UZASADNIENIE

Powódka (...) Bank Spółka Akcyjna we W. wniosła
w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej B. D. o zapłatę kwoty 1.696,78 zł, z odsetkami od dat i kwot wskazanych w pozwie, nadto o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Powódka wskazała, że
w dniu 18 maja 2012 r. pozwana zawarła z (...) Finanse Spółką Akcyjną umowę kredytu nr (...), z której pozwana nie wywiązała się. Umowa została zatem wypowiedziana. W dniu 1 września 2013 r. S. C. Bank nabył przedsiębiorstwo (...) Spółkę Akcyjną oraz wierzytelność z umowy kredytu z dnia 18 maja 2012 r. nr (...).

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa. Zarzuciła brak legitymacji czynnej po stronie powódki wskazując, że z umowy cesji nie wynika, aby należność z tego kredytu przeszła na powódkę. Ponadto pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana zawarła z (...) Finanse Spółką Akcyjną umowę o kredyt konsumencki nr (...) na zakup towarów – Telewizora (...) S. (...). Kredyt miał zostać spłacony w 12 ratach, płatnych począwszy od 18 czerwca 2012 r. Ostateczny termin spłaty kredytu upływał 18.05.2013 r. (umowa, k. 17-19).

W dniu 30 sierpnia 2013 r. pomiędzy powódką (...) Bank Spółką Akcyjną we W. a (...) Finanse Spółką Akcyjną we W. zawarta została umowa przelewu wierzytelności, zgodnie z którą (...) Finanse Spółka Akcyjna przeniosła na powódkę wierzytelności wchodzące w skład (...). Strony postanowiły, że przejście wierzytelności objętych Portfelem wierzytelności nastąpi w Dniu Przejęcia, a Dniem Przejęcia jest 1 września 2013 r. Załącznikiem Nr 1 do umowy była lista wierzytelności (w formie pliku elektronicznego na płycie CD) określająca wierzytelności, ze wskazaniem tytułu prawnego, ich wysokości
(z rozbiciem na kapitał, należności uboczne, koszty), klienta wierzytelności z jego danymi osobowymi (umowa przelewu, k. 27-32).

Wyliczenie odsetek, kosztów monitów i upomnień, zestawienia wpłat oraz opłat za pakiet usług dodatkowych odnoszących się do obsługi kredytu zamieszczono
w szczegółowym wykazie odsetek (wykaz, k. 15-16).

Wysokość opłat i prowizji określona była w tabeli opłat i prowizji dla kredytów konsumenckich na zakup towarów i usług (tabela opłat, k. 20-21).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dokumentów, których autentyczności strony nie kwestionowały.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelności na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. (art. 509 § 2 k.c.). W świetle art. 509 k.c. wskutek cesji na nabywcę przechodzi wierzytelność o tyle jednak, o ile przysługiwała ona zbywcy. Warunkiem otrzymania przez cesjonariusza świadczenia dłużnika jest zatem udowodnienie, że dłużnik był do tego zobowiązany względem cedenta (art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.). Ponadto, aby wierzytelność mogła być przedmiotem przelewu, musi być w dostateczny sposób zindywidualizowana poprzez dokładne określenie stosunku zobowiązaniowego, z którego wynika. Judykatura przyjęła, że oznaczenie wierzytelności to wskazanie stron tego stosunku, świadczenia oraz przedmiotu świadczenia. Elementy te w momencie zawierania umowy przelewu powinny być oznaczone lub przynajmniej oznaczalne. Natomiast do chwili przejścia wierzytelności z majątku zbywcy do majątku nabywcy winno nastąpić dokładne sprecyzowanie pozostałych elementów stosunku zobowiązaniowego, w ramach którego istnieje zbywana wierzytelność (por. wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z 7.10.2013 r., II Ca 770/13, wyrok Sądu Najwyższego
z 11.05.1999 r., III CKN 423/99, Biul. SN 2000, nr 1, s. 1).

Dodać należy, że zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. W świetle art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Przepisy te są wyrazem obowiązującej w polskim procesie cywilnym zasady kontradyktoryjności. Zakłada ona, że między stronami procesu toczy się spór i to one są zobowiązane do wykazania swoich racji. Sąd odgrywa natomiast rolę arbitra, który wydaje wyrok na podstawie przedstawionego przez strony materiału dowodowego. Ten, zatem kto powołując się na przysługujące mu prawo, żąda czegoś od innej osoby, obowiązany jest udowodnić fakty uzasadniające to żądanie, a na stronie pozwanego spoczywa ciężar udowodnienia faktów wskazujących na to, że to uprawnienie żądającemu nie przysługuje. Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 stycznia 2012 r., I ACa 1320/11, jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał (LEX nr 1108777). Co istotne, na podstawie art. 6 k.c. powoda obciąża obowiązek wykazania także legitymacji czynnej.

W przedmiotowej sprawie strona powodowa nie wykazała skutecznego nabycia wierzytelności względem pozwanej B. D.. Powódka nie wykazała, by umową przelewu z dnia 30 sierpnia 2013 r. objęta była wierzytelność do pozwanej z umowy zawartej przez pozwaną z (...) Finanse Spółką Akcyjną o kredyt konsumencki nr (...). Nie wykazała zatem, by przysługiwała jej legitymacja czynna do wystąpienia z roszczeniem przeciwko pozwanej wynikającym z umowy nr (...). Już z tej przyczyny powództwo podlegało oddaleniu, bez konieczności badania poniesionego zarzutu przedawnienia roszczenia.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE