Sygn. akt IV U 512/18
Dnia 12 grudnia 2018r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Elżbieta Wojtczuk
|
Protokolant |
st. sekr. sądowy Marta Żuk |
po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2018r. w Siedlcach na rozprawie
odwołania J. Z.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.
z dnia 15 maja 2018 r. (Nr (...))
w sprawie J. Z.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.
o wysokość emerytury
I. oddala odwołanie;
II. odstępuje od obciążania ubezpieczonej J. Z. kosztami zastępstwa procesowego.
Sygn. akt: IV U 512/18
Decyzją z 15 maja 2018 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił J. Z. wysokość emerytury i podjął jej wypłatę od 1 kwietnia 2018 r. Wysokość emerytury została ustalona na kwotę 610,45 zł zgodnie przepisem art. 26 w/w ustawy, do tej kwoty organ rentowy doliczył zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników w kwocie 132,36 zł i w związku z tym, że wysokość emerytury 742,81 zł była niższa od najniższej emerytury, została podwyższona do kwoty najniższej emerytury w wysokości 1029,80 zł.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona J. Z. wnosząc o jej zmianę i doliczenie 5 lat pracy w gospodarstwie rodziców tj. od ukończenia 16-tego roku życia do 1977 r. Ponadto wskazała, że w 1974 r. urodziła syna, co nie jest uwzględnione w wysokości emerytury (odwołanie k. 1).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (k. 3-4).
Sąd ustalił, co następuje:
Decyzją z dnia 13 lutego 2018 r. J. Z. zostało przyznane prawo do emerytury od dnia 1 grudnia 2017 r. Wypłata emerytury została zawieszona z uwagi na kontynuowanie przez ubezpieczoną zatrudnienia (k. 18 akt emerytalnych).
Dnia 27.04.2018 r. J. Z. złożyła do organu rentowego wniosek o ponowne obliczenie świadczenia z uwzględnieniem składek zapisanych na jej koncie po przyznaniu świadczenia (wniosek k. 21 akt emerytalnych) i do tego wniosku załączyła świadectwo pracy z dnia 27.04.2018 r. (k. 22 akt emerytalnych).
Decyzją z dnia 15 maja 2018 r. organ rentowy od 1 kwietnia 2018 r. ustalił J. Z. wysokość emerytury i podjął jej wypłatę od 1 kwietnia 2018r. wysokość emerytury została ustalona jako stosunek kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 150 292,80 zł do dalszego średniego trwania życia: 246,20 m-cy, co dało kwotę 610,45 zł. Przy ustalaniu wysokości emerytury uwzględniono również zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników od 01.07.1982 r. do 31.12.1996 r. w wymiarze 14 lat i 6 miesięcy obliczone na kwotę 132,36 zł. Łączna wysokość emerytury wraz ze zwiększeniem rolnym wynosiła 742,81 zł i w związku z tym, że była niższa od najniższej emerytury, która wynosiła 1029,80 zł od 01.03.2018 r., została podwyższona do tej kwoty (decyzja k. 24 akt emerytalnych).
Dnia 30 maja 2018 r. J. Z. złożyła do organu rentowego kolejny wniosek o doliczenie do emerytury okresu zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników jako młody rolnika (wniosek k. 26 akt emerytalnych) i organ rentowy decyzją z dnia 13 czerwca 2018 r. przeliczył ubezpieczonej od dnia 1 maja 2018 r. emeryturę ustalając zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za okres 19 lat i 6 miesięcy, a więc obejmując również okres od 01.07.1977 r. do 30.06.1982 r. kiedy to ubezpieczona była zwolniona z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników jako młody rolnik (zaświadczenie o podleganiu ubezpieczeniu społecznym rolników k. 6 akt emerytalnych). Zwiększenie z tytułu opłacania składek na FUSR została ustalone na kwotę 178,01 zł, ale nadal wysokość emerytury – 788,46 zł była niższa niż najniższa emerytura i wysokość świadczenia emerytalnego została ustalona w wysokości najniższego świadczenia – 1029,80 zł tak jak w decyzji z dnia 15.05.2018 r. (decyzja z dn. 13.06.2018 r. (k. 27 akt emerytalnych).
Ubezpieczona J. Z. nie pracowała nigdzie zawodowo przed 1 stycznia 1999r. i w związku z tym organ rentowy decyzją z dnia 24 stycznia 2018 r. odmówił ustalenia wymienionej kapitału początkowego (decyzja z 24.01.2018 r. k. 1 akt dot. kapitału początkowego). J. Z. tylko w okresie od 01.02.2000 r. do 27.04.2018 r. była zatrudniona na stanowisku salowej w (...) Instytucie (...) (świadectwo pracy k. 22 akt emerytalnych). W okresie zaś od 01.07.1977 r. do 31.12.1996 r. podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników (zaświadczenie k. 6 akt emerytalnych).
Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonej J. Z. nie jest zasadne i podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2017 r. ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat. J. Z. urodzona jest (...) i prawo do emerytury zostało jej przyznane na podstawie w/w przepisu. Dla uzyskania prawa do emerytury dla osób urodzony po 31.12.1948 r. ustawodawca nie wprowadził warunku udowodnienia wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych, tak jak w przypadku osób urodzonych przed 01.01.1949 r. (art. 27 w/w ustawy). W związku z powyższym do osób urodzonych po 31.12.1948 r. nie ma zastosowania przepis art. 10 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, który stanowi, że przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:
1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,
2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,
3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,
jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. Powyższe okresy uwzględnia się bowiem do prawa i wysokości emerytury jako okresy uzupełniające tylko wówczas, gdy do nabycia tego prawa wymagane jest wykazanie okresów składkowych i nieskładkowych, a te okresy wymienione w art. 5-7 ustawy emerytalnej są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury. W związku z powyższym brak jest podstaw do zaliczenia ubezpieczonej do wysokości emerytury okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców po 16-tym roku życia do 1977 r., gdyż przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej nie ma zastosowania w okolicznościach niniejszej sprawy. Nadto zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy emerytalnej powyższego okresu nie uwzględnia się przy obliczaniu zwiększenia rolnego, gdyż zgodnie z powyższym przepisem wysokość emerytury ustalonej zgodnie z art. 26 ulega zwiększeniu tylko za okresy opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników, Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników i ubezpieczenie emerytalno-rentowe, o których mowa w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zwiększenie powyższe przyznaje się ubezpieczonemu, który legitymuje się okresami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 (okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki), krótszymi niż 25 lat. W tym miejscu należy również przywołać uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2012 r., III UZP 4/12, w której Sąd Najwyższy stwierdził, że emerytura ustalona zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) nie ulega zwiększeniu na podstawie art. 26a tej ustawy za okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, w których rolnik zwolniony był od obowiązku opłacania składki na ubezpieczenie społeczne rolników na podstawie art. 40 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. Nr 32, poz. 140 ze zm.). W związku z powyższym obliczenie ubezpieczonej przez organ rentowy zwiększenia rolnego z uwzględnieniem okresu od 01.07.1977 r. do 30.06.1982 r., kiedy to była zwolniona z opłacania składki jako młody rolnik w decyzji z dnia 13.06.2018 r. było błędne. Ubezpieczonej przysługuje zatem zgodnie z treścią zaskarżonej decyzji zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników tylko za okres 14 lat i 6 miesięcy (od 01.07.1982 r. do 31.12.1996 r.), za który to okres zostały zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne rolników.
Zgodnie z art. 173 ust. 1 ustawy emerytalnej dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy ustala się na dzień 1 stycznia 1999r. Ubezpieczona nie pracowała zawodowo przed 1 stycznia 1999 r. i w związku z tym nie ma podstaw do ustalenia jej wysokości kapitału początkowego i uwzględnienia przy jego obliczeniu okresów opieki nad dziećmi wymienionych w art. 7 pkt 5a) ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
W związku z powyższym organ rentowy prawidłowo obliczył ubezpieczonej emeryturę na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 (czyli kwoty składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego.
Wobec powyższego zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa i Sąd, na podstawie art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie. O kosztach procesu Sąd rozstrzygną na podstawie art. 102 kpc. Mając na uwadze, że emerytury ubezpieczonej netto wynosi 878,12 zł, Sąd uznał, że poniesienie przez nią kosztów zastępstwa procesowego należnych organowi rentowemu byłoby znacznym obciążeniem.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.