IIK 182/19
Sąd ustalił, co następuje.
W dniu 19 kwietnia 2019r. oskarżony R. K. po zakończeniu prac polowych spożył alkohol w ilości 4-5 piw. Następnie postanowił pojechać do miejsca zamieszkania po środki ochrony roślin i w miejscowości P. na drodze (...) zatrzymany został przez patrol Policji i poddany badaniu stanu trzeźwości - początkowo urządzeniem alkocstop z wynikiem 0,90 mg/l alkoholu o godz. 19:00 i 0,91 mg/l o godz. 19:17 a następnie urządzeniem alkometr z wynikiem 0,86 mg/l o godz. 19:49 i 0,83 mg/l o godz. 19:52.
Oskarżony posiadał prawo jazdy kat. A, B, C i T / w różnych potkategoriach/, które zostało mu zatrzymane.
/dowód: wyjaśnienia oskarżonego R. K. k. 14 i 35 protokoły użycia urządzeń do kontroli trzeźwości k. 2-3, notatka k. 1, postanowienie k. 9 /
Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnił, iż w dniu 19 kwietnia 2019r. dokonywał oprysków na polu. Po zakończeniu pracy spożył alkohol w ilości 4-5 piw myśląc, iż nie będzie już w tym dniu kierował pojazdami. Po pewnym czasie stwierdził jednak, iż dokona oprysków na kolejnym polu i samochodem T. (...) o nr rej. (...) pojechał do B. i w miejscowości P. został zatrzymany do kontroli drogowej.
Sąd zważył, co następuje.
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego albowiem znajdują one potwierdzenie w pozostałych dowodach zgromadzonych w sprawie.
Przestępstwo z art. 178a§1 kk polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.
Stanem nietrzeźwości zgodnie z art. 115 § 16 jest; a) zawartość alkoholu we krwi przekraczająca 0,5 promila albo prowadząca do stężenia przekraczającego tę wartość; b) zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekraczająca 0,25 mg albo prowadząca do stężenia przekraczającego tę wartość.
Oskarżony w wydychanym powietrzu miał 0,90 mg/l alkoholu, stwierdzić zatem należy, iż znajdował się w stanie nietrzeźwości.
Oskarżony kierował samochodem osobowym a więc niewątpliwie pojazdem mechanicznym, w miejscowości P. na drodze (...) a zatem w ruchu lądowym.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał oskarżonego R. K. za winnego tego, że w dniu 19 kwietnia 2019 roku na drodze (...), w miejscowości P. gm. B., w woj. (...)- (...), będąc w stanie nietrzeźwości (0,90 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym w ten sposób, iż kierował samochodem osobowym marki T. (...) o nr rej. (...) tj. popełnienia przestępstwa z art. 178a§1 kk i z mocy art. 178a§1 kk skazał go a na podstawie art. 178a§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 złotych.
Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą a także gospodarstwo rolne. Osiąga z tego tytułu znaczne przychody i nawet biorąc pod uwagę konieczność spłaty kredytów czy inwestycji w ww. działalności możliwa będzie dla niego spłata kary grzywny w wysokości 3000 złotych a także świadczenia pieniężnego i opłaty.
Jako zasadnicze okoliczności łagodzące przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę niekaralność oskarżonego , jego dobrą opinię w miejscu zamieszkania oraz przyznanie się do winy.
Jako główną okoliczność obciążającą Sąd potraktował stan nietrzeźwości oskarżonego. Wynik 0,90 mg/l alkoholu uznać należy za bardzo znaczny stan nietrzeźwości.
Okoliczności łagodzące legły u podstaw orzeczenia środków karnych w minimalnym ustawowym wymiarze oraz orzeczeniu kary grzywny jako rodzajowej, też w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Znaczny stan nietrzeźwości oskarżonego uniemożliwia zaś warunkowe umorzenie postępowania albowiem przesądza o tym , iż społeczna szkodliwość czyni nie jest nieznaczna.
Na podstawie art. 42§2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat za wyjątkiem pojazdów do prowadzenia których wymagana jest kat. T prawa jazdy.
Orzeczony środek ukształtowany został w minimalnej ustawowej granicy zagrożenia.
Sąd zdecydował się pozostawić oskarżonemu uprawnienia do prowadzenia pojazdów mechanicznych do prowadzenia których wymagana jest kat. T prawa jazdy, zauważyć bowiem należy, iż oskarżony jest osobą prowadzącą gospodarstwo rolne , uprzednio niekaraną i w tej sytuacji zakaz prowadzenia pojazdów , które stanowią przecież narzędzie pracy oskarżonego byłby zbyt daleko idącą dolegliwością.
Sąd jednoczenie nie orzekł o pozostawieniu innych kategorii prawa jazdy albowiem w takim przypadku /tj. pozostawienia jeszcze kat. C/ realna dolegliwością w zakresie zakazu byłby zakaz prowadzenia pojazdów dla kierowania którymi konieczna jest kat. B prawa jazdy. Byłaby to zatem dolegliwość nieznaczna – oskarżony miałby szeroki wachlarz pojazdów którymi mógłby kierować i to pojazdów o znacznie większych gabarytach i stwarzających większe potencjalne zagrożenie na drodze. Niewątpliwe oskarżony prowadzi tez działalność gospodarczą, jednakże w tym przypadku znacznie szerzej może korzystać z pracowników najemnych w celu kierowania pojazdami.
Na podstawie art. 63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania dokumentu uprawniającego do kierowania pojazdami od dnia 19 kwietnia 2019r.
Na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej
W ocenie Sądu orzeczona kara oraz środki karne adekwatne są do stopnia zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości jego czynu. Spełnić powinny także swoje zadania w zakresie prewencji indywidualnej oraz generalnej
Na podstawie art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych tytułem opłaty a na podstawie art. 624§1 kpk Sąd zwolnił go od wydatków.