Sygn. akt II K 435/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski

Protokolant – st.sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora --------

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2019 roku sprawy

D. B.

s. J. i M. z d. B.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 22 sierpnia 2019 roku w miejscowości G. gm. G. na ul. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ( przy stężeniu alkoholu w wydychanym powietrzy wynoszącym 1/15 mg/l oraz 1,20 mg/l ) kierował w ruchu lądowym samochodem marki V. (...) nr rej. (...),

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

1.  Oskarżonego D. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych, przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 30 złotych.

2.  Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat.

3.  Na podstawie art. 63§4 kk zalicza oskarżonemu na poczet środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od 22 sierpnia 2019 roku.

4.  Na podstawie art. 43 a§ 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5000 złotych.

5.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 150 złotych tytułem opłaty oraz pozostałe koszty sądowe w kwocie 50 złotych.

II K 435/19

UZASADNIENIE

D. B. (lat 45) jest mieszkańcem G.. Od pewnego czasu w następstwie rozwodu z żoną przebywa na terenie miasta G..

W dniu 22.08.2019r. oskarżony kierując samochodem V. (...) o nr rej. (...) chciał udać się z G. do W., aby zawieźć opał koledze A. H., który był pasażerem wymienionego pojazdu. Ponieważ dyżurny KPP w G. otrzymał informację, iż kierujący takim pojazdem może znajdować się w stanie nietrzeźwości, patrol funkcjonariuszy Policji w osobach sierżanta R. Z. i sierżanta T. K. udał się na drogę wyjazdową z miasta w kierunku W.. Chwilę później funkcjonariusze zatrzymali jadącego samochodem w tym kierunku na ul. (...) w miejscowości G. oskarżonego i podjęli interwencję wobec niego. D. B. poddany został wstępnym badaniom stosownym urządzeniem na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które wykazało, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości. Około pół godziny później takim samym badaniom wymieniony został poddany w budynku KPP w G.. Wówczas potwierdziło się, że znajduje się w stanie nietrzeźwości 1,15 mg/l o godz. 16.31 i 1,20 mg/l o godz. 16.33.

Ustalenia faktyczne oparto na protokołach badania stanu trzeźwości ( k. 2-3v), zeznaniach R. Z. (k. 17v), wyjaśnieniach oskarżonego D. B. (k. 21).

Okoliczności popełnienia przez oskarżonego D. B. zarzucanego mu czynu zdaniem sądu są bezsporne. Oskarżony od samego początku postępowania przygotowawczego przyznał się do jego popełnienia. W trakcie przesłuchania D. B. podał natomiast, że w dniu kiedy kierował samochodem wypił cztery piwa, czuł się dobrze i postanowił zaryzykować jazdę samochodem. Wyjaśnienia te nie budzą żadnych wątpliwości i zostały przez Sąd podzielone, ponieważ pozostają w zgodzie z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań przesłuchanego świadka, a także w protokołach badania stanu trzeźwości oskarżonego. Te ostanie dowody na żadnym etapie postępowania nie były kwestionowane przez oskarżonego i Sąd również w pełni je podzielił. W tym stanie rzeczy przyjąć należy pewnie, że okoliczności popełnienia przez D. B. zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości, a jego zachowanie polegające na kierowaniu w dniu 22 sierpnia 2019 roku w miejscowości G. gm. G. na ul. (...) samochodu osobowego w stanie nietrzeźwości wyczerpało dyspozycje art. 178a§1 kk.

Wątpliwości nie budzi także wina oskarżonego. Jest on osobą stosunkowo młodą, sprawną fizycznie i intelektualnie, w przeszłości nie leczony odwykowo ani psychiatrycznie. Miał świadomość, że jego zachowanie jest bezprawne, a jego motywacja wolna była od jakichkolwiek zewnętrznych nacisków, o których mowa w ustawie, a które wyłączają przypisanie mu winy. Można zatem było wymagać od niego zachowania zgodnego z prawem.

Wymierzając oskarżonemu D. B. karę w zakresie przypisanego mu czynu sąd miał na uwadze wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Wskazują na to czas, miejsce i sposób popełnienia czynu. Podkreślić należy umyślny charakter przestępczego zachowania oskarżonego, powszechną w społeczeństwie naganność tego typów zachowań, wreszcie znaczny stopień nietrzeźwości oskarżonego.

Zdaniem Sądu zatem na znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego wpływa stopień stężenia alkoholu.

Analiza elementów podmiotowych pozwoliła zdaniem Sądu na przedstawienie osoby oskarżonego w umiarkowanie korzystnym świetle. Wymieniony ma 45 lat. Jest żonaty, posiada troje dzieci, prowadzi ustabilizowany tryb życia, w przeszłości nie był karany ( k. 11), aczkolwiek naruszał przepisy Prawa ruchu drogowego, o czym świadczą zapisy w bazie KSIP ( k.6-6v).

W toku postępowania przygotowawczego D. B. wyraził zgodę na dobrowolne poddanie się w trybie art. 335 kpk m.in. karze grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych przy przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 30 zł.

Wymierzona zatem oskarżonemu kara grzywny w tej wysokości w ocenie Sądu uwzględnia w szczególności motywację oskarżonego, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na min obowiązku, jego właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa. Orzeczona kara nie jest nazbyt dolegliwa, nie przekracza stopnia winy oskarżonego, w ocenie Sądu uwzględnia też stopień społecznej szkodliwości czynu.

Na podstawie art. 42§2 kk orzeczono wobec oskarżonego obligatoryjnie zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat. Wskazać należy, że w postępowaniu przygotowawczym uzgodniony między Prokuratorem, a oskarżonym został zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres czterech lat (k. 22), zaś wniosek Prokuratora o skazanie w trybie art. 335§2 kpk przewidywał w tym zakresie wymierzenie środka w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres czterech lat. Sąd w tym zakresie orzekł zgodnie z porozumieniem zawartym przez Prokuratora z oskarżonym, bowiem zgodnie z utrwalonym orzecznictwem przepisy art. 335§2 i art. 343 kpk nie przewidują możliwości skazania oskarżonego na warunkach innych niż te, które zostały uzgodnione w postępowaniu przygotowawczym albo na posiedzeniu Sądu (por. wyroki SN II K 258/07, IV KK 485/16, III KK 111/18; Legalis/el.)

Na podstawie art. 63§4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od 22 sierpnia 2019r. (k. 8), a w oparciu o przepis art. 43a §2 kk świadczenie pieniężne w wysokości minimalnej 5 000 złotych.

O opłacie i kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 3 ust.1 ustawy o opłatach sprawach karnych z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych i art. 627 kpk.