UZASADNIENIE

Wnioskodawcy S. J. i A. J. (1) w dniu 30 września 2015r. wnieśli o ubezwłasnowolnienie częściowe swojej córki C. A. J. (2) urodzonej (...), podnosząc w uzasadnieniu wniosku, iż uczestniczka jest osobą bardzo nieprzewidywalną. Pomimo młodego wieku jej życie nie opiera się na edukacji czy też pracy, ale ciągłym upojeniu alkoholowym, narkotyzowaniu bądź też okaleczaniu. Uczestniczka nieustannie deklaruje chęć dokonania samobójstwa. Jest bardzo rozchwiana emocjonalnie i psychicznie, w przypływie szaleństwa dopuszcza się czynów które doprowadzają ją do dalece niekorzystnych sytuacji jak np. zaciąganie kredytów których nie może spłacić. Nie bez znaczenia jest fakt, iż uczestniczka na własne żądanie przerywa terapie i nie stosuje się do zaleceń przekazywanych jej z ośrodków, do których trafia w celach leczniczych. W ten sposób permanentnie naraża się na utratę życia i zdrowia. Ze względu na wiek uczestniczki rodzice nie mogą za nią podjąć decyzji o umieszczeniu jej w placówce leczniczej.

Uczestniczka postępowania C. J. (2) uznała wniosek za bezpodstawny.

Ustanowiony dla uczestniczki w toku postepowania pełnomocnik z urzędu konsekwentnie wnosił o oddalenie wniosku, wskazując, że w obecnym stanie psychicznym jest ona zdolna do kierowania swoim postępowaniem i prowadzenia swoich spraw. Uczestniczka, wbrew twierdzeniom wnioskodawców, podejmuje się leczenia, a potwierdzeniem tego są jej pobyty w szpitalach!, które poprzedzone są wizytami w gabinetach psychiatrycznych od co najmniej 19-20 roku życia. Zaburzenia osobowości uczestniczki postępowania podyktowane są jej dotychczasowymi przeżyciami. Między innymi spowodowane tym, że wychowywana się niepełnej rodzinie od 6 roku życia, gdyż jej rodzice się rozwiedli. Po rozwodzie rodziców zamieszkała z macierzystymi dziadkami i z matką z którą miała trudności w porozumiewaniu się. Nadużywanie w przeszłości alkoholu i różnego rodzaju substancji psychoaktywnych były wynikiem niepowodzeń miłosnych i związanych z nimi problemów emocjonalnych.

Prokurator Okręgowy w Słupsku, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego opartego na dokumentacji medycznej dotyczącej leczenia uczestniczki w warunkach szpitalnych, trzech opiniach zespołów biegłych sądowych oraz dodatkowo lekarza psychiatry M. B., końcowo poparł wniosek w zakresie częściowego ubezwłasnowolnienie uczestniczki postępowania ( protokół rozprawy z dnia 26 listopada 2018r. k. 571v).

Sąd ustalił następując stan faktyczny:

Uczestniczka C. J. (1) urodziła się (...) w K. jako córka A. i S. J..

dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 9.

Uczestniczka od wielu lat wykazuje niezrównoważenie emocjonalne i psychiczne. Leczona jest psychiatrycznie ze względu na pojawiające się u niej ataki autoagresji w postaci samookaleczania się, myśli samobójcze, nadużywanie alkoholu oraz zażywanie narkotyków.

We wrześniu 2014 roku uczestniczka została skierowana z gabinetu psychiatrycznego na oddział Ośrodka (...) w C., gdzie rozpoznano u niej reakcję depresyjną oraz osobowość typu borderline.

dowód; karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 9 października 2014 roku wystawiona przez lekarza specjalistę psychiatrę A. M. k. 10, dokumentacja medyczna w załączeniu k. 291.

Kilka miesięcy później uczestniczka została przyjęta na oddział psychiatryczny w (...) Szpitalu w K., rozpoznano u niej zaburzenie osobowości (...). Wówczas podjęła leczenie farmakologiczne oraz psychoterapeutyczne po którym poczuła poprawę i wypisała się ze szpitala na własne żądanie.

dowód: karto informacyjna z oddziału psychiatrycznego (...) Szpitala w K. z dnia 20 stycznia 2015 roku wystawiona przez lekarza specjalistę psychiatrę E. G., ordynator oddziału psychiatrycznego k. 11, dokumentacja medyczna k. 303.

W marcu 2015 roku C. J. (1) ponownie została przyjęta na oddział psychiatryczny w Wojewódzkim Szpitalu (...)., T. B. w G. z powodu obniżonego nastroju, myśli samobójczych w tym wypowiedzi nacechowanych autodestrukcją oraz będąc w stanie upojenia alkoholowego. Zdiagnozowano u niej ponownie zaburzenia osobowości typu borderline F60.31. Po zastosowaniu terapii farmakologicznej 18 marca 2015 roku na własne żądanie uczestniczka opuściła szpital.

dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego z oddziału ogólno psychiatrycznego Wojewódzkiego Szpitala (...). T. B. w G. z dnia 18 marca 2015 roku wystawiona przez lekarza specjalistę psychiatrę k. 12-13, dokumentacja medyczna k. 263-269.

W lipcu 2015 roku na skutek samookaleczenia się C. J. (1) trafiła na oddział (...) w Szpitalu (...) w C., skąd bezpośrednio trafiła do oddziału psychiatrycznego (...) Szpitala (...). W. B. w G.. W epikryzie wskazano na jej chwiejną osobowość oraz liczne uzależnienia, które u niej występują. Wypisana ze szpitala została dnia 24 lipca 2015 roku z zaleceniem zakazu stosowania narkotyków i alkoholu, podjęcia leczenia odwykowego, podjęcia psychoterapii oraz stosowania terapii farmakologicznej.

dowód: duplikat karty informacyjnej leczenia szpitalnego z oddziału psychiatrycznego w (...) Szpitalu (...). W. B. w G., wystawiona przez lekarza specjalistę psychiatrę k. 14, dokumentacja medyczna k. 232-261

Od dnia 21 sierpnia 2015 roku uczestniczka przez dwa tygodnie przebywała w Szpitalu (...) w S. z uwagi na rozpoznane ostre i przemijające zaburzenia psychotyczne, uzależnienie mieszane – amfetamina i THC F19 oraz zaburzenia osobowości. Dnia 8 września 2015 roku uczestniczka po raz kolejny wypisała się na własne żądanie ze szpitala. Zalecenia jakie uzyskała to przede wszystkim dalsza opieka w Poradni (...), podjęcie terapii uzależnienia, psychoterapii oraz konieczność regularnego przyjmowania leków.

dowód; karto informacyjna leczenia szpitalnego ze Szpitala (...) im. S. K. w S. z dnia 8 września 2015 roku wystawiono przez lekarza specjalistę psychiatrę k. 18-21, dokumentacja medyczna k. 221.

W czasie wysłuchania uczestniczki w dniu 7 grudnia 2015r. była ona zorientowana co do swojej sytuacji, przyznała, że ma stwierdzone zaburzenia osobowości, zaprzeczyła jednak by była uzależniona od narkotyków czy alkoholu.

Dowód; wysłuchanie uczestnika postępowania k. 28.

W opinii z dnia 30 grudnia 2015r. sporządzonej na podstawie badania sądowo-lekarskiego biegli sądowi psycholog J. Ś. i psychiatra L. K. (1) stwierdzili, że ze względu na uzależnienie mieszane oraz towarzyszące im zaburzenia osobowości uczestniczka ma ograniczoną zdolność do samodzielnego kierowania swoim postępowaniem i prowadzenia swoich spraw. U badanej rozpoznali zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych – zespół uzależnienia, oraz zaburzenia osobowości. Z powodu rozpoznanych zaburzeń biegli uznali, że jest ona częściowo niezdolna do samodzielnego kierowania swoim postępowaniem potrzebuje pomocy innej osoby w prowadzeniu jej spraw, w szczególności majątkowych i dotyczących leczenia, bowiem wielokrotnie ignorowała zalecenia podjęcia terapii odwykowej i psychoterapii zaburzeń osobowości.

dowód: opinia sądowa biegłej z zakresu psychologii oraz biegłego z zakresu psychiatrii 35-38.

W piśmie z dnia 1 kwietnia 2016r. wnioskodawcy wnieśli o zawieszenie postępowania o ubezwłasnowolnienie C. A. J. (2), w związku z faktem, iż w ich ocenie stan zdrowia, a przede wszystkim zachowanie uczestniczki, uległy znacznej poprawie.

Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2016r. Sąd Okręgowy w Słupsku zawiesił postępowanie w sprawie, które następnie na wniosek wnioskodawców postanowieniem z dnia 10 października 2016r. podjął.

dowód; korespondencja wnioskodawcy i uczestniczki k. 64-67, oraz 75.

Postanowieniem z dnia 14 listopada 2016r. Sąd działając w tym zakresie na wniosek Prokuratora dopuścił dowód z kolejnej opinii biegłych psychiatry i psychologa na okoliczność ustalenia aktualnego stanu zdrowia uczestniczki i jej zdolność do kierowania swoim postępowaniem.

W okresie od dnia 5 listopada do 1 grudnia 2016r. uczestniczka była hospitalizowana w Ośrodku (...) w C.. Skierowana z gabinetu psychiatrycznego po przyjeździe z Holandii. Rozpoznano u niej osobowość typu bordeline, używanie szkodliwe różnych środków psychoaktywnych.

dowód; dokumentacja medyczna w załączeniu k. 291

W opinii z dnia 9 stycznia 2017r. sporządzonej na podstawie jednorazowego badania sądowo-lekarskiego biegli psycholog A. W. i psychiatra J. N. stwierdziły, że C. J. (1) w obecnym stanie psychicznym jest zdolna do kierowania swoim postępowaniem i prowadzenia swoich spraw.

dowód: opinia sądowa biegłej z zakresu psychologii oraz biegłego z zakresu psychiatrii k. 107-110.

Na rozprawie w dniu 24 lutego 2017r. biegłe w ustosunkowaniu się do zarzutów wnioskodawców zgłoszonych do wydanej opinii, podtrzymały swoje stanowisko i wnioski końcowe. W ocenie biegłych uczestniczka jest osobą która manipuluje całą rodziną, zdaje sobie sprawę z tego co robi, wie ile od kogo może uzyskać, co jednak nie przesądza o tym, że wymaga ubezwłasnowolnienia. W momencie badania uczestniczka była w stanie psychicznym stabilnym i nie ma potrzeby kierowania jej na obserwację w zakładzie leczniczym zamkniętym.

dowód; wysłuchanie biegłych k. 167-168.

W okresie od 9 marca do 1 maja 2017r. uczestniczka ponownie przebywała w (...) Szpitalu w K., gdzie została przywieziona przez ojca z uwagi na pogarszający się stan zdrowia psychicznego. Rozpoznano u niej zaburzenia typu schizofrenia. W trakcie hospitalizacji w dniu 13 marca 2017r. C. J. (2) wycofała zgodę na pobyt w oddziale i dalsze leczenie. Została zatrzymana na podstawie art. 28 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994r. o ochronie zdrowia psychicznego.

dowód; dokumentacja medyczna z hospitalizacji w Oddziale (...) oraz w Oddziale (...) k. 229.

Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2017r. Sąd Okręgowy w Słupsku dopuścił dowód z opinii kolejnego – trzeciego - zespołu biegłych psychiatry i psychologa na okoliczność aktualnego stanu psychicznego uczestniczki postępowania jej dolności do samodzielnej egzystencji i kierowania własnym postępowaniem.

Biegła psychiatra L. K. (2) i biegła psycholog E. Z. , po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną, przeprowadziły w dniu 24 maja 2017r. jednorazowe badanie dotyczące C. A. J. (2) i rozpoznały u badanej zaburzenia osobowości typu borderline, która charakteryzuje się niestabilnością emocjonalną, zaburzonym obrazem samego siebie i własnych celów. Częste jest uczucie pustki wewnętrznej, wchodzenie w intensywne i niestabilne związki, prowadzące do kryzysów emocjonalnych, z usilnymi próbami uniknięcia odrzucenia oraz powtarzającymi się groźbami samobójstwa lub samouszkodzenia. W ocenie biegłych istniejące zaburzenia nie wykluczają podejmowania przez uczestniczkę podstawowych ról społecznych. Mogą jedynie obniżać jakość ich realizacji. Ustalona podczas ostatniej hospitalizacji u badanej diagnoza zaburzeń schizotypowych, będących genetycznym „spektrum” schizofrenii wymaga zdaniem biegłych dalszej obserwacji dla weryfikacji rozpoznania.

dowód: opinia sądowa biegłej z zakresu psychologii oraz biegłego z zakresu psychiatrii k. 310-313.

W piśmie z dnia 7 sierpnia 2017r. wnioskodawcy odnosząc się do treści opinii sądowej, ponownie wnieśli o rozważenie zarządzenia przez Sąd oddania uczestniczki C. A. J. (2) pod obserwację w zakładzie leczniczym. W ich ocenie opinia sądowa psychiatryczno-psychologiczna sporządzona przez biegłego psychiatrę L. K. (2) i biegłą psycholog E. Z., jest kolejną po opinii sygnowanej datą 30 grudnia 2015 roku oraz 9 stycznia 2017 roku, wydaną w oparciu o te same okoliczności faktyczne ( jednorazowe badanie i dokumentacja medyczna). W celu jednoznacznego ustalenia w jakim stopniu zaburzenia występujące u uczestniczki wpływają na jej zdolność do samodzielnego funkcjonowania, w szczególności w sprawach majątkowych i związanych z leczeniem powinna ona zostać poddana dłuższej obserwacji.

W okresie od 26 września do 26 października 2017r. uczestniczka ponownie była hospitalizowana (...) Szpitalu w K. w Oddziale (...) z rozpoznaniem - Ostre wielopostaciowe zaburzenie psychotyczne z objawami schizofrenii.

dowód; dokumentacja medyczna z hospitalizacji w Oddziale (...) k. 457.

Na rozprawie w dniu 29 stycznia 2018r. biegłe L. K. (2) i E. Z. w ustosunkowaniu się do zarzutów wnioskodawców zgłoszonych do wydanej w dniu 29 czerwca 2017r. opinii, podtrzymały swoje stanowisko i wnioski końcowe, bowiem w ich ocenie fakt hospitalizacji uczestniczki w Oddziale (...) (...) Szpitala w K. niczego nie zmienia. Rozpoznania które wynikają z nowej dokumentacji medycznej były już wcześniej zdiagnozowane u uczestniczki. Dobrowolnie wyraziła ona zgodę w chwili przyjęcia na hospitalizację i jak wynika z zapisów dokumentacji już po kilku dniach jej stan psychiczny uległ wyrównaniu. Stan psychiczny uczestniczki pozwala na stwierdzenie, że jest zdolna do kierowania swoim postępowaniem i prowadzenia swoich spraw, co nie wyklucza, że mogą zachodzić w jej życiu okresy kiedy będzie ponownie wymagała hospitalizacji psychiatrycznej. Za niecelowe biegłe uznały stosowanie obserwacji w placówce zamkniętej.

dowód; wysłuchanie biegłych k. 468-469.

W okresie od 21 lutego do 28 marca 2018r. uczestniczka była hospitalizowana w Szpitalu (...)w S., gdzie została przywieziona przez funkcjonariuszy policji po znalezieniu na ulicy. Rozpoznano u niej zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, zaburzenie osobowości mieszane. Wypisana z zaleceniem dalszego leczenia w Poradni (...) 1 raz w miesiącu, oraz zakazem spożywania alkoholu i środków psychoaktywnych.

dowód; dokumentacja medyczna z hospitalizacji w Oddziale Psychiatrycznym k. 488.

W okresie od 16 kwietnia do 20 kwietnia 2018r. i następnie od 3 maja do 19 czerwca 2018r. uczestniczka była hospitalizowana w Wojewódzkim Szpitalu (...) w G..

Postanowieniem z dnia 25 maja 2018r. Sąd Rejonowy w Chojnicach, działając w tym przedmiocie z wniosku A. J. (1) o umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym C. J. bez jego zgody, na podstawie art. 30 ust. 3 ustawy z dn. 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego zarządził badanie uczestniczki przez lekarza psychiatrę M. B. celem ustalenia, czy uczestniczka jest osobą chorą psychicznie i czy jej aktualny stan zdrowia uzasadnia potrzebę leczenia jej w szpitalu psychiatrycznym.

Na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału w postaci dokumentacji medycznej i w oparciu o przeprowadzone badanie sądowo – psychiatryczne lekarz psychiatra rozpoznał u uczestniczki Schizofrenię paranoidalną oraz uzależnienie mieszane obecnie bez cech zespołu abstynencyjnego, bez ostrych objawów psychotycznych, z utrzymującymi się objawami rezydualnymi w postaci zawężenia modulacji afektu, tendencji do postawy autystycznej, zubożenia emocjonalnego, dereistycznego odcienia postrzegania otoczenia, drobiazgowości i rozwlekłości. Uczestniczka prezentuje niewielki, głównie deklaratywny krytycyzm wobec uzależnienia, dominuje jednak postawa bezkrytyczna. Po zakończeniu leczenia na Oddziale w ocenie lekarza psychiatry prowadzącego badanie pacjentka bezwzględnie wymaga dalszego codziennego leczenia farmakologicznego i regularnych wizyt w Poradni (...) oraz Poradni (...). Z racji obciążenia uzależnieniem mieszanym mającym tendencje do nawrotów oraz ze względu na rozpoznaną schizofrenią paranoidalną, która w okresach pogorszenia skutkuje nieprzewidywalnością i impulsywnością zachowań, doznaniami psychotycznymi rożnych modalności, brakiem właściwego odbierania rzeczywistości, a tym samym braku pełnego rozeznania w podejmowanych decyzjach uczestniczka wymaga bezwzględnie regularnego leczenia w Poradni (...)lub na Oddziale (...), istotna wydaje się również Opieka Środowiskowa, w przeciwnym wypadku ryzyko ponownego pogorszenia stanu psychicznego jest wysokie i mogące stwarzać warunki do ponownego leczenia zamkniętego.

dowód; dokumenty akt sprawy SR w Chojnicach sygn.. (...), opinia sądowo-psychiatryczna sporządzona przez specjalistę psychiatrę M. B. k. 566- 568.

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 16 § 1 k.c. osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.

Przesłanki ubezwłasnowolnienia częściowego są analogiczne do ubezwłasnowolnienia całkowitego. Różnica polega na tym, że stan osoby, która ma być ubezwłasnowolniona częściowo, nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. W odróżnieniu od ubezwłasnowolnienia całkowitego, skutkiem ubezwłasnowolnienia częściowego jest powstanie stanu ograniczonej zdolności do czynności prawnych. Wyłącznie interes osoby chorej jest przesłanką ubezwłasnowolnienia częściowego – wyrażający się w potrzebie pomocy do prowadzenia spraw tej osoby (por. np. post. SN z 29.12.1983 r., (...), post SN z 17.2.1981 r., (...), post SN z 11.8.1971 r., (...), post. SN z 30.5.1968 r. (...) ). Pojęcie „prowadzenie spraw” rozumiane jest szeroko, obejmuje ono nie tylko dokonywanie czynności prawnych, lecz również czynności taktycznych, przykładowo związanych z leczeniem (por. post. SN z 14.5.1973 r, (...)). Jednak przy ocenie potrzeby pomocy do podejmowania czynności faktycznych należy mieć na uwadze w głównej mierze nie sprawność fizyczną osoby, o której ubezwłasnowolnienie chodzi, lecz jej sprawność intelektualną (możność podejmowania decyzji i kierowania swoim postępowaniem). Jak słusznie wskazano w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 23.02.1968r. sygn.. (...), OSNPG 1968, Nr 7, poz. 42), że przesłanką ubezwłasnowolnienia nie jest samo „uzależnienie”, lecz jego skutki, polegające z jednej strony na zaburzeniach psychicznych, np. o charakterze choroby psychicznej, a z drugiej na tym, że osoba uzależniona nie jest w stanie kierować swym postępowaniem względnie, że potrzebuje pomocy w prowadzeniu swych spraw.

Ocena, że osobie cierpiącej na zaburzenia psychiczne jest potrzebna pomoc do prowadzenia jej spraw, uzasadniająca częściowe ubezwłasnowolnienie, powinna być oparta na ustaleniu, że rzeczywiście istnieją sprawy wymagające prowadzenia przez tę osobę i jaki jest ich rodzaj oraz jaki jest konkretny zakres potrzebnej pomocy (post. SN z 16.4.2010 r, (...)).

Z ustaleń stanowiących podstawę faktyczną rozstrzygnięcia w tym zeznań świadków, wnioskodawcy ale w szczególności z treści trzech opinii sporządzonych przez niezależne zespoły biegłych, oraz opinii lekarza specjalisty psychiatry M. B., nie zależnie od wniosków końcowych wynika, że uczestniczka postępowania od wielu lat wykazuje niezrównoważenie emocjonalne i psychiczne, konsekwencją czego są wielokrotne hospitalizacje na oddziałach psychiatrycznych. Za każdym razem rozpoznawano u uczestniczki zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych – zespół uzależnienia, zaburzenia osobowości typu borderline, a końcowo Schizofrenię paranoidalną. Nie bez znaczenia dla oceny całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego jest fakt, iż uczestniczka wielokrotnie na własne żądanie przerywała terapie wypisując się z oddziału szpitalnego na własne żądanie, a co ważniejsze nie stosuje się do zaleceń przekazywanych jej z ośrodków, do których trafia w celach leczniczych. W ten sposób permanentnie naraża się na utratę życia i zdrowia. Natomiast jak wynika z ostatniej lekarza specjalisty psychiatry M. B. uczestniczka wobec swojego uzależnienia, prezentuje postawę bezkrytyczną. Jednocześnie co zostało w opinii wielokrotnie podkreślone bezwzględnie wymaga dalszego codziennego leczenia farmakologicznego i regularnych wizyt w (...) oraz (...) - z czym jak wykazało postepowanie dowodowe w niniejszej sprawie nie radzi sobie - w przeciwnym wypadku ryzyko ponownego pogorszenia stanu psychicznego jest wysokie i mogące stwarzać warunki do ponownego leczenia zamkniętego.

Powód ubezwłasnowolnienia - art. 557 k.p.c. - powinien być ściśle dostosowany do stopnia lub przyczyny stanu psychicznego osoby, której postępowanie dotyczy.

W zaistniałych okolicznościach konieczne jest zastosowanie instytucji ubezwłasnowolnienia. W przypadku C. J. istnieje ewidentna potrzeba zadbania o jej interesy i zdrowie, skoro ona sama, pomimo swej pełnoletności, nie jest w stanie przynależne jej dobra osobiste zadbać. Dodatkowo wskazać należy, iż długotrwały i systematyczny proces terapeutyczny jest w stanie zahamować rozwój choroby psychicznej u uczestniczki, a częściowe jej ubezwłasnowolnienie pozwoli na prowadzenie procesu leczenia nawet wbrew jej woli, co w niniejszych okolicznościach jest jak najbardziej wskazane i pozwoli na uratowanie jej zdrowia i życia.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 16 § 1 k.c. ubezwłasnowolnił częściowo C. J. (1).

Stosownie do treści art. 554 § k.p.c. Sąd może, jeżeli na podstawie opinii dwóch biegłych lekarzy uzna to za niezbędne, zarządzić oddanie osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, pod obserwację w zakładzie leczniczym na czas nie dłuższy niż sześć tygodni. Wymienione w przywołanym przepisie zarządzenie obserwacji w zakładzie leczniczym nie zostało przewidziane jako środek służący osobie, o której ubezwłasnowolnienie sprawa się toczy, dla wykazania, że jest psychicznie zdrowa. Zarządzenie to jest środkiem mającym rozwiązać ewentualne wątpliwości sądu i biegłych lekarzy – co do stanu zdrowia psychicznego wspomnianej osoby. Wobec braku takich wątpliwości po stronie Sądu wniosek ten podlegał oddaleniu.

Na oryginale właściwe podpisy

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE