauzulę wykonalności w trybie art. 794 kpc postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2016r w sprawie III Co 174/15 przez Sąd Rejonowy Szczecin Centrum w S..

Uzasadniając swoje stanowisko powódka podniosła zarzut przedawnienia roszczenia w oparciu o art. 125 k.c.

W odpowiedzi na pozew (k. 107) pozwany uznał powództwo co do części odsetek i dalszej części wniósł o oddalenia powództwa w całości. Pozwany podniósł, że sporne roszczenie nie przedawniło się w związku z okresem 10 letnim albowiem nastąpiło przerwanie okresu poprzez wszczęcie egzekucji Km 1026/00 i złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalnosci.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym Sąd Rejonowy w Szczecinie I Wydział Cywilny z dnia 19 maja 2000 roku, sygn. akt I Nc 244/00 zaopatrzony w klauzulę wykonalności S. zasądził na rzecz pozwanego Funduszu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. od O. M. obecnie K. kwotę 11 318,18 zł wraz z odsetkami od dnia 23 marca 2000r.

Postanowieniem w trybie art. 794 kpc postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2016r w sprawie III Co 174/15 Sąd nadał klauzulę wykonalności .

Niesporne, a nadto dowód:

- tytuł wykonawczy – w sprawie I Nc 244/00

- tytuł wykonawczy – w aktach Km 672/16

- Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności k – 13 w sprawie I Nc 244/00

Wierzyciel (pozwany) wszczął postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 1026/00, które postanowieniem w trybie art. 824 § 1 pkt 3 kpc zostało umorzone w dniu 07 maja 2007r.

Dowód:

- postanowienie z dnia 07 05 2007 r k – 106 akt

Po uzyskaniu klauzuli wykonalności w trybie art. 794 kpc pozwany wszczął egzekucję wobec powódki w sprawie Km 672/16 składając wniosek do komornika D. M. w dniu 20 czerwca 2016r.

Dowód:

- wniosek o wszczęcie egzekucji k – 1 akt Km 672/16

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w częściowo uzasadnione.

Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., stosownie do którego: „§ 1. Dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.”.

Spór w sprawie ogniskował się wokół podniesionego przez powoda zarzutu przedawnienia roszczenia.

Stosownie do art. 117 § 1 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Zaś zgodnie z art. 117§2 k.c., po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne. W przypadku objęcia roszczenia tytułem wykonawczym skutek ten przejawia się w utracie przez wierzyciela uprawnienia do korzystania z pomocy przymusu państwowego dla wyegzekwowania roszczenia. [podobnie A. J. w Komentarzu do art. 125 kodeksu cywilnego (Dz.U.64.16.93), [w:] A. K. (red.), K. K.-P., E. N., Z. G., A. J., A. J., T. S., Kodeks cywilny. Komentarz. T. C. ogólna, LEX, 2009]. Stąd podniesienie zarzutu przedawnienia może zostać potraktowane jako określone w art. 840 § 1 pkt 2 kpc zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie nie może być egzekwowane.

Na mocy art. 125 § 1 k.c., „Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.”

Ponadto zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c., „bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia”. Dalej na mocy art. 124 § 1 i 2 k.c., „Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.”.

Okoliczności faktyczne sprawy Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów.

Podkreślenia wymaga, iż Sąd orzekający w sprawie stoi na stanowisku, że złożenie wniosku o nadanie orzeczeniu klauzuli wykonalności, wszczęcie egzekucji przerywa bieg przedawnienia. W doktrynie i orzecznictwie przeważa obecnie pogląd o tym, iż złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu przerywa bieg przedawnienia jest dominujący w judykaturze i zyskał powszechną aprobatę (por. wyrok Sądu Najwyższego z 12 stycznia 2012 r. , IICSK 203/11 , LEX nr 1125087, wyrok Sądu Najwyższego z 5 listopada 2004 r. , IICK 478/03 , LEX nr 359477, wyrok Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2004 r. , IICK 276/04 , LEX nr 284135). Jak słusznie podniósł Sąd Najwyższy w przywołanych wyżej orzeczeniach, wcześniejsze stanowisko judykatury nawiązujące do wymagania „bezpośredniości czynności” oparte było na znaczeniu powyższego sformułowania wskazanym w słownikach języka polskiego z pominięciem celu jego wprowadzenia oraz funkcji, jakie spełnia możliwość przerwania przedawnienia. W pełni przekonująca jest argumentacja Sądu Najwyższego, że zaliczenie nadania klauzuli wykonalności do kategorii czynności "przygotowawczej" i odmówienie jej przymiotu "działania bezpośredniego" byłoby sprzeczne z istotą sądowego dochodzenia roszczeń i zaspokajania ich w drodze egzekucji, charakteryzującego się określoną w ustawach sekwencją czynności stron oraz organów wymiaru sprawiedliwości i egzekucyjnych. Wniosek o nadanie klauzuli wykonalności stanowi przecież - poza przypadkami nadawania takiej klauzuli z urzędu - conditio sine qua non zaspokojenia roszczenia. Do czasu ukończenia postępowania wywołanego tym wnioskiem, uprawniony nie może podjąć innej czynności mogącej też przerwać bieg przedawnienia. Stąd złożenie tego wniosku nie tylko powoduje przerwanie biegu przedawnienia, ale też jego zawieszenie aż do czasu ukończenia postępowania wywołanego tym wnioskiem (art. 124§2 k.c.). Sąd Najwyższy zaznaczył, że uregulowanie to odpowiada fundamentalnemu założeniu instytucji przedawnienia, według którego termin przedawnienia nie może biec, jeżeli uprawniony nie ma możliwości realizowania roszczenia (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2003 r., V CK 13/03 i V CK 24/03 (niepubl.), oraz uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2002 r., III CZP 72/01, OSNC 2002/9/107).

Analizując stan faktyczny stwierdzono, że nakaz zapłaty wydany w dniu 19 maja 2000 roku uprawomocnił się bez zaskarżenia, a w dniu 07 sierpnia 2000 roku orzeczeniu nadano klauzulę wykonalności. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c. złożenie wniosku o nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności stanowiło czynności powzięto bezpośrednio w celu zaspokojenia roszczenia, a zatem zgodnie w wykładnią Sądu Najwyższego z dnia 16.01.2004 roku, III CZP 101/03, przerwało bieg przedawnienia. Termin przedawnienia rozpoczął swój bieg na nowo.

Następnie wszczęto egzekucję Km 1026/00, która zakończyła się w dniu 07 maja 2007r w związku z bezskutecznością postępowania.

Wobec powyższego termin 10 letni zaczął biec na nowo 08 maja 2007r.

Wobec złożenia wniosku o wszczęcie w dniu 20 czerwca 2016r ponownej egzekucji nastąpiło ponowne przerwanie biegu przedawnienia. Z tegoż względu co do należności głównej nie nastąpiło przedawnienie co uniemożliwiło Sądowi pozbawienie w żądanym zakresie tytułu wykonawczego.

Jednakże odnośnie odsetek określonych w tytule wykonawczym to przepis art. 125 kc przewiduje termin 3 letni.

W tym zakresie Sąd podziela rozważania Sądu Najwyższego I CSK 197/13 - Określony w art. 125 § 1 k.c. dziesięcioletni termin przedawnienia ma zastosowanie do stwierdzonych wyrokiem roszczeń o odsetki za opóźnienie wymagalnych w chwili uprawomocnienia się wyroku. Trzyletniemu przedawnieniu ulegają stwierdzone wyrokiem roszczenia o odsetki za opóźnienie należne i wymagalne po dniu uprawomocnienia się wyroku.

Nakaz uprawomocnił się wobec powódki w dniu 15 czerwca 2000r. Egzekucję wobec powódki wszczęto na podstawie wniosku złożonym do komornika D. M. Km 672/16 w dniu 20 czerwca 2016r.

Wobec powyższego odsetki określone w nakazie zapłaty od dnia 19 maja 2000r przedawniły się do dnia 20 czerwca 2013r co skutkowało pozbawieniem w tym zakresie tytułu. W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo w pkt II wyroku.

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt I i II wyroku.