UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2017 r. powód W. L. wytoczył powództwo przeciwko pozwanej (...) Spółce Akcyjnej w Ł.. W treści pozwu powód żądał zasądzenia na jego rzecz od pozwanego ubezpieczyciela kwoty 108.288,62 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 29 maja 2016 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia na rzecz powoda od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając powództwo powód wskazał, że zlecił wykonanie prac z instalacją basenu w pomieszczeniu na terenie swojej nieruchomości przedsiębiorcy M. W.. W wyniku niedokładnego zamontowania i wadliwego uszczelnienia przewodu ssącego przy urządzeniu typu przeciwprąd w dniu 22 kwietnia 2016 r. doszło do zalania pomieszczeń na niższym poziomie nieruchomości powoda. Doprowadziło to do powstania licznych uszkodzeń i konieczności przeprowadzenia prac naprawczych. Łączna wartość szkody wyniosła 229.027,23 zł. Wykonawca robót ubezpieczony był u pozwanego ubezpieczyciela. Powód zgłosił pozwanemu szkodę w dniu 28 kwietnia 2016 r. Początkowo, decyzją z 11 maja 2016 r., ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania. Decyzją z dnia 27 czerwca 2016 r. pozwany uznał swoją odpowiedzialność i na jej podstawie wypłacił powodowi kwotę 40.048,40 zł. Na podstawie dostarczonych przez powoda dokumentów pozwany wydał w dniu 3 sierpnia 2016 r. decyzję o przyznaniu dopłaty w kwocie 59.307,64 zł. Decyzją z dnia 29 sierpnia 2016 r. pozwany przyznał powodowi jeszcze 13.046,37 zł., ustalając wysokość szkody na 112.402,41 zł. Powód odwołał się od tej decyzji, żądając uzupełnienia odszkodowania o kwotę 116.041,04 zł. W dniu 8 marca 2017 r. pozwany wydał kolejną decyzję i przyznał powodowi kwotę 7.752,42 zł.

Zdaniem powoda należy mu się od pozwanej jeszcze 108.288,62 zł. Wskazał, ze pozwana niezasadnie uznała, że koszty uzasadnionych napraw stolarskich, prac kamieniarskich, prac naprawczych ścian i sufitów oraz koszty zużycia prądu niezbędnego do osuszenia budynku są niższe niż wskazane przez powoda.

Pozew – k.1-12

W odpowiedzi na pozew z dnia 14 września 2017 r. pozwany żądał oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Pozwany wskazał, że w dniu 3 lutego 2015 r. zawarł z M. W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności i posiadania mienia. Pozwany podniósł, że zliczenie wartości poszczególnych faktur daje kwotę 222.529,88 zł, a nie podaną przez powoda kwotę 229.027,23 zł. Nadto wskazane przez powoda faktury: z 1 lipca 2016 r. na kwotę 9.360,25 zł i z 2 sierpnia 2016 r. na kwotę 8.929,42 zł nie dotyczą miejsca powstania szkody. Wreszcie pozwany kwestionował wysokość szkody określoną przez powoda. Zdaniem pozwanego rzeczywista wysokość szkody wynosi 120.154,83 zł, a taka kwota już została powodowi wypłacona.

Pozwany zaprzeczył też zasadności roszczenia odsetkowego powoda. Pozwany nie pozostawał w zwłoce z zapłatą powodowi jakiejkolwiek kwoty. Faktury stanowiące podstawę żądań przedkładane były przez powoda stopniowo, co uniemożliwiało ich wcześniejszą weryfikację i zakończenie postępowania likwidacyjnego.

Pismem z 12.2.20r.- k. 317 pełnomocnik powoda po zeznaniach biegłego wskazał na żądanie nieco wyższe niż pierwotne bo w kwocie 108.872,40 zł . Na rozprawie 4.6.20r. kategorycznie oświadczył, że nie ma to być formalna zmiana powództwa przez podwyższenie kwoty żądania ( pismo zostało doręczone bezpośrednio przeciwnikowi) i domaga się zasądzenia jak pozwie kwoty 108.288,62 zł (k. 331).

Ostatecznie pełnomocnik powoda podtrzymując na rozprawie 4.6.20r. roszczenie wskazał też , że co do odsetek podtrzymuje jak w pozwie i zaznaczył, że liczy tu 30 dni od wezwania do uiszczenia żądanej kwoty , a to zgłoszenie nastąpiło 28.4.2016r. Domagał się też zapłaty za prąd na osuszanie w kwocie 8.087,03 zł.

Pełnomocnik pozwanego natomiast na tej rozprawie podtrzymał dotychczasowe stanowisko jednak dodał , ze gdyby sąd uwzględniał powództwo winien obniżyć zasądzaną kwotę o 10 % co do zmiany wartości materiałów i robocizny o której biegły wspominał w swoich zeznaniach co dałoby sumę 177.046,64 zł wg jego wyliczeń od której należy odjąć to co bezspornie pozwany wypłacił powodowi tytułem całości szkody. Pełnomocnik powoda twierdził, że w żaden sposób nie zostało udowodnione, że taka korekta jest uzasadniona i dlaczego właśnie na poziomie 10 %. Uznał, że zgodnie z art. 363 par. 2 k.c. należy brać pod uwagę ceny z dnia ustalania odszkodowania , a nie zmniejszać je o 8-10 %.

Odpowiedź na pozew – k.89-91, koperta – k.96 i oświadczenia ostateczne na rozprawie 4.6.20r. k.331-332

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powód jest właścicielem nieruchomości położonej przy ul. (...) w Jeziorach M., na której w 2016 r. budował budynek mieszkalny.

Bezsporne

W 2016 r. powód dokonywał na terenie swojej nieruchomości modernizacji pomieszczenia przeznaczonego na basen. W tym zakresie powód zlecił prace przedsiębiorcy M. W., która prowadzi działalność gospodarczą z zakresu specjalistycznych robót budowlanych pod firmą (...). Przedsiębiorca ten wykonał zlecone prace.

Bezsporne, nadto dowód: wydruk z CeiDG – k.28, oświadczenie przedsiębiorcy – k.29 i zeznania powoda k. 138,333

W dniu 25 kwietnia 2016 r. ujawniły się wykwity wilgoci na ścianach poziomie minus 2 nieruchomości powoda. Przyczyną była nieszczelność dyszy przeciwprądów w basenie. Nieszczelność wynikała z tego, że pracownik M. W., Z. M., nie dokręcił śrubunku między przeciwprądem a wężem ssącym. W wyniku nieszczelności doszło do spływania wody i zalania pomieszczeń nieruchomości powoda. Woda spływała od 2 tygodni do miesiąca i penetrowała pod posadzką. W wyniku tego doszło do zawilgocenia i napuchnięcia ścian w szeregu pomieszczeń nieruchomości: pomieszczeniu technicznym (maszynownia basenowa), pomieszczeniu gospodarczym, sali do bilarda, winiarni, holu. Nadto zalane zostały posadzki pod którymi było ogrzewanie podłogowe, gdzie również dostała się wilgoć. Napuchnięte były również panele ścienne i elementy drzwi. Boazeria w winiarni powoda została ściągnięta z uwagi na wypaczenie desek.

Dowód: zeznania świadka T. B. – k.137, zapis audiowizualny – k.140 00:06:24-00:23:02, zeznania świadka D. W. – k.176-177, zapis audiowizualny – k.178 00:03:26-00:17:02, zdjęcia – k.194, k.181-190 i zeznania powoda k.138,333

Po zalaniu zawilgocony był cały poziom minus 2 nieruchomości powoda. W pierwszej kolejności osuszono ten poziom przez wtłaczanie suchego powietrza. Powód zlecił osuszanie spółce (...) sp. z o. o. w I.. Osuszanie trwało 3-5 tygodni. W związku z tym, że pod posadzkami było ogrzewanie podłogowe, powstała konieczność osuszenia powierzchni pod posadzkami. Osuszanie wiązało się z koniecznością dokonania nawierceń w części posadzek, które następnie trzeba było wymienić. Prowadzący prace S. S. wybrał metodę osuszania kondensacyjnego, turbowentylatorowego w podciśnieniu oraz ciśnieniowego osuszania podposadzkowego. Powód zapłacił przedsiębiorcy osuszającemu kwotę 45.149,08 zł za wykonaną usługę.

Dowód: zeznania świadka T. B. – k.137, zapis audiowizualny – k.140 00:06:24-00:23:02, zeznania świadka S. S. – k.137-138, zeznania świadka D. W. – k.176-177, zapis audiowizualny – k.178 00:03:26-00:17:02, zdjęcia – k.194, k.181-190, faktura VAT (...) – k.36, rozliczenie zużycia energii elektrycznej – k.35

Powód zlecił spółce (...). M. H. sp. j. prace budowlane związane z przywróceniem zalanych pomieszczeń do stanu poprzedniego. Łącznie powód zapłacił za to spółce kwotę 75.000 zł

Dowód: faktura VAT nr (...) – k.30, faktura VAT nr (...) – k.31

W zakresie prac stolarskich na zalanych elementach drewnianych dokonano w części naprawy, a w części – wymiany. W całości wymieniono ościeżnice, panele boazeryjne i skrzydła drzwiowe. Powód zlecił w tym zakresie prace R. K.. Za całość prac stolarskich powód zapłacił R. K. 41.943 zł.

Dowód: zeznania świadka R. K. – k.155-156, zapis audiowizualny – k.158, 00:03:55—00:09:05, faktura VAT (...)proforma – k.45, faktura VAT (...) – k.46, 60

Roboty płytkarskie powód zlecił A. M., prowadzącemu zakład malarsko-tapecierski i świadczącemu usługi ogólnobudowlane. A. M. wymienił płytki po odwiertach, które dokonano w związku z osuszaniem powierzchni pod płytkami, jako również wykonał izolację. W niektórych pomieszczeniach płytki wymieniano częściowo, a winnych w całości, z uwagi na to, że choć płytki były te same, to miały inną datę produkcji, w związku z tym – inne odcienie. Różnica w odcieniach była istotna na tyle, że nie można było dopasować nowych płytek do starych. Płytki kupował powód, A. M. wykonał jedynie prace i dostarczył materiały pomocnicze. Za usługi budowlane powód zapłacił A. M. kwotę 29.153,39 zł.

Dowód: zeznania świadka T. B. – k.137, zapis audiowizualny – k.140 00:06:24-00:23:02, zeznania świadka A. M. – k.156, zapis audiowizualny – k.158, 00:09:06-00:18:06, kosztorys – k.38-40, faktura VAT nr (...) – k.41, kosztorys – k.42-43, faktura VAT nr (...) – k.44

Powód dokonał zakupu płytek gresowych od spółki Grupa (...) sp. z o.o. sp. k. Łącznie zapłacił za płytki kwotę 2.957,32 zł.

Dowód: faktura VAT nr (...) – k.47, faktura VAT nr (...) – k.48, faktura VAT nr (...) – k.49

Naprawę ścian, sufitów i zabudów powód zlecił W. S., świadczącemu usługi budowlane. W. S. odmalował sufity i w całości wykończył ściany w zalanych pomieszczeniach. Zabudowy na ścianach zostały częściowo naprawione. Za całość prac budowlanych powód zapłacił W. S. 25.523,41 zł.

Dowód: zeznania świadka W. S. – k.156, zapis audiowizualny – k.158, 00:18:07-00:23:00, faktura VAT nr (...) – k.50

Powód zlecił demontaż i ponowny montaż sufitu w winiarni M. K.. Zapłacił za to 1.214,01 zł.

Dowód: faktura VAT nr (...) – k.37

Za czerwiec i lipiec 2016 r. powód w związku z budową budynku mieszkalnego w Jeziorach M. zapłacił rachunki za energię elektryczną odpowiednio w kwotach: 9.360,25 zł i 8.929,42.

Dowód: faktura VAT nr (...) – k.51, faktura VAT nr (...) – k.52

M. W. była ubezpieczona u pozwanego ubezpieczyciela – (...) S.A. w Ł. (polisa nr (...)).

Bezsporne, nadto dowód: oświadczenie przedsiębiorcy – k.29

Koszt doprowadzenia stanu technicznego pomieszczeń do stanu zgodnego ze stanem sprzed zalania wynosił 189.250,41 zł. plus kwota 7.513,08 zł tytułem VAT dodana przez biegłego w ramach korekty opinii w czasie jego przesłuchania na rozprawie (k. 311) .Zatem łącznie 196.763,49 zł.

Dowód: opinia biegłego z zakresu budownictwa K. J. – k.230-252, zeznania biegłego i korekta opinii k. 311

Po wyrządzeniu szkody powód zgłosił szkodę pozwanemu ubezpieczycielowi. Oświadczeniem z 28.4.2016r. M. W. potwierdziła, że szkoda ta została zarejestrowana w dniu 25.4.2016r. pod wskazanym tam numerem i uznała, ze powstała ona z winy – błędu pracownika firmy (...). W..

Bezsporne, nadto dowód: k. 29 oświadczenie z 28.4.2016r.

Pozwany ubezpieczyciel decyzją z 11 maja 2016 r. odmówił przyznania odszkodowania powodowi.

Dowód: pismo ubezpieczyciela – k.53

Decyzją z dnia 27 czerwca 2016 r. pozwany przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 40.048,40 zł, wskazując, że taką wysokość szkody wynika z kosztorysu, sporządzonego przez pozwanego.

Dowód: pismo ubezpieczyciela – k.54, protokół szkody – k.55

Decyzją z dnia 3 sierpnia 2016 r. pozwany przyznał powodowi dopłatę do odszkodowania w kwocie 59.307,64 zł. W uzasadnieniu wskazała, że uznaje fakturę (...) na kwotę 1.214,01 zł brutto (dotyczącą demontażu i montażu sufitu), fakturę (...) na kwotę 45.149,08 zł brutto (dotyczącą usługi osuszania pomieszczeń), kosztorys weryfikacyjny (...) w kwocie 51.465,87 zł netto oraz kosztorys weryfikacyjny (...) w kwocie 1.527,08 zł netto. Poza tym ubezpieczyciel nie uznał faktury (...) za rozliczenie zużycia energii, powołując się na to, że nie dotyczy ona miejsca powstania szkody.

Dowód: pismo ubezpieczyciela – k.56

Decyzją z dnia 29 sierpnia 2016 r. pozwany przyznał powodowi dopłatę do odszkodowania w kwocie 13.046,37 zł. Ubezpieczyciel uznał kosztorys i fakturę VAT nr (...) na kwotę 13.634,99 zł brutto (dotyczącą części robót remontowych) oraz fakturę VAT nr (...) na kwotę 2.043,36 zł brutto (dotyczącą części zakupionych przez powoda płytek). Wskazał, że wypłacił z tytułu tych faktur do tej pory kwotę 2.631,98 zł (51.465,87 – 48.833,89 zł). Różnica zaś między kwotą uznaną (15.67,35 zł), a dotychczas wypłaconą (2.631,98 zł) wynosi 13.046,37 zł.

Dowód: pismo ubezpieczyciela – k.57

Pismem z dnia 17 stycznia 2017 r. powód w ramach odwołania się od decyzji z 29 sierpnia 2016 r. żądał od pozwanego uzupełnienia wypłaconego odszkodowania o kwotę 116.041,04 zł i jego zapłaty w terminie 14 dni od otrzymania pisma.

Dowód: pismo powoda – k.58-59

Decyzją z dnia 8 marca 2017 r. pozwany przyznał powodowi dopłatę do odszkodowania w kwocie 7.752,42 zł.

Dowód: pismo ubezpieczyciela – k.73

Łącznie pozwany ubezpieczyciel przed procesem wypłacił powodowi, w ramach odszkodowania za szkodę wyrządzoną na skutek zalania pomieszczeń jego nieruchomości, kwotę 120.154,83 zł.

Powód jest z zawodu mechanikiem zarabia rocznie ok. 1 mln złotych i ma akcje firm na ok. 100 mln. złotych

Bezsporne – oświadczenia potwierdzające k. 331, zeznania powoda k. 333

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przywołanych wyżej dowodów.

Sąd uznał za wiarygodne przywołane dokumenty, czy to złożone w oryginale, czy w formie kopii poświadczonych za oryginalne przez zawodowego pełnomocnika strony. Ich autentyczność i wiarygodność nie była przez strony podważana przez strony. Również Sąd nie znalazł podstaw, by uczynić to z urzędu.

Wiarygodne są złożone w sprawie zeznania świadków. Świadkowie T. B. oraz D. W. byli obecni podczas ujawnienia się wycieku. Ich relacje pozostają ze sobą spójne, jak również wewnętrznie koherentne. Odpowiada im także załączony do akt sprawy materiał zdjęciowy. Wiarygodne są także zeznania innych świadków – osób, które świadczyły usługi na rzecz powoda w związku z przywracaniem do stanu poprzedniego jego pomieszczeń: S. S., który osuszał pomieszczenia; R. K., który prowadził prace stolarskie; A. M., który zakładał płytki i izolację; W. S., który przeprowadził prace remontowe. Ich relacje co do stanu pomieszczeń powoda są ze sobą spójne, a zakres wykonanych przez nich prac oraz ich koszt pokrywa się z twierdzeniami powoda i załączonymi do akt fakturami VAT.

Za wiarygodną Sąd uznał opinię biegłego sądowego z zakresu budownictwa K. J.. Opinia odpowiada na wszystkie zagadnienia zawarte w tezie dowodowej postanowienia Sądu o dopuszczeniu dowodu z opinii. Jest wyczerpująca, wewnętrznie spójna, dokładna. Mając to wszystko na uwadze, Sąd dał jej wiarę. Biegły odpowiedział na wszelkie pytania i wątpliwości obu stron i żadna z nich ostatecznie nie kwestionowała jego opinii i nie wnosiła o opinię innego biegłego czy uzupełniającą. Sąd także nie miał co do niej żadnych zastrzeżeń. Biegły przekonująco wyjaśnił dlaczego niemożliwe jest uzupełnienie opinii o wyliczenia ewentualnej korekty opinii o zmianę kosztów materiałów budowlanych i robocizny o orientacyjne 8-10 % w czasie od 2016r. do 2019r. Biegły wyliczył koszt w opinii wg stawek obowiązujących w 2019 roku co było słuszne i jak wskazał niezasadne jest teraz korygowanie tych wyliczeń o te 8-10% bowiem nie ma dostępu do cen materiałów i robocizny z 2016r. Nie można tego rzetelnie i szczegółowo wyliczyć bowiem biegły nie może się sugerować cenami z tego okresu jakie posiadają hurtownie ponieważ jego obowiązują cenniki oficjalne O. co sąd w pełni podzielił.

Sąd dał wiarę zeznaniom powoda w zakresie zgodnym z ustalonym przez sąd stanem faktycznym w sprawie i pozostałym wiarygodnym dla sądu materiałem dowodowym. W pozostałym zakresie odmówił im wiarygodności. Powód pytany konkretnie ile i na jakie cele zużywana była w obiekcie energia elektryczna w sposób niejasny twierdził, ze oprócz osuszania były inne zużycia prądu na zapalenie światła. Nie pamiętał jak twierdził czy dom był już wtedy wykończony czy nie i czy trwały jakieś prace wykończeniowe i na jaką kwotę mogły zużywać energię elektryczną. Jedyne było dla niego pewne, że nikt tam wtedy jeszcze nie mieszkał.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Powództwo jest częściowo zasadne.

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 822 § 4 k.c.). Jak wynika z kolei z art. 430 k.c. kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej jej czynności. Stosownie natomiast do treści art. 120 k.p. w razie wyrządzenia przez pracownika przy wykonywaniu przez niego obowiązków pracowniczych szkody osobie trzeciej, zobowiązany do naprawienia szkody jest wyłącznie pracodawca.

W przedmiotowej sprawie nie było sporne między stronami, że szkoda została wyrządzona powodowi przez pracownika M. W., która w zakresie prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, na podstawie umowy łączącej ją z powodem, świadczyła na rzecz powoda usługi budowlane w postaci prac związanych z instalacją basenu na nieruchomości powoda. Nie było również sporne, że pozwanego ubezpieczyciela łączyła z M. W. umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, oraz że pozwany ubezpieczyciel co do zasady odpowiada za szkodę poniesioną przez powoda. Sam ubezpieczyciel jeszcze przed wszczęciem procesu wypłacił powodowi tytułem odszkodowania za całą szkodę łącznie 120.154,83 zł.

Sporną między stronami była jedynie kwestia wysokości szkody, która została poniesiona przez powoda. Powód obstawał przy tym, że szkoda którą poniósł wynosi 229.027,23 zł, w związku z czym należy mu się jeszcze odszkodowanie w kwocie 108.288,62 zł. Pozwany wskazywał zaś, że wypłacona już przez niego kwota w/w obejmuje całą szkodę.

W przedmiotowej sprawie przeprowadzono dowód z opinii biegłego z zakresu budownictwa, która dotyczyła zakresu szkód powstałych w wyniku zalania pomieszczeń w Jeziorach M., zakresu koniecznych prac remontowych związanych z przywróceniem nieruchomości do stanu pierwotnego oraz ich wartości. Sąd jak była już mowa - w pełni akceptuje opinię biegłego jako wiarygodną i niebudzącą wątpliwości. Opinia jest wyczerpująca, odpowiada na wszystkie zagadnienia zakreślone w tezie dowodowej, jest wewnętrznie koherentna, a nadto sporządzona została przez osobę dysponujący wiedzą fachową, której kompetencje nie były podważane przez strony w toku procesu. Biegły wycenił wartość całości prac służących przywróceniu poprzedniego stanu pomieszczeń na nieruchomości powoda na łączną kwotę 189.205,41 zł, przy czym wartość robót wycenił na 151.614,41 zł, a kosz osuszania pomieszczeń na 37.636 zł. W czasie przesłuchania na rozprawie skorygował opinię dodając do tej kwoty 7.513,08 zł tytułem VAT , który poniósł powód jako osoba fizyczna , a nie firma bowiem ta nieruchomość jest prywatna co łącznie dało kwotę szkody 196.763,49 zł. Szkoda poniesione przez powoda wynosi zatem 196.763,49 zł przy czym powód otrzymał od pozwanego ubezpieczyciela, jeszcze przed wytoczeniem powództwa, łączną kwotę 120.154,83 zł. Powodowi należy się zatem różnica między tymi kwotami, tj. 76.608,66 zł w zaokrągleniu 76.609 zł i taką też kwotę w zakresie roszczenia głównego zasądził Sąd w pkt. 1 wyroku. Roszczenie strony powodowej ponad zasądzoną kwotę nie było zasadne.

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1 k.c.). Ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku (art. 812 § 1 k.c.). W przedmiotowej sprawie powód podnosił, ze zgłosił szkodę w dniu 28 kwietnia 2016 r. wobec czego odsetki należą mu się od dnia 29 maja 2016 r. Powód wykazał swoje twierdzenia co do daty zgłoszenia szkody. Oświadczeniem z 28.5.2016r. M. W. potwierdziła zgłoszenie tej szkody i zarejestrowanie jej pod wskazanym tam numerem oraz uznała winę jej pracownika (k. 29).

Skoro jest dowód na piśmie z dnia 28.4.2016r. o zgłoszeniu szkody to ubezpieczyciel miał czas dla wypłaty odszkodowania do 28 maja 2016 r., a w opóźnienie popadł z dniem 29 maja 2016 r. Od tego też dnia Sąd zasądził na rzecz powoda należne mu odsetki ustawowe za opóźnienie. Chybiony jest zarzut pozwanego, że nie pozostawał w zwłoce z zapłatą odszkodowania na rzecz powoda, w związku z czym powodowi nie należą się odsetki. Dla powstania zobowiązania odsetkowego nie jest bowiem konieczna zwłoka, wystarczy niespełnienia świadczenia w terminie, o czym wyraźnie stanowi art. 481 § 1 k.c

Powód żądał spełnienia świadczenia i po bezskutecznym upływie 30 dni popadł w opóźnienie. Nie ma znaczenia podnoszona przez pozwanego okoliczność, że powód dosyłał faktury dokumentujące poniesione koszty w toku postępowania likwidacyjnego. Pozwany jako ubezpieczyciel mógł zadośćuczynić od razu całemu roszczeniu lub wypłacić świadczenie odpowiadające części tego roszczenia, jednakże biorąc na siebie ryzyko, że w razie gdyby roszczenie było zasadne w większej części niż wypłacone świadczenie, będzie zobowiązany także do zapłaty odsetek. Sam ubezpieczyciel w postępowaniu likwidacyjnym mógł dokonać czynności, w których zweryfikowałby zasadność całości roszczeń powoda, np. przez skorzystanie z usług rzeczoznawcy. Pozwany jednakże ograniczył się jedynie do oczekiwania na dokumenty, przedstawiane przez powoda.

Sąd absolutnie nie podzielił poglądu pełnomocnika pozwanego o konieczności skorygowania sumy zasądzanej dla powoda o 8-10 % poprzez obniżenie o taki procent ogólnie wyliczonej kwoty odszkodowania z uwagi na zmianę kosztów materiałów budowlanych i robocizny w czasie od 2016r. do 2019 r kiedy biegły czynił swoje wyliczenia wg stawek obowiązujących w roku 2019r. Sąd całkowicie podzielił pogląd biegłego o czym była już mowa, że biegły nie może bazować na ogólnikowych przesłankach procentowego wzrostu cen bowiem opinia musi zawierać precyzyjne i oparte na formalnych cennikach wyliczenia tak jak to uczynił. Niemożliwe byłoby rzetelne zweryfikowanie jego wyliczenia o te 8-10 % nie ma dostępu do cen materiałów i robocizny z 2016r. , a bazowanie i sugerowanie się cenami hurtowni z tego okresu jest nieuprawnione i nie może prowadzić do rzetelnego wyliczenia bowiem biegłego obowiązują oficjalne cennikiO., które w swojej opinii wykorzystał. Całą taką operację uznał za nieuzasadnioną i podtrzymał w całości jako adekwatne swoje wyliczenia z opinii z korektą co do VAT. Żaden z pełnomocników nie kwestionował tej opinii i nie wnosił o opinię innego biegłego czy zlecanie temu samemu uzupełnienia tak więc sąd podzielając poglądy biegłego mógł bazować przy wyliczeniach tylko na tej rzetelnej opinii biegłego inaczej byłaby to dowolność wyliczeń.

Nadto sąd nie uwzględnił kwoty 8.087,03 zł kosztów energii elektrycznej , której zasądzenia domagał się powód. Biegły w swojej opinii i zeznaniach kategorycznie tej kwoty nie uwzględnił nie było dla niego konkretnych i przekonujących dokumentów , ze ta wartość nie była uwzględniona w wynagrodzeniu firmy dokonującej osuszania. Faktycznie nie ma dokumentu umowy między powodem , a firmą osuszającą, z którego by ta okoliczność jasno wynikała i to w konkretnej kwocie. Sam fakt, że powód w danym okresie zapłacił rachunki za prąd w określonej kwocie nie jest dowodem na to, że stricte mają związek z ta szkodą, Jak już sąd zaznaczył tu nie dał wiary zeznaniom powoda były one niespójne i nie przekonujące aby w tym czasie tylko była pobierana energia na osuszanie . Dom nie był jeszcze wykończony i powód przyznał ,że były zużycia prądu na inne cele choć nie podał konkretnych danych poza ogólnikowym, że niewiele. Jednocześnie zdaniem są trwały tam prace wykończeniowe inne bowiem dom nie był jeszcze wykończony co pośrednio przyznał powód. Zdaniem sądu brak było konkretnych dowodów w ofercie, że tyle prądu i taki jego koszt będzie potrzebny do osuszenia. Nie wiadomo tez czy całkowity koszt osuszenia i faktura nie uwzględniły tego, a poza tym nie możliwe jest ustalenia czy cała ta kwota, której domagał się powód o której twierdził, że zapłacił ją tylko za osuszanie faktycznie dotyczyła osuszania bowiem jak sam przyznał w tym samym czasie prąd był zużywany tez na inne cele nie związane ze szkodą. Dom był w fazie wykańczania i powód w opinii sądu nie sprostał zadaniu wykazania zasadności zasadzenia tej sumy.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził świadczenie jak w punkcie 1 wyroku. W zakresie, w jakim powództwo przenosiło świadczenie zasądzone Sąd powództwo oddalił jako bezzasadne, o czym orzeczono w punkcie 2 wyroku.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c.). Jeżeli chodzi o koszty procesu Sąd orzekł o nich w sprawie niniejszej stosując zasadę stosunkowego ich rozdzielenia. Zgodnie z art. 100 zd. 1 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Powód żądał zasądzenia na swoją rzecz kwoty 108.288,62 zł. Ostatecznie zasądzono 76.609 zł. Proporcje zatem wyglądają tak, że powód wygrał sprawę w 70 %, a pozwany – w 30%. Tak też sąd rozdzielił między stronami koszty w pkt 3 wyroku przy czym na podstawie art. 108 par. 1 k.p.c. szczegółowe wyliczenie tych kosztów pozostawił referendarzowi sądowemu.

Sędzia Hanna Flisikowska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE