Sygn. akt II W 821/19
dnia 10 września 2019 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - Wydział II Karny
w składzie:
Przewodniczący SSR Beata Chojnacka Kucharska
Protokolant Grzegorz Kosowski
przy udziale oskarżyciela publicznego Komendanta Posterunku (...) Leśnej - M. G.
po rozpoznaniu dnia 10.09.2019r.
sprawy przeciwko Ł. W.
synowi R. i H. zd. Szarek
ur. (...) w K.
obwinionemu o to, że:
w dniu 20.03.2019 około godziny 12:45 nie będąc do tego uprawniony wjechał do lasu pojazdem silnikowym – motocyklem krosowym w miejscu, w którym jest to niedozwolone, to jest Lasu Państwowego Leśnictwa G., oddział leśny 184f, w miejscowości G., gmina M., powiat (...), woj. (...), czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Państwowe Lasy Państwowe Nadleśnictwo (...) w K.
tj. o wykroczenie z art. 161 kw;
I. uznaje obwinionego Ł. W. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. wykroczenia z art. 161 kw i za to na mocy art. 161 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 1000 (jednego tysiąca) złotych,
II. na mocy art. 119 § 1 k.p.s.w. w zw. z art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od obwinionego Ł. W. na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 100 złotych od orzeczonej kary grzywny oraz zryczałtowane wydatki i należności w całości, w tym 70 złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania za czynności wyjaśniające i za postępowanie przed sądem.
Sygn. akt II W 821/19
Z uwagi na treść wniosku o uzasadnienie wyroku ograniczono uzasadnienie do treści wymaganej art. 424 § 3 k.p.k. w zw. z art. 82 § 1 k.p.w.
Obwiniony Ł. W. nie będąc do tego uprawnionym, w dniu 20 marca 2019 r. około godziny 12.45 jeździł po lesie – terenie Lasu Państwowego Leśnictwa G. w G. motocyklem krosowym w miejscu, w którym było to niedozwolone. Tym samym zachowaniem swym wypełnił znamiona wykroczenia z art. 161 k.w. Z zeznań świadka O. N., który w tym dniu rozmawiał z obwinionym, gdy ten jeździł po lesie, wynika, że obwiniony miał pełną świadomość, że działanie takie jest niezgodne z prawem. Świadek O. N. powiedział obwinionemu, gdy obwiniony zatrzymał się przy nim na motorze, że nie wolno mu jeździć po lesie, że popełnia wykroczenie, na co obwiniony odparł, że o tym wie i odjechał. To dowodzi, że obwiniony działał umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Stopień społecznej szkodliwości zachowania obwinionego Sąd ocenił jako wysoki. Obwiniony wjechał na teren lasu bez żadnego ważnego powodu, motorem krosowym, wyłącznie w celu urządzenia sobie przejażdżki płosząc w ten sposób zwierzęta oraz niszcząc przyrodę. Zważywszy na rodzaj pojazdu, którym się poruszał, z całą pewnością można stwierdzić, że powodował przy tym duży hałas. Obwiniony nic sobie nie rozbił z tego, że w lesie spotkał leśniczego, który zwrócił mu uwagę na popełnione wykroczenie, bez żadnych oporów przejechał obok szlabanu zagradzającego wjazd do lasu. Wykazał się zatem całkowitym brakiem poszanowana porządku prawnego, ignorancją obowiązujących norm prawnych i nie miał żadnych zahamowań, by okazać swój negatywny stosunek do obowiązujących przepisów wobec osób, które mają prawo je egzekwować. Powyższe wskazuje na wysoki stopień winy obwinionego.
Obwiniony Ł. W. jest osobą młodą, a mimo to był wielokrotnie karany. Sądy orzekały wobec niego kary wolnościowe i kary pozbawienia wolności, które nie wdrożyły obwinionego do przestrzegania porządku prawnego. Z danych o karalności wynika, że ostatni wyrok skazujący za przestępstwa kradzieży w włamaniem zapał 28 listopada 2018 r. Sąd wymierzył wówczas obwinionemu karę 3 lat pozbawienia wolności. Zaledwie po upływie 4 miesięcy obwiniony popełnił przedmiotowe wykroczenie. Obwiniony był już wcześniej karany za identyczne wykroczenie z art. 161 k.w. mandatem karnym. Miało to miejsce 22 marca 2018 r. Jest to okoliczność obciążająca, co wynika z art. 33 § 4 pkt 5 k.w. Wysoki stopień społecznej szkodliwości, wysoki stopień winy, uprzednia wielokrotna karalność za przestępstwa oraz karalność za wykroczenie z art. 161 k.w. zdecydowały o wymierzeniu obwinionemu kary 1 000 zł. grzywny. Sąd uznał, że kara ta wdroży obwinionego do przestrzegania porządku prawnego, osiągnie cel wychowawczy. Sąd nie znalazł natomiast podstaw do orzeczenia kary surowszej.
Mając na uwadze to, że obwiniony przebywając na wolności pracował zarobkowo, uzyskiwał stałe dochody oraz bacząc na jego sytuację finansową, Sąd uznał, że jest w stanie ponieść koszty sądowe, które wynoszą w sprawie 170 zł.