UZASADNIENIE

F o r m u l a r z U K 1

Sygnatura akt

II K 189/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

J. C.

w dniu 13 października 2019 r. pomiędzy godziną 02:00 a 08:30 w miejscowości W. (...) (gm. R., woj. (...)), mając ograniczoną w stopniu znacznym zdolność zrozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem, umyślnie uszkodził cudzą rzecz w postaci pojazdu marki C. (...) o numerach rejestracyjnych (...) w ten sposób, że wybił przednią szybę oraz tylną, a także zarysował elementy karoserii ww. pojazdu w postaci: pokrywy silnika, lewych przednich i tylnych drzwi, lewego tylnego błotnika, pokrywy bagażnika, prawego tylnego błotnika, prawych przednich i tylnych drzwi, prawego błotnika oraz dachu powodując tym szkodę o wartości co najmniej 7500 zł;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. od 2016 r. W. D. wynajmowała od J. C. mieszkanie w miejscowości L., jednakże z uwagi na jego niski standard i nieporozumienia z oskarżonym rozwiązała umowę z nim i w sierpniu 2019 r. wraz ze swoim partnerem R. K. wyprowadziła się do W., gdzie wynajęli inne mieszkanie;

2. W. D. i R. K. są współwłaścicielami samochodu osobowego C. (...) o numerach rejestracyjnych (...);

3. w czasie jak pokrzywdzeni wyprowadzali się od oskarżonego groził on, że obrzuci ich samochód kamieniami, nie da im spokoju, uprzykrzy życie oraz, że długo się swoim autem nie nacieszą i nie najeżdżą;

4. w dniu 12 października 2019 r. R. K. zaparkował samochód marki C. (...) o numerach rejestracyjnych (...) na parkingu na tyłach sklepu w W. (...);

5. w nocy z 12 na 13 października 2019 r. w L. w rejonie przystanku autobusowego przebywała grupka młodych ludzi, których zaczepił J. C.; część z nich została przez niego zaproszona na teren jego nieruchomości, gdzie oskarżony w altanie poczęstował ich alkoholem;

6. w czasie jak tam przebywali, oskarżony pożyczył telefon od M. Z. i wykonał (o godz. 1:59) połączenie na numer W. D., którego pokrzywdzona nie odebrała, gdyż spała;

7. następnie oskarżony poszedł do samochodu, w którym został J. B. z koleżanką i poprosił go o podwiezienie do W.; J. B. zgodził się na to i zawiózł J. C. do ww. miejscowości, gdzie po skręceniu w drogę prowadzącą do kościoła wysadził oskarżonego, który oddalił się na pieszo w kierunku sklepu; J. B. miał tam czekać na J. C., ale się przestraszył i odjechał; wrócił po kolegów i koleżanki, którzy zostali na ternie nieruchomości oskarżonego, zabrał ich i rozwiózł ich do miejsc zamieszkania;

8. w dniu 13 października 2019 r. o godz. 8:30 R. K. wyszedł wyrzucić śmieci i zauważył, że jego samochód został podczas nocy zniszczony;

9. w pojeździe marki C. (...) o numerach rejestracyjnych (...) wybita została przednia szyba oraz tylna, a także porysowane elementy karoserii w postaci: pokrywy silnika, lewych przednich i tylnych drzwi, lewego tylnego błotnika, pokrywy bagażnika, prawego tylnego błotnika, prawych przednich i tylnych drzwi, prawego błotnika oraz dachu;

10. za naprawę samochodu C. (...) o numerach rejestracyjnych (...) (usługę blacharsko – lakierniczą) pokrzywdzeni zapłacili 6000 zł, zaś koszt wymiany szyb wyniósł 1500 zł i został pokryty z ubezpieczenia;

11. J. C. (...) pod postacią(...); w chwili czynu był w (...) i z tego powodu miał w (...)

12. niekaralność oskarżonego;

13. J. C. w dniu 13 października 2019 r. pomiędzy godziną 02:00 a 08:30 w miejscowości W. (...) (gm. R., woj. (...)) umyślnie uszkodził cudzą rzecz w postaci pojazdu marki C. (...) o numerach rejestracyjnych (...) w ten sposób, że wybił przednią szybę oraz tylną, a także zarysował elementy karoserii ww. pojazdu w postaci: pokrywy silnika, lewych przednich i tylnych drzwi, lewego tylnego błotnika, pokrywy bagażnika, prawego tylnego błotnika, prawych przednich i tylnych drzwi, prawego błotnika oraz dachu.

zeznania W. D.

zeznania R. K.

zeznania W. D.

zeznania R. K.

zeznania W. D.

zeznania R. K.

zeznania J. B.

zeznania M. Z.

zeznania W. D.

zeznania J. B.

zeznania M. Z.

wydruk mapy i zdjęć satelitarnych

zeznania R. K.

protokół oględzin rzeczy

dokumentacja zdjęciowa

kserokopia rachunku

zeznania W. D.

zeznania R. K.

opinia sądowo – psychiatryczna

informacja o osobie z K.

zeznania W. D.

zeznania R. K.

