Sygn. akt II K 222/19
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 06 października 2018 r funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w P. uzyskali informację o tym, że T. S. posiada substancję psychotropową w postaci amfetaminy. Tego dnia około godz. 17.00 policjanci A. W. oraz M. G. jadąc radiowozem nieoznakowanym na ul. (...) dostrzegli idącego T. S.. Na widok znanych mu policjantów oskarżony wyrzucił dwa zawiniątka z folii aluminiowej. W ich wnętrzu znajdowało się łącznie 5,887 grama amfetaminy. Funkcjonariusze zabezpieczyli wyrzuconą przez oskarżonego substancję psychotropową oraz dokonali zatrzymania T. S..
( dowód: zeznania świadka M. G. k. 5v,90; zeznanie świadka A. W. k. 40v; protokół przeszukania osoby oskarżonego k.2-4; protokół zatrzymania osoby k.8 ; protokół użycia testera narkotykowego k.27; protokół przeszukania mieszkania k.12-13; protokół oględzin zabezpieczonych rzeczy k.17-18; dokumentacja fotograficzna k.20-26; protokół oględzin telefonu k.34-39; opinia z zakresu badań chemicznych k.50-51; wyjaśnienia oskarżonego k.65,89v)
Oskarżony T. S. nie przyznał się do stawianego mu zarzutu. Wyjaśnił , że narkotyki zostały znalezione nie przy nim, tylko kilka metrów od jego osoby (k.89v).
Sąd zważył, co następuje:
Sąd nie dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Wyjaśnienia T. S. sprzeczne są z zeznaniami przesłuchanych policjantów M. G. i A. W.. Nieprzypadkowo funkcjonariusze zwrócili swą uwagę na T. S.. Przeczuwając kontrolę Policji oskarżony pospiesznie wyrzucił posiadane dwa zawiniątka z substancją psychotropową. Trudno dać wiarę temu, że zawiniątka leżały akurat tam gdzie przechodził T. S..
Jako wiarygodne oceniono zeznania świadków M. G. (k. 5v,90) oraz A. W. (k. 40v). Funkcjonariusze z racji posiadanej informacji o posiadaniu przez oskarżonego narkotyku chcieli dokonać jego kontroli. Powyższa informacja potwierdziła się. Zeznania świadków korespondują wzajemnie. Nie dopatrzono się istotnych rozbieżności nakazujących wątpić w prawdomówność świadków.
Sąd dał wiarę pozostałym dowodom ujawnionym podczas przewodu sądowego w szczególności opinii z zakresu badań chemicznych . Opinia została sporządzona w sposób rzetelny i fachowy i nie spotkała się z zastrzeżeniami uczestników procesu.
Sąd przyjął , że oskarżony T. S. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzuconego mu przestępstwa z art. 62 ust.1 ustawy z 29.07.2005r o przeciwdziałaniu narkomanii albowiem wbrew przepisom ustawy posiadał ustaloną ilość substancji psychotropowej. Na gruncie prawa karnego znamię czasownikowe „posiada” występuje w znaczeniu powszechnym „mieć” i polega na faktycznym władztwie nad rzeczą (zob. postanowienie SN –Izby Karnej z 08.04.2014 r sygn. III KK 88/14 , Legalis nr 998587). Niewątpliwie T. S. zanim na widok Policji wyrzucił zawiniątka z substancją psychotropową, posiadał je w sensie przywołanego wyżej przepisu.
Wymierzając karę sąd wziął pod uwagę nie tylko granice ustawowego wymiaru kary. Przypisane oskarżonemu przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności do 3 lat. Niewątpliwie czyn przypisany oskarżonemu cechuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Posiadanie narkotyków oraz ich zażywanie powoduje niekorzystne skutki nie tylko dla oskarżonego i jego rodziny, lecz również w szerszym wymiarze . Zazwyczaj w tego typu procederze uczestniczą inne osoby zajmujące się wytwarzaniem substancji czy jej rozprowadzaniem . Wymierzając karę sąd wziął pod uwagę ilość środka odurzającego posiadanego przez oskarżonego równoważną około 11 jednorazowym porcjom do zażycia po 0,5 grama każda . Na niekorzyść T. S. sąd poczytał również jego dotychczasową karalność , głównie za przestępstwa przeciwko mieniu (k. 79). Przepisanego mu aktualnie przestępstwa oskarżony dopuścił się niespełna 2 miesiące po opuszczeniu zakładu karnego. Na podstawie przepisu art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii sąd wymierzył oskarżonemu za popełnienie przypisanego mu przestępstwa karę 2 miesięcy pozbawienia wolności uznając , że orzeczona kara jest sprawiedliwą reakcją wobec jego czynu .
Na podstawie art.63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności zaliczono okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 06.10.2018 r.
Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek zabezpieczonych środków odurzających i zarządzono ich zniszczenie.
Na podstawie art. 230 § 2 kpk dowód rzeczowy w postaci telefonu komórkowego M. C. z karta SIM zwrócono oskarżonemu.
Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego sąd zwolnił go od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.
- (...)
- (...)
- (...)
(...)