WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Anna Gajewska
Protokolant:	sekretarz sądowy Agnieszka Zuzga

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020 r. w P.

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjny w B.

przeciwko A. W.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego A. W. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w B. kwotę 3 526,37 zł (trzy tysiące pięćset dwadzieścia sześć złotych 37/100) wraz odsetkami umownymi za opóźnienie równymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 01.08.2019r. do dnia zapłaty

II.  Zasądza od pozwanego A. W. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w B. kwotę 1017 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 652/19 upr.

UZASADNIENIE

(...) Spółka Akcyjna wytoczyła powództwo przeciwko A. W. o zapłatę kwoty 3 526,37 złotych wraz z odsetkami umownymi za opóźnienie równymi dwukrotności wysokości odsetek za opóźnienie od dnia 1 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż poprzez podpisanie weksla z dnia 19 czerwca 2018 roku pozwany zobowiązał się do zapłaty w dniu 31 lipca 2019 roku kwoty wskazanej na wekslu w wysokości 3 786,16 złotych. Powódka w dniu 1 lipca 2019 roku wezwała pozwanego do wykupu weksla. Pozwany wpłacił na konto powoda kwotę 259,79 złotych, następnie zaprzestał spłacania pozostałej części roszczenia. Weksel został wystawiony przez pozwanego na zabezpieczenie zwrotu całego zadłużenia z tytułu pożyczki udzielonej przez (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w B. na podstawie umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 19 czerwca 2018 roku. Na dochodzoną pozwem należność składa się suma pozostałych do zapłaty rat pożyczki oraz należne odsetki. Pozwany podpisując własnoręcznie kalendarz spłat, znał wysokość swojego zobowiązania i termin spłaty.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13 września 2019 roku Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

A. W. wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. W uzasadnieniu podniósł, że nie jest w stanie spłacić zadłużenia jednorazowo. Wskazał nadto, że kredytodawca nie zaproponował mu ubezpieczenia kredytu.

Wniósł o rozłożenie zadłużenia na raty w wysokości po 350 złotych miesięcznie oraz o umorzenie kosztów sądowych.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego, powódka podniosła, iż roszczenie jest udowodnione, a weksel został podpisany przez pozwanego. Powódka przed wypowiedzeniem umowy wyzwała pozwanego do dobrowolnego uregulowania zadłużenia pod rygorem wypowiedzenia pożyczki. Wobec bezskuteczności wezwania, powodowa spółka postawiła pożyczkę w stan wymagalności i naliczyła należne kwoty, zgodnie z umową.

Na rozprawie pozwany nie kwestionował roszczeń powódki. Wskazał, iż miał problemy zdrowotne, a jego partnerka jest w ciąży. Nie można było skontaktować się z nim, gdyż telefon, którym dysponował powód należał do jego mamy. Ponownie wniósł o rozłożenie należności na raty oraz o umorzenie kosztów sądowych.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 18 czerwca 2018 roku A. W. zawarł z (...) Spółka Akcyjna umowę pożyczki gotówkowej nr (...) na kwotę 6 144 złotych, którą zobowiązał się spłacać w miesięcznych ratach w wysokości po 256 złotych na rachunek bankowy pożyczkodawcy. Wypełnił również deklarację wekslową w celu zabezpieczenia zwrotu całego zadłużenia tytułu pożyczki udzielonej przez (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w B.

(dowód: umowa pożyczki k. 44-46; weksel k. 5)

A. W. przestał terminowo spłacać zobowiązanie przez co (...) S.A., zgodnie z postanowieniami umowy, wypowiedziała mu umowę pożyczki pismem z dnia 1 lipca 2019 roku, co uczyniło wymagalnymi wszystkie zobowiązania dotyczące wskazanej umowy.

(bezsporne; wypowiedzenie umowy k.6)

Sąd zważył, co następuje:

Okoliczności związane z nienależytym wywiązywaniem się z umowy pożyczki, jej wypowiedzeniem i zasadnością roszczenia powodowej Spółki nie były kwestionowane przez pozwanego. Jedyną, podnoszoną przez A. W. kwestią był brak środków finansowych na dokonanie spłaty długu. Pozwany wniósł o rozłożenie zobowiązania na raty oraz umorzenie kosztów sądowych.

W związku z zajętym stanowiskiem przez pozwanego, Sąd nie miał wątpliwości aby uznać zasadność roszczenia pozwu. Zarówno postanowienia umowy, jak i wyliczenia powódki w zakresie wysokości zaległości z tytułu kapitału i umownych odsetek karnych nie były kwestionowane przez pozwanego.

Zgodnie z treścią przepisu art. 320 kpc, w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie.

Uprawnienie z art. 320 kpc przysługuje sądowi w szczególnie uzasadnionych wypadkach, a więc w sytuacjach, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody. Trudności w spełnieniu świadczenia mogą być obiektywne, spowodowane nieurodzajem czy klęską żywiołową, mogą być jednak także spowodowane działaniem samego dłużnika. Skorzystanie z przysługującego sądowi uprawnienia ma na celu także uchronienie pozwanego od postępowania egzekucyjnego, tak aby umożliwić mu wykonanie wyroku w sposób dobrowolny.

W ocenie Sądu okoliczności przedmiotowej sprawy nie uzasadniają zastosowania dobrodziejstwa z art. 320 kpc. Należy podkreślić, że sama pożyczka miała charakter ratalny. Wysokość rat i termin ich płatności został indywidualnie uzgodniony z pozwanym po dokonaniu analizy jego zdolności kredytowej. Powyższe nie zagwarantowało jednak spłaty zadłużenia w ustalonych terminach. Kierowane do pozwanego przez stronę powodową wezwania do zapłaty pozostawały bezskuteczne. Wobec powyższego brak jest podstaw do uznania, że po rozłożeniu przedmiotowego świadczenia na raty pozwany wykonałaby wyrok w sposób dobrowolny. Nadto wskazać należy, iż pozwany nie przedstawił, żadnych dowodów, które potwierdzałyby jego wyjątkową, trudną sytuację i poprzestał jedynie na gołosłownych twierdzeniach.

Żądanie powoda o umorzenie kosztów sądowych Sąd potraktował jako wniosek o nieobciążanie go kosztami sądowymi.

Norma art. 102 k.p.c. stanowi wyjątek od reguły wynikającej z art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którą strona przegrywająca spór jest zobowiązana do pokrycia celowo poniesionych kosztów przez jej przeciwnika procesowego.

Jako przepis o wyjątkowym charakterze nie poddaje się on, w zakresie zastosowania wykładni rozszerzającej, przeciwnie wymaga by być wykładanym ściśle.

W konsekwencji sięgnięcie po wyjątkowe dobrodziejstwo jakim jest nie obciążenie tymi kosztami musi być usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami odnoszącymi się tak do sytuacji osobistej i dochodowej tego, który w sprawie uległ ale także musi ono być uzasadnione charakterem rozstrzyganej sprawy i będącego tego charakteru pochodną, weryfikowalnym, obiektywnie uzasadnionym przekonaniem strony o zasadności dochodzonego roszczenia, które jednak okazało się nie usprawiedliwionym.

W rozstrzyganej sprawie takie wyjątkowe okoliczności, szczególnie dotyczące charakteru sprawy nie zachodzą, co wykluczało zastosowanie przez Sąd tego przepisu jako podstawy rozstrzygnięcia o kosztach procesu.

Wskazać należy, iż obecnie sytuacja pozwanego poprawiła się, gdyż podjął zatrudnienie.

W związku z powyższym o kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepisy art. 98 kpc oraz § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.), zasądzając od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów uiszczonej opłaty sądowej od pozwu (100 zł), kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł) i kosztów zastępstwa procesowego (900 zł).