UZASADNIENIE

Usiąść. Decyzją z 22 lutego 2019 roku (...) Oddział w B. na podstawie art. 62, w związku z art. 12 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu I. K. prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Pozwany powołał się przy tym na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 20 lutego 2019 roku, która nie stwierdziła całkowitej niezdolności ubezpieczonego do pracy. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony wskazując, że decyzja ta nie jest zgodna ze stanem faktycznym jego zdrowia i jest dla niego krzywdząca. Wskazał, że mam(...) lat, jego zdrowie w dw..., w 94 roku uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu odnosząc ciężkie obrażenia, miał zbity pień mózgu, niedotlenienie, co spowodowało, iż przez miesiąc czasu był nieprzytomny. I dalej ubezpieczony opisywał stan swego zdrowia stwierdzając ostatecznie ż..., po raz kolejny, że nie zgadza się z decyzją komisji lekarskiej ZUS. W odpowiedzi na odwołanie (...) Oddział w B. wniósł o jego oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację. Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczony I. K. ma (...) lat, z zawodu jest monterem, w zawodzie pracował do roku 94. Od tego roku ma przyznaną rentę z tytułu cał..., częściowej niezdolności do pracy. W latach 1994-2013 ubezpieczony początkowo prowadził sk..., stragan, następnie w ramach działalności gospodarczej sklep. Od 2013 roku nie pracuje. W dniu 6 grudnia 2018 roku ubezpieczony złożył wniosek o rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z 20 lutego 2019, rozpatrując sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z 14 stycznia 2019, nie ustaliła całkowitej niezdolności ubezpieczonego do pracy. Zaskarżoną decyzją odmówiono mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Ubezpieczony legitymuje się obecnie orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Aktualnie rozpoznaje się u ubezpieczonego zaburzenia osobowości, nastroju i funkcji poznawczych na podłożu organicznym. Obecny stan zdrowia ubezpieczonego, pomimo leczenia, nie uległ poprawie, doszło do istotnego pogorszenia funkcjonowania. Występujące u badanego ograniczenia dotyczące zatrudnienia wskazują na brak możliwości aktywizacji zawodowej w ramach otwartego rynku pracy w standardowych warunkach i wymaganiach pracy zarobkowej. Nie ma podstaw do rokowania istotnej poprawy stanu zdrowia w związku z tym do przyznawania renty czasowej. I taki stan faktyczny Sąd ustali na podstawie dostępnej dokumentacji medycznej, a przede wszystkim w oparciu o opinię biegłych, psychiatry i psychologa, którą uznał za miarodajną. Opinia ta została, zarówno główna, jak i uzupełniająca, zostały sporządzone wyczerpująco i rzetelnie przez lekarzy tych dziedzin medycyny, które zajmują się diagnozowaniem i leczeniem schorzeń, na które cierpi ubezpieczony w oparciu o posiadane przez nich wiadomości specjalne i opinie te spełniają wymogi określone w art. 285 k.p.c. Sąd nie uwzględnił zastrzeżeń organu rentowego, który podnosił, iż komisja lekarska rozpoznała encefalopatię pourazową pod postacią ogra..., organicznych zaburzeń nastroju po przebytym w 94 roku urazie czaszkowo-mózgowym z krwiakiem podtwardówkowym leczony operacyjnie. W badaniu neurologicznym podczas badania przez komisję lekarską stwierdzono wygórowanie odruchów głębokich prawostronnie, próby móżdżkowe były ujemne, badany był w kontakcie logicznym, w nastroju wyrównanym był nieco spowolniały psychoruchowo. Również konsultujący ZUS specjalista psychiatra ocenił, że stan psychiczny orzekanego uzasadnia jedynie częściową niezdolność do pracy. Brak zatem było w ocenie organu rentowego podstaw do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy. W badaniu psychologicznym z 2017 roku stwierdzono obniżony poziom funkcjonowania poznawczego, obniżoną zdolność generowania po..., pojęć, nie oceniono stopnia otępienia według dostępnych skal, miedzy innymi MMSE. Tych zastrzeżeń organu rentowego Sąd nie uwzględnił, albowiem biegli w opinii uzupełniającej podtrzymali swoje stanowisko. Wskazali, że ubezpieczony nie jest zdolny do regularnego wykonywania zatrudnienia w celu osiągnięcia wynagrodzenia na otwartym rynku pracy. Stwierdzany u badanego ograniczony zakres i czas zająć powoduje, że jest, pozostaje całkowicie niezdolny do pracy. Więc Sąd oparł się zarówno na opinii głównej, jak i na opinii uzupełniającej biegłych. I w tym stanie rzeczy odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. Stosownie do treści art. 57 Ustawy z 17 grudnia 98 o emeryturach i rentach z FUF renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność po..., do pracy powstała w okresach wskazanych w tym przepisie albo nie późniejsze niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym w myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu się, a cza..., całkowicie nieznaną pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. W myśl art. 13 ustęp 1 tej Ustawy przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji i możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę charakter i rodzaj dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Ocena całkowitej bądź częściowej niezdolności do pracy w zakresie dotyczącym naruszenia sprawności organizmu i wynikających stąd ograniczeń możliwości wykonywania pracy wymaga z reguły wiadomości specjalnych. W niniejszej sprawie biegli psychiatra i, i psycholog wskazali, iż rozpoznawane u ubezpieczonego schorzenia natury psychicznej skutkują jego całkowitą niezdolnością do pracy zgodnej z kwalifikacjami. Całkowita niezdolność do pracy ma charakter trwały. Biegli wskazali, że ubezpieczony z uwagi na te ograniczenia natury psychicznej w tej chwili nie jest w stanie wykonywać pracy na otwartym rynku pracy. Występuje u niego ograniczony zakres i czasu zajęć, wy..., występują zaburzenia funkcji poznawczych, więc przy takich ograniczeniach praca na otwartym rynku pracy nie jest możliwa, co zresztą koresponduje z umiarkowanym stopni niepełnosprawności stwierdzonym u ubezpieczonego przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, który właśnie oznacza albo pracę w warunkach chronionych, albo w ramach zdolności do wykonywania zatrudnienia. Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ze znaczkiem 14 par. 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji przyznając ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe od daty złożenia wniosku o rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, czyli od 6 grudnia 2018 biegli stwierdzili, iż rokowania odzyskania zdolności do pracy nie istnieją w zasadzie, wiec nie ma sensu orzekać renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy okresowej. W punkcie 2 sentencji wyroku Sąd Okręgowy zgodnie z przepisem art. 118 ustęp 1a Ustawy emerytalno-rentowej z urzędu orzekał w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. W ocenie Sądu Okręgowego w okolicznościach tej sprawy nie ma postaw do uwolnienia organu rentowego od tej odpowiedzialności. Biegli w oparciu o ten sam materiał dowodowy, jakim dysponował ZUS, doszli do zupełnie odmiennych, aniżeli pozwany organ rentowy, wniosków co do stopnia zachowania przez ubezpieczonego zdolności do pracy stwierdzając odmiennie niż ZUS, że ubezpieczony nie jest zdolny do jakiejkolwiek pracy na otwartym rynku pracy. To będzie skutkowało wypłatą świadczenia wraz z odsetkami. I to jest wszystko, jeśli chodzi o wyrok. Wyrok.