UZASADNIENIE

J. R. został oskarżony o to, że :

I. w maju 2010 r. to jest w bliżej nieokreślonej dacie do dnia 21.05.2010 r. w Z. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu poprzez przekazanie G. D. (1), celem dokonania przez niego dalszej odsprzedaży za pośrednictwem prowadzonego punktu handlowego, susze roślinne w łącznej ilości 19,35 g, zawierające środek odurzający (...),

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

II. w okresie od stycznia 2011 r. do 3 grudnia 2013 r. w O. i innych miejscowościach działając wbrew przepisom ustawy, w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu z M. W., w ramach działalności polegającej na sprzedaży za pośrednictwem prowadzonych stron internetowych o nazwach (...)tzw. „wyrobów kolekcjonerskich”, zawierających w swoim składzie wymieszane substancje chemiczne, w tym środki odurzające i substancje psychotropowe, wprowadził do obrotu znaczną ich ilość oraz udzielił innym osobom w celu osiągnięcia korzyści majątkowej:

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...) w łącznej ilości nie mniejszej niż 5227,5 g za kwotę nie mniejszą niż 109 777,5 zł,

- substancję stałą koloru brązowego o nazwie handlowej (...), zawierającą substancję psychotropową (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 3905,75 g za kwotę łączną nie mniejszą niż 85 926,5 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...) w łącznej ilości nie mniejszej niż 4088,75 g za kwotę nie mniejszą niż 65 420 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...) w łącznej ilości nie mniejszej niż 2707 g za kwotę nie mniejszą niż 67 675 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 2533,5 g za kwotę nie mniejszą niż 35 469 zł,

- substancję stałą o nazwie handlowej (...) zawierającą środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 627 g za kwotę nie mniejszą niż 18 810 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...), (...) zawierający środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 629 g za kwotę nie mniejszą niż 9120,5 zł,

- substancję stałą o nazwie handlowej (...) zawierającą substancję psychotropową (...) M., w łącznej ilości nie mniejszej niż 2194,94 g za kwotę nie mniejszą niż 76 822,9 zł,

- substancję stałą o nazwie handlowej (...) zawierającą środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 204 g za kwotę nie mniejszą niż 16 320 zł,

- substancję stałą w postaci proszku o nazwie handlowej (...) zawierającą substancję psychotropową (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 333 g za kwotę nie mniejszą niż 9990 zł,

- substancję stałą w postaci proszku o nazwie handlowej (...) zawierającą substancję psychotropową w postaci (...) w łącznej ilości nie mniejszej niż 282 g za kwotę nie mniejszą niż 10 152 zł, a w tym w czerwcu 2013 r. udzielił M. M. jedną porcję takiej substancji psychotropowej oznaczonej jako „E. crist”, w ilości 0,88 g,

a przy tym w dniu 1 grudnia 2011 r. w O. poprzez nadanie w Urzędzie Pocztowym przy ul. (...), trzydziestu jeden przesyłek pocztowych, usiłował udzielić innym osobom środków odurzających i substancji psychotropowych, to jest: łącznie 104,26 g środka odurzającego w postaci (...) (...), łącznie 16,46 g substancji psychotropowej w postaci (...) M., łącznie 5,17 g środka odurzającego w postaci (...), jednakże zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie nadawanych przesyłek przez funkcjonariuszy Służby Celnej Urzędu Celnego w O.,

oraz w dniu 3 grudnia 2013 r. w O. usiłował poprzez nadanie zaadresowanej przesyłki kurierskiej firmy (...) Sp. z o.o. przeznaczonej dla innej osoby, wprowadzić do obrotu susz roślinny zawierający środek odurzający (...) (...), w ilości łącznej 100,56 g, a także poprzez nadanie dalszych trzech przesyłek kurierskich firmy (...) Sp. z o.o. oraz sześciu przesyłek (...) (...), udzielić innym osobom środka odurzającego w postaci (...) (...), w ilości łącznej 40,307 g, substancji psychotropowej w postaci (...), w ilości 9,065 g oraz substancji psychotropowej w postaci (...), w ilości 0,1 g, przy czym zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy policji, a z popełnienia w opisany sposób przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

to jest o czyn z art. 56 ust. 3 w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii przy zast. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

III. w dniu 3 grudnia 2013 r. w O., działając wbrew przepisom ustawy, wspólnie i w porozumieniu z M. W. posiadał w pomieszczeniach gospodarczych przy ul. (...), znaczną ilość substancji psychotropowych i środków odurzających o łącznej masie 1640,09 g, to jest: 1611,406 g suszu roślinnego i proszku zawierającego środek odurzający w postaci (...) (...), 12,63 g substancji psychotropowej w postaci (...), 12,023 g substancji psychotropowej w postaci (...), 2,28 g środka odurzającego w postaci (...), 1,97 g substancję psychotropową w postaci (...), a nadto w mieszkaniu przy ul. (...), działając wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci: 28,471 g suszu ziela konopi innych niż włókniste oraz 3,702 g żywicy konopi innych niż włókniste (haszysz),

tj. o przestępstwo z art. 62 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

IV. w okresie od października 2011 r. do grudnia 2013 r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu z M. W., w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu środki płatnicze w postaci pieniędzy polskich - pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem w tożsamym okresie czasu czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu i udzielaniu innym osobom, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez sprzedaż za pośrednictwem prowadzonych stron internetowych o nazwach (...) tzw. „wyrobów kolekcjonerskich”, to jest, w szczególności wyrobów chemicznych zawierających w swoim składzie: środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości 19 922,5 g, substancję psychotropową (...) M. w łącznej ilości 2194,94 g, substancję psychotropową - (...) w łącznej ilości 333g oraz substancję psychotropową - (...) w łącznie ilości 282 g - w łącznej kwocie nie mniejszej niż 505 483,9 zł, przyjmował i gromadził na rachunkach bankowych, prowadzonych w oparciu o umowy zawarte z osobami trzecimi, to jest, w szczególności:

nr (...) prowadzonym przez (...) Bank (...) SA,

nr (...) prowadzonym przez (...) Bank SA,

nr (...) prowadzonym przez (...) Bank (...) SA,

po czym dokonywał ich wypłaty przy wykorzystaniu kart bankomatowych wydanych dla wskazanych rachunków bankowych, którymi dysponował, a działania te mogły znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, a przez to ich wykrycie, zajęcie oraz orzeczenie ich przepadku, a poprzez swoje działanie osiągnął znaczną korzyść majątkową

tj. o czyn z art. 299 § 1 i 6 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 k.k.

M. W. został oskarżony o to, że :

V. w maju 2010 r. to jest w bliżej nieokreślonej dacie do dnia 21.05.2010 r. w Z. działając wspólnie i w porozumieniu z J. R., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu poprzez przekazanie G. D. (1), celem dokonania przez niego dalszej odsprzedaży za pośrednictwem prowadzonego punktu handlowego o nazwie (...), susze roślinne w łącznej ilości 19,35 g zawierające środek odurzający w postaci (...) (...),

tj. o przestępstwo z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

VI. w okresie od stycznia 2011 r. do 3 grudnia 2013 r. w O. i innych miejscowościach działając wbrew przepisom ustawy z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu z J. R., w ramach działalności polegającej na sprzedaży za pośrednictwem prowadzonych stron internetowych o nazwach (...) tzw. „wyrobów kolekcjonerskich”, zawierających w swoim składzie wymieszane substancje chemiczne, w tym środki odurzające i substancje psychotropowe, wprowadził do obrotu znaczną ich ilość oraz udzielił innym osobom w celu osiągnięcia korzyści majątkowej:

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...) w łącznej ilości nie mniejszej niż 5227,5 g za kwotę nie mniejszą niż 109 777,5 zł,

- substancję stałą koloru brązowego o nazwie handlowej (...), zawierającą środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 3905,75 g za kwotę łączną nie mniejszą niż 85 926,5 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...) w łącznej ilości nie mniejszej niż 4088,75 g za kwotę nie mniejszą niż 65 420 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...) w łącznej ilości nie mniejszej niż 2707 g za kwotę nie mniejszą niż 67 675 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...) zawierający środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 2533,5 g za kwotę nie mniejszą niż 35 469 zł,

- substancję stałą o nazwie handlowej (...) zawierającą środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 627 g za kwotę nie mniejszą niż 18 810 zł,

- susz roślinny o nazwie handlowej (...), (...) zawierający środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 629 g za kwotę nie mniejszą niż 9120,5 zł,

- substancję stałą o nazwie handlowej (...) zawierającą substancję psychotropową (...) M., w łącznej ilości nie mniejszej niż 2194,94 g za kwotę nie mniejszą niż 76 822,9 zł,

- substancję stałą o nazwie handlowej (...) zawierającą środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 204 g za kwotę nie mniejszą niż 16 320 zł,

- substancję stałą w postaci proszku o nazwie handlowej (...) zawierającą substancję psychotropową w postaci (...), w łącznej ilości nie mniejszej niż 333 g za kwotę nie mniejszą niż 9990 zł,

VII. w dniu 3 grudnia 2013 r. w O., działając wbrew przepisom ustawy, wspólnie i w porozumieniu z J. R. posiadał w pomieszczeniach gospodarczych przy ul. (...), znaczną ilość substancji psychotropowych i środków odurzających o łącznej masie 1640,09 g, to jest: 1611,406 g suszu roślinnego i proszku zawierającego środek odurzający w postaci (...) (...), 12,63 g substancji psychotropowej w postaci (...), 12,023 g substancji psychotropowej w postaci (...), 2,28 g środka odurzającego w postaci (...), 1,97 g substancję psychotropową w postaci (...), a nadto w mieszkaniu przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci 1,405 g żywicy konopi innych niż włókniste (haszysz) oraz 0,08 g substancji psychotropowej w postaci (...),

tj. o przestępstwo z art. 62 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

VIII. w okresie od stycznia 2011 r. do grudnia 2013 r. w O., działając wspólnie i w porozumieniu z J. R., w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu środki płatnicze w postaci pieniędzy polskich - pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem w tożsamym okresie czasu czynu zabronionego polegającego na wprowadzaniu do obrotu i udzielaniu innym osobom, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez sprzedaż za pośrednictwem prowadzonych stron internetowych o nazwach (...) tzw. „wyrobów kolekcjonerskich”, to jest w szczególności wyrobów chemicznych zawierających, w swoim składzie: środek odurzający (...) (...), w łącznej ilości 19 922,5 g, substancję psychotropową (...) M. w łącznej ilości 2194,94 g, substancję psychotropową - (...) w łącznej ilości 333g oraz substancję psychotropową (...) w łącznie ilości 282 g - w łącznej kwocie nie mniejszej niż 505 483,9 zł, przyjmował i gromadził na rachunkach bankowych, prowadzonych w oparciu o umowy zawarte z osobami trzecimi, to jest, w szczególności:

nr (...) prowadzonym przez (...) Bank (...) SA,

nr (...) prowadzonym przez (...) Bank SA,

nr (...) prowadzonym przez (...) Bank (...) SA,

tj. o czyn z art. 299 § 1 i 6 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 k.k.

uznając, iż na podstawie art. 4 § 1 k.k. w sprawie mają zastosowanie przepisy obowiązujące w czasie popełnienia przez oskarżonych zarzucanych im przestępstw

Sąd Okręgowy w Opolu wyrokiem z dnia 17 grudnia 2018 r., sygn.. akt: III K 24/17 :

1. uniewinnił oskarżonego J. R. od popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I, II, IV części wstępnej wyroku,

2. w miejsce czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku uznał oskarżonego J. R. za winnego tego, że w dniu 3 grudnia 2013 roku w O. w mieszkaniu przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci 28,471 grama suszu ziela konopi innych niż włókniste oraz 3,702 grama żywicy konopi innych niż włókniste tj. przestępstwa z art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności wykonanie której na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres próby lat 3 (trzech),

3. uniewinnił oskarżonego M. W. od popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt V, VI, VIII części wstępnej wyroku,

4. w miejsce czynu opisanego w pkt VII części wstępnej wyroku uznał oskarżonego M. W. za winnego tego, że w dniu 3 grudnia 2013 roku w O. w mieszkaniu przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci 1,405 grama żywicy konopi innych niż włókniste tj. przestępstwa z art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzył mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności wykonanie której na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres próby lat 3 (trzech),

5. na postawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zaliczył oskarżonym okresy rzeczywistego pozbawiania wolności w sprawie:

: J. R. jego zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie od dnia 3 grudnia 2013 r. do dnia 7 lutego 2014 r.,
: M. W. jego zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie od dnia 3 grudnia 2013 r. do dnia 6 lutego 2014 r.;

6. na podstawie art. 626 §1 k.p.k., art. 630 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił obu oskarżonych od obowiązku zwrotu kosztów procesu które poniesie Skarb Państwa i obciążył ich opłatami sądowymi:

: J. R. w kwocie 60 (sześćdziesiąt) złotych,
: M. W. w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych.

Apelację od tego wyroku wnieśli: oskarżony J. R. i prokurator.

Obrońca oskarżonego J. R. zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze, zarzucając:

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia poprzez dowolne i nieprawidłowe przyjęcie, iż oskarżony J. R. jest bezdzietnym kawalerem, nie posiadającym dzieci, podczas gdy z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wynika, iż J. R. ma na utrzymaniu małoletnie dziecko.

2. rażącą niewspółmierność kary orzeczonej w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara nie uwzględnia występujących w sprawie okoliczności łagodzących, takich jak stopień winy, motywacja i sposób zachowania się oskarżonego, a nadto jego właściwości oraz warunki osobiste, a zwłaszcza stosunkowo młody wiek, a których uwzględnienie przez Sąd powinno spowodować orzeczenie oskarżonemu znacznie łagodniejszej kary z zastosowaniem art. 37a k.k.

3. niezastosowanie funkcjonującej w prawie karnym dyrektywy, zgodnie z którą Sad winien orzekać zamiast kary pozbawienia wolności kary wolnościowe.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej wysokości kary pozbawienia wolności poprzez orzeczenie na zasadzie art. 37a k.k. kary grzywny;

ewentualnie:

2. zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej wysokości kary pozbawienia wolności poprzez orzeczenie na zasadzie art. 37a k.k. kary ograniczenia wolności.

Prokurator (...)w O.zaskarżył wyrok na niekorzyść (...) R. i M. W. w całości, zarzucając:

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, wyrażający się w uznaniu przez Sąd I instancji, że zgromadzony materiał dowodowy nie dostarczył podstaw do wykazania by J. R. i M. W. w ramach przyjętego porozumienia,. Realizując czyny opisane odpowiednio w pkt : I i V, II i VI oraz III i VII części wstępnej wyroku, działali umyślnie z zamiarem bezpośrednim, podejmując czynności wykonawcze względem przedmiotu przestępstwa, którym były substancje psychotropowe w postaci: (...), (...), (...) M. oraz środki odurzające w postaci: (...) (...), (...), co skutkowało uniewinnieniem oskarżonych od zarzutów z pkt I i V, III i VII, zmianę opisu czynu z pkt II i VI, a w dalszej konsekwencji uniewinnieniem wyżej wymienionych od zarzutu opisanego odpowiednio w pkt IV i VIII części wstępnej wyroku, z uwagi na nie przyjęcie by zaistniało przestępstwo bazowe, z którego pochodziły środki finansowe, co do których oskarżeni podejmowali czynności wykonawcze określone przepisami art. 299 § 1 i 6 k.k.; podczas gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego, a zwłaszcza ocena przyjętych okoliczności przedmiotowych dotyczących czasokresu, sposobu i skali działania oskarżonych w zakresie dystrybuowania oferowanych środków zawierających substancje psychotropowe i środki odurzające, analiza zeznań G. D. (1), z których wynika, iż oskarżeni już w dacie pierwszego zarzuconego czynu mieli świadomość, iż wśród oferowanych przez nich „wyrobów kolekcjonerskich” znajdują się też takie zawierające substancje zaliczane do środków odurzających, a nadto ocena dowodów z dokumentów związanych z postępowaniem Prokuratury (...)w Z.sygn.. Ds. 500/11 z których wynika, iż oskarżeni (którym we wskazanym postępowaniu przyznano status – wynikający z regulacji art. 236 § 1 k.p.k.), zostali poinformowani, o tym, że potwierdzono w oparciu o ekspertyzy chemiczne, iż susze roślinne, które w dniu 21.05.2010 r. w Z. posiadał G. D. (1) (czyn z pkt I, V) – które zgodnie z ustaleniami faktycznymi Sadu I instancji zostały mu przekazane przez oskarżonych celem wprowadzenia ich do obrotu – zawierały środek odurzający w postaci (...) (...); prowadzi do wniosku, że zgromadzony materiał dowodowy w pełni potwierdza, iż w zakresie czynów opisanych odpowiednio w pkt I i V, II i VI, III i VII, obejmujących okres czasu od maja 2010 r. do dnia 3 grudnia 2013 r., oskarżeni działali z zamiarem bezpośrednim w zakresie udzielania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i posiadania opisanych w zarzutach środków odurzających i substancji psychotropowych oraz co najmniej z zamiarem ewentualnym w zakresie wprowadzania części tychże środków do obrotu, a w konsekwencji, w sytuacji uzyskiwania we wskazany sposób korzyści majątkowych o znacznej wartości i podejmowania działań opisanych w zarzucie z pkt IV i VIII, wyżej wymienieni niewątpliwie dopuścili się przestępstwa „prania brudnych pieniędzy”.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o uchylenie wyroku w stosunku do J. R. i M. W. w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Z wniesionych apelacji na uwzględnienie w części zasługiwał środek odwoławczy wniesiony przez oskarżyciela publicznego. Niezasadna natomiast okazała się apelacja obrońcy oskarżonego J. R..

Niekwestionowane były ustalenia Sądu I instancji, że oskarżeni J. R. i M. W. wprowadzali do obrotu produkty, które zawierały w sobie środek odurzający tzw. (...) (...). Istotnie, jak trafnie zauważa prokurator, wątpliwości Sądu orzekającego budziła świadomość oskarżonych owego stanu rzeczy, co w konsekwencji spowodowało, że Sąd ten stwierdzając brak realizacji znamion strony podmiotowej zadecydował o uniewinnieniu oskarżonych od zarzucanych czynów, które to rozstrzygnięcia są kontestowane przez apelującego prokuratora. Podziela Sąd Apelacyjny stanowisko Sądu I Instancji, że do maja 2012r. oskarżeni nie mieli świadomości, że w wyrobach, którymi handlowali, tzw. dopalaczach, znajdował się wspomniany środek odurzający. Rzeczywiście za takim ustaleniem przemawia fakt, że oskarżeni nabywali będące przedmiotem dalszego obrotu substancje od podmiotów legalnie działających na obszarze Unii Europejskiej, na sprzedawanych przez te podmioty produktach nie było informacji, że w ich składzie znajdują się środki odurzające w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, wykrycie w owych produktach syntetycznego kannabinoidu było rzeczywiście bardzo trudne i wymagało specjalistycznego sprzętu i odpowiednich warunków laboratoryjnych, czym oskarżeni nie dysponowali. W związku z tym racje ma Sąd Okręgowy, że oskarżeni nie mieli dostatecznych podstaw i możliwości by zweryfikować negatywnie informacje producenta na temat składu produktów. Słusznie jednak zwraca uwagę skarżący prokurator na to, że ten stan rzeczy radyklanie zmienił się w maju 2012r. Wtedy to oskarżeni zostali bowiem poinformowani przez Prokuraturę (...)w Z.w toku postępowania przygotowawczego sygn. Ds. 580/11, że została wydana opinia przez Instytut Ekspertyz Sądowych w K., która wykazała, że w suszach roślinnych zabezpieczonych w sklepie obsługiwanym przez G. D. - który oskarżeni zaopatrywali - stwierdzono obecność środka odurzającego (...) (...) (k.2184 -2185 akt sprawy). Dokumenty dowodzące owych ustaleń zostały pominięte w rozważaniach Sadu I Instancji zawartych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, a w ocenie Sądu Apelacyjnego przekonują one dość jednoznacznie o tym, że pod koniec maja 2012r. oskarżonym uświadomiono, iż w obracanych przez nich towarach znajduje się substancja narkotyczna, o jakiej mowa w cytowanej ustawie z 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Dysponując taką informacją, zaniechawszy sprawdzenia czy stanowiące przedmiot obrotu „dopalacze” zawierają syntetyczny kannabinoid, oskarżeni przewidywali i godzili się na to, że brali udział w obrocie środkami odurzającymi wbrew przepisom cytowanej ustawy z dnia 29 lipca 2005r. Z tych powodów Sąd Apelacyjny, uznając ustalenia Sądu Okręgowego o braku zamiaru za błędne, na podstawie art. 437 § 2 kpk zd. ostatnie w zw. z art. 454 § 1 kpk, zaskarżony wyrok w części uchylił i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania. Oczywistym jest to, że możliwość przypisania oskarżonym zarzucanych przestępstw z art. 56 ustawy z 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w okresie od maja 2012r. dyskwalifikuje zaskarżone orzeczenia Sądu I instancji o uniewinnieniu oskarżonych od czynów z art. 299 par. 1 i par. 6 kk. Pozostałe argumenty skarżącego prokuratora Sąd Apelacyjny uznał za chybione, podzielając przywołane wyżej stanowisko Sądu Okręgowego, czego efektem było utrzymanie w mocy orzeczeń uniewinniających od czynów zarzucanych oskarżonym opisanych w punktach I i V części wstępnej zaskarżonego wyroku.

Jak już wyżej wspomniano, nietrafny okazał się zarzut podnoszony w apelacji obrońcy oskarżonego J. R.. Kontestowana przez skarżącego kara, nawet przy uwzględnieniu okoliczności podnoszonych w apelacji, nie jawi się jako surowa w stopniu rażącym, co wyklucza możliwość uwzględnienia zarzutu, o jakim mowa w art. 438 pkt 4 kpk.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 633 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk i art. 636 § 1 kpk.

Andrzej Kot

Jerzy Skorupka

Witold Franckiewicz

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE