Sygn. akt: I Ns 454/19

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Protokolant: p.o. sekretarz sądowy Paulina Warchoł

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z wniosku E. S.

o stwierdzenie nabycia spadku po A. G. (1)

stwierdza, że spadek po A. G. (1)

zmarłym dnia 01.11.2012 r. w G.

ostatnio stale zamieszkałym w G.

na podstawie testamentu notarialnego z dnia 09.11.2005 r.

nabył:

-syn R. G., s. A. i D. w całości.

sędzia Anna Kurzynowska – Drzażdżewska

Sygn. akt. I Ns 454/19

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni E. S. wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po A. G. (1), zmarłym dnia 1.11.2012 r. w G., ostatnio stale zamieszkałym w G.. Wnioskodawczyni podała, że spadkodawca nie pozostawił testamentu, w chwili śmierci zaś był wdowcem i miał troje dzieci (wnioskodawczynię oraz uczestników postępowania).

Uczestnik postępowania R. G. złożył sporządzony przez spadkodawcę testament.

Uczestnik postępowania A. G. (2) nie zajął stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W wyniku odebranego od wnioskodawczyni w trybie art. 670 w zw. z art. 671 k.p.c. zapewnienia spadkowego Sąd ustalił, że spadkodawca A. G. (1) zmarł 1.11.2012 r. w G.. Przed śmiercią mieszkał w G..

Spadkodawca w chwili śmierci był wdowcem i z zawartego jeden raz małżeństwa pozostawił troje dzieci: E. S., R. G. i A. G. (2), nie miał dzieci pozamałżeńskich ani dzieci przysposobionych.

Spadkodawca sporządził testament w formie aktu notarialnego Rep. A (...) z dnia 9.11.2005 r., mocą którego do całości spadku powołał syna R. G..

(dowód: skrócony akt zgonu A. G. (1), odpisy aktów urodzenia, odpis aktu małżeństwa – k. 3, zapewnienie spadkowe wnioskodawcy - k. 17, testament – k. 11)

Jak podała wnioskodawczyni nikt nie składał oświadczeń o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku po zmarłym, nikt nie był uznany przez sąd za niegodnego dziedziczenia ani nikt nie zrzekał się dziedziczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 926 § 1 kc powołanie do spadku może wynikać z ustawy lub testamentu. Dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą. Powyższy przepis wyraża generalną zasadę, iż powołanie do dziedziczenia z testamentu ma pierwszeństwo przed dziedziczeniem ustawowym. Zasada ta zabezpiecza pełną realizację swobody w dysponowaniu majątkiem na wypadek śmierci. Testamentowy tytuł powołania do spadku wyłącza - z zastrzeżeniem wyjątku określonego w art. 926 § 3 k.c. - powołanie z ustawy, także wówczas, gdy osoby powołane w testamencie należą do kręgu spadkobierców ustawowych. Pierwszeństwo dziedziczenia testamentowego podkreśla zarówno judykatura (orz. SN z 31.01.1997 r. II CKU 58/96; orz. SN z 06.02.1998 r. I CKU 206/97), jak i doktryna (S. B.Komentarz do kodeksu cywilnego Księga czwarta, spadki 2001, s. 37, pkt.6, M. Pazdan (w:) K. (...) Komentarz do Kodeksu Cywilnego , t. II, s. 907).

W realiach przedmiotowej sprawy spadkodawca A. G. (1) w dniu 9.11.2005 r. sporządził testament notarialny, w którym dokonał rozporządzenia całością spadku na rzecz syna R. G.. W związku z pierwszeństwem powołania do dziedziczenia z testamentu przed dziedziczeniem ustawowym, dziedziczenie przez należących do kręgu spadkobierców ustawowych, tj. E. S. i A. G. (2) jest wyłączone. W konsekwencji spadek po A. G. (1) nabył jego syn R. G. w całości. W myśl art. 925 k.c. spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, a jest nią śmierć spadkodawcy. W tym momencie następuje wejście przez spadkobiercę w ogół praw i obowiązków zmarłego należących do spadku z mocy prawa, chyba że spadkobierca złoży oświadczenie w terminie 6 miesięcy od otwarcia spadku, że spadek odrzuca (art. 1015§1 k.c.), bądź uchyli się skutecznie od skutków nie złożenia w terminie takiego oświadczenia i Sąd to zatwierdzi, bądź zostanie uznany za niegodnego dziedziczenia przez Sąd. W przedmiotowej sprawie żadna z wymienionych okoliczności nie wystąpiła, a na rozprawie poprzedzającej wydanie orzeczenia uczestnicy nie zgłosili żadnych wniosków, potwierdzając złożone przez wnioskodawczynię zapewnienie spadkowe. Żaden z zainteresowanych w sprawie nie kwestionował złożonego testamentu (tak co do jego ważności, jak i co do jego treści). Sporządzony testament nie budził także wątpliwości tut. Sądu, został sporządzony w przepisanej formie przez właściwy organ i w zakresie jego kompetencji w zgodzie z treścią przepisów art. 91-95 ustawy z dnia 14.02.1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U.2019.540). Mając powyższe na względzie na podstawie art. 926 § 1 i 2 kc w zw. z art. 925 kc orzeczono jak w sentencji.