Sygn. akt II K 397/17

UZASADNIENIE

W związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych na podstawie art. 424 § 3 kpk ograniczono zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz podjętych rozstrzygnięć.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy ustalono ,że oskarżony T. R. w dniu 23 lipca 2017 r na ulicy (...) w P. prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki F. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 0,40 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu . Swym zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk. Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny , ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 .

Wymierzając oskarżonemu karę sąd uwzględnił zarówno okoliczności łagodzące jak i okoliczności obciążające. Do tych ostatnich należą niewątpliwie okoliczności popełnionego czynu . Należy dostrzec, że nietrzeźwy T. R. prowadził pojazd w godzinach wieczornych na terenie miasta . W tym czasie , co wynika ze słów oskarżonego , padał rzęsisty deszcz. W jego organizmie stwierdzono blisko promil alkoholu. Na skutek spożytego alkoholu T. R. miał osłabione zdolności psychofizyczne . Oskarżony stanowił zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Zachowanie T. R. charakteryzowało się brakiem rozsądku. Jego działkę ogrodniczą oraz miejsce zamieszkania dzieli stosunkowo krótki dystans , który można było ostatecznie pokonać piechotą. Zachowaniu T. R. towarzyszył zamiar bezpośredni. Krótko po skończeniu spożywania alkoholu zdecydował się na jazdę samochodem.

Na korzyść oskarżonego sąd natomiast wziął pod uwagę fakt, że przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu oraz złożył szczere wyjaśnienia odtwarzające rzeczywisty przebieg wydarzeń. Jak wyżej zauważono przejechał pojazdem stosunkowo krótki dystans . Biorąc pod uwagę wysokość zagrożenia ustawowego za popełnienie przestępstwa z art.178a § 1 kk , okoliczności przedmiotowe i podmiotowe popełnionego czynu , znaczny stopień winy sąd orzekł wobec oskarżonego na podstawie art.178a § 1 kk przy zastosowaniu przepisów art. 34 § 1 , §1 a pkt 1 oraz art.35 § 1 kk karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. T. R. pracuje w firmie (...) w P.. Jego sytuacja materialna jest trudna , ponieważ spłaca zadłużenie kredytowe. Nadto posiada na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci. Sąd uznał , że orzeczona wobec oskarżonego kara jest odpowiednia i właściwie dolegliwa.

Stosownie do treści art. 42 § 2 kk, sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. T. R. okazał lekceważący stosunek wobec jednej z głównych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym , nakazującej zachowanie trzeźwości przez kierujących pojazdami. Celowa jest zatem jego czasowa eliminacja z grona użytkowników pojazdów mechanicznych.

W myśl art. 43a § 2 kk sąd orzekł wobec T. R. obowiązkowy środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Z treści przepisu art. 43a § 2 kk wynika , że w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art.178a § 1 kk sąd orzeka świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5000 zł. W związku z tym ,że T. R. został skazany za popełnienie przestępstwa określonego w przepisie art.178a § 1 kk sąd zobowiązany był orzec świadczenie pieniężne i orzekł je w najniższej kwocie na jaką zezwala ustawa.

O kosztach sądowych orzeczono w pkt IV wyroku zwalniając oskarżonego z obowiązku ich uiszczenia.

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...)

- (...)

(...)