UZASADNIENIE

Pozwem w sprawie niniejszej powódka E. C. wniosła o ustalenie, że wierzytelność w wysokości 102.560,66 zł przysługująca pozwanemu (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu wobec powódki, wynikająca z umowy zawartej z (...) S.A. objęta numerem sprawy (...), nie istnieje w całości. Nadto wniosła o przyznanie pełnomocnikowi powódki kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu, oświadczając, iż koszty te nie zostały poniesione w całości ani w części. Powódka wskazała, że pozwany od dłuższego czasu kieruje do niej pisma w których wnosi o zawarcie ugody, wzywa do zapłaty, przypomina o płatnościach, w przedmiocie rzekomego roszczenia opiewającego na kwotę 102.560,66 złotych. Dodatkowo strona powodowa systematycznie odbiera od pozwanego połączenia telefoniczne, w których jest informowana o w/w zadłużeniu. Działania pozwanego przyjmują również postać wiadomości sms kierowanych do powódki, których treścią są monity w kwestii zapłaty należności.

Egzemplifikacją w/w działań jest m.in. wysłanie przez pozwanego do powódki w dniu 01.12.2017 roku pisma - zaproszenie do zawarcia ugody na kwotę 102.560,66 złotych, a także wiadomości sms. Powódka nie wie na jakiej podstawie ma zapłacić żądaną kwotę pozwanemu. Powódka wskazuje przy tym, że nie jest to jedyne wezwanie do zapłaty wystawione przez pozwanego, jak i nie są to jedyne wiadomości sms do niej adresowane. Powódka wyraźnie kwestionuję zasadność roszczenia pozwanego w całości. Zdaniem powódki, pozwany nie udowodnił, aby przysługiwała mu wobec niej taka wierzytelność. Pozwany natomiast cyklicznie występuje wobec powódki z różnymi pismami, które mają ją skłonić do zapłaty jakiejkolwiek kwoty (ratalnie lub w całości). Celem takiego postępowania w ocenie powódki jest jedynie uzyskanie świadczenia, które mu nie przysługuje. Powódka jednocześnie obawia się, że działania pozwanego mogą przybrać i formę powództwa o zapłatę w elektronicznym postępowaniu upominawczym - a z uwagi na problemy z doręczaniem przesyłek pod adresem powódki - uzyskanie przez pozwanego prawomocnego nakazu zapłaty (w razie nieodebrania korespondencji). Powódka obawia się w takiej sytuacji, że nie będzie miała możliwości zaskarżenia wydanego nakazu zapłaty, a co za tym idzie wdania się w spór merytoryczny co do rzeczywistego istnienia roszczenia.

(pozew k.4-5)

Z odpowiedzi na pozew wynikało, że pozwany domaga się oddalenia powództwa, wobec tego że zapadł wyrok obejmujący wierzytelność objętą wezwaniami do zapłaty. Jednocześnie wskazał, że wezwania kierowano do powódki na skutek nieprawidłowego zweryfikowania stanu sprawy.

(odpowiedź na pozew k.33-34)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2016 roku Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie sygn.akt IC1695/14 zasądził od E. C. na rzecz (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego kwotę 80.121,91 złotych z ustawowymi odsetkami. Zasądzoną należność rozłożono na raty w kwotach po 300 złotych każda. Raty ustalone wyrokiem sądu powódka reguluje regularnie.

(wyrok k.201 akt IC1696/14, okoliczności przyznane przez pozwanego)

Powódka zaczęła otrzymywać drogą pocztową, drogą sms i telefoniczną wezwania do zapłaty należności. W przypadku kontaktu telefonicznego każdorazowo żądano od powódki podania swoich danych osobowych, mimo że nie wiedziała z kim rozmawia. W kolejnej rozmowie podała, że zapadł wyrok obejmujący jedyną służącą pozwanemu wobec niej należność i zgodnie z jego treścią spłaca zobowiązania. W rozmowie uzyskała potwierdzenie, że przekazana przez nią informacja zostanie zweryfikowana. Mimo podania tych informacji rozmówcy działającemu z polecenia pozwanego, nadal była nękana telefonami o różnych porach dnia. Nadto pismem z dnia 1 grudnia 2017 roku wezwaną ją do zawarcia ugody.

(zaproszenie do ugody k.6, wydruk sms k.7,8 okoliczności przyznane przez pozwanego)

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 189k.p.c. powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Dokonując oceny powództwa, sąd w pierwszej kolejności bada, czy po stronie powoda istnieje interes prawny w wytoczeniu powództwa.

Interes prawny w wytoczeniu powództwa istnieje wtedy, kiedy w inny sposób strona nie może uzyskać ochrony.

Powódka mimo, że na skutek prawomocnego wyroku sądu, zgodnie z jego treścią wykonywała nałożone obwiązki, była przez długi czas przez pozwanego wzywana do zapłaty, zobowiązywano ją do ujawniania danych osobowych, proponowano zawarcie ugody, wskazywano że sprawą powódki zajmuje się zespół windykacji. Powódka poinformowała pracowników pozwanego, iż jedyna przysługująca pozwanemu wierzytelność jest objęta wyrokiem sądu i przez nią spłacana. Mimo złożonych przez pracowników pozwanego deklaracji o podjęciu działań zmierzających do weryfikacji podanych przez powódkę okoliczności, żądania zapłaty były kontynuowane.

Powódka, która jest traktowana przez pozwanego jako dłużniczka, nie ma możliwości wystąpienia z powództwem o zapłatę. Zatem powództwo o ustalenie jest akcją procesową, której skutkiem może być zobowiązanie pozwanego do zaniechania działań skierowanych do powódki. Stwierdzenie braku interesu prawnego w wystąpieniu z niniejszym powództwem, zamykałoby powódce drogę do ochrony przed działaniami pozwanego i narażało ją na dalsze działania z jego strony.

Dlatego sąd uznał, że po stronie powódki istnieje interes prawny w wytoczeniu powództwa.

Pozwany w złożonej odpowiedzi na pozew przyznał, że podejmował działania windykacyjne wobec powódki. Jednocześnie wskazał, że powyższe nastąpiło na skutek nieprawidłowego zweryfikowania przysługujących mu wierzytelności.

Sąd w składzie niniejszym, w pełni podziela pogląd zaprezentowany w wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku - I Wydział Cywilny z dnia 14 lutego 2018 r.,I ACa 800/17(publ.Legalis) w którym wskazano, że o istnieniu interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. decyduje faktyczna, konkretna potrzeba ustalenia. Potrzeba ta zaś niewątpliwie występuje wówczas, kiedy ustalenie prowadzi do definitywnego rozwiązania problemów tej strony i chroni ją również na przyszłość przed kontrposunięciami strony przeciwnej.

Mając na uwadze powyższe rozważania, sąd ustalił, iż wierzytelność objęta wezwaniami nie istnieje, bowiem powódka jest obowiązana do zapłaty pozwanemu jedynie należności objętej prawomocnym wyrokiem sądu.

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c. Wynagrodzenie pełnomocnika ustalono w oparciu o rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu. (Dz.U. 2016 r., poz. 1715)

Na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2018.0.300 t.j.) orzeczono o brakującej części opłaty sądowej.