Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 58/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

H. R. (1)

A. G. (1)

P. R. (1)

H. R. (1):

W okresie od października 2012 roku do lutego 2013 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1) oraz P. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 5 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

A. G. (1):

W okresie od października 2012 roku do lutego 2013 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1) oraz P. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 5 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

P. R. (1):

W okresie od października 2012 roku do lutego 2013 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1) oraz H. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Halden D. C. wN. (...) z dnia 10 września 2010 roku za przestępstwo umyślne na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności, którą odbywał w ilości 143 dni do dnia 06.09.2010r. i w okresie od dnia 29.10.2010r. do dnia 11.01.2011r., w ciągu pięciu lat po odbyciu w/w kary popełnił umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa za które był już skazany w ten sposób, że wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 5 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

H. R. (1) zamieszkuje w T. przy ul. (...), działka nr (...), na nieruchomości stanowiącej własność jego córek D. i M. R. (2). Na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny wraz z zabudowaniami gospodarczymi, w których H. R. (1) prowadził wcześniej działalność gospodarczą.

Pod koniec 2012 roku P. R. (1) i A. G. (1) planowali rozpocząć uprawę ziela konopi innych niż włókniste, które to środki odurzające zmierzali następnie wprowadzać do obrotu, w celu uzyskania ze sprzedaży korzyści majątkowych. W tym celu poszukiwali odpowiedniego miejsca na założenie plantacji. Z uwagi na to, że P. R. (1) znał H. R. (1) zaproponował, by ten udostępnił należące do niego zabudowania gospodarcze w zamian za udział w zyskach z plantacji, na co ten wyraził zgodę. P. R. (1) ze swoim synem M. R. (1) oraz H. R. (1) przystosowali pomieszczenia pod uprawę, natomiast A. G. (1) finansował całe przedsięwzięcie, a także zajął się zakupem urządzeń potrzebnych do założenia plantacji.

W październiku 2012r. A. G. (1) z P. R. (1) wysiał nasiona, z których następnie wysadzili sadzonki w ilości co najmniej 400 sztuk. H. R. (1) był odpowiedzialny za bieżące doglądanie roślin, podlewanie, użyźnianie, natomiast P. R. (1) kontrolował co kilka dni jego pracę.

W dniu 31.10.2012r. A. G. (1) został tymczasowo aresztowany, w związku z czym plantacją zajmował się P. R. (1) z pomocą H. R. (1). W dniu 22.01.2013r. wobec A. G. (1) uchylone zostało tymczasowe aresztowanie. W tym czasie rośliny gotowe były do zbioru, w związku z czym P. R. (1) i H. R. (1) pod nadzorem A. G. (1) ścięli je i wysuszyli, uzyskując co najmniej 5 kg suszu ziela konopi innych niż włókniste.

wyjaśnienia A. G.

k. 108, 318-319

wyjaśnienia H. R.

k. 957, 1883-1886

wyjaśnienia

P. R.

k. 930v

P. R. (1) był karany:

- wyrokiem A. O. C. w N. (...) z dn. 20.02.2009r. za kradzież z użyciem niebezpiecznego narzędzia oraz nieuprawnione użycie pojazdu,

- wyrokiem H. D. C. w N. (...) z dn. 10.09.2010r. za niezgodne z prawem wytwarzanie, importowanie, eksportowanie, nabywanie, przechowywanie, wysyłkę lub sprzedaż narkotyków, na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności, którą to karę odbywał w ilości 143 dni do dnia 06.09.2010r. i w okresie od dnia 29.10.2010r. do dnia 11.01.2011r.

- wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dn. 12.01.2015r., sygn. III K 247/14 za przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

karta karna

k. 744, 1925-1926, 2049-2050

odpis wyroku

k. 785-786

dane dot. odbywania kary

k. 1659-1660

tłumaczenie wyroku H. D. C.

k. 1661-1664

1.1.2.

P. R. (1)

w okresie od lutego do marca 2013 roku w T. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z M. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodów, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Halden D. C. w N. (...) z dnia 10 września 2010 roku za przestępstwo umyślne na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności, którą odbywał w ilości 143 dni do dnia 06.09.2010r. i w okresie od dnia 29.10.2010r. do dnia 11.01.2011r., w ciągu pięciu lat po odbyciu w/w kary popełnił umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa za które był już skazany w ten sposób, że wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających w ten sposób, że sprzedał 5 kg ziela konopi innych iż włókniste, przy czym M. R. (1) sprzedał ustalonej osobie co najmniej 1 kg ziela konopi innych niż włókniste oraz 1 kg nieustalonej osobie, a P. R. (1) sprzedał 3 kg ziela konopi innych niż włókniste nieustalonym osobom z B., każdorazowo w cenie po 14.000 zł za 1 kg tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. i w zw. z art. 64§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Uzyskany z uprawy prowadzonej w okresie od października 2012r. do lutego 2013r. przez A. G. (1), P. R. (1) i H. R. (1) susz ziela konopi innych niż włókniste został zabrany przez P. R. (1) w celu jego sprzedaży. A. G. (1) nie chciał bezpośrednio zajmować się dystrybucją środków odurzających, ponieważ krótko przedtem uchylony został wobec niego tymczasowy areszt, w związku z czym sprzedażą zajęli się P. R. (1) i M. R. (1).

P. R. (1) sprzedał 3 kg ziela konopi innych niż włókniste nieustalonym osobom z B., natomiast M. R. (1) sprzedał co najmniej 1 kg ziela konopi innych niż włókniste K. L. (1) oraz 1 kg nieustalonej osobie, każdorazowo w cenie po 14.000 zł za 1 kg. Każdorazowo odbiorcami środków odurzających były osoby zajmujące się obrotem narkotykami, które kupowały je w celu ich odsprzedaży kolejnym odbiorcom hurtowym.

Po transakcji, P. R. (1) poinformował H. R. (1) i A. G. (1), że nie otrzymał od swojego kontrahenta zapłaty za dostarczone środki odurzające, w związku z czym rozliczona została jedynie kwota 28.000 zł, którą ze sprzedaży otrzymał M. R. (1), przy czym na H. R. (1) i A. G. (1) przypadła łącznie kwota 14.000 zł, którą A. G. (1) zatrzymał w całości jako rozliczenie kosztów wydatkowanych na założenie plantacji, natomiast P. R. (1) i M. R. (1) otrzymali po 7.000 zł.

wyjaśnienia H. R.

k. 957

wyjaśnienia A. G.

k. 108, 319

wyjaśnienia

P. R.

k. 930v, 1814

zeznania i wyjaśnienia M. R.

k. 1381v, 1949v

1.1.3.

H. R. (1), A. G. (1)

H. R. (1):

W okresie od lutego 2013 roku do czerwca 2013 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 6 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

A. G. (1):

W okresie od lutego 2013 roku do czerwca 2013 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 6 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Z uwagi na nierozliczenie się przez P. R. (1) z H. R. (1) i A. G. (1) za środki odurzające uzyskane z pierwszej plantacji w ilości 3 kg, doszło pomiędzy nimi do konfliktu ponieważ H. R. (1) uważał, że twierdzenia P. R. (1) o niezapłaceniu przez jego klienta za sprzedany towar są nieprawdziwe,. W związku z tym, pomimo pierwotnego założenia, że P. R. (1) nadal będzie nadzorował kolejne uprawy, faktycznie został odsunięty przez H. R. (1), który nie zezwolił mu na wejście na posesję.

Kolejna uprawa rozpoczęła się w lutym 2013r. A. G. (1) zakupił ziarna konopi innych niż włókniste, z których następnie wyhodował sadzonki w ilości 400 sztuk, następnie wspólnie z H. R. (1) posadzili je, H. R. (1) na bieżąco zajmował się uprawą. W czerwcu 2013r. A. G. (1) i H. R. (1) ścieli rośliny, wysuszyli je uzyskując susz ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 6 kg.

wyjaśnienia H. R.

k. 958

wyjaśnienia A. G.

k. 108v, 319, 1814

wyjaśnienia

P. R.

k. 930v

1.1.4.

A. G. (1)

W okresie od czerwca do sierpnia 2013 roku w T., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu co najmniej 6 kg ziela konopi innych iż włókniste, stanowiących znaczną ilość środków odurzających w ten sposób, że przekazał ustalonej osobie co najmniej 3 kg ziela konopi innych iż włókniste, co najmniej 1 kg W. S. (1), każdorazowo w cenie 16.000 zł za kilogram oraz przekazał M. R. (1) 2 kg ziela konopi innych iż włókniste w ramach wzajemnych rozliczeń tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 §1 k.k. i w zw. z art. 65§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wytworzony z uprawy prowadzonej przez A. G. (1) i H. R. (1) w okresie od lutego 2013r. do czerwca 2013r. susz ziela konopi innych niż włókniste A. G. (1) przekazał do dalszej dystrybucji osobom zajmującym się obrotem narkotykami, którym już wcześniej dostarczał środki odurzające. I tak, w okresie od czerwca do sierpnia 2013r. sprzedał K. L. (1) 3 kg ziela konopi innych iż włókniste, W. S. (1) co najmniej 1 kg, każdorazowo w cenie 16.000 zł za kilogram. Jednocześnie, w związku z tym, że P. R. (1) brał czynny udział w organizacji pierwszej plantacji, zajmował się sprzedażą wytworzonej marihuany i miał uczestniczyć w organizacji kolejnych upraw, czego został pozbawiony z uwagi na powstały między nim, a A. G. (1) i H. R. (1) konflikt, A. G. (1) przekazał M. R. (1) w ramach rozliczeń z nim i P. R. (1) 2 kg ziela konopi innych iż włókniste.

wyjaśnienia H. R.

k. 958

wyjaśnienia A. G.

k. 108v, 319

zeznania i wyjaśnienia M. R.

k. 1945v

1.1.5.

H. R. (1)

A. G. (1)

H. R. (1):

w okresie od września 2014 roku do lutego 2015 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 6 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

A. G. (1):

w okresie od września 2014 roku do lutego 2015 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 6 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

We wrześniu 2014r. H. R. (1) i A. G. (1) rozpoczęli kolejną uprawę konopi innych niż włókniste, plantacja liczyła co najmniej 400 roślin. A. G. (1) dostarczył nasiona konopi innych niż włókniste, H. R. (1) zasadził je i na bieżąco doglądał uprawy. W lutym 2015r. wspólnie ścięli i wysuszyli rośliny, z których uzyskali co najmniej 6 kg suszu ziela konopi innych niż włókniste.

wyjaśnienia A. G.

k. 108v, 319

1.1.6.

A. G. (1)

W okresie od lutego do marca 2015 roku, w T. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu co najmniej 6,5 kg ziela konopi innych niż włókniste, stanowiących znaczną ilość środków odurzających w ten sposób, że przekazał M. R. (1) około 2 kg ziela konopi innych niż włókniste, ustalonej osobie 2 kg ziela konopi innych niż włókniste, W. S. (1) 2 kg ziela konopi innych niż włókniste, każdorazowo w cenie 16.000 zł za kilogram oraz ustalonej osobie 0,5 kg ziela konopi innych niż włókniste za kwotę 8.000 zł tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 §1 k.k. i w zw. z art. 65§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wytworzony z uprawy prowadzonej przez A. G. (1) i H. R. (1) w okresie od września 2014r. do lutego 2015r. susz ziela konopi innych niż włókniste A. G. (1) przekazał do dalszej dystrybucji. I tak, w okresie od lutego do marca 2015r. w kilkukrotnie sprzedał M. R. (1) łącznie około 2 kg ziela konopi innych niż włókniste, K. L. (1) łącznie 2 kg ziela konopi innych niż włókniste, W. S. (1) łącznie 2 kg ziela konopi innych niż włókniste, każdorazowo w cenie 16.000 zł za kilogram oraz K. L. (3) 0,5 kg ziela konopi innych niż włókniste za kwotę 8.000 zł.

wyjaśnienia A. G.

k. 108v, 319, 320

zeznania i wyjaśnienia M. R.

k. 1288, 1949

1.1.7.

H. R. (1)

A. G. (1)

H. R. (1):

W maju 2015 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 200 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

A. G. (1):

W maju 2015 roku w T. w woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 200 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2 kg tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od 03.04.2015r. do 11.05.2015r. A. G. (1) był tymczasowo aresztowany do sprawy, w której następnie został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dn. 16.02.2017r., sygn. II K 633/15 m. in. za przestępstwo z art. 63 ust. 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. popełnione w nieustalonym okresie do dnia 31.03.2015r.

Po opuszczeniu aresztu, w maju 2015r. H. R. (1) i A. G. (1) rozpoczęli kolejną uprawę konopi innych niż włókniste, plantacja liczyła co najmniej 200 roślin. A. G. (1) dostarczył sadzonki, H. R. (1) zajmował się bieżącym doglądaniem roślin, które po osiągnięciu stanu dojrzałości wspólnie wycięli i wysuszyli uzyskując co najmniej 2 kg suszu ziela konopi innych niż włókniste.

wyjaśnienia A. G.

k. 108v, 320

wyrok SR w Trzciance, sygn. II K 633/15 i II K 326/16

k. 289, 293

wydruk z Noe-Sad

k. 1912

A. G. (1) rozliczał się z H. R. (1) w ten sposób, że dzielił pomiędzy nich zysk osiągnięty ze sprzedaży środków odurzających (uzyskane ze sprzedaży środki pomniejszone o koszt założenia uprawy). Za udział w uprawie konopi H. R. (1) otrzymał od A. G. (1) łącznie kwotę 8.000 zł.

wyjaśnienia H. R.

k. 958

1.1.8.

A. G. (1)

W okresie od czerwca do lipca 2015 roku w T. w woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu co najmniej 1 kg ziela konopi innych niż włókniste, stanowiących znaczną ilość środków odurzających w ten sposób, że przekazał powyższe środki odurzające R. K. za łączną kwotę 18.000 zł tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 §1 k.k. i w zw. z art. 65§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Z wytworzonego z uprawy prowadzonej przez A. G. (1) i H. R. (1) w maju 2015r. suszu ziela konopi innych niż włókniste A. G. (1) sprzedał w okresie od czerwca do lipca 2015r. w dwóch transzach łącznie 1 kg suszu konopi innych niż włókniste swojejmu znajomemu R. K. za łączną kwotę 18.000 zł. Jednocześnie R. K. poinformował A. G. (1), że środki odurzające kupuje dla swojego syna N. P. i poprosił go żeby pomógł jego synowi „w interesie”.

wyjaśnienia A. G.

k. 108v-109, 320

1.1.9.

H. R. (1)

A. G. (1)

H. R. (1):

W okresie od lutego 2017 roku do dnia 29 czerwca 2017 roku w T. w woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy uprawiał konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 1580 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 19,4 kg, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 3604,75 gramów tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

A. G. (1):

W okresie od lutego 2017 roku do dnia 29 czerwca 2017 roku w T. w woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, uprawiał wbrew przepisom ustawy konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 1580 roślin, która to uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 19,4 kg, z których następnie wytworzył znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 3604,75 gramów tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od 12.02.2016r. do 20.07.2016r. A. G. (1) był tymczasowo aresztowany do sprawy, w której następnie został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dn. 20.07.2016r., sygn. II K 6326/16 za przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 §1 kk popełnione w okresie od 09.2014r. do 10.02.2016r.

Po opuszczeniu aresztu A. G. (1) i H. R. (1) planowali rozpoczęcie kolejnej uprawy, przy czym w celu redukcji kosztów za energię elektryczną zamierzali dokonać nielegalnego podłączenia do prądu, przy czym możliwość taka wystąpiła dopiero na początku 2017r.

W lutym 2017r. A. G. (1) dostarczył H. R. (1) nasiona konopi innych niż włókniste, z których ten wyhodował najpierw ok. 200 sadzonek, które zasadził wspólnie z A. G. (1), a następnie kolejne sadzonki, które posadził, przy czym uprawa liczyła łącznie co najmniej 1580 roślin. Rośliny hodowane były w różnych pomieszczeniach, z uwagi na różny moment posadzenia pozostawały w różnej fazie wzrostu.

W czerwcu 2017r., po uzyskaniu dojrzałości przez pierwszą partię konopi, H. R. (1) ściął łącznie 505 roślin, wysuszył je, a następnie susz ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 3604,75 gramów przechowywał w pomieszczeniach gospodarczych.

wyjaśnienia H. R.

k. 1886-1887

wydruk z Noe-Sad

k. 1908

wyrok SR w Trzciance sygn. II K 326/16

k. 289

wyjaśnienia H. R.

k. 958,

1292,1884, 1886

wyjaśnienia A. G.

k. 109, 320, 2014

W dniu 29.06.2017r. w związku z informacją o prawdopodobnym prowadzeniu plantacji marihuany w zabudowaniach użytkowanych przez H. R. (1), funkcjonariusze KP w T. dokonali przeszukania posesji i zabudowań przy ul. (...). Z uwagi na nieobecność H. R. (1) i jego niestawiennictwo, pomimo telefonicznego wezwania go przez funkcjonariuszy policji, przeszukanie zostało przeprowadzone w obecności sąsiadów.

W toku przeszukania w pomieszczeniach gospodarczych zabezpieczono krzywy konopi innych niż włókniste i tak:

- w pomieszczeniu nr 1: 23 rośliny o wym. 10 - 45 cm, 59 roślin o wym. 10 - 65 cm i 1 roślinę w części ususzoną o wys. 90 cm.

- w pomieszczeniu nr 3: 505 doniczek z podłożem ogrodniczym, z których wystawał fragment łodygi z korzeniami,

- w pomieszczeniu nr 4: 18 roślin o wym. 26 -46 cm,

- w pomieszczeniu nr 5: 467 roślin o wym. 45 - 127 cm,

- w pomieszczeniu nr 6: 507 roślin o wym. 80 - 185 cm.

Ujawniona uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 19,4 kg.

Nadto w pomieszczeniu nr 9, w szafie ubraniowej ujawniono pięć worków z wilgotnym suszem ziela konopi innych niż włókniste o łącznej masie 3.877,09 grama netto, który po wysuszeniu ważył 3.604,75 gram netto.

Jednocześnie we wszystkich pomieszczeniach ujawniono urządzenia przeznaczone do uprawy tj. wentylatory, lampy, filtry, pojemniki, instalację wodną i elektryczną.

Nadto na jednym z worków oraz na dwóch pojemnikach z tworzywa zabezpieczonych podczas przeszukania pomieszczeń w których prowadzona była plantacja ujawniono ślady linii papilarnych H. R. (1).

protokół przeszukania posesji

k. 5-7

protokół oględzin miejsca

k. 19-28 (odpis k. 662-671)

protokół użycia testera narkotykowego

k. 29

opinia (...)w P.

k. 711-716

dokumentacja fotograficzna

k. 872-885

opinia (...)

k. 1110-1113

ekspertyza dr inż. A. D. spec. z zakresu botaniki i ekologii

k. 1142

opinie:

(...), (...)

(...)

k. 858-864

k. 856-857

k. 1252-1255

protokół oględzin zabezpieczonych krzewów

k. 310-311

W związku z ujawnieniem plantacji konopi H. R. (1) chcąc uniknąć zatrzymania wyjechał z T. i ukrywał się w miejscowości G., gdzie został zatrzymany w dniu 08.07.2017r. o godz. 10.10. Podczas przeszukania wynajętego przez oskarżonego pokoju zabezpieczono m. in. pieniądze w łącznej kwocie 6.200 zł oraz 200 Euro.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 10.07.2017r., sygn. II Kp 155/17 wobec H. R. (1) zastosowany został środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, który następnie został uchylony postanowieniem Prokuratora Rejonowego w Trzciance z dn. 20.09.2017r. H. R. (1) został zwolniony w dniu 20.09.2017r. o godz. 12.15.

protokół zatrzymania

k. 85-86

protokół przeszukania

k. 74-82

postanowienia

k. 905

zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy

1.1.10

A. G. (1)

W czerwcu 2017 roku w T. w woj. (...), wbrew przepisom ustawy wprowadził do obrotu 0,5 kg ziela konopi innych niż włókniste, stanowiących znaczną ilość środków odurzających w ten sposób, że przekazał powyższe środki odurzające M. R. (1) za kwotę 8.000 zł tj. przestępstwa z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W czerwcu 2017r. A. G. (1) sprzedał M. R. (1) 0,5 kg ziela konopi innych niż włókniste za kwotę 8.000 zł.

wyjaśnienia A. G.

k. 109, 320

1.1.11

H. R. (1)

W nieustalonym okresie, nie później niż od lutego 2017 roku do dnia 29 czerwca 2017 roku w T. dokonał kradzieży energii elektrycznej w ten sposób, że na linii zasilającej niskiego napięcia, na odcinku złącza kablowego podłączył dodatkowy przewód do przewodów fazowych i zerowych, a następnie poprowadził go do wnętrza budynku znajdującego się na działce nr (...) i wyprowadził z niego 3 obwody zasilające sprzęt elektryczny znajdujący się wewnątrz budynku, w wyniku czego pobierał energię elektryczną z częściowym pominięciem układu pomiarowo rozliczeniowego tj. licznika o nr (...), czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o. Oddział (...) P. tj. przestępstwa z art. 278 § 1 i 5 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

H. R. (1) zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę na dostawę energii elektrycznej do lokalu mieszkalnego przy ul. (...), dz. 1587/2 w T.. W w/w punkcie poboru w dniu 29.09.2014r. został zainstalowany licznik o nr (...), który nie posiadał żadnych ograniczeń w zakresie zużycia energii elektrycznej.

W okresie od 01.2011r. rachunki za energię elektryczną wynosiły maksymalnie do 140 zł brutto.

Z nieruchomością położoną przy ul. (...) graniczy nieruchomość pod adresem T., ul. (...) stanowiąca własność M. R. (2), W dniu 18.11.2016r. M. R. (2) zawarła z (...) Sp. z o. o. umowę na dostawę energii elektrycznej pod adresem T., ul. (...).

Po rozpoczęciu pierwszej plantacji w październiku 2012r. wzrosło zużycie energii elektrycznej, w 11.2012r. wystawiono fakturę na kwotę 2.514,29 zł. Kolejne faktury wystawione w okresie od 01.- 07.2013r. opiewały na kwotę od ok. 400 - 600 zł. Kolejno w 11.2014r. wystawiono fakturę na kwotę 1.338,09 zł., w 03.2015r. na kwotę 587,77 zł. W pozostałym okresie wysokość opłat kształtowała się na poziomie od ok. 200 - 300 zł.

Na początku 2017r., z uwagi na planowanie przez H. R. (1) i A. G. (1) rozpoczęcia kolejnej uprawy, w celu zmniejszenia kosztów związanych z opłatami za energię elektryczną H. R. (1) dokonał nielegalnego podłączenia do linii energetycznej, w sposób umożliwiający pobór energii elektrycznej zasilającej plantację z pominięciem układu pomiarowo – rozliczeniowego.

pismo (...) Sp. z o. o.

k. 1990, 2035

wykaz faktur

k. 1536-1538

wyjaśnienia A. G.

k. 108, 109, 2013-2014, 2045

W dniu 29 czerwca 2017 roku w związku z informacją o nielegalnej uprawie konopi prowadzonej w budynkach gospodarczych zajmowanych przez H. R. (1) w T. przy ul. (...) działka nr (...) funkcjonariusze policji KP w T. dokonali przeszukania posesji, w trakcie której ujawnili plantację konopi, wraz z osprzętem służącym do jej prowadzenia. W związku z podejrzeniem możliwości nielegalnego poboru energii zasilającej plantację, wezwano pracownika E. O. z posterunku energetycznego w T. - S. S. (1) oraz przedstawiciela (...) Sp. z o. o. - A. Z. (1). S. S. (1) nie stwierdził nielegalnego poboru energii elektrycznej z pominięciem systemu rozliczeniowo-obiegowego. Podczas kontroli przeprowadzonej przez A. Z. (1) stwierdzono na odcinku linii niskiego napięcia kablowej do złącza ZKP ingerencję w linię. Do przewodów fazowych i zerowego podłączono w ziemi dodatkowo przewód 4X50 mm, zalany nieznaną substancją w korycie zmontowanym z desek i poprowadzony do wnętrza obiektu zbudowanego z drewna, przy granicy działki również w ziemi gdzie następnie wyprowadzone były 3 obwody 400V, które zasilały sprzęt elektryczny wykorzystywany przy plantacji z pominięciem licznika nr (...).

zeznania S. S. (1)

k. 2v

zeznania A. Z.

zeznania R. G.

k. 1501v, 1891-1892,

k. 1504-1505

protokół kontroli z załącznikami i dokumentacją zdjęciową

k. 1485-1488, 1508-1516

1.1.12

A. G. (1)

W 2015 roku, dokładniejszej daty nie ustalono, nabył uzyskany za pomocą czynu zabronionego tj. przestępstwa kradzieży z włamaniem dokonanej w dniu 8 lipca 2014 roku w S. w R. samochód marki F. (...) o p. nr rej. (...) 92 o wartości co najmniej 98.500 zł tj. przestępstwa z art. 291 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W 2015r. A. G. (1) kupił w P.samochód typu C. marki F. (...) na p. nr rej. (...) 92. Pojazd został skradziony w dniu 08.07.2014r. przez nieustalonych sprawców na terytorium N. obywatelowi N. B. J.. W tym czasie pojazd posiadałn. (...)tablice rejestracyjne nr (...). A. G. (1) wiedział, że zakupiony przez niego pojazd został uzyskany przez sprzedającego w wyniku kradzieży.

Na podstawie przeprowadzonych badań pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...) stwierdzono oryginalny trwale naniesiony numer identyfikacyjny nadwozia - (...) oraz nieoryginalną tabliczkę publiczną i tabliczkę znamionową z numerem nadwozia (...). Pojazd został wyprodukowany w 2012r., zamontowane z pojeździe podzespoły stanowią fabryczną kompletację.

Wartość rynkowa brutto samochodu F. (...) o nr rej. (...) wynosiła co najmniej 98.500 zł (wartość na dzień sporządzenia opinii tj. 13.11.2017r.). Z tytułu umowy (...) Casco właścicielowi pojazdu B. J. wypłacono odszkodowanie w kwocie 48.000 Euro.

notatka urzędowa

k. 1251

protokół oględzin pojazdu

k. 308-309

opinia (...)w P.

k. 717-722

wycena pojazdu

k. 1212-1223b

1.1.13

A. G. (1)

W dniu 6 lipca 2017 roku w C. posiadał substancje psychotropowe w postaci amfetaminy o masie 2,59 grama netto, przyjmując, iż czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi tj. przestępstwa z art. 62 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W trakcie oględzin należącego do A. G. (1) C. F. (...) nr rej. (...) w szafce nad łóżkiem ujawniono woreczek strunowy z zawartością 2,59 garma netto amfetaminy.

protokół oględzin pojazdu

k. 854-855

protokół użycia testera narkotykowego

k. 851

opinia (...)w P.

k. 1095-1097

A. G. (1) ma 44 lata, ma wykształcenie średnie, z zawodu jest mechanikiem pojazdów samochodowych, przed zatrzymaniem nie pracował, nie posiada wartościowego majątku, w tym nieruchomości. Oskarżony ma na utrzymaniu troje dzieci, na które ma zasądzone alimenty w łącznej kwocie 3.000 zł, jest żonaty, z żoną pozostaje w separacji.

informacja z SR w Trzciance

k. 287

informacja Burmistrza T.

k. 298

notatka urzędowa z ustaleń dot. A. G.

k. 300

informacja ze zbioru nowa księga wieczysta

k. 403

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 1038-1039

A. G. (1) był karany:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dn. 05.10.2010r., sygn. II K 334/10 za przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk popełnione w okresie od maja 2008r. do sierpnia 2008r.,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dn. 20.07.2016r., sygn. II K 326/16 za przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w okresie od września 2014r. do 10.02.2016r.,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dn. 16.02.2017r., sygn. II K 633/15 za przestępstwo z art. 63 ust. 3 i z art. 62 ust. 2 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w okresie od nieustalonego okresu do 31.03.2015r.,

- wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dn. 11.08.2016r., sygn. III K 174/12 za przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii , art. 56 ust. 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 18§ 3 k.k. w zw. z art. 63 ust 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dn. 18.12.2017r., sygn. II K 492/17 za przestępstwo z art. 157 §1 k.k.

odpisy wyroków

k. 288, 289, 290-292, 293-294

karta karna

k. 530, 1570-1573, 1928-1930, 2040-2042

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 10.07.2017r., sygn. II Kp 156/17 wobec A. G. zastosowany został środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, który następnie został uchylony postanowieniem Prokuratora Rejonowego w Trzciance z dn. 20.09.2017r. A. G. (1) został zwolniony w dniu 20.09.2017r. o godz. 09.45.

Od dnia 06.07.2017r. A. G. (1) odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance w sprawie sygn. II K 326/16.

zawiadomienie o wykonywaniu kary

k. 303, 304

postanowienia

k. 903

zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy

k. 961

P. R. (1) ma 58 lat, ma wykształcenie średnie, z zawodu jest elektromechanikiem, jest rozwodnikiem, nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą, z której osiąga dochów w wysokości około 4.000 zł miesięcznie, jest współwłaścicielem w 1/3 części nieruchomości gruntowej o pow. 0,3010 ha położonej w miejscowości B. W. I. 25F.

wydruk księgi wieczystej

k. 1099-1101

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 1027-1028

H. R. (1) ma 60 lat, ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest mechanikiem maszyn budowlanych, jest rozwiedziony, nie ma nikogo na utrzymaniu, utrzymuje się z prac dorywczych, nie posiada wartościowego majątku, w tym nieruchomości.

informacja Burmistrza T.

k. 298

notatka urzędowa z ustaleń dot. H. R.

k. 301, 577

informacja ze zbioru nowa księga wieczysta

k. 404

informacja z CEW

k. 405

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

k. 1040

H. R. (1) nie był dotychczas karany.

karta karna

k. 549, 558, 578, 2028

Na podstawie jednorazowego badania psychiatryczno-psychologicznego przeprowadzonego w toku postępowania nie stwierdzono u H. R. (1) choroby psychicznej, rozpoznano sprawność intelektualną na pograniczu upośledzenia umysłowego i normy oraz zaburzenia osobowości na podłożu uzależnienia od alkoholu. W czasie popełnienia przypisanych czynów oskarżony nie miał zniesionej, ani ograniczonej zdolności do rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. W aktualnym stanie zdrowia H. R. (1) może uczestniczyć w postępowaniu sądowym, rozumie toczący się proces, jest zdolny do samodzielnej i racjonalnej obrony.

opinia sądowo psychiatryczno - psychologiczna

k. 1842

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

H. R. (1), A. G. (1)

H. R. (1):

W okresie od lutego do marca 2013 roku w T. wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1), P. R. (1) oraz M. R. (1) działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, sprzedał K. L. (1) co najmniej 1 kg suszu ziela konopi innych niż włókniste oraz co najmniej 4 kg innym nieustalonym osobom w cenie po 14.000 złotych za 1 kg,

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 65 § 1 k.k.

A. G. (1):

W okresie od lutego do marca 2013 roku, dokładniejszych dat nie ustalono, w T. wspólnie i w porozumieniu z P. R. (1), M. R. (1) H. R. (1) działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, sprzedał K. L. (1) co najmniej 1 kg suszu ziela konopi innych niż włókniste oraz co najmniej 4 kg innym nieustalonym osobom w cenie po 14.000 złotych za 1 kg

tj. o przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 65§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Sprzedaż przez H. R. (1) i A. G. (1) suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 5 kg.

wyjaśnienia H. R.

k. 957

wyjaśnienia A. G.

k. 108

wyjaśnienia

P. R.

k. 930v

1.2.2.

H. R. (1), A. G. (1)

H. R. (1) :

W lutym 2017 roku w T. wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1), działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, uprawiał wbrew przepisom ustawy konopie inne niż włókniste w ilości około 200 roślin, z których wytworzył znaczne ilości środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2 kg,

tj. o przestępstwo z art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k., w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 65§1 k.k.

A. G. (1):

W lutym 2017 roku w T. wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1), działając w krótkich odstępach czasu oraz w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stale źródło dochodu, uprawiał wbrew przepisom ustawy konopie inne niż włókniste w ilości około 200 roślin, z których wytworzył znaczne ilości środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 2 kg, tj. o przestępstwo z art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k., w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 65§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Uprawa w lutym 2017r. przez H. R. (1) i A. G. (1) 200 krzewów konopi innych niż włókniste.

wyjaśnienia H. R.

k. 958

wyjaśnienia A. G.

1.2.3.

P. R. (1)

W okresie od lutego do czerwca 2013 roku w T. wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1) oraz H. R. (1), czyniąc sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodów, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w ciągu 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, którą to karę odbywał z wyroku Sądu H. D. C. wN. (...)z dnia 10 września 2010 roku w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca, uprawiał wbrew przepisom ustawy konopie inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin, z których wytworzył znaczne ilości środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 6 kg,

tj. o przestępstwo z art. 63 ust. 3 i art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k., w zw. z art. 12 k.k., w zw. z art. 65§1 k.k. i w zw. z art. 64§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Uprawa w okresie od lutego do czerwca 2013r. wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1) oraz H. R. (1) konopi inne niż włókniste w ilości co najmniej 400 roślin i wytworzenie z nich co najmniej 6 kg środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

wyjaśnienia H. R.

k. 958

wyjaśnienia A. G.

k. 108v, 319, 1814

1.2.4.

P. R. (1)

W okresie od czerwca 2013 roku, dokładniejszej daty nie ustalono, do 29 czerwca 2017 roku w T. działając wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1), w ciągu 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, którą to karę odbywał z wyroku Sądu H. D. C. w N. (...) z dnia 10 września 2010 roku w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca, poprzez ingerencję w linię zasilającą niskiego napięcia na odcinku złącza kablowego polegającą na podłączeniu dodatkowego przewodu do przewodów fazowych i zerowych, a następnie poprowadzeniu go do wnętrza budynku znajdującego się na miejscowej działce nr (...) i wyprowadzeniu z niego 3 obwodów zasilających sprzęt elektryczny znajdujący się wewnątrz budynku, spowodował, że zużyta energia nie była naliczana na licznik o nr (...) i dokonał w ten sposób zaboru prądu, działając na szkodę E. operator Sp. z o. o. Oddział (...), tj. o przestępstwo z art. 278§ 5 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Kradzież w okresie od czerwca 2013r. do 29.06.2017r. wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1) energii elektrycznej.

wyjaśnienia A. G.

k. 108v

wyjaśnienia H. R.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia A. G. (1)

Sąd uznał wyjaśnienia A. G. (1) za wiarygodne w całości.

Dokonując oceny powyższych wyjaśnień wskazać należy, że A. G. (1) od samego początku składał szczegółowe wyjaśnienia, w których mówiąc o przestępczym procederze związanym z uprawą, wytwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu środków odurzających, siłą rzeczy musiał wskazać osoby w to zaangażowane, ich udział i rolę w transakcjach narkotykowych, wskazując m.in. na rolę P. R. (1), H. R. (1) czy M. R. (1). A. G. (1) w toku kolejnych wyjaśnień, w miarę rozwoju postępowania podawał szereg szczegółowych okoliczności dotyczących analizowanych przestępstw, na które skierowana była uwaga organów ścigania. W tym miejscu wskazać należy, że wartościując wyjaśnienia A. G. (1) Sąd miał na uwadze stanowisko zawarte w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 7.10.1998r. II AKa 187/98 (vide: KZS 1998/11/37) które wskazuje, że kontrola dowodu z wyjaśnień współoskarżonego (w praktyce zwanych pomówieniami), a zresztą każdego dowodu osobowego, polega na sprawdzeniu:

- czy informacje tak uzyskane są przyznane przez pomówionego;

- czy są potwierdzone innymi dowodami, choćby w części;

- czy są spontaniczne, złożone wkrótce po przeżyciu objętych nimi zaszłości, czy też po upływie czasu umożliwiającego uknucie intrygi;

- czy pochodzą od osoby bezstronnej, czy też zainteresowanej obciążeniem pomówionego;

- czy są konsekwentne i zgodne co do zasady oraz szczegółów w kolejnych relacjach składanych w różnych fazach postępowania, czy też zawierają informacje sprzeczne, wzajemnie się wykluczające bądź inne niekonsekwencje;

- czy pochodzą od osoby nieposzlakowanej czy też przestępcy, zwłaszcza obeznanego z mechanizmami procesu karnego;

- czy udzielający informacji sam siebie również obciąża, czy też tylko przerzuca odpowiedzialność na inną osobę, by siebie uchronić przed odpowiedzialnością.

W ocenie Sądu wypowiedzi A. G. (1) charakteryzują te przymioty i – co do zasady – brak było podstaw do negowania wiarygodności jego twierdzeń.

Po pierwsze wskazać należy, że A. G. (1) opisując swoją przestępczą działalność narkotykową, a także innych osób w to zaangażowanych, w żaden sposób nie umniejszał swojej roli w przestępczym procederze. Po drugie, mimo wielokrotnych przesłuchań, ilości zdarzeń, o których relacjonował oraz upływu czasu od ich zaistnienia, jego wypowiedzi są zasadniczo konsekwentne, a pewne sprzeczności i sporadyczne odwoływanie się do niepamięci, świadczą tylko o szczerości jego twierdzeń, do czego Sąd odniesie się w dalszej części rozważań. Poza tym gdyby uznać, że całość zdarzeń, o których relacjonuje A. G. (1), to tylko jego wymysły, to wówczas musiałby się charakteryzować nadzwyczajnymi zdolnościami do łączenia faktów z fantazją, a do tego nadprzeciętną zdolnością zapamiętywania, gdyż opowiadając w znacznym odstępie czasowym o powiązanych ze sobą zdarzeniach musiałby w końcu zacząć się w swoich kłamstwach po prostu plątać. Analiza wyjaśnień A. G. (1) pozwala jednak uznać, że dotychczas to nie miało miejsca i to pomimo składania szeregu wyjaśnień na przestrzeni ponad trzech lat. Co ważniejsze jednak, wyjaśnienia A. G. (1) znajdują potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie i to zarówno o charakterze osobowym, jak i rzeczowym. W szczególności potwierdzają je częściowo wyjaśnienia oskarżonych H. R. (1) i P. R. (1), wyjaśnienia i zeznania M. R. (1), zeznania W. S. (1), jak również bezsporny fakt ujawnienia plantacji marihuany na posesji użytkowanej przez H. R. (1) oraz znacznych ilości suszu ziela konopi innych niż włókniste, co zostało potwierdzone w opiniach kryminalistycznych i w konsekwencji w sposób obiektywny pozwalało zweryfikować twierdzenia oskarżonego.

Nie może przy tym budzić wątpliwości, że postawa procesowa A. G. (1) w toku postępowania przygotowawczego i decyzja o współpracy z organami ścigania podyktowana była chęcią polepszenia swojej sytuacji procesowej poprzez skorzystanie z dobrodziejstwa instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. Oczywiście Sąd zdaje sobie sprawę z tego, że osoby pomawiane przez A. G. (1) mogą próbować dyskredytować jego wiarygodność twierdząc, że pomawiał innych, licząc na status tzw. małego świadka koronnego, co zważywszy na istotę tego dowodu i jego charakter nakazywało weryfikować go ze szczególną ostrożnością i krytycyzmem. W realiach niniejszej sprawy, nie sposób jednakże przyjąć, że A. G. (1) te obciążające wyjaśnienia składał intencjonalnie i to wbrew rzeczywistości aby uzyskać ewentualną nagrodę od organów ścigania, a finalnie od sądu w postaci wydania orzeczenia względem niego w oparciu o art. 60 k.k. Stanowią one przecież jeden z wielu dowodów potwierdzających sprawstwo oskarżonych, a co za tym idzie podważanie ich wiarygodności jako dowodu z pomówienia, co do zasady jest nieuprawnione. Z okoliczności ujawnionych w toku postępowania nie wynika również, by A. G. (1) pozostawał z którymś z oskarżonych w konflikcie, a i ci nie podali żadnych racjonalnych okoliczności, które świadczyłyby o interesie A. G. (1) w bezpodstawnym pomawianiu ich o dokonanie przestępstw będących przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie.

Podkreślić należy przy tym, że A. G. (1) w złożonych wyjaśnieniach nie wskazywał na okoliczności, które potwierdzałyby zasadność wszystkich zarzutów stawianych oskarżonemu P. R. (1), co przeczy tezie o bezpodstawnym pomówieniu. Postawa procesowa A. G. (1) przejawiająca się z jednej strony ujawnieniem wielu informacji na temat przestępczego procederu, a z drugiej niezłożenie wyjaśnień pomawiających P. R. (1) w sytuacji pełnej świadomości, co do oczekiwań organów ścigania w tym zakresie, wskazuje na szczerość wyjaśnień oskarżonego i przeczy ich koniunkturalnemu charakterowi. Rozbicie przestępczej wewnętrznej solidarności jest jedną z metod osiągania prawdy materialnej zmierzającej do ustalenia okoliczności czynu, sprawców i finalnie pociągnięcia ich do odpowiedzialności karnej. Taka taktyka sama w sobie nie może automatycznie przemawiać za przyjęciem, że materiał dowodowy uzyskany od tak skruszonego przestępcy jest materiałem niewiarygodnym, wątpliwym, mało wartościowym. Wszak obowiązujące prawodawstwo przewiduje jako rozwiązania kodeksowe instytucje dobrowolnego poddania się karze, zastosowanie dobrodziejstwa – obligatoryjnego lub fakultatywnego – nadzwyczajnego złagodzenia kary, czy nawet klauzuli niekaralności wobec sprawców przestępstw, podyktowane względami polityki karnej państwa i ma na celu walkę z przestępczością, w tym zwłaszcza zorganizowaną. Oczywiste jest zatem, że taki skruszony przestępca decydując się na współprace z organami ścigania liczy, bo ma takie prawo wynikające z obowiązujących przepisów, na to, że sam fakt podjęcia współpracy z organami ścigania zostanie wzięty pod uwagę przy ewentualnym ferowaniu wobec niego wyroku. Owszem do tak uzyskanego materiału dowodowego należy podchodzić ostrożnie i badać czy są inne przesłanki potwierdzające lub wzmacniającego jego wiarygodność. W przedmiotowej sprawie współoskarżeni byli niewątpliwie zainteresowani tym, by pozostawać niejako w cieniu i nie eksponować swojej rzeczywistej roli w przestępczym procederze, a taka postawa była zrozumiała i wynikała z ich dbałości o własny interes, zmierzający do zapewnienia sobie – w najlepszym wypadku – bezkarności i jako taka stanowiła przejaw przyjętej przez nich linii obrony. Co istotne, zarówno H. R. (1), jak i P. R. (1) kwestionując częściowo swoje sprawstwo nigdy nie podważali wprost wiarygodności wyjaśnień A. G. (1) i nie wskazywali, że stanowią one fałszywe pomówienie.

Wobec powyższego Sąd doszedł do przekonania, że wyjaśnieniom A. G. (1), w szczególności odnoszącym się do współoskarżonych i przebiegu zdarzeń objętych zakresem niniejszego postępowania jako spójnym, konsekwentnym, zbieżnym z innymi dowodami, a przede wszystkim nie zawierającym wewnętrznych sprzeczności, czy też innych niekonsekwencji, które by je dyskredytowały, nadać należało przymiot wiarygodności i uczynić je podstawą poczynionych w sprawie ustaleń i to niezależnie od tego, że pochodzą od przestępcy, zainteresowanego rozstrzygnięciem sprawy.

W tym miejscu odnieść się należy dodatkowo do wyjaśnień A. G. (1) dotyczących stawianego H. R. (1) i P. R. (1) zarzutu kradzieży prądu, a którym również Sąd w pełni nadał przymiot wiarygodności.

A. G. (1) zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem konsekwentnie wskazywał, że nielegalnego podłączenia do linii energetycznej dokonał H. R. (1) przez rozpoczęciem ostatniej plantacji, co miało miejsce w lutym 2017r. Oskarżony wskazywał przy tym, że podłączenie nastąpiło po dokonaniu podziału przez H. R. (1) nieruchomości na dwie odrębne działki i montażu nowego licznika, co miało miejsce pod koniec 2016r. lub na początku 2017r., przy czym nielegalne podłączenie nastąpiło na posesji ul. (...) na nowo zamontowanym liczniku. Jednocześnie z materiału dowodowego wynika, że w dniu 29.09.2014r. został zainstalowany licznik o nr (...) dla punktu poboru przy ul. (...), dz. 1587/2, a w dniu 18.11.2016r. M. R. (2) zawarła z (...) Sp. z o. o. umowę na dostawę energii elektrycznej pod adresem T., ul. (...), która to nieruchomość graniczy z nieruchomością położoną przy ul. (...) i w tym dniu został zamontowany licznik. Powyższe bezsporne ustalenia w pełni korespondują z wyjaśnieniami A. G. (1) i wskazują, że oskarżony był w pełni zorientowany w kwestii poboru energii elektrycznej, a informacje te musiał uzyskać od H. R. (1), z którym planował założenie kolejnej plantacji. Wyjaśnienia A. G. (1) odnoszące się do tej kwestii nie znajdują potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym jedynie w części, w jakiej wskazywał, że nielegalnego podłączenia H. R. (1) dokonał z pominięciem układu pomiarowego na liczniku zamontowanym na przełomie 2016 i 2017r., albowiem z protokołu kontroli jednoznacznie wynika, że dotyczyło to licznika o nr (...). Powyższa rozbieżność, uwzględniając szczegółowość złożonych przez oskarżonego wyjaśnień i potwierdzenie ich w pozostałej części w bezspornym materiale dowodowym (podział działek, montaż nowego licznika na przełomie 2016 i 2017r.) nie może podważać co do zasady ich wiarygodności w zakresie sprawstwa oskarżonego H. R. (1).

Jednocześnie wskazać należy, że A. G. (1) konsekwentnie wskazywał, że w ramach wcześniejszych upraw ingerencja w układ pomiarowy polegała na zatrzymywaniu licznika, przy czym biorąc pod uwagę wysokość rachunków za energię elektryczną wystawionych za okres pierwszej plantacji i kolejnych wyjaśnienia te uznać należy za wiarygodne. Gwałtowny spadek opłat za energię elektryczną musiał być, bowiem spowodowany nielegalną ingerencją w układ pomiarowo-rozliczeniowy, nie sposób bowiem przyjąć by oskarżeni podjęli legalne działania skutkujące zmniejszeniem zużycia energii.

Odnosząc się natomiast do wyjaśnień A. G. (1) dotyczących rozpoczęcia pierwszej uprawy konopi to wskazał rok 2011, jednocześnie podał fakty związane z założeniem plantacji, które jednoznacznie wskazują, że miało to miejsce w roku 2012 (po rozpoczęciu uprawy A. G. został tymczasowo aresztowany, a zbiór nastąpił bezpośrednio po uchyleniu tymczasowego aresztowania, przy czym A. G. był aresztowany w okresie od 31.10.2012r. do 22.01.2013r.), a zatem jako początek pierwszej uprawy Sąd przyjął październik 2012r.

wyjaśnienia

H. R. (1)

Jako wiarygodne Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego, w części w jakiej znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym w szczególności w wyjaśnieniach A. G. (1), a także P. R. (1).

wyjaśnienia

P. R. (1)

Jako wiarygodne Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego, w części w jakiej przyznał się do sprzedaży środków odurzających, jak również co do podawanych przez niego okoliczności związanych z założeniem pierwszej plantacji, w zakresie w jakim znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym w szczególności w wyjaśnieniach A. G. (1), a także H. R. (1) i ustalonym w oparciu o niego stanie faktycznym.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu kradzieży prądu, jak również prowadzenia uprawy w okresie od lutego do czerwca 2013r., które to twierdzenia, w oparciu o argumentację przedstawioną poniżej, a skutkującą uniewinnieniem P. R. (1) od stawianych mu zarzutów należało uznać za prawdziwe.

zeznania M. R. (1)

Zeznania świadka Sąd ocenił jako wiarygodne. Korespondowały one z wyjaśnieniami A. G. (1), częściowo wyjaśnieniami P. R. (1) i H. R. (1). Jednocześnie Sąd nie miał wątpliwości, że M. R. (1), który w niniejszej sprawie występował w charakterze świadka, a wcześniej był współoskarżonym składał zeznania w sposób możliwie ogólnikowy, jednocześnie ścisłe powiązanie działalności P. R. (1) z pozostałymi oskarżonymi, przy korzystaniu przez M. R. (1) z prawa do odmowy składania zeznań w części odnoszącej się do swojego ojca uniemożliwiało szczegółowe przesłuchanie świadka. Co istotne, M. R. (1), w części nie objętej prawem do odmowy składania zeznań podtrzymał złożone w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnienia, co łącznie stanowiło materiał dowodowy potwierdzający poczynione przez Sąd ustalenia faktyczne.

zeznania W. S. (1)

Wiarygodne w zakresie, w jakim potwierdził zakup od A. G. (1) środków odurzających, co korespondowało z wyjaśnieniami oskarżonego, które Sąd uznał za wiarygodne.

zeznania S. S. (1)

Zeznania wiarygodne, omówione w części dotyczącej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego H. R. (1) w odniesieniu do zarzutu kradzieży prądu.

zeznania A. Z. (1)

Zeznania wiarygodne, omówione w części dotyczącej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego H. R. (1) w odniesieniu do zarzutu kradzieży prądu.

zeznania R. G. (2)

Zeznania wiarygodne, korespondujące z zeznaniami A. Z. (1), znajdujące potwierdzenie w protokole kontroli i dokumentacji zdjęciowej.

Opinie:

(...)

(...)

(...) (...)

(...)

(...)

(...)

Wnioski wszystkich wskazanych wyżej opinii należało uznać za trafne. Zostały one, bowiem sporządzone w sposób fachowy i rzetelny, przez osoby dysponujące specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem zawodowym, a zawarte w nich wywody były jasne, pełne i wyczerpujące. Co więcej przedmiotowe opinie nie były kwestionowane przez strony procesu, a Sąd nie znalazł również podstaw by podważać ich rzetelność, a w konsekwencji wiarygodność.

ekspertyza dr inż. A. D. spec. z zakresu botaniki i ekologii

Opinia sporządzana została przez osobę dysponującą wiedzą fachową i doświadczeniem zawodowym, była rzeczowa, logiczna i spójna, a zatem brak było podstaw do kwestionowania jej rzetelności.

opinia sądowo psychiatryczno psychologiczna H. R.

Opinia sporządzana została ona przez osoby dysponujące wiedzą fachową i doświadczeniem zawodowym, była rzeczowa, logiczna i spójna, a zatem brak było podstaw do kwestionowania jej rzetelności.

dokumenty

W pełni wiarygodnymi były zgromadzone w toku całego postępowania dokumenty. Ich autentyczność, wiarygodność ani wartość dowodowa nie budziły wątpliwości Sądu, bowiem dokumenty te sporządzone zostały przez właściwe organy, w granicach ich kompetencji i w przewidzianej przepisami formie, dowodów tych nie kwestionowały także strony w toku procesu, a Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia

H.

R.

Jako niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku postępowania przygotowawczego jak i przez Sądem w zakresie, w jakim nie przyznał się do popełnienia przypisanych mu czynów kwalifikowanych z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i zaprzeczył swojemu udziałowi w uprawie marihuany. Twierdzenia te pozostawały w sprzeczności z wyjaśnieniami A. G. (1), które Sąd w oparciu o przedstawioną wyżej argumentację uznał za wiarygodne, jak również pozostałymi wyjaśnieniami H. R. (1) złożonymi w toku postępowania przygotowawczego.

Analiza materiału dowodowego, w tym częściowo wyjaśnień samego oskarżonego, jak również współpodejrzanego A. G. (1), zdaniem Sądu pozwala na sformułowanie ogólnego wniosku, że H. R. (1) godząc się na wykorzystanie pozostających w jego dyspozycji zabudowań gospodarczych, a następnie zajmując się uprawą miał pełną świadomość, procederu w jakim uczestniczy i na to się godził.

H. R. (1) w toku postępowania przygotowawczego podczas pierwszego przesłuchania, jak również w toku posiedzenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, jednocześnie złożył wyjaśnienia, w których kierując się swoistą lojalnością nie wskazał osób faktycznie z nim współdziałających, a następnie całkowicie zmienił swoją postawę procesową, przy czym uzasadnił to treścią składanych przez współpodejrzanego M. R. (1) wyjaśnień, w który ten wskazywał jego jako osobę odpowiedzialną za założenie plantacji. Złożone na tym etapie wyjaśnienia korespondowały z wyjaśnieniami A. G. (1) i łącznie tworzyły spójną i logiczną całość. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że od momentu przyznania się przez H. R. (1) do winy i złożenia wyjaśnień, w których opisał okoliczności związane z uprawą marihuany, w toku postępowania przygotowawczego składał kilkukrotnie wyjaśnienia, był przesłuchiwany zarówno przez funkcjonariuszy policji, jak również prokuratora, co więcej złożył nawet wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Powyższe okoliczności podważają zatem twierdzenia oskarżonego o sugerującym sposobie zadawania pytań, niewłaściwym protokołowaniu jego wypowiedzi, czy dopisywaniu niewypowiedzianych treści, czy wywieraniu pośrednio presji poprzez zachęcanie do składania wyjaśnień konkretnej treści w celu poprawy jego sytuacji procesowej. Również fakt tymczasowego aresztowania, w realiach niniejszej sprawy nie miał zdaniem Sądu wpływu na postawę procesową oskarżonego, albowiem w toku całego postępowania przygotowawczego, również po uchyleniu izolacyjnego środka zapobiegawczego składał wyjaśnienia, w których wielokrotnie potwierdzał okoliczności istotne z punktu widzenia stawianych mu zarzutów. Co istotne H. R. (1) pomimo wielokrotnych możliwości, w tym również na etapie, gdy miał ustanowionego obrońcę nie kwestionowali składanych uprzednio wyjaśnień, nadto każdorazowo je podtrzymywał i potwierdzał okoliczności w nich zawarte. Przed Sądem Henryk R. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, jednocześnie złożył wyjaśnienia, które częściowo korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności wyjaśnieniami A. G. (1) i finalnie pozwoliły na poczynienie ustaleń faktycznych w sprawie istotnych z punktu widzenia odpowiedzialności karnej oskarżonego. Biorąc pod uwagę wyżej przedstawione argumenty Sąd uznał, że fakt nieprzyznania się przez H. R. (1) do popełnienia zarzucanych mu czynów, zakwestionowanie wyjaśnień składanych w toku postępowania przygotowawczego, a także złożenie wyjaśnień sprzecznych z dokonanymi przez Sąd ustaleniami faktycznymi, stanowiło przyjętą przez oskarżonego linię obrony, której celem było podważenie okoliczności potwierdzających zasadność stawianych mu zarzutów, a w konsekwencji uniknięcie przez niego odpowiedzialności karnej.

Jako niewiarygodne Sąd ocenił również wyjaśnienia oskarżonego w części, w jakiej zaprzeczył okolicznościom związanym z zarzutem kradzieży prądu. Wyjaśnienia te pozostawały w całkowitej sprzeczności z wiarygodnymi wyjaśnieniami A. G. (1), jak również ustaleniami poczynionymi w toku kontroli, w trakcie której ujawniono nielegalny pobór energii elektrycznej.

W tym miejscu odnieść się należy, do twierdzeń H. R. (1), który kwestionował fakt kradzieży prądu odwołując się do zeznań S. S. (1) – pracownika E., który wskazywał, że nie stwierdził nielegalnego podłączenia, co w świetle protokołu kontroli i zeznań A. Z. (1) należało uznać za okoliczność sprzeczną z rzeczywistym stanem rzeczy. Pamiętać jednakże należy, że S. S. (1) swoje twierdzenia opierał na tym, że H. R. (1) miał zawartą umowę na dostawę energii elektrycznej, w trakcie kontroli licznik był prawidłowo oplombowany, a po wyłączeniu głównego zasilania nie było napięcia. Pamiętać jednakże należy, że nielegalny pobór energii elektrycznej polegał na podłączeniu do przewodów fazowych i zerowego (podłączonych w ramach legalnej dostawy prądu) dodatkowego przewodu z pominięciem układu pomiarowego, co oznacza, że wyłączenie głównego zasilania spowodowało brak napięcia również w budynku gospodarczym, gdzie miał miejsce nielegalny pobór, jednocześnie z uwagi na sposób podłączenia ingerencja w plombę umieszczoną na liczniku nie była konieczna.

wyjaśnienia

P. R. (1)

Jako niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w części w jakiej zaprzeczył udziałowi w uprawie ziela konopi innych niż w włókniste w ramach plantacji prowadzonej w okresie od października 2012r. do lutego 2013r., a którą to okoliczność w spójnych i konsekwentnych wyjaśnieniach potwierdzili A. G. (1) i H. R. (1). Fakt nieprzyznania się P. R. (1) do powyższego zarzutu, w świetle pozostałego materiału dowodowego i poczynionych w oparciu o niego ustaleniach faktycznych należało uznać za przejaw przyjętej przez niego linii obrony, której celem było uniknięcie odpowiedzialności karnej.

zeznania świadków:

A. J.

K. A.

J. Z.

J. S.

R. R.

J. G.

K. K.

H. R.

D. K.

M. K.

K. P.

M. R.

D. S.

A. Ć.

Zeznania świadków nie miały znaczenia dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie.

świadkowie:

D. R.

M. R.

J. G.

Świadkowie jako osoby najbliższe dla oskarżonych H. R. (1) i A. G. (1) skorzystały z prawa do odmowy składania zeznań.

świadek

H. Ć.

J. K.-S.

Wniosek o przesłuchanie świadka został cofnięty przez Prokuratora na rozprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 3, 5, 6, 8

14, 17, 20, 23, 30

36

H. R. (1)

A. G. (1)

P. R. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Znamiona przestępstwa z art. 63 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii:

1. uprawianie wbrew przepisom ustawy konopi, z wyjątkiem konopi włóknistych

2. uprawa mogąca dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste

Znamiona przestępstwa z art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii:

1. wytwarzanie wbrew przepisom ustawy środków odurzających

⚫

ziele konopi innych niż włókniste zaliczane jest do środków odurzających grupy I-N i IV-N

⚫

wytwarzanie to czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane środki odurzające, substancje psychotropowe, prekursory albo środki zastępcze, ich oczyszczanie, ekstrakcja surowców i półproduktów oraz otrzymywanie soli tych środków lub substancji (art. 4 pkt 35 cyt. ustawy),

⚫

wytwarzaniem środka odurzającego są dopiero takie dalsze czynności podejmowane po zbiorze (np. suszenie), za pomocą których otrzymuje się gotowy środek odurzający do użycia, a więc określony preparat danej rośliny, np. susz konopi (vide: postanowienie SN z dn. 14.03.2018r., IV KK 46/18, Legalis nr 1835924)

2. wytwarzanie znacznej ilości środków odurzających lub popełnienie czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej

⚫

znaczna ilość środków odurzających: „kryterium decydującym o tym, czy ilość środków odurzających jest znaczna, nieznaczna czy zwykła są: ich masa wagowa (gramy, kilogramy, tony, ilość porcji), rodzaj środka odurzającego (podział na tzw. twarde i miękkie) i cel przeznaczenia (w celach handlowych, na potrzeby własne)”. Jednocześnie w orzecznictwie przyjmuje się, że miarą „znaczności” może być stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków (vide: wyrok SA w Lublinie z dn. 17.12.2002 r., II AKA 282/02, OSA 2003, Nr 9, poz. 94) lub ilość, która wystarczy do jednorazowego odurzenia się najmniej kilkudziesięciu osób (vide: wyrok SA w Krakowie z dn. 24.07.1997r., II AKa 94/97, KZS 1997, Nr 8, poz. 47).

Działanie polegające na uprawie konopi, a następnie wytwarzanie z nich środka odurzającego należy uznać za jedno przestępstwo wyczerpujące znamiona określone w art. 63 ust. 3 oraz art. 53 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 KK i art. 11 § 2 kk (wyrok SA we Wrocławiu z dn. 15.05.2019r, II AKa 115/19, Legalis nr 2146955, wyrok SA w Gdańsku z dn. 10.10.2016r., II AKa 186/16).

Działanie oskarżonych H. R. (1), A. G. (1) i P. R. (1) (co do czynu przypisanego im odpowiednio w pkt. 1, 14, 36) oraz H. R. (1) i A. G. (1), co do pozostałych przypisanych im czynów przybrało formę współsprawstwa. Współsprawstwo polega na tym, że dwie lub więcej osób, działając w porozumieniu, realizuje czyn zabroniony, przy czym owo porozumienie musi nastąpić przed lub w trakcie tej realizacji, jego forma jest dowolna, a istotę wyczerpuje uzgodnienie popełnienia wspólnie przestępstwa. Działanie takie ma miejsce zarówno wówczas, gdy każda ze współdziałających osób realizuje znamiona czynu zabronionego, jak i wówczas, gdy dokonują przestępstwa według uzgodnionego podziału ról, ale wykonywana przez każdego z nich czynność ma istotne znaczenie dla popełnienia czynu. ( vide: wyrok SN z dn. 19.06. 1978 r., OSNKW 1978, poz. 110)

W realiach niniejszej sprawy oskarżeni podjęli wspólne działania mające na celu przystosowanie budynku należącego do H. R. (1) do założenia plantacji, A. G. (1) dostarczył odpowiednią aparaturę, następnie A. G. (1) i P. R. (1) posadzili pierwszą partię sadzonek. Osobą odpowiedzialną za bieżące wykonywanie czynności pielęgnacyjnych roślin był H. R. (1), natomiast A. G. (1) i P. R. (1) (po aresztowaniu A. G.) nadzorował jego pracę. Następnie H. R. (1) i P. R. (1) pod nadzorem A. G. (1) dokonali ścinki roślin, wysuszyli je wytwarzając w ten sposób środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

Również w odniesieniu do kolejnych plantacji, prowadzonych przez H. R. (1) i A. G. (1) oskarżeni działali w oparciu o tożsamy podział ról, tj. A. G. (1) pomagał H. R. (1) w zasadzeniu, a następnie ścince roślin, na bieżąco nadzorował jego pracę, pokrywał koszty, natomiast H. R. (1) zajmował się codzienną pielęgnacją roślin.

Oskarżeni działali w ścisłym porozumieniu, zgodnie z przyjętym podziałem ról, a ich działanie zmierzało do wytworzenia środków odurzających, które następnie miały być wprowadzone do obrotu, co miało się dla nich wiązać z osiągnięciem korzyści majątkowej. Zachowanie oskarżonych stanowiło w istocie każdorazowo jeden czyn zabroniony – czyn ciągły opisany w art. 12§1 k.k. Zgodnie z normą art. 12 k.k. zamiar przypisany oskarżonym istniał niejako „z góry” – w niniejszej sprawie od samego początku podjęcia przez oskarżonych przestępnych zachowań składających się na czyn ciągły. Oskarżeni realizował z góry powzięty zamiar, którego istotą była uprawa, wytworzenie, a finalnie wprowadzenie do obrotu środków odurzających, które to działanie stanowić miało dla nich źródło dochodu. Świadczy o tym systematyczność działalności oraz fakt, że działalność oskarżonych H. R. (1) i A. G. (1) została przerwana dopiero interwencją organów ścigania. Z całą pewnością został też spełniony drugi z warunków koniecznych dla uznania zachowań oskarżonych za czyn ciągły, a mianowicie odstępy czasu dzielące zachowania oskarżonych, które można niewątpliwie określić jako krótkie. Okoliczności sprawy uzasadniały nadto przyjęcie, że oskarżeni H. R. (1), A. G. (1) i P. R. (1) z popełniania przestępstw uczynił sobie tzw. stałe źródło dochodów w rozumieniu art. 65 §1 kk.

Zwrot „uczynienie sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu” w doktrynie i orzecznictwie interpretowany jest w ten sposób, że nie musi oznaczać ani wyłącznego, ani głównego źródło utrzymania sprawcy, ani nawet źródła przynoszącego dochód mający poważniejszy udział w strukturze dochodów sprawcy ogółem (por. wydany pod rządem art. 215 k.k. wyrok SN z dn. 20.12.1971 r., I KR 249/71, OSNKW 1972, z. 5, poz. 87; wyrok z dn. 18.10.1985 r., Rw 862/85, OSNKW 1986, z. 7-8, poz. 52 ). Decydujące dla oceny, czy mamy do czynienia z dochodem stałym, jest i to, przez jak długi czas dochód był przez sprawcę osiągany oraz z jaką częstotliwością. Natomiast nieistotna jest w tym kontekście wysokość dochodu (por. wydany pod rządami k.k. z 1969 r. wyrok SN z dn. 03.02.1989 r., IV KR 3/89, LEX nr 22053). Oczywiście w pojęciu stałości dochodu mieści się m.in. wymóg pewnej regularności; nie musi jednak to być regularność taka, jaką zapewnia wykonywanie stałej pracy (por. Majewski J. Komentarz do art. 65 k.k. w: G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Zakamycze, 2004 ).

Zważywszy na ustalenia poczynione w niniejszym postępowaniu, w tym długoplanowy charakter podejmowanych działań (w odniesieniu do P. R. (1) przerwany wyłącznie z uwagi na konflikt ze współoskarżonymi), czasookres przestępczej działalności H. R. (1) i A. G. (1), ilość roślin wysadzanych w ramach każdej uprawy, ilość zorganizowanych plantacji i ich profesjonalny charakter uprawniony jest wniosek, że oskarżeni wypracowali sobie sposób na uzyskiwanie środków, które pochodzić miały ze sprzedaży wytworzonych przez nich środków odurzających, a tym samym z popełnienia przestępstw uczynili sobie stałe źródło dochodów.

Odnosząc się do czynu przypisanego oskarżonym H. R. (1) w pkt. 8 wyroku oraz A. G. (1) w pkt 30 wyroku Sąd przyjął, że również co do tego czynu oskarżeni swoim postępowaniem wyczerpali znamiona przestępstwa kwalifikowanego z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, bowiem że oskarżeniu prowadzili uprawę konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 1580 roślin, przy czym część roślin została ścięta i wysuszona i w ten sposób wytworzyli znaczną ilość środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 3604,75 gramów.

Jednocześnie Sąd przyjął, że uprawa mogła dostarczyć znacznej ilości ziela konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 19,4 kg.

W tym miejscu wskazać należy, że Prokurator formując zarzuty w części dotyczącej ilości możliwych do wytworzenia z uprawy środków odurzających tj. w ilości 31,6 kg oparł się na ekspertyzie biegłego z zakresu botaniki i ekologii dr inż. A. D. (2), z której wynikało, że możliwy do uzyskania z jednego krzaka plon marihuany handlowej można oszacować na minimum 20-25 gram (pismo k. 1992). Wskazać jednakże należy, że wskazana przez biegłego ilość możliwego do uzyskania środka odurzającego w jednej rośliny była szacunkowa i dotyczyła zdrowego w pełni wyrośniętego krzewu.

W realiach niniejszej sprawy zabezpieczone natomiast zostały rośliny w różnej fazie wzrostu, co więcej Prokurator formując pozostałe zarzuty w części odnoszącej się do ilości wytworzonych w ramach każdej plantacji środków odurzających oparł się na wyjaśnieniach A. G. (1), a nie na wyliczeniach dokonanych przez biegłego, co skutkować by musiało wskazaniem każdorazowo większej ilości wytworzonego przez oskarżonych narkotyku.

Zatem, uwzględniając powyższe Sąd uznał, że wyliczenia dotyczące ilości możliwych do wytworzenia środków odurzających należało dokonać na podstawie zabezpieczonych w toku postępowania roślin oraz opinii (...) (k. 1110-1113). Każdorazowa należało uwzględnić wysokość zabezpieczonych roślin (zgodnie z protokołem oględzin k. 311) oraz ilość uzyskanego z pięciu roślin suszu konopi innych niż włókniste (opinia k. 1111). I tak:

- pomieszczenie nr 1: 23 rośliny o wym. 10 - 45 cm, 59 roślin o wym. 10 - 65 cm (ślad nr 1: 10,67g : 5 roślin = 2,134g tj. łącznie 82 szt. x 2,134g = 174,988 g,

- pomieszczenie nr 4: 18 roślin o wym. 26 -46 cm (ślad nr 2: 21,3g : 5 roślin = 4,26g tj. łącznie 18 szt. x 4,26g = 76,78 g,

- pomieszczenie nr 5: 467 roślin o wym. 45 - 127 cm (ślad nr 3: 62,69g : 5 szt. = 12,538g tj. łącznie 467 szt. x 12,538 = 5855,246 g,

- pomieszczenie nr 6: 507 roślin o wym. 80 - 185 cm (ślad nr 4: 95,93g : 5 szt. = 19,186g tj. łącznie 507 szt. x 19,186g = 9727,302 g.

Łącznie: 174,988 g + 76,78 g + 5855,246 g + 9727,302 g = 15834,216 g + 3604,75 g (zabezpieczony susz) = 19.438,966 g.

Sąd przyjął, że oskarżony P. R. (1) dopuścił się popełnienia przypisanego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa – art. 64 §1 k.k. Oskarżony będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu H. D. C. w N. (...) z dnia 10 września 2010 roku za podobne przestępstwo umyślne (niezgodne z prawem wytwarzanie, importowanie, eksportowanie, nabywanie, przechowywanie, wysyłkę lub sprzedaż narkotyków) na karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności, którą odbywał w ilości 143 dni do dnia 06.09.2010r. i w okresie od dnia 29.10.2010r. do dnia 11.01.2011r., w ciągu pięciu lat po odbyciu w/w kary popełnił umyślne przestępstwo podobne.

Uznając przy tym, że oskarżeni dokonywali przypisanych im czynów w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności oraz z uwagi na tożsamość kwalifikacji prawnej przypisanych przestępstw Sąd zastosował konstrukcję ciągu przestępstw określoną w art. 91 § 1 k.k., w odniesieniu do oskarżonego H. R. (1) odpowiednio co do czynów przypisanych w pkt 1 i 3, w pkt 5 i 6 wyroku, w odniesieniu do oskarżonego A. G. (1) odpowiednio co do czynów przypisanych w pkt 14 i 17, w pkt 20 i 23, w pkt 21 i 24 wyroku.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

4

H. R. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 278 §5 k.k. określa odpowiedzialność za kradzież energii elektrycznej. Przestępstwo popełnia osoba, która bez zawarcia umowy z dostawcą bezprawnie włącza się do sieci energetycznej używając odpowiedniego przewodu, którym doprowadza energię do zajmowanego przez siebie lokalu i korzysta z niej bez uiszczenia stosownych opłat lub będąc uprawniona do korzystania z energii elektrycznej na podstawie zawartej z dostawcą umowy podejmuje działania zmierzające do zaniżenia ilości zużytej przez siebie energii.

Z poczynionych ustaleń faktycznych wynika, że H. R. (1) mając zawartą umowę na dostawę energii elektrycznej z (...) Sp. z o. o. Oddział (...) P., na linii zasilającej niskiego napięcia, na odcinku złącza kablowego podłączył dodatkowy przewód do przewodów fazowych i zerowych, a następnie poprowadził go do wnętrza budynku znajdującego się na działce nr (...) i wyprowadził z niego 3 obwody zasilające urządzenia elektryczne znajdujące się wewnątrz budynków gospodarczych, w których prowadzona była uprawa marihuany. Takie podłączenie umożliwiło mu pobór energii elektrycznej z częściowym pominięciem układu pomiarowo rozliczeniowego tj. licznika o nr (...), co skutkowało zaniżeniem ilości faktycznie zużytej ilości energii elektrycznej, którą pobierał nieodpłatnie, wbrew postanowieniom umowy zawartej z dostawcą.

Od strony podmiotowej oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Działania podjął, bowiem z pełną świadomością (chciał je podjąć i podjął), a jego celem była chęć zredukowania kosztów za energię elektryczną pobieraną w związku z prowadzoną plantacją.

Jednocześnie, z uwagi na treść wiarygodnych wyjaśnień oskarżonego A. G. (1), który kategorycznie i konsekwentnie wskazywał, że nielegalne podłączenie z częściowym pominięciem układu pomiarowego miało miejsce po dokonaniu podziału działek i montażu nowego licznika, bezpośrednio przez założeniem ostatniej plantacji, a jednocześnie brak jakichkolwiek jednoznacznych dowodów potwierdzających, że podłączenie dokonane zostało wcześniej, Sąd jako okres popełnienia przez H. R. (1) czynu przyjął okres nieustalony, nie później niż od lutego 2017r. do dnia 29.06.2017r. tj. do dnia ujawnienia nielegalnego podłączenia.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

26

A. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie sprawcy przestępstwa art. 291 §1 k.k. może polegać m.in. na nabyciu rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego. Przez nabycie należy rozumieć uzyskanie przez pasera od osoby władającej władztwa nad rzeczą, które musi nastąpić za zgodą osoby władającej rzeczą dotychczas i zbywającej ją na rzecz nabywcy. Od strony podmiotowej dla wypełnienia znamion paserstwa konieczna jest świadomość sprawcy, że rzecz będąca przedmiotem jego działania została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, albo świadomość możliwości pochodzenia tej rzeczy z czynu zabronionego, która istnieć musi w chwili dokonywania przestępstwa.

W ocenia Sądu wobec oskarżonego A. G. (1) zachodziły przesłanki jego odpowiedzialności z art. 291 § 1 k.k.: po pierwsze oskarżony nabył rzecz pochodzącą z czynu zabronionego tj. nabył samochód marki F. (...) o p. nr rej. (...) 92, który pochodził z przestępstwa kradzieży z włamaniem dokonanej w dniu 8 lipca 2014 roku w S. w R. (...), po drugie miał świadomość, że przedmiotowy pojazd pochodzi z czynu zabronionego, na co wskazał wprost w złożonych wyjaśnieniach.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

31

A. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii określa odpowiedzialność za przestępstwo osoby, która posiada m. in. substancje psychotropowe. Posiadanie w rozumieniu tego przepisu jest stanem polegającym na faktycznym władztwie nad rzeczą. Zgodnie z załącznikiem nr 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych dn. 17.08.2018 r. amfetamina zaliczana jest do substancji psychotropowych grupy II-P.

Ust. 3 art. 62 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii określa uprzywilejowany typ przestępstwa nielegalnego posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych. „Wypadek mniejszej wagi” to przestępstwo zawierające znamiona typu podstawowego, które ze względu na okoliczności czynu i cechy sprawcy zasługuje na łagodniejsze w porównaniu z typem podstawowym ustawowe zagrożenie karą. Jak stwierdził Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 28.12.2005r. (II AKa 341/05, Lex, nr 171989), przy ocenie, czy zachodzi wypadek mniejszej wagi w danej sprawie, należy brać pod uwagę przedmiotowo-podmiotowe znamiona czynu, kładąc akcent na te elementy, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstw. Wśród charakterystycznych dla przestępstw, naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym, a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj posiadanego środka narkotycznego.

Sąd ustalił, że w toku przeszukania C. F. (...) nr rej. (...) w szafce nad łóżkiem ujawniono woreczek strunowy z zawartością 2,59 grama netto amfetaminy.

Przeprowadzone badania kryminalistyczne z zakresu chemii wykazały, iż dostarczona do badań substancja o masie netto 2,59 grama zawierała w swoim składzie siarczan amfetaminy, przy czym amfetamina zaliczana jest do substancji psychotropowych grupy II-P.

Biorąc jednocześnie pod uwagę przytoczone wyżej stanowisko Sądu Apelacyjnego, a także zasady doświadczenia życiowego, stwierdzić należało z całą stanowczością, że posiadana przez A. G. (1) ilość substancji psychotropowych w postaci amfetaminy była niewielka i uzasadniała zastosowanie przepisu penalizującego typ uprzywilejowany przestępstwa z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

18, 21, 24, 28,

37

A. G. (1)

P. R. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii odpowiedzialności karnej podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji.

Przepis art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje dwie formy sprawcze przestępnego zachowania, tzn. „wprowadzanie do obrotu” lub „uczestniczenie w obrocie” m. in. środkami odurzającymi. Ustawodawca przedzielił obie formy działań sprawcy spójnikiem międzyzdaniowym „albo” wyrażającym przeciwieństwo, zatem w odniesieniu do jednej i tej samej partii narkotyku sprawca nie może jednocześnie wprowadzać ich do obrotu i uczestniczyć w ich obrocie. Nabycie środków odurzających lub substancji psychotropowych, a następnie zbycie tej samej partii narkotyków innym osobom nie prowadzi do odpowiedzialności za dwa przestępstwa. Sprawca odpowiada jedynie za uczestniczenie w obrocie środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi. (vide: wyrok SA w Katowicach z dn. 23.12.2008r., II AKa 380/08). Kryterium, pozwalającym na rozróżnienie wskazanych znamion od znamienia „udzielania”, o którym stanowią m.in. art. 58 i 59 niniejszej ustawy, jest osoba odbiorcy tych środków. W przypadku gdy odbiorcą jest konsument takich środków, sprawca nie popełnia przestępstwa określonego w art. 56 ustawy, lecz jedno z przestępstw udzielania, określanych w przepisach art. 58 lub 59 (vide: wyrok SA w Krakowie z dn. 31.10.2006r., II AKa 177/06, KZS 2006, z. 12, poz. 31, wyrok SA w Białymstoku z dn. 12.02.2004r., II AKa 389/03, OSAB 2004, nr 2, poz. 27). Czynność wprowadzania do obrotu środków odurzających, penalizowana w art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, polega na ich sprzedaży osobom niebędącym finalnymi konsumentami. Natomiast o udzielaniu środków odurzających mówimy wówczas, gdy sprawca sprzedaje środek odurzający osobie będącej konsumentem narkotyku, a więc wtedy, gdy środek ten przeznaczony jest na zaspokojenie jej potrzeb jako konsumenta, a nie jako dealera (vide: wyrok SA w Warszawie z dn. 19.12.2018r., II AKa 268/18, Legalis 1871282).

W realiach niniejszej sprawy, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych nie budzi wątpliwości, że wytworzony przez H. R. (1), A. G. (1) i P. R. (3) w okresie od października 2012r. do lutego 2023r. susz ziela konopi innych niż włókniste został następnie sprzedany przez P. R. (1) i M. R. (1) osobom zajmującym się handlem narkotykami. Biorąc, bowiem pod uwagę, że środki odurzające w ilościach hurtowych wytworzone zostały w ramach prowadzonej przez oskarżonych uprawy, a następnie w takich ilościach rozdystrybuowane wśród kilku osób, nie sposób przyjąć, że odbiorcami były osoby, które kupowały je na własny użytek. Co więcej, odbiorcą marihuany od M. R. (1) był m. in. K. L. (1), który kupował środki odurzające również od A. G. (1), a z wyjaśnień, którego jednoznacznie wynika, że był on dealerem narkotyków.

Także wytworzone przez H. R. (1) i A. G. (1) w ramach pozostałych plantacji środki odurzające były każdorazowo przekazywane odpłatnie lub w ramach wzajemnych rozliczeń przez A. G. (1) określonym osobom tj. M. R. (1), K. L. (1), K. L. (3), W. S. (1), R. K.. W oparciu o wyjaśnienia oskarżonego A. G. (1), w których wskazał, że sprzedaż marihuany każdorazowo dotyczyła osób zajmujących się handlem narkotykami, biorąc dodatkowo pod uwagę ilość przekazywanych środków odurzających, jak również stały krąg odbiorców i regularność transakcji nie może budzić wątpliwości, że odbiorcami każdorazowo byli dealerzy, a nie konsumenci. Zatem, udostępnienie przez A. G. (1) osobom trzecim - niekonsumentom wytworzonych uprzednio środków odurzających stanowiło każdorazowo wprowadzenie ich do obrotu.

W odniesieniu do przypisanego oskarżonemu P. R. (1) czynu Sąd przyjął, że brał on udział w obrocie środkami odurzającymi, a nadto działał wspólnie i w porozumieniu z M. R. (1). Po wytworzeniu suszu ziela konopi innych niż włókniste, P. R. (1) podjął się jego sprzedaży i razem z synem M. R. (1) zbył odpłatnie nabywcom – niekonsumentom łącznie 5 kg suszu ziela konopi innych niż włókniste, przy czym P. R. (1) sprzedał łącznie 3 kg marihuany, a M. R. (1) 2 kg, co istotne podział korzyści uzyskanych ze sprzedaży narkotyku był równy, pomimo różnej ilości sprzedanych środków (i nieotrzymania zapłaty od kontrahenta przez P. R. (1)), co wskazuje, że nastąpił w ramach objętego wcześniejszym porozumieniem działania.

Oskarżeni A. G. (1) i P. R. (1) działali umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, albowiem wiedzieli, że przedmiotem transakcji są środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste i podjęli działania w celu wprowadzenia ich do obrotu w odniesieniu do A. G. (1)) i udziału w obrocie (w odniesieniu do P. R. (1)).

Zachowanie oskarżonych A. G. (1) i P. R. (1) stanowiło w istocie jeden czyn zabroniony – czyn ciągły opisany w art. 12§1 k.k. Oskarżeni realizowali z góry powzięty zamiar, którego istotą było wprowadzenie do obrotu wytworzonych wcześniej w ramach kolejnych plantacji środków odurzających, które to działanie od początku było w pełni zaplanowane, charakteryzowało się systematycznością, stanowiło de facto finalną część przestępczej działalności narkotykowej, jednocześnie stanowiło dla nich stałe źródło dochodu - zdefiniowane we wcześniejszych rozważaniach.

Sąd przyjął, że oskarżony P. R. (1) dopuścił się popełnienia przypisanego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa – art. 64 §1 k.k.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

2, 16

H. R. (1), A. G. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Z uznanych za wiarygodne wyjaśnień A. G. (1), H. R. (1) i P. R. (1) wynika, że pomysłodawcą założenia plantacji marihuany był A. G. (1) i P. R. (1), natomiast rola H. R. (1) polegała na udostępnieniu pomieszczeń gospodarczych oraz bieżącym doglądaniu uprawy pod nadzorem współoskarżonych. Jednocześnie to A. G. (1), P. R. (1) i M. R. (1) mieli być odpowiedzialni za sprzedaż wytworzonych środków odurzających, a H. R. (1) miał jedynie otrzymać zapłatę po ich sprzedaży . Sprzedażą suszu ziela konopi innych niż włókniste wytworzonego z plantacji prowadzonej w okresie od od października 2012r. do lutego 2013r. przez A. G. (1), H. R. (1) i P. R. (1) zajęli się P. R. (1) i M. R. (1). A. G. (1) nie uczestniczył w dystrybucji środków odurzających (z uwagi na to, że miało to miejsce bezpośrednio po uchyleniu wobec niego tymczasowego aresztowania), natomiast H. R. (1) z uwagi na brak kontaktów w środowisku związanym z handlem narkotykami nie zajmował się nigdy ich wprowadzaniem do obrotu.

☒

3.5. Uniewinnienie

7, 27

H. R. (1), A. G. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Z uznanych za wiarygodne wyjaśnień oskarżonych H. R. (1) i A. G. (1) wynika, że w lutym 2017r. oskarżeni wysiali pierwszą partię konopi w ilości 200 sadzonek, następnie H. R. (1) posadził kolejne sadzonki, które to rośliny po uzyskaniu dojrzałości zostały ścięte i wysuszone, a uzyskany susz ziela konopi innych niż włókniste został następnie zabezpieczony w toku przeszukania w dniu 29.06.2017r. Następnie w ramach tej samej plantacji sukcesywnie wysadzane były kolejne rośliny, które w momencie ujawnienia plantacji nadal rosły. Jednocześnie akt oskarżenia obejmuje dwa zarzuty stawiane H. R. (1) i A. G. (1) tj. uprawę ziela konopi innych niż włókniste w lutym 2017r. w ilości 200 roślin, oraz uprawę w ilości co najmniej 1580 roślin w okresie od lutego 2017r. do 29.06.2017r. Mając na uwadze treść wyjaśnień oskarżonych, jak również tożsamy czasookres w którym miały zostać rozpoczęte obie uprawy należało przyjąć, że pierwsze 200 roślin konopi zostało posadzone w ramach jednej plantacji, na której uprawa prowadzona była etapami i obejmowała co najmniej 1580 krzewów konopi innych niż włókniste. Bezspornym pozostaje przy tym, że uprawa prowadzona była w jednym kompleksie budynków gospodarczych, a zatem trudno mówić o dwóch równolegle prowadzonych uprawach. Dodatkowo pamiętać należy, że z wyjaśnień oskarżonych wynika, że zabezpieczony podczas przeszukania susz roślinnych wytworzony został z pierwszej wysianej w lutym 2017r. partii roślin, co biorąc pod uwagę okres wegetacji (około 4 miesiące), jak również ilość zabezpieczonego suszu, potwierdza jedynie wiarygodność tychże twierdzeń.

☒

3.5. Uniewinnienie

39

P. R. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Z poczynionych ustaleń faktycznych wynika, że P. R. (1) z uwagi na konflikt z pozostałymi oskarżonymi, w szczególności H. R. (1), związany z nierozliczeniem się za sprzedaż środków odurzających wytworzonych w ramach pierwszej wspólnej uprawy, nie brał czynnego udziału w uprawie konopi innych niż włókniste w okresie od lutego do czerwca 2013r.

☒

3.5. Uniewinnienie

39

P. R. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

P. R. (1) został oskarżony o kradzież energii elektrycznej w okresie od czerwca 2013r. do 29 czerwca 2017r. Z poczynionych ustaleń faktycznych wynika, że P. R. (1) wspólnie z H. R. (1) i A. G. (1) w październiku 2012r. założyli pierwszą plantację konopi, która wygenerowała znaczny wzrost opłat za energię elektryczną, co miało skutkować dokonaniem nielegalnego podłączenia do linii energetycznej celem poboru prądu z pominięciem układu pomiarowego. Z uwagi na nieporozumienia związane z rozliczeniem za sprzedaż pierwszej partii marihuany, P. R. (1) nie uczestniczył w kolejnej uprawie, która miała miejsce w okresie od lutego do czerwca 2013r., co więcej nie miał nic wspólnego z kolejnymi zakładanymi przez H. R. (1) i A. G. (1) plantacjami.

Mając na uwadze zarzucony oskarżonemu P. R. (1) czasookres działania należałoby przyjąć, że dokonał wspólnie z H. R. (1) nielegalnego podłączenia do linii energetycznej, krótko przed zakończeniem, a nawet po zakończeniu drugiej plantacji. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego jako niekwestionowany można uznać fakt, że P. R. (1) z powodu konfliktu w H. R. (1) nie był przez niego wpuszczany na posesję, nie zajmował się uprawą, a zatem w świetle zasad racjonalnego myślenia i doświadczenia życiowego nie sposób przyjąć, by jednocześnie podejmował wspólnie z H. R. (1) działania mające na celu dokonanie nielegalnego podłączenia, co na tamtym etapie byłoby działaniem jedynie w interesie pozostałych oskarżonych.

Podkreślić należy również, że H. R. (1) w złożonych wyjaśnieniach nigdy nie wskazywał by dokonał nielegalnego podłączenia do linii energetycznej z P. R. (1), a jedynie, że razem z M. R. (1) wykonał prace ziemne, w celu dokonania podłączenia.

Wskazać należy również na wyjaśnienia A. G. (1), który w toku całego postępowania konsekwentnie wskazywał, że nielegalne podłączenie do linii energetycznej miało miejsce w 2017r. (która to kwestia szczegółowo omówiona został powyżej), natomiast we wcześniejszym okresie(z uwagi na wysokość rachunku) ingerencja H. R. (1) i P. R. (1) w układ pomiarowy miała polegać na zatrzymywaniu licznika.

Bezspornym przy tym pozostaje fakt, że licznik o nr (...) został zamontowany w dniu 29.09.2014r., a zatem najwcześniej po tej dacie możliwy był pobór energii elektrycznej z pominięciem układu pomiarowego tego konkretnego licznika, co więcej trudno przypuszczać, by pracownicy energetyki dokonując instalacji licznika (a faktycznie jego wymiany) nie zauważyli dokonanej nielegalnie ingerencji w układ pomiarowy.

Biorąc przy tym pod uwagę, że kradzież prądu poprzez zatrzymywanie licznika nie została P. R. (1) zarzucona, a czasookres zarzucanego mu czynu kradzieży prądu rozpoczyna się de facto po zakończeniu drugiej plantacji brak było zdaniem Sądu podstaw do uznania, że sprawstwo P. R. (1) w powyższym zakresie zostało wykazane.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

H. R. (1)

4

IV

okoliczności obciążające:

- postać zamiaru – oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim,

okoliczności łagodzące:

- dotychczasowa niekaralność,

H. R. (1)

8

9

10

VIII

I, III

V, VI

okoliczności obciążające

- postać zamiaru – oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim,

- swoim zachowaniem wyczerpał znamiona określone w dwóch przepisach karnych; wprawdzie koncepcja kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy zakłada, że karę wymierza się na podstawie jednego najsurowszego przepisu, jednakże wyczerpanie przez każdy czyn także znamion określonych w innym przepisie, powinna stanowić okoliczność obciążającą przy wymiarze kary,

- działanie w warunkach czynu ciągłego,

- uprawa i wytworzenie ilości środków odurzających w znacznych ilościach, co do których miał świadomość, że zostaną następnie wprowadzone do obrotu i rozdystrybuowane wśród wielu osób, co jest działaniem godzącym w dobro publiczne i zdrowie, a zatem działanie charakteryzujące się znaczną społeczną szkodliwością

okoliczności łagodzące:

- dotychczasowa niekaralność,

- postawa procesowa oskarżonego, który co prawda przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, jednakże złożył wyjaśnienia przydatne dla poczynienia ustaleń faktycznych, weryfikacji wiarygodności wyjaśnień oskarżonego A. G. (1), a finalnie ustalenia zakresu jego odpowiedzialności karnej

H. R. (1)

11

kara łączna

Przypisane oskarżonemu H. R. (1) czyny były przestępstwami podobnymi – popełnione zostały w celu osiągniecia korzyści majątkowej, a w odniesieniu do czynów z ustawy o przeciwdziałaniu narkomani były one tożsame - godziły one w porządek publiczny oraz w zdrowie publiczne w aspekcie zapobiegania narkomanii, nadto zostały popełnione w ścisłym związku miejscowym, co uzasadniało zastosowanie zasady znacznej absorbcji, jednocześnie brak tożsamości, co do okresu działania (działanie w okresie od 10.2012r. do 06.2017r.) przemawiało za wymierzeniem kary z zastosowaniem częściowej kumulacji.

Sąd był władny wymierzyć oskarżonemu karę łączną pozbawienia wolności w granicach od 3 lat i 2 miesięcy do 9 lat i 10 miesięcy oraz karę grzywny w granicach od 150 stawek dziennych do 550 stawek dziennych. Mając na uwadze powyższe podmiotowo-przedmiotowe związki czynów oskarżonego oraz ilość kar podlegających połączeniu uznać należało, iż adekwatną karą łączną w stosunku do czynów oskarżonego będzie kara 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywna w wymiarze 300 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Sąd uznał, że tylko taka kara będzie dla oskarżonego bodźcem do przemyślenia swego postępowania, a z drugiej strony spełni swoje cele tak zapobiegawcze, jak i wychowawcze oraz spowoduje, iż oskarżony będzie miał świadomość zagrożenia, jakie niesie za sobą popełnianie kolejnych przestępstw, w szczególności przestępstw wskazanych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii i nie będzie miał poczucia bezkarności.

H. R. (1)

13

I, III, V, VI

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd zobowiązany był do orzeczenia wobec oskarżonego środka karnego przepadku równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnionego przestępstwa.

Sąd orzekł przepadek kwoty przepadek kwoty 8.000 (osiem tysięcy) zł stanowiącej równowartość korzyści majątkowej jaką oskarżony odniósł z popełnienia przestępstw przypisanych w pkt 1, 3, 5 i 6.

A. G. (1)

18

28

30

32

33

34

XII

XIX

XX

IX, IX

XIII, XV

XIV, XVI

okoliczności obciążające:

- uprzednia karalność, w tym za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

- postać zamiaru – oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim,

- swoim zachowaniem wyczerpał znamiona określone w dwóch przepisach karnych; wprawdzie koncepcja kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy zakłada, że karę wymierza się na podstawie jednego najsurowszego przepisu, jednakże wyczerpanie przez każdy czyn także znamion określonych w innym przepisie, powinna stanowić okoliczność obciążającą przy wymiarze kary,

- działanie w warunkach czynu ciągłego,

- uprawa i wytworzenie ilości środków odurzających w znacznych ilościach, a następnie wprowadzenie ich do obrotu, co jest działaniem godzącym w dobro publiczne i zdrowie, a zatem działanie charakteryzujące się znaczną społeczną szkodliwością

okoliczności łagodzące:

- postawa procesowa oskarżonego, który w całości przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, złożył obszerne wyjaśnienia, które pozwoliły w znacznej części na poczynienie ustaleń faktycznych, a w finalnie ustalenie zakresu odpowiedzialności karnej wszystkich oskarżonych w niniejszej sprawie

- wyrażenie żalu z powodu popełnionych czynów

A. G. (1)

15

19

22

25

29

IX

XII

XIV

XVI

XIX

Wskazać należy, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem za korzyść majątkową, o której mowa w art. 45 § 1 k.k., można uznać całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży narkotyków, a szerzej, wszelkie składniki majątkowe uzyskane z przestępstwa, bez odliczania poniesionych nakładów. Zatem przez pojęcie korzyści majątkowej, o jakiej mowa w art. 45 § 1 k.k., nie należy rozumieć wyłącznie tylko dochodu (zysku), czyli nadwyżki wpływów nad wydatkami. Owa korzyść to przychód sprawcy. Zatem w przedmiotowej sprawie punktem wyjścia dla wyliczenia kwoty stanowiącej równowartość korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa były pełne kwoty uzyskane z odpłatnego wprowadzenia do obrotu środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

A. G. (1)

26

XVII

okoliczności obciążające:

- uprzednia karalność,

- postać zamiaru – oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim,

okoliczności łagodzące:

- postawa procesowa oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, które pozwoliły na poczynienie ustaleń faktycznych, a w finalnie ustalenie zakresu jego odpowiedzialności karnej

A. G. (1)

31

XXI

okoliczności obciążające:

- uprzednia karalność,

- postać zamiaru – oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim,

okoliczności łagodzące:

- postawa procesowa oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia, które pozwoliły na poczynienie ustaleń faktycznych, a w finalnie ustalenie zakresu jego odpowiedzialności karnej

A. G. (1)

35

kara łączna

Przypisane oskarżonemu A. G. (1) czyny były przestępstwami podobnymi – popełnione zostały w celu osiągniecia korzyści majątkowej, a w odniesieniu do czynów z ustawy o przeciwdziałaniu narkomani były one tożsame w ramach dwóch ich rodzajów tj. uprawy i wytwarzania środków odurzających oraz wprowadzania ich do obrotu - godziły one w porządek publiczny oraz w zdrowie publiczne w aspekcie zapobiegania narkomanii, nadto zostały popełnione w ścisłym związku miejscowym, co uzasadniało zastosowanie zasady znacznej absorbcji, jednocześnie brak tożsamości, co do okresu działania (działanie w okresie od 10.2012r. do 06.2017r.) przemawiało za wymierzeniem kary z zastosowaniem częściowej kumulacji.

Sąd był władny wymierzyć oskarżonemu karę łączną pozbawienia wolności w granicach od 3 lat i 4 miesięcy do 15 lat oraz karę grzywny w granicach od 200 stawek dziennych do 810 stawek dziennych. Mając na uwadze powyższe podmiotowo-przedmiotowe związki czynów oskarżonego oraz ilość kar podlegających połączeniu uznać należało, iż adekwatną karą łączną w stosunku do czynów oskarżonego będzie kara 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywna w wymiarze 400 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Sąd uznał, że tylko taka kara spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej. Dla oskarżonego będzie sprawiedliwą odpłatą za popełnione czyny, jednocześnie w odbiorze społecznym ma zrodzić przekonanie o nieopłacalności popełniania przestępstw, w szczególności tych związanych z handlem narkotykami i odpowiednio surową reakcją na takie czyny.

P. R. (1)

36

37

XXII

XXIII

okoliczności obciążające:

- uprzednia karalność, w tym za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i działanie w warunkach powrotu do przestępstwa

- postać zamiaru – oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim,

- swoim zachowaniem wyczerpał znamiona określone w dwóch przepisach karnych; wprawdzie koncepcja kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy zakłada, że karę wymierza się na podstawie jednego najsurowszego przepisu, jednakże wyczerpanie przez każdy czyn także znamion określonych w innym przepisie, powinna stanowić okoliczność obciążającą przy wymiarze kary,

- działanie w warunkach czynu ciągłego,

- uprawa i wytworzenie ilości środków odurzających w znacznych ilościach, a następnie wprowadzenie ich do obrotu, co jest działaniem godzącym w dobro publiczne i zdrowie, a zatem działanie charakteryzujące się znaczną społeczną szkodliwością

okoliczności łagodzące:

- przyznanie się w części do popełnienia zarzucanych czynów, jak również złożenie wyjaśnień, które w powiązaniu z pozostałym materiałem dowodowym pozwoliły na poczynienie ustaleń faktycznych istotnych z punktu widzenia stawianych oskarżonemu zarzutów

P. R. (1)

38

XXIII

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd zobowiązany był do orzeczenia wobec oskarżonego środka karnego przepadku równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnionego przestępstwa.

Sąd orzekł przepadek kwoty przepadek kwoty 7.000 (siedem tysięcy) zł stanowiącej równowartość korzyści majątkowej jaką oskarżony odniósł z popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt 37 wyroku.

P. R. (1)

40

kara łączna

Przypisane oskarżonemu P. R. (1) czyny były przestępstwami podobnymi - godziły one w porządek publiczny oraz w zdrowie publiczne w aspekcie zapobiegania narkomanii, nadto zostały popełnione w ścisłym związku czasowym, co uzasadniało zastosowanie zasady absorbcji, jednocześnie uprzednia karalność oskarżonego, jak również działanie w warunkach powrotu do przestępstwa przemawiały za zastosowaniem w większym stopniu zasady kumulacji. Postawa oskarżonego wskazuje jednoznacznie, że z faktu uprzedniej karalności nie wyciągnął żadnych konstruktywnych wniosków i nadal pozostając bezkrytyczny w stosunku do swych działań wkraczał na drogę przestępstwa, co obecnie winno spotkać się z odpowiednią reakcją w postaci wymierzenia sprawiedliwej kary. Sąd był władny wymierzyć oskarżonemu karę łączną pozbawienia wolności w granicach od 3 lat i 6 miesięcy do 6 lat oraz karę grzywny w granicach od 350 stawek dziennych do 650 stawek dziennych. Mając na uwadze powyższe podmiotowo-przedmiotowe związki czynów oskarżonego, ilość kar podlegających połączeniu, jak również uprzednią karalność uznać należało, iż adekwatną karą łączną w stosunku do czynów oskarżonego będzie kara 4 lat pozbawienia wolności oraz grzywna w wymiarze 450 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł.

Wymierzona kara z pewnością nie może zostać uznana za rażąco surową, jednocześnie spełnia swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej, jak i szczególnej.

H. R. (1), A. G. (1)

41

Na podstawie art. 70 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste stanowiących przedmiot przestępstwa (krzewy oraz susz ziela konopi pochodzące z uprawy) oraz substancji psychotropowej w postaci siarczanu amfetaminy, której posiadanie przypisano oskarżonemu A. G. (1).

H. R. (1), A. G. (1), P. R. (1)

42

Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych stanowiących przedmioty i narzędzia przeznaczone do popełnienia przestępstw z art. 53 i 63 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

H. R. (1)

12

Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu H. R. (1) okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 08.07.2017r., godz. 10.10 do dnia 20.09.2017r., godz. 12.15.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd uznał, że w sprawie nie wystąpiły przesłanki obligujące Sąd do zastosowania wobec oskarżonego A. G. (1) instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary opisanej w art. 60 §3 kk.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że możliwość zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary musi być badana w odniesieniu do konkretnego przestępstwa, co sprawia, że odwoływanie się w tej kwestii do generalnych ocen zachowania oskarżonego nie jest wystarczające (vide: wyrok SN - Izba Karna z dn. 05.06.2019r., IV KK 437/18, Legalis nr 2230260).

Nadto, art. 60 §3 kk ma zastosowanie do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, jeżeli ujawni on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia. Pojęcie współdziałania obejmuje przy tym wszelkie zjawiskowe formy popełnienia czynu zabronionego w konfiguracji wieloosobowej (vide: uchwała SN z dnia 25.02.1999 r., I KZP 38/98, OSNKW 1999/3-4/12). (…) z dobrodziejstwa przewidzianego w art. 60 § 3 k.k. może skorzystać – przy spełnieniu pozostałych wymogów tam określonych – tylko taka osoba, która dopuściła się przestępstwa nie sama, lecz współdziałając przynajmniej z dwiema innymi osobami, z których każda dopuściła się danego czynu zabronionego (tego samego, za który odpowiada „mały świadek koronny”) w jednej z wymienionych w art. 18 KK postaci zjawiskowych, tj. w roli sprawcy głównego, współsprawcy, sprawcy kierowniczego lub sprawcy polecającego, albo w roli podżegacza lub pomocnika – a nie jakiegoś innego wspólnie popełnionego czynu zabronionego. (vide: wyrok SN - Izba Karna z dn. 29.11.2018r., V KK 501/17, Legalis nr 1855633).

W świetle powyższego uznać należało, że przesłanki zastosowania art. 60 § 3 k.k. należało rozważyć jedynie, co do przypisanego oskarżonemu A. G. (1) w pkt 14 wyroku czynu kwalifikowanego z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k., popełnionego wspólnie i w porozumieniu z H. R. (1) i P. R. (1). W pozostałym zakresie brak było podstaw do obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary przewidzianego w art. 60 § 3 kk, albowiem A. G. (1) przy popełnieniu przypisanych mu czynów kwalifikowanych z art. 63 ust. 1 i 3 i art. 53 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. działał wyłącznie z H. R. (1), natomiast w zakresie pozostałych przypisanych czynów nie współdziałał z innymi osobami.

Rozważając zasadność zastosowania art. 60§3 k.k., co do czynu przypisanego A. G. (1) w pkt 14 wyroku należało uwzględnić, że z jego popełnienia oskarżony uczynił sobie stałe źródło dochodów, co znalazło odzwierciedlenie w stosownym opisie czynu, jak również przyjętej kwalifikacji prawnej z art. 65 § 1 k.k., który to przepis stanowi podstawę do ustawowego obostrzenia kary. Zatem Sąd Okręgowy miał w przedmiotowej sytuacji trzy możliwości: albo nadzwyczajne złagodzenie kary na podstawie art. 60 § 3 k.k., albo jej zaostrzenie na podstawie art. 65 § 1 k.k. zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 64 § 2 k.k., albo też mógł zrezygnować zarówno z nadzwyczajnego złagodzenia kary jak i z jej obostrzenia. Nie jest więc tak, że był zobligowany do zastosowania normy z art. 60 § 3 k.k. (vide: wyrok SA w Poznaniu z dn. 24.02.2017r., II AKa 235/16, Legalis 2108932).

Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy, faktem jest, że A. G. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, złożył wyjaśnienia w których opisał swoją rolę, rolę współoskarżonych H. R. (1) i P. R. (1) w realizacji przestępstwa, jak również okoliczności jego popełnienia, a tym samym ujawnił wobec organu uprawnionego do ścigania przestępstw nieznane dotychczas informacje pozwalające na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej wszystkie osoby w nim współdziałające. Z drugiej jednak strony nie można pomijać, że oskarżony był już uprzednio karany za przestępstwa związane z szeroko pojętą przestępczością narkotykową, w nielegalnym procederze objętym niniejszym postępowaniem aktywnie uczestniczył przez okres prawie pięciu lat, co więcej był jego inicjatorem i głównym wykonawcą, przez jego ręce przechodziły duże ilości środków odurzających, a cała działalność przestępcza nastawiona była na osiąganie stałych i konkretnych dochodów. Mając na względzie wielokrotną karalność oskarżonego za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, zdaniem Sądu uprawnione jest twierdzenie, że oskarżony A. G. (1) z popełniania przestępstw narkotykowych uczynił sobie sposób na życie i zdobywanie środków finansowych. Pamiętać, bowiem należy, że przed popełnieniem czynów przypisanych oskarżonemu w niniejszym postępowaniu, jak również w czasookresie objętym niniejszym postępowaniem był on czterokrotnie karany za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, korzystał z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności i w okresie próby ponownie popełniał przestępstwa podobne, co więcej kolejnych czynów dopuszczał się bezpośrednio po uchyleniu wobec niego tymczasowego aresztowania stosowanego w związku z innymi czynami obejmującymi szerokorozumianą przestępczość narkotykową, a zatem faktycznie ciągle wracał do przestępczego procederu, a w zasadzie go kontynuował. Brak zatem jakiejkolwiek refleksji co do sposobu postępowania i to pomimo kilkukrotnej izolacji w związku z popełnianiem kolejnych przestępstw i jawne lekceważenie porządku prawnego nie daje podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia wobec A. G. (1) kary pozbawienia wolności. Przeciwko temu, przemawia przede wszystkim wzgląd na prewencję generalną, której celem jest wytworzenie w społeczeństwie przekonania o nieopłacalności popełniania przestępstw i odpowiedniej do wagi czynu reakcji wymiaru sprawiedliwości. Wymierzenie A. G. (1) kary pozbawienia wolności nadzwyczajnie złagodzonej rodziłoby zdaniem Sądu w odczuciu społecznym przeświadczenie o nadmiernym pobłażaniu sprawcy - wielokrotnemu przestępcy narkotykowemu, dla którego instrumentalnym sposobem na zminimalizowanie odpowiedzialności karnej jest korzystanie z dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary.

Pamiętać należy również, że czyn przypisany A. G. (1) w pkt 14 wyroku wchodzi w skład ciągu przestępstw, przy czym co do drugiego z czynów (przypisany w pkt 17) brak jest formalnych przesłanek do zastosowania art. 60 § 3 k.k., co tym bardziej przemawia przeciwko wymierzeniu jednej kary z nadzwyczajnym jej złagodzeniem, która nie tylko byłaby karą zbyt łagodną, lecz również niesprawiedliwą.

Zatem, w ocenie Sądu w realiach niniejszej sprawy kara 3 (trzech) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, a zatem oscylująca w pobliżu ustawowego minimum, a także grzywna w realnej wysokości 2.000 zł nie może być uznana za niewspółmiernie surową.

Jednocześnie, w oparciu o argumentację przedstawioną powyżej, co do wszystkich przypisanych oskarżonemu A. G. (1) czynów, w ocenie Sądu nie wystąpiła przesłanka zastosowania fakultatywnego nadzwyczajnego złagodzenia kary wskazana w art. 60 § 2 kk, która mogłaby być warunkowana postawą sprawcy. Wyrażenie przez A. G. (1) skruchy i negatywnego stosunku do swojej przeszłości, nie poparte jednakże żadnymi realnymi działaniami świadczącymi o zmianie postawy życiowej i to pomimo uprzedniej karalności i związanej z nią izolacji penitencjarnej wskazuje jedynie na deklaratywny ich charakter. Co więcej, A. G. (1) decydując się po raz kolejny na udział w przestępczym procederze narkotykowym powinien zdawać sobie sprawę z ujemnych następstw swojego postępowania: nie tylko w sferze życia prywatnego lecz również tych w szerokim wymiarze społecznym czy ekonomicznym. Biorąc, bowiem pod uwagę zagrożenie, jakie powyższe zachowanie stwarza dla społeczeństwa i zdrowia publicznego, działanie oskarżonego stanowiło zdaniem Sądu przejaw skrajnej lekkomyślności i nieodpowiedzialności i w związku z tym zasługuje na potępienie, a nie pobłażanie i nie pozwala potraktować osoby oskarżonego w sposób wyjątkowy przy wymiarze kary, a związku z tym zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary, było niezasadne. Wymierzone oskarżonemu kary i orzeczone kary łączne pozbawienia wolności i grzywny nie mogą być uznane przy tym za "niewspółmiernie surowe”. Chodzi tu o niewspółmierność kary do tej, którą należałoby wymierzyć uwzględniając stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu. Ta niewspółmierność powinna być widoczna, choć nie musi być rażąca. O zastosowaniu w takim przypadku nadzwyczajnego złagodzenia kary decyduje całokształt okoliczności dotyczących nie tylko popełnionego czynu, ale także osoby sprawcy, analiza których – z uwzględnieniem zasad wymiaru kary określonych w ustawie – pozwala dopiero na ocenę, czy orzeczenie kary współmiernej jest możliwe w ramach ustawowego zagrożenia, czy dopiero kara poniżej tej granicy spełni rolę kary sprawiedliwej (vide: wyrok SA w Katowicach z dn. 10.11.2010, II AKa 329/10, OSA w Katowicach 2011/1/5.).

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

43

W części uniewinniającej kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.

44

Mając na uwadze sytuację majątkową i rodzinną oskarżonych, ich możliwości zarobkowe, orzeczone w wyroku kary i środki karne o charakterze finansowym nadto fakt, że wobec wszystkich oskarżonych orzeczona została bezwzględna kara pozbawienia wolności, a oskarżony A. G. (1) już obecnie odbywa karę pozbawienia wolności i nie ma żadnych źródeł dochodu, Sąd zwolnił ich w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i nie wymierzył im opłaty.

7.  Podpis

Poznań, dnia 27 kwietnia 2020r.

sędzia Izabela Dehmel