Sygn. akt I C 103/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 sierpnia 2020 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Tomasz Choczaj

Protokolant: sekr. sąd. Agnieszka Sobolczyk

po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2020 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M. i S. M.

przeciwko Skarbowi Państwa - Szefowi (...) Zarządu (...)
w B.

o ochronę naturalnego środowiska człowieka

1.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa - Szefa (...) Zarządu (...) w B. solidarnie na rzecz powodów A. M. i S. M. kwotę:

a) 90 503,55 zł (dziewięćdziesiąt tysięcy pięćset trzy złote 55/100) tytułem odszkodowania, w tym kwotę 90 000,00 zł (dziewięćdziesiąt tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia
16 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty, a kwotę 503,55 zł (pięćset trzy złote 55/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 maja 2020 roku do dnia zapłaty,

b) 5 059,74 zł (pięć tysięcy pięćdziesiąt dziewięć złotych 74/100) tytułem zwrotu części kosztów procesu;

2.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa - Szefa (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powódki A. M. kwotę: a) 18 100,70 zł (osiemnaście tysięcy sto złotych 70/100) tytułem odszkodowania, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 maja 2020 roku do dnia zapłaty,

b) 2 302,26 zł (dwa tysiące trzysta dwa złote 26/100) tytułem zwrotu części kosztów procesu;

3.  umarza postępowanie w części dotyczącej odsetek ustawowych
za opóźnienie od kwoty 11 000,00 zł za okres od 16 stycznia 2017 roku do 15 stycznia 2019 roku wobec cofnięcia pozwu;

4.  oddala powództwa w pozostałej części;

5.  nakazuje pobrać od pozwanego Skarbu Państwa - Szefa (...) Zarządu (...) w B. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 323,90 zł (trzysta dwadzieścia trzy złote 90/100) tytułem części brakujących kosztów procesu;

6.  nakazuje pobrać od pozwanego Skarbu Państwa - Szefa (...) Zarządu (...) w B. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Łasku kwotę 5 119,75 (pięć tysięcy sto dziewiętnaście złotych 75/100) tytułem części brakujących kosztów procesu.

Sygn. akt I C 103/20

UZASADNIENIE

A. M. oraz S. M. wnieśli do Sądu Rejonowego w Łasku pozew przeciwko Skarbowi Państwa - Szefowi (...) Zarządu (...) w B., w którym zażądali zasądzenia na swoją rzecz solidarnie kwoty 11 000,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie
od 16 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za zmniejszenie wartości nieruchomości i ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości
z uwagi na utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego w Ł.. Wnieśli także o zasądzenie od pozwanego na ich rzecz kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodów kosztów procesu.

W piśmie procesowym z 24 lutego 2020 r. pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo do kwoty 90 000,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 16 stycznia 2019 r. do dnia zapłaty.

W piśmie procesowym z 24 kwietnia 2020 r. pełnomocnik powoda kolejny raz rozszerzył powództwo i w związku z tym wniósł o zasądzenie od pozwanego łącznie kwoty 108 604,25 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 90 000,00 zł od dnia 16 stycznia 2019 r. do dnia zapłaty i od kwoty 18 604,25 zł od daty rozszerzenia powództwa o tę kwotę do dnia zapłaty, wskazując,
że na żądaną kwotę składa się kwota 31 900,00 zł tytułem odszkodowania
za utratę wartości rynkowej nieruchomości i kwota 76 704,25 zł tytułem kosztów rewitalizacji akustycznej budynku.

Postanowieniem z 27 lutego 2020 r. Sąd Rejonowy w Łasku stwierdził swoją niewłaściwość rzeczową i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sieradzu.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

A. M. oraz S. M. są współwłaścicielami
w 5/6 części na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości położonej w Ł., gmina Ł., oznaczonej numerem działki (...),
o powierzchni 5,56 ha, dla której Sąd Rejonowy w Łasku prowadzi księgę wieczystą o nr (...). Pozostały udział należy do powódki A. M.,
(dowód: odpis z księgi wieczystej - k. 7 - 8; wypis z rejestru gruntów - k. 9 - 10) .

Na działce znajduje się budynek mieszkalnym. Jest ona częściowo zadrzewiona i zakrzewiona, ponadto znajdują się na niej pastwiska trwałe i grunty orne, (dowód: wypis z rejestru gruntów - k. 9 - 12; opinia biegłej M. W. - koperta - k. 222 wraz z opinią uzupełniającą - k. 237 - 241) .

Działka ta składa się z płaskiego terenu, graniczy w przeważającej części
z terenami rolnymi. Posiada wjazd na posesje bezpośrednio z drogi lokalnej gruntowej, która w odległości ok. 300 m łączy się z drogą utwardzaną asfaltem
(drogą gminną). Działka ta jest w całości ogrodzona, zagospodarowana zielenią ogrodową. Na posesji znajduje się budynek mieszkalny, o charakterze zabudowy wolnostojącej. Zabudowę mieszkaniową uzupełnia zabudowa o funkcji usługowo
- produkcyjno - gospodarczej dla rolnictwa (budynek gospodarczy, dwa garaże
i stodoła). Budynek mieszkalny ma 178 m 2 powierzchni. Konstrukcja jego ścian jest murowana, fundamenty betonowe, dach pokryty blachą, posiada także obróbki blacharskie PCV. Dom jest ocieplony i otynkowany. Na dzień przed wprowadzeniem strefy elewacja w domu wykonana była z sidingu. Elementy wykończeniowe to: okładziny ścienne - farba, glazura, posadzki; podłogi - płytki, parkiet; stolarka okienna i drzwiowa - okna PCV, drzwi wewnętrzne MDF. Budynek mieszkalny posiada stan techniczny dobry, zaś standard wykończenia przeciętny. Jest wyposażony w urządzenia infrastruktury technicznej: wodociąg; szambo; centralne ogrzewanie (piec na ekogroszek),
(dowód: opinia biegłego rzeczoznawcy majątkowego M. W. - koperta k. 222 wraz
z opinią uzupełniającą - k. 237 - 241)
.

W dniu 25 października 2016 r. Sejmik Województwa (...) podjął nową uchwałę nr (...) w sprawie utworzenia strefy ograniczonego użytkowania, w której nastąpiło przesunięcie granic poszczególnych podobszarów oznaczonych wyodrębnionymi izoliniami, która to uchwała uchyliła jednocześnie poprzednią uchwałę w tym przedmiocie z dnia 9 lutego 2010 r.
w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego w Ł.. Zgodnie z § 8 powołanej uchwały w obszarze ograniczonego użytkowania wprowadza się następujące ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu:

a) w podobszarze A:

- zakaz przeznaczania terenu pod zabudowę mieszkaniową jedno
i wielorodzinną, zagrodową i zamieszkania zbiorowego, a także mieszkaniowo- usługową,

- zakaz tworzenia terenów rekreacyjno- wypoczynkowych,

- zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk,

- zakaz przeznaczania terenu pod budowę: szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży;

b)w podobszarze B:

- zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk,

- zakaz przeznaczania terenu pod budowę: szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, działających w porze nocy, (bezsporne) .

Z § 9 tej uchwały wynika, że w obszarze ograniczonego użytkowania wprowadza się następujące ograniczenia w zakresie korzystania z terenu:

a) w podobszarze A:

- zakaz budowy budynków jedno i wielorodzinnych oraz zamieszkania zbiorowego, zagrodowego, mieszkaniowo - usługowego, szpitali, domów opieki społecznej, a także obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- zakaz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych w całości lub części na budynki mieszkalne jedno- i wielorodzinne oraz zamieszkania zbiorowego, zabudowę zagrodową, mieszkaniowo- usługowe, szpitale, domy opieki społecznej, a także obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- dopuszcza się rozbudowę, odbudowę oraz nadbudowę istniejących szpitali, domów opieki społecznej i obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- dopuszcza się zmianę sposobu użytkowania budynków w całości lub części na cele mieszkaniowe oraz budowę nowych budynków mieszkalnych jednorodzinnych jako towarzyszących innym funkcjom, na warunkach określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,
a w przypadku braku planu miejscowego, na warunkach określonych w decyzji
o warunkach zabudowy;

a) w podobszarze B:

- zakaz budowy szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, działających w porze nocy,

- zakaz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych w całości lub części na szpitale, domy opieki społecznej oraz obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, działających w porze nocy,

- dopuszcza się rozbudowę odbudowę oraz nadbudowę istniejących szpitali, domów opieki społecznej i obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, (bezsporne) .

Z § 10 powyższej uchwały wynika, że w obszarze ograniczonego użytkowania wprowadza się następujące wymagania techniczne dotyczące budynków:

a) w podobszarze A - w budynkach istniejących oraz nowoprojektowanych należy zapewnić właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach wymagających ochrony akustycznej, zgodnie z obowiązującymi normami, poprzez zastosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacyjności akustycznej;

b) w podobszarze B - w budynkach szpitali, domów opieki społecznej i budynkach związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży należy zapewnić właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach wymagających ochrony akustycznej, zgodnie zobowiązującymi normami, poprzez zastosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacyjności akustycznej, (bezsporne) .

Przedmiotowa działka znajduje się na terenie obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego w Ł. (podobszar A), na którym obowiązuje wyżej wymieniona uchwała, (bezsporne) .

Wprowadzenie uchwałą Sejmiku Województwa (...) obszaru ograniczonego użytkowania i ograniczenia związane z uciążliwością
w korzystaniu z nieruchomości przez konieczność znoszenia hałasu lotniska zmniejszyły wartość przedmiotowej działki o kwotę 31 900,00 zł,
(opinia biegłej M. W. - koperta - k. 222 i opinia uzupełniająca - k. 237
- 241)
.

Na działce tej, na skutek działania lotniska wojskowego w Ł. może dochodzić do przekroczenia norm hałasu w dzień i w nocy. Budynek mieszkalny przed wejściem w życie uchwały Sejmiku Województwa (...) nr (...) był dostatecznie wyciszony zgodnie z normami prawa budowlanego z wyjątkiem jednego pomieszczenia, w którym należało zwiększyć izolacyjność akustyczną poprzez wymianę szyby zespolonej. W celu zapewnienia odpowiedniego klimatu akustycznego w tym budynku należy zwiększyć izolacyjność akustyczną w czterech pokojach. Na konieczne prace składa
się: wymiana 8 okien na pakiety składające się z okna wewnętrznego i okna zewnętrznego; dostawienie dodatkowych drzwi po stronie wewnętrznej do drzwi zewnętrznych prowadzących do jednego z pokojów; zainstalowanie pięciu wentylatorów sufitowych w celu skompensowania braku możliwości otwierania okien podczas występowania hałasu lotniczego,
(dowód: opinia Politechniki (...) Katedry Akustyki i Multimediów - k. 140 - 159) .

Łączny koszt powyższych robót wynosi 76 704,46 zł, (dowód: opinie biegłego K. Ś. - k. 154 - 157, k. 142 - 143 i k. 204 - 205) .

Pismem z 28 grudnia 2016 r. powodowie wezwali pozwanego do zapłaty odszkodowania w wysokości 90 000,00 zł, w tym kwoty 50 000,00 zł tytułem zmniejszenia wartości nieruchomości i kwoty 40 000,00 zł tytułem zapewnienia właściwego klimatu akustycznego w budynku mieszkalnym poprzez zastosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacji akustycznej oraz urządzeń zapewniających właściwą temperaturę w pomieszczeniach mieszkalnych wobec konieczności zastosowania okien zamkniętych. Powodowie wyznaczyli pozwanemu termin do zapłaty wyżej wymienionej kwoty do 15 stycznia 2017 r. Pismem z 29 grudnia 2016 r. pozwany odmówił uznania ich roszczeń, (dowód: pismo - k. 11; pismo - k. 12) .

Powyższy stan faktyczny częściowo jest bezsporny, bowiem Sąd ustalił
go na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony, których wiarygodność i prawdziwość nie była przez nie kwestionowana.

Sąd ustalił: że na nieruchomości powodów, na skutek działania lotniska wojskowego w Ł. dochodzi do przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu
w dzień i w nocy; że budynek znajdujący się na działce o nr (...) był dostatecznie wyciszony przed wejściem w życie kolejnej uchwały; zakres robót potrzebnych
do zapewnienia budynkowi odpowiedniego klimatu akustycznego; wartość tych robót i utratę wartości działki - w oparciu o opinię instytutu i biegłych. Opinie
te Sąd uznał za wiarygodne, albowiem są jasne, wewnętrznie niesprzeczne oraz naukowo i logicznie uzasadnione, a także w pełni z sobą korelują i wzajemnie
się uzupełniają. Opinie te zostały sporządzone w oparciu o oględziny nieruchomości oraz o przedstawioną przez strony dokumentacje, przy czym sporządzono je z uwzględnieniem zasad fachowej wiedzy i doświadczenia. Biegli szczegółowo opisali stan nieruchomości powodów, a także dokonali stosownych obliczeń. Biegli uwzględnili przy tym wątpliwości stron, fachowo i rzeczowo odnosząc się do nich w sporządzonych przez siebie opiniach uzupełniających,
w których zweryfikowali swoje wcześniejsze stanowiska biorąc pod uwagę zasadne wątpliwości stron.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie prawie w całości.

Zgodnie z treścią art. 129 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn., Dz. U. z 2020 r., poz. 1219), w związku
z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę.

Przesłankami wynikającej z powyższej regulacji odpowiedzialności
są: wejście w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, szkoda poniesiona przez właściciela nieruchomości, jej użytkownika wieczystego lub osobę, której przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości i związek przyczynowy między wprowadzonym ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości a szkodą.

Z powyższego przepisu wynika także, iż szkodą jest także zmniejszenie wartości nieruchomości, co koresponduje z pojęciem straty w rozumieniu art. 361 § 2 k.c.

W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalił
się pogląd, z którego wynika, że przy definiowaniu obszaru ograniczonego użytkowania trzeba dostrzegać z jednej strony związane z jego utworzeniem ograniczenia w zakresie sposobu korzystania z nieruchomości, z drugiej, przyczyny, które legły u podstaw utworzenia tego obszaru. Ograniczenia
są związane z konkretną nieruchomością położoną na tym obszarze i dotyczą każdego właściciela, gdyż dopóki będzie istniał obszar ograniczonego użytkowania, dopóty będą obowiązywały wprowadzone na jego terenie ograniczenia w zakresie przeznaczenia, wymagań technicznych dotyczących budynków oraz sposobu korzystania z gruntów.

Praktycznie zawsze obszar ograniczonego użytkowania ingeruje w prawo własności i w sferę wolności właściciela, wobec czego wyszczególnienie sytuacji, w których dojdzie do utworzenia go, jest wyczerpujące i wymaga uprzedniego stwierdzenia, że zastosowanie najlepszych dostępnych metod i środków
nie doprowadziło do utrzymania dopuszczalnych warunków środowiska. Konieczność utworzenia obszaru wynika z tego, że jest to jedyny sposób uzyskania efektu w postaci ochrony zasobów środowiska, który uwzględnić powinien wyczerpanie dostępnych środków i zasadę proporcjonalności przewidzianą w art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Samo już zatem utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania wskazuje na negatywne oddziaływanie lotniska na środowisko w stopniu wymagającym wprowadzenia ograniczeń
w wykonywaniu prawa własności. Ograniczenia te musi respektować każdy właściciel nieruchomości (patrz wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 r.,
II CSK 565/08, wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 r., II CSK 546/08, Lex 528219).

Mając powyższe na uwadze oraz zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, zwłaszcza opinię biegłego ds. wyceny nieruchomości, należy stwierdzić, że wskutek wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania strona powodowa poniosła szkodę, która polega na ograniczeniu w sposobie korzystania z nieruchomości i zmniejszeniu jej wartości, ponieważ znajduje się ona
w podobszarze A obszaru ograniczonego użytkowania wprowadzonego uchwałą Nr (...) Sejmiku Województwa (...) z 25 października 2016 r.

Mając na uwadze przepisy powoływanej wcześnie ustawy powodowie
nie mogą dochodzić zakazania immisji hałasu przez lotnisko. Zatem mają ograniczoną możliwość wykonywania swojego prawa własności poprzez podejmowanie działań ochronnych. Istotne w niniejszej sprawie jest również
i to, że z § 9 powyższej uchwały wynika m.in. zakaz przeznaczania terenu pod zabudowę mieszkaniową jedno i wielorodzinną, zagrodową i zamieszkania zbiorowego oraz mieszkaniowo - usługową. Zatem szkodę powodów należy badać pod kątem utraty zdolności swobodnego wykorzystania nieruchomości na te cele i oceniać pod kątem spadku jej wartości. Reasumując, wskutek uszczuplenia zakresu i sposobu dotychczasowego korzystania z nieruchomości oraz zmuszenia do zmiany dotychczasowego jej przeznaczenia, co wynika z utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania, w obrębie którego usytuowana jest nieruchomość powodów, doznali oni szkody obejmującej obniżenie wartości nieruchomości.
W tym miejscu należy zauważyć, że nieruchomość jest dobrem inwestycyjnym
i o ile nie jest wyłączona spod obrotu podlega regułom rynkowym, a jej wartość jest weryfikowana przez wolny rynek, niezależnie od tego czy właściciel zamierza
ją zbyć, czy też nie poczynił w tym zakresie żadnych kroków (patrz wyroki SA
w P.: z 30 września 2009 r., I ACa 484/09, Lex 756606 i I ACa 772/09
z 17 czerwca 2010 r., Lex 756717). Zatem do zakresu szkody podlegającej naprawieniu na podstawie art. 129 ust. 2 cytowanej wcześniej ustawy należy obniżenie wartości nieruchomości wynikające z faktu, że jej właściciele będą musieli znosić dopuszczalne na tym obszarze immisje, np. hałas (patrz wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 18 listopada 2010 r., I ACa 884/10, Lex 756735). Nieruchomość powodów znajduje się w pobliżu lotniska wojskowego w Ł., zatem hałas wytwarzany przez samoloty negatywnie postrzegany jest przez potencjalnych jej nabywców. Z opinii biegłego ds. wyceny nieruchomości wynika, że zainteresowanie nabyciem nieruchomości w okolicach lotniska w obszarze ograniczonego użytkowania spadło, a potencjalni nabywcy mogą być skłonni
do ich kupna za niższą cenę. Dlatego Sąd ustalił za biegłym, że wartość rynkowa nieruchomości uległa obniżeniu o kwotę 31 900,00 zł.

Przechodząc do drugiego roszczenia powodów, które dotyczyło zwrotu nakładów na rewitalizację akustyczną budynku, należy przytoczyć treść art. 136 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, z którego wynika, że w razie określenia
na obszarze ograniczonego użytkowania wymagań technicznych dotyczących budynków, szkodą, o której mowa w przepisie art. 129 ust. 2 ustawy, są także koszty poniesione w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie.

W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalił
się pogląd, z którego wynika, że obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą jej wyrządzenia i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić. Odszkodowanie bowiem ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, istniejący
w chwili jej wyrządzenia do czasu, gdy zobowiązany wypłaci poszkodowanemu sumę pieniężną odpowiadającą szkodzie ustalonej w sposób prawem przewidziany (patrz uchwała Sądu Najwyższego z 15 listopada 2001 r., III CZP 68/01, OSNC 2002, zeszyt 6, poz. 74).

W tej sprawie obowiązek pozwanego do naprawienia szkody powodów, który polega na uiszczeniu odpowiedniej sumy pieniężnej, powstał z chwilą wejścia w życie uchwały Sejmiku Województwa (...). Ustalała ona bowiem zakres koniecznych do wykonania nakładów rewitalizacyjnych, zmierzających
do uniknięcie hałasu przekraczającego poziomy normatywne i przyczynienia
się do zwiększenia atrakcyjności nieruchomości niewpływającej na podniesienie jej wartości z uwagi na lokalizację w strefie ograniczonego użytkowania. Koszty zapewnienia właściwego klimatu akustycznego budynku są uszczerbkiem bezpośrednio związanym z ustanowieniem strefy ograniczonego użytkowania.

Budynek powodów jest przeznaczony na potrzeby mieszkaniowe
i niewątpliwie wymaga ochrony akustycznej podlegając ochronie przed hałasem na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie
. Z opinii instytutu wynika, że nie spełnia on obowiązujących wymogów, a przez to nie zapewnia należytego klimatu akustycznego. W celu ochrony akustycznej konieczne jest poczynienie nakładów, których koszty biegły
z zakresu budownictwa określił na kwotę nieco wyższą od kwoty 76 704,25 zł dochodzonej w tym procesie.

Dlatego Sąd orzekł, jak w pkt 1 a wyroku oraz w punkcie 2 a wyroku,
na podstawie art. 129 ust. 2 i art. 136 ust. 3 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn., Dz. U. z 2020 r., poz. 1219), gdyż powódka posiada 1/6 udziału w przedmiotowej nieruchomości i 5/6 udziału wraz
ze S. M. na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, zatem należy jej się 100 % odszkodowania, czyli kwota 108 604,25 zł. W związku z tym 5/6 części powyższej kwoty, czyli kwotę 90 503,55 zł, Sąd zasądził na rzecz powodów jako współwłaścicieli na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej,
o czym orzekł, jak w pkt 1 a, na podstawie wyżej wymienionych przepisów.

W pozostałej części Sąd powództwo S. M. oddalił, o czym orzekł, jak w pkt 4 wyroku, gdyż jest on współwłaścicielem w 5/6 części.

O odsetkach od zasądzonego roszczenia w łącznej wysokości 108 604,25 zł, Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. W tym miejscu należy zauważyć, że przed wytoczeniem powództwa powodowie wystąpili do pozwanego o zapłatę kwoty 90 000,00 zł do dnia 15 stycznia 2017 r., w tym kwoty 50 000,00 zł tytułem zmniejszenia wartości nieruchomości i kwoty 40 000,00 zł tytułem zapewnienia właściwego klimatu akustycznego w budynku mieszkalnym poprzez zastosowanie przegród budowlanych o odpowiedniej izolacji akustycznej oraz urządzeń zapewniających właściwą temperaturę w pomieszczeniach mieszkalnych wobec konieczności zastosowania okien zamkniętych. Zatem pozwany od dnia
16 stycznia 2017 r. pozostaje w zwłoce z zapłatą kwoty 50 000,00 zł tytułem zmniejszenia wartości nieruchomości i z zapłatą kwoty 40 000,00 zł tytułem kosztów zapewnienia odpowiedniego klimatu akustycznego, łącznie z zapłatą kwoty 90 000,00 zł. Zatem od tej właśnie kwoty powodom należą się odsetki ustawowe za opóźnienie zgodnie z ich żądaniem, tj. od dnia 16 stycznia 2019 r. Natomiast co do pozostałej kwoty pozwany pozostaje w zwłoce od dnia 8 maja 2020 r, czyli od dnia otrzymania pisma z dnia 24 kwietnia 2020 r. (k. 254),
w którym rozszerzono powództwo (k. 251). Dlatego w pozostałej części Sąd powództwo o odsetki oddalił, o czym orzekł, jak w pkt 4 wyroku.

W związku z tym, że pełnomocnik powodów ograniczył powództwo w części dotyczącej odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 11 000,00 zł za okres
od 16 stycznia 2017 r. do 15 stycznia 2019 r., Sąd orzekł, jak w pkt 3 wyroku,
na podstawie art. 355 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c., gdyż takie ograniczenie żądania należy traktować jak cofnięcie pozwu wraz z zrzeczeniem się roszczenie, które zdaniem Sądu było zgodne z prawem, nie miało na celu obejście prawa
i było zgodne z zasadami współżycia społecznego.

O kosztach procesu należnych powódce, która wygrała sprawę praktycznie w całości, Sąd orzekł, jak w pkt 1 b wyroku oraz 2 b wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c.

Powódka poniosła koszty procesu w wysokości 7 362,00 zł, w tym: opłata od pozwu w kwocie 5 431,00 zł; połowa kosztów zastępstwa prawnego
w wysokości 1 800,00 zł, które zostały ustalone na podstawie § 2 pkt 5 w zw. z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku
w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.), koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł i koszty dojazdu na rozprawę w wysokości 114,00 zł.

W związku z tym, że powodowie pozostają we współwłasności ustawowej małżeńskiej w zakresie 5/6 części nieruchomości oraz z uwagi na to, że powód przegrał sprawę w 16,70 %, a wygrał w 83,30 %, Sąd zasądził solidarnie na ich rzecz kwotę 5 059,74 zł, o czym orzekł, jak w pkt 1 b wyroku, na podstawie art. 100 k.p.c. Należy w tym miejscu stwierdzić, że powód poniósł koszty procesu
w wysokości 6 434,99 zł, w tym: 1 800,00 zł tytułem połowy kosztów zastępstwa prawnego, które zostały ustalone na podstawie § 2 pkt 5 w zw. z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku
w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.), 14,16 zł tytułem 5/6 części opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 4 525,83 zł tytułem 5/6 części opłaty stosunkowej i kwotę 95,00 zł tytułem 5/6 części kosztów dojazdu. Pozwany poniósł koszty procesu w wysokości 1 800,00 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego. Powód wygrał koszty procesu w wysokości
5 360,34 zł (83,30 % z kwoty 6 434,99 zł), a przegrał w wysokości 300,60 zł (16,70 % z kwoty 1 800,00 zł). Zatem różnica obu kwot daje kwotę 5 059,74 zł zasądzoną w pkt 1 b wyroku.

O brakujących kosztach procesu Sąd orzekł, jak w pkt 5 i 6 wyroku,
na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn., Dz. U. z 2020 roku, poz. 755) w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. Brakujące koszty procesu to brakujące zaliczki na koszty opinii instytutu i biegłych w łącznej wysokości 5 443,65 zł.