WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: p.o. protokolanta Agata Pyrzyk

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2017 r. w Kłodzku

na rozprawie sprawy z powództwa A. D.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda A. D. kwotę 1197,58 zł (jeden tysiąc sto dziewięćdziesiąt siedem złotych 58/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 kwietnia 2015 roku;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  nie obciąża powoda kosztami procesu poniesionymi przez stronę pozwaną w tym kosztami zastępstwa procesowego;

IV.  nakazuje powodowi by uiścił na rzecz Skarbu Państwa kasa tut. Sądu tytułem kosztów biegłego kwotę 295,33 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych 33/100) tymczasowo poniesionych przez Skarb Pastwa.

UZASADNIENIE

Powód A. D. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) .U. z siedziba w W. kwoty 7197,58 zł, na którą składają się kwota 6.500 zł tytułem zadośćuczynienia oraz kwota 697,58 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdów do placówek medycznych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 3 kwietnia 2015 r.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 10 grudnia 2014 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której poszkodowany został powód, a sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie u strony pozwanej.

Po zgłoszeniu przez powoda żądania ubezpieczycielowi, strona pozwana przyznała kwotę zadośćuczynienia 1000 zł oraz odszkodowanie za koszty leczenia 120, 61 zł, a następnie dalsze 2000 zł i 500 zł tytułem zadośćuczynienia, koszty leczenia 592, 89 zł oraz tytułem utraconych dochodów i korzyści kwotę 592,89 zł.

Po wypadku, powód, na skutek narastających dolegliwości bólowych, udał się na (...) w P., gdzie po wykonaniu diagnostyki stwierdzono skręcenie i naderwanie odcinka szyjnego kręgosłupa z odprostowaniem fizjologicznej lordozy szyjnej oraz stłuczenie podudzia i zalecono diagnostykę w poradni ortopedycznej i neurologicznej..

Powód podniósł, że przed wypadkiem był zdrowy, a po wypadku podporządkowała całe swoje życie leczeniu i ponosił koszty z tym związane, w tym koszty dojazdu na leczenie.

Pomimo zakończenia zasadniczej czesci leczenia powód korzystać będzie jeszcze długo z zabiegów rehabilitacyjnych i okresowych wizyt lekarskich z uwagi na trwające dolegliwości bólowe..

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazała na konieczność powołania biegłego z zakresu ortopedii celem ustalenia przebiegu leczenia , długości dolegliwości bólowych i charakteru dolegliwości, a także wskazała na konieczność powołania biegłego psychiatry w związku z zażyciem i przepisaniem powodowi leku C..

Strona pozwana przyznała, że prowadziła postępowanie w sprawie szkody i przyznała powodowi 2000 zł tytułem zadośćuczynienia i 120, ,61 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, a następnie dalsze 500 zł tytułem zadośćuczynienia , 1627, 93 zł tytułem utraconych dochodów i koszty dojazdów 592, 89 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sprawca ubezpieczony w (...) .U. z siedzibą w W. uderzył w samochód powoda, powodując u A. D. obrażenia, które skutkowały zwolnieniem lekarskim przez okres pół roku, problemami w poruszaniu się, trudnościami w funkcjonowaniu rodziny powoda, który nie mógł wozić żony i dziecka oraz potrzeba przyjmowania leków przeciwbólowych.

Dowód: przesłuchanie powoda K- 182, akta szkody, zaświadczenie policji k- 10

W chwili wypadku 10 grudnia 2014 roku powód miał 37 lat. Bezpośrednio po zdarzeniu odczuwał nasilone dolegliwości bólowe i ograniczenia w wykonywaniu codziennych prac i utrudnienia w codziennym funkcjonowaniu, wprawdzie mógł samodzielnie wykonywać czynności, ale robił to wolniej.

Obecnie nie ma żadnych przeciwwskazań zdrowotnych do uprawiania przez powoda sportu czy normalnego funkcjonowania, korzystania z rozrywek czy spełniania funkcji społecznych.

Powód nie podał badającemu go biegłemu ortopedzie praktycznie żadnych dolegliwości odczuwanych obecnie. Biegły nie ustalił u powoda długotrwałego ani trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Powód po wypadku korzystał z rehabilitacji w C. (...), zaprzecza wcześniejszym urazom i chorobom kręgosłupa i stawów obwodowych, po wypadku nosił kołnierz wspierający kręgosłup.

Powód poniósł koszty rehabilitacji prywatnej, w związku z niemożnością korzystania z rehabilitacji NFZ, poniósł koszty dojazdów na zabiegi i wizyt lekarskich. Strona pozwana wypłaciła powodowi 2000 zł tytułem zadośćuczynienia i 120, ,61 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia, a następnie dalsze 500 zł tytułem zadośćuczynienia, 1627, 93 zł tytułem utraconych dochodów i koszty dojazdów 592, 89 zł.Nie wypłaciła powodowi dalszych kosztów dojazdów w wysokości 697, 58 zł.

Dowód: akta szkody, przesłuchanie powoda K- 182

dokumentacja medyczna K-11-59

Biegła R. B. specjalista psychiatra, w opinii sporządzonej na zadanie strony pozwanej, po zbadaniu powoda i zapoznaniu się z dokumentacja lekarską, stwierdziła, że A. D. dwukrotnie zapisano lek C. (...) w 2015 roku z zaleceniem przyjmowania 2 tabletek dziennie. Lek otrzymał powód z uwagi na odczuwany bezpośrednio po wypadku stres. Powód nie izolował się społecznie, nie pojawiły się zaburzenia adaptacyjne, stany depresyjne ani lękowe zaburzające funkcjonowanie powoda. Obecnie czuje się osobą zdrową psychicznie, wrócił do pełnienia ról społecznych , prowadzi samochód, jest aktywny, pracuje zawodowo.

Powód nie wymaga leczenia psychiatrycznego ani psychologicznego związanego z wypadkiem i w przyszłości mało prawdopodobne jest aby pojawiły się jakiekolwiek następstwa zaburzeń psychicznych związanych z wypadkiem z 10 grudnia 2014 roku.

W wyniku wypadku nie doznał długotrwałego ani trwałego uszczerbku na zdrowiu psychicznym .

Dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k- 143-148

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył:

W przedmiotowej sprawie strona pozwana kwestionowała zasadność dochodzonego roszczenia wskazując, że wypłaciła już na rzecz powoda wszelkie zadośćuczynienie i odszkodowanie.

Zgodnie z art. 444. § 1 k..c..: ”w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty.

Zgodnie z art. 445. § 1 k.c: „w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”.

Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k..c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Nie jest w sprawie sporne, że sprawca wypadku ubezpieczony był u strony pozwanej.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego – opinii powołanych biegłych psychiatry i ortopedy, akt szkody, pism, rachunków, dokumentacji medycznej, i przesłuchania powoda, Sąd uwzględnił powództwo w części- w zakresie zadośćuczynienia – 500 zł i zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych – 697, 58 zł.

Sąd miał na względzie, że strona pozwana wypłaciła już powodowi zadośćuczynienie w kwocie 2500 zł i przyznana dalsza kwota 500 zł w pełni rekompensuje rozstrój zdrowia po wypadku, ból, stres i ograniczenia odczuwane po zdarzeniu, doznane dolegliwości i niezdolność do pracy przez 6 miesięcy.

W przedmiocie odsetek Sąd uwzględnił poglądy orzecznictwa, w tym wyrok I ACa 436/15 2015-10-08, w którym Sąd Apelacyjny w Łodzi stwierdził: LEX nr 1927625: „ Zasądzenie odsetek ustawowych od daty wyrokowania byłoby uzasadnione, gdyby na wysokość zadośćuczynienia wpływ miały okoliczności zaistniałe po dacie zgłoszenia roszczenia. Jeśli zaś znane lub dające się ustalić okoliczności mające wpływ na jego wysokość istniały w dacie zgłoszenia roszczenia i już wówczas było ono uzasadnione, stan opóźnienia powstaje od daty, kiedy świadczenie powinno być spełnione.

2. Nie jest tak, że obowiązek zapłaty zadośćuczynienia powstaje dopiero z chwilą wydania lub uprawomocnienia się orzeczenia sądowego. Nie ma bowiem żadnych przeszkód ku temu, by, co do zasady, roszczenia o zapłatę zadośćuczynienia były rozpoznawane i uwzględniane na drodze pozasądowej.”

Ustalając wysokość zadośćuczynienia sąd miał na uwadze przede wszystkim treść i ustalenia opinii biegłych – psychiatry i ortopedy.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 maja 1967 r. I PR 118/67 wskazał:” W razie stwierdzenia, że poszkodowany doznał cierpień fizycznych i rozstroju zdrowia, które przez krótki nawet okres czasu wytrąciły go z równowagi i zakłóciły tok jego życia i pracy, przyznanie mu przewidzianego w przepisie art. 165 § 1 k.z. (obecnie 445 § 1 k.c.) zadośćuczynienia będzie z reguły uzasadnione. LEX nr 13932

W wyroku I A Ca 561/15wyrok s.apel.2015-11-10 w Katowicach, ”/LEX nr 1950324/ Sąd ten wskazał: „Zadośćuczynienie przewidziane w art. 445 § 1 k.c. pełni funkcję kompensacyjną, przyznana suma pieniężna ma stanowić bowiem przybliżony ekwiwalent poniesionej szkody niemajątkowej.

Podstawowym kryterium określającym rozmiar należytego zadośćuczynienia jest rozmiar doznanej krzywdy, tj. rodzaj, charakter, długotrwałość cierpień fizycznych, ich intensywność i nieodwracalność skutków.(..).. Zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną czynem niedozwolonym jest świadczeniem przyznawanym jednorazowo, ma charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę za wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne zarówno te, których poszkodowany już doznał, jak i te które zapewne w związku z doznanym uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, wystąpią u osoby poszkodowanej w przyszłości, jako możliwe do przewidzenia następstwa czynu niedozwolonego.(…).

Jak wynika z ustaleń biegłych, dokumentacji medycznej, akt szkody i przesłuchania powoda, po wypadku A. D. leczył się, rehabilitował prywatnie, poniósł koszty zabiegów i wizyt lekarskich, dojazdów na leczenie.

Ten sam materiał dowodowy uzasadnia przyjęcie, że powód doznał w związku z wypadkiem rozstroju zdrowia albowiem po wypadku nie był w pełni sprawny przez okres około pół roku, przebywał na zwolnieniu lekarskim, wszystkie czynności samoobsługi wykonywał wolniej. Aktualnie funkcjonowanie powoda na co dzień z przyczyn psychologiczno- psychiatrycznych i ortopedycznych nie jest obecnie w żadnym stopniu ograniczone.

Sąd uznał, że w związku z korzystnymi prognozami medycznymi na przyszłość oraz brakiem uszczerbku na zdrowiu powoda, przyznanie wyższej kwoty jest niczym nie uzasadnione i w tym zakresie powództwo oddalił.

Koszty procesu zostały rozdzielone, w związku z wynikiem sprawy- na podstawie art. 100. K.p.c. - W razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Powód pokrył koszty opłaty sądowej, opłaty skarbowej i pełnomocnika, a sąd obciążył powoda kosztami biegłego ortopedy.

Sąd obciążył stronę pozwaną kwotą wynagrodzenia biegłej psychiatry, powołanej na wniosek strony pozwanej i nie obciążył powoda kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej.