Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K. (1), P. F. (1), M. K. (1)

W dniu 27 sierpnia 2018 roku w P. na terenie Stacji Paliw (...) przy ulicy (...), wspólnie z Ł. M., P. S. i K. C. wzięli udział w bójce, podczas której narazili uczestników bójki na nastąpienie skutku określonego w art. 157 § 1 kk tj. czyn z art. 158§ 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- W nocy z 26/27 sierpnia 2018 roku oskarżeni J. K. (1), P. F. (1) i M. K. (1) przebywali na terenie Stacji Paliw A. przy ul. (...). W tym samym czasie na terenie stacji, koło dystrybutorów, znajdowali się Ł. M., K. C.,D. K., N. K. i M. K. (2), którzy czekali na zatankowanie samochodu marki O. (...). Mężczyźni z w/w pojazdu zachowywali się głośno, śpiewając m.in. hymn klubu piłkarskiego (...). W odpowiedzi na powyższe J. K. (1) krzyknął w ich stronę słowa: " (...)", będąc zdenerwowany zachowaniem stojącej nieopodal grupy osób. Niedługo potem Ł. M., K. C., D. K. i towarzyszące im kobiety odjechali z miejsca zdarzenia.

- W dniu 27 sierpnia 2018 roku około godz. 00:30 na teren Stacji Paliw A. w P. ponownie przyjechał samochód osobowy marki O. (...), w którym znajdowali się Ł. M., K. C., D. K., N. K., M. K. (2) oraz dodatkowo P. S., któremu koledzy powiedzieli, że dojdzie do starcia z kibicami przeciwnej drużyny piłkarskiej. W tym czasie oskarżeni J. K. (1) i P. F. (1) stali przed budynkiem stacji w towarzystwie (...), R. R. i K. K. (1), natomiast oskarżony M. K. (1) siedział na miejscu kierowcy w samochodzie osobowym marki A.. Oprócz niego w pojeździe znajdowała się E. Z., siedząca z przodu na miejscu pasażera oraz R. S. (1), siedzący z tyłu.

- Po opuszczeniu samochodu, Ł. M. założył na głowę czarną kominiarkę i wziął do ręki lewarek samochodowy, K. C. zabrał natomiast ze sobą pustą butelkę po alkoholu. Następnie P. S. i Ł. M. podbiegli do oskarżonych stojących przed budynkiem stacji, wyprowadzając pierwsze uderzenie w kierunku J. K. (1).

- Pomiędzy J. K. (1), P. F. (1), M. K. (1), Ł. M., P. S. i K. C. wywiązała się bójce, podczas której mężczyźni wzajemnie się szarpali, zadawali sobie kopnięcia i uderzenia rękami, nadto w czasie zajścia J. K. (1) posługiwał się plastikową flagą (...), którą zadał uderzenia Ł. M. i P. S., zaś M. K. (1) jeździł pomiędzy pozostałymi uczestnikami bójki samochodem osobowym, kierując pojazd w stronę Ł. M., P. S. i K. C., czym spowodował, że wyżej wymienieni oddalili się z miejsca zdarzenia.

nagranie z monitoringu i protokół oględzin nagrania

6, 24-55

częściowo wyjaśnienia i zeznania Ł. M.

70-72, 231-231v.

wyjaśnienia i zeznania P. S.

77-79, 232v.-233

zeznania świadka M. K. (2)

80-81, 251v.-253

zeznania świadka K. Ż.

19-20, 247v.-248

zeznania świadka R. R.

22-23, 245-245v.

częściowo wyjaśnienia i zeznania K. C.

92-34, 231v.-232v.

zeznania świadka K. K. (1)

125-126, 261-262

częściowo zeznania świadka D. K.

119-120, 254-255

zeznania świadka N. K.

116-117, 253-254

zeznania świadka L. R.

16-17, 262

zeznania świadka R. S. (1)

56, 245-247

zeznania świadka K. S.

58-59, 247

zeznania świadka K. K. (2)

122-123, 260-261

zeznania świadka E. Z.

255

częściowo wyjaśnienia J. K. (1)

142-143, 227-229

częściowo wyjaśnienia M. K. (1)

154-150

częściowo wyjaśnienia P. F. (2)

149-150, 243-244

pisma Komendy Powiatowej Policji w Z.

257, 268, 278

protokoły zatrzymania i oględzin rzeczy

84-86, 95-96

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. K. (1), P. F. (1), M. K. (1)

Czyn wskazany w punkcie 1 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

brak

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadków L. R. (obecnie Z.) i K. Ż.

Zeznania L. R. i K. Ż. Sąd uznał za wiarygodne, albowiem opisały one jedynie te okoliczności zdarzenia, które osobiście zaobserwowały w trakcie pracy na stacji paliw A.. I tak, świadek L. R. wskazała, że widziała kilka bijących się ze sobą osób, które uderzały się rękami po plecach i po głowie, zaś świadek K. Ż. zeznała, że w inkryminowanym czasie starły się ze sobą dwie grupy mężczyzn, zadając sobie wzajemnie ciosy, tj. kopnięcia, dodała także, że widziała mężczyznę z flagą (...), który uderzał nią atakujących go mężczyzn, zaś pomiędzy uczestnikami zajścia jeździł samochód w sposób sugerujący zamiar potrącenia przeciwników. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby podważyć wiarygodność w/w świadków, które zeznawały w sposób logiczny i spójny, nadto jako osoby całkowicie obce dla stron postępowania nie miały powodu, aby relacjonować swoje spostrzeżenia w sposób niezgodny z rzeczywistością.

zeznania świadka R. R.

Sąd dał wiarę zeznaniom R. R., albowiem świadek możliwie dokładnie starał się opisać przebieg krytycznego zdarzenia, pomimo tego, że czasie zajścia znajdował się pod wpływem alkoholu, wobec czego nie wszystkie okoliczności szczegółowo pamiętał. Tym niemniej w trakcie przesłuchania na policji, a więc po upływie kilku dni od zdarzenia, świadek zeznał, że krytycznej nocy podbiegło do nich dwóch mężczyzn, po czym pomiędzy nimi a P. F. (1) i jego kolegą (tj. J. K. (1)) wywiązała się bójka, w trakcie której znajomy oskarżonego P. F. wziął flagę, którą uderzał innych mężczyzn, zaś kierowca samochodu osobowego marki A. jeździł dynamicznie po terenie stacji benzynowej tak, jakby chciał przejechać osoby, które brały udział w zajściu. W toku przesłuchania na rozprawie głównej świadek dodatkowo zeznał, że w/w mężczyźni się szarpali, przy czym szczerze zaznaczył, że wielu okoliczności nie pamięta, skupiając się jedynie na tych faktach, co do których posiadał wiedzę.

zeznania świadka R. S. (1)

Zeznania świadka R. S. (1) Sąd co do zasady uznał za wiarygodne, albowiem znajdują one odzwierciedlenie w nagraniu z monitoringu oraz w zeznaniach pozostałych obserwatorów zdarzenia, choć świadek, jako osoba zaprzyjaźniona z oskarżonymi, w toku przesłuchania na rozprawie głównej prezentował własną ocenę zdarzenia, starając się wyraźnie zminimalizować rolę oskarżonych w zajściu. Tym niemniej składając zeznania na policji świadek zaznaczył, że po tym jak J. K. (1) został uderzony przez jednego z mężczyzn, zrobiło się zamieszanie i widział jak P. F. (1) również bierze udział w tej bójce - przy czym w trakcie przesłuchania przed Sądem świadek na temat tej okoliczności nie chciał się szerzej wypowiadać stwierdzając jedynie, że P. F. (1) nie pozwolił na to, aby ktoś bił jego kolegę i stanął w jego obronie, wobec czego zaczęła się szamotanina i każdy zareagował. R. S. (1) dodał także, że nie widział, aby oskarżeni kogokolwiek kopnęli bądź uderzyli, co jednak nie dziwi Sądu, albowiem przedmiotowe zdarzenie miało bardzo dynamiczny przebieg, zaś sam świadek znajdował się na miejscu pasażera w samochodzie osobowym marki A., które nie stało przecież w miejscu, albowiem M. K. (1) niemal natychmiast zaczął jeździć pomiędzy uczestnikami zajścia, chcąc rozproszyć członków grupy przeciwnej.

zeznania świadka K. S.

Przy rekonstruowaniu stanu faktycznego Sąd oparł się na zeznaniach świadka K. S., który zeznał, że uczestnicy bójki wymieniali ciosy rękoma oraz kopnięcia, widział jak osoby stojące pod stacją paliw zadawały uderzenia swoim przeciwnikom, wobec czego nie można było wyróżnić strony atakującej i broniącej się, a nadto zauważył dynamiczny styl jazdy kierowcy samochodu osobowego marki A., który sprawiał wrażenie jakoby chciał kogoś przejechać. W ocenie Sądu zeznania w/w świadka zasługują na uwzględnienie, albowiem K. S. zrelacjonował jedynie to, co sam zobaczył z perspektywy przypadkowego obserwatora, nie będąc bezpośrednio zaangażowany w przebieg zdarzenia.

wyjaśnienia zeznania świadków Ł. M. i K. C.

Oceniając depozycje procesowe w/w świadków, Sąd za najbardziej wiarygodne uznał ich wyjaśnienia złożone na etapie postępowania przygotowawczego, kiedy to Ł. M. i K. C. spójnie opisali w jakich okolicznościach doszło do rozpoczęcia bójki oraz relacjonując swój udział w przedmiotowym zdarzeniu. Świadkowie wskazali bowiem, że do oskarżonych jako pierwszy dobiegł P. S., za którym udał się Ł. M., wyposażony w lewarek samochodowy i kominiarkę na głowie. Zgodnie oświadczyli, że to z ich strony padło pierwsze uderzenie (a dokładnie miał je zadać P. S.), po czym rozpoczęła się bójka, w trakcie której J. K. (1) posługiwał się plastikową flagą, zaś kierowca samochodu osobowego marki A. gwałtowanie jeździł po parkingu, co świadkowie odczytali jako próbę ich potrącenia. Sąd nie znalazł podstaw, aby w tym zakresie podważyć twierdzenia Ł. M. i K. C., albowiem znajdują one potwierdzenie w relacjach pozostałych uczestników zdarzenia i obserwatorach zajścia, a także w zabezpieczonym nagraniu z monitoringu.

wyjaśnienia i zeznania świadka P. S.

Depozycje procesowe P. S. co do przebiegu krytycznego zdarzenia Sąd co do zasady uznał za polegające na prawdzie. Świadek był uczestnikiem bójki z dnia 27 sierpnia 2018 r. i opisał zaistniałą sytuację w sposób odpowiadający nagraniu z monitoringu, wyraźnie wskazując, że jeden z mężczyzn z grupy przeciwnej zaczął wymachiwać flagą z tworzywa sztucznego, na skutek czego świadek został uderzony w ramię. Dodał, że pomiędzy uczestnikami zajścia jeździł biały samochód osobowy marki A., przed którym świadek uciekał w obawie przed uderzeniem. P. S. szczerze przyznał także, że udał na miejsce zdarzenia, ponieważ jego koledzy zapowiedzieli, że będzie bójka ze zwolennikami drużyny (...), którzy przyjechali na stację paliw A.. P. S. nie umniejszał swojej roli w przedmiotowym zdarzeniu wprost wskazując jaki był cel jego przyjazdu oraz nie ukrywając tego, że brał aktywny udział w całym zajściu, wręcz je inicjując.

zeznania świadka K. K. (2)

Sąd zeznania świadka uznał za całkowicie wiarygodne, albowiem K. K. (2) była bezpośrednim obserwatorem zdarzenia, jednak z uwagi na dynamikę sytuacji świadek nie pamiętała szczegółów zajścia, wskazując jedynie, że do grupy osób, z którymi stała przed stacją paliw, podeszło dwóch mężczyzn, po czym pomiędzy nimi a oskarżonymi J. K. (1) i P. F. (1) wywiązała się "bijatyka", w czasie której obie grupy zadawały sobie ciosy, zaś jeden z oskarżonych dodatkowo posługiwał się dwumetrową flagą.

zeznania świadka K. K. (1)

Zeznaniom świadka K. K. (1) Sąd co do zasady dał wiarę, choć dokonując ich oceny miał na uwadze, że w czasie zdarzenia świadek znajdował się pod silnym działaniem alkoholu, wobec czego nie był w stanie opisać przebiegu zajścia, zwłaszcza na etapie postępowania jurysdykcyjnego. Tym niemniej składając zeznania na policji świadek wyraźnie oświadczył, że pomiędzy P. F. (1) i jego kolegą (tj. J. K. (1)) a innymi mężczyznami wywiązała się bójka, przy czym świadek depozycje te podtrzymał na rozprawie głównej zaznaczając, że była to jego swobodna wypowiedź.

zeznania świadka D. K.

Zeznania świadka D. K. Sąd uznał za wiarygodne co do tego, że krytycznego dnia pomiędzy jego znajomymi a oskarżonymi J. K. (1) i P. F. (1) wywiązała się bójka, zainicjowana przez P. S. i Ł. M., w czasie której jeden z oskarżonych atakował jego towarzyszy flagą, zaś kierowca białego samochodu marki A. jeździł pomiędzy uczestnikami zajścia, albowiem zeznania te znajdują pełne potwierdzenie w przekonujących dowodach, wskazanych powyżej.

zeznania świadków M. K. (2) i N. K.

Sąd nie znalazł podstaw, aby zakwestionować zeznania w/w świadków co do przebiegu analizowanego zdarzenia, gdyż zarówno M. K. (2) jak i N. K. spójnie opisały to, co zapamiętały z zajścia, skupiając się przede wszystkim na sposobie poruszania się przez pojazd marki A..

zeznania świadka A. D.

Zeznania świadka nie miały istotnego znaczenia w kontekście ustalenia przebiegu krytycznego zdarzenia, tym niemniej świadek przyznał, że w protokole przesłuchania P. F. (1) na etapie prowadzonego dochodzenia mógł nastąpić błąd, albowiem podejrzany nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

zeznania świadka E. Z.

Zeznania E. Z. Sąd ocenił jako wiarygodne, albowiem świadek potwierdziła, że J. K. (1) został uderzony ręką w twarz, w wyniku czego stracił równowagę, po czym wziął do ręki flagę (...), którą wymachiwał w kierunku innych mężczyzn, zaś M. K. (1) zaczął jeździć samochodem pomiędzy uczestnikami zdarzenia, aby ich rozproszyć. W pozostałym zakresie zeznania w/w świadka nie okazały się przydatne dla zrekonstruowania stanu faktycznego w niniejszej sprawie, albowiem poza w/w okolicznościami E. Z. nie była w stanie opisać zachowania mężczyzn.

płyta CD z nagraniem oraz protokół oględzin nagrania

Brak podstaw do zakwestionowania powyższych dowodów o charakterze obiektywnym.

protokoły zatrzymania i oględzin rzeczy, pisma (...) Z.

Dokumenty zostały sporządzone we właściwej formie, przez uprawnione do tego podmioty, nadto nie były kwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

wyjaśnienia oskarżonych J. K. (1), M. K. (1), P. F. (1)

Wyjaśnienia oskarżonych Sąd uznał za wiarygodne w zakresie odnoszącym się do okoliczności niespornych na gruncie niniejszej sprawy, a więc co do tego, że zdarzenie zostało zainicjowane przez Ł. M. i P. S., którzy jako pierwsi podbiegli do oskarżonych, po czym J. K. (1) został uderzony w twarz, upadając na szybę stacji paliw. W okolicznościach sprawy nie podlega także dyskusji, że po owym uderzeniu oskarżony J. K. wziął do ręki plastikową flagę (...), którą wymachiwał w kierunku mężczyzn z przeciwnej grupy, a także to, że oskarżony M. K. kierował samochodem osobowym marki A. pomiędzy uczestnikami zdarzenia. Powyższe wyjaśnienia oskarżonych znajdują całkowite odzwierciedlenie w zgromadzonych w toku postępowania dowodach, w tym nade wszystko w nagraniu z monitoringu stacji, wobec czego zasługują na uwzględnienie.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonych J. K. (1), M. K. (1), P. F. (1)

Przy ustalaniu okoliczności stanu faktycznego Sąd nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonych co do:

- Faktu, że J. K. (1) został po raz pierwszy uderzony w twarz metalowym przedmiotem przez napastnika z grupy przeciwnej, albowiem ze spójnych i konsekwentnych depozycji procesowych P. S., K. C., D. K. i Ł. M. na przestrzeni całego postępowania wynika, że owo uderzenie zostało zadane ręką, zaś Sąd nie znalazł podstaw, aby zakwestionować te twierdzenia, zwłaszcza że w żaden sposób nie zmieniało to sytuacji procesowej w/w osób, skoro Ł. M., P. S. i K. C. zostali już prawomocnie skazani za udział w przedmiotowym zdarzeniu. Dodatkowo z kategorycznych zeznań świadka E. Z., która z bliskiej odległości widziała moment uderzenia J. K. (1) wynika, że uderzenie zostało zadane ręką;

- Faktu, że J. K. (1) nie uderzał przeciwników za pomocą plastikowej flagi (...), bowiem wniosek przeciwny wynika z wyjaśnień i zeznań P. S., K. C., D. K. i Ł. M., którzy zgodnie wskazali, że uderzenia takie otrzymali Ł. M. i P. S., opisując przy tym w jakie części ciała zostali uderzeni oraz co się stało z przedmiotową flagą. Zeznania te znajdują zresztą odzwierciedlenie w nagraniu z monitoringu na którym widać, jak oskarżony uderza innych mężczyzn w ich górne części ciała za pomocą trzymanej flagi; także świadkowie K. Ż. i R. R. w trakcie przesłuchania na policji zeznali, że J. K. (1) zadawał innym mężczyznom uderzenia za pomocą zabranej uprzednio flagi;

- Faktu, że P. F. (1) nie brał udziału w zdarzeniu, gdyż twierdzenia te stoją w sprzeczności z zeznaniami świadków R. R., R. S. (1), K. K. (2) i K. K. (1), którzy w trakcie przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym, a więc w niedługim odstępie czasowym od daty zdarzenia, zgodnie oświadczyli, że oskarżony brał czynny udział w zaistniałej bójce (choć ich zeznania w tym zakresie są bardzo lakoniczne, co jednak nie dziwi biorąc pod uwagę dynamikę sytuacji, fakt że do zdarzenia doszło w nocy, świadkowie w większości byli pod wpływem alkoholu, nadto niewątpliwie towarzyszyły im silne emocje), dodatkowo słuchany na rozprawie głównej świadek R. S. (2) wprost wskazał, że P. F. (1) nie stał bezczynnie po uderzeniu J. K. (1), tylko zaczął bronić kolegi, na skutek czego pomiędzy mężczyznami wywiązała się szarpanina (sąd zwraca przy tym uwagę, że pierwszy etap zdarzenia, zaraz po tym jak J. K. (1) został uderzony, jest bardzo mało widoczny na zabezpieczonym nagraniu z monitoringu, na którym można jedynie zauważyć ogólne zamieszanie oraz wyprowadzenie dwóch kopnięć). Jednocześnie sądowi trudno przyjąć, że wszystkie te osoby, słuchane na etapie prowadzonego dochodzenia, w sposób spójny i niezależny od siebie, wskazałyby na udział P. F. (1) w krytycznym zdarzeniu w sytuacji, gdyby oskarżony w ogóle nie zaangażował się w zaistniałą bójkę. Zeznania powyższych świadków znajdują zresztą pośrednie potwierdzenie w depozycjach procesowych innych osób, które obserwowały przynajmniej fragment analizowanego zajścia, tj. L. R., K. Ż. i K. S., według których to obie grupy mężczyzn zadawały sobie wzajemnie uderzenia oraz się szarpały. Co więcej, oskarżony P. F. (1) nie był w swoich wyjaśnieniach konsekwentny nawet co do tego, czy na skutek przedmiotowego zajścia odniósł jakieś obrażenia ciała, trzykrotnie zmieniając stanowisko w tym zakresie.

Dodatkowo Sąd nie podzielił prawnokarnej oceny swojego zachowania zaprezentowanej przez oskarżonych, o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia.

zeznania Ł. M. i K. C.

Sąd za niewiarygodne uznał zeznania w/w świadków złożone na rozprawie głównej, w których utrzymywali, że w dniu 27 sierpnia 2018 r. około godz. 00:30 nie udali na miejsce zdarzenia z zamiarem wszczęcia bójki z oskarżonymi, albowiem twierdzenia te są skrajnie nielogiczne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego, skoro tuż po przyjechaniu na stację paliw A. w P. Ł. M. założył na głowę kominiarkę i podbiegł do grupy mężczyzn z lewarkiem w ręku, co w jednoznaczny sposób świadczy o tym, że nie zamierzał z nimi spokojnie konwersować. Zeznania Ł. M. i K. C. w niniejszym zakresie stoją ponadto w opozycji do depozycji procesowych świadka P. S., który słuchany przed Sądem wprost przyznał, że przyjechał na miejsce zdarzenia, ponieważ jego koledzy powiedzieli mu, że będzie bójka z kibicami klubu (...). Jako niewiarygodne Sąd ocenił także twierdzenia świadków jakoby przed rozpoczęciem zdarzenia oskarżeni kierowali wulgarne słowa pod ich adresem oraz że jeden z mężczyzn zaczął iść w stronę P. S., albowiem są to całkowicie odosobnione zeznania w stosunku do całego materiału dowodowego, nadto nie znajdują odzwierciedlenia w nagraniu z monitoringu.

zeznania D. K.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka odnośnie tego, że w czasie pierwszego spotkania z oskarżonymi na stacji paliw A. w P. pomiędzy grupami mężczyzn doszło do wymiany wulgarnych słów, albowiem okoliczności tej nie potwierdziła żadna z przesłuchanych osób.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt 1

J. K. (1), P. F. (1), M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżeni J. K. (1), P. F. (1) i M. K. (1) swoim zachowaniem zrealizowali znamiona występku z art. 158 § 1 kk z uwagi na następujące okoliczności:

- J. K. (1) i P. F. (1) wraz z innymi uczestnikami zajścia, tj. Ł. M., P. S. i K. C. wzajemnie się szarpali, zadawali sobie kopnięcia i uderzenia rękami, nadto w czasie zajścia J. K. (1) posługiwał się plastikową flagą (...), którą zadał uderzenia Ł. M. i P. S.;

- W tym samym czasie M. K. (1) jeździł pomiędzy pozostałymi uczestnikami bójki samochodem osobowym marki A., kierując pojazd w stronę Ł. M., P. S. i K. C., czym spowodował, że wyżej wymienieni oddalili się z miejsca zdarzenia - sąd zwraca uwagę, że przepis art. 158 kk nie określa sposobu udziału w bójce, co oznacza, że może to być każda forma świadomego współdziałania jej uczestników. Do przyjęcia udziału w tym przestępstwie wystarczy świadome połączenie działania jednego ze sprawców z działaniem drugiego człowieka lub grupy osób przeciwko innemu człowiekowi lub grupie osób. Nie jest przy tym konieczne zadanie innej osobie uderzenia czy kopnięcia, ani też spowodowanie obrażeń ciała innej osoby. Wystarczy, by sprawca swoim zachowaniem przyczyniał się do wzrostu sił po jednej ze stron zdarzenia, stworzeniem warunków ułatwiających działania bezpośrednich sprawców. Innymi słowy, czynny udział w bójce nie musi polegać jedynie na fizycznym zadawaniu razów, czy też zachęty do takiego postępowania - w tym kontekście nie ulega wątpliwości, że M. K. (1) swoim zachowaniem zrealizował znamiona przedmiotowe występku z art. 158§1 kk, albowiem jeżdżąc dynamicznie samochodem osobowym pomiędzy innymi uczestnikami zajścia, aktywnie wspierał pozostałych oskarżonych i w sposób świadomy przyłączył się do działania J. K. (1) i P. F. (1), zwiększając ich szanse w starciu z Ł. M., K. C. i P. S.;

- Poprzez opisane zachowanie oskarżeni wespół z innymi uczestnikami zdarzenia stworzyli bezpośrednie zagrożenie nastąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 kk - zresztą w swoich wyjaśnieniach złożonych na rozprawie J. K. (1) podnosił, że na skutek obrażeń ciała odniesionych w czasie krytycznego zajścia przebywał na zwolnieniu lekarskim przez okres ponad siedmiu dni, choć pomimo wezwania sądu w tym zakresie nie przedłożył do akt sprawy żadnej dokumentacji medycznej;

- Oskarżeni działali umyślnie w zamiarze bezpośrednim - jako ludzie dorośli mieli bowiem świadomość, że biorą udział w zdarzeniu, które co do zasady zagraża życiu i zdrowiu osób bitych;

- Oskarżeni wzajemnie akceptowali swoje uczestnictwo w zdarzeniu.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K. (1), P. F. (1), M. K. (1)

na podstawie art. 158§ 1 kk kara grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, jedna stawka równoważna kwocie 20 zł

punkt 1

Okoliczności łagodzące:

- oskarżeni J. K. (1) i P. F. (1) nie byli wcześniej karani, a M. K. (1) wyłącznie za naruszenie przepisów ruchu drogowego (niebezpieczne prowadzenie pojazdu);

- okoliczności zdarzenia wskazują, że bójka została zainicjowana przez Ł. M. i P. S.,

- oskarżeni nie działali z premedytacją, a nagle, pod wpływem chwili.

Sąd Rejonowy orzekł wobec oskarżonych karę grzywny. Jej uiszczenie pozostaje w zasięgu możliwości finansowych oskarżonych. Nadto, w ocenie Sądu, wpłynie na nich wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania innych czynów karalnych.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W okolicznościach niniejszej sprawy nie sposób twierdzić, iż działania podjęte przez oskarżonych miały charakter stricte obronny i nastąpiły celem odparcia bezpośredniego zamachu na dobro prawem chronione, jakim było życie i zdrowie, zwłaszcza J. K. (1). Bezspornym przy tym jest, że krytyczne zdarzenie zostało zainicjowane przez Ł. M. i P. S., którzy jako pierwsi dobiegli do oskarżonych, po czym jeden z nich zaatakował J. K. (1). Tym niemniej, tuż po uderzeniu zadanym J. K. (1) - co w sposób jednoznaczny i zdecydowany wynika z dowodu w postaci zabezpieczonego monitoringu - działanie oskarżonych nie może być określone jako zachowanie, o jakim mowa w art. 25§1 kk, lecz jako czynny udział w bójce, związany z zadawaniem ciosów i kopnięć pierwotnym napastnikom, przy czym J. K. (1) uderzenia zadawał za pomocą plastikowej flagi, zaś M. K. (1) jeździł samochodem osobowym marki A. pomiędzy pozostałymi uczestnikami zdarzenia, kierując pojazd w stronę Ł. M., P. S. i K. C.. Wtedy też w ocenie Sądu, to pierwotnie zaatakowani mężczyźni stali się stroną atakującą pozostałych uczestników zajścia, którzy nie byli obiektywnie w stanie ponowić ataku. Z zabezpieczonego nagrania z monitoringu wynika przecież, że grupa, która jako pierwsza zaatakowała, po niedługiej chwili znalazła się w odwrocie i salwowała się ucieczką. Nie mogło to być przypadkowe. Zasady logiki oraz doświadczenie życiowe podpowiadają, iż tak nie reagują osoby, których atak został jedynie odparty, ale ci, którzy znaleźli się wręcz w defensywie, co oznacza, że wpierw broniący się musieli przejść do ataku. Na taki przebieg zdarzenia wskazuje również świadek K. S., który był bezpośrednim obserwatorem całego zajścia, a jednocześnie osobą nie związaną z żadną z grup mężczyzn, który wprost oświadczył, że uczestnicy bójki wymieniali ciosy rękoma oraz kopnięcia, widział jak osoby stojące pod stacją paliw zadawały uderzenia swoim przeciwnikom, wobec czego nie można było wyróżnić strony atakującej i broniącej się, a nadto zauważył dynamiczny styl jazdy kierowcy samochodu osobowego marki A., który sprawiał wrażenie jakoby chciał kogoś przejechać.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 2

Sąd zasądził od oskarżonych J. K. (1), P. F. (1) i M. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania w kwocie po 70 złotych oraz opłatę sądową w wysokości po 200 złotych. Sąd Rejonowy uznał, że uiszczenie przez nich kosztów sądowych nie będzie dla nich zbyt uciążliwe, skoro nie posiadają nikogo na utrzymaniu i osiągają dochody.

1.1Podpis