14-15, 132-135

1-2, 129-132

14-15, 132-135

1-2, 129-132

14-15, 132-135

1-2, 129-132

19-20, 77-78, 135-136, 137, 138

22-23, 136-137

14-15, 132-135

19-20, 77-78, 135-136, 137, 138

22-23, 136-137

41-43

1-2, 129-132

6-7

8-13

116

14-15, 132-135

1-2, 129-132

67-70

14-15, 132-135

1-2, 129-132

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

J. C.

w dniu 13 października 2019 r. pomiędzy godziną 02:00 a 08:30 w miejscowości W. (...) (gm. R., woj. (...)), mając (...), umyślnie uszkodził cudzą rzecz w postaci pojazdu marki C. (...) o numerach rejestracyjnych (...) w ten sposób, że wybił przednią szybę oraz tylną, a także zarysował elementy karoserii ww. pojazdu w postaci: pokrywy silnika, lewych przednich i tylnych drzwi, lewego tylnego błotnika, pokrywy bagażnika, prawego tylnego błotnika, prawych przednich i tylnych drzwi, prawego błotnika oraz dachu powodując tym szkodę o wartości co najmniej 7500 zł;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. nie wychodzenie z domu przez J. C. w nocy z 12 na 13 października 2019 r. i spanie przez cały ten czas;

wyjaśnienia J. C.

zeznania E. M.

52-53, 128-129

55-56, 138-139

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.6

1.1.8

1.1.10

1.1.13

1.1.5

1.1.6

1.1.7

1.1.9

1.1.10

1.1.11

1.1.12

zeznania W. D.

zeznania R. K.

zeznania J. B.

zeznania M. Z.

protokół oględzin rzeczy, dokumentacja zdjęciowa

kserokopia rachunku

opinia sądowo psychiatryczna

informacja o osobie z K.

spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z doświadczeniem życiowym, korespondujące ze sobą, brak wystarczających podstaw do tego aby przyjmować, że pokrzywdzeni mają powody do tego, aby niesłusznie obciążać oskarżonego; łańcuch poszlak tworzy zwartą całość; tylko oskarżony mógł być sprawcą, gdyż wcześniej odgrażał się czymś takim i po nieudanej próbie dodzwonienia się do pokrzywdzonej został podwieziony na miejsce zdarzenia w środku nocy; wówczas ucierpiał tylko pojazd pokrzywdzonych, co jasno wskazuje, iż nie mógł być to akt przypadkowego wandalizmu nieznanego sprawcy;

spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z doświadczeniem życiowym, korespondujące ze sobą, brak kompletnie żadnych powodów do tego aby przyjmować, aby świadkowie mieli powody do tego, aby niesłusznie obciążać oskarżonego; poparte przez fakt wykonania telefonu do W. D. w środku nocy z numeru M. Z., który przecież nie wiedział jakim numerem posługuje się pokrzywdzona i jej nie znał; poprawne wskazanie osoby oskarżonego przez J. B. na tablicy poglądowej z k. 75 podczas drugich zeznań;

protokół spełnia warunki określone przez art. 148 § 1 kpk, a strony nie kwestionowały jego treści, zaś zdjęcia nie wzbudzały wątpliwości odnośnie ich autentyczności;

niekwestionowany dokument prywatny;

jasna, wnikliwa, zupełna i zrozumiała

niekwestionowany dokument urzędowy

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia J. C.

zeznania E. M.

linia obrony oskarżonego, sprzeczna z zeznaniami nie tylko pokrzywdzonych, ale przede wszystkim z depozycjami na wskroś obiektywnych świadków w osobach J. B. i M. Z.;

osoba mocno związana z oskarżonym i zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy na jego korzyść, która najpierw zeznawała, że przebywała u oskarżonego w nocy z 13 na 14 października 2019 r., a dopiero później jak się okazało, że chodzi o noc wcześniejszą zmieniła zeznania i zaczęła w celu udzielenia „pomocy” oskarżonemu twierdzić, że także wcześniejszą noc spędziła u niego, co należy wykluczyć, gdyż byłaby wówczas widziana przez M. Z.;

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

J. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W penalizowanym w art. 288 § 1 kk występku czynność wykonawcza polega na zniszczeniu, uszkodzeniu lub uczynieniu niezdatnej do użytku cudzej rzeczy. Zniszczenie oraz uszkodzenie rzeczy nie różnią się jakościowo, lecz tylko ilościowo i polegają na powodowaniu fizycznych zmian w strukturze rzeczy. W wypadku zniszczenia rzeczy zachodzi jej całkowite unicestwienie bądź uszkodzenie idące tak daleko, że rzecz przestaje przynależeć do tego rodzaju, do jakiego należała przed czynem. Z kolei uszkodzenie jako znamię czynnościowe przestępstwa określonego w art. 288 § 1 kk polega na takiej zmianie materii rzeczy, po powstaniu której nie można wykorzystywać tej rzeczy dla celów, dla których była pierwotnie przeznaczona. Uszkodzenie ma miejsce zarówno wówczas, gdy niemożność wykorzystywania rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem ma charakter trwały, jak i wtedy, gdy niemożliwość normalnego wykorzystywania rzeczy ma charakter czasowy. Przestępstwo zniszczenia lub uszkodzenia rzeczy ma charakter materialny, jego dokonanie wymaga skutku w postaci unicestwienia rzeczy, uszkodzenia jej substancji albo spowodowania niezdatności do użytku.

W świetle poczynionych ustaleń, nie ulega wątpliwości, iż J. C. poprzez wybicie szyb i porysowanie elementów karoserii auta pokrzywdzonych umyślne spowodował uszkodzenie ich pojazdu, wypełniając w ten sposób znamiona występku z art. 288 § 1 kk.

Z uwagi na to, że oskarżony z powodu choroby psychicznej w czasie czynu miał ograniczoną w stopniu znacznym zdolność zrozumienia jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem, kwalifikację prawną czynu uzupełniono o art. 31 § 2 kk.

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. C.

- jako okoliczność łagodzącą przy wymiarze kary, Sąd wziął pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonego i działanie w (...)

- wymierzona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności odpowiada przede wszystkim stopniowi winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości jego czynu, a ponadto pozwala na osiągnięcie zapobiegawczych i wychowawczych celów kary w stosunku do J. C., a także czyni zadość potrzebie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa;

- oskarżony działał umyślnie i istotnie naruszył dobro chronione prawem tzn. mienie, gdyż praktycznie zdemolował całe poszycie auta pokrzywdzonych i wybił w nim dwie szyby;

- zachowanie oskarżonego było wysoce naganne i motywowane chęcią odwetu za wyprowadzenie się przez pokrzywdzonych, a poza tym w celu realizacji swoich zamiarów wykorzystał dobrotliwość drugiej młodej osoby angażując ją w podwożenie siebie na miejsce przestępstwa; wszystko to sprawia, że niedochowanie przez J. C. wierności prawu było wyraźne, a stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu z pewnością był wyższy niż znikomy;

na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk, art. 73 § 1 kk oraz art. 72 § 1 pkt 5 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres 2 lat próby oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz zobowiązując do powstrzymania się od nadużywania alkoholu; oskarżony nie był wcześniej karany i zdaniem Sądu będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa;

na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł od J. C. solidarnie na rzecz R. K. i W. D. kwotę 6000 złotych tytułem obowiązku naprawienia szkody w części, gdyż w świetle poczynionych ustaleń taka była wartość szkody, którą z własnych środków pokryli pokrzywdzeni;

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

J. C.

dowód rzeczowy jest nagraniem z monitoringu, więc powinien w dalszym ciągu być załączonym do sprawy, gdyż tak naprawdę nie jest rzeczą, która mogłaby podlegać zwrotowi komukolwiek jako uprawnionemu;

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

R. K. nie wykazał, aby pomiędzy czynem przypisanym oskarżonemu, a faktem utraty pracy występował adekwatny związek przyczynowy, gdyż tak naprawdę jego stosunek pracy został rozwiązany za porozumieniem stron. Nie sposób więc przyjmować, że oskarżonemu jako szkodę związaną z uszkodzeniem mienia można przypisać środki, których na skutek ugodowego zwolnienia się nie zarobił. Pokrzywdzony na czas naprawy auta powinien znaleźć jakiś sposób na dojeżdżanie do pracy (np. skuter) lub skorzystać z urlopu bezpłatnego, a nie zwalniać się za porozumieniem stron i teraz domagać utraconych korzyści (wynagrodzenia za pracę).

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu, Sąd orzekł na podstawie § 2, § 3, § 4 ust. 1 - 3 oraz § 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2019 poz. 68) i zasądził od Skarbu Państwa na rzecz r. pr. L. K. kwotę 738 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

W oparciu o art. 627 kpk i art. 616 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 zł tytułem opłaty oraz kwotę 1186 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę składają się wydatki poniesione w postępowaniu przygotowawczym (428 zł – k. 91), wynagrodzenie obrońcy z urzędu (738 zł) oraz ryczałt za doręczenia na etapie sądowym sprawy (20 zł).

8. PODPIS