UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.09.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. stwierdził, że M. J. (1) od dnia 13.12.2014r. nie podlega ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą. W odwołaniu od powyższej decyzji M. J. (1) wniosła o jej zmianę i ustalenie, że podlega ubezpieczeniom obowiązkowym i dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 13.12.2014r. W uzasadnieniu wskazała, że prowadziła działalność polegającą na świadczeniu mobilnych usług kosmetycznych, w grudniu 2014r. osiągnęła przychód w kwocie 1.000zł. Podniosła, że w spornym okresie podejmowała czynności w celu prowadzenia działalności, gdyż w lutym 2015r zakupiła kasę fiskalną, miała warsztat pracy, zawarła umowę przedwstępną najmu lokalu usługowego, gdyż zamierzała prowadzić usługi w lokalu.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniósł, że M. J. (1) w od 13.12.2014r. nie podejmowała żadnych czynności w celu pozyskiwania klientów, nie zawierała żadnych umów z klientami. Wskazał nadto, iż od 13.12.214r. odwołująca – z krótkimi przerwami – korzystała ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. J. (1) od dnia 1.01.2008r. rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej pod nazwą (...). Działalność ta polegała na świadczeniu mobilnych usług kosmetycznych i była faktycznie wykonywana, albo w domu odwołującej, albo u klientki. Z tytułu prowadzonej działalności odwołująca zadeklarowała podstawę wymiaru składek za październik-listopad 2010r. w kwocie 7.994,63zł, za grudzień 2010r. w kwocie 8.007,70zł. W okresach: od 10.04.2011r. do 10.09.2011r., od 15.02.2013r. do 13.02.2014r. i od 5.07.2016r. do 3.07.2017r. odwołująca przebywała na zasiłkach macierzyńskich. W okresie od 14.02.2014r. do 12.12.2014r. nieprzerwanie otrzymywała zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne i zasiłek opiekuńczy. W okresie od 13.12.2014r. do 31.12.2014r. faktycznie wykonywała działalność, świadcząc usługi kosmetyczne i uzyskała z tego tytułu przychód w kwocie 1.000zł. W okresie od 1.01.2015r. do 7.01.2015r. nie miała klientek, była jednak gotowa do świadczenia pracy i miała możliwość jej wykonywania. Pod koniec roku 2014r. P. G., konsultantka firmy (...) i koleżanka odwołującej, otrzymała od odwołującej wizytówki reklamujące jej usługi kosmetyczne, z prośbą o rozprowadzanie wśród klientek. Nadto początku 2015r. odwołująca prosiła ją o dostarczenie próbek kosmetyków, bowiem w każdej porze roku firma (...) wprowadzała inne odcienie kolorów. Wizytówki reklamujące firmę odwołująca przekazała też E. T., prowadzącej zakład fryzjerski. W okresie od 8.01.2015r. do 7.04.2015r. odwołująca otrzymywała zasiłek chorobowy a od 8.04.2015r. do 30.04.2015r. zasiłek opiekuńczy, bowiem przebywała z córkami w sanatorium, z którego faktycznie wróciła 3.05.2015r. Mimo zwolnienia lekarskiego, w dniu 20.02.2015r. za kupiła kasę fiskalną na potrzeby prowadzenia działalności. W okresie od 1.05.2015r. do 06.05.2015r. odwołująca była zdolna do wykonywania czynności, nie miała jednak klientek. W dniu 3.05.2015r. na zabiegi kosmetyczne była umówiona z nią S. P., lecz odwołująca z uwagi na wyjazd do sanatorium odwołała wizytę. Wiosną 2015r. odwołująca podjęła też działania w celu pozyskania lokalu, przy fryzjerce, doprowadzenia swojej działalności kosmetycznej. O taką możliwość pytała m.in. E. T., prowadzącą działalność fryzjerska w lokalu. W okresie od 07.05.2015r. do 6.08.2015r. odwołująca pobierała zasiłek chorobowy, a następnie zasiłek opiekuńczy. W okresie od 07.08.2015r. do 27.08.2015r. odwołująca była gotowa do świadczenia usług kosmetycznych. W sierpniu 2015r. była umówiona na wykonanie zabiegu z M. Z.. Klientka w ostatniej chwili odwołała jednak wizytę. W dniu 5.08.2015r. odwołująca zawarła z Przedszkolem B. w R. umowy o sprawowanie opieki w przedszkolu nad córkami M. i W.. Umowy zostały zawarty na okres od 5.08.2015r. do 31.08.2016r. i były tak skonstruowane, że opłata żywieniowa była pomniejszana w przypadku faktycznej nieobecności dziecka. Córki odwołującej w okresie uczęszczania do przedszkola chorowały i w okresie od 28.08.2015r. do 26.09.2015r. odwołująca pobierała zasiłek opiekuńczy. W okresie od 27.09.2015r. do 4.10.2015r. była zdolna i gotowa do wykonywania czynności. M. J. (2) w dalszym ciągu starała się o uzyskanie lokalu do prowadzenia działalności. W dniu 20.08.2015r. zawarła z E. T. umowę przedwstępną najmu lokalu. Odwołująca miała od 31.10.215r. zajmować część lokalu, po uprzednim wykonaniu w nim wykonaniu w nim przez E. T. remontu. E. T. faktycznie nie wykonała remontu, bowiem stwierdzono u niej chorobę nowotworową i poddała się leczeniu. W okresie od 5.10.2015r. do 16.10.2015r. M. J. (1) pobierała zasiłek chorobowy. W okresie od 17.10.2015r. do 04.11.2015r. była zdolna i gotowa do wykonywania czynności. W okresie od 05.11.2015r. do 4.07.2016r. pobierała zasiłek chorobowy, od 05.07.2016r. do 03.07.2017r. zasiłek macierzyński, a od 4.07.2017r. do 21.07.2017r. zasiłek chorobowy. W okresie od 22.07.2017r. do 31.07.2017r. odwołująca była zdolna i gotowa do wykonywania czynności. W okresie od 1.08.2017r. do 5.12.2017r. była niezdolna do pracy. W dniu 31.08.2016r. odwołująca zawarła z Przedszkolem B. w R. umowę o sprawowanie opieki w przedszkolu nad córkami M. i W.. Umowa została zawarta na okres od 1.09.2016r. do 31.08.2017r. W dniu 1.09.2017r. zawarła natomiast ze Szkołą Podstawową w R. umowę o korzystanie ze świadczeń oddziału przedszkolnego przez córkę M.. W okresie od 6.12.2017r. do 22.01.2018r. odwołująca była zdolna i gotowa do wykonywania czynności. W grudniu 2017r. osiągnęła przychód z działalności gospodarczej. W okresie od 23.01.2018r. do 31.01.2018r. był niezdolna do pracy. W okresie od 1.02.2018r. do 19.02.2018r. wykonywała usługi kosmetyczne i osiągnęła przychód z działalności. Od 20.02.2018r. do 28.02.2018r. była niezdolna do pracy. Następnie w miesiącach luty-maj 2018r. wykonywała usługi i osiągała przychody z działalności. W marcu 2018r. dokonała zakupu kosmetyków.

Działalność gospodarcza M. J. (2) jest rozliczana zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Odwołująca ma trzy córki: ur. (...), ur. (...) i ur. (...)

W związku z niezdolnością do pracy odwołująca złożyła do ZUS wniosek o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 1.08.2017r. do 11.08.2017r. Ponieważ już wcześniej korzystała z zasiłków chorobowych, macierzyńskich i opiekuńczych, organ rentowy wszczął postępowanie kontrolne, mające na celu sprawdzenie, czy odwołująca faktycznie prowadziła działalność gospodarczą. Po jego przeprowadzeniu decyzją z dnia 12.09.2017r. (...) Oddział w P. stwierdził, że M. J. (1) od dnia 13.12.2014r. nie podlega ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: odwołanie wraz z załącznikami (k. 3-11a.s.), odpowiedź na odwołanie (k. 12-14a.s.), zeznania świadków: P. G. (k. 40-41va.s.), A. K. (k. 41a.s.), S. P. (k. 41-41va.s.), E. T. (k. 41v-42a.s.), M. Z. (k. 42a.s.), A. P. (k. 59va.s.), P. J. (1) (k. 59v-60va.s.), pismo ZUS (k. 65-71a.s.), umowy o sprawowanie opieki w przedszkolu oraz w szkole z załącznikami (k. 58a.s., k 79a.s.), raporty fiskalne (k. 35-38a.s., k 58a.s., k. 84-85a.s.), fakturę (k. 39a.s.), dokumentację medyczną córek odwołującej (k. 58a.s., k. 86a.s.), zeznania M. J. (2) w charakterze strony (k. 42v-43a.s.).

Sąd zważył, co następuje:

Decyzją z dnia 12.09.2017r. (...) Oddział w P. stwierdził, że M. J. (1) od dnia 13.12.2014r. nie podlega ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.

W ocenie Sądu odwołanie jest zasadne.

W sprawie poza sporem jest, że M. J. (1) od dnia 1.01.2008r. rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej pod nazwą „” (...)”. Działalność ta jest nadal prowadzona i polega na świadczeniu mobilnych usług kosmetycznych albo w domu odwołującej, albo u klientki.

Przedmiotem sporu w sprawie było to, od kiedy odwołująca powinna podlegać ubezpieczeniom społecznym jako osoba prowadząca pozarolnicza działalność gospodarczą, a w szczególności czy powinna podlegać tym ubezpieczeniom także od 13.12.2014r.

Wskazać trzeba, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi. Zgodnie zaś z art. 11 ust. 2 w/w ustawy osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie, na swój wniosek. Przepis art. 13 pkt 4 ww. ustawy stanowi natomiast, że osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Przepis art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej wskazuje zaś, że działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Wskazać trzeba, że chociaż odwołująca działalność gospodarczą zarejestrowała od 1.01.2008r., to organ rentowy zakwestionował prowadzenie tej działalności od 13.12.2014r., bowiem w okresie od 1.01.2011r. do 12.12.2014r. odwołująca korzystała ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa: zasiłków chorobowych, macierzyńskiego i opiekuńczego a od 13.12.2014r. do 7.01.2015r. nie wykazywała niezdolności do pracy. Poza sporem jest też, że z tytułu prowadzonej działalności odwołująca zadeklarowała podstawę wymiaru składek za październik-listopad 2010r. w kwocie 7.994,63zł i za grudzień 2010r. w kwocie 8.007,70zł. Z akt ZUS i pisma ZUS z 10.04.2018r. wynika, iż M. J. (1) w okresie od 1.01.2011r. do dnia wyrokowania korzystała ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa: zasiłków chorobowych, macierzyńskiego i opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego, wykazując okresy przerwy w pobieraniu zasiłków: od 13.12.2014r. do 07.01.2015r., od 01.05.2015r. do 06.05.2015r., od 07.08.2015r. do 27.08.2015r., od 27.09.2015r. do 04.10.2015r., od 17.10.2015r. do 04.11.2015r., od 22.07.2017r. do 31.07.2017r., od 6.12.2017r. do 22.01.2018r., od 1.02.2018r. do 19.02.2018r. i od 21.02.2018r. do chwili wyrokowania.

Wskazać trzeba, że ZUS nie jest uprawniony do kwestionowania kwoty zadeklarowanej przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeżeli mieści się ona w granicach określonych ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych (uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 21.04.2010r., II UZP 1/10, OSNP 2010 nr 21-22, poz. 267). Zadeklarowanie przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą maksymalnej podstawy wymiaru składek może jednak świadczyć o zachowaniu intencyjnym, tj. zamiarze długotrwałego korzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, przy krótkim okresie prowadzenia działalności.

W ocenie Sądu taka sytuacja nie zachodzi w niniejszej sprawie.

W wyroku z dnia 21.09.2017r. (I UK 366/16 LEX nr 2397630 ) Sąd Najwyższy stwierdził, że nie stanowi tytułu ubezpieczenia społecznego z art. 6 ust. 1 pkt 5 u.s.u.s. zarejestrowanie działalności gospodarczej w ostatnich miesiącach ciąży, połączone z celowym opłacaniem maksymalnych składek na ubezpieczenia społeczne dla uzyskania świadczeń z tego ubezpieczenia w związku ze spodziewaną niezdolnością do pracy, liczonych od wysokiej podstawy wymiaru składek, w sytuacji gdy dochody w ogóle nie wystarczają na wysokie składki, czyli gdy profitem takiego zachowania ma być wykorzystanie systemu ubezpieczeń społecznych wbrew zasadzie solidaryzmu ubezpieczonych.

Sąd podziela powyższe stanowisko. Taka sytuacja nie zachodzi jednak w niniejszej sprawie.

Zdaniem Sądu wyniki postępowania dowodowego wskazują, że odwołująca w okresie od 1.01.2008r. do chwili obecnej, w tym, począwszy od 13.12.2014r., w okresach przerw między okresami pobierania zasiłków faktycznie prowadziła działalność gospodarczą,.

Z art. 13 pkt 4 u.s.u.s. wynika, że nie samo zgłoszenie działalności do ewidencji powoduje obowiązek ubezpieczenia społecznego, lecz rzeczywiste rozpoczęcie jej wykonywania. Zatem ustawodawca odwołuje się do rzeczywiście podjętych czynności, działań określonych we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej - podjętych w celu zarobkowym w sposób zorganizowany i ciągły.

Ciągłość w działalności gospodarczej ma dwa aspekty. Pierwszy, to powtarzalność czynności, pozwalająca na odróżnienie działalności gospodarczej od jednostkowej umowy o dzieło lub zlecenia albo umowy o świadczenie usługi, które same w sobie nie składają się jeszcze na działalność gospodarczą, zaś drugi aspekt, wynikający zresztą z pierwszego, to zamiar niekrótkiego prowadzenia działalności gospodarczej (wyrok SA w Lublinie z dnia 27.04.2017r., IIIAUa 1213/16). Dla rozróżnienia działalności gospodarczej pomocne jest stwierdzenie, czy działalność była zdefiniowana organizacyjnie, tj. zakup niezbędnego wyposażenia, specjalistycznego sprzętu, zorganizowanie przestrzeni, zatrudnienie wykwalifikowanych pracowników, zabezpieczenie obsługi księgowej, prawnej itp. Działalność zorganizowana w takiej formule jednocześnie pozwoli na ocenę, czy jest perspektywa ciągłości jej prowadzenia (wyrok SN z dnia 6.04.2017r., II UK 98/16).

Ciągłość działalności gospodarczej należy wiązać z regularnie występującymi, powtarzającymi się i trwającymi czynnościami. Przeciwieństwem ciągłości działalności są czynności wykonywane okazjonalnie, jednorazowo, sporadycznie. Co istotne, to zamiar powtarzalności w odniesieniu do aktywności (działalności) decyduje o pozytywnym lub negatywnym zaistnieniu przesłanki ciągłości (wyrok SA w Łodzi z 6.07.2017r., IIIAUa 925/16) .

Ocena, czy działalność gospodarcza rzeczywiście jest wykonywana należy do sfery ustaleń faktycznych. Istnienie wpisu do ewidencji nie przesądza o faktycznym prowadzeniu działalności gospodarczej, jednakże wpis ten prowadzi do domniemania prawnego, iż działalność ta jest rzeczywiście prowadzona. Domniemanie to może być obalone w drodze przeprowadzenia przeciwdowodu, który obciąża stronę twierdzącą o faktach przeciwnych twierdzeniom wynikającym z domniemania. Należy przy tym podkreślić, iż same twierdzenia organu rentowego, że działalność faktycznie nie była prowadzona, a wnioskodawczyni jedynie upozorowała ten fakt, są niewystarczające do uznania, iż tytuł ubezpieczenia nie powstał (wyrok SA w Białymstoku z dnia 7.09.2016r., III AUa 201/16).

Odnosząc ww. orzecznictwo do niniejszej sprawy należy wskazać, że skoro M. J. (1) zgłosiła w CEiDG fakt prowadzenia działalności gospodarczej, to na organie rentowym spoczywał ciężar obalenia domniemania, wynikającego z tego wpisu i wykazania, iż w okresie od 13.12.2014r. odwołująca faktycznie nie prowadziła działalności. Zdaniem Sądu ZUS nie wykazał powyższego.

Rozstrzygając w niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze materiał dowodowy w postaci zeznań świadków, zeznań odwołującej, dokumentacji dotyczącej prowadzonej działalności oraz stanu zdrowia odwołującej i jej dzieci.

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w celu ustalenia, czy M. J. (1) faktycznie prowadziła działalność gospodarczą i czy miała zamiar jej prowadzenia w sposób ciągły. W ocenie Sądu odwołująca wykazała, że jej zamiarem było prowadzenie działalności w sposób ciągły, a nie sporadyczny.

Sąd miał na uwadze fakt, iż M. J. (1) działalność gospodarczą prowadziła od 1.01.2008r., pierwsze dziecko urodziła zaś w dniu 10.02.2011r., dlatego nie można jej zarzucać, iż zarejestrowała działalność tylko po to, aby korzystać ze świadczeń związanych z chorobą i macierzyństwem. Kolejne córki odwołującej urodziły się (...) i (...) Nadto – jak wynika z zeznań odwołującej, zeznań świadka, P. J. (2) i akt ZUS, odwołująca korzystała z zasiłków nie tylko z uwagi na ciążę, lecz także albo z uwagi na swoją chorobę, albo z uwagi na choroby córek, a choroby te zostały wykazane dokumentacją medyczną (k. 58a.s., k. 86a.s. oraz akta ZUS, dotyczące świadczenia rehabilitacyjnego), dlatego zwolnienia lekarskie były uzasadnione, a nie można przewidzieć, kiedy dziecko zachoruje.

M. J. (1) zabiegi kosmetyczne wykonywała albo w domu, albo u klientki. Miała do tego stosowny warsztat pracy, co wykazała fotografią (k.11a.s.). W okresie do 12.12.2014r. pobierała zasiłki z ubezpieczenia społecznego.

Wprawdzie odwołująca miała długotrwałe okresy pobierania zasiłków, lecz sama ta okoliczność nie może skutkować oddaleniem odwołania. Zdaniem Sądu odwołująca wykazała, że w okresach przerw między zwolnieniami wykonywała działalność gospodarczą, albo miała taki zamiar i był gotowa do wykonywania czynności.

Odwołująca nie korzystała ze zwolnień lekarskich w okresie od 13.12.2014r. do 07.01.2015r. W tym okresie mogła więc faktycznie wykonywać czynności działalności gospodarczej i je wykonywała. Na tę okoliczność przedstawiła oryginał strony z książki przychodów i rozchodów za grudzień 2014r. (k 11a.s.). Wynika z niej, że w ww. okresie osiągnęła przychód w kwocie 1.000zł. Nadto na okoliczność wykonywania przez odwołującą czynności Sąd przesłuchał świadków. Z zeznań S. P. i P. G. wynika, że korzystały z usług odwołującej w grudniu 2014r. Nadto P. G., która była konsultantką firmy (...) zeznała, że w grudniu 2014r. otrzymała od odwołującej ulotki reklamujące jej firmę z prośbą, aby przekazywała je swoim klientkom. Świadek zeznała, że w grudniu 2014r. i w styczniu 2015r. ulotki te rozdawała klientkom O. razem z katalogiem firmy (...). Dodała, że M. J. (1) na początku 2015r. poprosiła ją o zamówienie próbek kosmetyków: szminek, fluidów i kremów, stanowiących bazę pod podkład. Sąd dał wiarę ww. zeznaniom, skoro odwołująca wykazała przychód z działalności w grudniu 2014r. Nadto odwołująca złożyła wydruk ulotki, którą przekazywała P. G. (k. 11a.s.). Z zeznań świadka E. T. prowadzącej zakład fryzjerski wynika, iż odwołująca także jej przekazała wizytówki swojej firmy, z prośbą o rozdawanie klientkom. Odwołująca złożyła nadto fakturę (k. 11a.s.), z której wynika, iż w dniu 20.02.2015r. zakupiła kasę fiskalną. Obowiązek rejestrowania usług kosmetycznych wprowadziło Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 4 pkt j), które weszło w życie od 1.01.2015r. Przepisy te wprowadziły obowiązek zakupu kas najpóźniej od 1.03.2015r.

Powyższe okoliczności świadczą, zdaniem Sądu, o tym, że odwołująca po ustaniu zwolnień, tj. od 13.12.2014r. zamierzała prowadzić działalność gospodarczą i podjęła konkretne działania w tym celu. W okresie od 7.01.2015r. odwołująca korzystała z zasiłków z uwagi na swoją chorobę, albo z uwagi na choroby córek, a nie można przewidzieć, kiedy dziecko zachoruje.

Kolejne przerwy między zwolnieniami to okresy: od 01.05.2015r. do 06.05.2015r., od 07.08.2015r. do 27.08.2015r., od 27.09.2015r. do 4.10.2015r. i od 17.10.2015r. do 04.11.2015r. Zdaniem Sądu istnieją podstawy do stwierdzania, że odwołująca powinna być objęta ubezpieczeniem także i w tych okresach.

Poza sporem jest, iż M. J. (1) w kwietniu 2015r. wraz z córkami przebywała w sanatorium, z uwagi na chorobę córek podjęła jednak decyzję o przedłużeniu tam pobytu i do domu powróciła 3.05.2015r.

Zdaniem Sądu istnieją podstawy do stwierdzania, że odwołująca powinna być objęta ubezpieczeniem także i w tych okresach.

Z zeznań świadkom S. P. wynika jednak, iż w dniu 3.05.2015r. była umówiona na zabiegi kosmetyczne z odwołującą, lecz odwołująca z uwagi na wyjazd do sanatorium odwołała wizytę. Odwołująca wykazała też, że wiosną 2015r. podjęła działania w celu pozyskania lokalu, przy fryzjerce, do prowadzenia swojej działalności kosmetycznej. O taką możliwość pytała m.in. E. T., prowadzącą działalność fryzjerska w lokalu. Świadek E. T. zeznała, że odwołująca już na wiosnę 2015r. pytała ją o możliwość podnajęcia części lokalu na jej działalność kosmetyczną, początkowo odmawiała, ostatecznie jednak, w sierpniu 2015r., wyraziła zgodę. Z zeznań P. G. wynika nadto, iż wiosną 2015r. M. J. (1) ponownie poprosiła ją o zamówienie próbek kosmetyków, gdyż na lato firma przygotowała inne odcienie kosmetyków.

Powyższe okoliczności świadczą, zdaniem Sądu, o tym, że odwołująca zamierzała prowadzić działalność gospodarczą, bowiem podjęła konkretne działania w tym celu.

Odwołująca wykazała też, że w okresach od 07.08.2015r. do 27.08.2015r., od 27.09.2015r. do 4.10.2015r. i od 17.10.2015r. do 04.11.2015r. była gotowa do świadczenia usług kosmetycznych. W dniu 5.08.2015r. zawarła z Przedszkolem B. w R. umowy o sprawowanie opieki w przedszkolu nad córkami M. i W. (umowy k. 58a.s.). Umowy zostały zawarte na okres od 5.08.2015r. do 31.08.2016r. i były tak skonstruowane, że opłata żywieniowa była pomniejszana w przypadku faktycznej nieobecności dziecka. Odwołująca zapewniła w ten sposób córkom opiekę a z jej zeznań i zeznań P. J. (2) wynika, iż umowy zawarto w tym celu, aby odwołująca mogła rozpocząć stacjonarne usługi kosmetyczne, bowiem z E. T. uzgadniała podnajęcie lokalu. M. J. (2) w dalszym ciągu starała się bowiem o uzyskanie lokalu do prowadzenia działalności. W dniu 20.08.2015r. zawarła z E. T. umowę przedwstępną najmu lokalu (k. 11a.s.). Z umowy wynika, iż odwołująca miała od 31.10.215r. zajmować część lokalu, po uprzednim wykonaniu w nim przez E. T. remontu. E. T. przesłuchana w charakterze świadka potwierdziła, że M. J. (1) prosiła ją o podnajęcie części jej lokalu. Zeznała, że początkowo nie chciała się zgodzić, ale potem wyraziła zgodę i zawarły pisemną umową. Zeznała też, że faktycznie nie wykonała remontu, bowiem stwierdzono u niej chorobę nowotworową i poddała się leczeniu. Z powyższego wynika, iż przyczyny niewykonania umowy z 20.08.2015r. leżały po stronie E. T., a nie odwołującej. Zauważyć też trzeba, ze z zeznań świadka M. Z. wynika, iż w sierpniu 2015r. była umówiona na wykonanie zabiegu kosmetycznego, ale świadek w ostatniej chwili odwołała wizytę. Świadek A. P. zeznała natomiast, że przed Bożym Narodzeniem w 2015r. jej córka chciała umówić się na wizytę u odwołującej, M. J. (1) oświadczyła jednak, że źle się czuje. Wprawdzie do usługi nie doszło, lecz zeznania ww. A. P. świadczą o tym, że w powszechnym odbiorze odwołująca była postrzegana jako osoba wykonująca zabiegi kosmetyczne.

Kolejna przerwa między zwolnieniami to okres od 22.07.2017r. do 31.07.2017r. Zdaniem Sądu odwołująca była gotowa do świadczenia usług mobilnych w ramach swojej działalności. Także w tym okresie zapewniła opiekę starszym córkom. Złożyła bowiem umowy o opiekę w przedszkolu zawarte na okres od 1.09.2016r. do 31.08.2017r. (k. 79a.s.). W dniu 1.09.2017r. zawarła natomiast ze Szkołą Podstawową w R. umowę o korzystanie ze świadczeń oddziału przedszkolnego przez córkę M. (k. 79a.s.). Sąd miał też na uwadze, że przesłuchana w charakterze świadka M. Z. zeznała, iż w 2017r. odwołująca poinformowała ją, iż wraca na stałe do pracy.

Na okoliczność gotowości odwołującej do wykonywania czynności w ramach działalności Sąd przesłuchał męża odwołującej, P. J. (3). Zeznał on, iż w spornym okresie M. J. (1) zamierzała prowadzić działalność, lecz ich córki często chorowały. Z jego zeznań wynika, iż klientki dzwoniły do jego żony także w okresach, gdy była na zwolnieniu i dlatego musiała odmawiać wykonywania usług.

Kolejna przerwa między zwolnieniami to okres od 6.12.2017r. do 22.01.2018r. Zdaniem Sądu w tym okresie odwołująca była zdolna i gotowa do wykonywania czynności. W grudniu 2017r. osiągnęła przychód z działalności gospodarczej. Na tę okoliczność złożyła PIT za 2017r. (k. 79a.s.) oraz wydruki raportów z kasy fiskalnej za grudzień 2017r. (k. 36-37a.s.). Skoro zaś odwołująca osiągnęła przychód z działalności w grudniu 2017r., to logiczne jest przyjęcie, że była też gotowa do świadczenia usług kosmetycznych w styczniu, a brak przychodu jest związany z brakiem klientek. Wniosek ten jest tym bardziej zasadny, że odwołująca także w okresie od 1.02.2018r. do 19.02.2018r. wykonywała usługi kosmetyczne i osiągnęła przychód z działalności. Od 20.02.2018r. do 28.02.2018r. była niezdolna do pracy, lecz następnie w miesiącach luty-maj 2018r. wykonywała usługi i osiągała przychody z działalności a w marcu 2018r. dokonała zakupu kosmetyków. Powyższe przychody i wydatki wykazała raportami z kasy fiskalnej oraz fakturą zakupu (k. 87-88a.s., k. 58a.s.).

Wprawdzie część omawianych wyżej okresów przypada już po wydaniu zaskarżonej decyzji, lecz Sąd badał stan faktyczny do daty wyrokowania, bowiem zaskarżona decyzja nie określa daty końcowej rozstrzygnięcia, a M. J. (1) ma prawo wiedzieć, czy podlega ubezpieczeniom jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Zauważyć też trzeba, że z zeznań M. J. (1) wynika, iż jej działalność gospodarcza jest opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym, dlatego przed wszczęciem postępowania kontrolnego w ZUS nie dokumentowało ona zakupów i kosztów działalności fakturami, gdyż i tak nie mogła ich odliczać. Powyższe tłumaczenie należy uznać za logiczne.

Mając na uwadze całokształt ww. okoliczności i materiału dowodowego Sąd uznał, iż w okresie od 13.12.2014r. M. J. (1) miała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i prowadziła działalność zarobkową w sposób zorganizowany i ciągły, podlega więc ubezpieczeniom jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Z tych względów Sąd na podstawie art. 477¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję ZUS z dnia 12.09.2017r. i stwierdził, że M. J. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega ubezpieczeniom społecznym – obowiązkowym i dobrowolnemu.

Wobec uwzględnienia odwołania M. J. (1) należny był zwrot kosztów zastępstwa prawnego. Orzekając o kosztach procesu Sąd Okręgowy zastosował przepis art. 98 kpc i art. 102 kpc, zasądzając od ZUS na rzecz odwołującej kwotę 360zł według stawki określonej w § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r. poz. 1800). Zdaniem Sądu zasadne było zastosowanie art. 102 k.p.c. przez zasądzenie stawki w wysokości stałej, zamiast od wartości przedmiotu sprawy. Sąd miał na uwadze, że przedmiotowa sprawa została wniesiona w dniu 11.10.2017r., a więc na dwa dni przed wprowadzeniem istotnych zmian w treści ww. Rozporządzenia. Ustawodawca dostrzegł, iż stosowanie stawek wynagrodzenia fachowych pełnomocników procesowych zgodnych z uchwałą składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 20.07.2016 . (III UZP 2/16 OSNP 2017/1/6) prowadzi do nadmiernego obciążania stron sprawy ubezpieczeniowej tym kosztami i z dniem 13.10.2017r. (Dz.U. z 2017r., poz. 1797) zmienił przedmiotowe rozporządzenie dotyczące wynagrodzenia adwokatów, nakazując liczyć te stawki nie od wartości przedmiotu zaskarżenia, lecz przyjmując stawkę stałą. Przepisy te wprawdzie nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, ale uzasadniają zastosowanie art. 102 k.p.c., który umożliwia zmniejszenie kosztów zastępstwa procesowego. Sąd miał również na uwadze, iż organ rentowy miał wszelkie podstawy do wszczęcia postępowania kontrolnego, wobec długotrwałego korzystania odwołującej ze zwolnień lekarskich oraz krótkotrwałych przerw między zwolnieniami i dopiero postępowanie sądowe i pozyskanie szerokiego materiału dowodowego pozwoliło na ocenę spełniania przesłanek do objęcia ubezpieczeniami i uwzględnienie odwołania.

Jednocześnie Sąd uznał, że wynagrodzenie pełnomocnika odwołującej powinno odpowiadać dwukrotności stawki minimalnej. Powyższe jest uzasadnione nakładem pracy pełnomocnika, która stawiała się na wszystkie 4 terminy rozpraw, składała pisma procesowe, przejawiała aktywność dowodową.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE