UZASADNIENIE

(...) Bank (...) S.A. w W. (poprzednio: Bank (...) S.A. we W.) wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 07.06.2017r. Znak: 470000/601/CO/26853/2017-ZAS, na podstawie której organ rentowy:

1. odmówił ubezpieczonemu Ł. S. prawa do zasiłku chorobowego
z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r.,

2. przyznał ubezpieczonemu prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego za 31.08.2016r.,

3. stwierdził, że Bank (...) S.A. we W. bezpodstawnie wypłacił ubezpieczonemu zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. w kwocie 10.668,34zł,

wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie ubezpieczonemu Ł. S. prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. oraz stwierdzenie, że Bank (...) S.A. we W. wypłacił ubezpieczonemu zasiłek chorobowy
z ubezpieczenia wypadkowego za w/w okres zgodnie z prawem i zasadnie. Nadto odwołujący domagał się zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania odwołujący podał, iż organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję nie przedstawił żadnego uzasadnienia faktycznego, które legło u podstaw rozstrzygnięcia a jedynie ograniczył się do przywołania przepisów bez żadnej pogłębionej analizy. Wskazał, iż jak wynika z dokumentów dotyczących wypadku przy pracy, któremu uległ w dniu 07.10.2015r. ubezpieczony, po przyjściu do pracy zajął się on wykonywaniem bieżących obowiązków służbowych, zaś po pewnym czasie, chcąc rozprostować ręce, przeciągnął się w wyniku czego doszło u niego do zwichnięcia prawego stawu brakowego. Podał dalej, że ubezpieczony udał się do szpitala, gdzie bark nastawiono i udzielono mu zwolnienia lekarskiego, przy czym wszystkie powyższe okoliczności zostały opisane
w protokole ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Podkreślił, iż organ rentowy nieprawidłowo założył, bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, że zwichnięcie stawu barkowego w dniu 07.10.2015r. nie było spowodowane przyczyną zewnętrzną a zatem nie może zostać zakwalifikowane jako wypadek przy pracy. Zarzucił, iż nie ma podstaw do uznania, że zdarzenie z dnia 07.10.2015r. było przykładem nawykowego/nawrotowego zwichnięcia stawu barkowego podkreślając w tym zakresie, iż wprawdzie u ubezpieczonego występowały w przeszłości zwichnięcia stawu barkowego jednak zwykle bywały one wynikiem urazów a ostatnie z nich miało miejsce kilka lat temu. Wskazał, że nie można uznać, że zwichnięcia barku – nawet kilkukrotne – których ubezpieczony doznał wiele lat temu są przejawem stałego schorzenia mającego swoją przyczynę wewnątrz organizmu a zwichnięcie, które miało miejsce w dniu 07.10.2015r. było kolejnym jego przejawem. Podał, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002r.
o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się zdarzenie nagłe wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą i dalej, że – w jego ocenie – zdarzenie
z dnia 07.10.2015r. posiada wszystkie cechy wypadku przy pracy bowiem miało miejsce
z związku z pracą, wystąpił uraz wywołany przyczyną zewnętrzną i było to dla ubezpieczonego zdarzenie niespodziewane, nagłe.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu stanowiska organ rentowy powołując się na treść art. 83 ust. 1 pkt 4
i 5, art. 41 ust. 6 i art. 46 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 pkt 6, art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 1 i art. 22 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych i art. 11 ust. 1, art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa podał, że z akt sprawy wynika, iż ubezpieczony był zatrudniony
u odwołującego a następnie m.in. w okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Wskazał, iż w dniu 07.10.2015r. wystąpiło zdarzenie, w wyniku którego ubezpieczony uległ wypadkowi i dalej, że w związku ze stwierdzonym wypadkiem przy pracy pracodawca zrealizował na rzecz ubezpieczonego wypłatę zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za w/w okres w kwocie 10.894,80zł. Podkreślił dalej, że po dokonaniu analizy, decyzją z dnia 30.03.2017r. – która nie została zaskarżona, odmówił ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku w dniu 07.10.2015r. bowiem na podstawie przedstawionej dokumentacji wypadkowej i medycznej stwierdzono, że do zaistnienia zdarzenia doszło wskutek nawykowego zwichnięcia prawego stawu barkowego spowodowanego wewnętrznymi właściwościami organizmu. Wskazał, że
w dniu 07.10.2015r. nie wystąpiły żadne szczególne okoliczności, które uzasadniałyby przyjęcie, że do zdarzenia doszło na skutek działania czynnika zewnętrznego w związku
z czym ustalenia zawarte w protokole powypadkowym sporządzonym w dniu 27.10.2015r. należy uznać za bezpodstawne z uwagi na brak przyczyny zewnętrznej i podstaw do uznania zdarzenia za wypadek przy pracy. Organ rentowy zarzucił, że w tych okolicznościach brak podstaw do przyznania i wypłaty zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za w/w okres a jednocześnie uznać należało, że odwołujący dokonał bezpodstawnej wypłaty ubezpieczonemu zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego w wysokości 10.668,34 zł (10.894,80zł – 226,46 zł /zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego za dzień 31.08.2015r./)

Sąd ustalił stan faktyczny:

Ubezpieczony Ł. S. jest zatrudniony, od 09.08.2007r., u odwołującego -
w (...) Bank (...) S.A. w W. (poprzednio: Bank (...) S.A. we W.) na stanowisku radcy prawnego i z tego tytułu podlega ubezpieczeniom społecznym, w tym ubezpieczeniu wypadkowemu.

W okresie zatrudnienia, tj. w dniu 07.10.2015r. ubezpieczony rozpoczął pracę o godz. 8:00. Po włączeniu komputera zajął się wykonywaniem przypisanych mu zadań, przy czym podczas wykonywania jednego z nich chciał rozprostować ręce, w związku z czym przeciągnął się. Wówczas złapał się za prawy bark, w którym poczuł ból.

Po zdarzeniu ubezpieczony udał się do centrum M., skąd został przewieziony na Szpitalny Oddział Ratunkowy, szpitala przy ulicy (...) we W., gdzie stwierdzono zwichnięcie stawu barkowego (nawrotowe).

W protokole nr (...)r. ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy
z dnia 27.10.2015r. wskazano, że zdarzenie z dnia 07.10.2015r. było wypadkiem przy pracy.

Ubezpieczony miał kilka zwichnięć tego typu w obrębie prawego barku, przy czym pierwsze z nich miało miejsce w 2003 roku, po upadku ze schodów a ostatnie - przed zdarzeniem z dnia 07.10.2015r., w 2012 roku przy zakładaniu kurtki.

Dowód: - protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, w aktach ZUS

- wyjaśnienia poszkodowanego, w aktach ZUS

- informacje świadków zdarzenia, w aktach ZUS

- zgłoszenie do ubezpieczeń, w aktach ZUS

- dokumentacja medyczna, w aktach ZUS oraz koperta w aktach sprawy

- przesłuchanie ubezpieczonego, k. 51

W dniu 06.03.2017r. ubezpieczony Ł. S. złożył wniosek o ustalenie prawa do jednorazowego odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu doznany w wypadku przy pracy
z dnia 07.10.2015r.

Dowód: - wniosek o wydanie orzeczenia, w aktach ZUS

Decyzją z dnia 30.03.2017r. Znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. odmówił ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania
z tytułu wypadku przy pracy jakiemu uległ w dniu 07.10.2015r., wskazując, że z przedłożonej dokumentacji wynika, iż do zdarzenia z dnia 07.10.2015r. doszło wskutek nawykowego zwichnięcia stawu barkowego spowodowanego wewnętrznymi właściwościami organizmu, skutkiem czego ustalenia w tym zakresie zawarte w protokole nr (...)r. z dnia 27.10.2015r. należy uznać za bezpodstawne ze względu na brak przyczyny zewnętrznej.

Od w/w decyzji ubezpieczony nie odwołał się.

Dowód: - decyzja ZUS z dnia 30.03.2017r., w aktach ZUS

- pismo ZUS z maja 2017r., w aktach ZUS

W okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. a następnie od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. ubezpieczony przebywał na zwolnieniu lekarskim.

W okresie od 02.08.2016r. do 05.08.2016r. ubezpieczony przebywał w Szpitalu (...) – CMR w B., gdzie przeszedł zabieg operacyjnej – artroskopowej rekonstrukcji stawu ramiennego prawego z implantem mocującym techniką B. w modyfikacji własnej oraz kontynuował leczenie pourazowej nawrotowej niestabilności po urazowym zwichnięciu stawu ramiennego.

W związku z w/w leczeniem otrzymał zaświadczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do pracy na okres od 02.08.2016r. do 31.08.2016r.

Za w/w okres płatnik (odwołujący) dokonał wypłaty na rzecz ubezpieczonego zasiłku chorobowego z funduszu wypadkowego w wysokości:

-: 2.402,40 zł za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r.,
-: 8.492,40zł za okres od 02.08.2016r. do 31.08.2016r.

Dowód: - pismo odwołującego z dnia 09.05.2017r., w aktach ZUS

- zaświadczenia (...), w aktach ZUS

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, w aktach ZUS

- zestawienie zaświadczeń z dnia 24.05.2017r., w aktach ZUS

W 2016 roku ubezpieczony był niezdolny do pracy także w okresie od 26.07.2016r. do 28.07.2016r. oraz w dniu 29.07.2016r.

Dowód: - zestawienie zaświadczeń z dnia 24.05.2017r., w aktach ZUS

Decyzją z dnia 07.06.2017r. Znak: 470000/601/CO/26853/2017-ZAS Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.:

1. odmówił ubezpieczonemu Ł. S. prawa do zasiłku chorobowego
z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r.,

2. przyznał ubezpieczonemu Ł. S. prawo do zasiłku chorobowego
z ubezpieczenia chorobowego za 31.08.2016r.,

3. stwierdził, że Bank (...) S.A. we W. bezpodstawnie wypłacił ubezpieczonemu Ł. S. zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. w kwocie 10.668,34zł,

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, m.in., że pracodawca w związku
z wypadkiem przy pracy w dniu 07.10.2015r. dokonał wypłaty na rzecz ubezpieczonego zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. w kwocie 2.402,40zł oraz za okres od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. w kwocie 8.492,40zł i dalej, że prawomocną decyzją z dnia 30.03.2017r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu, gdyż z przedłożonej dokumentacji wynika, iż do zdarzenia doszło wskutek nawykowego zwichnięcia stawu barkowego spowodowanego wewnętrznymi właściwościami organizmu. Jednocześnie organ rentowy podkreślił, że w dniu 07.10.2015r. nie wystąpiły żadne szczególne okoliczności, które uzasadniałyby przyjęcie, że do zdarzenia doszło wskutek działania czynnika zewnętrznego w związku z czym ustalenia zawarte w protokole powypadkowym sporządzonym w dniu 27.10.2015r. należy uznać za bezpodstawne ze względu na brak przyczyny zewnętrznej. Organ rentowy wskazał, że z uwagi na powyższe ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz za okres od 02.08.2016r. do 31.08.2016r., zaś Bank (...) S.A. we W. dokonał bezpodstawnej wypłaty ubezpieczonemu zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za ten okres. Nadto podał, że za okresy od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 30.08.2016r. ubezpieczonemu przysługuje prawo do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 k.p., zaś za dzień 31.08.2016r. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego w kwocie 226,46zł, na poczet którego zaliczono zapłacony w tych okresach zasiłek chorobowy
z ubezpieczenia wypadkowego, przez co nadpłata zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego wynosi 10.668,34zł (10.894,80zł – 226,46zł).

Ubezpieczony nie odwołał się od w/w decyzji.

Dowód: - decyzja ZUS z dnia 07.06.2017r., w aktach ZUS

- przesłuchanie ubezpieczonego, k. 51

Biegły sądowy z zakresu ortopedii (chirurgii urazowo – ortopedycznej) rozpoznał
u ubezpieczonego stan po zwichnięciu barku prawego w przebiegu nawykowego zwichnięcia (przedniej niestabilności) barku oraz stan po leczeniu operacyjnym nawykowego zwichnięcia barku prawego (nawrotowej przedniej niestabilności stawu ramienno-łopatkowego).

Biegły sądowy zaznaczył, że w dniu 07.10.2015r. ubezpieczony doznał zwichnięcia barku prawego a jednocześnie podał, że zwichnięcie nie było następstwem urazu, gdyż było to kolejne zwichnięcie w przebiegu nawrotowego zwichnięcia po przebytym przed wielu laty (według dokumentacji 2008 r.) urazowym zwichnięciu. Podał, że nie było przyczyny zewnętrznej urazu barku (zwichnięcia) w dniu 07.10.2015r., która uzasadniałaby uznanie zdarzenia za wypadek podczas pracy.

Biegły sądowy z zakresu ortopedii podkreślił nadto, że niezdolność do pracy w okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. wynikała ze zwichnięcia barku prawego (zaostrzenia przewlekłego schorzenia stawu barkowego – nawykowego zwichnięcia) jak również, że niezdolność do pracy w okresie od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. była spowodowana planowym leczeniem operacyjnym nawykowego zwichnięcia barku prawego (bez związku ze zdarzeniem z dnia 07.10.2015r.).

Dowód: - dokumentacja medyczna, w aktach ZUS oraz koperta w aktach sprawy

- opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii (chirurgii urazowo-ortopedycznej), k. 62

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W toku niniejszego postępowania odwołujący domagał się zmiany decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 07.06.2017r. poprzez przyznanie ubezpieczonemu Ł. S. prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. oraz stwierdzenie, że Bank (...) S.A. we W. wypłacił ubezpieczonemu zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego za w/w okres zgodnie z prawem i zasadnie.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t. jedn. Dz. U. z 2018r., poz. 1376) ubezpieczonemu, którego niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową przysługuje zasiłek chorobowy.

Z brzmienia art. 8 ust. 2 i ust. 3 powołanej ustawy z dnia 30.10.2002r. wynika dalej, że zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową,
z zastrzeżeniem ust. 3, zgodnie z którym zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, za które ubezpieczony na podstawie odrębnych przepisów zachowuje prawo do wynagrodzenia, uposażenia, stypendium lub innego świadczenia przysługującego za czas niezdolności do pracy.

Stosownie dalej do treści art. 9 ust. 1 w/w ustawy zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Z treści powołanych przepisów jednoznacznie zatem wynika, iż zasiłek chorobowy
z ubezpieczenia wypadkowego (w wysokości 100% podstawy wymiaru) przysługuje ubezpieczonemu wówczas, gdy niezdolność do pracy ubezpieczonego została spowodowana wypadkiem przy pracy, lub chorobą zawodową.

W niniejszej sprawie okolicznością bezsporną był zarówno fakt podlegania przez ubezpieczonego ubezpieczeniom społecznym, w tym ubezpieczeniu wypadkowemu, z tytułu zatrudnienia w (...) Bank (...) S.A. w W. (poprzednio: Bank (...) S.A. we W.) jak i fakt niezdolności ubezpieczonego do pracy okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. a następnie od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. oraz, że za w/w okres płatnik (odwołujący) dokonał wypłaty na rzecz ubezpieczonego zasiłku chorobowego
z funduszu wypadkowego w wysokości: 2.402,40 zł za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz 8.492,40zł za okres od 02.08.2016r. do 31.08.2016r.

Kwestią sporną było natomiast stwierdzenie, czy zdarzenie z dnia 07.10.2015r. stanowiło wypadek przy pracy (czy ubezpieczony doznał w jego wyniku urazu wywołanego przyczyną zewnętrzną) – jak podnosił odwołujący czy też nie – jak twierdził organ rentowy oraz czy niezdolność ubezpieczonego do pracy w okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r.
a następnie od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. ma związek z urazami doznanymi w wyniku zdarzenia z dnia 07.10.2015r. co skutkowałoby prawem ubezpieczonego do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego.

Z uwagi na powyższe zważyć należy, iż art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002r.
o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych wskazuje, że za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1. podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;

2. podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;

3. w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy, a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Z treści powołanej regulacji wynika, że elementami koniecznymi uznania zdarzenia za wypadek przy pracy są nagłość zdarzenia, wywołanie zdarzenia przyczyną zewnętrzną, skutek powodujący uraz lub śmierć oraz pozostawanie w związku z wykonywaną pracą.

Nagłość charakteryzuje się czymś nieprzewidywalnym, nieoczekiwanym, oraz raptownym. Powyższa cecha musi dotyczyć samego zdarzenia, a nie skutku pod postacią urazu lub śmierci. Ponadto zdarzenie spełniające kryterium ,,nagłości” musi zostać wywołane przyczyną zewnętrzną, co oznacza, że nie może pochodzić z organizmu ubezpieczonego dotkniętego zdarzeniem. Przyczyna ta winna być jednocześnie źródłem urazu lub śmierci ubezpieczonego.

Jako zewnętrzną przyczynę sprawczą wypadku przy pracy należy rozumieć każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego zdolny – w istniejących warunkach – do wywołania szkodliwych skutków. Wymaganie, aby uraz został spowodowany czynnikiem zewnętrznym wskazuje na konieczność związku przyczynowego między urazem i czynnikiem pochodzącym spoza organizmu poszkodowanego, przy czym czynnik ten ma zadziałać
w ramach nagłego zdarzenia wywołanego przyczyną zewnętrzną. Ten element należy rozumieć w ten sposób, że wypadek przy pracy musi być wywołany taką przyczyną, zaś uraz spowodowany wypadkiem jest skutkiem działania czynnika zewnętrznego, pochodzącego spoza organizmu poszkodowanego.

Zauważyć ponadto należy, że przez zakres ,,zwykłych czynności” należy rozumieć czynności, które ubezpieczony wykonuje na bieżąco w toku wykonywania swojej pracy oraz zachowania bezpośrednio poprzedzające samo wykonywanie pracy, jak np. przygotowanie swojego stanowiska pracy, przygotowanie sprzętu i narzędzi do wykonywania prowadzonej działalności.

Ponadto ustawa wypadkowa nie wymaga, aby omawiany związek musiał odnosić się bezpośrednio do samego świadczenia pracy. Nagłe zdarzenie powodujące uraz lub śmierć ubezpieczonego nie musi więc nastąpić w czasie pracy i w miejscu pracy, lecz może mieć miejsce w dowolnym czasie i miejscu, pod warunkiem, że pozostaje w związku z rodzajem pełnionej przez ubezpieczonego pracy. Dla ustalenia związku zdarzenia z pracą wystarczy zatem stwierdzenie, że wypadek pozostawał w związku czasowym, miejscowym lub funkcjonalnym z pełnioną pracą, prowadzoną działalnością (tak: „Pojęcie wypadku przy pracy”, Teza nr 3, opubl. w PiZS/2003/3/8).

Podkreślenia przy tym wymaga, iż zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy
z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy
i chorób zawodowych, Zakład odmawia przyznania świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego
w przypadku, gdy protokół powypadkowy lub karta wypadku zawierają stwierdzenia bezpodstawne.

