UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Łęczycy powód M. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwoty 10.100zł, tytułem częściowego odszkodowania za szkodę wywołaną wypadkiem komunikacyjnym z dnia 9 listopada 2015r., wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych naliczanych od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu oraz kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych (k. 2-4 – pozew o zapłatę).

W odpowiedzi na pozew, pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w w.wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 105-106 – odpowiedź na pozew).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. K. zawarł z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia autocasco samochodu osobowego M. (...) o nr rej. (...), w wariancie serwisowym, na okres od 12 czerwca 2015r. do 11 czerwca 2016r. (d. k. 165 – kserokopia polisy ubezpieczeń komunikacyjnych nr (...)).

Ogólne Warunki Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...) ustalone uchwałą Zarządu (...) Spółki Akcyjnej nr (...) z dnia 24 grudnia 2013r. ( w dalszej części nazywane owu), obowiązujące w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia, w §19 ust. 1 stanowiły,, iż w przypadku szkody częściowej (...) sporządza lub zleca sporządzenie kalkulacji kosztów naprawy lub protokołu szkody, w których uwzględniane są uszkodzenia pojazdu wynikające z wypadku ubezpieczeniowego. W przypadku ujawnienia uszkodzeń związanych z wypadkiem ubezpieczeniowym, nieuwzględnionych w kalkulacji kosztów naprawy lub protokole szkody, ubezpieczony lub ubezpieczający zobowiązany jest poinformować o tym (...), w celu umożliwienia (...) potwierdzenia zakresu uszkodzeń i uwzględnienia ich w kalkulacji kosztów naprawy lub protokole szkody. Koszty naprawy pojazdu ustalane są w oparciu o ceny usług i części zamiennych stosowanych w RP w dniu ustalenia odszkodowania (§19 ust. 2 owu). Koszty naprawy pojazdu ustalane są na podstawie następujących cen części zamiennych zakwalifikowanych do wymiany: w wariancie serwisowym – cen części oryginalnych serwisowych. W przypadku udokumentowania naprawy pojazdu rachunkami lub fakturami VAT, (...) weryfikuje wysokość odszkodowania ustaloną na podstawie tych rachunków lub faktur VAT według zasad określonych w ust. 5.

Ogólne warunki umów komunikacyjnych, w §19 ust. 7 stanowiły, iż w razie nieprzedstawienia rachunków lub faktur VAT, o których mowa w ust. 5, (...) wypłaca bezsporną część odszkodowania ustaloną na podstawie wyceny (...) sporządzonej w oparciu o zasady zawarte w systemie A. lub E. z zastosowaniem:

1) norm czasowych operacji naprawczych określonych przez producenta pojazdu;

2) stawki za roboczogodzinę ustalonej przez (...) w oparciu o średnie ceny usług stosowane przez warsztaty działające na terenie miejsca zamieszkania ubezpieczonego;

3) cen części zamiennych zawartych w systemie A. lub E., ustalonych w wariancie optymalnym;

4) cen materiałów lakierniczych i normaliów zawartych w systemach A. lub E..

Dokonanie wyceny w sposób przewidziany w niniejszym ustępie nie pozbawia ubezpieczonego możliwości ustalenia wysokości odszkodowania na zasadach określonych w ust. 5, po przedłożeniu rachunków lub faktur VAT, o których mowa w ust. 5. (d. k. 103 – (...) Ogólne Warunki Ubezpieczeń Komunikacyjnych).

W dniu 9 listopada 2015r., w miejscowości M. (H.), M. K. kierując samochodem marki M. o nr rej (...), wymusił pierwszeństwo przejazdu na pojeździe marki M. o nr rej. (...), w wyniku czego doszło do zderzenia i uszkodzenia pojazdu powoda. Uszkodzeniu uległ błotnik przedni lewy, drzwi przednie lewe, drzwi tylne lewe, słupek środkowy lewy, szyba czołowa, podłoga, system elektryczny.

W dniu 14 listopada 2015r. M. K. zgłosił pozwanemu szkodę w pojeździe M. (...) o nr rej. (...) z ubezpieczenia autocasco (d. k. 116- akta szkody (...) – druk zgłoszenia szkody w pojeździe z ubezpieczenia AC).

W toku prowadzonego postępowania likwidacyjnego, pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił powodowi M. K. w dniu 27 listopada 2015r. kwotę 12.396,12zł, w dniu 18 grudnia 2015r. kwotę 7.070,63zł oraz w dniu 21 stycznia 2016r. kwotę 2.35081zł. Łącznie tytułem naprawienia szkody w pojeździe M. (...) o nr rej. (...), pozwany wypłacił powodowi kwotę 21.817,66zł (d. k. 116- akta szkody (...) – informacje o przyznaniu i wypłacie odszkodowania z dnia 27 listopada 2015r., z dnia 18 grudnia 2015r., z dnia 21 stycznia 2016r.).

Wartość rynkowa pojazdu powoda przed szkodą, w listopadzie 2015r. wynosiła 84.500zł brutto, wartość rynkowa w stanie uszkodzonym wynosiła w listopadzie 2015r. 46.800zł brutto. Koszt naprawy samochodu marki M. (...) o nr rej (...), obliczony przy uwzględnieniu §19 ust. 7 ogólnych warunków umów (w przypadku nie przedstawienia przez poszkodowanego rachunków lub faktur VAT) wynosił, w czasie likwidacji szkody, 28.031,59zł brutto (d. k. 131-139 – opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego dr inż. T. S.).

Koszt naprawy pojazdu powoda z uwzględnieniem kosztów naprawy serwisowej, czyli na podstawie cen części oryginalnych serwisowych – zgodnie z §3 pkt 7 ogólnych warunków ubezpieczeń komunikacyjnych, w czasie likwidacji szkody wynosił 51.315,59zł (d. k. 182-186 – opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego dr inż. T. S.).

Powód M. K. nie przedstawił pozwanemu (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. rachunków, ani też faktur VAT wskazujących na dokonanie naprawy uszkodzeń w samochodzie marki M. (...) o nr rej. (...) (okoliczność bezsporna).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego dr inż. T. S. (k. 131-139 i k. 182-186 – opinia pisemna uzupełniająca).

Sąd uznał za rzetelne, fachowe, obiektywne, bezstronne i rzeczowe opinie biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego dr inż. T. S., który na zlecenie Sądu wydał opinie w przedmiotowej sprawie. Opinie zostały sporządzone zgodnie z zakreśloną tezą dowodową, w oparciu o wnikliwą analizę akt sprawy i własną wiedzę biegłego. Należy ponadto podkreślić, iż wszelkie wątpliwości strony powodowej, co do treści złożonej opinii pisemnej, zostały wyjaśnione przez biegłego w pisemnej uzupełniającej opinii.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów, albowiem, w ocenie Sądu, w toku postępowania nie ujawniła się żadna okoliczność, która podważyłaby wiarygodność tych dowodów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest częściowo zasadne.

Stosownie do treści z art. 805§1 k.c. przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie §2 pkt 1 tegoż artykułu przy ubezpieczeniu majątkowym świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy ubezpieczenia z uwagi na różnorodne rodzaje ubezpieczeń mają charakter ramowy i nie mogą regulować całokształtu zagadnień związanych z konkretnym ubezpieczeniem. Uzupełnieniem kodeksowych norm prawnych dotyczących problematyki ubezpieczenia są postanowienia ogólnych warunków ubezpieczeń, które określają m.in. przedmiot i zakres ubezpieczenia, sposób zawierania umów, zakres i czas trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela, prawa i obowiązki stron. Postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia tworzą reżim prawny (umowny) pomiędzy stronami umowy ubezpieczenia.

Należy mieć na uwadze, że zawierając umowę ubezpieczenia autocasco, pozwany udzielił ochrony ubezpieczeniowej na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. Celem ubezpieczenia majątkowego jest wyrównanie uszczerbku w majątku ubezpieczającego, spowodowanego wypadkami ubezpieczeniowymi przewidzianymi w umowie ubezpieczenia.

Nie ulega wątpliwości, że strony łączyła umowa ubezpieczenia autocasco zawarta w dniu 12 czerwca 2015r., a powód opłacał należne składki. Określone w umowie zdarzenie nastąpiło, wywołując obowiązek świadczenia ze strony ubezpieczyciela.

Stosownie do treści art. 363§1 k.c., naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie szkody było niemożliwe albo gdyby pociągało dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Świadczenie zakładu ubezpieczeń zawsze sprowadza się przy tym do zapłaty określonej sumy pieniężnej.

Zgodnie z zawartą przez strony umową ubezpieczenia, pozwany winien zapłacić powodowi odszkodowanie za szkodę częściową. Bezsporna bowiem w rozpoznawanej sprawie była okoliczności, iż w przedmiotowej sprawie nie nastąpiła szkoda całkowita, albowiem koszt naprawy pojazdu nie przekraczał kwoty stanowiącej 70% wartości rynkowej pojazdu w stanie bezpośrednio sprzed zdarzenia wywołującego szkodę, dotyczy to zarówno kosztów naprawy pojazdu wyliczonych przez biegłego w opinii pisemnej (k. 139 – wartość rynkowa pojazdu przed szkodą wynosiła 84.500zł, a koszt naprawy – 28.031,59zł), jak i w pisemnej uzupełniającej opinii biegłego T. S. (k. 186 – wartość rynkowa nieuszkodzonego pojazdu – 92.700zł, koszt naprawy – 51.315,59zł).

Stosownie do §19 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...), obowiązujących w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia autocasco, w przypadku szkody częściowej koszty naprawy pojazdu ustalane są w oparciu o ceny usług i części zamiennych stosowanych w RP w dniu ustalenia odszkodowania. Koszty naprawy pojazdu ustalane są na podstawie cen części zamiennych zakwalifikowanych do wymiany w wariancie serwisowym – cen części oryginalnych serwisowych.

Zgodnie z §19 ust. 5 owu wysokość odszkodowania ustala się z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 2–4 i sposobu naprawy pojazdu w wybranym przez ubezpieczonego warsztacie wykonującym naprawę oraz w oparciu o zasady zawarte w systemie A. lub E., z zastosowaniem: norm czasowych operacji naprawczych określonych przez producenta pojazdu; stawki za roboczogodzinę ustalonej przez (...) w oparciu o średnie ceny usług stosowane przez warsztaty porównywalnej kategorii do warsztatu wykonującego naprawę, działające na terenie miejsca naprawy pojazdu; cen części zamiennych ustalonych stosownie do ust. 3 i 4; cen materiałów lakierniczych i normaliów zawartych w systemach A. lub E.. (...) ustala odszkodowanie w sposób przewidziany w niniejszym ustępie pod warunkiem przedstawienia rachunków lub faktur VAT dotyczących robocizny, części zamiennych, materiałów lakierniczych i normaliów.

W przypadku nieprzedstawienia rachunków lub faktur VAT, o których mowa w ust. 5, (...) wypłaca bezsporną część odszkodowania ustaloną na podstawie wyceny (...) sporządzonej w oparciu o zasady zawarte w systemie A. lub E., z zastosowaniem: norm czasowych operacji naprawczych określonych przez producenta pojazdu; stawki za roboczogodzinę ustalonej przez (...) w oparciu

o średnie ceny usług stosowane przez warsztaty działające na terenie miejsca zamieszkania ubezpieczonego; cen części zamiennych zawartych w systemie A. lub E. ustalonych w wariancie optymalnym; cen materiałów lakierniczych i normaliów zawartych w systemach A. lub E.. Dokonanie wyceny w sposób przewidziany w niniejszym ustępie nie pozbawia ubezpieczonego możliwości ustalenia wysokości odszkodowania na zasadach określonych w ust. 5, po przedłożeniu rachunków lub faktur VAT, o których mowa w ust. 5 (§19 ust. 7 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...)).

W rozpoznawanej sprawie, powód M. K., ani w toku postępowania likwidacyjnych, ani też w toku procesu, nie przedstawił rachunków lub faktur VAT dotyczących robocizny, części zamiennych, materiałów lakierniczych i normaliów wykorzystanych do naprawy samochodu marki M. (...), o nr rej. (...) i dlatego też, w realiach rozpoznawanej sprawy, ustalenie wysokości odszkodowania należnego powodowi, powinna nastąpić na zasadach określonych w §19 ust. 7 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...) obowiązujących w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia.

W przedmiotowej sprawie biegły sądowych z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego dr inż. T. S., wyliczył koszt naprawy pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...) przy uwzględnieniu §19 ust. 7 owu, na kwotę 28.031,59zł (k. 139).

Powodowi M. K. została wypłacona przez pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwota 21.817,66zł, a pozostała część należnego odszkodowania wynosi 6.213,93zł (28.031,59zł uzasadniony koszt naprawy samochodu pomniejszony o 21.817,66zł kwotę wypłaconego przez pozwanego odszkodowania).

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności, na podstawie art. 805§1 i §2 k.c. w zw. z §19 ust. 1, 3 i 7 Ogólnych Warunków Ubezpieczeń Komunikacyjnych (...) ustalonych uchwałą Zarządu (...) Spółki Akcyjnej nr (...) z dnia 24 grudnia 2013r., Sąd zasądził od (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz M. K. kwotę 6.213,93zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty:

• 8.564,74zł od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia 21 stycznia 2016r.,

• 6.213,93zł od dnia 22 stycznia 2016r. do dnia zapłaty.

O odsetkach, Sąd orzekł na podstawie art. 481§1 i §2 k.c. w zw. z art. 321§1 k.p.c., zgodnie z żądaniem pozwu. Powód zgłosił szkodę w dniu 14 listopada 2015r., a termin płatności odszkodowania wynosił 30 dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. W realiach rozpoznawanej sprawy nie zachodziły żadne okoliczności szczególne, które uniemożliwiłyby stronie pozwanej wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości świadczenia, a zatem było ono wymagalne w dniu 14 grudnia 2015r. Od dnia następnego, tj. od dnia 15 grudnia 2015r. pozwany pozostawał w zwłoce z zapłatą należnego powodowi świadczenia. Do dnia 1 stycznia 2016r., pozwany wypłacił powodowi odszkodowanie w wysokości 19.466,85zł (kwotę 12.396,12zł w dniu 27 listopada 2015r. i kwotę 7.070,73zł w dniu 18 grudnia 2015r.), dlatego też, Sąd zasądził odsetki od kwoty 8.564,74zł (28.031,59zł koszt naprawy samochodu pomniejszony o kwotę 19.466,85zł kwotę wypłaconego przez pozwanego odszkodowania) od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia 21 stycznia 2016r. – daty wypłacenia dodatkowego odszkodowania w wysokości 2.350,81zł. Pozostałe odsetki zostały zasądzone od kwoty zasądzonej w wyroku tj. od 6.213,93zł od dnia 22 stycznia 2016r. do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie ponad zasądzoną kwotę, Sąd uznał powództwo za nieuzasadnione i jako takie podlegające oddaleniu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu.

Poniesione przez strony koszty w sprawie, wynosiły 11.788,95zł, w tym po stronie powoda 6.971,95zł (505zł opłata sądowa od pozwu, 4.800zł koszty zastępstwa procesowego, kwota 1.666,95zł wypłacona biegłemu z zaliczek uiszczonych przez powoda), a po stronie pozwanego 4.817zł (4.800zł koszty zastępstwa procesowego, 17zł opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa).

Powód przegrał sprawę w 38%, a pozwany przegrał sprawę w 62% ( 6.213,93zł : 10.100zł x 100% = 62%). Powód powinien ponieść koszty sądowe w kwocie 4.479,80zł (11.788,95zł x 38%), poniósł je w wysokości 6.971,95zł, należało, zatem zasądzić na jego rzecz od pozwanego kwotę 2.492,15zł (6.971,95zł – 4.479,80zł), o czym Sąd orzekł w punkcie trzecim wyroku.

O zwrocie niewykorzystanej zaliczki uiszczonej na poczet wydatków przez powoda orzeczono na podstawie art. 84 ust 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2018r., poz. 300).

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE