Sygn. akt II K 4/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu – II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący

-

SSO Jacek Klęk

Ławnicy

-

Janina Gładysz

-

Wiesława Wawrzyniak

Protokolant

-

-

-

-

sekr. sąd. Magdalena Majewska

sekr. sąd. Monika Stasiak

sekr. sąd. Patrycja Tokarek

sekr. sąd. Monika Szukalska

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Sieradzu Sławomira Pintery, po rozpoznaniu w dniach 22 V, 05, 20 i 29 VI, 14 VIII, 07 IX, 12 X, 02 i 27 XI 2017 r. sprawy:

1.  D. S. (1) ps. (...), syna A. i J. z domu F., ur. (...) w Ł.,

2.  M. B. (1), syna D. i M. z domu B., ur. (...) w Ł.,

oskarżonych o to, że:

I

w okresie od 04 sierpnia 2014 r. do 02 lutego 2015 r. w Ł., woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej brali udział w założonej, a następnie kierowanej przez inną osobę odpowiadająca w odrębnym postępowaniu zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii polegających na uprawie konopi innych niż włókniste, które mogły dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, wytwarzaniu znacznej ilości środka odurzającego oraz wprowadzeniu do obrotu i uczestniczeniu w obrocie a nadto udzielaniu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych,

to jest o czyn z art. 258§1 k.k.,

a nadto D. S. (1)

oskarżonego o to, że

II

w okresie od sierpnia 2014 r. do 29 stycznia 2015 r. w Ł., woj. (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wspólnie i w porozumieniu z inna osobą odpowiadająca w odrębnym postępowaniu i M. B. (1) wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uprawiali konopie inne niż włókniste, przy czym uprawy te dostarczyły znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie po ścięciu roślin suszyli je wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci konopi innych niż włókniste – marihuany w ilości co najmniej 2000 gram suszu, który w znacznych ilościach wprowadzili do obrotu i udzielali odpłatnie innym osobom a nadto udzielali sobie wzajemnie nieodpłatnie środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany, przy czym przechowując w miejscu przebywania i przekazując innej osobie odpowiadającej w odrębnym postępowaniu celem dalszej sprzedaży znaczne ilości środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy uczestniczył w obrocie co najmniej 500 gram amfetaminy i co najmniej 1000 gram ziela konopi innych niż włókniste – marihuany,

to jest o czyn z art. 53 ust 2 i art. 63 ust. 3 i art. 56 ust. 3 i art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k.,

III

w okresie od bliżej nieustalonego dnia wiosna 2015 r. do 1 lipca 2015 roku w P. gm. W. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami odpowiadającymi w odrębnym postępowaniu i M. B. (1) wbrew przepisom ustawy uprawiał nie mniej niż 2064 krzewy konopi innych niż włókniste przy czym uprawa ta dostarczyła znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste,

to jest o czyn z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii,

IV

w okresie od bliżej nieustalonego dnia wiosną 2015 r. do 1 lipca 2015 roku w Ł. woj. (...) wbrew przepisom ustawy uprawiał 76 krzewów konopi innych niż włókniste, przy czym uprawa ta dostarczyła znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste,

to jest o czyn z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

V

w dniu 1 lipca 2015 roku w P. pow. (...) woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał substancje psychotropową w postaci 0,919 gram siarczanu amfetaminy, co stanowi wypadek mniejszej wagi,

to jest o czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

VI

w dniu 1 lipca 2015 roku w Ł. woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci 37,172 gram siarczanu amfetaminy,

to jest o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

VII

w okresie 29 do 30 maja 2016 r. w mieszkaniu przy ul. (...) w Ł. woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości środka odurzającego w postaci 203,75 gram ziela konopi innych niż włókniste – marihuany,

to jest o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

VIII

w dniu 29 maja 2016 r. w Ł. woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał substancje psychotropową w postaci 0,50 gram amfetaminy, co stanowi wypadek mniejszej wagi,

to jest o czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

a nadto M. B. (1)

oskarżonego o to, że

IX

w okresie od sierpnia 2014 r. do 29 stycznia 2015 r. w Ł., woj. (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wspólnie i w porozumieniu z inna osobą odpowiadająca w odrębnym postępowaniu i D. S. (1) wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uprawiali konopie inne niż włókniste, przy czym uprawy te dostarczyły znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie po ścięciu roślin suszyli je wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci konopi innych niż włókniste – marihuany w ilości co najmniej 2000 gram suszu, który w znacznych ilościach wprowadzili do obrotu i udzielali odpłatnie innym osobom a nadto udzielali sobie wzajemnie nieodpłatnie środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany, przy czym w celu osiągniecia korzyści majątkowej udzielił nieustalonym osobom, co najmniej 70 gram ziela konopi innych niż włókniste – marihuany, w cenie:

–

20 gramów po co najmniej 12 zł za gram,

–

50 gramów po co najmniej 24 zł za gram

i z popełniania przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

to jest o czyn z art. 53 ust 2 i art. 63 ust. 3 i art. 56 ust. 3 i art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k.,

X

w okresie od bliżej nieustalonego dnia jesieni 2014 r. do 29 stycznia 2015 r. w Ł. woj. (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wspólnie i w porozumieniu z inna osobą odpowiadającą w odrębnym postępowaniu a nadto prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu w sprawie o sygn. II K 47/15 A. J. (1) wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uprawiali konopie inne niż włókniste w ilości 169 sztuk roślin przy czym uprawa ta dostarczyła znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie po ścięciu część roślin wysuszyli wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany w ilości co najmniej 102,78 gram suszu,

to jest o czyn z art. 53 ust. 2 i art. 63 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 kk,

XI

w okresie od bliżej nieustalonego dnia wiosna 2015 r. do dnia 01 lipca 2015 roku w P. gm. W. woj. (...) w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami odpowiadającymi w odrębnym postępowaniu i D. S. (1), wbrew przepisom ustawy uprawiał nie mniej niż 2064 krzewy konopi innych niż włókniste przy czym uprawa ta dostarczyła znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie do bliżej nieustalonego dnia jesieni 2015 roku, w innych nieustalonych miejscowościach woj. (...) 100 sztuk sadzonek konopi innych niż włókniste przesadził w inne miejsce po czym rośliny ściął i wspólnie i w porozumieniu z inna osobą odpowiadająca w odrębnym postępowaniu suszył wytwarzając znaczna ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany w ilości co najmniej 1000 gram,

to jest o czyn z art. 53 ust. 2 i 63 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

XII

w okresie od bliżej nieustalonego dnia po 01.10.2011 r. do 09.05.2016 r. w Ł. i P. pow. (...) woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający i substancje psychotropową w postaci:

–

ziela konopi innych niż włókniste – marihuany, łącznie w ilości nie mniej niż 300 gram,

-

amfetaminy, łącznie w ilości nie mniej niż 100,228 gram,

przy czym marihuanę w łącznej ilości 300 gram oraz amfetaminę w łącznej ilości 100 gram nabywał od innej osoby odpowiadającej w odrębnym postepowaniu,

to jest o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

1  D. D. S. (2) i M. B. (1) uznaje za winnych dokonania zarzucanego im w pkt. I czynu z tymi zmianami, że zwroty: „kierowanej przez inną osobę odpowiadającą w odrębnym postępowaniu” oraz „majątkowej brali udział” zastępuje odpowiednio zwrotami: „kierowanej przez M. D. (1)” i „majątkowej, wspólnie z M. B. (2), brali udział”, a nadto, że M. B. (1) w ramach grupy działał do 01 lipca 2015 r., to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 258§1 k.k. i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza:

a)  M. B. (1) karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  D. D. S. (2) karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

2  D. D. S. (2):

a)  w ramach zarzucanego mu w pkt. II czynu uznaje za winnego tego, że: w okresie od sierpnia 2014 r. do 29 stycznia 2015 r. w Ł., okręgu (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wspólnie i w porozumieniu z M. D. (1) i M. B. (1), wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po zebraniu przez M. D. (1) i M. B. (1) ziela konopi innych niż włókniste z upraw, które dostarczyły znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, wspólnie z ww. suszył je wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2000 g, który następnie przechowywał oraz wprowadził w znacznych ilościach do obrotu a także, którego udzielał odpłatnie i nieodpłatnie innym osobom, a nadto przechowywał w miejscu zamieszkania znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy oraz uczestniczył w obrocie znaczną ilością tej substancji w ilości co najmniej 500 g, to jest uznaje go za winnego dokonania czynu z art. 53 ust. 2 i art. 63 ust. 3 i art. 56 ust. 3 i art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r. poz. 124 ze. zm.) w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4§1 k.k. i z to, na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r. poz. 124 ze. zm.)w zw. z art. 11§3 k.k. oraz art. 65§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym 30 czerwca 2015 r. wymierza mu kary 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wartość każdej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

b)  w miejsce zarzucanego mu w pkt. III czynu uznaje za winnego tego, że: w okresie od 21 marca 2015 r. do 1 lipca 2015 roku w P. gm. W. okręgu (...), wbrew przepisom ustawy, poprzez przygotowanie ziemi do rozsad oraz podłączenie urządzeń, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udzielenia pomocy działającym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej M. B. (1) i M. D. (1) oraz innym osobom odpowiadającym w odrębnym postępowaniu udzielił ww. pomocy w uprawie 2.064 roślin konopi innych niż włókniste mogących dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 18§3 k.k. w zw. z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 19§1 k.k. w zw. z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) oraz art. 33§2 k.k. wymierza mu kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wartość stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

c)  w miejsce zarzucanego mu w pkt. IV czynu uznaje za winnego tego, że: w okresie od 21 marca 2015 r. do 1 lipca 2015 roku w Ł. okręgu (...), wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uprawiał 76 krzewów konopi innych niż włókniste mogących dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) i za to na podstawie wskazanego przepisu oraz art. 33§2 k.k. wymierza mu kary 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) pozbawienia wolności oraz 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wartość stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

d)  w miejsce zarzucanych mu w pkt. V i VI czynów uznaje za winnego tego, że: 1 lipca 2015 roku w Ł. i P. okręgu (...), wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci 38,091 g siarczanu amfetaminy, to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) i za to na podstawie wskazanego przepisu wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

e)  w miejsce zarzucanych mu w pkt. VII i VIII czynów uznaje za winnego tego, że: 29 maja 2016 r. w Ł., okręgu (...), wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości środka odurzającego w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 203,75 g oraz 0,5 g substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, to jest za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) i za to na podstawie wskazanego przepisu wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

3  M. B. (1):

a)  w miejsce zarzucanych mu w pkt. IX, X i XI czynów uznaje za winnego tego, że: w okresie od sierpnia 2014 r. do jesieni 2015 r. w Ł. i P. okręgu (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy, działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z popełniania przestępstwa stałe źródło dochodu,

–

w Ł., wspólnie i w porozumieniu z M. D. (1) i D. S. (1), uprawiał konopie inne niż włókniste, przy czym uprawy te dostarczyły znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie po ścięciu roślin wysuszył je wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2000 g suszu, który w znacznych ilościach wprowadził do obrotu oraz którego w znacznej ilości udzielał nieodpłatnie osobom działającym w ramach tej samej zorganizowanej grupy oraz w ilości co najmniej 70 g innym osobom, w tym:

–

20 gramów w cenie co najmniej 12 zł za gram,

–

50 gramów w cenie co najmniej 23 zł za gram

–

w Ł., wspólnie i w porozumieniu z M. D. (1) i A. J. (1) orz inna osobą odpowiadającą w odrębnym postepowaniu, uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości 169 sztuk roślin, przy czym uprawa ta mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a przy tym po zebraniu ziela z części roślin wysuszył je wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 102,78 g

–

w P., wspólnie i w porozumieniu z M. D. (1) i innymi osobami odpowiadającymi w odrębnym postępowaniu, wbrew przepisom ustawy uprawiał nie mniej niż 2064 krzewy konopi innych niż włókniste przy czym uprawa ta mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, a następnie do jesieni 2015 r., w innych nieustalonych miejscowościach woj. (...) samodzielnie kontynuował uprawę 100 sztuk sadzonek konopi innych niż włókniste po czym rośliny ściął i suszył wytwarzając znaczną ilość środków odurzających w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 1000 g, które wprowadził do obrotu,

to jest uznaje go za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 53 ust. 2 i art. 63 ust. 3 i art. 56 ust. 3 i 59 ust. 1 i art. 58 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. i za to na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) w zw. z art. 11§3 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. wymierza mu kary 4 (czterech) lat i 8 (ośmiu) pozbawienia wolności oraz 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wartość każdej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

b)  w miejsce zarzucanego mu w pkt. XII czynu uznaje za winnego tego, że w okresie od 01.10.2011 r. do 09.05.2016 r. w Ł. i innych miejscowościach okręgu (...), wbrew przepisom ustawy, działając w podobny sposób posiadał,

–

dziewięciokrotnie, po co najmniej 5 g środka odurzającego w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste,

–

dziewięciokrotnie po co najmniej 5 gram substancji psychotropowej w postaci amfetaminy,

to jest za winnego dokonania 18 osiemnastu konstruujących ciąg czynów wyczerpujących dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) i za to, na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) w zw. z art. 91§1 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

4.  Na podstawie art. 86§1 k.k. orzeka wobec

a)  D. S. (1) , także na podstawie art. 85§1 k.k. oraz art. 86§2 k.k., w miejsce kar jednostkowych:

–

pozbawienia wolności wymierzonych w pkt. 1.b, 2.a, 2,b, 2.c, 2.d i 2.e karę łączną 4 (czterech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

–

grzywny wymierzonych w pkt. 2.a, 2,b i 2.c karę łączną 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny ustalając wartość stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych

b)  M. B. (1), także na podstawie art. 91§2 k.k, w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności wymierzonych w pkt. 1.a, 3.a i 3.b karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;

5.  Na podstawie art. 63§1 k.k. zalicza:

a)  D. S. (1) na poczet wykonania orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy zatrzymania od 01 lipca 2015 r. godz. 11:00 do 03 lipca 2015 r. godz. 10:45 oraz tymczasowego aresztowania od 29 maja 2016 r. godz. 23:45;

b)  M. B. (1) na poczet wykonania orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy zatrzymania od 01 lipca 2015 r. godz. 11:00 do 03 lipca 2015 r. godz. 10:30 oraz tymczasowego aresztowania od 09 maja 2016 r. godz. 6:00;

6.  Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeka przepadek równowartości osiągniętej korzyści majątkowej;

a)  w związku z rozstrzygnięciem z pkt. 3.a wobec M. B. (1) kwoty 1.390 (jednego tysiąca trzystu dziewięćdziesięciu) złotych,

b)  w związku z rozstrzygnięciem z pkt. 3.a wobec D. S. (1) kwoty 100 (stu) złotych,

7.  Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2016 r. poz. 224 ze zm.) orzeka wobec D. S. (1) w związku z rozstrzygnięciem z pkt. 2.e przepadek:

–

203,12 g ziela konopi innych niż włókniste (koperta bezpieczna (...) nr depozytu 559/16);

–

0,48 g mieszaniny amfetaminy (koperta bezpieczna (...), nr depozytu 774/16);

przechowywanych w magazynie (...) w Ł.;

9.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. H. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu:

a)  M. B. (1) 1.180,80 (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt i 80/100) złotych;

b)  D. S. (1) 1.033,20 (jeden tysiąc trzydzieści trzy i 20/100) złotych;

10.  Zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa:

a)  od M. B. (1) 1.400 (jeden tysiąc czterysta) złotych tytułem opłaty oraz 2.000 (dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu części wydatków związanych z postępowaniem w pozostałym zakresie zwalniając oskarżonego z obowiązku ich zwrotu;

b)  od D. S. (1) 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem opłaty oraz 2.000 (dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu części wydatków związanych z postępowaniem w pozostałym zakresie zwalniając oskarżonego z obowiązku ich zwrotu.

Sygn. akt II K 4/17

UZASADNIENIE1

M. D. (1) poczynając co najmniej od 2012 r. zajmował się działalnością przestępczą, której przedmiotem była uprawa, wytwarzanie, wprowadzenie do obrotu oraz udzielanie innym osobom środków odurzających i substancji psychotropowych. W 2012 r. ww. w Ł., przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości, co najmniej 70 roślin, a następnie po ścięciu roślin wysuszył je wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste - marihuany w ilości, co najmniej 500 g, którą działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w znacznych ilościach wprowadził do obrotu i udzielał odpłatnie innym osobom. W 2013 r. M.D. zdecydował o podjęciu próby uprawy na wolnym powietrzu. W tym celu dokonał wyboru czterech działek gruntu w mało uczęszczanych miejscach i różnych miejscowościach powiatu (...), w których zorganizował i uprawiał rośliny konopi innych niż włókniste. Czynił powyższe z zamiarem zebrania ziela oraz wytworzenia, poprzez proces suszenia i rozdrabniania, środka odurzającego w postaci marihuany. Uprawy takie prowadził na czterech działkach, w tym na dwóch w miejscowości P., w pobliżu rzeki P., a także na działce pomiędzy Ł.-K. a L.. Przedmiotem tych upraw było ogółem nie mniej niż 160 roślin konopi innych niż włókniste, z których co najmniej 60 ściął, a z pozyskanego w ten sposób ziela, poprzez wysuszenie i rozdrobnienie, wytworzył znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany w ilości, co najmniej 200 g.

W 2014 r. M.D. z działalności wbrew ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii uczynił sobie stałe źródło dochodu. Zaangażował się wówczas we wewnątrzwspólnotowe nabycie znacznej ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 1 kilograma uczestnicząc w organizacji dostawy z Holandii do Polski. Na przełomie 2014 i 2015 r. proceder powtórzył. Tym razem jego przedmiotem były 2 kg suszu ziela konopi innych niż włókniste, z czego co najmniej 1 kg samodzielnie wprowadził do obrotu. W tym samym okresie, nie później niż 17 stycznia 2015 r., M.D. dokonał kolejnego wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznych ilości środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany w ilości 3 kilogramów i substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości 2 kilogramów dostarczając je do Ł. z Holandii (d.: zez. M.D. k. 2569v-2581v w zw. z k. 1970v-1971, 1972, 1973-v, 1975, 1976-1978v, 1983-v, 1985v-1986, 1995-1996, 1997-1998 t. I/J, k. 2615v-2616v; odpis wyroku II K 5/17 Sądu okręgowego w Sieradzu k. 2328 i n.).

M.D. na terenie posesji matki zorganizował i udostępniał innym osobą siłownię, której bywalcami byli D. S. (1) oraz M. B. (1) – konkubent siostry stryjecznej M. D. (1) (zez. A.D. k. 2568v-2569; zez. M.D. k. 2569v-2581v w zw. z k. 1970v-1971, 1972, 1973-v, 1975, 1976-1978v, 1983-v, 1985v-1986, 1995-1996, 1997-1998 t. I/J, k. 2615v-2616v; zez. M. B. k. 2614v-2615).

1./I2

M. D. (1) utrzymując kontakty koleżeńskie z D. S. i M. B. udzielał im nieodpłatnie marihuany. W 2014 r. M.D. wprowadził swoją konkubinę M. B. (2) i M.W. B. w uprawę marihuany. M.W. B. w zakresie niektórych upraw przejął od M. D. cześć zadań w zakresie prowadzenia upraw konopi innych niż włókniste finansowanych z środków M.D.. W przypadku niektórych z upraw M.W. B., obok M.D. był inwestorem – współfinansował zakup sadzonek i na własny rachunek prowadził dystrybucję wytworzonej z tych upraw marihuany. Codziennymi czynnościami pielęgnacyjnymi wobec upraw, jak przygotowanie podłoża, rozsady, nasadzania, nawożenie i podlewanie roślin zajmowali się M.W. B.. M.W. B. i M.D. zamodzielnie zbierali ziele konopi innych niż włókniste i dokonywali jego selekcji. Do suszenia ziela konopi innych niż włókniste angażowali D. S. (1). Ww., działając w zorganizowanej grupie przestępczej, także wspólnie z M. B., która co do zasady zajmowała się dystrybucją narkotyków, wytworzyli w procesie suszenia i rozdrabniania susz ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2.000 g, przy czym wprowadzili go do obrotu i udzielali go innym osobom. Na czele grupy stał M.D., który był organizatorem kolejnych upraw oraz inwestorem – finansował założenie kolejnych. Z M.D. współpracowała jego partnerka M. B., która na polecenie M.D. wykonywała czynności w zakresie wprowadzenia do obrotu narkotyków jak i udzielania ich. W kwestiach organizacyjnych M.D. wspierał M.W. B., natomiast D.D.S. wykonywał polecenia ww. w zakresie suszenia ziela konopi innych niż włókniste w następstwie którego uzyskiwano marihuanę oraz wprowadzania marihuany do obrotu, a także udzielania jej innym osobom. Był on wykonawcą poleceń innych. Oskarżony także przechowywał produkt w swoim miejscu zamieszkania i na zlecenie M.D. przygotowywał pakiety zawierające zlecone ilości narkotyków i wydawał je osobom wskazanym przez M. D.. Odbiorcami byli zarówno dilerzy, nabywający narkotyki nie dla siebie, a celem ich dalszej odsprzedaży, jak i osoby kupujące na własny użytek. Co do zasady nabywcy rozliczali się bezpośrednio z M.D., choć z czasem niektórzy pozostawiali umówioną z M.D. kwotę D.D. S.. a ten rozliczał się z M.D.. Obaj pozostawali w stałym kontakcie osobistym i telefonicznym. Na zlecenie M.D., na tych samych zasadach, D.D. S. rozdystrybuował, co najmniej 500 g amfetaminy, którą dostarczył mu M.D., a którą pozyskał w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia. D.D. S. był za to wynagradzany – mógł nieodpłatnie używać przechowywanych w swoim miejscu zamieszkania narkotyków. W przypadku niektórych z upraw M.W. B. obok M.D. był inwestorem – współfinansował zakup sadzonek i na własny rachunek prowadził dystrybucję wytworzonej z tych upraw marihuany. Wymienieni z uprawianych roślin konopi innych niż włókniste samodzielnie zebrali ziele (d.: wyj. D. S. k. 2322-2323v w zw. z k. 153v, 154v, 162-163v, 173v-174 t. II/A, k. 224; wyj. M.W. B. k. 2324-v w zw. z k. 164v-165, 175v-176v; zez. M.D. k. 2569v-2581v w zw. z k. 1970v-1971, 1972, 1973-v, 1975, 1976-1978v, 1983-v, 1985v-1986, 1995-1996, 1997-1998 t. I/J, k. 2615v-2616v; zez. M. B. k. 2614v-2615).

2.a/II

W sierpniu 2014 r. M.D. oraz M.W. B. zaangażowali D.D. S. do procesu suszenia marihuany zebranej z upraw prowadzonych w okolicach Ł. (Kolumna, L. i B.). Rośliny na różnych działkach były sadzone w różnym czasie i w różnym czasie dojrzewały. Tym samym w różnym czasie M.D. i M.W. B. dokonywali zbioru ziela. Po dokonaniu zbioru obaj oddzielali części roślin przeznaczone do wytworzenia marihuany od łodyg, które niszczyli. Wówczas był angażowany D.D. S. - po zbiorze ziela konopi innych niż włókniste i wyselekcjonowaniu części przeznaczonych do suszenia współuczestniczył on w jego transporcie, celem wysuszenia, do miejsca jego zamieszkania lub w inne miejsca, w których organizowano doraźne suszarnie. Podstawą funkcjonowania suszarni był agregat prądotwórczy wytwarzający energię niezbędną do wysuszenia. Suszeniem ziela zajmowali się na co dzień M. B. i D. S.. W przypadku suszarni prowizorycznych, organizowanych doraźnie w terenie dozorowali oni pracę agregatu prądotwórczego, a także dbali o bezpieczeństwo suszonego ziela. Zdarzały się sytuacje, że w trakcie suszenia ziela przewozili je w inne miejsce, by uniknąć ujawnienia procederu. Tak było, gdy osoby trzecie okazywały zainteresowanie ich działaniami i zachodziło i podejrzenie ujawnienia faktu suszenia marihuany. Osobą decydującą o podejmowanych czynnością, odpowiedzialną za podział czynności i wydająca polecenia był M.D..

W okresie od sierpnia 2014 r. do 29 stycznia 2015 r. z zebranego przez M. D. (1) M. B. z prowadzonych w okolicy Ł. upraw ziela konopi innych niż włókniste D.D. S. działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej wytworzył, poprzez proces suszenia 2.000 g suszu ziela konopi innych niż włókniste. Marihuana, w wytworzeniu której uczestniczył D.D. S. pozostawała na terenie jego posesji lub tam trafiała, gdy suszenie prowadzono w innym miejscu. D.D. S. na terenie swojej posesji, na polecenie M.D. przechowywał także plecak ww., w którym ten pozostawiał amfetaminę oraz marihuanę z innych źródeł (tj. nie z upraw własnych). D.D. S. nie tylko był przechowującym te narkotyki ale i na zlecenie M.D. wydawał wskazanym przez niego dilerom marihuanę i amfetaminę w oznaczonych ilościach. Co do zasady były to ilości kilkudziesięciu gram jednorazowo. W okresie sierpień 2014 r. – 29 stycznia 2015 r. D.D. S. w opisanych okolicznościach wydał dilerom współpracującym z M.D., na polecenie M.D. marihuanę suszeniem której się zajmował (co najmniej 2.000 g) oraz co najmniej 500 g amfetaminy dostarczonej przez M. D. z innych źródeł w styczniu 2015 r. Ww. kontaktowali się osobiście jak i pozostawali w stałym kontakcie telefonicznym. M.D. zlecał D.D. S. przygotowanie dla nabywców marihuany. W szczególności, poprzez kontakty telefoniczne:

Dnia 26.09.2014 r. godz. 18:58 M.D. polecił D.D. S. przygotowanie 50 g marihuany.

17 września 2014 r. i 18 września 2014 r. w rozmowach telefonicznych M.D. i D.D. S. omawiali konieczność przeniesienia suszonego ziela z terenu posesji w inne miejsce z uwagi na zainteresowanie czynnościami suszenia osoby trzeciej.

19 września 2014 r. (pliki (...) i (...)) D.D. S. i M.D. dwukrotnie kontaktowali się w sprawę suszenia marihuany – tym razem w zorganizowanej ad hoc suszarni prowizorycznej nad rzeką. W trakcie rozmów oskarżony informował M.D. o obawach związanych z możliwością zadenuncjowania przez osobę trzecią. Konsekwencją powyższych obaw było ulokowanie suszonej marihuany na terenie posesji D.D. S. i suszenie jej tam, a jedynie, z uwagi na niesatysfakcjonująca wilgotność, dosuszanie nad rzeką.

25 września 2014 r. (pliki 1990 i 1994) M.D. polecił oskarżony przyznał, iż utrwalono w nich jego rozmowy z M.D.. Skonkretyzował, iż rozmowy dotyczyły przygotowania pakietu zawierającego 20 g marihuany.

01 października 2014 r. M.D. telefonicznie polecił D.D. S. mu przygotowanie dwóch opakowań zawierających 10 i 2 g marihuany.

09 października 2014 r. (plik 61 i 72) telefonicznie D.D. S. został poinformowany przez M. D. o konieczności przygotowania 20 g marihuany.

11 października 2014 r. M.D. dwukrotnie zlecał D.D. S. przygotowanie marihuany. Pierwsze zlecenie dotyczyło 50 g drugie zaś 10 g marihuany.

14 października 2014 r. oskarżony poinformował M.D., iż z pozostającej w jego posiadaniu marihuany sprzedał odbiorcy 12 g marihuany uzyskując w zamian 100 zł.

18 października 2014 r. M.D. polecił oskarżonemu przygotowanie 50 g marihuany. W trakcie rozmowy M.D. wskazał D.D. S. na potrzebę ustalenia ilości pozostającej w jego posiadaniu marihuany.

20 października 2014 r. M.D. poinformował D.D. S. o potrzebie zapewnienia dostępu świeżego powietrza do przechowywanej marihuany.

23 października 2014 r. M.D. polecił D.D. S. przygotowanie pakietu z 250 g marihuany. Oskarżony faktycznie przygotował i przekazał 251,3 g marihany.

24 października 2014 r. M.D. polecił D.D. S. przygotowanie dwóch pakietów z marihuaną zawierających po 10 g środka odurzającego.

25 października 2014 r. D.D. S. poinformował M.D., że mężczyźnie identyfikowanemu przez niego mianem (...) wydał 50 g marihuany.

30 października 2014 r. M.D. polecił D.D. S. przygotowanie dwóch opakowań zawierających po 10 g marihuany.

W zakresie rozmowy z 27 października 2014 r. D.D. S. poinformował M.D., że ma jeszcze w posiadaniu 105 g marihuany a nadto „chrust czyli liście i łodygi”.

29 października 2014 r. M.D. polecił D.D. S. przygotowanie opakowania zawierającego 250 g marihuany.

21 grudnia 2014 r. (pliki (...) i (...)) D.D. S. i M.D. omawiali telefonicznie przebieg widzenia M.D. z osobą odbywającą karę w Zakładzie Karnym w S..

22 grudnia 2014 r. (pliki 2026 i 2180) D.D. S. i M.D. kontaktowali się telefonicznie. W rozmowach przekazali sobie, iż każdy z nich ma zamówienie na 50 g marihuany.

26 grudnia 2014 r. D.D. S. telefonował do M. D. pytając go o 7 szt. dopalacza identyfikowanego nazwą (...) w postaci proszku, konfekcjonowanego i funkcjonującego w obrocie w opakowaniach po 0,33 g.

28 grudnia 2014 r. (pliki (...) i (...)) D.D. S. dwukrotnie kontaktował się telefonicznie z M.D.. W pierwszej rozmowie pytał, czy M.D. mógłby mu przekazać 5 g marihuany, zaś podczas drugiej rozmowy M.D. przekazał mu informację, że wysyła do niego (...).

30 grudnia 2014 r. D.D. S. podczas rozmowy z M.D. poprosił go o przygotowanie 7 g marihuany, po czym przesłał M.D. esemesa informując, że chce jednak 10 g marihuany.

5 stycznia 2015 r. D.D. S. telefonicznie prosił M.D., by ten „wziął coś i zrobił marihuanę”. Oskarżony ponownie pytał M.D. o dostępność marihuany.

12 stycznia 2015 r. D.D. S. telefonicznie pytał M.D. o udzielenie mu 3 g „lepszej” marihuany. M.D. oświadczył, iż nie ma i odesłał go do osoby identyfikowanej jako (...).

23 stycznia 2015 r. oskarżony poinformował M.D. iż nabywca identyfikowany mianem (...) zwrócić się do niego o przygotowanie 15 g marihuany. W rozmowie D.D. S. poprosił M.D. o przygotowanie wspomnianego narkotyku.

Podczas kolejnej rozmowy telefonicznej z 23 stycznia 2015 r. oskarżony i M.D. uzgadniali kwestie związane z wzajemnymi rozliczeniami (d.: wyj. D.D. S. k. 2322-2323v w zw. z k. 162-163v, 173v-174; zez. M.D. k. 2569v-2581v w zw. z k. 1972, 1973-v, 1975, 1976-1978v).

W zamian za zaangażowanie D.D. S. w transport ziela, jego suszenie, a także przechowanie środków odurzających i substancji psychotropowych, a także wydawanie ich na zlecenie M.D. innym D.D. S. miał prawo korzystać z nich dla własnych potrzeb, tj. był wynagradzany wyłącznie prawem używania środków odurzających i substancji psychotropowych. Z biegiem czasu stali kontrahenci M.D. zgłaszali się do D.D. S. bez anonsowania się u M.D.. Zasadą było przy tym, iż kontrahenci rozliczali się bezpośrednio z M.D., choć bywało i tak, że płacili D.D. S., a ten rozliczał się z M.D. (d.: zez. M.D. k. 2569v-2581v w zw. z k. 1970v-1971, 1972, 1973-v, 1975, 1976-1978v, 1983-v, 1985v-1986, 1995-1996, 1997-1998 t. I/J, k. 2615v-2616v).

2.b/III

Wiosną M. D. (1) i M. B. zorganizowali uprawę konopi innych niż włókniste w miejscowości P. gminy W., na terenie posesji, którą w tym celu 21 marca 2015 r. wynajął M. B., który także zajął się adaptacją pomieszczeń dla potrzeb uprawy. Przedmiotem uprawy w tym wypadku było pozyskanie 2.064 sadzonek roślin konopi innych niż włókniste. Nasiona, które pozyskiwali z Internetu, sadzili w glebę i pielęgnowali do momentu gdy sadzonki wzmocniły się. Sadzonki, po osiągnięciu przez nie rozmiarów umożliwiających ich przesadzenie M.D. i M.W. B. przynosili na miejsce upraw docelowych. Część sadzonek zbyli osobom trzecim.

D.D. S., nawet sporadycznie nie wykonywał powtarzalnych czynności związanych z pielęgnacją rozsady i sadzonek w P.. Natomiast bywając w P. udzielił M.W. B. pomocy w przygotowaniu gleby do rozsad oraz w podłączeniu urządzeń wykorzystywanych w produkcji sadzonek i ich uprawie. Uprawę ujawniono w dniu 01 lipca 2015 r., przy czym na miejscu zatrzymano m.in. D.D. S..

Z jednej rośliny konopi innych niż włókniste, w zależności od odmiany i warunków uprawy w warunkach polskich można uzyskać od 0,05 do 0,5 kg marihuany. 2.064 roślin konopi innych niż włókniste pozwalała na uzyskanie minimum 103,2 kg (2.064×0,05 kg) marihuany, co wystarcza dla odurzenia 206.400 osób (103.200 g/0,5 g) (d.: wyj. D.D. S. k. 2322-2323v w zw. z k. 27v-28, 154v, 162-163v; wyj. M.W. B. k. 2324-v w zw. z k. 160-v; zez. zez. M.D. k. 2569v-2581v w zw. z k. 1970v-1971, 1972, 1973-v, 1975, 1976-1978v, 1983-v, 1985v-1986, 1995-1996, 1997-1998 t. I/J, k. 2615v-2616v, zez. P.Grada k. 2500-v).

2.c/IV

D. S. (1) za pomoc w przygotowaniu rozsady sadzonek konopi innych niż włókniste w P. nie był wynagradzany. Po osiągnięciu przez sadzonki rozmiarów pozwalających na rozsadę otrzymał on w okresie od 21 marca do 01 lipca 2015 r. od M. D. i M.W. B. 76 sadzonek roślin konopi innych niż włókniste. D.D. S. przewiózł podarowane sadzonki na swoją posesję i uprawiał je do chwili zabezpieczenia w dniu 01 VII 2015 r. przez policję. Czynił to wewnątrz mieszkania, w ustawionym w jednym z pomieszczeń namiocie o bokach długości 2,5 m wysokim na 2,0 m wyłożonym wewnątrz folią aluminiowa z zamontowanym flirtem powietrza (...) K. połączony z rurą wentylacyjną. Wewnątrz namiotu D.D.S. zainstalował także wentylator przenośny i lampy halogenowe: (...) oraz kolejną - z wykonanym z folii aluminiowej odbłyśnikiem. Wewnątrz namiotu było 12 donic o wymiarach 22 cm × 29 cm z roślinami konopi innych niż włókniste o wysokości do 60 cm. Obok dużych donic stały:

–

skrzynka z 12 doniczkami o wysokości 9 cm, przy czym w każdej z tych doniczek były posadzone dwie rośliny konopi innych niż włókniste, to jest łącznie 24 szt. roślin,

–

skrzynka z 14 doniczkami o wysokości 8 cm (w tym 8 doniczek sześciennych oraz 6 innych), przy czym w każdej z tych doniczek była jedna roślina konopi innych niż włókniste, to jest łącznie 14 szt. roślin,

–

skrzynka z 21 doniczkami o wysokości 8 cm, przy czym w każdej z tych doniczek była jedna roślina konopi innych niż włókniste, to jest łącznie 21szt. roślin.

Ponadto w pokoju, w którym D.D. S. uprawę konopi innych niż włókniste – poza namiotem, a ściślej na meblościance ujawniono 7 donic z ziemią, przy czym w pięciu doniczkach rosły konopie inne niż włókniste.

Uprawę ujawniono 01 lipca 2015 r. w trakcie czynności procesowych zabezpieczono fragmenty ujawnionych roślin i poddano je badaniom fizykochemicznym. W każdej z próbek roślin ujawniono tetrahydrokannabinol w ilości powyżej 0,2%. Z 76 roślin innych niż włókniste można uzyskać minimum 3,8 kg (76×0,05 kg) marihuany, co wystarcza dla odurzenia 7.600 osób (3800 g/0,5 g) (d.: wyj. D.D. S. k. 2322-2323v w zw. z k. 27v-28, 154v, 162-163v; wyj. M.W. B. k. 2324-v w zw. z k. 160-v; protokół oględzin miejsca uprawy konopi indyjskich k. 883-892; protokół przeszukania k. 900-902; opinia z badań fizykochemicznych k. 986-992).

2.d/V i VI

1 lipca 2015 r., w chwili zatrzymania w P. D.D. S. posiadał przy sobie 0,919 g amfetaminy. Tego samego dnia w mieszkaniu, w Ł., przy ul. (...) posiadał on 37,172 g amfetaminy. Łącznie 01 lipca 2015 r. D.D. S. posiadał 38,091 g siarczanu amfetaminy, co stanowi 380,91 dawek dilerskich pozwalających na odurzenie osoby (d.: wyj. D.D. S. k. 2322-2323v w zw. z k. 27v-28, 154v, 162-163v; protokół przeszukania pomieszczeń w Ł. przy ul. (...) k. 900-902; prot. przeszukania osoby k. 893-895; opinia z badań fizykochemicznych k. 986-992).

03 lipca 2015 r. przedstawiono D. S. postanowienie o przedstawieniu zarzutów dokonania przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Tego samego dnia prokurator zastosował wobec niego tytułem środków zapobiegawczych zakaz opuszczania kraju i poręczenie majątkowe (k. 945, 953).

2.e/VII i VIII

29 maja 2016 r., na zlecenie prokuratora funkcjonariusze policji przystąpili do czynności mających na celu zatrzymanie D.D. S.. Oskarżony został zatrzymany. W trakcie czynności przeszukania osoby oskarżonego, w odzieży, która miał na sobie zabezpieczono m.in. plastikowe jajko koloru żółtego, wewnątrz którego ujawniono dwie torebki foliowe. Każda z nich zawierała biały proszek będący mieszaniną soli amfetaminy oraz kofeiny o masie łącznej 0,5 g (0,33+0,17), to jest 5 porcji dilerskich (d.: wyj. D.D. S. k. 2322-2323v w zw. z k. 27v-28, 46, 153v, 154v, 162-163v, 173v-174 t. II/A, k. 224 i 227v t. II/B oraz protokół przeszukania osoby k. 4-6 t. II/A; opinia z badań fizykochemicznych k. 135-138 t. II/A).

W trakcie przeprowadzonego 29 maja 2016 r. przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych zajmowanych przez oskarżonego w Ł., przy ul. (...), ujawniono torbę foliową, w której zabezpieczono 203,75 g suszu ziela konopi innych niż włókniste o zawartości sumarycznej 1,24% tetrahydrokannabinolu ( 9 - (...)) i kwasu tetrahydrokannabinolowego ( (...)). 203,75 g marihuany pozwala na przygotowanie 407,5 porcji dilerskich (d.: wyj. D.D. S. k. 2322-2323v w zw. z k. 27v-28, 46, 153v, 154v, 162-163v, 173v-174 t. II/A, k. 224 i 227v t. II/B oraz protokół przeszukania pomieszczeń k. 12-14 t. II/A; protokół oględzin rzeczy zabezpieczonych podczas przeszukania pomieszczeń k. 51-52 t. II/A; protokół przeszukania osoby k. 4-6 t. II/A; opinie z badań fizykochemicznych k. 83-88 oraz k. 135-138 t. II/A).

D. S. nie jest chory psychicznie. Rozpoznano u niego ociężałość umysłową (dolna granica normy – na pograniczu upośledzenia umysłowego lekkiego z zachowanym myśleniem konkretnym i deficytem myślenia abstrakcyjnego) oraz inne zakłócenia czynności psychicznych pod postacią uzależnienia mieszanego (środki psychotyczne) i zaburzeń osobowości. W czasie popełniania przypisanych czynów oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania ich znaczenia oraz pokierowania swoim postępowaniem (d.: opinia sądowo-psychiatryczna k. 181-185 t. (...)). Oskarżony był konsultowany przez terapeutę uzależnień i nie wymaga leczenia odwykowego k. 195-209 t. (...)).

D. S. (1) ma 26 lat, jest bezdzietnym kawalerem, posiada wykształcenie gimnazjalne, bez zawodu, przez zatrzymaniem bez stałego zajęcia, zarejestrowany w PUP jako poszukujący pracy, deklarujący dochody z podejmowanych dorywczo prac porządkowych, w miejscu zamieszkania posiadał opinię negatywną z uwagi na utrzymywanie kontaktów z osobami karanymi, nadużywającymi alkoholu oraz używającymi środków odurzających (d.: dane osobopoznawcze k. 2320v, wywiad środowiskowy k. 119, 125-126); był karany:

1)  wyrokiem Sądu Rejonowego w Łasku z 20 maja 2013 r. w sprawie II K 191/13 za czyn z art. 288§1 k.k. (zniszczenie wyposażenia pokoju hotelowego) na karę 100 stawek dziennych grzywny wykonaną 16 kwietnia 2014 r. poprzez kare zastępczą prac społecznie użytecznych;

2)  wyrokiem Sądu Rejonowego w Łasku z 25 września 2014 r. w sprawie II K 269/14 za czyny z

a)  art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (uprawa konopi innych niż włókniste w okresie 01.10-14.11.2013 w Ł.) na karę roku i 4 m-cy pozbawienia wolności;

b)  art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (posiadanie 469,147 g marihuany) na karę 10 m-cy pozbawienia wolności;

przy czym w miejsce kar jednostkowych orzeczono karę łączną roku i 6 m-cy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby (zakończy się 02 października 2018 r.) oraz karę 140 stawek dziennych grzywny wykonaną, poprzez kare zastępczą pozbawienia wolności 02 lipca 2015 r. (inf. K.R.K. k. 193-194; odpisy wyroków k. 1021-1022 oraz k. 1023 t. I E).

Oskarżony w toku rozprawy przyznał się do dokonania zarzucanych czynów i skorzystał z prawa do milczenia (k. 2322). Po ujawnieniu treści protokołów jego wyjaśnień ze śledztwa potwierdził ją deklarując wolę dobrowolnego poddania się karze.

Po raz pierwszy w śledztwie oskarżony wyjaśniał 02 lipca 2015 r. (k. 926 t. II/A) na okoliczność zarzutów z pkt. II, III i VI. Oskarżony twierdził, iż jego obecność w P. w chwili zatrzymania wynikła z okazjonalnej wizyty u znajomych wprost negując świadomość prowadzonej na terenie posesji uprawy konopi. W zakresie upraw w miejscu zamieszkania oskarżony przyznał się do uprawy ujawnionych roślin, stwierdził jednak, iż tylko 20 spośród nich były konopiami innymi niż włókniste. Przyznał się do posiadania 44,308 g amfetaminy zastrzegając, że była ona przeznaczona na własny użytek, po czym skorzystał z prawa do milczenia.

Wyjaśniając 03 lipca 2015 r. (k. 952 I/E) częściowo zmanił stanowisko i zaprzeczył, by uprawiał którekolwiek z konopi ujawnionych 01 lipca 2015 r. w P. i Ł.. Przyznał się natomiast do posiadania amfetaminy. Skorzystał z prawa do milczenia.

Wyjaśniając 30 maja 2016 r. (k. 27v-28 II/A) D.D. S. znów zmienił stanowisko w zakresie uprawy prowadzonej w Ł. przyznając się do uprawy krzaków ziela konopi innych niż włókniste ujawnionych 01 lipca 2015 r. w miejscu zamieszkania oraz posiadania suszu konopi innych niż włókniste. W pozostałym zakresie nie przyznał się do winy i skorzystał z prawa do milczenia. W toku posiedzenia w przedmiocie wniosku prokuratora o zastosowanie tymczasowego aresztowania oskarżony nie przyznał się do dokonania żądnego z zarzucanych czynów i nie składał wyjaśnień (k. 46 t. II/A).

Ponownie oskarżony wyjaśniał 27 października 2016 r. o godz. 9 35-10 00. Wówczas przyznał się do dokonania wszystkich zarzucanych czynów za wyjątkiem uprawy konopi w P. k. 154v t. II/A). Co tyczy się ujawnionej w jego posiadaniu 01 lipca 2015 r. marihuany tym razem argumentował, iż znalazł ją w lesie (poprzednio, iż jest to susz marihuany z uprawy prowadzonej rok wcześniej). Jeszcze tego samego dnia, podczas przesłuchania przeprowadzonego od godz. 14 40 do godz. 14 50 oskarżony przyznał się do dokonania wszystkich zarzucanych mu czynów (było to pierwsze przesłuchanie z udziałem obrońcy).

Podczas przesłuchania zrealizowanego 07 listopada 2016 r. (k. 162v-163 t. II/A) D.D. S. przyznał się do dokonania wszystkich zarzucanych mu czynów. Wskazał, iż w środowisku znany jest pod pseudonimem (...). Odnosząc się do zarzutu udziału w uprawie konopi innych niż włókniste w P. stwierdził, iż wbrew wcześniejszym negacjom uczestniczył w tej uprawie tj. podłączał urządzenia i nosił ziemię. Pytany o ilość wizyt w P. stwierdził, że nie jest w stanie jej skonkretyzować. W toku czynności odtworzono oskarżonemu rozmowy telefoniczne utrwalone w toku kontroli operacyjnej (...) i (...).

Oskarżony wskazał, iż rozmowa z dnia 26.09.2014 r. godz. 18:58 jest rozmową jego i M.D.. Wyjaśnił, iż w swoim miejscu zamieszkania przechowywał marihuanę z upraw prowadzonych z M.D. pomiędzy sierpniem 2014 r. a lutym 2015 r. Sprecyzował, iż w toku odtworzonej rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie 50 g marihuany.

W zakresie rozmowy z 17 września 2014 r., co do której przyznał, iż jest jego rozmową z M.D. dotyczącą obaw M.D. w związku z podejrzeniami, iż jakaś osoba trzecia wyczuła marihuanę.

W zakresie rozmowy z 18 września 2014 r., co do której przyznał, iż jest jego rozmową z M.D.. Skonkretyzował, iż rozmowa dotyczy suszenia marihuany na terenie posesji M.D..

W zakresie dwóch rozmów z 19 września 2014 r. (pliki (...) i (...)) oskarżony skonkretyzował, iż dotyczą one suszenia marihuany nad rzeką i obaw związanych z możliwością zadenuncjowania ich przez osobę trzecią. Oskarżony wskazał, iż konsekwencją tych obaw było przeniesienie suszarni marihuany na teren jego posesji oraz wyłącznie dosuszanie jej nad rzeką.

W zakresie rozmów z 25 września 2014 r. (pliki 1990 i 1994) oskarżony przyznał, iż utrwalono w nich jego rozmowy z M.D.. Skonkretyzował, iż rozmowy dotyczyły przygotowania pakietu zawierającego 20 g marihuany.

W zakresie rozmowy z 01 października 2014 r., co do której przyznał, iż jest jego rozmową z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie dwóch opakowań zawierających 10 g i 2 g marihuany.

W zakresie rozmówców z 09 października 2014 r. (plik 61 i 72), przyznał, iż są to jego rozmowy z M.D.. Skonkretyzował, iż w toku pierwszej rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie 2 g marihuany zaś podczas drugiej rozmawiają na temat osoby trzeciej.

W zakresie dwóch rozmów z 11 października 2014 r. przyznał, iż są to jego rozmowy z M.D.. Wskazał, iż w ich przebiegu M.D. polecił mu przygotowanie do odbioru pakunków zawierających 50 g i 10 g marihuany.

W zakresie rozmowy z 14 października 2014 r. oskarżony przyznał, iż jest to jego rozmowa z M.D.. Podał, iż w przebiegu rozmowy poinformował M.D. o tym, iż sprzedał innej osobie 12 g marihuany uzyskując w zamian 100 zł.

W zakresie rozmowy z 18 października 2014 r. przyznał, iż jest to jego rozmowa z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie 50 g marihuany oraz pytał o ilość pozostającej w posiadaniu oskarżonego marihuany.

W zakresie rozmowy z 20 października 2014 r. wyjaśnił, iż jest to jego rozmową z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas tej rozmowy M.D. informował go by wysuszoną marihuanę przechowywał w uchylonym a nie zamkniętym opakowaniu.

W zakresie rozmowy z 23 października 2014 r. przyznał, iż jest to jego rozmowa z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie 251,3 g marihuany.

W zakresie rozmowy z 24 października 2014 r. przyznał, iż jest to jego rozmowa z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie dwóch pakietów z marihuaną zawierających po 10 g środka odurzającego.

W zakresie rozmowy z 25 października 2014 r. przyznał, iż jest to jego rozmowa z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas rozmowy poinformował M.D., że osoba identyfikowana mianem (...), co do której używał rodzaju męskiego, wzięła od niego „5 pięć dych”. Zastrzegł, iż nie pamięta już, czy przekazywał 50 g marihuany czy też 50 zł. Jednocześnie zaznaczył, że nie zna nikogo o nazwisku (...). Po odtworzeniu tej rozmowy oskarżony, powołując się na złe samopoczucie poprosił o przerwanie przesuchania.

W zakresie rozmowy z 30 października 2014 r. godz. 17:08, co do której przyznał, iż jest jego rozmową z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas tej rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie dwóch opakowań zawierających po 10 g marihuany.

Czynność odtwarzania rozmów utrwalonych w trakcie kontroli operacyjnych (także o kryptonimie (...)) kontynuowano podczas przesłuchania z 18 listopada 2016 r. (k. 173v-174v). Przesłuchanie rozpoczęto od ponownego odtworzenia rozmowy z 25 października 2014 r. dotyczącej mężczyzny identyfikowanego określeniem (...). Oskarżony wskazał, iż „5 dych” o których informuje w rozmowie M.D. to 50 g marihuany. Podkreślił, iż nadal nie kojarzy osoby nabywcy.

W zakresie rozmowy z 27 października 2014 r. godz. 12:57 przyznał, iż jest ro rozmową jego z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas rozmowy poinformował M.D., że ma w dyspozycji 105 g marihuany a nadto „chrust czyli liście i łodygi”.

W zakresie rozmowy z 29 października 2014 r. przyznał, iż jest to jego rozmową z M.D.. Skonkretyzował, iż podczas rozmowy M.D. polecił mu przygotowanie opakowania zawierającego 250 g marihuany.

W zakresie dwóch rozmów z 21 grudnia 2014 r. (pliki (...) i (...)) przyznał, iż są to jego rozmowy z M.D., w których relacjonował mu przebieg widzenia z osobą odwiedzoną, w ramach widzenia, w Zakładzie Karnym w S..

W zakresie rozmów z 22 grudnia 2014 r. (pliki 2026 i 2180) przyznał, iż zawierają one jego rozmowy z M.D.. Skonkretyzował, iż dotyczą tego, iż każdy z nich potrzebuje 50 g marihuany.

W zakresie rozmowy z 25 grudnia 2014 r. przyznał, iż rozmawiał z M.D. i próbował ustalić dane kontaktowe osoby odkreślanej mianem (...), po czym zidentyfikował tę osobę po okazaniu mu tablicy nr 8.

W zakresie rozmowy z 26 grudnia 2014 r. przyznał, iż rozmawiał z M.D. pytając go o 7 szt. dopalacza identyfikowanego nazwą (...) w postaci proszku, konfekcjonowanego i funkcjonującego w obrocie w opakowaniach po 0,33 g.

W zakresie rozmów z 28 grudnia 2014 r. (pliki (...) i (...)) przyznał, iż są to jego rozmowy z M.D.. W przebiegu pierwszej pytał M.D. o to, czy mógłby mu przekazać 5 g marihuany, a podczas drugiej M.D. informuje go, że wysyła do niego „jakiegoś W.”.

W zakresie rozmowy z 30 grudnia 2014 r. przyznał, iż utrwalono jego rozmowę z M.D., w toku której pytał M.D. o 7 g marihuany. Oskarżony wyjaśnił także, iż po tej rozmowie przesłał do M. D. krótką wiadomość tekstową by przygotował dla niego 10 g marihuany.

W zakresie rozmowy z 05 stycznia 2015 r. przyznał, iż rozmawiał z M.D., by ten „wziął coś i zrobił” marihuanę. Wskazał, iż także podczas odtworzonej rozmowa z M.D. utrwalonej 10 stycznia 2015 r. pytał rozmówcę o dostępność marihuany. Po wysłuchaniu rozmowy z 12 stycznia 2015 r. przyznał, iż w jej przebiegu pytał M.D. o możliwość udostępnienia mu 3 g „lepszej” marihuany M.D. zaś odesłał go do „jakiejś A.”.

W zakresie rozmowy z 23 stycznia 2015 r. przyznał, iż utrwalono jego rozmowę z M.D., w toku której poprosił M.D. o przygotowanie 15 g marihuany dla nabywcy identyfikowanego terminem (...).

Po zapoznaniu się z drugą rozmową z 23 stycznia 2015 r. oskarżony potwierdził, że utrwalono jego rozmowę z M.D., przy czym stwierdził, iż tym razem rozmawiali o wzajemnych rozliczeniach.

W zakresie rozmowy z 30 stycznia 2015 r. przyznał, iż rozmawiał z M.D. prosząc go o przygotowanie dopalacza identyfikowanego nazwą (...).

Oskarżony wyjaśnił, iż w sytuacjach gdy M.D. polecał mu przygotowanie marihuany w określonej ilości sam odpierał od niego pakunki choć i zdarzało się, że oskarżony mu je dostarczał samodzielnie.

W toku omawianego przesłuchania oskarżony stwierdził także, iż nie brał udziału w uprawie marihuany na terenie posesji A. J.. Oskarżony wyjaśnił także, iż po tej rozmowie przesłał do M. D. krótką wiadomość tekstową by przygotował dla niego 10 g marihuany.

Kolejne przesłuchania D.D. S. przeprowadzono 03 i 18 stycznia 2017 r. (k. 227v, 224v). Oskarżony w ich przebiegu skorzystał z prawa do milczenia przyznając się do dokonania zarzucanych czynów.

Oceniając wiarygodność twierdzeń oskarżonego Sąd uwzględnił w szczególności przebieg przesłuchań w toku których odtworzono mu nagrania rozmów telefonicznych utrwalonych w trakcie kontroli operacyjnych pod kryptonimem (...), (...) oraz (...). Po pierwsze wszystkie odtworzone rozmowy wyselekcjonowano w oparciu o numer telefonu oskarżonego, którego posiadania oskarżony przyznał nim doszło do odtworzenia nagrań. Po wtóre sam M.D. przyznając, że korzystał z różnych numerów wskazał, iż kontaktował się telefonicznie z numerem pozostającym w posiadaniu D.D.S. i potwierdził, analogicznie jak D.D. S., iż nagrania odtworzone oskarżonemu w śledztwie to nagrania ich rozmów, przy czym, analogicznie jak czynił to D.D. S. opisywał przedmiot poszczególnych rozmów. Powyższe jest o tyle znaczącym, iż sam oskarżony wyjaśniał niekonsekwentnie na okoliczność udziału w uprawie roślin ziela konopi innych niż włókniste i to właśnie zeznania M.D. pozwalają na ustalenie w sposób pewny, iż przyznanie się oskarżonego także i do dokonania tego czynu odpowiada rzeczywistości. To samo dotyczy przyznania się oskarżonego do wprowadzenie do obrotu tak marihuany jak i amfetaminy. Rzeczone rozmowy wskakują wprost, iż D.D. S. współpracując z M.D. wydawał narkotyki dilerom, to jest osobom które nie nabywały narkotyków na własne potrzeby a celem ich udostepnienia konsumentom. Powyższe wynika przede wszystkich z ilości jakimi narkotyków jakie jednorazowo oskarżony wydawał. Zastrzec przy tym należy, iż Sąd analizując całość ujawnionego w toku rozprawy materiału dowodowego uznał, iż nie dostarcza on podstaw do przypisania oskarżonemu uprawy konopi innych niż włókniste w Ł. a jedynie współdziałanie z M. B. i M.D. w wytwarzaniu znacznej ilości marihuany w celu wprowadzenia jej do obrotu oraz udział w obrocie i udzielenie (odpłatne jak i nieodpłatne) tego środka innym. Przy czym „udział” odnosi się także do odpłatnego i nieodpłatnego udzielania innym osobom oraz przechowywania w miejscu zamieszkania znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy.

Sąd za wiarygodne w części uznał wyjaśnienia M. B., przy czym w odniesieniu do zachowań D.D. S. uznał je za wiarygodne w całości bowiem są one zgodne w tym zakresie z zeznaniami M.D. (uwzględniając te czynności, w których ww. przyznał się do winy i zdecydował się złożyć wyjaśnienia) oraz wyjaśnieniami D.D. S. w takim zakresie w jakim te uznano za wiarygodne. Jeśli idzie o zeznania innych świadków te sąd uznał je za wiarygodne – jednakowoż zaznaczyć należy, iż w odniesieniu do zarzutów stawianych D.D. S. mają one znaczenie wtórne z wyjątkiem depozycji M. B. (k. 2614v-2615), A.D. (k. 2568v-2569) i P.Grada (k. 2500-v), które potwierdzając zaistnienie okoliczności niekwestionowanych ani przez D.D. S. i M.D. (znów z zastrzeżeniem, iż dotyczy to wyjaśnień oskarżonego ostatecznie uznanych za wiarygodne). Za wiarygodną Sąd uznał także treść ujawnionych w toku rozprawy na wniosek stron dokumentów.

Stan prawny

Przystępując do oceny prawnej zachowań przypisanych oskarżonemu w pierwszej kolejności należy wyjaśniać pojęcie „znacznej ilości”, którego użyto w opisie każdego z przypisanych oskarżonemu czynów. Przedmiotowym znamieniem, nadając mu rangę znamienia konstruującego typy kwalifikowane przestępstw, posługuje się ustawodawca w ustawie z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Do odurzenia (osiągnięcia celu zażycia innego niż medyczny) jednej osoby wystarcza porcja od 0,1 g środka narkotycznego w postaci amfetaminy oraz 0,5 g marihuany (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 30 marca 2016 r. w sprawie II AKa 70/16).

W ocenie Sądu użycie w omawianym terminie przymiotnika „znaczny” wyklucza możliwość zdekodowania jego znaczenia wyłącznie w oparciu o kryterium ilościowe. Rzecz w tym, iż przymiotnik „znaczny” nie nawiązuje do ilości, a rozmiaru, ważkości, znaczenia, wyróżniania się czymś. Pozostając wyłącznie w płaszczyźnie ilościowej „znaczna ilość” musi być definiowana, jako co najmniej kilkadziesiąt z tym zastrzeżeniem, iż owo „kilkadziesiąt” to więcej niż parędziesiąt, to jest więcej niż parę (dwie, trzy) dziesiątek. W konsekwencji za minimum odpowiadające kryterium ilościowemu sąd uznaje, co najmniej 40 – to jest więcej niż parę dziesiątek. Takie, czysto ilościowe, definiowanie terminu „znaczna ilość” pozwala kwalifikować jako zachowania typu podstawowego te, których przedmiotem są ilości będące często w jednorazowym posiadaniu, pomniejszych ale i najliczniejszych, dilerów szkolnych, ulicznych czy dyskotekowych, a nakazują przyjęcie typu kwalifikowanego w odniesieniu do osób dostarczających tym dilerom narkotyków a także i tych, które z udzielania narkotyków innym uczyniły sobie nie tylko stałe ale wręcz wyłączne źródło dochodu. W ocenie Sąd definiując znamię „znaczna ilość” uwzględnić należy także cel i charakter działania. Rzecz w tym, by uniknąć eskalowania penalizacji zachowań posiadaczy narkotyków będących osobami uzależnionymi. W konwekcji dla zdefiniowania „znacznej ilości ” narkotyków, poza kryterium ilościowo-jakościowym (bo przecież 1 g amfetaminy wystarcza do odurzenia 10 osób a 1 g marihuany 2 osób) istotne jest to, w jakim celu sprawca środki odurzające lub substancje psychotropowe posiadał. Należy także nadmienić, iż w sprawie niniejszej, kwestia celu zachowań przestępnych oskarżonego, mimo jego uzależnienia, ma mniej istotne znaczenie, a to wobec ilości narkotyków będących przedmiotem przypisanych mu czynów.

Na wstępie należy także zaznaczyć, iż w odniesieniu do każdego z przypisanych czynów oskarżony działa z zamiarem bezpośrednim, to jest chciał ich dokonać. Zaznaczyć warto także iż oceniając stopień społecznej szkodliwości czynów przypasanych oskarżonemu sąd uznał, iż jest on znaczny.

Ad 1./I (s.p.)

Oskarżyciel zarzucił D. S. (1) dokonanie czynu z art. 258§1 k.k. i sąd to przekonanie podziela. Ustalenia poczynione w zakresie zachowań oskarżonego w okresie od 04 sierpnia 2014 r. do 02 lutego 2015 r. pozwalają na ustalenie w sposób niebudzący wątpliwości, iż oskarżony chciał uczestniczyć w grupie współtworzonej przez M. D. (1), M. B. i M. B. (2). Oskarżony przy tym nie tylko pozostawał w ścisłych relacjach z ww. psychicznie przynależąc do współtworzonej struktury (czego dowodzą choćby ujawnione w toku rozprawy treści rozmów telefoniczny pomiędzy ww.), ale także brał udział w popełnianiu przestępstw, dla popełnienia których grupę tę M.D. zorganizował. Wiodącą rolę w grupie pełnił M.D., który finansował organizowane wspólnie z M.W. B. uprawy ale i zarządzał dystrybucją produktu finalnego. Niezależnie od tego zajmował się on w owym czasie wewnątrzwspólnotową dostawą marihuany i amfetaminy. Oskarżony nie brał udziału w podejmowaniu decyzji co do tego, gdzie i kiedy zostanie zorganizowana uprawa, bo tym zajmowali się M.D. i M.W. B., ale już po zebraniu ziela (co odbywało się bez jego udziału) uczestniczył w suszeniu ziela konopi innych niż włókniste, które jest już wytwarzaniem marihuany (susz trafia do obrotu zarówno w postaci rozdrobnionej jak i nierozdrobnionej). Fakt, iż oskarżony nie uczestniczył w procesie podejmowania decyzji, co do działań realizowanych przez grupę nie ekskulpuje go, bowiem zarzucano mu nie kierowanie grupą, a udział w niej. Oskarżony miał świadomość upraw i zbioru ziela konopi innych niż włókniste, sukcesyjnie przewoził i suszył to ziele, a następnie przechowywał je w swoim miejscu zamieszkania. Jednocześnie działając w ramach poleceń wydawanych przez M. D. wydawał wskazanym przez niego odbiorcom pakiety z oznaczoną ilością narkotyku – tak odbiorcom hurtowym, pośredniczącym w dystrybucji, jak i nabywającym narkotyk na własny użytek. Z ustaleń wynika wprost, iż D.D. S. akceptował zasady narzucone przez M. D. oraz wykonywał polecenia i zadania zlecane mu tak przez M. D., jak i M.W. B. stojących w hierarchii grupy wyżej. Z wielości czynności podejmowanych przez oskarżonego wynika wprost, iż identyfikował się on z grupą i jej istnienie aktywnie wspierał.

Zważywszy powyższe Sąd uznał D. S. w pkt. 1. za winnego tego, że: w okresie od 04 sierpnia 2014 r. do 02 lutego 2015 r. w Ł., woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie z M. B. (2), brał udział w założonej, a następnie kierowanej przez M. D. (1) zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii polegających na uprawie konopi innych niż włókniste, które mogły dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, wytwarzaniu znacznej ilości środka odurzającego oraz wprowadzeniu do obrotu i uczestniczeniu w obrocie a nadto udzielaniu znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych; to jest dokonania czynu z art. 258§1 k.k. Sąd dokonał zmiany opisu czynu uwzględniając fakt uprawomocnienia się orzeczeń w sprawach p-ko M.D. i M. B..

Ad 2./II (s.p.)

Analizując ustalony stan faktyczny Sąd uznał, iż D. S. (1), poprzez realizowanie wspólnie i w porozumieniu z M. D. (1) i M. B., takich zachowań, jak suszenie ziela konopi innych niż włókniste zbieranego sukcesywnie z kilku upraw mogących dostarczyć znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany wytworzył, co najmniej 2.000 g środka odurzającego w postaci marihuany. Oskarżony podejmował wskazane zachowania wspólnie z ww. w wykonaniu z góry powziętego zamiaru. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 4 pkt. 35 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym w okresie dokonania czynu jak i obecnie3 „wytwarzanie” to ogół czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane m.in. środki odurzające. Takim zaś, zgodnie z art. 4 pkt. 26 wspomnianej ustawy są wszelkie substancje pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działające na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie środków odurzających stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy. Tu należy zaś odnotować, iż uprawą konopi jest każda uprawa konopi niezależnie od powierzchni (art. 4 pkt. 28 u. o .p.n.). Zielem konopi innych niż włókniste jest każda naziemną część rośliny konopi (pojedynczych lub w mieszaninie), z wyłączeniem nasion, zawierająca powyżej 0,2% sumy delta-9-tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego (kwasu delta-9 - (...)2-karboksylowego) (art. 4 pkt. 37 u. o p.n.). Warto też odnotować, iż zgodnie z art. 45 ust. 4 u. o p. n. uprawa konopi innych niż włókniste jest w Polsce bezwarunkowo zabroniona. W kontekście wspomnianego już art. 4 pkt. 26 u. o p. n. ważnym jest to, że w Załączniku Nr 1 do ustawy – 4. Wykaz środków odurzających grupy IV-N wyszczególniono konopi ziele innych niż włókniste.

Oskarżony nie tylko zajmował się, poprzez suszenie ziela konopi, wytwarzaniem środka odurzającego w postaci marihuany, ale i pozyskany w ten sposób produkt, w ilości co najmniej 2.000 g przechowywał i dystrybuował go zgodnie z dyspozycjami M.D.. Oskarżony przygotowywał dla odbiorców skonkretyzowanych przez M. D. pakiety marihuany, przy czym odbiorcami były co do zasady osoby, które nabywały marihuanę w celu jej dalszej odsprzedaży w ilościach kilkudziesięciu, ale i nawet 250 g. Obok tych kontrahentów byli i nabywcy, dla których oskarżony przygotowywał po kilka gram. Taka ilość marihuany oczywiście mogła być przeznaczona na potrzeby własne nabywców. W konsekwencji Sąd analizują aspekt dystrybucyjny działalności oskarżonego przypisał mu zarówno wprowadzenie do obrotu znacznych ilości marihuany jak i jej udzielenie (odpłatne i nieodpłatne) innym osobom.

Działając w ramach grupy kierowanej przez M. D. oskarżony przyjął od ww. na przechowanie w swoim miejscu zamieszkania 500 g amfetaminy, którą M.D. pozyskał nielegalnie. I w zakresie tego narkotyku oskarżony wypełniał polecenia M.D. w zakresie dystrybuowania.

Zważywszy powyższe, miejsce zarzucanego oskarżonemu w pkt. II czynu Sad uznał go za winnego tego, że: w okresie od sierpnia 2014 r. do 29 stycznia 2015 r. w Ł., okręgu (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wspólnie i w porozumieniu z M. D. (1) i M. B. (1), wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po zebraniu przez M. D. (1) i M. B. (1) ziela konopi innych niż włókniste z upraw, które dostarczyły znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, wspólnie z ww. suszył je wytwarzając znaczną ilość środka odurzającego w postaci suszu konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2000 g, który następnie przechowywał oraz wprowadził w znacznych ilościach do obrotu a także, którego udzielał odpłatnie i nieodpłatnie innym osobom, a nadto przechowywał w miejscu zamieszkania znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci amfetaminy oraz uczestniczył w obrocie znaczną ilością tej substancji w ilości co najmniej 500 g, to jest za winnego dokonania czynu z art. 53 ust. 2 i art. 63 ust. 3 i art. 56 ust. 3 i art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r. poz. 124 ze. zm.) w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4§1 k.k. Sąd orzekł w oparciu o art. 4§1 k.k. z uwagi na nowelizację art. 56 u. o p. n. obowiązująca od 01 lipca 2015 r.

Ad 2.b/III (s.p.)

Analizując aktywność D. S. zrealizowaną w okresie od 21 marca 2015 r. do 1 lipca 2015 r. w P. sprowadzającą się do pomocy M. D. (1) i M. B., poprzez instalację urządzeń i przygotowanie gleby pod rozsady, Sąd uznał, iż to wyczerpuje wyłącznie znamiona karalnego pomocnictwa. W tym miejscu warto wskazać, iż ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii, choć definiuje „uprawę konopi” to jednak czyni to nie poprzez znamiona modalne, a powierzchnię (w rezultacie takiego zabiegu „uprawą konopi” jest choćby dbanie o wzrost i pielęgnacja choćby jednej rośliny). W związku z powyższym, by zdekodować znaczenie terminu „uprawiać” konieczne jest sięgnięcie do wykładni językowej. Zdaniem sądu „uprawiać” to: 1. siać lub sadzić rośliny, pielęgnując je w okresie wzrostu i rozwoju ewentualnie 2. zajmować się czymś, poświęcać się czemuś. W żadnym zaś wypadku z terminem tym nie można utożsamiać, choćby kilkakrotnie podejmowanych (jak ustalono w sprawie) czynności polegających na instalacji urządzeń w okresie poprzedzającym uprawę (wysiew nasion, choć w przypadku marihuany właściwszym jest termin sadzenie nasion), czy też mających na celu przygotowanie gleby, które ze swej istoty poprzedzają proces uprawy.

W konsekwencji Sąd uznał, iż omawiane zachowania D.D. S. podjęte kilkakrotnie stanowiły jedynie udzielenie przez oskarżonego M. B. i M. D. (1) pomocy w uprawie ujawnionych w (...).064 roślin konopi innych niż włókniste mogących dostarczyć znacznej ilości ziela (103,2 kg) konopi innych niż włókniste. Jadąc kilkakrotnie do P. w celu montażu urządzeń czy przygotowania gleby D.D. S. dopuścił się jednego czynu przestępnego o konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 k.k. Z wyjaśnień złożonych przez oskarżonego i MW.B. wynika wprost, iż oskarżony od pierwszego wyjazdu wiedział, co będzie uprawiane na terenie wynajętej przez M.W. B. posesji. Uwzględniając przy tym to, że musiał on do P. dojechać, a sama instalacja urządzeń i mieszanie gleby są czynnościami złożonymi wykluczonym jest. by czynił to z jakimkolwiek innym zamiarem niż bezpośrednim, tj. chcąc udzielić kolegom pomocy w uprawie ziela konopi innych niż włókniste.

Uwzględniwszy powyższe Sąd uznał D. S., w ramach zarzucanego mu w pkt. III czynu za winnego tego, że: w okresie od 21 marca 2015 r. do 1 lipca 2015 roku w P. gm. W. okręgu (...), wbrew przepisom ustawy, poprzez przygotowanie ziemi do rozsad oraz podłączenie urządzeń, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udzielenia pomocy działającym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej M. B. (1) i M. D. (1) oraz innym osobom odpowiadającym w odrębnym postępowaniu udzielił ww. pomocy w uprawie 2.064 roślin konopi innych niż włókniste mogących dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 18§3 k.k. w zw. z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) w zw. z art. 12 k.k.

Ad 2.c/IV (s.p.)

W zamian za udzielenie pomocy w przygotowaniu uprawy konopi w P. oskarżony otrzymał od M. D. (1) i M. B. 76 roślin konopi innych niż włókniste, które przewiózł do swojego mieszkania, i które wbrew zakazowi ustawowemu (art. 45 ust. 4 u. o p. n.) uprawiał, to jest wykonywał wobec tych roślin wszelkie czynności pielęgnacyjne, obliczone na zapewnienie im możliwie najlepszych warunków wzrostu. To właśnie z tego powodu rozłożył w pokoju namiot o wymiarach 2,5×2,5×2,0 (m), który, dla zminimalizowania strat ciepła i światła, wyłożył od wewnątrz folią aluminiową i wewnątrz którego zainstalował lampy doświetlające uprawę, filtr powietrza oraz wentylatory. Samodzielnie dostarczał roślinom wody. Uwzględniając fakt, iż z 76 roślin możliwym jest uzyskanie co najmniej 3,8 kg marihuany Sąd uznał, iż prowadzona przez oskarżonego w miejscu zamieszkania uprawa mogła byłoby to 7.600 porcji koniecznych do odurzenia poprzez tradycyjne jej zażycie, tj. inhalowanie, wdychanie do płuc dymu powstającego podczas spalania.

Wskazane okoliczności stały się podstawą przypisania oskarżonemu, w ramach zarzucanego mu w pkt. IV czynu tego, że: w okresie od 21 marca 2015 r. do 1 lipca 2015 r. w Ł. okręgu (...), wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uprawiał 76 krzewów konopi innych niż włókniste mogących dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.).

Ad 2.d/V i VI (s.p.)

1 lipca 2015 r. ujawniono w posiadaniu D. S. (1) 38,091 g amfetaminy, przy czym 0,919 g posiadał przy sobie w P., zaś 37,172 g w miejscu zamieszania, w Ł., przy ul. (...). Sąd nie podzielił przeświadczenia oskarżenia, co do zasadności odrębnego kwalifikowania tych zachowań. Posiadanie to władanie, dysponowanie rzeczą –niezależnie od tego, gdzie rzecz ta się znajduje. Kluczowym jest tu więc nastawienie psychiczne władającego rzeczą, świadomość dysponowania i zarządzania nią, a nie jej położenie geograficzne. Jednocześnie uwzględniwszy ilość amfetaminy będącej przedmiotem omawianego czynu uznał, iż jest ona „znaczna”, bowiem wystarcza dla przygotowania niemal 381 porcji pozwalających na odurzenie.

Zgodnie z art. 4 pkt. 25 u. o p. n. substancja psychotropowa, to każda substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, działającą na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie substancji psychotropowych stanowiącym Załącznik Nr 2 do ustawy. Wspomniany Załącznik Nr 2 będący Wykazem substancji psychotropowych wśród substancji psychotropowych grupy II-P, pod pozycją 10. wymienia amfetaminę. Posiadanie amfetaminy (a także m.in. marihuany), w przeciwieństwie do uprawy konopi innych niż włókniste jest w Polsce dopuszczalne jednak na warunkach określonych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. Ustawa zastrzega jednak prawo posiadania substancji psychotropowych (a także środków odurzających) dla jednostek organizacyjnych zajmujących się badaniami, szkolenia i lecznictwem obwarowując powyższe wymogiem legalnego nabycia. W przypadku osób fizycznych warunkiem jest uzyskanie zezwolenia pozwalającego na legalne nabycie. Sam fakt nabycia lub pozyskania środka odurzającego czy substancji psychotropowych bez zezwolenia, czy wbrew jego warunkom stanowi o karalności posiadania wobec jego sprzeczności z ustawą. Oskarżony 01 lipca 2015 r. nie spełniał warunków zastrzeżonych dla podmiotów mogących legalnie posiadać amfetaminę. To, wobec ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie, skutkowało uznaniem go, w ramach zarzucanych mu w pkt. V i VI czynów, za winnego tego, że: 1 lipca 2015 r. w Ł. i P. okręgu (...), wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci 38,091 g siarczanu amfetaminy, to jest dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.).

Ad 2.e/VII i VIII (s.p.)

Uwagi poczynione powyżej odnośnie posiadania substancji psychotropowych mają zastosowanie także w odniesieniu do środków odurzających a więc także z zastrzeżeniem, iż warunkiem legalności ich posiadania pozostaje nabycie ich w drodze zgodnego z prawem udostępnienia regulowanego wyłącznie (tak samo zresztą jak i wytwarzania i udostępniania produktu leczniczego będącego zarazem środkiem odurzającym) przez przepisy ustawy z dnia 29 VII 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

29 maja 2016 r. oskarżony posiadał w swoim mieszkaniu (...) g suszu ziela konopi innych niż włókniste. W tym samym dniu w odzieży jaką miał na sobie ujawniono dwie torebki foliowe zawierające mieszaninę amfetaminy i kofeiny o łącznie masie 0,5 g. Tu należy zaznaczyć, iż mieszaniny substancji psychotropowych z innymi środkami chemicznymi podlegając takim samym rygorom jak „czyste” substancje psychotropowe (art. 3 ust. 2 u. o p.n.).

I w tym wypadku Sąd uznał, iż posiadanie obu narkotyków stanowiło jeden czyn, który oskarżyciel sztucznie zakwalifikował jako dwa odrębne zachowania, będące dwoma różnymi czynami przestępnymi pozostającymi w zbiegu realnym. W tym zakresie aktualność zachowują poczynione wyżej uwagi, co do braku związku terminu „posiadać” z miejscem definiowanym współrzędnymi geograficznymi.

W ocenie Sądu także i odmienność rodzajowa narkotyków (amfetamina a marihuana) nie może być interpretowana na niekorzyść oskarżonego, który nie wyjawił jakie było przeznaczenie ujawnionych 29 maja 2016 r. w jego posiadaniu narkotyków. W tych okolicznościach za czynnik przemawiający za jednością czynu przemawia fakt, iż u oskarżonego rozpoznano uzależnienie mieszane. Przedmiotem omawianego zachowania było posiadanie 203,75 g marihuany – to jest 407,5 porcji dilerskich oraz 0,5 g amfetaminy wystarczających na przygotowanie 5 porcji dilerskich, to jest poosiadanie łącznie 412,5 porcji dilerskich. Okoliczność ta przesądza o uznaniu, iż przedmiotem omawianego zachowania było posiadanie a substancji psychotropowej oraz „znacznej ilości” środka odurzającego w postaci marihuany.

Zważywszy powyższe Sąd, uznał D.D. S., w miejsce zarzucanych w pkt. VII i VIII czynów za winnego tego, że: 29 maja 2016 r. w Ł., okręgu (...), wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości środka odurzającego w postaci suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 203,75 g oraz 0,5 g substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, to jest za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.).

Kara

Wymierzając oskarżonemu kary Sąd po stronie okoliczności obciążających zważył złą opinię o oskarżonym w miejscu zamieszkania wskazująca na utrwaloną demoralizację (wskazują na to kontakty oskarżonego z osobami karanymi, posiadającymi skłonności do nadużywania alkoholu i uzależnionymi od narkotyków przy jednoczesnym braku stałego zatrudnienia i stałego. Legalnego źródła zarobkowania) i jawne lekceważenie porządku prawnego. Powyższe potwierdza w szczególności fakt, iż oskarżony już w toku prowadzonego śledztwa, w którym przedstawiono mu zarzuty i zastosowano nieizolacyjne środki zapobiegawcze ponownie wszedł w posiadanie amfetaminy i znacznej ilości marihuany. Okolicznością obciążająca jest także wielość przypisanych oskarżonemu zachowań przestępnych oraz fakt, iż oskarżony dopuścił się ich na przestrzeni nieomal 2 lat.

Sąd rozstrzygając o karach jednostkowych jak i karze łącznej miał na uwadze także i uprzednią karalność oskarżonego, w tym i za popełnienie przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Należy podkreślić, iż wyrok skazujący oskarżonego za dokonanie tych przestępstw zapadł 25 września 2014 r. a to oznacza, iż w trakcie trwania procesu oskarżony przystąpił do zorganizowanej grupy przestępczej, której celem było dokonywanie przestępstw takich samych jakie były podstawą toczącego się procesu (uprawa konopi oraz posiadanie znacznej ilości narkotyków). Okoliczność ta ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia ustalenia stopnia winy oskarżonego w zakresie wszystkich zarzucanych mu czynów. Potwierdza, że oskarżony mimo wieku jest osobą zdemoralizowaną, wobec której, przy wymiarze kar należało przyjąć prymat celom zapobiegawczym nad wychowawczymi.

Podstawową okolicznością łagodzącą jest fakt, iż oskarżony jest ociężały umysłowo (dolna granica normy – na pograniczu upośledzenia umysłowego lekkiego z zachowanym myśleniem konkretnym i deficytem myślenia abstrakcyjnego) z zakłóceniami czynności psychicznych pod postacią uzależnienia mieszanego (środki psychotyczne) i zaburzeń osobowości, które jednak nie wpływały na jego poczytalność w czasie popełniania zarzucanych mu czynów. Zaznaczyć przy tym należy, iż mimo rozpoznanego uzależnienia mieszanego od środków psychotycznych oskarżony nie wymaga leczenia odwykowego (k. 195-209 t. (...)). Po stronie okoliczności łagodzących Sąd zważył i to, że kanwą ustaleń faktycznych pozostają wyjaśnienia oskarżonego – choć i w tym wypadku należy podkreślić, iż oskarżony zmieniał je, kolejno przyznając i negując istotne okoliczności faktyczne.

Ad. 1.a/I (kara)

W zakresie czynu przepisanego oskarżonemu w pkt. 1. za okoliczność obciążającą uznano okres w jakim oskarżony uczestniczył w grupie (04 sierpnia 2014 r. do 02 lutego 2015 r.) oraz to, że w czasie jego dokonania oskarżony nie miał stałego zajęcia, co oznacza, iż udział w zorganizowanej grupie przestępczej wynikał nie tylko z zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej ale i stanowił dla niego istotne źródło dochodu. Po stronie okoliczności łagodzących Sąd uwzględnił to, iż owa grupa była organizacją o niewielkim zasięgu działania, a sam D.D. S. był jej członkiem o najniższej pozycji w hierarchii. Ustalając wymiar kary za omawiany czyn Sąd uwzględnił i to, że celem grupy, w której uczestniczył oskarżony była uprawa konopi innych niż włókniste, wytwarzanie znacznej ilości środka odurzającego w postaci marihuany, a także wprowadzenie do obrotu i uczestniczenie w obrocie a nadto udzielanie znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych innym osobom. Sąd daleki jest od deprecjonowania takich zachowań jednakowoż należy podkreślić, iż grupa ta nie zajmowała się przestępstwami popełnianymi z użyciem przemocy, przeciwko zdrowiu i życiu, czy wolnościom osobistym. Sąd uwzględnił i to, że gros działalności grupy koncentrowało się na zachowaniach, których celem było wprowadzenie do obrotu znacznych ilości marihuany, która uzależnia psychologicznie. Konsekwencją wskazanych okoliczności przedmiotowych i podmiotowych Sąd uznał iż stopień społecznej szkodliwości przedmiotowego czynu był znaczny a stopień winy oskarżonego istotny. Okolicznością

Zważywszy powyższe Sąd, za karę adekwatną do stopnia zawinienia oraz odpowiednią dla stopnia społecznej szkodliwości czynu wyczerpującego dyspozycję art. 258§1 k.k. uznał karę 1 roku pozbawienia wolności, przy czym mógł wymierzyć tę karę w wymiarze od 3 miesięcy do lat 5.

Ad. 2.a/II oraz 6.b (kara)

Za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 53 ust. 2 i art. 63 ust. 3 i art. 56 ust. 3 i art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r. poz. 124 ze. zm.) w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4§1 k.k. Sąd, na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2012 r. poz. 124 ze. zm.) w zw. z art. 11§3 k.k. oraz art. 65§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym 30 czerwca 2015 r. wymierzył D.D. S. karę 3 (trzech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny. W tym przypadku Sąd zobligowany był wymierzyć karę pozbawienia wolności w wymiarze od 3 do 15 lat oraz grzywnę w wymiarze od 10 do 540 stawek dziennych grzywny. W odniesieniu do tegoż czynu po stronie okoliczności obciążających Sąd zważył to, że oskarżony przez okres 6 m-cy w warunkach czynu ciągłego dokonał wielu zachowań jednostkowych o różnym charakterze obliczonych na czerpanie korzyści z wprowadzenia do obrotu i udzielania innym osobom środków odurzających i substancji psychotropowych. Oskarżony nie tylko z innymi osobami uprawiał ziele konopi innych niż włókniste, ale i suszył zebrane ziele i wytwarzał marihuanę, którą następnie wprowadzał do obrotu i której udzielał innym osobom. Niezależnie od powyższego oskarżony wprowadzał do obrotu i udzielał innym osobom amfetaminę. Równie istotną okolicznością obciążającą jest ilość substancji psychotropowej i środków odurzających będących przedmiotem przypisanego oskarżonemu czynu. Rzecz w tym, iż ilości te istotnie przekraczały dolną granicę „znaczności” w rozumieniu ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (5000 porcji amfetaminy oraz 4000 porcji marihuany). Należy podkreślić, iż zdarzały się jednorazowe transakcje wprowadzenia do obrotu, których przedmiotem było 50 lub nawet 250 g marihuany, a więc już w ramach zachowań jednostkowych, jednorazowo „znacznej ilości” narkotyku. Po stronie okoliczności łagodzących sąd uwzględnił to, że oskarżony był wynagradzany jedynie prawem zażywania narkotyków pozostających w jego posiadaniu, a przy tym jest osobą uzależnioną (choć stopień uzależnienie nie jest znaczny skoro zdaniem specjalisty leczenia uzależnień nie zachodzi potrzeba leczenia oskarżonego). Uwzględniwszy powyższe za karę adekwatną do stopnia zawinienia oraz odpowiednią dla stopnia społecznej szkodliwości omówionego czynu Sąd uznał kary 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 150 stawek dziennych grzywny.

W związku z faktem, iż oskarżony 14 października 2014 r. zbył innej osobie 12 g marihuany za kwotę 100 zł, na zasadzie art. 45§1 k.k. Sąd orzekł przepadek wskazanej kwoty będącej korzyścią majątkową osiągniętą z opisanego czynu przestępnego.

Ad 2.b/III (kara)

Za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 18§3 k.k. w zw. z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 19§1 k.k. w zw. z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) oraz art. 33§2 k.k. Sąd wymierzył D.D. S. kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności przy czym zobligowani był orzec tę karę w wymiarze od 6 miesięcy do lat 8.

Wymierzając karę za ten czyn Sąd miał na uwadze formę zjawiskową dokonania przedmiotowego czynu oraz fakt, iż czynności które realizował oskarżony w ramach pomocnictwa były czynnościami prostymi, takimi dla wykonania których nie była potrzeba wiedza specjalna, tj. mogły być one wykonane przez każdą inna osobę. Po stronie okoliczności obciążających Sąd uwzględnił fakt, iż oskarżony działał w celu osiągniecia korzyści majątkowej - choć i tu należy podkreślić, iż ową korzyścią były sadzonki konopi innych niż włókniste (faktycznie więc, by owa korzyść się zmaterializowana oskarżony musiał samodzielnie poprowadzić uprawę, zebrać ziele oraz wytworzyć marihuanę, co w istocie czynił i co jest przedmiotem odrębnego czynu). Niewątpliwie za okoliczność obciążająca uznać należy fakt, iż uprawa w P. miała charakter profesjonalny. Da potrzeb jej przeprowadzenia wynajęto całą nieruchomość, a jedno z pomieszczeń poddano profesjonalnej adaptacji. Okoliczności tej nie można pominąć w kontekście odpowiedzialności oskarżonego, bo jak przyznał pomagał on w podłączaniu urządzeń, a więc współtworzył profesjonalne warunki uprawy, która koncentrowała się (choć nie tylko) na produkcji sadzonek, których wytworzono tam 2.064. Sama ta liczba stanowi o tym, iż uprawa prowadzona w P. mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste. Zakładając, iż byłaby to najniższa wartość dla warunków polskich (0,05 - 0,5 kg z krzaka) wskazana liczba roślin pozwalała na uzyskanie minimum 103,2 kg (2.064×0,05 kg) marihuany co wystarcza dla odurzenia 206.400 osób (103.200 g/0,5 g).

Sąd uznaje, iż kara roku pozbawienia wolności jaka orzeczono wobec oskarżonego za przedmiotowy czyn uwzględnia we właściwym sposób ogół opisanych okoliczności a przy tym nie przekracza stopnia winy oskarżonego, który Sąd ocenia jako znaczny. Wszak oskarżony dopuścił się przedmiotowego czynu współdziałając z osobami, z którymi do 02 lutego 2015 r. współuczestniczył w zorganizowanej grupie przestępczej esencją działalności której była właśnie uprawa ziela konopi innych niż włókniste. Współsprawcy po 02 lutego 2015 r. w widoczny sposób minimalizowali rolę oskarżonego, nie zmienia to jednak faktu, iż miał on świadomość komu i w czym udziela pomocy. Fakt, iż oskarżony w zamian za pomoc otrzymał sadzonki marihuany stanowi o osiągnięciu przezeń korzyści majątkowej, co z kolei legło u podstaw wymierzeniu D. S., obok kary pozbawienia wolności, na zasadzie art. 33§2 k.k. także i grzywny w wymiarze 60 stawek – przy czym w jej wymiarze , poza ilością uzyskanych w ramach wynagrodzenia sadzonek marihuany uwzględniono ogół okoliczności mających znaczenie dla wymiaru kary omówionych w związku z kara pozbawienia wolności.

Ad 2.c/IV (kara)

Za czyn polegający na uprawie konopi innych niż włókniste w Ł., przy ul. (...) kwalifikowany jako występek z art. 63 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) Sąd wymierzył D.D. S. karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności (przy spectrum od 6 miesięcy do 8 lat). Przedmiotem uprawy prowadzonej w chwili zabezpieczenia było 76 roślin, przy czym oskarżony zapewnił uprawie szczególne warunki (ustawienie namiotu wewnątrz mieszkania, wyłożenie go folią aluminiową, zainstalowanie oświetlenia i wentylacji). Są to okoliczności świadczące o profesjonalnym charakterze uprawy co oczywiście wynikało z doświadczenia jakie oskarżony w owym czasie już posiadał (uprzednia karalność oraz czyny z pkt. 2.a i 2.b). Uprawa ta mogła dostarczyć minimum 3,8 kg marihuany (zakładając ze każda roślina dostarczyłaby zaledwie 0,05 kg marihuany), co wystarcza do przygotowania 7.600 porcji dilerskich (po 0,5 g) wystarczających do odurzenia. Nawet uwzględniając czysto hipotetycznie iż oskarżony uprawiał marihuanę dla siebie oraz to, że jako osoba uzależniona potrzebował do osiągnięcia odurzenia użyć jednorazowo 1 g marihuany (dwukrotna dawka dilerska) to i tak wskazana ilości istotnie przekracza granice „znacznej” (3.800 porcji). Jednocześnie liczba ta, wespół z profesjonalną organizacją uprawy jednoznacznie wykluczają możliwość ustalenia, iż uprawa była prowadzona na własny użytek co oczywiście stanowi okoliczność obciążającą.

Uwzględniwszy powyższe, nie wyłączjące omówionych na wstępie uzasadnienia o karze okoliczności, za karę adekwatną do stopnia zawinienia oraz odpowiednią dla stopnia społecznej szkodliwości omówionego czynu Sąd uznał karę roku i 2 m-cy pozbawienia wolności. Zważywszy ustalenia, iż uprawa była prowadzona w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Sąd uznał za konieczne dla realizacji celów kary z art. 53§1 k.k. wymierzenie oskarżonemu, na zasadzie art. 33§2 k.k., kary 70 stawek dziennych grzywny. Rzecz w tym, by podkreślić, że prowadzenie profesjonalnej działalności przestępczej wymaga także i dolegliwości finansowej.

Ad 2.d/V i VI (kara)

Za czyn polegający na posiadaniu w dniu 01 VII 2015 r. znacznej ilości substancji psychotropowej w postaci 38,091 g siarczanu amfetaminy, kwalifikowany jako występek z art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.) Sąd, na podstawie wskazanego artykułu wymierzył D.D. S. karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym zobligowany był wymierzyć te karę w granicach od roku do lat 10. Sąd po stronie okoliczności obciążających zważył tu ilość substancji psychotropowej będącej przedmiotem posiadania, która wystarczała dla przygotowania 380,91 porcji koniecznych do odurzenia jednej osoby zażywającej narkotyk w celu innym niż medyczny. Jednocześnie jednak mając na uwadze omówione uprzednio uzależnienie oskarżonego oraz poziom jego rozwoju intelektualnego Sąd uznał, iż karą adekwatną do stopnia zawinienia oraz odpowiednią dla stopnia społecznej szkodliwości omówionego czynu będzie kara orzeczone w wymiarze tylko symbolicznie (2 m-ce) wyższym od minimum ustawowego.

Ad 2.e/VII i VIII oraz 7. (kara)

Za przypisany oskarżonemu w pkt. 2.d (VII i VIII) czyn wyczerpujący dyspozycje art. 62 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2017 r. poz. 786 ze zm.), na podstawie wskazanego przepisu sąd wymierzył karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności (granice: od roku do lat 10). Okolicznością wymagająca odnotowania po stronie okoliczności mających znaczenie dla oceny stopnia społecznej szkodliwości jest to, iż przedmiotem przestępnego zachowania było posiadanie zarówno środka odurzającego (203,75 g marihuany – to jest 407,5 porcji dilerskich), jak i substancji psychotropowej (0,5 g amfetaminy). Równie istotnym jest to, że łącznie oskarżony posiadał 412,5 porcji dilerskich (407,5 marihuany i 5 amfetaminy), co dziesięciokrotnie przekracza granicę minimum „znacznej ilości”.

W ocenie Sądu stopień zawinienia oskarżonego w przypadku tegoż czynu był skrajnie wysoki. Oskarżony dowiódł, iż ani uprzednie karanie, ani groźba wykonania kary już prawomocnie orzeczonej, ani nawet fakt prowadzenia przeciwko niemu kolejnego postępowania karnego nie są okoliczności wystarczającymi dla zaprzestania popełniania przestępstw. W zakresie przedmiotowego czynu nawet przyznanie się do winy, wobec okoliczności ujawnienia czynu, nie ma znaczenia. W konsekwencji za okoliczności łagodzące uznano wyłącznie ociężałość umysłową oskarżonego i jego uzależnienie. Sąd jednocześnie uznał, iż wewnętrzna sprawiedliwość orzeczenia wymagała by kara za ten czyn była wyraźnie wyższa za taki sam czyn popełniony 01 lipca 2015 r. – stąd za karę sprawiedliwą i współmierną uznano karę toku i 6 m-cy pozbawienia wolności.

W toku śledztwa zabezpieczono w posiadaniu oskarżonego będące przedmiotem czynu przypisanego mu w pkt. 2.e. marihuanę i amfetaminę. Zważywszy powyższe, zgodnie z art. 70 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2016 r. poz. 224 ze zm.) Sąd orzekł wobec D. S. (1), w związku z rozstrzygnięciem z pkt. 2.e przepadek:

–

203,12 g ziela konopi innych niż włókniste (koperta bezpieczna (...) nr depozytu 559/16);

–

0,48 g mieszaniny amfetaminy (koperta bezpieczna (...), nr depozytu 774/16)

przechowywanych w magazynie (...) w Ł.. Należy podkreślić, iż Sąd orzekł przepadek narkotyków w ilościach jakie pozostały po badaniach fizykochemicznych.

Ad 4.a

Za wszystkie przestępstwa będące podstawą skazania Sąd wymierzył D.D. S. kary pozbawienia wolności, a w przypadku czynów przypisanych w pkt. 2.a, 2.b i 2.c kary grzywny, na zasadzie art. 85§1 k.k. oraz art. 86§2 k.k. Sąd zobligowany był orzec kary łączne.

W odniesieniu do kary pozbawienia wolności karę łączną należało orzec w wymiarze od 3 lat i 8 m-cy do 9 lat i 6 m-cy. W odniesieniu do kary grzywny granice to 150-280 stawek dziennych.

Sąd uznał, iż podobieństwo wszystkich przypisanych wskazuje na konieczność orzeczenia kar łącznych po myśli zasady absorbcji. Jednak wielość tych czynów, czas ich popełnienia, a zwłaszcza fakt popełnienia ostatniego z przypisanych przestępstw już w toku prowadzonego postępowania wymagały orzeczenia kary powyżej minimum ustawowego – choć nadal w dolnych granicach zagrożenia. Zważywszy ogół okoliczności, jakie sąd zobligowany był uwzględnić przy wymiarze kary łącznej za karę pozbawienia wolności czyniącą zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, celom prewencyjnym i wychowawczym, sąd uznał karę 4 lat i 2 lat pozbawienia wolności. W odniesieniu do kar grzywny Sąd orzekł łączną karę 200 stawek dziennych.

Tu należy podkreślić, iż w odniesieniu do jednostkowych grzywien, jak i kary łącznej tego rodzaju Sąd ustalił wartość stawki dziennej na kwotę 20 zł. Oskarżony nie ma przygotowania zawodowego jak i nie posiada majątku. Jednak jest osobą młodą, zdolna do wykonywania pracy najemnej w konsekwencji zasadnym było ustalenie stawki dziennej wyższej od minimum ustawowego. W ocenie Sądu ustalenie wartości stawki dziennej na kwotę 20 zł odzwierciedla rzeczywiste możliwości zarobkowe oskarżonego oraz jego sytuację majątkowa i rodzinną.

Ad 5.a

W toku postępowania wobec D.D. S. jest, godz. 23 45 29 maja 2016 r. stosowany areszt tymczasowy. Nadto oskarżony był także zatrzymany 01 lipca 2015 r. od godz. 11 00 do godz. 10 30 03 lipca 2015 r. Na podstawie art. 63§1 k.k. Sąd uwzględnił te okoliczności i w pkt. 5.a zaliczył oskarżonemu wskazane okresy rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet wykonania orzeczonej kary łącznej.

Ad 9.b

W toku postępowania sądowego oskarżony korzystał z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu. Uwzględniając ilość rozpraw, w których ustanowiona obrońca reprezentowała oskarżonego a także uregulowania §17 ust. 2 pkt. 5, §20 oraz §4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714 ze. zm.) zasądzono na rzecz ustanowionego obrońcy kwotę 1.033,20 zł (wartość brutto) tytułem wynagrodzenia.

Ad 10.b

Na zasadzie art. 5 ust. 1 pkt. 5 oraz art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) Sąd ustalił należną opłatę na kwotę 1.200 zł.

W zakresie wydatków, ich szczegółowy wykaz znajduje się w aktach sprawy. Oskarżenie D.D. S. skutkowało koniecznością wyłożenia przez Skarb Państwa w toku postępowania kwoty 3.353,73 zł. Brak przygotowania zawodowego i brak majątku, mimo braku rodziny, stanu zdrowia i wieku oskarżonego skutkowały uznaniem przez Sąd, iż uiszczenie wskazanej kwoty byłoby zbyt uciążliwe i w konsekwencji zwolnił oskarżonego, na zasadzie art. 624§1 k.p.k., z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa części wydatków związanych z postępowaniem w zakresie należności ponad 2.000 zł.

1 Uzasadnienie, zgodnie z art. 423§1a k.p.k. sporządzono jedynie w odniesieniu do czynów

zarzucanych D.D. S..

2 Uzasadnienie sporządzono wyodrębniając poszczególne części podtytułami, w których cyfra

arabska odnosi się do oznaczonego punktu części dyspozytywnej wyroku zaś cyfra rzymska do zarzut wg aktu oskarżenia.

3 Dalej także jako u. o p. n.