UZASADNIENIE

Decyzją nr (...) z dnia 3 października 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z. stwierdził, że G. Ł. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym oraz wypadkowemu w okresie od dnia 1 stycznia 2015 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku z tytułu realizacji umów o świadczenie usług, do których zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, u płatnika składek (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - SKA oraz ustalił miesięczne podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, które wynoszą:

- za styczeń 2015 roku – 2000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1774,80 zł (zdrowotne),

- za luty 2015 roku – 2000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1774,80 zł (zdrowotne),

- za marzec 2015 roku – 2000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1774,80 zł (zdrowotne),

- za kwiecień 2015 roku – 2000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1774,80 zł (zdrowotne),

- za maj 2015 roku – 2000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1774,80 zł (zdrowotne),

- za czerwiec 2015 roku – 2000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1774,80 zł (zdrowotne),

- za lipiec 2015 roku – 2000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1774,80 zł (zdrowotne).

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że płatnik składek zawarł z G. Ł. umowy w treści nazwane umowami o dzieło, w przedmiocie „demontaż urządzeń służących do produkcji tabletek musujących w wydziale produkcji” w okresie od dnia 1 stycznia 2015 roku do dnia 31 maja 2015 roku i od dnia 1 czerwca 2015 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku. W umowach nazwanych „o dzieło” nie skonkretyzowano efektu zindywidualizowanego dzieła, które można jednoznacznie zweryfikować po jego wykonaniu, a jedynie czynności, które w ramach tych umów miały być wykonane, umowy nie realizowały jednorazowego świadczenia, były wykonywane w okresach miesięcznych, czynności obejmowały zakres starannego działania, a czynności były cykliczne, powtarzające się. W ocenie organu rentowego, z charakteru wykonywanych przez ubezpieczonego czynności wynika, iż była to umowa o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy Kodeksu Cywilnego o zleceniu. W związku z tym należne są za ubezpieczonego składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za sporny okres.

/decyzja z dnia 3 października 2017 roku k. 263 - 268 akta ZUS/

W dniu 21 listopada 2017 roku do organu rentowego wpłynęło odwołanie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w K.. Zaskarżonej decyzji strona odwołująca się zarzuciła:

- przekroczenie granic kompetencji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych poprzez ingerencji w treść umów stron, zawartych zgodnie z ich wolą, ani kryteriów kwalifikacji i podstaw unieważniania zwartych prze; strony umów o dzieło;

- niewyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy dotyczących zgodnego zamiaru Płatnika składek oraz Ubezpieczonego przy zawarciu kwestionowanych umów o dzieło oraz celu tych umów o dzieło;

- naruszenie art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego zastosowanie i uznanie, że Ubezpieczony spełniał ustawowe warunki do objęcia go obowiązkowo ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym , w sytuacji gdy Ubezpieczony w spornym okresie wykonywał pracę na rzecz Płatnika składek na podstawie umów o dzieło;

- naruszenie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego zastosowanie i uznanie, że Ubezpieczony spełniał ustawowe warunki do objęcia go obowiązkowo ubezpieczeniem wypadkowym, w sytuacji gdy Ubezpieczony w spornym okresie wykonywał pracę na rzecz Płatnika składek na podstawie umów o dzieło;

- naruszenie art. 66 ust. 1 lit. e ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzez jego zastosowanie i uznanie, że Ubezpieczony spełniał ustawowe warunki do objęcia go obowiązkowo ubezpieczeniem zdrowotnym, w sytuacji gdy Ubezpieczony w spornym okresie wykonywał pracę na rzecz Płatnika składek na podstawie umów o dzieło.

Mając powyższe na uwadze skarżący wniósł o uwzględnienie odwołania przez Sąd oraz zmianę zaskarżonej decyzji i orzeczenie, co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie, że G. Ł. w okresie od dnia 1 stycznia 2015 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu w z tytułu realizacji umów o dzieło u płatnika składek (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością- spółka komandytowo akcyjna oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/odwołanie z dnia 21 listopada 2017 roku k. 2 – 4v/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi, organ rentowy przytoczył argumentację, jak w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie z dnia 29 listopada 2017 roku k. 9 - 10/

Decyzją nr (...) z dnia 3 października 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w Z. stwierdził, że A. W. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym oraz wypadkowemu w okresie od dnia 1 marca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku z tytułu realizacji umów o świadczenie usług, do których zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, u płatnika składek (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - SKA oraz ustalił miesięczne podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, które wynoszą:

- za kwiecień 2015 roku – 2600 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 2307,24 zł (zdrowotne),

- za maj 2015 roku – 2476 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 2197,20 zł (zdrowotne),

- za czerwiec 2015 roku – 2600 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 2307,24 zł (zdrowotne),

- za lipiec 2015 roku – 2600 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 2307,24 zł (zdrowotne),

- za sierpień 2015 roku – 1810 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 1606,19 zł (zdrowotne),

- za wrzesień 2015 roku – 2600 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 2307,24 zł (zdrowotne),

- za październik 2015 roku – 2600 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 2307,24 zł (zdrowotne),

- za listopad 2015 roku – 2600 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 2307,24 zł (zdrowotne),

- za grudzień 2015 roku – 4000 zł (emerytalno – rentowe, wypadkowe), 3549,60 zł (zdrowotne),

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że płatnik składek A. W. umowy w treści nazwane umowami o dzieło, w przedmiocie „uporządkowanie archiwum zakładowego i posegregowaniu 2500 teczek osobowych w archiwum zakładowymi” w okresie od dnia 1 marca 2015 roku do dnia 30 kwietnia 2015 roku, od dnia 1 maja 2015 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku, od dnia 1 lipca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku w przedmiocie „uporządkowanie archiwum kadrowo - płacowego i dokonanie korekt ZUS”. Ponadto płatnik składek zawarł z A. W. umowę zlecenie na okres od dnia 1 stycznia 2015 roku do dnia 28 lutego 2015 roku w przedmiocie: "wykonanie usługi polegającej na doradztwie w zakresie rozliczeń wynagrodzeń pracowników spółki i dokonywanie korekt ZUS". W umowach nazwanych „o dzieło” nie skonkretyzowano efektu zindywidualizowanego dzieła, które można jednoznacznie zweryfikować po jego wykonaniu, a jedynie czynności , które w ramach tych umów miały być wykonane, umowy nie realizowały jednorazowego świadczenia, były wykonywane w okresach miesięcznych, czynności obejmowały zakres starannego działania, a czynności były cykliczne, powtarzające się. W ocenie organu rentowego, z charakteru wykonywanych przez ubezpieczonego czynności wynika, iż była to umowa o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy Kodeksu Cywilnego o zleceniu. W związku z tym należne są za ubezpieczonego składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za sporny okres.

/decyzja z dnia 3 października 2017 roku k. 275 - 280 akta ZUS/

W dniu 20 listopada 2017 roku do organu rentowego wpłynęło odwołanie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w K.. Zaskarżonej decyzji strona odwołująca się zarzuciła:

- niewyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy dotyczących zgodnego zamiaru Płatnika składek oraz Ubezpieczonej przy zawarciu kwestionowanych umów o dzieło oraz celu tych umów o dzieło;

- naruszenie art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego zastosowanie i uznanie, że Ubezpieczona spełniała ustawowe warunki do objęcia jej obowiązkowo ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym , w sytuacji gdy Ubezpieczona w spornym okresie wykonywała pracę na rzecz Płatnika składek na podstawie umów o dzieło;

- naruszenie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego zastosowanie i uznanie, że Ubezpieczona spełniała ustawowe warunki do objęcia jej obowiązkowo ubezpieczeniem wypadkowym, w sytuacji gdy Ubezpieczona w spornym okresie wykonywała pracę na rzecz Płatnika składek na podstawie umów o dzieło;

- naruszenie art. 66 ust. 1 lit. e ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzez jego zastosowanie i uznanie, że Ubezpieczona spełniała ustawowe warunki do objęcia jej obowiązkowo ubezpieczeniem zdrowotnym, w sytuacji gdy Ubezpieczona w spornym okresie wykonywała pracę na rzecz Płatnika składek na podstawie umów o dzieło.

Mając powyższe na uwadze skarżący wniósł o uwzględnienie odwołania przez Sąd oraz zmianę zaskarżonej decyzji i orzeczenie, co do istoty sprawy poprzez stwierdzenie, że A. W. w okresie od dnia 1 marca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku nie podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu w z tytułu realizacji umów o dzieło u płatnika składek (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością- spółka komandytowo akcyjna oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/odwołanie z dnia 21 listopada 2017 roku k. 2 – 4v zawarte w aktach o sygn. VIII U 2277/17/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi, organ rentowy przytoczył argumentację, jak w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie z dnia k. 9 - 10 zawarta w aktach o sygn. VIII U 2277/17/

Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2018 roku Sąd Okręgowy połączył sprawę o sygn. akt VIII U 2277/17 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. akt VIII U 2276/17.

/postanowienie z dnia 26 kwietnia 2018 roku k. 39 zawarte w aktach o sygn. VIII U 2277/17/

W sprawie udział wzięli w charakterze zainteresowanych: G. Ł. i A. W.

/e -protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 00:00:15 - 00:03:44 - płyta CD k. 87/

Na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2018 roku pełnomocnik wnioskodawcy poparł oba odwołania, pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie obu odwołań oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych zaś zainteresowany G. Ł. i A. W. przyłączyli się do odwołania.

/stanowiska stron e -protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 00:03:44 - 00:07:06 oraz 01:17:59 - 01:26:26 - płyta CD k. 87/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

Przedmiotem działalności płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej w K. jest m.in. produkcja leków i pozostałych wyrobów farmaceutycznych. W 2008 roku nastąpiło przejęcie Zakładów (...) przez spółkę (...).

/okoliczność bezsporna, zeznania wnioskodawcy J. C. e - protokół rozprawy z dnia 26 kwietnia 2018 roku 01:15:35 - 01:15:54 w zw. z wyjaśnieniami 00:39:04 - 00:42:36 - płyta CD k. 87/

W dniu 31 grudnia 2014 roku została zawarta umowa o dzieło nr (...) pomiędzy płatnikiem a G. Ł. .

Przedmiotem umowy było wykonanie dzieła polegające na „demontażu urządzeń służących do produkcji tabletek musujących w wydziale produkcji”.

Wykonawca zobowiązywał się do wykonania dzieła osobiście i przy dołożeniu należytej staranności. Strony ustaliły, iż wykonawca wykona dzieło w stanie wolnym od wad, w terminie do 31 maja 2015 roku.

Wykonawca nie podlega bieżącemu kierownictwu zamawiającego. Zamawiający decyduje o sposobie wykonania dzieła. Może udzielać wykonawcy wskazówek albo instrukcji. Ewentualne powierzenie wykonania dzieła w całości lub części wymaga zgody zamawiającego.

W przypadku, jeżeli wykonawca wykonuje prace niezgodne z niniejszą umową lub jeżeli dopuszcza się opóźnienia, zamawiającemu przysługuje prawo do odstąpienia od umowy i zlecenia wykonania przedmiotu umowy innej osobie na koszt wykonawcy po uprzednim wezwaniu wykonawcy do usunięcia wad lub opóźnień.

Zamawiający odpowiedzialny jest za terminową wypłatę wynagrodzenia, zamawiający zobowiązuje się do udostępnienia wykonawcy narzędzia pracy w postaci laptopa, koniecznego do wykonania dzieła.

Za wykonanie dzieła wykonawca otrzyma wynagrodzenie w kwocie 10.000 zł, płatne w miesięcznych ratach – według określonego harmonogramu – do 31 stycznia 2015 roku, do dnia 28 lutego 2015 roku, do dnia 31 marca 2015 roku, do dnia 30 kwietnia 2015 roku i do dnia 31 maja 2015 roku w drodze przelewów na podstawie rachunków.

Niniejsza umowa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2015 roku.

/umowa o dzieło z dnia 31 grudnia 2014 roku k. 39 - 39 v/

Umowa o dzieło nr (...) z dnia 29 maja 2015 roku dotyczyła również „demontażu urządzeń służących do produkcji tabletek musujących w wydziale produkcji”. Wykonawca zobowiązał się do wykonania dzieła w terminie do 30 czerwca 2015 roku, wynagrodzenie w kwocie 2.000 zł, płatne w drodze przelewu na podstawie rachunku. Przedmiotowa umowa weszła w życie z dniem 1 czerwca 2015 roku.

/umowa o dzieło z dnia 29 maja 2015 roku k. 40 -40 v/

Wnioskodawca G. Ł. pracował w Ł. przy ul. (...) w oddziale głównego mechanika, w pomieszczeniach należących do Zakładów (...).

/zeznania zainteresowanego G. Ł. e - protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 01:15:54 - 01:16:34 w zw. z wyjaśnieniami 00:08:42 - 00:24:55 - płyta CD k. 87, zeznania świadka J. Z. e - protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 00:45:59 - 01:01:41 - płyta CD k. 87/

Z wnioskodawcą zastała zawarta umowa o dzieło, ponieważ wcześniej w czasie zatrudnienia w Zakładach (...) w Ł. w latach 1971 - 2011, pracował w warsztacie i obsługiwał maszynę „suszarko-granulator”. A co za tym idzie posiadał niezbędną wiedzę techniczną w jaki sposób zabezpieczyć zdemontowane części, aby ubezpieczenie przetransportować przedmiotową maszynę do nowej siedziby płatnik składek w K..

Przez cały czas trwania obu umów o dzieło wnioskodawca wykonywał czynności związane z demontażem maszyny „suszarko-granulator”. Praca polegała na demontażu poszczególnych zespołów urządzenia i przygotowaniu go do transportu w sposób niezagrażający uszkodzeniu poszczególnych elementów i w sposób umożliwiający ponowny jej montaż.

Do demontażu wnioskodawca używał swoich narzędzi. Do pracy przebierał się w strój roboczy.

Przełożonym wnioskodawcy był J. Z., z którym się znał z okresu pracy w Zakładach (...) w Ł. w latach 1971 - 2011. Wtedy to J. Z. był głównym mechanikiem zaś wnioskodawca brygadzistą później zaś mistrzem.

Przełożony wnioskodawcy ustalał zakres demontażu tj. ustalał etapy pracy. Po wykonaniu zaś danego etapu prac demontażowych sprawdzał czynności wykonane przez wnioskodawcę.

Nie był sporządzany protokół odbioru wykonania poszczególnych etapów prac.

Płatnik składek zapewnił zaplecze sanitarne i higieniczne.

/zeznania świadka J. Z. e - protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 00:45:59 - 01:01:41 - płyta CD k. 87

Wnioskodawca pracował codziennie po 4- 5 godzin, rozpoczynał pracę o godzinie 8.00- 10.00.

/zeznania zainteresowanego G. Ł. e - protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 01:15:54 - 01:16:34 w zw. z wyjaśnieniami 00:08:42 - 00:24:55 - płyta CD k. 87/

Wynagrodzenie płatnik składek wypłacał co miesiąc. G. Ł. otrzymywał pensje w kwocie 2000 zł brutto miesięcznie.

/zeznania zainteresowanego G. Ł. e - protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 01:15:54 - 01:16:34 w zw. z wyjaśnieniami 00:08:42 - 00:24:55 płyta CD k. 87/

Wnioskodawca co miesiąc składał rachunki.

/rachunki: z dnia 26 czerwca 2015 roku, z dnia 1 czerwca 2015 roku, z dnia 30 kwietnia 2015 roku, z dnia 31 marca 2015 roku z dnia 27 lutego 2015 roku i z dnia 30 stycznia 2015 roku k. 1- 6 wszyta koperta k. 89/

W dniu 26 lutego 2015 roku została zawarta umowa o dzieło nr (...) pomiędzy płatnikiem a A. W. .

Przedmiotem umowy było wykonanie dzieła polegające na „uporządkowaniu archiwum zakładowego i posegregowaniu 2500 teczek osobowych w archiwum zakładowymi”.

Za wykonanie dzieła wykonawca otrzyma wynagrodzenie w kwocie 5.200 zł, płatne w dwóch miesięcznych ratach – według określonego harmonogramu – do dnia 31 marca 2015 roku i do dnia 30 kwietnia 2015 roku w drodze przelewów na podstawie rachunków. Niniejsza umowa weszła w życie z dniem 1 marca 2015 roku.

/umowa o dzieło z dnia 26 lutego 2015 roku 2014 roku k. 41 - 41 v/

Następna umowa o dzieło nr (...) z dnia 30 kwietnia 2015 roku dotyczyła „uporządkowaniu archiwum zakładowego i posegregowaniu 2500 teczek osobowych w archiwum zakładowymi”. Wykonawca zobowiązał się do wykonania dzieła w terminie do 30 czerwca 2015 roku, wynagrodzenie w kwocie 5200 zł, płatne w dwóch miesięcznych ratach – według określonego harmonogramu – do dnia 31 maja 2015 roku i do dnia 30 czerwca 2015 roku w drodze przelewów na podstawie rachunków. Umowa weszła w życie z dniem 1 maja 2015 roku.

/umowa o dzieło z dnia 26 lutego 2015 roku 2014 roku k. 41 - 41 v/

Kolejna zaś umowa o dzieło nr 38A/2015 z dnia 1 lipca 2015 roku dotyczyła „uporządkowaniu archiwum kadrowo - placowego i dokonania korekt ZUS”. Wykonawca zobowiązał się do wykonania dzieła w terminie do 31 grudnia 2015 roku, wynagrodzenie w kwocie 15.600 zł, płatne w sześciu miesięcznych ratach – według określonego harmonogramu – do dnia 31 lipca 2015 roku, do dnia 31 sierpnia 2015 roku, do dnia 30 września 2015 roku, do dnia 31 października 2015 roku, do dnia 30 listopada 2015 roku i do dnia 31 grudnia 2015 roku w drodze przelewów na podstawie rachunków. Niniejsza umowa weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 roku.

/umowa o dzieło z dnia 1 lipca 2015 roku 43 - 43oku 2014 roku k. 41 - 41 v/

Wnioskodawczyni A. W. pracowała w Ł. przy ul. (...) w archiwum zakładowym, w pomieszczeniach należących do Zakładów (...). Archiwizowała dokumenty należące do ww zakładów.

/zeznania zainteresowanego A. W. e - protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 01:16:34 - 01:17:32 w zw. z wyjaśnieniami 00:24:55 - 00:39:04 - płyta CD k. 87, zeznania świadka K. A. e - protokół rozprawy z dnia: 26 kwietnia 2018 roku 01:0:01:41 - 01:11:39 - płyta CD k. 87

Do obowiązków wnioskodawczyni należało poprzekładanie z kopert do teczek dokumentów osobowych oraz opisywanie tych teczek. Teczek było około 1200. Oprócz tego dokonywała korekt deklaracji zusowskich. Dotyczyło to udzielania informacji np. co do rozliczenia składki, nie wypełniała żadnych dokumentów. Ponadto wnioskodawczyni segregowała i układała kartoteki zarobkowe oraz listy płac. Kartoteki układała alfabetycznie. Przy czym każdą kartotekę musiała opisać. Dodatkowo była zobligowana układać listy płac latami od 1980 roku. Przygotowywała również dokumenty do zniszczenia.

Wnioskodawczyni przed zatrudnieniem przez płatnika składek pracowała w Zakładach (...) w Ł. do 2013 roku w dziale kadry i rachuba. Zajmowała się rozliczaniem wynagrodzenia dla pracowników, dokonywał korekt do ZUS. W związku z tym była odpowiednią osobą do wykonywania powyższych obowiązków tj. archiwizowania kartotek i dokonywania korekt ZUS.

Ubezpieczona była rozliczana z wykonanych czynności przez przełożonego K. A.. Po wykonaniu danego etapu prac archiwizacyjnych K. A. sprawdzał czynności wykonane przez wnioskodawczynię.

Nie był sporządzany protokół odbioru wykonania poszczególnych etapów prac.

Wynagrodzenie płatnik składek wypłacał co miesiąc. A. W. otrzymywał pensje w kwocie około 2000 zł brutto miesięcznie.

Wnioskodawczyni miała do dyspozycji biurko oraz komputer.

Wnioskodawczyni co miesiąc składała rachunki

/rachunki: z dnia 31 marca 2015 roku, z dnia 30 kwietnia 2015 roku, z dnia 29 maja 2015 roku, z dnia 30 czerwca 2015 roku z dnia 31 lipca 2015 roku, z dnia 31 sierpnia 2015 roku, z dnia 30 września 2015 roku, z dnia 30 października 2015 roku, z dnia 30 listopada 2015 roku i z dnia 28 grudnia 2015 roku k. 7- 16 wszyta koperta k. 89/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie wyżej powołanych dokumentów oraz zeznań świadków, zainteresowanych a także wnioskodawcy. Powołane dowody nie były kwestionowane w toku postępowania przez żadną ze stron, a Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw, aby z urzędu zakwestionować ich wartość dowodową w sprawie. Wskazać także należy, że stan faktyczny raczej był pomiędzy stronami bezsporny, gdyż spór sprowadza się w istocie do odmiennej oceny umów nazwanych „umowami o dzieło”, które wnioskodawca zawarł z zainteresowanymi. Dodatkowo wskazać należy, że odwołujący się płatnik nie zakwestionował wskazanych przez organ rentowy w zaskarżonych decyzjach okresów podlegania przez zainteresowanych obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako zleceniobiorców u płatnika składek, ani miesięcznych podstaw wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, ale przez całe postępowanie twierdził, że w ogóle nie był zobowiązany, jako płatnik składek, do uiszczania składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne zainteresowanych, ponieważ kwestionowane umowy były umowami o dzieło i nie stanowiły tytułu do ubezpieczeń społecznych

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń, odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 4 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 roku (Dz.U.2017.1778 t.j.) osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu.

Z mocy art. 13 pkt. 2 ustawy zleceniobiorcy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

Zgodnie z treścią art.18 ust.1 i 3 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe zleceniobiorców stanowi przychód, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o świadczenie usług, jeżeli w umowie o świadczenie usług określono odpłatność za jej wykonanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (art.20 ust.1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Podstawą wymiaru składek jest przychód faktycznie otrzymany lub pozostawiony do dyspozycji.

Natomiast zgodnie z treścią art.81 ust.1, 5, 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity Dz.U. z 2015 roku, poz.581) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób zatrudnionych na podstawie umowy o świadczenie usług, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe tych osób, bez stosowania ograniczeń o których mowa w art.19 ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W przypadku gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art.66 ust.1 ww. ustawy o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie (art.82 ust.1 ww. ustawy o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych). Zgodnie z treścią art.85 ust.4. ww. ustawy o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia (…) składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zamawiający, z zastrzeżeniem art.86 ust. 1 pkt 13a.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była kwalifikacja prawna umów zawartych przez płatnika składek z G. Ł. oraz A. W., a mianowicie ocena czy były to umowy zlecenia (o świadczenie usług), czy też umowy o dzieło.

Na wstępie wskazać należy, że umowa zlecenia oraz inna umowa o świadczenie usług i umowa o dzieło to podstawowe kontrakty usługowe, konkurencyjne w stosunku do umowy o pracę. Różnica między tymi dwoma rodzajami umów jest dla podmiotów zatrudniających bardzo istotna, bowiem wiąże się z różnymi konsekwencjami prawnymi, a także finansowymi.

Zatem jeśli dana umowa zostanie błędnie uznana nie za umowę o dzieło, ale za umowę zlecenia, to naliczenie w stosunku do niej składek na ZUS będzie niedozwolone, podobnie jak brak naliczenia składek w przypadku umowy zlecenia, która niewłaściwie została zakwalifikowana jako umowa o dzieło. Podkreślić należy, że decydująca jest treść, a nie nazwa umowy. Aby prawidłowo ustalić, z jaką umową mamy w danym przypadku do czynienia, tzn. czy jest to umowa zlecenia (o świadczenie usług), czy umowa o dzieło, należy kierować się jej treścią, zadaniem, jakie osoba zatrudniana ma do wykonania, czyli istotą obowiązków umownych, jakie osoba ta na siebie przyjmuje.

Wskazać należy, iż stosownie do treści art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Zgodnie z treścią przepisu art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Ma to miejsce wtedy, gdy przedmiotem umowy jest dokonywanie czynności faktycznych, natomiast umowa taka nie jest unormowana w przepisach dotyczących innych umów np. agencyjnej, komisu itp. ( vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 8.10.2013 roku III AUa 401/13 LEX nr 1386066)

Zgodnie zaś z treścią art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Umowę o dzieło zalicza się do kategorii „umów rezultatu” i przeciwstawia umowie zlecenia - jako „umowie o staranne wykonanie usługi”. W odróżnieniu od umowy zlecenia, umowa o dzieło wymaga, by starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu.

Tymczasem umowa zlecenia takiego rezultatu - jako koniecznego do osiągnięcia - nie akcentuje. Elementem wyróżniającym dla umowy zlecenia nie jest zatem wynik, lecz starania podejmowane w celu osiągnięcia tego wyniku / vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 21 grudnia 1993 r. sygn. III AUr 357/93, opubl: Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych rok 1994, Nr 6, poz. 49, str. 63; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 26 stycznia 2006 r. sygn. III AUa 1700/05, opubl: Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych rok 2008, Nr 3, poz. 5, str. 55; wyrok Sądu Najwyższego z 13 marca 1967 r. sygn. I CR 500/66; opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna, Pracy i (...) rok 1968, Nr 1, poz. 5/.

Natomiast cechą konstytutywną dzieła jest samoistność rezultatu, która wyraża się przez niezależność powstałego rezultatu od dalszego działania twórcy oraz od osoby twórcy. Z chwilą ukończenia dzieła staje się ono niezależną od twórcy, autonomiczną wartością w obrocie. Takie stanowisko zajmuje także doktryna (W. Czachórski, Zobowiązania, 2007, s. 463; A. Brzozowski, Odpowiedzialność przyjmującego zamówienie za wady dzieła, Warszawa 1986, s. 15) /Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 7 maja 2013 r. sygn. III AUa 1136/12/.

Dokonując kwalifikacji konkretnej umowy należy w pierwszej kolejności badać, czy świadczenie będące przedmiotem zobowiązania ma cechy dzieła. Dzieło stanowi zawsze zjawisko przyszłe, jest czymś, co w chwili zawarcia umowy nie istnieje, lecz ma dopiero powstać w jakiejś określonej przyszłości. Rezultat, na jaki umawiają się strony, musi być z góry określony i może przyjmować zarówno postać materialną jak i niematerialną. Cechą konstytutywną umowy o dzieło jest, aby rezultat ten był obiektywnie osiągalny i w konkretnych warunkach pewny. Dzieło musi mieć indywidualny charakter i odpowiadać osobistym potrzebom zamawiającego. Podkreślenia także wymaga, że celem umowy o dzieło nie jest czynność (samo działanie lub zaniechanie), która przy zachowaniu należytej staranności prowadzić ma do określonego w umowie rezultatu, lecz samo osiągnięcie tego rezultatu. W umowie o dzieło chodzi zawsze o osiągnięcie umówionego rezultatu, niezależnie od rodzaju i intensywności świadczonej w tym celu pracy i staranności.

W umowie zlecenie zaś można wskazać rezultat, który powinien być osiągnięty, a podejmujący zlecenie powinien podejmować starania by go osiągnąć. Jednak w odniesieniu do umowy zlecenia po pierwsze nie da się określić zamierzonego rezultatu w sposób pewny, a po drugie nie sposób przewidzieć, w jakim stopniu zostałby on osiągnięty.

W odróżnieniu od umowy zlecenia, umowa o dzieło wymaga, by starania przyjmującego zamówienia doprowadziły do konkretnego, w przyszłości, indywidualnie oznaczonego rezultatu. Umowa zlecenia nie akcentuje tego rezultatu, jako koniecznego do osiągnięcia, nie wynik zatem (jak w umowie o dzieło), lecz starania w celu osiągnięcia tego wyniku, są elementem wyróżniającym dla umowy zlecenia, tj. przedmiotem istotnym (wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 21 grudnia 1993 r. III AUr 357/93).

Sposób wykonania dzieła pozostawiony jest w zasadzie uznaniu przyjmującego zamówienie, byleby dzieło miało przymioty ustalone w umowie lub wynikające z charakteru danego dzieła. Przyjmujący zamówienie nie ma także, co do zasady, obowiązku osobistego wykonania dzieła, chyba że wynika to z umowy lub charakteru dzieła (np. dzieło artystyczne). Ryzyko nie osiągnięcia rezultatu zawsze obciąża przyjmującego zamówienie. Przy czym odpowiedzialność przyjmującego zamówienie w wypadku nie osiągnięcia celu umowy, jest odpowiedzialnością za nie osiągnięcie określonego rezultatu, a nie za brak należytej staranności /por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2000 r. sygn. II UKN 386/99, opubl. OSNP 2001/16/522/.

A zatem z umową rezultatu mamy do czynienia wtedy, gdy spełnienie świadczenia przez dłużnika polega na doprowadzeniu do określonego efektu. W tego typu umowach jedynie taki stan będzie uznany za wykonanie zobowiązania. Z kolei z umową starannego działania jest związany obowiązek dłużnika działania w sposób sumienny w kierunku osiągnięcia danego rezultatu, przy czym już samo sumienne działanie jest spełnieniem świadczenia, niezależnie czy ostatecznie zostanie osiągnięty zamierzony rezultat czy nie. (K. B. artykuł „Kilka mitów z zakresu teorii umów (...) teza 2 )

Należy podkreślić, że umowę o dzieło zdefiniowano w art. 627 k.c. jako zobowiązanie do wykonania oznaczonego dzieła za wynagrodzeniem. Starania przyjmującego zamówienie w umowie o dzieło mają doprowadzić w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu, za wynagrodzeniem zależnym od wartości dzieła (art. 628 § 1, art. 629, art. 632 k.c.). Umowa o dzieło zakłada swobodę i samodzielność w wykonywaniu dzieła, a jednocześnie nietrwałość stosunku prawnego, gdyż wykonanie dzieła ma charakter jednorazowy i jest zamknięte terminem wykonania. Przyjmuje się, że rezultat, o który umawiają się strony, musi być z góry określony, mieć samoistny byt obiektywnie osiągalny i pewny.

Wykonanie dzieła najczęściej przybiera postać wytworzenia rzeczy lub dokonania zmian w rzeczy już istniejącej (naprawienie, przerobienie, uzupełnienie); takie dzieła są rezultatami materialnymi umowy zawartej między stronami, weryfikowalnymi ze względu na istnienie wad (wyrok SN z dnia 3 listopada 2000 r. IV CKN 152/2000 OSNC 2001 Nr 4 poz. 63).

Poza rezultatami materialnymi, istnieją także rezultaty niematerialne, które mogą, ale nie muszą być ucieleśnione w jakimkolwiek przedmiocie materialnym. W każdym razie takim rezultatem nieucieleśnionym w rzeczy nie może być czynność, a jedynie jej wynik, dzieło bowiem musi istnieć w postaci postrzegalnej, pozwalającej nie tylko odróżnić je od innych przedmiotów, ale i uchwycić istotę osiągniętego rezultatu.

W niniejszej sprawie strony w spornym okresie zawarły kilka umów nazwanych umowami o dzieło, w której ubezpieczony G. Ł. zobowiązywał się do dokonania demontażu maszyny „suszarko - granulatora” zaś ubezpieczona A. W. do uporządkowania i posegregowania dokumentów w archiwum.

W ocenie Sądu Okręgowego, zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że stron nie wiązały umowy o dzieło, bowiem celem wykonywanych przez ubezpieczonych czynności nie było wykonanie konkretnego dzieła, ale powtarzające się czynności w postaci kolejnych etapów - w przypadku G. Ł. demontażu maszyny zaś w przypadku A. W. posegregowaniu danej partii akt, które przy zachowaniu należytej staranności prowadziły do określonego w umowie rezultatu w postaci przygotowania - w przypadku G. Ł. określonej liczby wymontowanych części gotowych do transportu zaś w przypadku A. W. posegregowania określonej partii czy liczby akt. Zainteresowani byli zobowiązani do wykonywania tych czynności jedynie z należytą starannością, zaś posiadane przez nich umiejętności były wystarczające do świadczenia pracy, których wykorzystanie gwarantowało spełnienie oczekiwań stron umowy. Brak było określonego rezultatu, który mógłby zostać poddany ocenie w zakresie wad. Strony w spornej umowie nie oznaczyły dzieła - jako określonego rezultatu, ponieważ z przyczyn oczywistych takiego określenia być nie mogło. Samo bowiem przygotowanie - w przypadku G. Ł. wymontowanych części do transportu zaś w przypadku A. W. posegregowania zasobów archiwum nie zmierza do wytworzenia określonego "dzieła". Należy zwrócić uwagę, że nie było protokołów odbioru prac, które robili zainteresowani, bo były to proste prace, łatwe do sprawdzenia.

Zdaniem Sądu Okręgowego, w wykonywanych czynnościach nie przejawia się indywidualny, czy twórczy charakter ich wykonawcy, który, w jakikolwiek sposób odróżniałby wykonane czynności od innych, wykonanych przez osobę posiadającą takie same kwalifikacje. Rola ubezpieczonych sprowadzała się, zatem, do zastosowania pewnych norm i dokonania w oparciu o nie czynności, a zatem, w konsekwencji, do starannego działania. Trudno, w tym przypadku, mówić o rezultacie, decydującym o charakterze zawartej umowy, jako umowy o dzieło. Nie można każdego wyniku określonych czynności wykonanych przez daną osobę sprowadzać do dzieła na gruncie przepisów prawa cywilnego i prawa ubezpieczeń społecznych, które nie rodzi obowiązku zapłaty składek na te ubezpieczenia. Dzieło takie bowiem ma przynieść trwały efekt i jednocześnie ma mieć w pewnym stopniu niepowtarzalny charakter. W sprawie natomiast nie mamy, z taką sytuacją, do czynienia, bowiem, określone w umowie czynności, wymagały postępowania określonego pewnymi zasadami, charakterystycznymi dla czynności w przypadku G. Ł. w zakresie demontażu maszyny i w efekcie końcowym przygotowanie poszczególnych części do transportu i ponownego zmontowania zaś w przypadku A. W. w zakresie archiwizacji akt i w efekcie posegregowanie dokumentacji zgodnie z wytycznymi płatnika składek, nie uzasadnia uznania tych czynności za dzieło w rozumieniu art. 627 k.c.

Wynagrodzenie było płatne co miesiąc, według listy płac, na podstawie harmonogramu określonego w umowie, niezależnie od ilości i jakości wykonanej pracy..

Ponadto - jak wynika z akt sprawy - zainteresowani podlegali kierownictwu płatnika składek. Byli zobowiązani do współdziałania w trakcie wykonywania dzieła oraz mieli ustalone miejsce pracy. Zdaniem Sądu okoliczność ta potwierdza brak w zawartych umowach cech umów o dzieło, bowiem w umowach o dzieło nie występuje żaden stosunek zależności czy też podporządkowania.

Ponadto nie można zgodzić się, że każdy z etapów - w przypadku G. Ł. demontażu maszyny zaś w przypadku A. W. posegregowaniu danej partii dokumentów miał niepowtarzalny charakter. Przedmiot umowy sprowadzał się do wykonywania powtarzalnych czynności, umowy nie realizowały jednorazowego świadczenia, były wykonywane w okresach miesięcznych, bądź dłuższych, ale rozliczanych miesięcznie. Czynności ubezpieczonych były wykonywane w imieniu i na rzecz płatnika, w celu realizacji przyjętego zobowiązania (w przypadku G. Ł. - demontażu maszyny zaś w przypadku A. W. - posegregowania dokumentacji archiwalnej), a istota umowy o dzieło to praca we własnym imieniu i na własną rzecz, przy ponoszeniu odpowiedzialności za wady fizyczne. Strony nie ustaliły w umowie cech i parametrów indywidualizujących dzieło, a więc niemożliwe było poddanie wyniku prac sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych.

Nie chodzi bowiem w tym wypadku o sprawdzenie czy przedmiot wykonany nie jest wadliwy (uszkodzony), ale czy nie jest wadliwy w rozumieniu umowy o dzieło, czyli czy został wykonany zgodnie z ustaleniami umowy. Biorąc pod uwagę treść umów trudne byłoby ustalenie istnienia ewentualnych wad – bo musiałyby dotyczyć przedmiotu umowy czyli konkretnego indywidualnego elementu, który byłby do wykonania. Nadto strony w umowie nie określały konkretnych cech jakim powinien odpowiadać rezultat pracy. Nie podawano żadnych szczegółów, które pozwoliły ocenić zgodność efektu pracy z zamówieniem, co jest niezbędne w przypadku umowy o dzieło, której istotę stanowi konkretny wytwór. Jest to charakterystyczne dla umowy o świadczenie usług, a niedopuszczalne przy umowie o dzieło. Dodać należy, iż w przypadku demontażu maszyny trudno w ogóle mówić o nowych wytworze (dziele) nawet w potocznym tego słowa rozumieniu.

Powyższe decyduje o tym, że sporne umowy zostały prawidłowo zakwalifikowane przez organ rentowy jako umowy o świadczenie usług, do której znajdują zastosowanie przepisy o zleceniu w rozumieniu art. 750 k.c. , a to z kolei powoduje konieczność opłacenia należnych składek, zarówno na ubezpieczenia społeczne, jak i na ubezpieczenie zdrowotne, zgodnie z zacytowanymi powyżej przepisami. Wysokość podstawy wymiaru składek nie była sporna pomiędzy stronami.

Prawo regulujące ubezpieczenia społeczne posiada cechę przymusu (prawo bezwzględnie obowiązujące). To znaczy, że pracodawca nie może, wedle swojej woli czy nawet wedle woli zatrudnionego, decydować o uczestnictwie w systemie ubezpieczeń społecznych. Ustawodawca celowo objął umowy zlecenia bądź inne umowy o świadczenie usług obowiązkiem składkowym w celu zapewnienia ochrony ubezpieczeniowej zleceniobiorcom, której nie można wyłączyć nawet w wyniku zgodnej woli stron umowy zlecenia. Strony mogą zawrzeć dowolną umowę zarówno nazwaną jak i nienazwaną, dopuszczalną w systemie prawym. Jeśli jednak elementy istotne umowy odpowiadają jednej z umów nazwanych określonych w kodeksie cywilnym, to strony mają obowiązek tak nazwać umowę, a jeśli zaniedbały zachowania tego obowiązku o rzeczywistej nazwie umowy decydują jej elementy istotne.

Innymi słowy umowa sprzedaży pozostanie taką umową i wywoła skutki prawne jakie przepisy kodeksu cywilnego dla niej przewidują nawet jeśli strony nazwały umowę np. umową pożyczki.

W świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 2005 r., I UK 104/05, opubl. w (...) z (...), który Sąd Okręgowy w pełni podziela „Przepisy prawa ubezpieczenia społecznego mają charakter bezwzględnie obowiązujący. Tworzą system prawa ścisłego, zamkniętego. Nie mogą być interpretowane rozszerzająco, zwłaszcza przy zastosowaniu wykładni aksjologicznej.“ Zatem przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych decydują o konieczności odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu umów rzeczywiście zawartych i wykonywanych. O charakterze zatrudnienia decyduje nie tylko treść umowy, ale przede wszystkim sposób jej wykonywania. Zatem sama wola stron nie przesądza o kwalifikacji umowy, lecz ustalenia faktyczne.

W ocenie Sądu wnioskodawca zawarł umowy nazwane umowami o dzieło z zainteresowanymi jedynie w celu ominięcia obowiązku składkowego bowiem w rzeczywistości były one, zgodnie z twierdzeniami organu rentowego, umowami o świadczenie usług.

Zauważyć należy, że decyzja o objęciu określonym tytułem ubezpieczenia społecznego, jak również decyzja ustalająca podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne ma charakter decyzji deklaratoryjnej, albowiem stwierdza jedynie zaistnienie stanu prawnego zgodnego z przepisami prawa ubezpieczeń społecznych. Na kształt decyzji dotyczącej ubezpieczenia wpływa tym samym jedynie fakt istnienia bądź nieistnienia tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, a w drugim przypadku – istnienie takiej sytuacji faktycznej, która odpowiada konkretnemu przepisowi regulującemu podstawę wymiaru składki.

Sąd nie znalazł zatem powodów do zakwestionowania ustaleń oraz wyliczeń organu rentowego, w sytuacji, w której sam odwołujący nie podaje konkretnych zastrzeżeń. Podkreślenia wymaga fakt, że z chwilą wniesienia odwołania płatnik stał się stroną procesu, a organ rentowy jej przeciwnikiem procesowym. Podporządkowanie się obowiązującym w procesie cywilnym zasadom, w tym zasadzie kontradyktoryjności, wymaga, aby strony powoływały dowody na poparcie swych twierdzeń, albowiem sądy ustalają fakty na podstawie dowodów. Sąd nie jest zobowiązany do poszukiwania dowodów z urzędu, gdyż w myśl zasady kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach. To strony są dysponentem toczącego się postępowania dowodowego i to one ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Powyższe jasno wynika z art. 3 k.p.c., który wskazuje, że na stronach spoczywa obowiązek dawania wyjaśnień co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i przedstawiania dowodów na ich poparcie.

Z tych względów, na podstawie art. 477¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku i oddalił odwołanie.

O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł w punkcie 2 wyroku. Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stosownie do art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez wykwalifikowanego pełnomocnika zalicza się wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika, Sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2015 roku, poz.1804 z późn. zm.) stosownie do stawek minimalnych, z uwagi na niesprecyzowanie wartości przedmiotu sporu w wysokości 360 zł (dla każdej z połączonych spraw po 180 zł tj. 2 x 180 = 360 zł).

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE