WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2019r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2019r. w Kętrzynie sprawy

z powództwa K. R.

przeciwko E. R. (1)

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

Oddala powództwo.

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

K. R. wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej E. R. (1) w wysokości 1200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podał, że nastąpiła istotna zmiana w sytuacji materialnej pozwanej i jej możliwości majątkowych. Pozwana bowiem posiada stałe źródło dochodu w postaci emerytury i nie znajduje się w niedostatku. Od czasu orzekania w sprawie o rozwód sytuacja majątkowa powoda także zmieniła się. Aktualnie powód pracuje w gospodarstwie rolnym w Szwecji jako pracownik fizyczny gdzie zarabia ok. 7000 zł miesięcznie, przy czym spłaca kredyt zaciągnięty na remont domu i ponosi koszty własnego utrzymania (k. 2-3).

E. R. (2) w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu podała, że uzyskanie przez nią prawa do emerytury nie zmieniło jej sytuacji materialnej gdyż nadal znajduje się w niedostatku. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia nie ma możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy dorywczej. Ponadto w sierpniu 2018r. uczestniczyła w wypadku drogowym w wyniku którego doznała naruszenia kręgów kręgosłupa, co spowodowało dodatkowe dolegliwości. Aktualnie pozostaje pod opieką poradni specjalistycznych. Koszt własnego utrzymania określiła na ok. 2500-3000 zł miesięcznie. Podniosła jednocześnie, że sytuacja majątkowa powoda od czasu orzekania w sprawie o rozwód nie zmieniła się (k. 19-22).

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2016r. w sprawie VI RC 1799/15 Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał małżeństwo stron i zasądził od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie 1200 zł miesięcznie (k. 24).

K. R. na stałe mieszka i pracuje w Szwecji. Zarabia ok. 17.000 koron szwedzkich tj. ok. 7000 zł miesięcznie. Spłaca kredyt zaciągnięty na remont domu, którego miesięczna rata wynosi 3600 koron szwedzkich i ponosi koszty własnego utrzymania. Od czasu orzekania w sprawie o rozwód jego sytuacja życiowa i możliwości zarobkowe nie zmieniły się (zeznania powoda k. 39v).

E. R. (2) zamieszkuje w K., prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. W czasie orzekania w sprawie o rozwód była osobą bezrobotną. Podejmowała pracę sezonową w ramach prac interwencyjnych i uzyskiwała dochody w wysokości najniższego uposażenia krajowego (k. 84 akt VI RC 1799/15). Aktualnie utrzymuje się z emerytury w wysokości 1222,75 zł miesięcznie (kserokopia wydruku bankowego k. 23) oraz alimentów otrzymywanych od powoda w wysokości 1200 zł miesięcznie. Pozostaje pod opieką neurologa, przyjmuje stałe leki i suplementy. Za mieszkanie płaci ok. 700 zł miesięcznie, za prąd ok. 100 zł za dwa miesiące. Ponosi także koszty związane z utrzymanie samochodu który wymaga częstych napraw. Na paliwo przeznacza ok. 100 zł miesięcznie. Posiada oszczędności zgromadzone na rachunku bankowym w wysokości ok. 5000 zł (zeznania pozwanej k. 39-40).

Sąd zważył, co następuje:

Na podstawie art. 60§1 krio małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Przesłanką istnienia tego obowiązku alimentacyjnego jest pozostawanie osoby uprawnionej w niedostatku.

Natomiast zgodnie z art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Dla stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu powyższego przepisu należy brać pod uwagę czy istniejące warunki i okoliczności mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków zaistniałej po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami poprzednio istniejącymi. Żądanie ustalenia, że ustał obowiązek alimentacyjny unormowany w wyroku rozwodowym, mogłaby uzasadniać jedynie zmiana stosunków polegająca na ustaniu stanu niedostatku po stronie uprawnionej lub ustaniu możliwości wywiązania się z tego obowiązku po stronie zobowiązanego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 1999r., sygn. I CKN 355/99).

Orzekając w niniejszej sprawie, na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, że od czasu orzekania w sprawie rozwodowej tj. od kwietnia 2016r. nie doszło między stronami do zmiany stosunków, które stanowią podstawę do zmiany orzeczenia w zakresie alimentów.

Zdaniem Sądu, powód nie wykazał w niniejszej sprawie aby zaistniały okoliczności, na podstawie których uznać można, iż brak jest podstaw do dalszego trwania obowiązku alimentacyjnego powoda na rzecz pozwanej.

Wskazać bowiem należy, iż powód nadal mieszka i pracuje w Szwecji. Osiąga dochody w zbliżonej wysokości co w 2016r. i ponosi takie same wydatki związane z własnym utrzymaniem i spłaca kredyt zaciągnięty na remont domu. Sam potwierdził, że jego sytuacja majątkowa od czasu rozwodu z pozwaną nie zmieniła się (zeznania powoda k. 39v).

Sytuacja majątkowa pozwanej również znacząco nie zmieniła się. W czasie orzekania w sprawie o rozwód pozwana była osobą bezrobotną. Podejmowała prace sezonowe w ramach prac interwencyjnych. Z tego tytułu otrzymywała wynagrodzenie w wysokości najniższego uposażenia krajowego tj. ok. 1200 netto miesięcznie. Wówczas Sąd Okręgowy ustalił alimenty na rzecz pozwanej w wysokości 1200 zł miesięcznie.

Obecnie pozwana nie pracuje, utrzymuje się z emerytury w wysokości ok. 1200 zł miesięcznie i alimentów od powoda. Pozwana dysponuje zatem dochodem w takiej samej wysokości co w 2016r., tylko tyle, że zamiast wynagrodzenia za pracę otrzymuje świadczenie emerytalne.

Zdaniem Sądu, obecna sytuacja majątkowa pozwanej uprawnia ją do dalszej alimentacji ze strony powoda. Pozwana nie zawarła nowego związku małżeńskiego, samodzielnie utrzymuje się ze skromnej emerytury, zatem nadal znajduje się w niedostatku.

Wprawdzie pozwana zgromadziła na swoim rachunku bankowym oszczędności w kwocie ok. 5000 zł. Niemniej jednak, Sąd ocenił, iż zgromadzone środki finansowe nie świadczą o tym, iż jej sytuacją majątkowa poprawiła się.

Pozwana podała, że kwotę 2000 zł otrzymała z tytułu odszkodowania za samochód uszkodzony w wypadku, kwotę 2000 zł uzyskała trzy lata temu za opieką nad osobą starszą, zaś 1000 zł to alimenty, które dopiero przeznaczy na swoje bieżące utrzymanie. Pozwana podała, że żyje bardzo skromnie, a dochód którym dysponuje wystarcza tylko na zabezpieczenie niezbędnych potrzeb życiowych. Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanej w tym zakresie.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd oddalił powództwo K. R. o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej E. R..

SSR Grzegorz Olejarczyk