Sygn. akt II K 567/19
Dnia 20 listopada 2019 roku
Sąd Rejonowy w G. II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Tomasz Hausman
Protokolant: Weronika Góralska
w obecności Prokuratora: Jakub Łamek
po rozpoznaniu w dniach 23.09.2019r., 21.10.2019r. i 20.11.2019r. . sprawy karnej:
B. P.
s. J. i S. z domu W., urodz. (...) w G., PESEL (...) zam. w G. ul (...), obywatelstwa polskiego, karanego
oskarżonego o to, że:
w dniu 31 stycznia 2019r. o godz. 21.40 w G. przy ul. (...). (...) prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej samochód osobowy marki S. (...) o nr ej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania urządzeniem pomiarowym (...) o godz. 22.18-1,1 mg/l, o godz. 22.21-1,25 mg/l , o godz. 22.36 -1,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,
tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk
orzekł:
I. Oskarżonego B. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za czyn ten na mocy powyższego przepisu wymierza mu grzywnę w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę a równoważną kwocie 30 (trzydziestu) złotych.
II. Na mocy art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 3 ( trzech).
III. Na mocy art. 43a § 2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięciu tysięcy ) złotych.
IV. Obciąża oskarżonego kosztami postępowania w kwocie 70 ( siedemdziesięciu ) złotych i wymierza tytułem opłaty 450 ( czterysta pięćdziesiąt ) złotych.
II K 567/19
Dnia 31 stycznia 2019r. oskarżony B. P. ok. godz. 21.40 spotkał się na ulicy (...) w G. z P. M. (1), z którym był wcześniej na tej samej imprezie. M. przyjechał samochodem marki S. (...) o nr rej. (...), ale ponieważ wiedział, że jest pijany nie chciał wracać samochodem. Oskarżony B. P. zaoferował, że to on odstawi samochód. Wsiedli obaj do auta. Oskarżony za kierownicę, P. M. na siedzenie pasażera. Oskarżony ruszył i jechał w kierunku Placu (...). Na tej ulicy został zatrzymany do kontroli policyjnej, w trakcie której okazało się, że jest on nietrzeźwy – 1,1 mg/l, 1,25 mg/l i 1,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.
(dowód: zeznania – P. R. – k.69 i 99v, Ł. C. – k.72 i 99v, P. M. – k.102v; protokół – k.2).
Oskarżony B. P. w dochodzeniu nie przyznał się do zrzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.
Zdaniem Sądu nie przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu pozostaje w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.
Świadkowie P. R. i Ł. C. to policjanci, którzy zgodnie zeznali, że widzieli jak oskarżony wsiadł do samochodu na ul. (...) i kierował nim, aż do zatrzymania przez nich na ul. (...). Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków, albowiem są one jasne, logiczne i wzajemnie zgodne. Są to osoby obce dla oskarżonego i nie ma powodów, dla których mieliby zeznawać nieprawdę pomawiając oskarżonego. Podobnie rzecz się ma z zeznaniami P. M., który zeznał, że nie znał wcześniej oskarżonego, ale zgodził się by ten kierował jego samochodem. Świadek co prawda zeznał, że spotkał oskarżonego na Placu (...) to jednak tę różnicę w stosunku do zeznań policjantów można wytłumaczyć stanem jego nietrzeźwości. Stwierdził on przecież, że niewiele pamięta z imprezy. Jednakże co do faktu kierowania samochodem S. przez oskarżonego zeznania te w całości potwierdzają zeznania policjantów.
Zeznania I. G. nie miały żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, dlatego też Sąd ich nie oceniał. M. P. będąca siostrą oskarżonego odmówiła składania zeznań.
W świetle powyższego wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, a czyn jego wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk. Oskarżony, bowiem kierował samochodem po drodze publicznej znajdując się w stanie nietrzeźwości.
Jako okoliczności obciążające Sąd potraktował karalność oskarżonego oraz wysoki stopień stężenia alkoholu w jego organizmie. Okoliczności łagodzących Sąd nie dopatrzył się.
Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara grzywny jest adekwatna do stopnia winy, okoliczności czynu oraz bierze pod uwagę cele wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego. Zważywszy na stopień nietrzeźwości oskarżonego trudno tę karę uznać za rażąco surową.
Obligatoryjnie orzeczone środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz świadczenie pieniężne są w najniższym możliwym wymiarze, dlatego również one nie mogą być potraktowane jako rażąco surowe.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk. Opłatę wymierzono na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych.