WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G.

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Maria Sałańska - Szumakowicz (spr.)
Sędziowie:	SSA Michał Bober SSO del. Alicja Podlewska
Protokolant:	sekr.sądowy Wioletta Blach

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. w Gdańsku

sprawy Z. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 5 lutego 2013 r., sygn. akt VII U 2678/12

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że prawo do emerytury należnej Z. P. przyznaje od dnia 6 marca 2012 r.

Sygn. akt III AUa 564/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Z. P. odwołał się od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. z dnia 9 lipca 2012 r. i 23 sierpnia 2012r. odmawiających mu prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym.

W odpowiedzi na odwołania pozwany wniósł o ich oddalenie.

Sąd Okręgowy w Gdańsku VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 5 lutego 2013r. wydanym w sprawie VII U 2678/12 zmienił zaskarżone decyzje i przyznał wnioskodawcy Z. P. prawo do emerytury od dnia 01 marca 2012r. Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd I instancji doszedł do przekonania, że zgromadzony materiał dowodowy pozwala na uznanie, że wnioskodawca wykazał przesłankę 15 lat pracy w warunkach szczególnych, przy nie kwestionowanych pozostałych przesłankach uprawniających do nabycia emerytury w obniżonym wieku.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany organ rentowy zaskarżając go w części dotyczącej przyznania prawa do emerytury od dnia 1 marca 2012r., zamiast od dnia 6 marca 2012r.

W uzasadnieniu pozwany wyjaśnił, że podziela argumentację co do zaliczenia okresów pracy w Przedsiębiorstwie (...) w G., jako pracy w warunkach szczególnych. Pozwany nie zgodził się natomiast z datą przyznania świadczenia. Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 5 marca 2012r. oraz danymi w Kompleksowym Systemie Informatycznym na dzień przyznania świadczenia wnioskodawca pozostawał w stosunku pracy. Wnioskodawca rozwiązał stosunek pracy z firmą (...) Sp. z o.o. w L. dopiero z dniem 5 marca 2012r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego okazała się zasadna.

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do treści art. 378 § 1 k.p.c. sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji, a zatem na tym etapie postępowania sporna pozostała wyłącznie data od jakiej przyznać należało ubezpieczonemu prawo do emerytury.

Przypomnieć można, iż ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji odmawiającej przyznania wnioskowego świadczenia, tj. prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /t.j. Dz. U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227, dalej ustawa emerytalna/. Wskazany przepis wraz z art. 32 ustawy emerytalnej oraz przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze /dalej rozporządzenie/, określają dla mężczyzn następujące przesłanki prawa do wcześniejszej emerytury: ukończony 60 rok życia, 25 letni ogólny staż ubezpieczeniowy, 15 letni okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 r., nieprzystąpienie do OFE albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Podkreślenia wymaga, iż prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa /art. 100 ust. 1 ustawy emerytalnej/.

Jak trafnie wskazał pozwany, ostatnią z przesłanek wnioskowanego świadczenia było rozwiązanie stosunku pracy z ubezpieczonym, co nastąpiło w dniu 5 marca 2012r. i znajduje potwierdzenie w treści świadectwa pracy (k. 38 akt rentowych plik II).

Konfrontując realia przedmiotowej sprawy z treścią przytoczonych przepisów, należy zauważyć, iż prawo do świadczenia emerytalnego powstało z chwilą spełnienia ostatniej z przesłanek - rozwiązaniem stosunku pracy. Ze świadectwa pracy wynika, iż ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu do dnia 5 marca 2012r., a zatem dopiero z upływem tego dnia rozwiązany został stosunek pracy /art. 111 § 1 kc/. W tej sytuacji prawo do emerytury na mocy art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznać należało od dnia 6 marca 2012r.

Mając na uwadze powyższe, na mocy art. 386 § 1 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł, jak w sentencji.