Sygn. akt II W 370/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W niedzielę 12 sierpnia 2018 r. inspektor pracy J. M. dokonał niezapowiedzianej kontroli sklepu (...) w D. pod kątem przestrzegania przepisów prawa pracy. Na miejscu zastał B. T. prowadzącą sprzedaż towarów oferowanych przez wymienioną placówkę handlową. Wykonywanie pracy w niedzielę powierzył B. T. wiceprezes spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w W. obwiniony P. B.. Sklep oferował swoim klientom głównie wyroby alkoholowe , choć w ofercie znajdowały się również artykuły spożywcze oraz tytoniowe.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie:

- protokołu kontroli PIP w E. k. 3-4

- umowy zlecenia k.5

- kserokopii wniosku o zmianę danych w rejestrze przedsiębiorców wraz z załącznikiem k. 17-23

- informacji z KRS dot. (...) sp. z o.o. k.24-29

- danych z wpisu w rejestrze REGON k. 30-31

Obwiniony P. B. nie przyznał się do stawianego mu zarzutu oraz skorzystał z prawa do odmowy złożenia wyjaśnień (protokół przesłuchania k. 1v).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę zapisom w protokole kontroli pracodawcy sporządzonemu przez inspektora pracy J. M. (k.3-4). Zapisy w protokole korespondują z załączoną do akt kserokopią umowy zlecenia z dnia 07.08.2018 r (zob. k. 5). Na mocy umowy obwiniony P. B. zlecił B. T. obsługę sklepu w dniu świątecznym 12.08.2018 r. Nie ujawniły się okoliczności nakazujące wątpić w prawdziwość zapisów w protokole dokonanych przez inspektora pracy. Dokument ten wymieniony sporządził w ramach wykonywanych obowiązków służbowych .

Sąd dał wiarę pozostałym dokumentom złożonym do akt przez obwinionego . Stan faktyczny w niniejszej sprawie jest w zasadzie bezsporny.

Odrębną kwestią jest ocena zdarzenia z punktu widzenia obowiązujących od dnia 01 marca 2018 r przepisów ustawy z dn. 10.01.2018 r o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (Dz. U. 2018r poz. 305). Jak wynika z treści art. 5 pkt 2 ustawy w niedziele i święta w placówkach handlowych , powierzanie pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem jest zabronione. W przepisie art. 6 przewidziano wiele sytuacji wyjątkowych , gdzie zastosowanie wymienionego wyżej zakazu zostało wyłączone. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy zakaz handlu w niedziele i święta nie obowiązuje w placówkach handlowych , w których przeważająca działalność polega na handlu prasą , biletami komunikacji miejskiej , wyrobami tytoniowymi , kuponami gier losowych i zakładów wzajemnych. Nie można zgodzić się z poglądem , że skoro obwiniony w imieniu spółki złożył w dniu 06.03.2018 r wniosek o zmianę wpisu w KRS poprzez przyjęcie , że przedmiotem jej przeważającej działalności jest „sprzedaż detaliczna wyrobów tytoniowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach” , tak więc zgodnie z przepisem art. 6 ust. 2 ustawy , spełniona została przesłanka powodująca, że zakaz handlu nie dotyczy placówek handlowych prowadzonego przez niego podmiotu. Sąd Najwyższy w wydanej ostatnio uchwale zauważył, że brzmienie przepisu art. 6 ust. 2 ustawy oprócz kryterium formalnego odwołującego się do wpisu do rejestru zawiera również kryterium materialne odnoszące się do rzeczywistej działalności podmiotu (zob. uzasadnienie uchwały SN z 19.12.2018 r , sygn. I KZP 13/18 ; OSNKW 2019/1/1 ,www.sn.pl ; Biul.SN 2018/12/14) . Złożenie wniosku o wpis w rejestrze urzędowym , jest czynnością prawną poprzez którą przedsiębiorca winien zadeklarować stan zgodny z rzeczywistością. Z protokołu kontroli wynika , że w dniu świątecznym w placówce handlowej w D. oferowano do sprzedaży przeważnie wyroby alkoholowe. Skoro obwiniony w związku z wejściem w życie przepisów ustawy zmienił profil przeważającej działalności handlowej , powinien zmienić proporcje oferowanych artykułów w tej placówce handlowej.

Zdaniem sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał, iż wina obwinionego w zakresie zarzuconego mu czynu nie budzi wątpliwości. Obwiniony wbrew zakazowi wynikającemu z art. 5 pkt 2 ustawy powierzył wykonywanie pracy w handlu pracownicy B. T. w niedzielę 12.08.2018 r . Działaniem swym dopuścił się wykroczenia określonego w przepisie art. 10 ust 1 ustawy zagrożonego karą grzywny od 1000 do 100 000 zł .

Wymierzając obwinionemu P. B. karę sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 33 kw. Sąd dostrzegł ,że stopień jego winy jest znaczny. Regulacja ustawowa , która weszła w życie dnia 01 marca 2018 r miała na celu wzmocnienie prawa pracowniczego do powstrzymania się od pracy w dni uznane tradycyjnie za świąteczne. W ocenie sądu obwiniony jako pracodawca , mimo wyraźnego zakazu ustawowego , powierzył pracę w niedzielę B. T. . W rozpatrywanym przypadku nie zachodziły okoliczności uzasadniające zwolnienie obwinionego od zakazu ustawowego. Sąd uznał, że orzeczona kara grzywny , którą wymierzył na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy w wysokości 1000 złotych jest karą adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego obwinionemu oraz do stopnia jego zawinienia. Skoro ustawodawca zmienił reguły konkurencji podmiotów handlowych w dni uznane za świąteczne, obwiniony powinien się do tych reguł dostosować jak uczynili to inni przedsiębiorcy. Sąd uznał , że kara w takim wymiarze zadziała wychowawczo na P. B. i skłoni go do respektowania porządku prawnego.

O kosztach postępowania sąd orzekł w myśl art. 118 § 1 kpw w zw. z przepisami powołanymi w pkt. II wyroku i obciążył nimi obwinionego.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

-(...)

3.  (...)

(...)