Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 343/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 17 października 2019r., sygn. akt II K 495/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  Naruszenie art. 4,5 § 2 , 7 kpk w zw. z art. 424 § 1 pkt. 1 kpk poprzez dowolną , a nie swobodną ocenę zgromadzonych w sprawie dowodów tj.:

a)  Uznanie wyjaśnień oskarżonego za niewiarygodne i zmierzające wyłącznie do uchylenia się od ciążącej na oskarżonym odpowiedzialności za zarzucany czyn w sytuacjach świadczących na jego korzyść, podczas gdy również w tym zakresie jego wyjaśnienia znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków ora pozostałym materiale dowodowym, uznanym za wiarygodny,

b)  Uznanie, że wyjaśnienia świadka G. zasługują na danie im wiary podczas gdy pomiędzy stronami istniał konflikt i na skutek tego konfliktu oskarżony zerwał umowę ze świadkiem, w tym zakresie sąd całkowicie pominął wersję wydarzeń przedstawianą przez oskarżonego, jaka legła u podstaw rozwiązania umowy a przyjął, że zeznania świadka G. zasługują na wiarę , podczas gdy oczywistym było, ze świadek ten nie będzie czynił żadnych zarzutów dotyczących prowadzonej przez niego działalności z oczywistych względów, co sąd pominął, zaś zeznania tego świadka nie znajdują żądnego odzwierciedlenia w pozostałym materiale dowodowym, w przeciwieństwie do wyjaśnień oskarżonego, które potwierdzone zostały tak zeznaniami świadka Pani R., protokołem przeprowadzonych czynności podczas pożaru a także decyzją Dyrektora I. Administracji Skarbowej, która uchyliła decyzję Urzędu Skarbowego w T., na skutek odwołania T. R., który sukcesywnie przedkładał duplikaty wzywanych dokumentów, czy też decyzje odmowne – o czym poniżej,

c)  Uznanie , że brak złożenia skargi do WSA przez oskarżonego od wydanej decyzji Dyrektora I. Administracji Skarbowej w P. z 22.08.2018r. wskazuje, że godził się na decyzje oraz poprzez uznanie, że mamy do czynienia z prostym dowodzeniem polegającym na tym, ze z faktur zakupu można odliczyć podatek naliczony, który pomniejsza podatek należny, czyli ten do zapłaty tylko wtedy kiedy się posiada faktury, oryginały lub duplikaty. Jeżeli w trakcie kontroli się ich nie przedłoży , wówczas podatku nie można odliczyć, tego naliczonego z tych faktur , przy czym w tym zakresie zostały pominięte całkowicie okoliczności faktyczne jakie legły u podstaw nieprzedłożenia wszystkich oryginałów. Podczas gdy oskarżony wskazywał, że składając deklarację do Urzędu Skarbowego za dany okres oskarżony dysponował fakturami i nie zostało w tym postępowaniu karnym nie wykazane , że takimi fakturami w dacie składania oskarżony nie dysponował. Czym innym jest odpowiedzialność podatkowa administracyjna na podstawie której został wyliczony należny podatek, przy braku należnych faktur w trakcie kontroli i wydawania decyzji, a innym reżimem odpowiedzialności dotknięty jest zarzut pod którym stanął oskarżony. Już oskarżyciel przyjął błędną konstrukcję, że T. R. w dacie składania deklaracji fakturami takimi nie dysponował. Owszem nie dysponował nimi w trakcie kontroli, gdyż uległy one spaleniu a postępowanie karne wadliwie ocenione przez Sąd I instancji nie wykazało w żadnym momencie, by T. R. w dacie składania deklaracji dokumentami nie dysponował.

2.  Art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów w postaci wyjaśnień oskarżonego poprzez odmowę ich wiarygodności w całości, podczas gdy oskarżony stanowczo twierdził, że wystawianego przez niego faktury znajdowały wyraz w rzeczywistym stanie faktycznym, który odzwierciedlały. Sąd I instancji całkowicie pominął treść wywiadu z państwowej Straży Pożarnej, z której jednoznacznie wynika, że spaleniu uległa dokumentacja firmy, co wprost koreluje z wyjaśnieniami oskarżonego oraz z zeznaniami świadka B. R., które to również Sąd wadliwie ocenił.

3.  Art. 4 kpk poprzez wydanie orzeczenia wyłącznie w oparciu o okoliczności niekorzystne dla oskarżonego przy jednoczesnym całkowitym pominięciu dowodów , okoliczności i pojawiających się w niniejszej sprawie wątpliwości co do winy oskarżonego, które nota bene przez pryzmat art. 5 kpk winny być rozstrzygane na korzyść oskarżonego.

4.  Art. 410 kpk poprzez pominięcie przy dokonywaniu ustaleń faktycznych okoliczności związanych z utratą przez oskarżonego części faktur VAT na skutek pożaru miejsca w którym się znajdowały, a okoliczności te wynikały wprost z protokołu z tego zdarzenia , wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadka a także przecież bez przyczyny oskarżony nie zwracał się do kontrahentów o nadesłanie duplikatów faktur VAT i duplikaty te sukcesywnie przedkładał w Urzędzie Skarbowym po ich nadesłaniu, ewentualnie przedkładał odmowe odpowiedzi od kontrahentów, którzy odmawiali wydania duplikatu – co z kolei wynikać winno z dokumentów przedłożonych do Urzędu Skarbowego a w konsekwencji załączonych do akt postępowania , a z pewnością wynika z Decyzji Dyrektora I. Administracji Skarbowej w P. , w której na skutek odwołania T. R. i na skutek przedłożonych części duplikatów faktury Decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego z 31.01.2017r. (o czym pisze także Sąd w uzasadnieniu – str 2 uzasadnienia) decyzja została uchylona, z całą pewnością zatem Sąd pominął teczki przedłożone przez Urząd Pracy a dotyczące współpracy oskarżonego z Urzędem Skarbowym w odnajdywaniu utraconych dokumentów okoliczności te Sąd pominął a powinny stanowić podstawę dokonanych przez Sąd ustaleń faktycznych.

Powyższe okoliczności obalają w całości podstawy oskarżenia i przypisanego czynu – jakim był rzekomy brak faktur w dacie składania deklaracji.

A w konsekwencji obrazy tego przepisu zarzucił także:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku , polegający na bezpodstawnym uznaniu, że oskarżony świadomie składając deklarację podał w nich nieprawdę, podczas gdy na skutek opisanych wyżej okoliczności tj. spalenia dokumentacji księgowej T. R. nie był w stanie przedłożyć wzywanych faktur, niemniej jednak podstawy do obniżenia podatku istniały na podstawie faktur VAT, których oskarżony z przyczyn niezależnych od siebie przedłożyć nie mógł , co sąd pominął a w konsekwencji doprowadziło to do bezpodstawnego skazania oskarżonego, który nie wyczerpał wszystkich znamion w zakresie w szczególności umyślności w dokonaniu czynu z art. 56 § 2 kks , tym samym brak było podstaw do przypisania oskarżonemu T. R. umyślności w jego działaniu , w świetle powyżej opisanych okoliczności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzył się uchybień w ocenie dowodów, którą przeprowadził Sąd I instancji. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 kpk), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy.

Sąd wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie uchybia treści art. 410 kpk.

Przechodząc do analizy zarzutów zawartych w apelacji obrońcy w pierwszej kolejności stwierdzić należy , iż Sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy wyjaśnień oskarżonego uznając je za niewiarygodne i traktując je jako jedynie obronne. Poza faktem pożaru, który stanowił okoliczność poboczną – brak było podstaw do uznania za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego w których negował swoje sprawstwo. Na taką ocenę wyjaśnień oskarżonego pozwalał nie tylko osobowy materiał dowodowy , ale również rzeczowy, który stanowił główne źródło dowodowe w niniejszej sprawie.

Prawidłowej oceny dokonał Sąd I instancji w zakresie zeznań świadka J. G.. Bez znaczenia pozostaje tu rzekomy konflikt pomiędzy oskarżonym a wspomnianym świadkiem. Wbrew twierdzeniom skarżącego do rozwiązania umowy między stronami doszło nie ze strony oskarżonego – a wręcz przeciwnie ze strony J. G., ze względu na właśnie nierzetelne prowadzenie dokumentacji przez oskarżonego w szczególności nie przynoszenie na czas żądanych faktur a w dalszej kolejności również brak płatności za świadczone usługi. Zeznania tego świadka, w szczególności wyjaśnienie nieprawidłowości w deklaracjach VAT znajdują odzwierciedlenie z rzeczowym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Również podnoszony przez obronę fakt nie złożenia przez oskarżonego skargi do WSA może prowadzić do uznania, iż oskarżony uznał należność żądaną przez organ podatkowy, mało tego przecież złożył wniosek o rozłożenie tej należności na raty, który to wniosek został uwzględniony.

Ponadto podkreślić należy jeszcze raz – oskarżony T. R. jako podatnik zobowiązany był do prowadzenia ewidencji zawierającej m.in. danych niezbędnych do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania , wysokości podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu czy innych danych służących do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego przysługuje podatnikowi jedynie właśnie w przypadku udokumentowania fakturą VAT nabycia towarów i usług i to tylko w takim zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Oskarżony T. R. nie przedłożył wszystkich żądanych dokumentów i sytuacji tej w żaden sposób nie tłumaczy fakt pożaru domu, który Sąd wziął istotnie pod uwagę, ale okoliczność ta nie mogła mieć wpływu na możliwość przypisania oskarżonemu sprawstwa w zakresie czynu z art. 56 § 2 kks. Oskarżony zobowiązany jest do prowadzenia rzetelnej dokumentacji , choćby w formie elektronicznej. Poza tym z zeznań świadka G. wynika, iż oskarżony otrzymał od niego dokumenty, w których posiadaniu był właśnie w trakcie prowadzonej kontroli. Gdyby zatem oskarżony przedkładał do biura podatkowego w trakcie współpracy wszystkie potrzebne dokumenty – z całą pewnością wróciłyby one do niego właśnie w tym czasie.

Sąd I instancji procedując w przedmiotowej sprawę nie dopuścił się również naruszenia art. 5 § 2 kpk.

Nie ma racji skarżący obrońca sugerując, że Sąd Rejonowy rozstrzygnął nie dające się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonego. Owszem , ponad wszelką wątpliwość dom oskarżonego uległ spaleniu, jednak nie zwalniało to oskarżonego z rzetelnego prowadzenia swojej działalności.

Analogicznie należy tratować zarzut skarżącego obrońcy o naruszenie przez sąd I instancji art. 424 § 1 kpk. , bowiem Sąd meriti dokonał dokładnego wskazania dowodów na jakich oparł swoje ustalenia faktyczne.

Wniosek

- zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego T. R.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji obrońcy oskarżonego w zakresie ustaleń stanu faktycznego i tym samym sprawstwa i winy oskarżonego w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Wina i sprawstwo oskarżonego T. R.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Kompleksowo zebrany materiał dowodowy , w szczególności w postaci dokumentacji księgowej a także zeznań świadka J. G. pozwoliły na przypisanie oskarżonemu T. R. sprawstwa w zakresie czynu z art. 56 § 2 kks

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk Sąd Odwoławczy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 50 zł , zwalniając go od ponoszenia opłaty za to postępowanie.

7.  PODPIS

Anna Klimas