Sygn. akt II K 518/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Ewelina Wolny

Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniach 31 października, 27 listopada 2018 roku i 29 stycznia 2019 roku sprawy

C. G.

syna R. i T. z domu W., ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

w dniu 24 marca 2018 r. na terenie parkingu przy ul. (...) w S., woj. (...)- (...), w ruchu lądowym prowadził samochód marki M. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając 1,21 mg/l, 1,26 mg/l, 1,07 mg/l, 1,14 mg/l, 1,12 mg/l, 1,01 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

I.  oskarżonego C. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 178a § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk skazuje go na karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny z ustaleniem stawki dziennej na 20 (dwadzieścia) zł,

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 (czterech) lat,

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięć tysięcy) zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od godz. 12.30 do godz. 15.35 w dniu 24 marca 2018 roku uznając grzywnę za wykonaną w wymiarze dwóch stawek dziennych,

V.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 24 marca 2018r.,

VI.  na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 396,40 (trzysta dziewięćdziesiąt sześć 40/100) zł i opłatę w kwocie 300 (trzysta) zł.

UZASADNIENIE

Oskarżony C. G., emerytowany funkcjonariusz Policji, był zatrudniony jako kierowca w przedsiębiorstwie (...), realizującym przewozy pasażerskie na trasie S.O.. Pracę tę wykonywał jeżdżąc samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) koloru brązowego z nazwami miejscowości S., P. i O. w kolorze żółtym. Był wyłącznym dysponentem samego pojazdu oraz kompletu kluczyków służących do otwierania drzwi i uruchamiania silnika. (...) parkował zazwyczaj na ulicy (...), w okolicach sklepu (...). Zobowiązany, podobnie jak pozostali kierowcy wspomnianego przedsiębiorstwa, do utrzymywania auta w należytym stanie, w celu jego późniejszego posprzątania w czasie wolnym od świadczenia pracy, pozostawiał je wówczas po zakończeniu trasy pod swoim garażem, znajdującym się w ciągu kilku tego typu pomieszczeń usytuowanych po lewej stronie terenu pomiędzy ulicą (...), budynkiem numer (...) przy tejże ulicy a tyłami budynku wielorodzinnego o numerze (...) położonego przy równoległej ulicy (...).

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego C. G. na k. 60 do słów „samochód o którym mowa” do słów „w zamiarze je posprzątać” i na k. 165v, zeznania świadków: K. K. na k. 67v do słów „z takim zapytaniem” i od słów „ja wiedziałem” do słów „na P.” i od słów „ w uzupełnieniu” do słów „kierowców” na k. 68, K. R. na k. 74v od słów „wcześniej widywałem” do słów „go rozpoznać” na k. 75)

Teren ten, stanowiący własność gminy miejskiej S., o numerze geodezyjnym (...), zakwalifikowany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako przestrzeń wspólna w strukturze kwartału, częściowo ogrodzony, z otwartym wjazdem od strony ulicy (...), był wykorzystywany jako dojazd do wspomnianych garaży, jako jedyny ciąg komunikacyjny pozwalający na wjazd na teren ogrodzonej posesji przy ul. (...), a także jako parking dla pojazdów interesantów pobliskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, znajdującego się przy ul. (...) oraz pacjentów (...) przy ul. (...).

(dowód: zeznania świadków: P. M. na k. 165v od słów „wjazd na posesję” do słów „z garażami” i na k. 166 od słów „ta brama” do słów „kto tam parkuje” i od słów „na placu” do słów „do tych garaży”, P. G. na k. 166v od słów „jest to teren” do słów „do tych garaży”, K. M. na k. 167 od słów „teren jest ogrodzony” do słów „ruch samochodów”, M. M. na k. 167 od słów „to miejsce jest ogrodzone” do słów „klinika dentystyczna”, K. R. na k. 192v od słów „to jest podwórko” do słów „zamknięty w soboty” na k. 193, wydruk z rejestru gruntów na k. 121, pismo dotyczące statusu działki (...) na k. 123, protokół oględzin miejsca na k. 132 – 133v z dokumentacją fotograficzną na k. 124 – 126 i k. 131)

Wieczorem w piątek 23 marca 2018r., po wykonaniu ostatniego przejazdu na trasie O.S., przybyciu do miejsca zamieszkania, zjedzeniu obiadu i obejrzeniu filmu, C. G. pozostawił samochód marki M. (...) w okolicach swojego garażu na ulicy (...), zamierzając je nazajutrz posprzątać. Po powrocie w godzinach wieczornych, a także następnego dnia rano, spożywał alkohol, nieustalonej marki i w nieustalonej ilości, po czym przed godziną 12.00 w sobotę 24 marca 2018r. udał się do miejsca zaparkowania samochodu. Po wejściu do pojazdu, usytuowanego równolegle do lewego skrzydła bramy wjazdowej ogrodzenia posesji położonej przy ulicy (...) i uruchomieniu silnika, w trakcie wykonywania manewru cofania, uderzył lewym tylnym narożnikiem pojazdu w prawy słupek bramy, doprowadzając do wgniecenia na wysokości 0,75 cm od podłoża i otwarcia jej prawego skrzydła . Następnie oskarżony podjechał autem do przodu, zaparkował na wysokości lewego skrzydła bramy, po czym po opuszczeniu samochodu podszedł do jego lewej tylnej części i pochylił się, a następnie stanął, chwiejąc się, przy pojeździe, a następnie znowu wsiadł do środka.

Przedmiotowe zdarzenie zostało utrwalone na nagraniach systemu monitoringu zainstalowanego na posesji przy ulicy (...), obejmującego bramę wjazdową i część przyległego placu.

Odgłos uderzenia słyszał K. R., idący ulicą (...) w stronę swojego gabinetu stomatologicznego, zobaczył także pojazd marki M. (...) oparty o bramę, zaś po wejściu do lokalu widział również przebywającego w pobliżu samochodu mężczyznę, którego zachowanie wskazywało na stan nietrzeźwości. O zaistniałej sytuacji zawiadomił telefonicznie właścicielkę nieruchomości przy ulicy (...), M. M..

Huk zaalarmował także A. W., przebywającą w mieszkaniu swojej matki na ulicy (...), obserwując sytuację przez okno widziała ona użytkowany przez C. G. pojazd i mężczyznę wieku, postury i cechach wyglądu zgodnych z oskarżonym stojącego obok auta.

Powyższy incydent na numer alarmowy Policji zgłosiła również telefonicznie kobieta o nieustalonej tożsamości, informując o miejscu zdarzenia, wyglądzie samochodu, rodzaju spowodowanych uszkodzeń, a także zachowaniu kierującego nasuwającym podejrzenie o stanie jego nietrzeźwości.

(dowód: zeznania świadków: K. R. na k. 74v – 75 i k. 192 do słów „było pusto” na k. 192v, A. W. na k. 46v i k. 166v, M. M. na k. 114 do słów „nie byłam” i na k. 167 do słów „uszkodzonej bramy”, P. M. na k. 165 od słów „było widać na nagraniu” do słów „do przodu” i na k. 166 od słów „było widać” do słów „wewnętrznego parkingu” i od słów „nagranie obejmuje” do słów „nie mógł się stoczyć”, protokół oględzin nagrania na k. 86 – 87, wydruki z zapisu monitoringu na k. 88 – 89, płyta z nagraniem na k. 90, protokół z oględzin nagrania zgłoszenia interwencji na k. 80 – 82, protokół oględzin miejsca i samochodu na k. 12 – 13v z dokumentacją fotograficzną na k. 91 - 100).

Na miejsce zdarzenia przybył pracownik właścicieli posesji, której ogrodzenie zostało uszkodzone - P. M., bezpośredni przełożony oskarżonego K. K., poinformowany przez C. G. telefonicznie o odpadnięciu tylnej klapy służbowego samochodu oraz wysłani przez dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w S. w związku z anonimowym zgłoszeniem funkcjonariusze P. G. i K. M.. Zastali oni oskarżonego w przestrzeni pasażerskiej pojazdu marki M. (...), posiadającego uszkodzenia w postaci złamanego plastikowego elementu zderzaka z lewej strony, uszkodzenia powłoki lakierniczej pod lampą tylną lewą i urwanej pokrywy bagażnika . C. G. miał zaburzenia równowagi, mówił niewyraźnie, wyczuwalna była od niego woń alkoholu. Oświadczył on, że nie kierował samochodem, a jedynie go sprzątał. Został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które wykazało stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego na poziomie 1,21 mg/l o godz. 12:37, 1,26 mg/l o godz. 12:55. Następne badania, przeprowadzone po zatrzymaniu oskarżonego i przewiezieniu do Komendy Powiatowej w S., wykazały odpowiednio 1,07 mg/l o godz. 13:51, 1,14 mg/l o godz. 13:54, 1,12 mg/l o godz. 14:25 i 1,01 mg/l o godz. 14:56.

(dowód: zeznania świadków: P. M. na k. 18v – 19 i na k. 165v do słów „nagranie z monitoringu” i na k. 166 od słów „nie widziałem oskarżonego” do słów „po zdarzeniu” i od słów „ja widziałem uszkodzenia” do słów „z wielkim trudem”, P. G. na k. 40v – 41 i na k. 166 do słów „tym pojazdem” na k. 166v, K. M. na k. 71v – 72 i k. 166v do słów „tak samo jak poprzednio” na k. 167, K. K. na k. 67v od słów „w dniu 24 marca” do słów „bez żadnych osób towarzyszących” na k. 68 i na k. 169v, M. M. na k. 114 od słów „po dwóch dniach” do słów „na mojej posesji” i na k. 167 do słów „uszkodzonej bramy”, protokoły badania oskarżonego na zawartość alkoholu na k. 4 – 4v i k. 11 – 11v, karta zdarzenia drogowego na k. 5 – 5v, protokół oględzin pojazdu na k. 6 – 7v, protokół oględzin miejsca i rzeczy na k. 12 – 13v z dokumentacją fotograficzną na k. 91 - 100, protokół zatrzymania oskarżonego na k. 8 – 9, wydruk z raportu interwencji na k. 23 – 25v)

Oskarżony C. G. w toku postępowania przygotowawczego oświadczył, że nie jest w stanie przyznać się do popełnienia zarzucanego mu czynu, gdyż tego dnia nie pamiętał, choćby z uwagi na upływ czasu. Wyjaśnił, iż tego dnia zamierzał posprzątać samochód marki M. (...) przeznaczony do przewozu pasażerskiego z miejscami dla 20 osób, użytkowany przez niego w związku z zatrudnieniem jako kierowcy w przedsiębiorstwie (...), znajdujący się w tym czasie w jego wyłącznej dyspozycji. Wskazał, że przedmiotowy pojazd pozostawił poprzedniego dnia, 23 marca 2018r., w okolicach kompleksu garaży na zapleczu ulicy (...) z wjazdem od strony ulicy (...), jak zawsze, gdy zamierzał porządkować auto. Dodał, iż udając się następnego dnia rano w celu posprzątania samochodu był pijany, gdyż spożywał alkohol zarówno po odstawieniu pojazdu wieczorem 23 marca 2018r., jak i nazajutrz w godzinach porannych, nie potrafił zarazem określić, ile i jakiego alkoholu wypił. Opisał, że po przybyciu na miejsce jednym z kluczyków otworzył drzwi samochodu, zaś drugim włożył do stacyjki, aby włączyć radio, nie włączał wszakże silnika, nie przebywał także cały czas we wnętrzu auta, zachodząc do swojego garażu znajdującego się we wspomnianym wyżej ciągu budynków. Zaznaczył, iż znajdował się z tyłu za samochodem, gdy spadła z niego tylna klapa, o czym zawiadomił swego przełożonego K. K., wkrótce potem na miejscu pojawiła się także policja, jednakże powód jej przybycia i dane wzywającego nie były mu znane. Potwierdził fakt poddania badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz zatrzymania pod zarzutem kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości. (vide wyjaśnienia oskarżonego na k. 60 – 60v).

Na rozprawie głównej C. G. ograniczył się do podtrzymania powyższej wersji, nie składając dalszych wyjaśnień, nadmienił jedynie, że podwórko, na którym doszło do zdarzenia, jest ogrodzone. (vide wyjaśnienia oskarżonego na k. 165 – 165v).

Sąd zważył, co następuje:

Powyższe wyjaśnienia oskarżonego C. G. zasługują na wiarę jedynie w części dotyczącej potwierdzenia pozostawienia służbowego pojazdu marki M. (...) w okolicach swego garażu na placu przy ulicy (...) w dniu 23 marca 2018r. zgodnie z utrwalonym zwyczajem porządkowania auta w czasie wolnym od pracy w tym właśnie miejscu, obecności na miejscu zdarzenia dnia następnego, a także stanu nietrzeźwości, albowiem w tym zakresie jego twierdzenia są zgodne z zebranymi dowodami. W pozostałym zakresie, w szczególności negującym fakt kierowania przedmiotowym samochodem, a także sugerującym, iż miejsce zdarzenia było ogrodzonym podwórkiem, nie przeznaczonym do ruchu pojazdów, nie mogą być natomiast zaaprobowane, z uwagi na sprzeczność z całokształtem zgromadzonego materiału dowodowego.

Zaznaczenia na wstępie wymaga, iż istotnie żaden ze świadków nie widział C. G. za kierownicą pojazdu marki M. (...) w dniu 24 marca 2018r., zaalarmowani odgłosem uderzenia K. R. i A. W. zaobserwowali bezpośrednio potem w pobliżu auta mężczyznę, nie dokonując wszakże jego jednoznacznej identyfikacji, nadto nie sposób zignorować okoliczności, iż nagranie systemu monitoringu zainstalowanego na posesji przy ulicy (...) nie utrwaliło wizerunku twarzy kierującego, lecz jedynie sylwetkę mężczyzny wysiadającego i wsiadającego do samochodu.

Mieć jednakże zarazem na uwadze należy, iż podany przez A. W. rysopis mężczyzny odpowiada rysopisowi oskarżonego (vide zeznania świadka na k. 46v i k. 166v), opisane zaś przez K. R. podobieństwo widzianego mężczyzny do oskarżonego (vide zeznania świadka na k. 192) i zachowanie wskazujące w ocenie świadka na stan nietrzeźwości, takie jak chwiejny krok i zaburzenia równowagi (vide zeznania świadka na k. 74v), odpowiadają zarówno zachowaniu mężczyzny utrwalonym na nagraniu z monitoringu posesji państwa M. (vide protokół oględzin na k. 86 – 87v), jak i relacji anonimowej zgłaszającej przedmiotowy incydent na numer alarmowy (vide protokół z nagrania zgłoszenia na k. 80 – 82). Wskazać w tym miejscu należy, iż na identyczne symptomy w zachowaniu oskarżonego wskazywali obecni na miejscu zdarzenia funkcjonariusze Policji P. G. (vide zeznania świadka na k. 40v) i K. M. (vide zeznania świadka na k. 71v), P. M. (vide zeznania świadka na k. 18v i k. 165v), także jego przełożony K. K. (vide zeznania świadka na k. 68 i k. 169v), zaś stopień jego nietrzeźwości potwierdziły kolejne badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. (vide k. 4 – 4v i k. 11 – 11v).

Podkreślenia ponadto wymaga, iż zgodnie z relacją pracodawcy oskarżonego (vide zeznania K. K. na k. 67v do słów „z takim zapytaniem” i od słów „ja wiedziałem” do słów „na P.” i od słów „ w uzupełnieniu” do słów „kierowców” na k. 68), a także wyjaśnieniami samego C. G. (vide k. 60 do słów „samochód o którym mowa” do słów „w zamiarze je posprzątać”), wymieniony był wyłącznym dysponentem przedmiotowego pojazdu i jedynego kompletu złożonego z dwóch kluczyków do otwarcia auta i uruchomienia silnika, nikomu ich tego dnia powierzał ani nie udostępniał, w czasie zdarzenia był obecny w miejscu, gdzie stał pojazd, nie oddalając się do niego na większą odległość ani na dłuższy czas. Nadmienić także należy, iż ani oskarżony, ani żaden ze świadków nie powołał się na obecność innych niż C. G. osób na miejscu zdarzenia, nie wskazują na to również zapisy z kamer monitoringu, utrwalony natomiast wizerunek mężczyzny o cechach wyglądu i zachowania zgodnych z cechami oskarżonego opuszczającego pojazd, oglądającego jego tylną część i wsiadającego doń ponownie, przemawia za odrzuceniem hipotezy o kierowaniu pojazdem przez inną, nieustaloną osobę.

Treść protokołu oględzin wspomnianego nagrania (vide k. 86 – 87v) przeczy także sugestii przekazanej przez oskarżonego K. K., jakoby do uderzenia w bramę posesji przy ulicy (...) doszło na skutek przypadkowego, samoczynnego stoczenia się pojazdu po pochyłości terenu (vide zeznania świadka na k. 169v). Zapis z kamery utrwalił bowiem nie tylko ruch pojazdu jadącego tyłem wzdłuż lewego skrzydła bramy do momentu uderzenia w jej prawy słupek lewym tylnym narożnikiem auta, ale także przejazd do przodu i powrót do miejsca poprzedniego postoju, do czego nie mogło dojść bez udziału kierowcy, zwłaszcza w kontekście podnoszonych nierówności terenu.

Nie sposób także podzielić stanowiska C. G., jakoby do zdarzenia doszło na wewnętrznym ogrodzonym podwórku, wyłączonym z ruchu lądowego. Jak wynika bowiem z protokołu oględzin miejsca zdarzenia (vide k. 12 – 13v i 132 – 133v) i dokumentacji fotograficznej (vide k. 91 – 100 i k. 124 – 126 i k. 131), teren ten jest ogrodzony jedynie częściowo, brak jest bramy zamykającej wjazd prowadzący od strony ulicy (...), jak również jakichkolwiek znaków ograniczających lub zakazujących ruchu pojazdów, w obrębie placu zlokalizowany jest ciąg garaży (w tym pomieszczenie należące do oskarżonego), graniczą z nim nadto budynki mieszkalne, lokale usługowe, takie jak gabinet dentystyczny K. R., a także brama wjazdowa na teren zamkniętej prywatnej posesji należącej do M. M.. Przeznaczona zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako przestrzeń wspólna w obrębie kwartału, stanowiąc własność gminy miejskiej S., działka ta jest wykorzystywana jako jedyna droga dojazdowa do wspomnianych garaży oraz bramy wjazdowej posesji przy ulicy (...), jako parking dla osób korzystających z tychże nieruchomości, pacjentów gabinetu dentystycznego zlokalizowanego w graniczącym z nią budynku przy ulicy (...) oraz interesantów sąsiedniego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (vide zeznania świadków: P. M. na k. 165v od słów „wjazd na posesję” do słów „z garażami” i na k. 166 od słów „ta brama” do słów „kto tam parkuje” i od słów „na placu” do słów „do tych garaży”, P. G. na k. 166v od słów „jest to teren” do słów „do tych garaży”, K. M. na k. 167 od słów „teren jest ogrodzony” do słów „ruch samochodów”, M. M. na k. 167 od słów „to miejsce jest ogrodzone” do słów „klinika dentystyczna”, K. R. na k. 192v od słów „to jest podwórko” do słów „zamknięty w soboty” na k. 193). Mieć na uwadze należy, iż cytowani świadkowie, znający z autopsji sposób użytkowania wspomnianego terenu, z racji obowiązków zawodowych bądź związanych z posiadaniem nieruchomości, przekazali swe naoczne spostrzeżenia w sposób wewnętrznie spójny i wzajemnie zgodny, tworzący uzupełniającą się całość. Będąc osobami obcymi dla oskarżonego, relacjonując okoliczności nie dotyczące bezpośrednio zdarzenia z jego udziałem, nie mieliby w ocenie Sądu żadnego powodu, by zeznawać nieprawdę na jego niekorzyść, podane przez nich fakty są ponadto zbieżne z treścią wspomnianych wyżej dokumentów. Z tych względów ich wypowiedzi w przytaczanym zakresie zasługują na podzielenie.

Przywołać w tym miejscu należy utrwalone w judykaturze stanowisko dotyczące wykładni pojęcia „ruch lądowy”. Jak wskazano między innymi w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2017r. w sprawie III KK 472/16, wyroku Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2016r. w sprawie IV KK 324/15, przewidziane w art. 178a § 1 k.k. kryterium "ruchu lądowego" należy wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi, czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników. Ruch pojazdów w takich miejscach, jak: tereny budowlane i przemysłowe, lotniska, rampy kolejowe, a nawet podziemne części kopalni, gdzie odbywa się transport materiałów i przewóz ludzi - jest ruchem lokalnym, ale ze względu na wyznaczenie tych miejsc do takiego ruchu oraz jego faktyczne występowanie, należy traktować go jako ruch lądowy. W tych sytuacjach, w których Sąd Najwyższy oceniał, iż wymaganie istnienia ruchu lądowego nie zostało spełnione, przyczyną wyrażenia takiego poglądu był brak realizacji przesłanki przeznaczenia terenu do ruchu pojazdów albo ocena, że ruch ten nie miał charakteru systematycznego, lecz ograniczał się do sporadycznych przejazdów, jak wjazd wykonywany przez właściciela posesji na podwórko (postanowienie SN z dnia 20 sierpnia 1976 r., VII KZP 11/76, OSNPG 1976, z. 9, poz. 74, wyrok SN z dnia 11 października 2000 r., IV KKN 250/00), czy też przejazd traktorem przez grunt rolny (wyrok SN z dnia 2 marca 2012 r., V KK 358/11, OSNKW 2012, Nr 6, poz. 66). Dodać należy, iż w wyroku z dnia 05 maja 2009r. w sprawie IV KK 432/08, wskazując, że „ (…)Do miejsc dostępnych dla ruchu pojazdów nie mogą natomiast zostać zaliczone miejsca, w których nie odbywa się ruch ogólnodostępny, a jedynie w danym miejscu dopuszczone jest do ruchu wąskie grono osób. Za takie miejsce nie może być uznane podwórko (…)”, Sąd Najwyższy wyraził zarazem pogląd, iż „(…) ruchem lądowym jest nie tylko ruch na drogach publicznych, w strefach zamieszkania, lecz również ruch w miejscach dostępnych dla powszechnego użytku (…)”. Zdaniem Sądu, kryteria te spełnia działka komunalna, położona pomiędzy budynkami mieszkalnymi i obiektami użytkowymi, z otwartym wjazdem, pozbawiona jakichkolwiek znaków bądź urządzeń blokujących wstęp, na której odbywa się faktyczny ruch pojazdów.

Podsumowując powyższe rozważania, stwierdzić należy, iż popełnienie przez C. G. zarzucanego mu występku nie ulega wątpliwości. Kierując w dniu 24 marca 2018r. w ruchu lądowym, aczkolwiek poza drogą publiczną, samochodem marki M. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonej zawartości alkoholu w organizmie wynoszącej 1,21 mg/l, naruszył tym samym dyspozycję art. 178a § 1 kk.

Oskarżony działał umyślnie, mając świadomość uprzedniego wielogodzinnego spożywania alkoholu, czując się pod jego wyraźnym wpływem, co najmniej godził się na prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości. Stopień jego winy potraktować tym samym trzeba jako wyższy niż nieznaczny.

Analogicznie oceniono stopień społecznej szkodliwości przypisanego C. G. przestępstwa. Mieć na uwadze należy, iż czynu tego dopuścił się nie tylko zawodowy kierowca, ale i emerytowany policjant, doskonale zdający sobie sprawę z konsekwencji wsiadania za kierownicę po uprzednim spożyciu alkoholu, prezentując tym samym rażąco lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego. Jako okoliczności obciążające przyjęto także wysoki stopień nietrzeźwości oskarżonego, niemal pięciokrotnie przekraczający dopuszczalne stężenie alkoholu w organizmie oraz pozostającą niewątpliwie w związku z tymże stanem nieprawidłową technikę jazdy w trakcie wykonywania manewru cofania, skutkującą uszkodzeniem bramy sąsiedniej posesji.

Łagodząco na stopień karygodności zachowania oskarżonego wpłynął natomiast fakt kierowania wspomnianym pojazdem poza drogą publiczną, a także incydentalność działania niekaranego uprzednio sprawcy (vide informacja z Krajowego Rejestru Karnego na k. 69).

Mając powyższe na uwadze, wymierzoną C. G. karę grzywny uznać należy za adekwatną do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Jako najłagodniejsza spośród przewidzianych alternatywnie sankcji, nie przekraczając możliwości finansowych oskarżonego, osiągającego łączny miesięczny dochód w kwocie ponad 5000 zł (vide k. 165), nie może być oceniona jako rażąco surowa. Stanowiąc realną dolegliwość, spełnia cele prewencji indywidualnej, powstrzymując oskarżonego przed podobnymi zachowaniami w przyszłości, kształtuje nadto społeczną świadomość prawną, przekonując o nieopłacalności tak powszechnego występku, jak kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości.

Na poczet orzeczonej kary, na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk, zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego, uznając grzywnę za wykonaną w wymiarze dwóch stawek dziennych.

Orzekając obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat, nieznacznie przekraczający okres minimalny, wynoszący zgodnie z art. 42 § 2 kk, uwzględniono wysokie stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego oraz jego właściwości i warunki C. G., z zaliczeniem na jego poczet okresu zatrzymania wymienionemu prawa jazdy

Zasądzając mające również obligatoryjny charakter świadczenie pieniężne na cel społeczny, ustalono jego wysokość na minimalnym ustawowym poziomie, wskazanym w art. 43a § 2 kk, to jest 5000 zł.

W konsekwencji wydania wyroku skazującego, na podstawie art. 627 kpk i art. 3ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych, obciążono oskarżonego kosztami postępowania w całości oraz opłatą stosunkową.