Sygn. akt III RC 12/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 marca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Wioletta Paprotna

Protokolant: Ewelina Sowińska

po rozpoznaniu w dniu 05 marca 2020 r. w Świnoujściu na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego O. W. (1)

przeciwko D. W.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego D. W. na rzecz małoletniego powoda O. W. (1) urodzonego (...) alimenty w wysokości po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 kwietnia 2020 r.;

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi;

IV.  Odstępuje od obciążania małoletniego powoda kosztami procesowymi;

V.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 12/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 stycznia 2019r. małoletni powód O. W. (2) , reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową P. W. wystąpił przeciwko pozwanemu D. W. o zasądzenie alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie płatne do 10-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka ustawowa wskazała, że z pozwanym jest w związku małżeńskim i z uwagi na stosowaną przemoc mieszka w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w Ś. od dnia 10 stycznia 2020r. Podała, iż koszty utrzymania małoletniego O. wynoszą 1680zł , w tym mieszkanie 750zł, wyżywienie 400zł, odzież 200zł , środki czystości 100zł, środki higieniczne 150zł, leki i suplementy 30zł, zabawki 50zł. Podała, iż obecnie wyłącznie sprawuje opiekę nad synem i jest w stanie tylko w części pokryć koszty utrzymania dziecka. Ponadto podniosła, iż pozwany nie pomaga jej w opiece nad synem. Obecnie z MOPRu otrzymuje 500+ , w styczniu 2020r. otrzymała pomoc socjalną w kwocie 1100zł na zakup żywności i środków chemicznych. Podała, iż pozwany pracuje w czynnej służbie w Marynarce Wojennej w Ś. jako marynarz i uzyskuje dochody 3600zł netto. (pozew – k. 3-6).

Pozwany D. W. reprezentowany przez pełnomocnika r.pr. D. K., w odpowiedzi na pozew z dnia 4 marca 2020r. uznał powództwo o alimenty do kwoty 400 zł. W uzasadnieniu podniósł, iż powódka zabrała syna i opuściła dom, zawiadamiając różne organy, że stosuje przemoc wobec niej. Nadto matka powoda nie podjęła żadnej mediacji w sprawie alimentów. Wskazał, iż nie stosował przemocy wobec matki syna. Podał, iż koszty utrzymania syna nie korespondują z wydatkami syna. Podniósł, iż obecnie matka syna nie wynajmuje mieszkania więc nie można brać tych wydatków, które mogą dopiero powstać w przyszłości. Wskazał, iż zarabia 3.321,50zł, z czego pozwany ponosi wydatki na mieszkanie, opłaca wspólne kredyty zaciągnięte w żoną. (odpowiedź na pozew – k. 25-30 ).

Na rozprawie w dniu 5 marca 2020r. strony podtrzymały swoje żądania zawarte w pozwie, z tym że pozwany zgodził się na alimenty w kwocie 500zł. (protokół rozprawy – k. 54 ).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód O. W. (2) ur. (...), jest synem pozwanego ze związku małżeńskiego z P. W.. Małoletni mieszkał z rodzicami w mieszkaniu służbowym do dnia 10 stycznia 2020r. Potem powód z matką zamieszkał w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w Ś.. Oboje rodzice mają pełną władzę rodzicielską nad synem. Pomiędzy rodzicami powoda nie toczy się sprawa o rozwód. W toku jest sprawa o ustanowienie rozdzielności majątkowej.

Małoletni powód O. W. (2) ma obecnie 1 rok i 11miesiecy, nie chodzi do żłobka, czeka na miejsce w publicznym żłobku a w prywatnym jego matka się dowiadywała, czy są miejsca. Obecnie matka sprawuje nad nim opiekę. Miesięczne koszty utrzymania powoda wynoszą około 600zł, w tym wyżywienie 300zł, odzież 100zł, środki higieny, kosmetyki , pieluchy 150zł , rozrywka 50zł. Małoletni jest zdrowy.

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda P. W. ma lat 21, obecnie nie pracuję. Ukończyła liceum ogólnokształcące. Wcześniej pracowała w aptece i wtedy zarabiała 1600 zł , a po urodzeniu syna pracowała w restauracji na stacji BP i zarabiała ok. 1600 zł. Na syna otrzymuje od 1 lipca 2019r. z (...) świadczenie 500+. Mieszka bezpłatnie w mieszkaniu w MOPRu od dnia 10.01.2020 r., gdzie może mieszkać do dnia 10.04.2020 r. Obecnie ma zapewnione środki higieniczne i czystości, odzież, wyżywienie i obecnie na syna wydaje tylko 100zł . Pracę ma już zaklepaną u byłego pracodawcy, gdzie będzie zarabiać ok. 1500-1600 zł na umowę o pracę.

Twierdzi , że pozwany nie utrzymuje kontaktów z dzieckiem. Jak chodziła do pracy to pozwany opiekował się synem. Wcześniej kilkukrotnie wyprowadzała się od męża do rodziców. Pozwany zakupił w marcu dla syna wózek-spacerówkę . Uważa, że pozwany może zrezygnować z mieszkania służbowego i zamieszkać w internacie, sprzedać samochód, by zmniejszyć swoje koszty utrzymania.

Posiada kredyt wzięty dla męża w marcu 2019 r. na kwotę 5.000 zł na okres 7 lat, który spłaca po 70 zł miesięcznie. Zgodziła się, żeby pozwany zabierał syna na kontakty.

dowód: odpisy skrócony aktu małżeństwa - k. 8, karta świadczeń - k.9, zupełny akt urodzenia - k. 10, przesłuchanie przedstawicielki ustawowej -k. 55-56 ;

Pozwany ma lat 24 lata, z zawodu mechanik samochodowy. Pracuje jako marynarz od 3 lat na kontrakcie. Mieszka w służbowym mieszkaniu dwupokojowym. Pozwany ponosi miesięcznie koszty utrzymania na prąd 90zł, czynsz 481,96zł, gaz 270zł, telefon , internet , kablówka 100zł, wyżywienie 400zł, odzież, obuwie 200zł, chemia 100zł, 3 kredyty w łącznej racie miesięcznej 1.485,80zł ( raty po 585,77zł, 637,91zł, 262,12zł ) .

Pozwany zarabia miesięcznie około 3.321,50 zł netto. W roku 2019r. osiągnął dochód brutto 42.651,74zł. Dodatkowo ma 2 razy w miesiącu służby, które są płacone po 40 zł, mundurówkę - 500 zł, trzynastkę ok. 3600 zł, dodatek za wczasy 900 zł na członka rodziny .

Pozwany opłacił prąd w kwocie 185,27zł za okres od 02.10.2019r. do 0.12.2019r , gaz w kwocie 537,60 zł za okres od 07.11.2019r. do 07.01.2020r.

Pozwany spłaca miesięcznie w banku (...) kredyty gotówkowe: nr (...) w ratach po 585,77zł do dnia 31.12.2024r. ; nr (...) w ratach po 637,91 zł do dnia 25.06.2024r. ; nr (...) w ratach po 262,12 zł do dnia 06.01.2027r. Kredyty posiada w łącznej kwocie 75.000 zł które sam spłaca. Jeden kredyt w kwocie 5000 zł był na samochód z terminem spłaty do 2024 roku, teraz mam samochód marki B. rocznik 2004. Te kredyty były wzięte dla rodziny. Drugi kredyt brał na wesele ok. 7000-10.000 zł. Żona pracowała wtedy jako pomoc w aptece. Później doszedł kredyt na 2-3 tysiące zł jak wyjechali do G.. Potem znowu brał kredyt na wyposażenie mieszkania, w którym mieszkali razem.

Pozwany w dniu 02.03.2020r. zakupił wózek dla syna za kwotę 719zł .

Pozwany na dziecko przekazał żonie dnia 05.02.2020r. - 800zł, dnia 03.03.2020r. -800zł, w styczniu 2020r. - 550zł, w grudniu 2019r. - 400zł, w listopadzie 2019r. kwotę 150zł, w październiku 2019r. – 2.100zł, w we wrześniu 2019r. 300zł, w sierpniu 2019r. – 1200zł, w lipcu 600zł, w czerwcu 2800zł, w maju 1250zł, , w lutym 1000zł, w grudniu 2018r. 53zł, w listopadzie 2018r. – 19.850zł.

Pozwany twierdzi, iż żona zawyżyła koszty utrzymania syna, gdyż nigdy nie kupowała drogich pieluch tylko w L. . Miała też dostęp do jego konta bankowego .

dowód: faktury –k. 31-32, k.33, harmonogram spłat kredytu k. 34-41, wymiar czynszu k. 42 , historia rachunku k. 43-48, wydatki k. 49-50, paragon k. 51, PIT - 11 k. 52, wydruk sms – k 53, wysłuchanie pozwanego -k.56-57,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wysunięte w przedmiotowej sprawie, co do zasady oraz częściowo co do wysokości dochodzonego roszczenia okazało się uzasadnione.

Powództwo zostało wysunięte w oparciu o treść przepisu art. 128 k.r.o. oraz art. 133 § 1 k.r. o., zgodnie z którymi obowiązek alimentacyjny polegający na dostarczaniu środków utrzymania, a więc w miarę potrzeby środków wychowania, obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo, przy czym rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przepis art. 133 k.r.o. określa ogólne przesłanki istnienia obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka. I tak obowiązek ten istnieje, jeżeli dziecko, nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie a dochody z jego majątku nie wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, bądź też, jeżeli jest ono wprawdzie w stanie utrzymać się samodzielnie a dochody z jego majątku nie wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania, bądź też jeżeli jest ono wprawdzie w stanie utrzymać się samodzielnie, ale znajduje się w niedostatku. W tym drugim wypadku, dziecko pozostaje w takiej samej sytuacji wobec zobowiązanych do alimentacji rodziców, jak każdy krewny uprawniony do alimentacji.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że czas trwania obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka nie jest ograniczony jakimkolwiek terminem i nie pozostaje też w zależności od osiągnięcia przez uprawnionego określonego stopnia wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której zależy trwanie, bądź ustanie obowiązku jest to, czy dziecko może się utrzymać samodzielnie. Oczywistym jest przy tym, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego.

Zakres potrzeb dziecka , które powinny być przez rodziców zaspokojone wyznacza treść art. 96 k.r.o., zgodnie z którym rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie –odpowiednio do uzdolnień –do pracy dla dobra społeczeństwa. Dlatego też rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (opieki, mieszkania, wyżywienia, odzieży, higieny osobistej, leczenia ), jak i duchowych ( kulturalnych), także środki wychowania ( w tym kształcenia ) oraz dostarczenia wypoczynku. Zawsze dziecko jednak każde musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia, stosownej do wieku i pory roku odzieży, środków ochrony zdrowia , kształcenia oraz pieczy nad jego osobą i majątkiem. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności zobowiązanego

W przypadku powoda niewątpliwym jest, iż ze względu na wiek, nie jest on w stanie samodzielnie się utrzymać i alimentowanie należy uznać za zasadne.

Granice obowiązku alimentacyjnego wyznacza przepis art. 135 § 1 i 2 k.r.o. stanowiący o tym, że warunkowane są one z jednej strony zakresem usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, a z drugiej strony możliwościami majątkowymi i zarobkowymi zobowiązanego do alimentacji.

Zakres usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych małoletniego uwarunkowany jest kosztami jego utrzymania i wychowania.

Obecnie łączny koszt utrzymania małoletniego powoda Sąd ocenił na kwotę około 600zł, w tym wyżywienie 300zł, odzież 100zł, środki higieny, pieluchy , kosmetyki 150zł, rozrywka 50zł. Otóż – w ocenie Sądu – na tym etapie edukacji, na którym obecnie znajduje się małoletni powód są to potrzeby najbardziej usprawiedliwione.

Do kosztów utrzymania małoletniego obecnie Sąd nie uwzględnił kosztów utrzymania mieszkania w kwocie 750zł, gdyż obecnie powód mieszka z matką bezpłatnie w MOPRze Także w ocenie Sądu te koszty są niezasadne na obecnym etapie.

Ponadto zdaniem Sądu zawyżone zostały wydatki na wyżywienie dziecka w kwocie 400 zł, w sytuacji gdy obecnie część produktów żywnościowych otrzymuje z MOPRu, to smao dotyczy kosmetyków i pieluch.

W ocenie Sądu zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych i majątkowych ich rodziców, powinien zamykać się obecnie na poziomie kwoty 600 zł miesięcznie. Kwota ta zaspokoiłaby – zdaniem Sądu – w pełni potrzeby małoletniego, pozwalając na pokrycie w pełni jego usprawiedliwione potrzeby, na które składają się koszty wyżywienia, odzieży i obuwia, a także środków czystości, higieny i zabawek. W ocenie Sądu nie może budzić wątpliwości, iż wydatki na zakup żywności są wydatkami stałymi. Natomiast do stałych wydatków należy również, w ocenie Sądu, zaliczyć zakup odzieży i obuwia.

Oboje rodzice małoletniego mają możliwości zarobkowe. Pozwany ma stałą pracę. Pozwany w związku z tym – zdaniem Sądu – pozwany powinien dołożyć wszelkich starań i może pozwolić sobie, by partycypować w kosztach utrzymania syna łącznie w kwocie 500zł miesięcznie. Zdaniem Sądu kwota alimentów uwzględnia możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego. Pozwany miesięcznie uzyskuje dochód ponad około 3325 zł miesięcznie, oprócz tego może dodatkowo zarobić biorąc służby. Pozwany wskazał, iż ponosi miesięcznie koszty utrzymania ponad 3000zł, w tym opłaca koszty utrzymania mieszkania prąd 90zł, czynsz 481,96zł, gaz 270zł, telefon , internet , kablówka 100zł, wyżywienie 400zł, odzież, obuwie 200zł, chemia 100zł, 3 kredyty w łącznej racie miesięcznej 1.485,80zł. Po opłaceniu swoich kosztów utrzymania i alimentów 500zł nie zostaje mu żadna wolna kwota do dyspozycji . Małoletni jest jedynym jego dzieckiem.

Przy uwzględnieniu ustalonej kwoty wyczerpującej usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda, a kształtującej się na poziomie 600zł miesięcznie, matka powoda– po otrzymaniu od pozwanego kwoty, będzie musiała zapewnić pozostałą kwotę utrzymania. Należy bowiem jeszcze raz podkreślić, iż obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach i oboje rodzice powinni go realizować. Nadto wskazać należy, iż świadczenia jakie uzyskuje jego matka z (...) powinny być przeznaczane przede wszystkim na utrzymanie dziecka. Małoletni powód może już iść do żłobka, co ułatwi jego matce podjęcie stałej pracy. Nadto biorąc pod uwagę, iż matka powoda obecnie nie pracuje i otrzymuje tylko 500zł z (...) to kwota utrzymania dziecka 1680 zł jak wskazała w pozwie , nie została w żaden sposób wykazana .

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd oparł się przede wszystkim na dowodach z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, które uznał za wiarygodne oraz na dowodach z przesłuchania matki powoda i pozwanego w charakterze stron. Sąd w całości dał wiarę zeznaniom pozwanego. Natomiast co do zeznań matki powoda to koszty przez nią wskazane jakie ponosi na utrzymanie syna nie zasługują na wiarę, gdyż raz podawała, że wydaje na syna na wyżywienie 400zł potem podała że (...) zapewnia jej produkty żywnościowe, tak samo jak środki czystości.

Zdaniem Sądu – rodzice małoletnich powinni z pominięciem wzajemnych uraz i pretensji, współdziałać nie tylko w sprawnym realizowaniu ciążącego na nim względem dziecka obowiązku alimentacyjnego, ale przede wszystkim w niesieniu mu pomocy i wspierania w tak istotnym dla niego okresie życia.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd rozstrzygnął o żądaniu pozwu na podstawie powołanych przepisów zasądzając na rzecz małoletniego powoda alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie, płatne do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 1 kwietnia 2020r. albowiem pozwany wcześniej przekazywał pieniądze na dziecko. W pozostałej części powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu. Wskazać należy, iż orzekając o alimentach Sąd bierze aktualne koszty utrzymania dziecka istniejące w chwili zamknięcia rozprawy zgodnie z art. 316§1k.p.c. Natomiast w przypadku gdy koszty utrzymania dziecka wzrosną , gdy pójdzie do żłobka czy przedszkola wówczas każda ze stron może wystąpić do sądu o podwyższenie alimentów.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 102 k.p.c. tj. zasadę słuszności i odstąpił od obciążania małoletniego powoda kosztami procesu mając na uwadze charakter sprawy – o alimenty oraz fakt, że małoletni powód nie posiada żadnego majątku i pozostaje na utrzymaniu rodziców. Sąd odstąpił od obciążenia pozwanego kosztami sądowymi, mając na uwadze obciążenie pozwanego alimentami oraz jego sytuacja materialną.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi wynika z dyspozycji przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., zgodnie z którym Sąd, jeśli zasądza alimenty, z urzędu nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

W związku z powyższym, orzeczono jak w sentencji wyroku .