WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 kwietnia 2019 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewelina Wolny

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

przy udziale Asesora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Anny Szelugi – Skłodowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 23 lipca, 14 września, 17 października, 13 listopada 05 grudnia 2018 roku, 09 stycznia, 23 stycznia, 19 lutego, 13 marca i 05 kwietnia 2019 roku sprawy P. S. (1)

syna J. i H. z domu N., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 30 marca 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od K. K. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do K. K. samochodu marki O. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

II. w dniu 31 marca 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od G. O. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do G. O. samochodu marki A. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

III. w dniu 31 marca 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od P. S. (2) korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do J. S. samochodu marki F. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...) wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

IV. w dniu 5 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od I. M. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do I. M. samochodu marki V. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

V. w dniu 6 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od A. P. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do A. P. samochodu marki S. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

VI. w dniu 7 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od E. W. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do E. W. samochodu marki F. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

VII. w dniu 7 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od R. M. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do K. M. samochodu marki B. o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

VIII. w dniu 7 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od R. M. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do K. M. samochodu marki B. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...) wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

IX. w dniu 7 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od M. B. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do U. B. samochodu marki T. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

X. w dniu 7 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), w związku z pełnioną funkcją publiczną diagnosty uprawnionego do przeprowadzania badań technicznych pojazdów z Podstawowej Stacji Diagnostycznej (...) P. S. (1) z/s w S., przyjął od Z. C. korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 98 zł wynikającej z wysokości opłaty za przeprowadzone badanie, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa określonych w Rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015r., poz. 776), polegające na odstąpieniu od przeprowadzenia badania technicznego należącego do Z. C. samochodu marki B. (...) o nr rej. (...), a mimo to poświadczenia – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu o serii i nr (...)wpisu o pozytywnym wyniku rzekomo przeprowadzonego okresowego badania technicznego, a także dokonanie tożsamego wpisu w Rejestrze (...) prowadzonym w systemie informatycznym,

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

przy czym czynów tych dopuścił się w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, tj. w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk

I. oskarżonego P. S. (1) w ramach czynów zarzucanych mu punktach IV, VIII i X uznaje za winnego tego, że:

- w dniu 05 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym (...)pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) należącym do I. M. wpisu o pozytywnym wyniku przeprowadzonego w dniu 05 kwietnia 2016 roku okresowego badania technicznego pojazdu , pomimo nie przeprowadzenia tego badania we wskazanej dacie,

- w dniu 07 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjnym: (...) pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...) należącym do K. M. wpisu o pozytywnym wyniku przeprowadzonego w dniu 07 kwietnia 2016 roku okresowego badania technicznego pojazdu, pomimo nie przeprowadzenia badania technicznego we wskazanej dacie,

- w dniu 07 kwietnia 2016 roku przy ul. (...) w S., woj. (...), poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne poprzez dokonanie w dowodzie rejestracyjny (...)pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...) należącego do Z. C. wpisu o pozytywnym wyniku przeprowadzonego w dniu 07 kwietnia 2016 roku okresowego badania technicznego pojazdu, pomimo nie przeprowadzenia badania technicznego we wskazanej dacie, przy czym czynów tych dopuścił się tych dopuścił się w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności, tj. popełnienia ciągu przestępstw w art. 271 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to z mocy art. 271 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk skazuje go na karę 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny z ustaleniem stawki dziennej na 15 (piętnaście) zł,

II. uniewinnia oskarżonego od popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach I- III, V – VII i IX,

III. na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w całości oraz opłatę w kwocie 375 (trzysta siedemdziesiąt pięć) zł

UZASADNIENIE

P. S. (1) został oskarżony o to, że:

tj. o czyn określony w art. 228 § 3 kk w zb. z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

przy czym czynów tych dopuścił się w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, tj. w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony P. S. (1) od 2006 roku prowadził działalność gospodarczą w zakresie naprawy pojazdów, prac blacharskich i lakierniczych, zaś w 2012r., po uzyskaniu decyzji nr (...) Dyrektora Transportowego Dozoru (...) z 16 czerwca 2011r. potwierdzającej posiadanie wyposażenia i warunków lokalowych zgodnie z wymaganiami odpowiednio do zakresu przeprowadzanych badań przez przedsiębiorców prowadzących podstawową stację kontroli pojazdów zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1a i b ustawy Prawo o ruchu drogowym (vide k. 120) uruchomił dodatkowo stację kontroli pojazdów o nazwie (...) Podstawowa Stacja Kontroli Pojazdów. Nabywając decyzją Starosty (...) z dnia 10 stycznia 2013 roku uprawnienia diagnosty nr (...) (vide k. 121), czynności te wykonywał wyłącznie samodzielnie, zatrudniając ponadto do pięciu pracowników, między innymi M. W. (1).

Powyższą działalność oskarżony prowadził na nieruchomości położonej przy ul. (...) w S., za skrzyżowaniem z ulicą (...). Teren ten był ogrodzonej siatką, wjazd na posesję prowadził przez dwuskrzydłową bramę, po przejechaniu skrzyżowania, od ul. (...) bądź od strony położonego po przeciwnej stronie ul. (...) nieogrodzonego terenu zabudowanego pomieszczeniami magazynowymi, nawierzchnie obu dróg dojazdowych do listopada 2018r. były nieutwardzone. W lewej i środkowej części parterowego budynku mieściły się pomieszczenia warsztatowe, w ich wnętrzu mogło znajdować się równocześnie łącznie do 10 samochodów, po prawej stronie znajdowała się siedziba stacji diagnostycznej, wyposażonej w jednostanowiskowy kanał samochodowy, po prawej stronie od bramy wjazdowej umieszczono kanapę koloru jasnego dla oczekujących klientów, bezpośrednio za nią znajdowały się drzwi do pomieszczenia biurowego, częściowo oszklonego, umożliwiającego fragmentaryczną obserwację czynności diagnostycznych. W pomieszczeniu tym, posiadającym także odrębne wejście z zewnątrz, wyposażonym między innymi w kasę fiskalną i komputer, wykonywane były czynności związane z obsługą klientów, wystawianiem paragonów i faktur, przyjmowaniem należności, leżące w gestii siostry oskarżonego M. S..

Teren przed budynkiem, częściowo wyłożony kostką, posiadał czternaście wyznaczonych liniami stanowisk postojowych, ponadto prostopadle do prawej części ogrodzenia, przy znajdującym się na wprost bramy wjazdowej garażu, pomiędzy bramami wjazdowymi do poszczególnych pomieszczeniem, a także wokół położonego w bezpośrednim sąsiedztwie warsztatu blacharsko – lakierniczego Z. D., mogło parkować łącznie około 40 samochodów, częściowe ogrodzenie wzdłuż obu budynków umożliwiało zarazem przemieszczanie pojazdów w obrębie placu, bez konieczności opuszczania posesji.

Znacząca większość znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. (...) aut należała do klientów oskarżonego, oczekując na wykonanie naprawy bądź odbiór przez właściciela, niejednokrotnie przez kilka dni, a nawet tygodni, w zależności od zakresu planowanych prac, ilości klientów , a także dyspozycji czasowej i możliwości finansowych właścicieli samochodów. Przeglądy techniczne samochodów wykonywane przez oskarżonego w około 80% przypadków połączone były ze świadczonymi przez niego bądź jego pracowników usługami z zakresu mechaniki pojazdowej, zazwyczaj po dokonanej naprawie bądź w trakcie bardziej czasochłonnych prac blacharskich, nie wpływających na ocenę stanu technicznego auta. Zdarzały się także sytuacje diagnozowania przez oskarżonego usterki w trakcie samego przeglądu, była ona usuwana bądź przez niego samego bądź przez klienta we własnym zakresie, w przypadku drobnych awarii po naprawie P. S. (1) niejednokrotnie odstępował od powtórnego przeglądu. Same czynności sprawdzające, przeprowadzane po wjeździe pojazdu na stanowisko diagnostyczne, były wykonywane zarówno w obecności klientów, jak i pod ich nieobecność, zajmowały około 30 minut, płatności nie dokonywano z góry, w przypadku przeglądów połączonych z naprawą koszt wykonania przeglądu, wynoszący w 2016 roku 98 zł, był doliczany do ceny całej usługi świadczonej przez przedsiębiorstwo oskarżonego.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1) na k. 316 – 317, zeznania świadków: M. W. (1) na k. 339v do słów „nie zwracał” i od słów „zdarzały się sytuacje” do słów „podbijany przegląd”, Z. D. na k. 339v – 340, M. S. na k. 344v, K. K. na k. 38v i k. 318v – 319, A. P. na k. 42v i k. 319 – 319v, R. M. na k. 224v – 225 i k. 324v – 325, P. S. (2) na k. 95v i k. 325 – 325, G. O. na k. 238v i k. 326v, M. W. (2) na k. 326v – 327, A. M. na k. 221v i k. 325v – 326 w części dotyczącej procedury przeglądu, protokół oględzin na k. 159 – 160, dokumentacja fotograficzna na k.161 – 163, płyta na k. 168, informacja (...) na k. 183, protokół oględzin na k. 355 - 356)

W dniach od 29 marca do 01 kwietnia 2016r. i od 04 do 07 kwietnia 2016r. kamera zainstalowana za skrzyżowaniem ulic (...), rejestrowała między innymi widok części posesji stanowiącej siedzibę prowadzonej przez oskarżonego działalności, w tym pojazdów zaparkowanych przy ogrodzeniu od strony ulicy (...) i fragmentu budynku, bez widocznego wnętrza pomieszczenia stacji diagnostycznej i wjazdu doń, zasłoniętego stojącymi na placu samochodami. Pole widzenia kamery obejmowało także bramę wjazdową na teren posesji oraz wjeżdżające i wyjeżdżające pojazdy, przy czym auta poruszające się prostopadle do ulicy (...), przejeżdżające przez plac znajdujący się naprzeciwko budynku, po drugiej stronie ulicy (...), widoczne były jedynie bokiem, w sposób utrudniający lub uniemożliwiający ich identyfikację na podstawie numerów rejestracyjnych.

(vide płyty na k. 19, protokół oględzin nagrania na k. 22 – 24)

W powyższym okresie na stacji diagnostycznej (...) przeprowadzono przeglądy techniczne 77 pojazdów. W dniach poszczególnych badań, zgodnie z datami wpisanymi w dowodach rejestracyjnych i odnotowanymi w systemie informatycznym, nie stwierdzono przekroczenia bramy wjazdowej przedmiotowej posesji przez następujące pojazdy:

1. O. (...) nr rej. (...) należący do K. K. w dniu 30 marca 2016r.

2. F. (...) nr rej. (...) należący do J. S. w dniu 31 marca 2016r.,

3. A. (...) nr rej. (...) należący do G. O. w dniu 31 marca 2016r.

4. V. (...) nr rej. (...) należący do I. M. w dniu 05 kwietnia 2016r.,

5. S. (...) nr rej. (...) należący do A. P. w dniu 06 kwietnia 2016r.,

6. F. (...) nr rej. (...) należący do M. W. (2) w dniu 07 kwietnia 2016r.,

7. B. (...) nr rej. (...) należący do K. M. w dniu 07 kwietnia 2016r.

8. T. (...) nr rej. (...) należący do U. B. w dniu 07 kwietnia 2016r.

9. B. (...) nr rej. (...) należący do Z. C. w dniu 07 kwietnia 2016r.

Samochód marki B. (...) o nr rej. (...), należący do K. M., wjechał na teren posesji przy ul. (...) o godz. 9.43 w dniu 07 kwietnia 2016r. i opuścił ją o tego samego dnia o godz. 9.45, badanie technicznego tegoż pojazdu odnotowano jako przeprowadzone w dniu 07 kwietnia 2016r. o godz. 10.43.

I. M. i Z. C. nie korzystali z usług zakładu mechaniki pojazdowej prowadzonego przez oskarżonego.

(dowód: zeznania: I. M. na k. 215v – 216 i k. 351 – 351v, M. O. na k. 354 – 354v, Z. C. na k. 74v i k. 319v do słów „samochód do przeglądu” na k. 320 i od słów „napraw blacharskich” do słów „napraw blacharskich” wykaz na k. 3-14, płyta na k. 2, wydruk z rejestru badań technicznych przekazany po przeszukaniu 101 – 103 i k. 104 – 115, protokół przeszukania na k. 87 – 88, płyty na k. 19, protokół oględzin nagrania na k. 22 – 24, protokół zatrzymania paragonów k. 116 – 118, paragony zapisane za nr 18/18 księgi przechowywanych przedmiotów Sądu Rejonowego w Szczytnie)

Kontrola prowadzonej przez P. S. (1) stacji diagnostycznej, przeprowadzona w dniu 20 grudnia 2016r., nie wykazała żadnych nieprawidłowości.
(dowód: dokumentacja z kontroli na k. 127 – 141)

Oskarżony P. S. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, iż po nabyciu w 2013r. uprawnień diagnosty samochodowego sam wykonuje przeglądy w stacji kontroli pojazdów, otwartej od 2012r., połączonej z prowadzonym od 2006r. warsztatem naprawy samochodów i montażu instalacji gazowych, w 2016r. zatrudniał pięciu pracowników. Podał, że przedmiotową działalność prowadzi na posesji dzielonej z zakładem blacharsko – lakierniczym sąsiada, zazwyczaj znajduje się na niej około 30 – 40 samochodów, w większości jego klientów, przyjeżdżających na ogół w celu naprawy auta i wykonania jego przeglądu po usunięciu awarii. Podkreślił zaskoczenie przyjazdem policji, żądającej dokumentacji przeglądów samochodów wykonanych w 2016r., a także podejrzenie, że może chodzić o pojazd pochodzący z kradzieży. Kategorycznie wykluczył, by wykonywał fikcyjne przeglądy, bez poddania samochodu diagnostyce, za które otrzymywał łapówki. Zaznaczając, iż z uwagi na upływ czasu, przekraczający dwa lata i sześć miesięcy, nie kojarzy wszystkich aut wymienionych w akcie oskarżenia, nie wykluczył sytuacji dokonania wpisu w dowodzie rejestracyjnym i systemie informatycznym w innej dacie niż faktyczny czas wykonania przeglądu. Podkreślił, że samochody oczekujące na naprawę pozostawały na placu od kilku godzin do kilku miesięcy, przy czym klienci często już w trakcie naprawy prosili o wykonanie przeglądu, z uwagi na planowane przerejestrowanie auta lub dla celów ubezpieczeniowych. Opisał, iż zazwyczaj przed naprawą pojazdu przejeżdżał przez ścieżkę diagnostyczną, następnie właściciel auta był informowany o zakresie prac i ich wycenie, samochód był pozostawiany na terenie posesji, naprawiany według kolejności, po czym przechodził przegląd na ścieżce diagnostycznej, trwający około 30 minut. Przyznał zarazem, że w przypadku stwierdzenia w trakcie przeglądu konieczności wymiany drobnego elementu, takiego jak wahacz, po jego wymienianie pojazd po raz drugi nie przechodził ponownej diagnostyki. Dodał, iż drobne usterki były usuwane zazwyczaj tego samego dnia i tego też dnia była wpisywana data przeglądu, w innych przypadkach data ta była nanoszona dnia następnego.

Podniósł ponadto, iż poza uzależnieniem okresu postoju danego pojazdu od zakresu napraw oraz ilości klientów, moment zabrania samochodu z posesji wynikał także z dysponowania czasem przez właściciela, zdarzało się także, że naprawione już auta pozostawały na terenie posesji do czasu uiszczenia należności za naprawę.

Odnosząc się kolejno do stawianych mu zarzutów, wskazał, że większość samochodów była przez niego naprawiana, przy czym prace blacharskie, wykonywanych z reguły wiosną, po sezonie zimowym, zajmowały co najmniej kilka dni. Tego rodzaju naprawy wykonywał w pojeździe A. P., ten samochód stał u niego dłużej i więcej niż jeden raz.

Wyjaśnił również, iż R. M. jest jego dobrym znajomym, zawsze przyjeżdżał do niego ze wszystkimi swoimi autami, prosząc o kompleksowe usługi, przy czym on sam, sprawdzając w dowodzie rejestracyjnym zbliżającą się datę wykonania przeglądu, sam go przeprowadzał, nie konsultując się z właścicielem, jedynie informując go o doliczeniu należności do wartości napraw. Nie potrafiąc przypomnieć sobie konkretnych dat wykonania przeglądów pojazdów należących do wyżej wymienionego kolegi lub jego żony, K. M., powołał się na prace związane z usuwaniem żywicy z samochodu marki B. (...), trwające przez jakiś czas, w tym też okresie mógł być wykonany i odnotowany przegląd auta. Nie był zarazem w stanie wytłumaczyć powodu wyjazdu powyższego pojazdu z posesji po upływie niespełna 2 minut w dniu 7 kwietnia 2016r., zaznaczając, iż w tym czasie niż zdążyłby wprowadzić danych auta do systemu, nie wiedział także, skąd wynikła data w dowodzie rejestracyjnym i systemie informatycznym. Ustosunkowując się do drugiego z pojazdów państwa M., nieobecnego na nagraniu z dnia 07 kwietnia 2016r., podał, że prawdopodobnie pozostawiono je wcześniej do naprawy, gdyż właściciel chciał mieć auto kompleksowo przygotowane po zimie, z uwagi na wielość klientów samochód ten mógł oczekiwać na swoją kolej nawet kilka dni, nadmienił przy tym, że R. M., mieszkający w odległości około 300 metrów od stacji diagnostycznej, zawsze dysponował więcej niż jednym autem, nigdy nie kazał mu się śpieszyć.

Powołując się na czynności związane z samochodem innego sąsiada, M. W. (2), zaznaczył natomiast, że dobrze je zapamiętał, pojazd ten, typu kamper, przygotowywał kilka razy przed wyjazdami właściciela do Skandynawii. Nie potrafił zarazem określić, czy pojazd ten wjechał na ścieżkę diagnostyczną w dniu 7 kwietnia 2016r.

Podał ponadto, iż zna bardzo dobrze P. S. (2), zawsze zajmował się jego samochodami, naprawiał także należący do jego krewnego pojazd marki F. (...). Rozpoznał również nazwisko M. B. jako kolegi swego byłego pracownika, dodając, iż to właśnie z nim właściciel auta umawiał się na naprawy, prawdopodobnie stał wcześniej na jego posesji, podobnie jak 80% aut, w których przegląd był połączony z wykonaniem usług z zakresu mechaniki. Jako nic mu nie mówiące określił natomiast nazwiska Z. C. i I. M., nie kojarząc należącego do niej (...), przybyłego z zagranicy, podobnie jak pojazdu marki B. (...).

Wyraził także ubolewanie, iż sam nie zainstalował kamer obejmujących cały teren posesji, zwracając uwagę, iż na załączonych do akt nagraniach nie jest widoczny wjazd na ścieżkę diagnostyczną ani drzwi prowadzące do pomieszczenia biurowego, pole widzenia kamery nie obejmuje całego placu, zaś jej usytuowanie prostopadle do bramy wjazdowej uniemożliwia identyfikację samochodów nadjeżdżających z jej prawej strony, gdyż zarówno same auta, jak i ich tablice rejestracyjne, są widoczne jedynie częściowo.

(vide wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1) na k. 316 – 317).

Sąd zważył, co następuje:

Powyższym wyjaśnieniom oskarżonego, w zakresie wykluczającym przyjmowanie korzyści majątkowych w zamian za potwierdzenie wykonania przeglądu bez fizycznej obecności samochodu na terenie stacji diagnostycznej, a także w części charakteryzującej procedurę przeglądów technicznych wykonywanych na prowadzonej przez niego (...) przy ul. (...) w S., nie sposób odmówić wiarygodności, z uwagi na niemożność ich skutecznego podważenia w oparciu o zebrany w toku postępowania materiał dowodowy.

Na podkreślenie w szczególności zasługuje brak wystarczających podstaw do przypisania P. S. (1) dokonywania wpisów potwierdzających pozytywny wynik badania technicznego auta przy jednoczesnym odstąpieniu od procedury diagnostycznej bądź jakiekolwiek styczności z pojazdem, a także do żądania lub przyjmowania w związku z powyższym procederem korzyści majątkowej od osób wskazanych w akcie oskarżenia. Uzyskaniu adnotacji o przeprowadzonym przeglądzie technicznym pomimo fizycznej nieobecności samochodu na stacji diagnostycznej zaprzeczyli bowiem, w sposób zgodny, konsekwentny i kategoryczny, wszyscy właściciele i użytkownicy aut wskazanych w opisach zarzuconych oskarżonemu czynów z punktów od I do IX. (vide zeznania świadków: K. K. na k. 38v i k. 318v – 319, J. S. na k. 41v i k. 319, P. S. (2) na k. 95v i k. 325 – 325, A. P. na k. 42v i k. 319 – 319v, U. B. na k. 46v i k. 319v, M. B. na k. 80v i k. 319v, R. M. na k. 224v – 225 i k. 324v – 325, , G. O. na k. 238v i k. 326v, M. W. (2) na k. 326v – 327, I. M. na k. 215v – 216 i k. 351 – 351v). Wszyscy wymienieni – za wyjątkiem I. M. – potwierdzili przy tym akcentowaną przez oskarżonego okoliczność łączenia przeglądów technicznych z pracami naprawczymi.

Oceniając wartość dowodową zeznań wspomnianych świadków, nie sposób nie poczynić zastrzeżenia, iż w związku z charakterem stawianych P. S. (1) są oni osobami bezpośrednio zainteresowanymi w rozstrzygnięciu sprawy na jego korzyść, niektórych z nich – jak małżeństwo państwa M. i M. W. (2) – łączy z oskarżonym wieloletnia zażyłość sąsiedzka i koleżeńska, a ich relacje dotyczące czasu i zakresu wykonywanych przez niego napraw oraz okoliczności przeprowadzonego w 2016 roku przeglądu technicznego odznaczają się zróżnicowanym stopniem szczegółowości i zbieżności ze złożonymi przez oskarżonego wyjaśnieniami. Mieć zarazem na uwadze należy, iż pierwsze przesłuchania świadków miały miejsce we wrześniu 2017 roku, a zatem po upływie osiemnastu miesięcy od inkryminowanego okresu, do kwestii wykonywania w tym samym czasie napraw w przedmiotowych pojazdach odnosili się oni natomiast dopiero na etapie procesu sądowego, kolejnych kilkanaście miesięcy później. Zdaniem Sądu, zacieranie się śladów pamięciowych u osób przesłuchiwanych ponad dwa lata i sześć miesięcy od opisywanej sytuacji, potraktować należy jako proces naturalny, zwłaszcza w odniesieniu do czynności wykonywanych rutynowo i cyklicznie, jak przegląd samochodu, nie wymagający przywiązania doń w ocenie wyżej wymienionych szczególnej wagi.

Uwzględniając powyższe zastrzeżenia, zaznaczyć zarazem trzeba, iż w odniesieniu do pojazdów wskazanych w punkcie III, V i VI, ich użytkownicy określili rodzaj wykonywanych w zakładzie oskarżonego napraw oraz okres postoju aut na jego posesji, przekraczający okres oczekiwania na samo przeprowadzenie przeglądu. A. P. powoływał się przy tym na czasochłonność czynności związanych z lakierowaniem samochodu, pozostawionego przed 20 marca 2016r., odebranego zaś w kwietniu 2016r. po dwukrotnej interwencji telefonicznej, nadmieniając, iż do ceny usługi doliczona została opłata za wykonanie przeglądu (vide zeznania A. P. na k. 319 – 319v). O dłuższej obecności swojego samochodu na terenie posesji użytkowanej przez P. S. (1) wspominał także M. W. (2), wyjaśniając tę sytuację zakresem prac związanych z przygotowaniem samochodu przed wyjazdem wędkarskim na D. Północ (vide zeznania M. W. (2) na k. 326v – 327). Konieczność przeprowadzenia poprzedzającej wykonanie przeglądu naprawy, w tym przypadku usunięcia awarii układu wydechowego, potwierdził również P. S. (2), zajmujący się na prośbę swojej ciotki J. jej samochodem marki F. (...) (vide zeznania P. S. (2) na k. 319, J. S. na k. 41v i k. 319). Nadmienić w tym miejscu warto, iż sama właścicielka ostatniego z aut, cedując na bratanka męża kwestie techniczne dotyczące przedmiotowego pojazdu, nie była obecna na terenie stacji diagnostycznej i zakładu mechaniki samochodowej prowadzonych przez oskarżonego, zaś jej stwierdzenie dotyczące jednorazowej, trwającej kilka godzin nieobecności samochodu zabranego na przegląd przez P. S. (2), w kontekście sposobu formułowania wypowiedzi przez J. S., pozbawionego kategoryczności i powołującego się na niepamięć szczegółów sprzed lat (vide k. 319), nie może być potraktowana jako miarodajna.

Pozostałe, przytoczone relacje świadków, jako spójne i logiczne, zasługują natomiast w ocenie Sądu na wiarę.

Sugestii oskarżonego odnoszących się do uprzedniego pozostawienia należących do nich samochodów i wykonywania, poza przeglądem technicznym, także prac z zakresu mechaniki pojazdów, nie podważyli także K. K. (vide k. 38v i k. 318v – 319) i G. O. (vide k. 238v i k. 326v). Ich zeznania charakteryzują się wprawdzie znacznie wyższym stopniem ogólnikowości niż wypowiedzi przytoczonych wyżej świadków, nie sprecyzowali oni w szczególności rodzaju prac naprawczych wykonywanych w części warsztatowej posesji oskarżonego, czasu ich wykonywania i momentu odbioru samochodu, mieć wszakże należy na uwadze, iż żaden z wymienionych nie zaprzeczył ewentualności wcześniejszego pozostawienia auta u P. S. (1), jak i późniejszego jego odbioru. Odnotować poza tym należy, iż wymienieni nie byli stałymi klientami oskarżonego, korzystali z usług zarówno innych mechaników, jak i diagnostów, K. K. był ponadto właścicielem innych pojazdów, wykorzystywanych do celów służbowych i prywatnych, zwracał się także w sprawie dokonywania przeglądów także do swoich współpracowników, jakkolwiek żaden z nich nie potwierdził swojego udziału w czynnościach przeprowadzanych w stacji diagnostycznej (...) (vide zeznania M. F. na k. 78v i k. 326, E. P. na k. 75v i k. 326).

Na regularne korzystanie z usług (...) oraz częste pozostawianie swoich samochodów na terenie posesji przy ul. (...) w S. powoływał się natomiast R. M., zajmujący się kwestiami związanymi z naprawami i przeglądami obu samochodów marki B. zarejestrowanych na jego żonę K. M. (vide zeznania R. M. na k. 224v – 225 i k. 324v – 325, K. M. na k. 48v i k. 324v). Podkreślił on, że to oskarżony, będący zarazem jego sąsiadem i kolegą, decydował o czasie i zakresie naprawy bądź wymiany poszczególnych części auta, a także o potrzebie wykonania przeglądu, on sam nigdy nie ingerował w podejmowane przez kolegę czynności i w nich nie uczestniczył, pozostawiając pojazd do czasu poinformowania o możliwości jego odebrania. Jako stałego klienta wyżej wymienionego scharakteryzowali także oskarżony (vide k. 316v) i jego siostra M. S. (vide k. 344v).

Nie negując przy tym sprzeczności pomiędzy relacją wyżej wymienionego świadka (vide k. 324v – 325), zeznaniami jego żony K. M. (vide k. 324v) a wyjaśnieniami oskarżonego dotyczącymi rodzaju napraw w stanowiących jej własność pojazdach marki B. (vide k. 316v od słów (...) do słów „przy naprawie”), w szczególności w zakresie identyfikacji koloru i modelu samochodu, z którego usuwano żywicę, zauważyć należy, iż przedmiotowe rozbieżności co do istotnych w niniejszej sprawie okoliczności wskazują, iż wymienieni, będący wszakże bliskimi znajomymi, bynajmniej nie uzgodnili wspólnej, korzystnej wersji zdarzeń, lecz przekazali własne wspomnienia, poddane zniekształcającemu działaniu czasu oraz nałożeniu szczegółów innych, podobnych sytuacji.

Fakt wielodniowego postoju pojazdów oczekujących na naprawę bądź odbiór po jej wykonaniu na placu przyległym do budynku stacji diagnostycznej (...), a także przeprowadzania badań technicznych aut przed lub po usunięciu awarii, poza wskazanymi wyżej posiadaczami samochodów, potwierdzili także współpracownicy oskarżonego M. S. (vide k. 344v) i M. W. (1) (vide k. 339v do słów „nie zwracał” i od słów „zdarzały się sytuacje” do słów „podbijany przegląd”), a także prowadzący w przyległym budynku własny zakład blacharsko – lakierniczy Z. D. (vide k. 339v – 340). Jakkolwiek osoby te, z racji rodzaju łączących ich z oskarżonym więzi, nie mogą być potraktowane jako w pełni obiektywne źródła dowodowe, mieć wszakże na uwadze należy wewnętrzną spójność i wzajemną zgodność ich wypowiedzi, opartych na naocznych spostrzeżeniach warunków prowadzonej przez P. S. (1) działalności, przy czym wszyscy wymienieni wyraźnie zaznaczyli, iż nie byli obecni przy wszystkich wykonywanych przezeń naprawach i badaniach technicznych, podobnie jak część klientów. Dwoje pierwszych z nich w swych zeznaniach potwierdziło przebieg czynności związanych z wykonywanymi przez oskarżonego przeglądami technicznymi, łączonymi zazwyczaj z naprawami pojazdów, w szczególności w przypadku stałych klientów, a także przyznało odstępowanie od ponownego przeglądu w przypadku usunięcia drobnej, ujawnionej wcześniej usterki. Powołali się także, iż do dłuższego postoju auta dochodziło zarówno z przyczyn obiektywnych, jak zakres napraw i ilość samochodów oczekujących, jak też na fakt, że nie wszyscy właściciele mieli czas lub pieniądze, aby niezwłocznie zabrać pojazd.

Wszyscy zaś wskazywali przy tym w sposób niemal jednobrzmiący na stałą obecność kilkudziesięciu aut, przemieszczanych pomiędzy pomieszczeniami budynku oskarżonego oraz przyległym doń terenie, przy czym okoliczności te znajdują odzwierciedlenie w protokołach oględzin przedmiotowej nieruchomości. (vide k. 159 – 163, k. 355 – 356).

Analiza dokumentacji sporządzonej po przeprowadzeniu powyższych czynności procesowych potwierdza, iż na terenie nieruchomości mieszczącej stację diagnostyczną z przyległymi pomieszczeniami warsztatowymi, zakład blacharsko – lakierniczy Z. D. oraz należący do osoby trzeciej znajdowało się miejsce dla jednoczesnego postoju 40 pojazdów, zaś we wnętrzu dwóch warsztatów naprawczych można było pomieścić łącznie 10 pojazdów, liczby te są zatem zbliżone do szacunków oskarżonego, M. D., M. W. (1) i Z. D.. Jedynie częściowe oddzielenie metalową siatką terenu przylegającego do obu budynków pozwalało faktycznie na przejazd samochodów z jednej części placu na drugą, bez konieczności opuszczania posesji i przekraczania bramy wjazdowej.

Obecność licznych pojazdów na terenie powyższej nieruchomości, wjeżdżających, wyjeżdżających i stojących na placu, wynika ponadto z zapisu kamery zainstalowanej za skrzyżowaniem ulic (...). Na nagrania, utrwalone na 25 płytach DVD (vide płyty nr 2 – 26 na k. 19, zdjęcia na k. 23 - 24), wykonanych w dniach 29, 30, 31 marca, 01, 04, 05, 06 i 07 kwietnia 2016r., widoczna jest brama wjazdowa na posesję, a także prawa strona ogrodzenia posesji wraz z parkującymi prostopadle do niej samochodami,

Podkreślić w tym miejscu trzeba, iż pojazdy te zasłaniają częściowo budynek zakładu (...), czynią nadto całkowicie niewidoczny jest natomiast wjazd do stacji diagnostycznej i jej wnętrze. Usytuowanie kamery uniemożliwia ponadto obserwację sytuacji na pozostałej części placu i wewnątrz pomieszczeń.

Nie bez znaczenia pozostaje przy tym brak ciągłości zapisu, wykonanego przez okres ośmiu dni, od 29 marca do 07 kwietnia 2016r., z wyłączeniem dni 02 i 03 kwietnia 2016 roku, zmiana kąta ustawienia kamery w poszczególnych dniach, jej umiejscowienie za skrzyżowaniem, co skutkowało rejestrowaniem przechodniów oraz pojazdów przejeżdżających ulicą (...) bliżej obiektywu, w sposób przesłaniający obraz okolic bramy wjazdowej terenu przedmiotowej stacji diagnostycznej. Na ograniczenie widoczności wpływał także ruch pojazdów na przecięciu obu dróg dojazdowych do posesji, tj. ulicy (...) i drogi prowadzącej pomiędzy pomieszczeniami magazynowymi po przeciwległej stronie. W konsekwencji samochody poruszające się drugą z wymienionych dróg, prostopadle do pola widzenia kamery, zostały utrwalone jedynie fragmentarycznie, od strony bocznej, w sposób utrudniający lub uniemożliwiający ich jednoznaczną identyfikację na podstawie numerów rejestracyjnych, brak także podstaw do stwierdzenia tożsamości osoby znajdującej się wewnątrz auta. Mieć na uwadze należy, iż większość pojazdów wjeżdżających na teren mieszczący zakład (...) wybierało we wzmiankowanym okresie tę właśnie drogę, jako dogodniejszy dojazd od strony centrum miasta i posiadający wówczas lepszą nawierzchnię. Nie sposób nie odnotować przy tym braku jakiejkolwiek wzmianki odnośnie powyższych utrudnień w ocenie utrwalonego obrazu w protokole oględzin nagrań, ograniczonego do konstatacji, iż dziesięć wskazanych w nim pojazdów nie zostało zidentyfikowanych jako wjeżdżające lub wyjeżdżające z terenu posesji w dniu stwierdzonego badania technicznego (vide protokół oględzin nagrań na k. 22v), powierzchowność i lakoniczność tegoż dokumentu, dotyczącego wszak kilkuset godzin nagrań i dziesiątek aut dziennie, znacznie obniżają jego przydatność da czynienia miarodajnych ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, bez wsparcia innych dowodów.

Podsumowując dotychczasową część rozważań, skonkludować należy, iż sama nieobecność na nagraniu wykonanym w inkryminowanym okresie dowodzi jedynie tego, że danego dnia nie przekroczył on bramy wjazdowej, nie wyklucza natomiast jego wcześniejszej obecności. Na podstawie omówionych nagrań, przytoczonych zeznań, jak również nie wyjaśnień nie przyznającego się do winy P. S. (1) nie sposób także wykazać w sposób niewątpliwy, że powyższe pojazdy nie wjechały danego dnia na ścieżkę diagnostyczną, a oskarżony uzyskał w konsekwencji nienależną korzyść. Warto nadmienić, że zabezpieczone w toku przeszukania pomieszczeń biurowych paragony (vide protokół przeszukania na k. 87 – 88, protokół zatrzymania na k. 116 – 118, paragony zapisane za numerem 18/18 księgi przechowywanych przedmiotów Sądu Rejonowego w Szczytnie), nie zawierają danych pozwalających na identyfikację kontrahenta, dokonanie płatności za wykonanie przeglądu technicznego, na gruncie przepisów obowiązujących w dacie zarzuconych P. S. (1) czynów możliwe po jego przeprowadzeniu, potwierdzili przy tym wszyscy wyżej omówieni świadkowie, wykluczający jednocześnie wręczenie lub zaoferowanie oskarżonemu korzyści majątkowej za pozytywny wynik badania.

Odnosząc się w dalszej kolejności do kwestii badania technicznego pojazdów, których danych i nazwisk ich właścicieli P. S. (1) nie kojarzył, objętych zarzutami z punktów IV, IX i X, wskazać należy, iż zarówno właścicielka pojazdu marki T. (...), U. B. (vide k. 46v i k. 319v), jak i jej mąż M. B. (vide k. 80v i k. 319v) zgodnie powołali się na niepamięć okoliczności przeglądu auta wykonanego w 2016 roku, nie kojarzyli miejsca jego przeprowadzenia ani osoby diagnosty, każde z nich wskazywało, że sprawą tą zajmował się współmałżonek, bądź też poprzedni właściciel pojazdu Ł. R., któremu czasowo użyczali pojazdu, dysponując w tym czasie dwoma innymi samochodami. Ostatni z wymienionych, przyznając wprawdzie fakt korzystania z przedmiotowego auta, w okresach awarii własnego samochodu, wykluczył natomiast, by dokonywał jakichkolwiek czynności technicznych, w tym przeglądu, nie znał nazwiska oskarżonego ani lokalizacji jego stacji diagnostycznej (vide zeznania Ł. R. na k. 155v i k. 325v). Niezależnie wszakże od faktu, iż żadna z osób dysponujących pojazdem marki T. (...) nie była w stanie potwierdzić swojego udziału w jego przeglądzie w dniu 07 kwietnia 2016r. na stacji (...), wszystkie wykluczyły zarazem ewentualność uzyskania potwierdzenia badania technicznego bez fizycznej obecności samochodu na stacji diagnostycznej. Za wartą przytoczenia w tym miejscu uznać zdaniem Sądu należy wypowiedź P. S. (1) kojarzącego M. B. jako znajomego swojego byłego pracownika, z którym tenże świadek miał omawiać wszystkie sprawy związane z autem (vide wyjaśnienia oskarżonego na k. 317 od słów „pan B.” do słów „na mojej posesji”). Z uwagi na treść zacytowanych wyjaśnień, wobec braku dowodu przeciwnego, podważającego ich prawdziwość, nie dających się usunąć wątpliwości co do okoliczności związanych z badaniem technicznym pojazdu, zgodnie z wyrażoną w art. 5 § 2 kpk, rozstrzygnięto na korzyść oskarżonego.

Odmiennie natomiast ocenić należy sytuację związaną z przeglądem pojazdu marki V. (...) stanowiącego własność I. M.. Potwierdziła ona wprawdzie kategorycznie fakt wykonania w jej obecności przeglądu technicznego samochodu w stacji diagnostycznej P. S. (1), opisując przebieg badania, a także podając taj charakterystyczne detale, jak wysokość budynku, kolor jego elewacji, wygląd pomieszczeń diagnostycznego i biurowego, rysopis osoby pobierającej należność (notabene zgodny z rysopisem M. S.), a nawet umiejscowienie i kolor kanapy dla oczekujących klientów (vide zeznania I. M. na k. 215v – 216 i k. 351 – 351v), w sposób zbieżny z ustaleniami poczynionymi w toku oględzin posesji (vide k. 355 – 356). Jej relacja znajduje nadto w pełni potwierdzenie w wypowiedziach towarzyszącej jej siostry M. O. (vide k. 354 – 354v). Podkreślenia nadto wymaga stałe zamieszkiwanie I. M. za granicą, jej przypadkowy, związany z uroczystościami rodzinnymi pobyt w S., brak uprzedniej znajomości oskarżonego i jego stacji, wybranej jako znajdująca się w pobliżu mieszkania wynajmowanego przez jej siostrę, co w powiązaniu ze spójnością, szczegółowością i konsekwencją jej relacji wskazuje, że podawane przez nią okoliczności odpowiadają prawdzie. Na przyjęcie, iż do opisywanego przez obie kobiety przeglądu technicznego doszło w dniu 05 kwietnia 2016r., widniejącego jako data badania w dowodzie rejestracyjnym i systemie informatycznym, nie pozwala wszakże zapis z nagrania kamery obejmujący okolice bramy wjazdowej i fragment posesji użytkowanej przez oskarżonego, utrwalony na płytach DVD oznaczonych numerem 17 i 18 na k. 19. Zapis wykonany od godz. 8.00 do godz. 17.55 w dniu 05 kwietnia 2016r. wskazuje bowiem na obecność ponad 140 samochodów, wjeżdżających i wyjeżdżających z terenu obejmującego stację diagnostyczną, ponad trzydzieści z nich jest widoczna jedynie częściowo, zaś co najmniej pięć – w sposób uniemożliwiający ich jednoznaczną identyfikację, jednakże żaden z nich nie odpowiada wyglądem charakterystycznej sylwetce marki V. (...). Nie sposób także nie odnotować, iż od godz. 16.55 żaden pojazd nie wjechał na teren posesji, zaś badanie samochodu I. M. zostało odnotowane jako wykonane o godz. 17:52. Uwzględniając przy tym fakt jednorazowego skorzystania przez właścicielkę przedmiotowego auta z usług (...), ograniczonych do badania technicznego pojazdu, nie sposób uznać, by data przeglądu potwierdzona przez oskarżonego odpowiadała faktycznej dacie dokonania czynności.

Analogiczne ustalenia poczynione na podstawie oględzin płyt zawierających nagranie zapisu kamery z dnia 07 kwietnia 2016r., na płytach oznaczonych numerem 24 i 25 na k. 19, odnoszą się także do kwestii badania technicznego pojazdu marki B. (...) należącego do Z. C., przy czym ani marka samochodu, ani nazwisko właściciela nie zostały przez oskarżonego rozpoznane (vide wyjaśnienia na k. 317 od słów „nie kojarzę” do słów „pana C.” i od słów „nie kojarzę” do słów (...)). Wśród ponad 130 wjazdów i wyjazdów z terenu nieruchomości przy ul. (...), w tym pojazdów, których tablice rejestracyjne są widoczne jedynie częściowo, brak jest bowiem samochodu o numerach choćby częściowo zbieżnych z numerami rejestracyjnymi wspomnianego auta, sam Z. C.. Nadmienić trzeba, iż przegląd pojazdu, zgodnie z treścią załączonego do akt rejestru badań technicznych (vide k. 3 – 14, k. 104 – 115), został odnotowany o godz. 17:50:11, po upływie niespełna dwóch minut od poprzedniego badania, samochodu marki T. (...) U. B., zarejestrowanego o godz. 17:48:19 (vide k. 10), o tej porze nie odnotowano pojazdów przekraczających bramę przedmiotowej posesji.

Z. C., zarówno w toku postępowania przygotowawczego (vide zeznania na k. 74v), jak i na pierwszej rozprawie głównej (vide k. 319v – 320), stanowczo zarazem wykluczył, by korzystał z usług oskarżonego jako mechanika samochodowego, sam naprawiał swoje auta, prowadząc wcześniej zawodowo tego rodzaju działalność, wyrażał przy tym krytyczną ocenę fachowości P. S. (1), podając, iż sam musiał kiedyś po nim poprawiać. Zaprzeczył także, by ktokolwiek na jego prośbę zajmował się przeglądem wzmiankowanego auta.

Nie sposób przy tym nie odnotować zmiany stanowiska Z. C., dotychczas stanowczo i konsekwentnie powołującego się na rzeczywiste poddanie pojazdu badaniu diagnostycznemu, przy jednoczesnej niepamięci jego szczegółów (vide k. 74v i k. 319v), po okazaniu mu zapisu w protokole oględzin zapisu z kamery na k. 23v, stwierdzającej brak należącego do niego samochodu na nagraniu z dnia 07 kwietnia 2016r. (vide k. 320). Przyznał on wówczas, iż udał się do stacji (...) z samym dowodem rejestracyjnym, w drodze powrotnej z miejsca zatrudnienia do miejsca zamieszkania, pytając o możliwość potwierdzenia badania technicznego pojazdu bez konieczności jego sprawdzania, uzyskał wówczas pozytywną odpowiedź i wpis o przeprowadzonym przeglądzie.

Prezentowaną wersję zdarzenia świadek zmienił po raz kolejny w trakcie konfrontacji z W. S., potwierdzając, iż faktycznie poprosił go o dokonanie przeglądu w swoim pojeździe marki B. (...), podobnie jak przeszłości w odniesieniu do (...), odwołując się do znajomości z synami wymienionego oraz własną częstą nieobecność w miejscu zamieszkania z uwagi na pracę w delegacji i niemożność terminowego przeprowadzenia przeglądu pojazdu samodzielnie. (vide zeznania Z. C. na k. 345 – 345v, zeznania W. S. na k. 345).

Zdaniem Sądu, jako budzące wątpliwości potraktować należy samo przypomnienie sytuacji związanej z przeglądem auta po niemal trzech latach, zwłaszcza zaś wobec deklarowania niepamięci szczegółów z nim związanych w trakcie wcześniejszych przesłuchań, oddalonych w czasie o kilkanaście, nie zaś kilkadziesiąt miesięcy od niniejszej sytuacji, przy jednoczesnym powoływaniu się przez Z. C. na problemy z pamięcią po przebytym wypadku drogowym i trepanacji czaszki (vide k. 345v). Dodać przy tym należy, iż wskazywana przez wymienionego data wypadku, mającego nastąpić sześć miesięcy po wzmiankowanym przeglądzie, odbiega od danych przekazanych przez jego żonę K. C. (vide k. 175v i k. 320), która, odwołując się do posiadanej dokumentacji, podała, że wspomniane zdarzenie drogowe miało miejsce 17 kwietnia 2016r.

Nie bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż na przyprowadzenie przedmiotowego auta nie przez jego właściciela, lecz przez W. S. powołał się dopiero M. W. (1), do maja 2018r. zatrudniony przez oskarżonego, przesłuchany po złożeniu przez Z. C. zeznań jak na k. 320, niewątpliwie niekorzystnych dla P. S. (1) (vide k. 339v od słów od słów „znam osobę”). Na uwagę zasługuje przy tym, iż był to jeden z dwóch przeglądów zapamiętanych szczegółowo przez wymienionego świadka, pomimo odległości wspomnianej sytuacji w czasie i jej jednorazowości, M. W. (1) powołał się ponadto na problem alkoholowy Z. C., podnoszony także przez W. S. (vide k. 345). Dodać należy, iż ten ostatni, jako prowadzący działalność gospodarczą związaną ze złomowaniem aut i handlem częściami zamiennymi, także jest znajomym i kontrahentem P. S. (1), zatem do jego twierdzeń, dotyczących przyjęcia auta Z. C. do naprawy i oddania go w międzyczasie do przeglądu, należy odnieść się z dalece idącą ostrożnością i wnikliwością. W przypadku podnoszonego przez W. S. faktu przyprowadzenia auta na posesję oskarżonego dzień przed przeglądem lub odebrania go dzień później (vide k. 345), jego wjazd lub wyjazd zostałby zarejestrowany na nagraniu z dnia 07 kwietnia 2016r., co – jak wynika z wcześniejszych ustaleń – nie miało miejsca.

Treść przytoczonych zeznań M. W. (1), W. S. i Z. C. uznać tym należy za próbę zniwelowania negatywnych następstw niekorzystnych dla oskarżonego zeznań, złożonych uprzednio przez ostatniego z wymienionych, nie zasługującą na zaaprobowanie i nie pozwalającą na przyjęcie wykonania badania technicznego (...) o nr rej. (...) w dniu potwierdzenia przeprowadzenia przeglądu, to jest 7 kwietnia 2016r.

Poza sporem, w kontekście nagrania utrwalonego w tej samej dacie na płycie nr 24 na k. 19, pozostaje fakt wjazdu samochodu marki B. (...) o nr rej. (...) stanowiącego własność K. M., prowadzonego przez jej męża, na teren posesji przy ul. (...) o godz. 09:43:46 i opuszczenia jej o godz. 09:45:43. Pobyt przez 1 minutę i 57 sekund nie pozwalał tym samym ani na wykonanie jakiejkolwiek czynności diagnostycznej, ani nawet, co przyznał sam P. S. (1), na wprowadzenie danych do systemu, nie będąc w stanie wytłumaczyć daty widniejącej w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (vide wyjaśnienia na k. 316v od słów (...) do słów „po 2 minutach”). Późniejsze zeznania R. M. (vide k. 324v – 325 do słów „kolor czarny” i od słów „nie potrafię wyjaśnić” do słów „naprawione światło”), jak wynika wprost z wypowiedzi świadka – konsultowane z oskarżonym – wskazują, że przegląd był wykonany wcześniej, przy okazji serwisowania auta, zaś krótkotrwały pobyt na terenie stacji diagnostycznej w dniu 07 kwietnia 2016r. miał przekonać P. S. (1) o wyeliminowaniu usterki oświetlenia, usuniętej w innym zakładzie i pozwolić na potwierdzenie pozytywnego wyniku badania technicznego. Przyjęty przez oskarżonego proceder odstępowanie od ponownej diagnostyki samochodu po naprawach drobnych awarii potwierdzili ponadto współpracujący z nim M. W. (1) (vide k. 339v) i M. S. (vide k. 344v).

Sam P. S. (1) przyznał przy tym możliwość dokumentowania innej daty przeglądu technicznego auta niż czas faktycznego przeprowadzenia badania diagnostycznego (vide wyjaśnienia na k. 316v od słów „przyznam przy tym” do słów „mogły one być”). Za przyjęciem tego rodzaju sytuacji w odniesieniu nie tylko do wskazanego powyżej samochodu K. M., lecz także pojazdów stanowiących własność Z. C. i I. M., przemawiają okoliczności wskazane we wcześniejszej części rozważań.

Dokonywanie przez oskarżonego wpisów w dowodach rejestracyjnych wskazanych wyżej pojazdów adnotacji o pozytywnym wyniku badań technicznych, przeprowadzonych odpowiednio w dniu 05 kwietnia 2016r. w odniesieniu do samochodu marki V. (...), zaś w przypadku obu (...) – w dniu 07 kwietnia 2016r., pomimo nie przeprowadzenia badań pojazdów we wskazanych datach, należy tym samym potraktować jako poświadczenie nieprawdy co do czasu wykonania przeglądu, to jest okoliczności mającej znaczenie prawne, przy czym opisane zachowanie P. S. (1), działającego w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem tej samej sposobności, bezspornie wyczerpuje znamiona ciągu przestępstw z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk. Brak jest natomiast, z uwagi na niedostateczny materiał dowodowy oraz nie dające się kategorycznie rozstrzygnąć wątpliwości, które zostały zgodnie z art. 5 § 2 kpk zinterpretowane na korzyść oskarżonego, podstaw do przypisania P. S. (1) sprawstwa zarzucanych mu występków w pozostałym zakresie.

Oskarżony działał umyślnie, co najmniej aprobując niezgodność daty badania technicznego z adnotacjami czynionymi przez niego w jako diagnostę w dokumentacji pojazdów, stopień jego winy jest tym samym wyższy niż nieznaczny.

Analogicznie potraktować należy stopień społecznej szkodliwości przypisanych P. S. (1) występków. Podkreślenia wymaga, iż wymieniony, lekceważąc wymogi związane z pełnioną funkcją diagnosty, nadużył także wiążącego się z nią zaufania, zaś potwierdzanie istotnych informacji niezgodnie z prawdą nie miało charakteru incydentalnego.

Nie sposób zarazem nie odnotować, iż dopuścił się on przypisanych mu czynów w trzech przypadkach na niemal osiemdziesiąt przeglądów technicznych wykonanych w inkryminowanym okresie. Na jego korzyść uwzględnić także należy uprzednią niekaralność

oraz brak dotychczasowych zastrzeżeń co do prowadzonej przez niego działalności (vide dokumentacja pokontrolna na k. 127 – 145).

Uwzględniając powyższe okoliczności obciążające i łagodzące, wymierzoną P. S. (1), przy zastosowaniu art. 37a kk, karę grzywny uznano za adekwatną do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, spełniającą funkcję zarówno w zakresie prewencji indywidualnej, jak i ogólnej. Stanowiąc bezpośrednio odczuwalną dolegliwość finansową, unaocznia oskarżonemu nieopłacalność jego działań, przeciwdziałając powrotowi do nich w przyszłości, kształtuje także społeczną świadomość prawną, zapobiegając poczuciu bezkarności naruszeń wymierzonych przeciwko rzetelności dokumentacji o istotnym znaczeniu prawnym.

Mając zarazem na uwadze brak dostatecznych danych do przypisania oskarżonemu czerpania nienależnych korzyści majątkowych z opisanego aktem oskarżenia procederu oraz nadużycia w tenże sposób pełnionej funkcji publicznej, nie stwierdzono podstaw do orzeczenia wobec P. S. (1) środka karnego w postaci zakazu pełnienia funkcji diagnosty na wnioskowany przez oskarżyciela publicznego okres.

Na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego koszty postępowania oraz opłatę stosunkową.