WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Strzelec

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Artura Bekularda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 21.12.2017r., 23.01, 27.02, 22.03, 26.04, 22.05, 26.06, 21.08, 25.09 i 24.10.2018 roku sprawy:

S. G. (1) , syna M. i H. zd. T., urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

I. w nocy z 23/24 sierpnia 2017 roku, w Salonie (...) przy ul. (...) w S., woj. (...), po uprzednim żądaniu od pracownika lokalu K. S. wydania kluczy do maszyn do gier w celu uzyskania dostępu do ich wnętrza i wydobycia pieniędzy w kwocie co najmniej 200 złotych, które uprzednio przegrał, użył wobec wymienionej pokrzywdzonej przemocy poprzez jej odepchnięcie oraz uderzenie ręką w twarz, co skutkowało jej przewróceniem, a następnie dokona zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki L. (...) wartości 399 złotych poprzez wyrwanie go K. S. z ręki, i kolejno, po przeszukaniu szuflad biurka celem znalezienia narzędzi pozwalających na przełamanie zamków zamykających w/w automaty, usiłował dostać się do ich wnętrza przy użyciu znalezionego w biurku noża, jednakże nie osiągnął tego celu z uwagi na brak możliwości otwarcia zamków w/w maszyn, działając tym na szkodę K. S., w tym także jako osoby sprawującej pieczę nad mieniem powierzonym jej w imieniu właściciela automatów do gier w Salonie (...) z/s przy ul. (...) w S., przy czym czynu tego dokonał przed upływem 5 lat po odbyciu 8 miesięcy kary pozbawienia wolności w okresie od 05 grudnia 2014 roku do 02 sierpnia 2015 roku orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 15 stycznia 2014 roku za umyślne przestępstwo podobne z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

II. w nocy z 23/24 sierpnia 2017 roku, przy ul. (...) w S., woj. (...), usiłował dokonać naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia W. A. (1) na okres trwający dłużej niż 7 dni, w ten sposób, że uderzał go kilkukrotnie pięścią w głowę, a po upadku wymienionego na podłoże także kopał do nogami w głowę i tułów, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy oraz potłuczeń ogólnych skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni, przy czym czynu tego dokonał przed upływem 5 lat po odbyciu 8 miesięcy kary pozbawienia wolności w okresie od 05 grudnia 2014 roku do 02 sierpnia 2015 roku orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 15 stycznia 2014 roku za umyślne przestępstwo podobne z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

III. w okresie od dnia 25 sierpnia 2017 roku do dnia 28 sierpnia 2017 roku, w S., woj. (...), działając w krótkich dostępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu wywarcia wpływu na W. A. (1) jako świadka dokonanego przez siebie w nocy z 23/24 sierpnia 2017 roku, w S., w Salonie (...) przy ul. (...) przestępstwa rozboju, dwukrotnie używał wobec niego groźby bezprawnej poprzez zapowiedź uszkodzenia ciała lub pozbawienia życia w razie gdyby W. A. (1) ujawnił przed organami powołanymi do ściągania przestępstw prawdziwe okoliczności dotyczące przebiegu wskazanego przestępstwa rozboju, przy czym czynu tego dokonał przed upływem 5 lat po odbyciu 8 miesięcy kary pozbawienia wolności w okresie od 05 grudnia 2014 roku do 02 sierpnia 2015 roku orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 15 stycznia 2014 roku za umyślne przestępstwo podobne z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

tj. o czyn z art. 245 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

I.  oskarżonego S. G. (1) uznaje za winnego czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 280 §1 k.k. w zb. z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 279 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go, zaś ma podstawie art. 280 §1 k.k. w zw. z art. 11 §3 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego S. G. (1) uznaje za winnego czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 157 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. i za to na podstawie art. 14 §1 k.k. w zw. z art. 157 §1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego S. G. (1) uznaje za winnego czynu zarzucanego mu w punkcie III aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 245 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 245 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 85 §1, §2 k.k. i art. 86 §1 k.k. łączy orzeczone kary i wymierza oskarżonemu karę łączną 3 (trzech) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 46 §1 k.k. zobowiązuje oskarżonego do naprawiania szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej K. S. kwoty 399 (trzysta dziewięćdziesiąt dziewięć) złotych;

VI.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasadza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat A. W. kwotę 1.260 zł oraz podatek VAT w kwocie 289,80 zł tytułem zwrotu kosztów niepłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Oskarżony S. G. (1) jest wielokrotnie karanym mieszkańcem S., utrzymującym się z wykonywania prac dorywczych w sektorze budowalnym.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 15 stycznia 2014 r. w sprawie sygn. akt II K 522/13 S. G. (1) został skazany za czyn z art. 207 §1 k.k. i art. 157 §2 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczoną karę oskarżony odbywał w okresie od 05 grudnia 2014 roku do 02 sierpnia 2015 r.

W dniu 23 sierpnia 2017 r. w S. w godzinach wieczornych oskarżony spożywał alkohol w towarzystwie swojego znajomego W. A. (2) oraz kuzyna G. P.. Około godziny 23-ciej wyżej wymienieni udali się do Salonu (...), znajdującego się w S. przy ul.(...). Pieczę nad salonem oraz znajdującymi się w tym salonie automatami sprawowała w tym dniu K. S.. Poza wskazanymi osobami w lokalu nie było innych osób. Mężczyźni przystąpili do gry na automatach, spożywając w tym czasie alkohol. W wyniku gry oskarżony stracił łącznie kwotę 200 zł, co go rozdrażniło. Postanowił odzyskać stracone pieniądze. W pewnym momencie zażądał od K. S. zwrotu pieniędzy, popchnął ją, a następnie uderzył ręką w twarz w wyniku czego K. S. upadła na podłogę. Następnie oskarżony zażądał od wymienionej kluczy do automatów. K. S. podniosła się i próbowała zadzwonić na Policję i do siostry, lecz oskarżony wyrwał jej z ręki telefon marki L. (...) o wartości 399 złotych i zabrał go. Następnie oskarżony zaczął szukać narzędzia, za pomocą którego mógłby dostać się do wnętrza automatów do gier. W obronie kobiety stanęli G. P. i W. A. (2). Wymienieni starali się namówić S. G. (1) by zaprzestał swoich działań, na co oskarżony nie reagował. Po chwili oskarżony z pomocą znalezionego w biurku noża usiłował otworzyć kasetę w automacie do gier, zamykając uprzednio wejście do lokalu i wyrywając przewody alarmu. W. A. (2) zdecydował się zadzwonić na numer alarmowy 112, co zdenerwowało oskarżonego, który zniszczył wyrwany mu z ręki telefon rzucając nim o podłogę, a następnie zaczął uderzać W. A. pięściami po twarzy, a po upadku wymienionego na podłoże także kopał go w głowę i tułów. Oskarżony w pewnym momencie wyrwał biegnące po ścianie przewody, co spowodowało włączenie się alarmu. Wówczas G. P. udało się otworzyć drzwi lokalu i wszystkie z znajdujące się w nim osoby wyszły na zewnątrz.

W odległości około 50 metrów od salonu (...) spotkał idących ulicą (...) M. J. i D. D., którym opowiedział o tym, że S. G. (1) pobił kobietę w Salonie (...) i zabrał jej telefon. prosił ich o telefon, chciał zadzwonić na Policję. Słowa W. A. słyszał stojący nieopodal oskarżony, który po chwili podszedł do wymienionych osób i bez słowa uderzył W. A. w twarz, a gdy ten przewrócił się oskarżony kopnął go w głowę. S. G. (1) zapytany przez M. J. dlaczego to zrobił odpowiedział „to dlatego, że opowiedział, że ja to zrobiłem”. Kiedy oskarżony usłyszał sygnał dźwiękowy nadjeżdżającego radiowozu Policji uciekł z miejsca zdarzenia. W wyniku zdarzenia W. A. (2) doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy oraz potłuczeń ogólnych skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni.

W dniu 25 sierpnia 2017 r. do W. A. (2) zadzwonił G. P., który pytał o przebieg przesłuchania na K.. W. A. w trakcie rozmowy telefonicznej usłyszał w pewnym momencie skierowany bezpośrednio do niego głos oskarżonego, który groził mu pobiciem jeśli „coś na niego powie na K.”.

Następnie w dniu 28 sierpnia 2018 roku W. A. spotkał S. G. (1) i G. P. w trakcie spaceru. Oskarżony ponownie groził W. A. mówiąc, że jego koledzy go „wywiozą” jeśli złoży obciążające oskarżonego zeznania. Oskarżony poinformował też W. A., że za pośrednictwem G. P. przekaże mu jak ma zeznawać.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów :

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego S. G. (1) k. 342v, 41-42, 58-58v, 61-61v, 608v-609

- zeznania świadków: K. S. k.363v-364,4v-7v,29v,199v-200,W. A. (2) k. 364-364v, 32v-33, 72, M. J. 364v-365, 18v-19, R. O. (1) k. 365-365v, 87v-88, B. K. k. 365v-366, 111v-112, G. P. k. 455-456, 170v-171, 608-608 D. D. k. 505v, 21v-22;

- dokumenty: protokół oględzin miejsca zdarzenia wraz z dokumentacją fotograficzną k. 8-9, 10-12, tablica poglądowa Nr 1 k. 27, umowa najmu lokalu wraz z pełnomocnictwem k. 37-38, protokół zatrzymania k. 52-54, protokół oględzin osoby W. A. (2) wraz z dokumentacją fotograficzną k. 75-80, 85, dokumentacja medyczna W. A. (2) k. 100, dane telekomunikacyjne k. 136-144, wydruk z (...) w S. k. 158-162, opinia sądowo-lekarska k.164, protokół oględzin zapisu nagrania z rejestratora rozmów KPP w S. waz z płytą CD k. 186-187, odpis wyroku SR w Szczytnie z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. akt II K 522/13 k. 210, odpis wyroku SR w Szczytnie z dnia15 stycznia 2007 r., sygn. akt VI K 807/06 k. 212, zawiadomienia o wykonywaniu kary wobec tymczasowo aresztowanego k. 355, 512-517, 542, 560-563, 566-569, 598-601, dane o karalności k. 648-650

Oskarżony S. G. (1) w wyjaśnieniach złożonych w śledztwie formalnie przyznał się do zarzucanego mu czynu z pkt I a/o, nie przyznał się natomiast do czynów wskazanych w pkt II i III a/o. Wyjaśnił, że nie jest pewny czy uderzył K. S. świadomie, czy też niechcący w trakcie szarpaniny z W. A. (2). Podał, że w tym dniu spotkał się z G. P. i W. A. (2), z którymi pił alkohol a następnie poszedł z nimi do Salonu (...) na ul.(...) w S. gdzie on oraz W. A. (2) grali na automatach. W. A. przegrał swoje pieniądze i namawiał go do zaprzestania gry co doprowadziło do kłótni a następnie do szarpaniny między nimi. W. A. chwycił go za szyję, na co oskarżony odpowiedział uderzeniem go. W ocenie S. G. była to obustronna bójka. Oskarżony wyjaśnił dalej, że gdy szarpał się z W. A., G. P. i kobieta pracująca w salonie próbowali ich rozdzielić i w tym momencie prawdopodobnie uderzył tę kobietę. W wyniku uderzenia kobieta upadła na podłogę a on podszedł niej i zaczął ją przepraszać. Kobieta stwierdziła, że będzie dzwonić na policję, więc zabrał jej telefon leżący na biurku. Oskarżony wyjaśnił, że nie groził tej kobiecie, ona wybiegła z salonu a on wziął nóż z biurka tej kobiety i chciał nim otworzyć maszynę na której grał by wyciągnąć przegrane 200 zł, jednakże nie udało mu się to. Po chwili wszyscy opuścili lokal a W. A. cały czas miał do niego pretensje w rezultacie czego po raz kolejny doszło między nimi do szarpaniny po czym sytuacja się uspokoiła. Po usłyszeniu radiowozu wraz z G. P. oddalił się miejsca zdarzenia i poszedł przenocować do kolegi R. R., u którego zostawił telefon zabrany z Salonu (...). Podał, że nie groził W. A., bo nie miał ku temu powodu (wyjaśnienia oskarżonego k. 41-42, 58-58v, 61-61v).

Na rozprawie w dniu 21 grudnia 2017 r. oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu czynów, podtrzymał wcześniej złożone zeznania i podał, że nie jest w konflikcie z W. A.. Wskazał, że nie jest w stanie racjonalnie wyjaśnić dlaczego chciał wyciągnąć 200 zł z automatu. Na rozprawie w dniu 26 czerwca 2018 r. S. G. (1) wyjaśnił, że przyznaje się do pobicia W. A., co jego zdaniem powinno zostać zakwalifikowane jako obustronna bójka, bowiem to W. A. pierwszy zaczął wyciągać do niego ręce, on się bronił. Wskazał, że wbrew relacjom świadków nie uderzył kobiety celowo by wywrzeć na nią wpływ, aby ona otworzyła maszyny (wyjaśnienia oskarżonego k. 342v, 608v-609).

Sąd zważył, co następuje :

Zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawy do przypisania oskarżonemu S. G. (1) odpowiedzialności za wszystkie zarzucone mu przestępstwa.

Wyjaśnieniom oskarżonego, w części w której podał, że w nocy z 23 na 24 sierpnia 2017 r. nie uderzył w sposób świadomy K. S., nie żądał od niej kluczy do automatów i nie chciał zabrać jej telefonu komórkowego, że został sprowokowany do bójki przez. W. A., który pierwszy go zaatakował oraz w zakresie w jakim oskarżony wskazał, że nie groził W. A. Sąd nie dał wiary, oceniając je jako kłamliwe i naciągane, stanowiące jedynie wyraz zaprzeczania przez niego faktom. Na wiarę zasługiwała jedynie ta część wyjaśnień oskarżonego, w której potwierdził, iż za pomocą noża usiłował otworzyć automat do gier w celu odzyskania przegranych pieniędzy. Oskarżony dążył do wykazania, że negatywne konsekwencje jego zachowania takie jak uderzenie pokrzywdzonej K. S. było wynikiem przypadku, a obrażenia ciała spowodowane przez niego u W. A. było wynikiem prowokacji ze strony tego pokrzywdzonego, który miał go zaatakować pierwszy, co uznać należy wyłącznie za przyjętą przez oskarżonego linię obrony.

Przede wszystkim wyjaśnieniom oskarżonego przeczą zeznania pokrzywdzonej K. S., z których wynika, że S. G. (1) najpierw zażądał od niej kluczy do automatów w celu wydobycia przegranych pieniędzy, a następnie odepchnął ją i uderzył ręką w twarz wskutek czego przewróciła się. Kiedy podniosła się i próbowała zadzwonić na Policję wyrwał jej telefon z ręki, a później szukał narzędzia umożliwiającego dostatnie się do wnętrza maszyn. W pewnym momencie zamknął drzwi lokalu nie chcąc nikogo wypuścić. Ponadto z zeznań tej pokrzywdzonej jednoznacznie wynika, że przed tym gdy oskarżony ją uderzył pomiędzy S. G. a W. A. nie doszło do szarpaniny, dopiero potem oskarżony rzucił się na wymienionego. Jemu także wyrwał telefon, którym rzucił, po czym pobił go przewracając na podłogę, kopał go i uderzał, a gdy po wyrwaniu kabli włączył się alarm uciekł z lokalu. Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonej, były one spójne, logiczne i konsekwentne, znalazły potwierdzenie w innych dowodach.

Potwierdzeniem zeznań tej świadek są także przeczące wyjaśnieniom oskarżonego zeznania pokrzywdzonego W. A. (2) i zeznania świadka G. P., bezpośrednich obserwatorów zdarzenia. Z ich również spójnych, logicznych, konsekwentnych i wzajemnie uzupełniających się, a przez to wiarygodnych zeznań wynika, że S. G. (1) po przegraniu pieniędzy na automatach wpadł w szał, „dostał białej gorączki”, uderzył pokrzywdzoną K. S., szarpał ją i zażądał od niej kluczy do automatów, na których grał, gdyż chciał wyciągnąć przegrane pieniądze, używał wobec niej słów „oddaj ku...pieniadze”, a następnie zamknął lokal i za pomocą noża próbował włamać się do maszyn. Z relacji wymienionych wynika również że oskarżony brutalnie pobił próbującego go powstrzymać W. A. (2), któremu zadawał ciosy, a po przewróceniu kopał pokrzywdzonego po głowie i ciele oraz że nie chciał nikogo wypuścić dopóki nie odzyska pieniędzy. Z zeznań pokrzywdzonego W. A. wynika ponadto, że oskarżony po zdarzeniu w dniach 25 - 28 sierpnia 2017 r. groził mu, że go pobije lub że jego koledzy go „wywiozą” jeśli będzie zeznawał na Policji przeciwko niemu. Z kolei z relacji W. P. wynika także, że dopiero jego interwencja powstrzymała oskarżonego przed dalszym atakowaniem kobiety, której oskarżony zabrał też telefon. Świadek ten podał też, że w kilka dniu po zdarzeniu z jego telefonu korzystał S. G., który w rozmowie z W. A. próbował uzgadniać z nim korzystne dla siebie zeznania, a następnie wyzywał go i mówił, że go pobije.

Wyjaśnieniom oskarżonego przeczą także - potwierdzające relacje w/w pokrzywdzonych i świadka - zeznania świadków M. J. i D. D., którym W. A. na gorąco, chwilę po wyjściu z Salonu (...), opowiedział o tym, że S. G. (1) we wskazanym lokalu pobił kobietę i zabrał jej telefon oraz chciał zadzwonić z ich telefonu na Policję. Z zeznań wymienionych wynika, że oskarżony po tym jak usłyszał co W. A. mówi o zdarzeniu, podszedł do niego, uderzył go w twarz, a następnie kopnął w głowę. Relacja tychże świadków wskazuje na to, że oskarżony zachowywał się bardzo agresywnie wobec W. A. a w momencie gdy usłyszał policyjny radiowóz, od razu „jak tchórz” uciekł z miejsca zdarzenia. Ponadto, co wymaga podkreślenia, z zeznań M. J. jednoznacznie wynika, że oskarżony zaatakował W. A., jak sam przyznał w rozmowie ze świadkiem, „dlatego, że on (W. A. –przy. Sąd) powiedział, że ja to zrobiłem” co wskazuje na determinację oskarżonego by za wszelką cenę zapobiec ujawnieniu przez W. A. okoliczności zdarzenia innym osobom. W tych okolicznościach wiarygodna jest zatem relacja W. A. w zakresie w jakim podał, że oskarżony groził mu pobiciem lub pozbawieniem życia w przypadku złożenia niekorzystnych dla niego zeznań, co potwierdzają również wyżej wskazane zeznania G. P.. W świetle zachowania oskarżonego, który w obecności dwóch nieznanych mu osób brutalnie pobił świadka, tylko dlatego, że mówił on o okolicznościach popełnionego przez oskarżonego przestępstwa przyjąć należy, że wbrew jego wyjaśnieniom miał on powód i silną motywację do tego by dwukrotnie w dniach 25 i 28 sierpnia 2017 r. używać wobec W. A. groźby bezprawnej poprzez zapowiedź uszkodzenia ciała lub pozbawienia życia w sytuacji gdyby W. A. (1) ujawnił przed organami powołanymi do ściągania przestępstw prawdziwe okoliczności dotyczące przebiegu wskazanego przestępstwa rozboju.

Potwierdzeniem relacji wyżej wskazanych świadków są zeznania R. O. (1) i B. K. - f-szy Policji wezwanych na miejsce zdarzenia, którzy od K. S. uzyskali informację o tym, że została ona napadnięta i uderzona przez jednego z trzech mężczyzn przebywających wcześniej w lokalu. Mężczyzna ten przegrał pieniądze. Zabrał jej telefon oraz zaatakował w lokalu i pobił także W. A. (2). Z zeznań R. O. wynika, że na mężczyznę tego pozostali wołali S..

Ponadto jako wiarygodne Sąd uznał także korespondujące z zeznaniami w/wym. świadków niekwestionowane przez nikogo, a przez to wiarygodne dokumenty, sporządzone przez powołane do tego osoby w postaci: protokołu oględzin miejsca zdarzenia wraz z dokumentacją fotograficzną (k. 8-9, 10-12), tablicy poglądowej Nr 1 (k. 27), protokołu zatrzymania (k. 52-54) protokołu oględzin osoby W. A. (2) wraz z dokumentacją fotograficzną (k. 75-80, 85) dokumentacji medycznej W. A. (2) (k. 100), danych telekomunikacyjnych (k. 136-144), wydruku z (...) w S. (k. 158-162), opinii sądowo-lekarskiej (k. 164), protokołu oględzin zapisu nagrania z rejestratora rozmów KPP w S. waz z płytą CD (k. 186-187).

W konsekwencji Sąd uznał oskarżonego S. G. (1) za winnego wszystkich zarzucanym mu przestępstw.

Oskarżony w nocy z 23/24 sierpnia 2017 roku, w Salonie (...) przy ul. (...) w S., po uprzednim żądaniu od pracownika lokalu K. S. wydania kluczy do maszyn do gier w celu uzyskania dostępu do ich wnętrza i wydobycia pieniędzy w kwocie co najmniej 200 złotych, które uprzednio przegrał, użył wobec wymienionej pokrzywdzonej przemocy poprzez jej odepchnięcie oraz uderzenie ręką w twarz, co skutkowało jej przewróceniem, a następnie dokona zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki L. (...) wartości 399 złotych poprzez wyrwanie go K. S. z ręki, i kolejno, po przeszukaniu szuflad biurka celem znalezienia narzędzi pozwalających na przełamanie zamków zamykających w/w automaty, usiłował dostać się do ich wnętrza przy użyciu znalezionego w biurku noża, jednakże nie osiągnął tego celu z uwagi na brak możliwości otwarcia zamków w/w maszyn, działając tym na szkodę K. S., w tym także jako osoby sprawującej pieczę nad mieniem powierzonym jej w imieniu właściciela automatów do gier w Salonie (...) z/s przy ul. (...) w S..

Czyn oskarżonego zakwalifikować należało jako występek z art. 280 §1 k.k. w zb. z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 279 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k.

Z uwagi na to, że oskarżony czynu tego dokonał przed upływem 5 lat po odbyciu 8 miesięcy kary pozbawienia wolności w okresie od 05 grudnia 2014 roku do 02 sierpnia 2015 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 15 stycznia 2014 roku w sprawie II K 522/13 za umyślne przestępstwo podobne z art. 207 §1 k.k. w zb. z art. 157 §2 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. (k. 210), przypisany mu czyn należało zakwalifikować w związku z art. 64 §1 k.k.

Za powyższe przestępstwo Sąd na podstawie art. 280 §1 k.k. w zw. z art. 11 §3 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto S. G. (1) w nocy z 23/24 sierpnia 2017 roku, przy ul. (...) w S., usiłował dokonać naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia W. A. (2) na okres trwający dłużej niż 7 dni, w ten sposób, że uderzał go kilkukrotnie pięścią w głowę, a po upadku wymienionego na podłoże także kopał do nogami w głowę i tułów, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy oraz potłuczeń ogólnych skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni.

Czyn oskarżonego zakwalifikować należało jako występek z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 157 §1 k.k.

Z uwagi na to, że oskarżony czynu tego dokonał przed upływem 5 lat po odbyciu 8 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 15 stycznia 2014 roku w sprawie II K 522/13, przypisane mu w pkt II wyroku przestępstwo należało zakwalifikować w związku z art. 64 §1 k.k.

Za powyższy czyn Sąd na podstawie art. 14 §1 k.k. w zw. z art. 157 §1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto S. G. (1) w okresie od dnia 25 sierpnia 2017 roku do dnia 28 sierpnia 2017 roku, w S., działając w krótkich dostępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu wywarcia wpływu na W. A. (2) jako świadka dokonanego przez siebie w nocy z 23/24 sierpnia 2017 roku, w S., w Salonie (...) przy ul. (...) przestępstwa rozboju, dwukrotnie używał wobec niego groźby bezprawnej poprzez zapowiedź uszkodzenia ciała lub pozbawienia życia w razie gdyby W. A. (2) ujawnił przed organami powołanymi do ściągania przestępstw prawdziwe okoliczności dotyczące przebiegu wskazanego przestępstwa rozboju.

Czyn oskarżonego zakwalifikować należało jako występek z art. 245 k.k. w związku z art. 64 §1 k.k.

Za powyższy czyn Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kar jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego, dopuszczenie się przestępstw w warunkach recydywy, działanie z niskich pobudek oraz narażenie pokrzywdzonych, zwłaszcza W. A., na poważne konsekwencje zdrowotne przez brutalne działanie z błahego powodu, jakim była chęć odzyskania niedużej stosunkowo kwoty pieniędzy, przegranej przez oskarżonego wskutek lekkomyślnego działania. Na jego niekorzyść uwzględnić należało również fakt, że dopuścił się on przestępstw przeciwko różnorodzajowym dobrom prawnie chronionym tj. zdrowiu, mieniu oraz przeciwko wymiarowi sprawiedliwości – zastraszając bezpośredniego, naocznego świadka swego przestępczego czynu. Powyższe świadczy o tym, że oskarżony jest sprawcą wysoce zdemoralizowanym. Uprzednie skazania niczego go nie nauczyły, w szczególności nie wdrożyły do poszanowania prawa. Dotychczasowy sposób życia oskarżonego wskazuje, że stanowi on zagrożenie dla porządku prawnego oraz że należy odizolować go od społeczeństwa na możliwie długi czas i poddać systematycznemu procesowi resocjalizacji w warunkach izolacji więziennej.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował częściowe przyznanie się oskarżonego do winy w zakresie czynu opisanego w pkt I a/o. Sąd miał na uwadze także sytuację rodzinną oskarżonego – jest ojcem dwójki dzieci (w tym jednego narodzonego w toku postępowania).

W tym stanie rzeczy Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną w wymiarze 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzenie oskarżonemu kar jednostkowych i kary łącznej w niższym wymiarze byłoby rażąco łagodnym potraktowaniem go i nie pozwoliłoby odczuć mu w sposób wystarczający negatywnych konsekwencji swego zachowania. Długotrwała izolacja oskarżonego pozwoli na jego resocjalizację z jednej strony, z drugiej zaś uchroni społeczeństwo przed jego przestępczą działalnością.

Sąd uznał, iż kary jednostkowe i kara łączna w orzeczonym wymiarze są adekwatne do stopnia winy oskarżonego (przestępstw dopuścił się umyślnie) i wysokiego stopnia społecznej szkodliwości popełnionych czynów. W ocenie Sądu kara łączna będzie stanowić sprawiedliwą odpłatę za popełnione przestępstwa i spełni swe cele tak w zakresie prewencji indywidualnej, jak i w zakresie prewencji ogólnej, zwłaszcza w środowisku, z którego wywodzi się oskarżony, wskazując dobitnie, że każde naruszenie prawa spotka się nieuchronnie z właściwą represją karną.

Skazując oskarżonego Sąd orzekł wobec niego obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonej K. S., jak w pkt V wyroku.

O kosztach obrony z urzędu oskarżonego S. G. (1) orzeczono jak w pkt VI wyroku.

Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonego Sąd zwolnił go od kosztów sądowych w całości.

Sąd pominął zeznania świadków R. R. (k. 505v-506, 120), P. R. (k. 506,123v) i M. K. (k. 670-670v), albowiem nie wnosiły one do sprawy niczego istotnego.