UZASADNIENIE

Ł. U. (1) w pozwie przeciwko E. U. (1) wniósł o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanej wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 31 maja 2017r. w sprawie sygn. akt IIIRC 336/16 na rzecz małoletnich O. U. i M. U., z kwoty 400zł do kwoty 2000zł na O. U. i z kwoty 300zł do kwoty 2000zł na M. U., płatnych do rąk ich ojca Ł. U. (1), jako ustawowego przedstawiciela do dnia 10 każdego miesiąca. Nadto wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz małoletnich powodów kosztów procesu według norm przepisanych oraz nadanie wyrokowi klauzuli natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu wywodził, że Sąd Rejonowy w Giżycku w dniu 31 maja 2017r. podwyższył alimenty, zaś w sierpniu 2017r. u powoda zdiagnozowano chorobę zwyrodnieniową kości piętowych. Choroba ta związana jest z bardzo szybkim wzrostem małoletniego. Jej leczenie wymaga stałej opieki lekarza specjalisty. Koniczna była rehabilitacja, zabiegi laserem i polem magnetycznym, które z powodu dużych kolejek z NFZ musiały odbywać się prywatnie. Koszt sześciu sesji naświetlania wyniósł 600zł. Do tego wizyty lekarskie i badania pochłonęły koszt 1400zł, plus dojazdy do O.. Nadto u O. wykryta została wada postawy w postaci koślawości stóp, w związku z czym w kwietniu 2018r. odbyła się operacja mająca na celu nacięcie kości śródstopia. Po operacji chłopiec musiał przejść rehabilitację. Koszt rehabilitacji to 6 serii po 100zł każda. Wymagany był też zakup butów ortopedycznych za 750zł.

O. pozostaje pod opieką ortopedy i endokrynologa, co wynika z jego nadmiernego wzrostu, a generuje kolejne koszty. Podczas problemów zdrowotnych syna jego matka była nieobecna.

W czasie rozprawy w 2017r. uzasadniając swoją bardzo złą sytuację materialną oświadczała wielokrotnie, że po uregulowaniu swych problemów finansowych będzie w stanie pomóc w utrzymaniu i opiece nad dziećmi. Po wyjeździe za granicę pozwana całkowicie wycofała się z opieki nad małoletnimi. Nie korzysta z przysługujących jej widzeń i kontaktuje się sporadycznie, za pomocą komunikatora internetowego. W 2018r. spotkała się z dziećmi dwukrotnie, przy okazji załatwiania swoich spraw związanych ze sprzedażą mieszkań po rodzicach. Sprzedając mieszkania uregulowała zadłużenie na które powoływała się w czasie rozprawy w 2017r.

Kwota 700zł którą pozwana płaci jest niewystarczająca w stosunku do kosztów utrzymania powodów. Koszty miesięczne utrzymania M. wynoszą 2050-2080zł, zaś O. U. 2740-2830zł, przy czym koszty te nie obejmują wydatków związanych z wyjazdami wakacyjnymi, w okresie ferii, i potrzebami mieszkaniowymi.

Pozwana E. U. (1) w odpowiedzi na pozew uznała żądanie podwyższenia alimentów do kwot po 500zł miesięcznie. W pozostałej części żądania domagała się oddalenia oraz zasądzenia na jej rzecz poniesionych kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Odnosząc się do twierdzeń strony powodowej wskazała, że wyjechała do pracy w Holandii w listopadzie 2016r. a nie październiku 2017r. Wyjazd spowodowany był nagłą śmiercią jej rodziców, po których wraz z bratem, jako spadkobiercy odziedziczyli ogromne długi. Pozwana zwolniona z pracy w Polsce, aby spłacić zadłużenie zdecydowała się na podjecie pracy w Holandii, gdzie nawet najniższe zarobki są zdecydowanie wyższe, aniżeli osiągane w Polsce. Decyzja o wyjeździe i pozostawieniu dzieci pod opieką męża nie należała do najłatwiejszych, jednak z dziećmi utrzymywała niemal codzienny kontakt za pomocą rozmów video. W grudniu 2016r. podjęła pracę przy produkcji wyrobów mięsnych w firmie (...), gdzie pracowała do stycznia 2019r. Do 25 marca 2019r. była osobą bezrobotną, pozostawała na wyłącznym utrzymaniu partnera. Wskazywane w pozwie przez pozwanego jej zarobki nie są zatem aktualne. Od 26 marca podjęła nowa pracę i zarabia 1428 euro netto. Utrata wcześniejszego zatrudnienia skutkowała koniecznością zmiany miejsca w hotelu pracowniczym na mieszkanie, za które miesięczne opłaty sięgają kwoty 920 euro. Dodatkowo pozwana musiała zakupić samochód do codziennych dojazdów do pracy za kwotę 1000 euro. Jej miesięczne wydatki z dotychczasowymi alimentami pochłaniają kwotę 1117zł. Dochodzą do tego okazjonalne wydatki na leczenie i tak w czerwcu pozwana wydała na ów cel ok. 188 Euro.

Pozwana podniosła, że oprócz miesięcznych świadczeń dodatkowo przelewa dzieciom pieniądze z okazji świąt, urodzin, wakacji, zakupu obuwia ortopedycznego. Przelewa kwoty jakie jest w stanie odłożyć.

Opisana przez pozwaną sytuacja wskazuje, że żyje ona skromnie. Otrzymywane wynagrodzenie przeznacza na swoje utrzymanie, wypełnienie obowiązku alimentacyjnego, opłacenie incydentalnych wydatków a także zakup potrzebnych dzieciom rzeczy. Wcześniej deklarowała ojcu dzieci podwyżkę świadczeń, jednak było to spowodowane perspektywą uzyskania podwyżki, której w efekcie nie otrzymała. Deklarowane kwoty są zatem nieaktualne.

Nie bez znaczenia według pozwanej pozostaje fakt opieki nad dziećmi sprawowanej przez nią w okresie wakacyjnym. Na bilet przeznacza około 600zł. Ponosi wtedy koszty utrzymania dzieci i robi prezenty.

E. U. (1) zakwestionowała też wskazywane przez ojca dzieci miesięczne wydatki na ich utrzymanie, mianowicie koszt wyżywienia, odzieży i obuwia, wydatków na leczenie, kosmetyków i środków czystości. Podobnie jak wydatki na rzekomy remont pokoju syna, sprzęt sportowy, wyjazdy wypoczynkowe. Zaprzeczyła, aby wycofała się z opieki nad dziećmi gdyż praktycznie codziennie kontaktuje się z nimi za pomocą aplikacji Messenger. Jest z dziećmi zżyta, regularnie informowana o ich potrzebach, które stara się zaspokoić w możliwy dla niej sposób.

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ł. U. (1) i E. U. (1) ze związku małżeńskiego posiadają dwoje małoletnich dzieci, urodzonego (...) O. U. oraz urodzoną (...) M. U. (d: uzasadnienie wyroku k. 44-45 akt sprawy SR w Giżycku IIIRC 336/16).

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 31 maja 2017r. w sprawie sygn. akt IIIRC 336/16 podwyższono alimenty zasądzone w wyroku rozwodowym z kwot 250 i 150, do 400zł i 300zł płatne do rąk ojca dzieci do 10 dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (d: wyrok k. 38 akt sprawy SR w Giżycku sygn. IIIRC 336/16).

W trakcie trwania wymienionego postępowania powód Ł. U. (1) osiągał z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i uczestnictwa w spółce handlowej dochody w łącznej kwocie 3.000 – 3500zł miesięcznie. O. był uczniem trzeciej klasy szkoły podstawowej, M. chodziła do przedszkola.

E. U. (1) mieszkała w G., pracowała jako nauczyciel z dochodami miesięcznymi 1240zł (d: uzasadnienie wyroku k. 44-45 akt sprawy SR w Giżycku IIIRC 336/16).

Aktualnie dzieci uczęszczają do szkoły podstawowej. Szczególnie koszt utrzymania szóstoklasisty O. znacznie wzrósł, z uwagi na sytuację zdrowotną chłopca. Małoletni w 2018r. przeszedł dwie operacje stóp, wymagał rehabilitacji. Obecnie ma 190 cm wzrostu. Przy wadze 70 kg występują problemy z zakupem odzieży, co podraża wydatki. M. musi często korzystać z wizyt dentystycznych.

Dochód ojca powodów z tytułu prowadzonego zakładu blacharsko - lakierniczego i udziału w spółce wynosi 3000-4000zł (d: wyjaśnienia Ł. U. k. 83-84). Ł. U. (1) mieszka z małoletnimi dziećmi w domu jednorodzinnym, którego miesięczny koszt utrzymania wynosi około 800 zł. Spłaca nadto raty kredytu hipotecznego w wysokości 900 zł miesięcznie. Posiada samochód marki R. z 2008r. W związku z opieką nad małoletnimi ponosi takie koszty jak opłacenie obiadów szkolnych, zajęć pozaszkolnych córki – około300 - 400zł (d:wyjaśnienia Ł. U. k. 79, 83-84).

Ł. U. (1) małoletnich powodów wychowuje samodzielnie, w czym pomagają mu jego rodzice (d: wyjaśnienia Ł. U. k. 84).

Pozwana E. U. (1) aktualnie mieszka w Holandii. W 2018r. uzyskała dochód w wysokości 55.220zł (d: PIT k. 40-44). Po śmierci rodziców wraz z bratem odziedziczyła dwa mieszkania, które następnie sprzedała. Po spłaceniu zadłużeń spadkodawców i podziale z bratem pozostała jej kwota 30.000zł. W Holandii przebywa od 2017r. Przez ponad rok pracowała przy produkcji wyrobów mięsnych (d: zaświadczenie k. 38) i mieszkała w hotelu pracowniczym. Od marca do października 2019r. pracowała w laboratorium orchidei, gdzie zarabiała 1400 Euro (d: świadectwo pracy k. 39). Wraz z partnerem wynajmuje mieszkanie za 920 Euro miesięcznie. Jest właścicielką samochodu o., rocznik produkcji 2000. Do pracy pokonuje dystans 7 km. Aktualnie będzie otrzymywała zasiłek dla bezrobotnych, który wynosi 70 – 80 m% zarobków. Poza płaceniem alimentów dokonuje na rzecz małoletnich okazjonalnych zakupów, średnio raz w roku przebywa z nimi podczas przyjazdów do Polski (d: wyjaśnienia E. U. k. 84-86).

Sąd zważył, co następuje :

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a zakres tych świadczeń wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby dziecka, z drugiej możliwości zarobkowe i majątkowe rodzica – art. 133 § 1 oraz art.135 § 1 kr i o.

Przepis art. 138 kr i o umożliwia korektę zakresu obowiązku alimentacyjnego, w razie zmiany stosunków, przez którą rozumieć należy zmiany w zakresie potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Od prawomocnego podwyższenia alimentów upłynął okres ponad dwóch lat, zachodzą zatem przesłanki umożliwiające korektę wysokości świadczeń. Opisując ponoszone w 2017r. wydatki powód podał, że miesięczne koszty utrzymania M. wynosiły 1.325 zł, zaś O. 1.100 zł, co łącznie dawało kwotę 2.425 zł, przy czym nie zawierała ona w sobie niektórych wydatków takich jak koszty dowozów dzieci na zajęcia dodatkowe, zakupu strojów sportowych i obuwia sportowego, wyjazdów na turnieje piłkarskie i obozy, wycieczek klasowych.

Aktualne koszty utrzymania dzieci są niewątpliwie wysokie, zwłaszcza, że oboje objęci są już obowiązkiem szkolnym. Dodatkowo małoletni szybko rosną i przekraczają normy wzrostowe w swojej kategorii wiekowej. Prócz potrzeb wynikających z egzystencji, rodzice powinni zapewnić dzieciom również możliwości rozwoju duchowego, rozrywek. Wymienione potrzeby mogą być jednak zaspokojone w sposób ograniczony możliwościami zarobkowymi i majątkowymi rodziców.

Strona powodowa przedstawiła, ze stara się zapewnić dzieciom warunki życiowe, łacznie z zapewnieniem atrakcyjnego sposobu spędzania wolnego czasu, jak było w trakcie małżeństwa z pozwaną. Jego zdaniem była żona winna w tych wydatkach partycypować.

Pozwana z kolei wyjaśniła, że gdyby dzieci były przy niej standard ich życia byłby skromniejszy niż u ojca, albowiem na wiele wydatków nie może sobie pozwolić.

Sytuacja finansowa pozwanej jest przeciętna. Jej dochody z tytułu pracy zarobkowej otrzymywane na ostatnio zajmowanym stanowisku, ponoszone wydatki, zgromadzone oszczędności (kwota pozostała w spadku po rodzicach) stanowią wyznacznik aktualnych możliwości zarobkowych E. U. (1). Z jej wyjaśnień wynika, że prawdopodobnie w niedługim czasie podejmie pracę i będzie otrzymywała dochody w kwocie pond 6000zł. Przy wydatkach związanych z utrzymaniem będzie w stanie płacić alimenty w kwocie łącznej 2000zł. Kwota ta stanowi 1/3 dochodów pozwanej, jednak pamiętać należy, że jako drugoplanowy rodzic, którego udział w osobistym wychowaniu małoletnich określić można na kilka procent, to ona winna ponosić wyższy koszt utrzymania dzieci (art. 135 § 2 k r i o). Dotychczas nie uczestniczyła w leczeniu małoletnich, ani dobrowolnie nie podwyższyła miesięcznych świadczeń płaconych tytułem alimentów (d: przelewy k. 45-69). Był wystarczająco długi czas, aby E. U. (1) uregulowała istniejące po rodzicach zadłużenie i wniosła większy wkład w utrzymanie dzieci. O tej perspektywie była uprzedzana w poprzedniej sprawie o podwyższenie alimentów.

Koszt utrzymania małoletniej M. Sąd ustalił na kwotę 1300zł, zaś O. na kwotę 2000zł z uwagi na to, że chłopiec jest w fazie intensywnego rozwoju, zachodzi obawa o jego zdrowie w związku ze wzrostem, wymaga nakładów na diagnostykę i leczenie, obejmujących również koszty dojazdów do zakładów leczniczych.

Alimenty na powodów w łącznej wysokości 2000zł miesięcznie płacone do 10-go każdego miesiąca pokryją rosnące koszty utrzymania małoletnich.

Brak jest przesłanek aby uwzględnić powództwo w zakresie żądania powoda Ł. U. (1) podwyższenia alimentów do łącznej kwoty 4000 złotych miesięcznie tj. po 2000 zł miesięcznie na każde z dzieci. Powód nie wskazał na okoliczności uzasadniające przekonanie, iż usprawiedliwione potrzeby małoletnich wymagają ukształtowania takiego zakresu świadczeń.

Powód decyduje o sposobie spędzania przez dzieci czasu wolnego i warunkach w jakich mieszkają, jednak trudno w zebranym materiale dowodowym znaleźć elementy pozwalające na ukształtowanie udziału matki w wszelkich wydatkach wynikających z pomysłów ojca. Nie można określić sposobu życia E. U. (1) luksusowym, a nawet na poziomie równym standardowi życia ojca małoletnich. Poziom też wydaje się niższy, choćby przez brak własnego domu. O dochodach i wydatkach pozwanej świadczą wpłaty i wypłaty z jej konta (d: k.81).

W pozostałej części zatem Sąd powództwo oddalił.

Sąd zwolnił pozwaną od opłaty, od uiszczenia której powodowie byli ustawowo zwolnieni uznając, iż tego rodzaju rozstrzygnięcie znajduje uzasadnienie w aktualnej sytuacji finansowej zobowiązanej, która utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych i jest obciążona obowiązkiem świadczeń alimentacyjnych.

O pozostałych kosztach procesu rozstrzygnięto w myśl art. 100 kpc.

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc Sąd wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE