Sygn. akt II K 190/19
Dnia 19 lipca 2019 r.
Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SR D. Smejda
Protokolant st. sekr. sąd. J. Żak
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bełchatowie - M. Bugajskiej - Sójka
po rozpoznaniu dnia 19 lipca 2019 r. na rozprawie
sprawy M. K. (K.), ur. (...) w P., syna S. i K. z domu K.,
skazanego prawomocnymi wyrokami:
I. łącznym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 27 czerwca 2017 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 202/17 (obejmującym wyroki Sądu Rejonowego w Bełchatowie o sygnaturze akt II K 856/13, II K 62/14, II K 277/15, II K 351/15 oraz wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim o sygnaturze akt VII K 462/13 ) – na kary łączne: 6 (sześciu) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w ilości 350 (trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;
przy czym na poczet łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu na podstawie art. 63 § 1 kk okres jego tymczasowego aresztowania od dnia 4 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku oraz od dnia 4 marca 2014 roku do dnia 10 marca 2014 roku;
przy czym skazany wykonał w całości łączną karę grzywny wynikającą z wyroku opisanego w punkcie I;
przy czym skazany od dnia 20 lutego 2017 roku odbywa łączną karę pozbawienia wolności wynikającą z wyroku opisanego w punkcie I (w tym okres od dnia 20 lutego 2017 roku do dnia 23 marca 2017 roku zaliczony na poczet owej kary łącznej na podstawie art. 607f kpk – postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 25 września 2017 roku);
II. Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 28 listopada 2017 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 866/17 za czyny z art. 270 § 1 kk popełnione w dniu 17 kwietnia 2012 r. w warunkach ciągu przestępstw – na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 37a kk i art. 91 § 1 kk na karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych,
przy czym skazany uiścił 850 (osiemset pięćdziesiąt) złotych grzywny w ramach kary grzywny wynikającej z wyroku opisanego w punkcie II;
III. Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 marca 2019 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 1095/18 za czyn z art. 286 § 1 kk– popełniony w dniu 25 lipca 2013 r. – na podstawie art. 286 § 1 kk i art. 33 § 2 kk na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych,
przy czym skazany uiścił 100 (sto) złotych grzywny w ramach kary grzywny wynikającej z wyroku opisanego w punkcie III
w przedmiocie wydania wyroku łącznego
1. na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk wymierza skazanemu M. K. z wyroków opisanych w punktach I, III :
a/ łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 6 (sześciu) lat i 3 (trzech) miesięcy, na poczet której w oparciu o art. 577 kpk w zw. z art. 63 § 1 kk zalicza skazanemu:
- okres jego tymczasowego aresztowania od dnia 4 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku oraz od dnia 4 marca 2014 roku do dnia 10 marca 2014 roku, wynikający z wyroku łącznego opisanego w punkcie I;
- okres od dnia 20 lutego 2017 roku, od której to daty odbywa on łączną karę pozbawienia wolności wynikającą z wyroku opisanego w punkcie I;
2. na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 i 2 kk wymierza skazanemu M. K. z wyroków opisanych w punktach II, III :
a/ łączną karę grzywny w ilości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, na poczet której zalicza skazanemu jednostkowe kary grzywny uiszczone przezeń w ramach kar grzywien wynikających z wyroków opisanych w punktach II, III;
3. stwierdza, iż w pozostałych częściach wyroki opisane w punktach I, II, III podlegają odrębnemu wykonaniu;
4. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. I. S. w B. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) złotych tytułem nie opłaconej pomocy prawnej świadczonej skazanemu z urzędu;
5. zwalnia skazanego od kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego, którymi obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt II K 190/19
M. K. został w przeszłości skazany w szczególności prawomocnymi wyrokami:
I. łącznym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 27 czerwca 2017 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 202/17 (obejmującym wyroki Sądu Rejonowego w Bełchatowie o sygnaturze akt II K 856/13, II K 62/14, II K 277/15, II K 351/15 oraz wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim o sygnaturze akt VII K 462/13 ) – na kary łączne: 6 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w ilości 350 stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 złotych;
przy czym na poczet łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu na podstawie art. 63 § 1 kk okres jego tymczasowego aresztowania od dnia 4 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku oraz od dnia 4 marca 2014 roku do dnia 10 marca 2014 roku;
przy czym skazany wykonał w całości łączną karę grzywny wynikającą z wyroku opisanego w punkcie I;
przy czym skazany od dnia 20 lutego 2017 roku odbywa łączną karę pozbawienia wolności wynikającą z wyroku opisanego w punkcie I (w tym okres od dnia 20 lutego 2017 roku do dnia 23 marca 2017 roku zaliczony na poczet owej kary łącznej na podstawie art. 607f kpk – postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 25 września 2017 roku);
(odpis wyroku k. 24-25, 26; kserokopia notatki urzędowej i zarządzenia k. 4; poz. 1. opinii o skazanym wraz z wykazem wykonywanych kar k. 27; odpis postanowienia k. 5)
II. Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 28 listopada 2017 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 866/17 za czyny z art. 270 § 1 kk popełnione w dniu 17 kwietnia 2012 r. w warunkach ciągu przestępstw – na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 37a kk i art. 91 § 1 kk na karę grzywny w ilości 120 stawek dziennych po 10 złotych,
przy czym skazany uiścił 850 złotych grzywny w ramach kary grzywny wynikającej z wyroku opisanego w punkcie II;
(odpis wyroku k. 8; karta dłużnika k. 16)
III. Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 18 marca 2019 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt II K 1095/18 za czyn z art. 286 § 1 kk – popełniony w dniu 25 lipca 2013 r. – na podstawie art. 286 § 1 kk i art. 33 § 2 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 złotych,
przy czym skazany uiścił 100 złotych grzywny w ramach kary grzywny wynikającej z wyroku opisanego w punkcie III
(odpis wyroku k. 9; karta dłużnika k. 17)
(dane o karalności skazanego k. 20-23; opinia o skazanym wraz z wykazem wykonywanych kar k. 27-28; informacja o pobytach i orzeczeniach k. 29-33)
Zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej w ocenie organów penitencjarnych określić można jako poprawne. Od początku pobytu w zakładzie karnym starał się on przestrzegać porządku i dyscypliny. Nie był karany dyscyplinarnie, zaś nagradzany regulaminowo był wiele razy.
W stosunku do przełożonych skazany odnosi się w sposób regulaminowy i zdyscyplinowany. Ze współosadzonymi prowadzi zgodny i bezkonfliktowy tryb życia.
M. K. w sposób krytyczny wypowiada się na temat popełnionych przez siebie przestępstw.
(opinia o skazanym wraz z wykazem wykonywanych kar k. 27-28)
Sąd zważył, co następuje:
Na wstępie niniejszej części uzasadnienia Sąd pragnie zwrócić uwagę, iż celowo zastosowana została w przedmiotowym uzasadnieniu nomenklatura zgodna z wynikającą z wyroku łącznego z dnia 19 lipca 2019 roku, zapadłego w niniejszej sprawie. Z uwagi na wielość orzeczeń skazujących M. K. tego rodzaju rozwiązanie – w ocenie Sądu – czyni uzasadnienie bardziej czytelnym.
Przepis art. 85 § 1 i 2 kk (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku) stwarza możliwość wydania wyroku łącznego, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, a jednocześnie wymierzone kary podlegają wykonaniu w całości lub w części.
Co prawda z dniem 1 lipca 2015 roku nastąpiła istotna zmiana przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (art. 85 kk i n.), niemniej jednak - stosownie do dyspozycji art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 396) – przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku) nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem 1 lipca 2015 roku, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu 1 lipca 2015 roku. Właśnie z tego rodzaju sytuacją mamy do czynienie na gruncie rozpoznawanej sprawy – wyroki opisane w pierwszej części uzasadnienia w punktach: II, III wydane zostały bowiem po dniu 1 lipca 2015 roku, zaś część wyroków skazujących M. K. (objętych wyrokiem łącznym określonym w punkcie I niniejszego wyroku łącznego) pochodzi sprzed owej daty.
W przedmiotowej sprawie wskazane powyżej warunki stwarzające możliwość wydania wyroku łącznego spełnione zostały:
1. w odniesieniu do wyroków opisanych w punktach: I, III (jeśli chodzi o karę łączną pozbawienia wolności, albowiem – jak wynika z akt sprawy – kary pozbawienia wolności wynikające z owych wyroków podlegają wykonaniu), co skutkowało w oparciu o art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk wymierzeniem skazanemu z tychże wyroków łącznej kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 lat i 3 miesięcy, na poczet której w oparciu o art. 577 kpk zaliczono skazanemu okres jego tymczasowego aresztowania od dnia 4 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku oraz od dnia 4 marca 2014 roku do dnia 10 marca 2014 roku, wynikający z wyroku łącznego opisanego w punkcie I, jak również okres od dnia 20 lutego 2017 roku, od której to daty odbywa on łączną karę pozbawienia wolności wynikającą z wyroku opisanego w punkcie I;
2. w odniesieniu do wyroków opisanych w punktach: II, III (jeśli chodzi o karę łączną grzywny, albowiem – jak wynika z akt sprawy – kary grzywny wynikające z owych wyroków podlegają wykonaniu), co skutkowało w oparciu o art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 i 2 kk wymierzeniem skazanemu z tychże wyroków łącznej kary grzywny w ilości 120 stawek dziennych, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 złotych, na poczet której zaliczono skazanemu jednostkowe kary grzywny uiszczone przezeń w ramach kar grzywien wynikających z wyroków opisanych w punktach II, III niniejszego wyroku łącznego.
Mając na uwadze dyspozycję art. 86 § 1 kk Sąd mógł w odniesieniu do wyroków opisanych pod pozycjami I - III niniejszego wyroku łącznego wymierzyć karę łączną od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (tj. kary 6 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Bełchatowie, wydanego w sprawie o sygnaturze akt II K 202/17) do sumy kar wymierzonych w łączonych wyrokach (tj. 6 lat i 11 miesięcy - orzeczonej wskazanymi wyrokami).
Jeśli zaś chodzi o wyroki opisane pod pozycjami II, III i wymiar łącznej kary grzywny, to mogła być ona wymierzona (stosownie do dyspozycji art. 86 § 1 kk) od 120 stawek dziennych do 170 stawek dziennych.
Wymierzając kary łączne w przedmiotowej sprawie Sąd wziął pod uwagę stopień związku między poszczególnymi przestępstwami objętymi wyrokiem łącznym, ich łączność przedmiotową i podmiotową.
Przestępstwa objęte wyrokiem łącznym opisanym w punkcie I niniejszego wyroku łącznego skierowane zostały zasadniczo przeciwko mieniu, podobnie jak czyn opisany w punkcie III przedmiotowego wyroku łącznego, zaś czyny określone w punkcie II niniejszego wyroku łącznego wymierzony zostały przeciwko dokumentom. Odstęp czasu między datami czynów objętych wskazanymi wyrokami był dość znaczny.
Istnienie związku podmiotowo-przedmiotowego między czynami określonymi w punktach: I, II i III niniejszego wyroku łącznego (wskazanego powyżej) uzasadniały całkowitą absorpcję w wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności. Sąd miał w tym względzie również na uwadze pozytywne funkcjonowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej.
Jednocześnie stwierdzono, iż w pozostałych częściach (poza wskazanymi powyżej) wyroki opisane w punktach: I – III podlegają odrębnemu wykonaniu.
Niejako na marginesie zwrócić należy uwagę na okoliczność, iż pochodzący od skazanego wniosek o sporządzenie uzasadnienia przedmiotowego wyroku łącznego budzić może co najmniej zdziwienie, a to z tego względu, że przecież w niniejszej sprawie wymierzone zostały wobec M. K. kary łączne na zasadzie pełnej absorpcji. Skazany nie mógł zatem uzyskać rozstrzygnięcia korzystniejszego dla siebie aniżeli to, jakie znalazło swój wyraz w wyroku łącznym Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 19 lipca 2019 roku.
O kosztach obrony udzielonej skazanemu z urzędu Sąd orzekł na podstawie
§ 4 ust. 1, 3 oraz § 17 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz.1714 ze zm.).
Sąd w oparciu o art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, biorąc pod uwagę w tej mierze jego sytuację rodzinną, majątkową i fakt przebywania przezeń aktualnie w zakładzie karnym.