Sygn. akt II Ka 91 /20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lipca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Karol Skocki

Protokolant: sekr. sąd. Milena Biegniewska

przy udziale prokuratora Jacka Górskiego

po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2020 r.

sprawy M. K.

oskarżonego o przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i inne.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kole z dnia 30 grudnia 2019 r.

sygn. akt II K 330/17

1.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok.

2.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu za postępowanie odwoławcze, w tym wydatki w kwocie 20 zł oraz opłatę w kwocie 300 zł.

Karol Skocki

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 91/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kole z dnia 30 grudnia 2020 r. sygn. akt IIK 330/17

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

2

1

2

art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez przyjęcie dowolnej oceny materiału dowodowego oraz odstąpienie od wszechstronnego rozważenia całości materiału dowodowego w sprawie, co doprowadziło do nienależytego ustalenia stanu faktycznego i przyjęcia, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów, mimo że należyta, wnikliwa i wszechstronna analiza chociażby zeznań świadka M. S. (złożonych na rozprawie w dniu 06.03.2019 r.), E. K. (złożonych na rozprawie w dniu 10.04.2019 r.) i J. T. (złożonych na rozprawie w dniu 23.01.2019 r. i 10.04.2019 r.) prowadzi do bezsprzecznych wniosków, iż oskarżony nie dopuścił się zarzucanych mu czynów, albowiem oskarżony, którego to wizerunek widział na rozprawie świadek M. S. oraz którego to wizerunek został okazany świadkowi E. K., nie jest osobą, z którą to w dniu 05.06.2014 r. M. S. miał udać się do banku (...) Oddział w K. i na rzecz, której miał założyć konto, a co za tym idzie nie jest osobą, która to miała dopuścić się czynów objętych aktem oskarżenia.

art. 173 § 1 i 3 k.p.k. poprzez błędne przyjęcie, iż okazanie wizerunku oskarżonego dokonane przez funkcjonariusz J. T. w dniu 27.09.2016 r. odpowiadało wzorcowej metodyce pracy funkcjonariusza policji, gdy de facto przeprowadzone zostało w sposób sprzeczny z powszechnie obowiązującymi przepisami, a co za tym idzie, nie mogło stanowić dowodu w niniejszej sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Obrońca oskarżonego nie kwestionował faktów związanych z oszustwem na szkodę innych podmiotów przez posługiwanie się danymi osobowymi i kontem założonym na M. S., które w sposób oczywisty wynikają z dokumentów, a tylko fakt, że sprawcą tych działań był oskarżony M. K..

Mimo, że obrońca wskazał na dwa zarzuty obrazy prawa procesowego, to w zasadzie pierwszy z nich dotyczy błędu w ustaleniach faktycznych mogących mieć wpływ na treść orzeczenia, co jasno wynika z jego treści i uzasadnienia tejże apelacji.

Sąd Rejonowy w Kole bardzo wnikliwie przeprowadził dowody dotyczące sprawstwa oskarżonego i dokonał ich prawidłowej oceny. Wskazał na dowody w postaci zeznań M. S. z dnia 27 września 2016 r. i wskazał dlaczego dał im wiarę. Przy tej ocenie sąd podkreślił, że świadek ten zeznając spontanicznie wymienił imię i nazwisko oskarżonego i przedstawił logiczny ciąg zdarzeń, a następnie po okazaniu zdjęć świadek potwierdził tożsamość oskarżonego. Sąd I instancji wskazał również dlaczego dał wiarę świadkowi J. T., odnośnie jego postępowania w toku przesłuchania świadka M. S. i jakie było znaczenie tego dowodu dla poczynionych ustaleń. Sąd I instancji wskazał ponadto, na okoliczności korespondujące z popełnieniem czynów przez oskarżonego, a związane z jego miejscem zamieszkania w P., gdzie jak podkreślił sąd, znajdowało się jego centrum życiowe. Sąd ten wskazał też na modus operandi działania oskarżonego, podobny w przypadku prowadzenia przez niego działalności pod nazwą T. E.na nazwisko P. W.. Wskazanie tych okoliczności i przeprowadzona ocena zgromadzonych dowodów wskazuje na to, że sąd I instancji nie przekroczył granicy swobodnej oceny dowodów określonej w art. 7 k.p.k.

Sąd ten również przekonywująco uzasadnił dlaczego odmówił wiary M. S., kiedy początkowo nie wskazywał osoby oskarżonego oraz później, na rozprawie, kiedy starał się zmienić zeznania co do osoby oskarżonego. Argument, że zmiana ta mogła wynikać z obawy przed zemsta oskarżonego jest przekonywujący i sąd odwoławczy podziela takie rozumowanie sądu I instancji. Podobnie sąd za przekonywujące uznaje uzasadnienie powodów dla których nie dał wiary świadkowi E. K., co do rzekomej osoby K. mającego jeździć białym busem i sprzedawać płody rolne, co nie znalazło żadnego potwierdzenia.

Zdaniem sądu odwoławczego Sąd Rejonowy w Kole dokonał prawidłowych ustaleń na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. W sposób wyczerpujący uzasadnił jakie dowody uznał za wiarygodne, w jakiej części i dlaczego oraz z jakich powodów i w jakim zakresie odmówił wiary innym dowodom.

Sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku odniósł się do czynności przeprowadzanej podczas przesłuchania świadka M. S. w toku postępowania przygotowawczego. Podkreślił, że ocenił tą czynność jako okazanie wizerunku oskarżonego na wyłączne potwierdzenie, a nie znalezienie i ustalenie tożsamości oskarżonego. Świadek też logicznie wyjaśnił dlaczego zapamiętał nazwisko oskarżonego. Argumentacja sądu i instancji jest przekonywująca i sąd odwoławczy się do niej przychyla. Na pewno okazywanie zdjęć przez przesłuchującą policjantkę nie było czynnością procesową okazania w rozumieniu art. 173 § 1 k.p.k. w celu rozpoznania tej osoby, nie można tez jej dyskwalifikować ze względu na brak zachowania przewidzianych w tym przepisie rygorów, ale oceniać zgodnie z celem przeprowadzonej czynności.

Wniosek

O zmianę wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Wniosek o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego nie mógł być uwzględniony z uwagi na to, że sąd odwoławczy podzielił stanowisko sądu I instancji w zakresie dokonanej oceny przeprowadzonych dowodów.

4.  (...) Z (...)

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  (...) S (...)

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Wina i sprawstwo, a także wymierzona wobec oskarżonego kara

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Zarówno wymierzona wobec oskarżonego kara jak i wina oraz sprawstwo nie budzi wątpliwości, Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w jakimkolwiek zakresie.

S ą d odwo ł awczy w toku kontroli apelacyjnej nie dopatrzy ł si ę uchybie ń w ocenie dowod ó w, kt ó r ą przeprowadzi ł s ą d I instancji. Ocena dowod ó w przeprowadzonych w toku post ę powania pozostaje pod ochron ą prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdy ż zosta ł a poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy g łó wnej ca ł okszta ł tu okoliczno ś ci sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w spos ó b podyktowany obowi ą zkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.).S ą d wyda ł wyrok na podstawie analizy wszystkich ujawnionych w toku post ę powania okoliczno ś ci, maj ą cych znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygni ę cia, wobec czego ocena zgromadzonego w sprawie materia ł u dowodowego nie uchybia tre ś ci art. 410 k.p.k.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

1.

2

Z uwagi na nieuwzględnienie środka odwoławczego obciążono oskarżonego kosztami postepowania odwoławczego stosownie do przepisów; art. 627 k.p.k., art. 636 § 1 k.p.k., § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz.U.2013 poz.663) oraz art. 2 ust.1 pkt 4 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983 r. nr 49, poz. 223 z późn. zm.)

7.  PODPIS

Sędzia Karol Skocki

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i sprawstwo oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana