Sygn. akt II W 567/13
Dnia 10 stycznia 2014r.
Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSR Magdalena Kuczka
bez udziału stron
po rozpoznaniu w postępowaniu nakazowym sprawy z oskarżenia publicznego
przeciwko
P. S., synowi J. i K. z domu S., urodz. (...) w B.
obwinionego o to, że:
I. w dniu 23 października 2013r. po godz. 14 kierując samochodem osobowym marki H. o nr rej. (...) zaparkował w D. przy ul. (...) na miejscu przeznaczonym dla pojazdu samochodowego uprawnionej osoby niepełnosprawnej
o obniżonej sprawności ruchowej oraz dla kierującego pojazdem przewożącego taką osobę
to jest o czyn z art. 92 § 1 k.w. w zw. z § 52 ust. 1 i ust. 6 Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych z dnia 31 lipca 2002r.
II. w dniu 24 października 2013r. ok. godz. 7:00 kierując samochodem osobowym marki H. o nr rej. (...) zaparkował w D. przy ul. (...) na miejscu przeznaczonym dla pojazdu samochodowego uprawnionej osoby niepełnosprawnej
o obniżonej sprawności ruchowej oraz dla kierującego pojazdem przewożącego taką osobę
to jest o czyn z art. 92 § 1 k.w. w zw. z § 52 ust. 1 i ust. 6 Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych z dnia 31 lipca 2002r.
I. obwinionego
P. S.
uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w punkcie
I i II części wstępnej wyroku nakazowego, to jest wykroczeń z art. 92 § 1 k.w. w zw. z § 52 ust. 1 i ust. 6 Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych
i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych z dnia 31 lipca 2002r. (Dz. U.
z 2002r., Nr 170, poz. 1393 ze zm.) i za to na podstawie art. 92 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierza mu łącznie karę grzywny w wysokości 200 zł (dwieście złotych);
II. na podstawie art. 118 § 1 k.p.o.w. obciąża obwinionego P. S. zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 50 zł, a na podstawie art. 21 pkt 2 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) wymierza mu opłatę w kwocie 30 zł (trzydzieści złotych).
Na oryginale właściwe podpisy.
Za zgodność.
Pouczenie:
1. Obwinionemu i oskarżycielowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do sądu, który wydał wyrok nakazowy, w terminie zawitym ( tj. nieprzekraczalnym) 7 dni od dnia doręczenia tego wyroku ( art. 94 § 1 k.p.w. w zw. z art. 506 § 1 k.p.k.). Prezes sądu odmawia przyjęcia sprzeciwu, jeżeli został wniesiony po terminie lub przez osobę nieuprawnioną (art. 94 § 1 k.p.w. w zw. z art. 506 § 2 k.p.k.).
2. W razie wniesienia sprzeciwu wyrok nakazowy traci moc a sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych Sąd nie jest związany treścią wyroku nakazowego i może zapaść wyrok surowszy (art. 94 § 1 k.p.w. w zw. z art. 506 § 3 i 6 k.p.k.).
3. Sprzeciw może być cofnięty do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej (art. 94 § 1 k.p.w. w zw. z art. 506 § 5 k.p.k.).
4. Wyrok nakazowy, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub sprzeciw cofnięto, staje się prawomocny (art. 94 § 3 k.p.w.).