W niniejszej sprawie, jak wynika z poczynionych ustaleń faktycznych, ubezpieczony w dniu zdarzenia, tj. w dniu 07.10.2015r., rozpoczął pracę o godz. 8:00 i co istotne po włączeniu komputera zajął się wykonywaniem przypisanych mu zadań. Podczas wykonywania tych czynności chcąc rozprostować ręce przeciągnął się i wówczas złapał się za prawy bark, w którym poczuł ból. Co równie istotne po zaistniałym zdarzeniu udał się do centrum M., skąd został przewieziony na Szpitalny Oddział Ratunkowy, szpitala przy ulicy (...) we W., gdzie stwierdzono u niego zwichnięcie stawu barkowego (nawrotowe).

Jak wynika przy tym z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii (chirurgii urazowo – ortopedycznej) rozpoznał on u ubezpieczonego stan po zwichnięciu barku prawego w przebiegu nawykowego zwichnięcia (przedniej niestabilności) barku oraz stan po leczeniu operacyjnym nawykowego zwichnięcia barku prawego (nawrotowej przedniej niestabilności stawu ramienno-łopatkowego). Biegły sądowy zaznaczył przy tym, że w dniu 07.10.2015r. ubezpieczony doznał zwichnięcia barku prawego a jednocześnie podał, że zwichnięcie to nie było następstwem urazu, gdyż było to kolejne zwichnięcie w przebiegu nawrotowego zwichnięcia po przebytym przed wielu laty (według dokumentacji 2008 r.) urazowym zwichnięciu. Podał także, że nie było przyczyny zewnętrznej urazu barku (zwichnięcia)
w dniu 07.10.2015r., która uzasadniałaby uznanie zdarzenia za wypadek podczas pracy. Biegły sądowy z zakresu ortopedii podkreślił nadto, że niezdolność do pracy w okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. wynikała ze zwichnięcia barku prawego (zaostrzenia przewlekłego schorzenia stawu barkowego – nawykowego zwichnięcia) jak również, że niezdolność do pracy w okresie od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. była spowodowana planowym leczeniem operacyjnym nawykowego zwichnięcia barku prawego (bez związku ze zdarzeniem z dnia 07.10.2015r.).

Z treści w/w opinii biegłego sądowego wynika zatem jednoznacznie, że zwichnięcie barku prawego jakiego ubezpieczony doznał w dniu 07.10.2015r. nie było urazem wywołanym przyczyną zewnętrzną a jedynie kolejnym zwichnięciem w przebiegu nawrotowego zwichnięcia po przebytym przed wielu laty urazowym zwichnięciu.

Sąd w całości podzielił stanowisko zawarte w złożonej przez biegłego opinii, która spełniała wszelkie wymogi stawiane tego typu dowodom. W niniejszej sprawie stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy wymagało uzyskania wiadomości specjalnych, jakimi nie dysponował Sąd, i musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłego. Złożona zaś przez biegłego opinia była rzetelna, wyczerpująca i logicznie uzasadniona w związku
z czym nie budziła żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu. Co istotniejsze biegły sporządził opinię po badaniu ubezpieczonego oraz na podstawie dokumentacji medycznej
i uzyskanego wywiadu. Nadto, dokonując oceny opinii złożonej przez biegłego sądowego ortopedę, Sąd zważył, iż opinia została doręczona wszystkim stronom postępowania, przy czym żadna ze stron nie złożyła do opinii żadnych zastrzeżeń.

Z powyższych przyczyn Sąd dał wiarę opinii złożonej przez biegłego sądowego
w całości jako rzetelnej i wyczerpującej, a przy tym sporządzonej zgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia zawodowego i dającej odpowiedź na sformułowane
w tezie dowodowej pytania. W trakcie postępowania nie ujawniły się również żadne okoliczności mogące podważyć zaufanie do wiedzy, rzetelności lub bezstronności biegłego .

Dokonując ustaleń stanu faktycznego w sprawie Sąd oparł się także na dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy w tym w aktach ZUS, bowiem żadna ze stron nie podważyła skutecznie ich prawdziwości i wiarygodności. Jednocześnie Sąd obdarzył walorem wiarygodności zeznania złożone przez ubezpieczonego, bowiem były one spójne, logicznie uzasadnione a przy tym znajdowały również potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym
w sprawie materiale dowodowym.

W treści opinii biegły sądowy z zakresu ortopedii wskazał, że doznane przez ubezpieczonego w dniu 07.10.2015r. zwichnięcie barku prawego nie było następstwem urazu wywołanego przyczyną zewnętrzną, która uzasadniałaby uznanie zdarzenia za wypadek podczas pracy. Co przy tym istotne biegły sądowy z zakresu ortopedii podkreślił, że niezdolność do pracy (ubezpieczonego) w okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. wynikała ze zwichnięcia barku prawego jak również, że niezdolność do pracy w okresie od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. była spowodowana planowym leczeniem operacyjnym nawykowego zwichnięcia barku prawego - bez związku ze zdarzeniem z dnia 07.10.2015r.

Tym samym brak było podstaw nie tylko do uznania zdarzenia z dnia 07.10.2015r. za wypadek przy pracy – wobec braku urazu wywołanego przyczyną zewnętrzną ale i w konsekwencji, wobec treści art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, do przyznania ubezpieczonemu Ł. S. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. z ubezpieczenia wypadkowego – wobec faktu, że jego niezdolność do pracy w w/w okresie nie została spowodowana wypadkiem przy pracy.

W konsekwencji zaś powyższego uznać należało, że płatnik (odwołujący – wówczas działający pod (...) Bank (...) S.A. we W.) bezpodstawnie wypłacił ubezpieczonemu zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r.

Ponieważ przy tym, jak wynika z zgromadzonego materiału dowodowego w 2015 roku ubezpieczony był niezdolny do pracy jedynie w okresie od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. zaś w 2016 roku w okresie od 26.07.2016r. do 28.07.2016r., w dniu 29.07.2016r. a następnie od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. to niewątpliwie, wobec treści art. 92 § 1 pkt 1 k.p., za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. (10 dni w roku kalendarzowym 2015) oraz za okres od 26.07.2016r. do 28.07.2016r., za dzień 29.07.2016r. a następnie za okres od 02.08.2016r. do 30.08.2016r. (z dniem 30.08.2016r. ubezpieczony wykorzystał okres 33 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym 2016) ubezpieczonemu przysługiwało prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy.

Za dzień 31.08.2016r. ubezpieczonemu przysługiwał natomiast zasiłek chorobowy
z ubezpieczenia chorobowego, a to wobec treści art. 8 w zw. z art. 9 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (t. jedn. Dz. U. z 2017r., poz. 1368).

Ponieważ przy tym płatnik (odwołujący) dokonał wypłaty na rzecz ubezpieczonego zasiłku chorobowego z funduszu wypadkowego w wysokości: 2.402,40 zł za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz 8.492,40zł za okres od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. (łącznie: 10.894,80zł) zaś wysokość należnego ubezpieczonemu za dzień 31.08.2016r. zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego wynosiła - jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji - 226,46zł, uznać należało, iż odwołujący (wówczas działający pod (...) Bank (...) S.A. we W.) bezpodstawnie wypłacił ubezpieczonemu zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 07.10.2015r. do 16.10.2015r. oraz od 02.08.2016r. do 31.08.2016r. w kwocie 10.668,34zł (10.894,80zł – 226,46zł).

Uwzględniając powyższe brak było podstaw do uwzględnienia odwołania.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie przepisu art. 477¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie odwołującego oddalił. (punkt I wyroku)

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zawarte w punkcie II wyroku Sąd oparł na treści art. 108 k.p.c. i art. 98 k.p.c. oraz art. 113 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych. W toku postępowania tymczasowo ze środków Skarbu Państwa poniesione zostały wydatki, w kwocie 151,92 zł, w związku z opinią biegłego sądowego. Wobec oddalenia odwołania w całości nie budzi wątpliwości, iż odwołujący jest stroną, która postępowanie przegrała co winno uzasadniać obciążenie go kosztami postępowania w sprawie w tym wydatkami poniesionymi tymczasowo przez Skarb Państwa.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE