Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 1128/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Rejonowy w Gnieźnie, wyrok z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygn. akt II K 806/17

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XX

XXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXX

XXXXXX

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XXX

XXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXX

XXXXXXX

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

XXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

XXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Błędna ocena dowodów w postaci wyjaśnień oskarżonego P. M.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnośnie do wyjaśnień oskarżonego, to wyłącznie w sferze intencji oskarżony nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu, gdyż w sferze faktów ustalenia Sądu, które opierają się na dokumentach oraz wiarygodnych zeznaniach świadków nie pozostawiają żadnych wątpliwości. Nie sposób w żadnym razie zgodzić się z oceną obrońcy co do tego, że wyjaśnienia oskarżonego są spójne, logiczne i konsekwentne. To, że oskarżony konsekwentnie od samego początku nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego czynu świadczy jedynie o tym, że przyjął taką a nie inną linię obrony. Słusznie Sąd Rejonowy stwierdził jednak, że praktycznie za każdym razem oskarżony przestawiał przebieg zdarzenia w odmienny sposób, tak więc nie można przypisać mu w tym zakresie żadnej konsekwencji, co czyni jego linię obrony niewiarygodną. Różnice w wyjaśnieniach oskarżonego nie dotyczyły, wbrew twierdzeniom apelującego jedynie szczegółów – tzn. typu uszkodzenia pojazdu, choć i w tym zakresie Sąd I instancji miał rację zwracając uwagę na niespójność wyjaśnień oskarżonego. Krytyczna ocena wyjaśnień oskarżonego wyrażona przez Sąd I instancji zyskała pełną aprobatę Sądu Odwoławczego. Oskarżony bowiem istotnie zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym przedstawił co najmniej trzy różne wersje zdarzenia, tj. podawał, że pożyczył motor od pokrzywdzonego i miał oddać motor za kilka dni po załatwieniu swoich spraw; miał oddać następnego dnia, lecz motocykl się przewrócił i uległ uszkodzeniu; chciał pojechać w jedno miejsce do znajomego i potem oddać motor lecz pojechał w inne miejsce i ułamała się nóżka od motoru dlatego go nie oddał. Jedyną wiarygodną okolicznością którą, którą oskarżony podawał konsekwentnie w swoich wyjaśnieniach było istotnie, jak prawidłowo ocenił Sąd Rejonowy to, że 25 maja 2017 r. oskarżony był u P. M. (2) i w tym dniu objął w posiadanie należący do niego motocykl.

Wniosek

1.  Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku,

2.  Wniosek o uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosków z uwagi na niezasadność zarzutu. Na marginesie podkreślenia wymaga, że obrońca błędnie wniósł jednocześnie o uchylenie wyroku i uniewinnienie oskarżonego. Wyrazem jego dążenia do uniewinnienia oskarżonego, mając na względzie treść apelacji, winien być wniosek o zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu.

Lp.

Zarzut

2

Błędna ocena dowodów w postaci zeznań świadka P. M. (2)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy nie miał zastrzeżeń do oceny zeznań świadka P. M. (2) dokonanej przez Sąd I instancji. Zważywszy na to, że świadek przedstawił w toku postępowania dwie skrajnie odmienne względem siebie wersje zdarzeń, niezbędnym była ich szczegółowa weryfikacja, którą Sąd Rejonowy przeprowadził wzorcowo. Wbrew przekonaniu obrońcy prawidłowo i potrzebnie Sąd ocenił zeznania tego świadka przez kontekst innych dowodów, w tym zeznań świadków w osobach funkcjonariuszy policji, które okazały się wiarygodne i zbieżne z wersją zdarzeń przedstawioną przez świadka w postępowaniu przygotowawczym. Nie bez znaczenia w tym zakresie, oczywiście słusznie Sąd Rejonowy posiłkował się opinią biegłego grafologa, którą w sposób prawidłowy ocenił, co przyczyniło się do potwierdzenia, że podpisy widniejące na protokołach a nienależące do funkcjonariuszy policji należą jednak do świadka P. M. (2). Istotną kwestią przy ocenie zeznań ww. świadka było, co też zresztą bardzo wyraźnie zaakcentował Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż zeznania P. M. (2) przed Sądem miały miejsce po upływie aż roku od zdarzenia po odzyskaniu przez świadka pojazdu, a także w obecności oskarżonego, co do którego świadek miał świadomość, iż jest on osobą uprzednio karaną i zaszkodzi mu zeznając na jego niekorzyść. Słusznie zatem Sąd pierwszej instancji podszedł do tychże zeznań z dużą dozą ostrożności i ostatecznie ocenił je krytycznie. Dodatkowo również zasadnie zdaniem Sądu Odwoławczego Sąd pierwszej instancji wziął pod uwagę, że świadek był znajomym pokrzywdzonego, dlatego mógł nie chcieć składać obciążających dla niego zeznań i to jeszcze w obecności oskarżonego. Świadek mógł wszakże przecież, mając na względzie ww. okoliczności (tj. uprzednią karalność świadka) równie dobrze obawiać się oskarżonego i dlatego złożył odmienne aniżeli pierwotnie zeznania. Istotną okolicznością świadczącą o wiarygodności pierwotnej wersji zeznań P. M. (2) było także i to (co słusznie znalazło odzwierciedlenie w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia), że pierwsze zeznania świadek składał na bieżąco, krótko po zdarzeniu, gdy czuł się pokrzywdzony przestępstwem i nie miał jeszcze prawdopodobnie żadnego kontaktu z oskarżonym. Dodatkowo Sąd Rejonowy również trafnie zwrócił uwagę na pewne sprzeczności w późniejszych zeznaniach świadka (k. 6 uzasadnienia), które świadczą raczej o niewiarygodności późniejszej wersji zeznań ww. świadka. Wszystko powyższe świadczy o tym, że ocena zeznań P. M. (2) dokonana przez Sąd Rejonowy jest prawidłowa. Nie doszło również w tym zakresie, wbrew przekonaniu obrońcy do naruszenia przez Sąd I instancji zasady bezpośredniości przeprowadzenia dowodów.

Wniosek

1.  Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku,

2.  Wniosek o uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosków z uwagi na niezasadność zarzutu. Na marginesie podkreślenia wymaga, że obrońca błędnie wniósł jednocześnie o uchylenie wyroku i uniewinnienie oskarżonego. Wyrazem jego dążenia do uniewinnienia oskarżonego, mając na względzie treść apelacji, winien być wniosek o zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu.

Lp.

Zarzut

2

Błędna ocena dowodów w postaci zeznań świadków funkcjonariuszy policji S. B. i P. M. (5)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew przekonaniu obrońcy Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy ocenił również zeznania świadków funkcjonariuszy policji S. B. i P. M. (5) złożone w niniejszej sprawie i przydał im należyte znaczenie dla rozstrzygnięcia. Odnosząc się do zarzutu apelacji Sąd II instancji nie dopatrzył się jednak żadnych przesłanek do tego, by przyjąć, iż ww. świadkowie mogliby mieć jakikolwiek motyw czy interes w tym aby pisać w protokole przyjęcia zawiadomienia nieprawdę i przedłożyć tak sporządzone dokumentu pokrzywdzonemu do podpisu. Poza tym Sąd Rejonowy nie oceniał tych zeznań w oderwaniu od innych dowodów. Przeciwnie, dokonał kompleksowej oceny materiału zgromadzonego w sprawie, w tym wziął pod uwagę między innymi opinię biegłego grafologa, z której wynika, że podpisy na protokołach dają możliwość wskazania wykonawstwa zapisów dowodowych przez P. M. (2).

Wniosek

1.  Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku,

2.  Wniosek o uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosków z uwagi na niezasadność zarzutu. Na marginesie podkreślenia wymaga, że obrońca błędnie wniósł jednocześnie o uchylenie wyroku i uniewinnienie oskarżonego. Wyrazem jego dążenia do uniewinnienia oskarżonego, mając na względzie treść apelacji, winien być wniosek o zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu.

Lp.

Zarzut

2

Zarzut błędnej oceny dowodu w postaci opinii grafologa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut błędnej oceny dowodu postaci opinii grafologa okazał się bezzasadny. Opinia jest rzetelna, pełna i stanowi pełnowartościowy dowód, przy czym została prawidłowo oceniona przez Sąd I instancji.

Wniosek

1.Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku,

2.Wniosek o uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosków z uwagi na niezasadność zarzutu. Na marginesie podkreślenia wymaga, że obrońca błędnie wniósł jednocześnie o uchylenie wyroku i uniewinnienie oskarżonego. Wyrazem jego dążenia do uniewinnienia oskarżonego, mając na względzie treść apelacji, winien być wniosek o zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

1. Zmiana kwalifikacji prawnej zarzucanych czynów i przyjęcie (po wcześniejszym uprzedzeniu stron) na podstawie art. 399 § 1 k.p.k. w ramach kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych i przypisanych oskarżonemu, że czyn przypisany w punkcie 2 wyroku jest czynem współukaranym do czynu przypisanego w punkcie 1.

2. W konsekwencji powyższej zmiany wymierzono oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności zamiast 1 roku pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Jak wskazuje się w doktrynie jeżeli sprawcą oszustwa pokradzieżowego (§ 2) jest osoba, która uprzednio dopuściła się kradzieży lub przywłaszczenia rzeczy, za której zwrot obecnie żąda korzyści, niekiedy można oszustwo pokradzieżowe uznać za współukarany czyn następczy. Odbywa się to na zasadach takich jak w wypadku wszelkich czynów współukaranych. Po pierwsze, musi zachodzić ścisły związek między stronami podmiotowymi czynów wchodzących w grę jako „główny" i „współukarany". Tutaj jest to typowe. Po drugie, między stopniem społecznej szkodliwości jednego i drugiego musi zachodzić znacząca dysproporcja prowadząca do wniosku, że przy ewentualnym wymierzeniu kary łącznej należałoby zastosować zasadę absorpcji. Wypadki takie w odniesieniu do oszustwa pokradzieżowego będą rzadkie, ale są możliwe (tak słusznie Górniok [w:] Górniok i in., t. 2, s. 407). Zbyt daleko idzie pogląd Łagodzińskiego, że oszustwo pokradzieżowe popełnione przez uprzedniego sprawcę kradzieży jest pozbawione samodzielnego bytu prawnego i zawsze ulega wyeliminowaniu z kwalifikacji prawnej (Łagodziński, Oszustwo pokradzieżowe, s. 40 i n.) ( Mozgawa M. (red.), Budyn-Kulik M., Kozłowska-Kalisz P., Kulik M., Lex, el.).

Mając na względzie powyższe rozważania Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, ze w sprawie niniejszej, zważywszy na okoliczności zdarzenia zachodzi ścisły związek pomiędzy stronami podmiotowymi czynów przypisanych oskarżonemu w punkcie I i II zaskarżonego wyroku. Wobec tego Sąd Okręgowy na rozprawie apelacyjnej, po wcześniejszym uprzedzeniu stron na podstawie art. 399 § 1 k.p.k. zmienił kwalifikację prawną zarzucanych oskarżonemu czynów i przyjął w ramach kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych i przypisanych oskarżonemu, że czyn przypisany w punkcie 2 wyroku jest czynem współukaranym do czynu przypisanego w punkcie 1. W konsekwencji (vide rozważania zawarte w punkcie 3.1,3.2.,3.3.) trafne okazały się wnioski Sądu Rejonowego, że sprawstwo i wina oskarżonego co do zarzuconego mu w punkcie 1a wyroku Sądu Odwoławczego czynu są niewątpliwe.

Sąd zatem uznał oskarżonego P. M. (1) za winnego tego, że w dniu 25 maja 2017 r. w C. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd P. M. (2) co do zamiaru zakupu motocykla marki S. (...) o numerze nadwozia (...), w ten sposób, że wykorzystując jazdę próbną przed finalizacją transakcji kupna sprzedaży motocykla, odjechał nim i nie powrócił, nie regulując umówionej należności w kwocie 5500 zł, czym doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a następnie, co stanowi czyn współukarany następczy, w tym samym dniu, podczas rozmowy telefonicznej z P. M. (2), zażądał korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 1000 zł, w zamian za zwrot uprzednio wyłudzonego motocykla marki S. (...) o numerze nadwozia (...), tj. za winnego przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. wymierzono oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu II instancji tak ukształtowana kara spełni swoje zadanie. Jest bowiem karą wystarczającą dla wdrożenia oskarżonego do poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego. Stanowi ona w ocenie Sądu Okręgowego sankcję adekwatną do stopnia zawinienia P. M. (1), strony podmiotowej przypisanego mu czynu, stopnia jego społecznej szkodliwości, postawy oskarżonego oraz jego sytuacji życiowej.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1 Zaskarżony wyrok w części co do winy oskarżonego w zakresie czynu przypisanego mu w punkcie 1a wyroku Sądu Okręgowego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powodem utrzymania wyroku w mocy w części co do winy P. M. (1) w zakresie przypisanego mu w punkcie 1a wyroku Sądu Odwoławczego czynu była niezasadność zarzutów apelacji dotyczących błędnej oceny dowodów i w konsekwencji (zdaniem apelującego) błędów w ustaleniach faktycznych w sprawie. Podniesione przez obrońcę argumenty w żaden sposób nie podważają racjonalności toku rozumowania Sądu meriti, który doprowadził tenże Sąd do konkluzji, że w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego sprawstwo i wina P. P. M. (1) w zakresie przypisanego mu czynu nie budzi wątpliwości. W realiach niniejszej sprawy nie wystąpiły również podstawy wskazane w art. 439, 440 i 455 k.p.k., uzasadniające zmianę lub uchylenie wyroku poza granicami zarzutów i wniosków apelacji.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

1a) Zmiana zaskarżonego wyroku, w zakresie kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych i przypisanych oskarżonemu, w ten sposób, że w ramach czynów przypisanych w punktach 1 i 2, uznano oskarżonego P. M. (1) za winnego tego, że w dniu 25 maja 2017r. w C. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd P. M. (2) co do zamiaru zakupu motocykla marki S. (...) o numerze nadwozia (...), w ten sposób, że wykorzystując jazdę próbną przed finalizacją transakcji kupna sprzedaży motocykla, odjechał nim i nie powrócił, nie regulując umówionej należności w kwocie 5500 zł, czym doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a następnie, co stanowi czyn współukarany następczy, w tym samym dniu, podczas rozmowy telefonicznej z P. M. (2), zażądał korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w kwocie 1000 zł, w zamian za zwrot uprzednio wyłudzonego motocykla marki S. (...) o numerze nadwozia (...), tj. za winnego przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. wymierzono oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

1b) Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie orzeczenia zawartego w punkcie 3 a dotyczącego kary łącznej pozbawienia wolności.

2.W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

W zakresie dokonanej zmiany określonej w punkcie 5.2. - 1a) i jej przyczyn wyjaśniono w pkt 4.1 niniejszego uzasadnienia.

W wyniku powyższej zmiany i przypisania oskarżonemu w wyroku tylko jednego czynu w ramach konstrukcji czynu współukaranego orzeczenie w przedmiocie kary łącznej było bezprzedmiotowe, wobec tego podlegało uchyleniu (5.2. – 1b).

Motywy utrzymania w mocy wyroku w pozostałym zakresie zostały przedstawione w punkcie 5.1.1. uzasadnienia.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

4.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

O kosztach obrony z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono w oparciu o § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 18).

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym Sąd odwoławczy orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. uznając, że poniesienie kosztów sądowych byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe ze względu na jego obecną sytuację osobistą i majątkową.

7.  PODPIS

Ewa Taberska