Sygn. akt XI GC 257/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 20 sierpnia 2020 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: (...) M. Z.

Protokolant: Karolina Tórz

po rozpoznaniu w dniu 20-08-2020 w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa A. D.

przeciwko Gminie M. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 19633,75 zł (dziewiętnaście tysięcy sześćset trzy zł siedemdziesiąt pięć gr) z ustawowymi odsetkami (od dnia 31 grudnia 2016 roku

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4617,00 zł (cztery tysiące sześćset siedemnaście zł zero gr) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt: XI GC 257/20

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

W dniu 24 grudnia 2019 roku powód A. D. złożył pozew przeciwko Gminie M. S. o zapłatę kwoty 19.633,75 złotych z odpowiednimi odsetkami. W uzasadnieniu wskazano, że powód miał zawartą z pozwanym umowę w przedmiocie kompleksowych robót budowlanych. Za wykonane prace powód wystawił fakturę. Fakturę pozwany wypłacił w części. W części potracono z wynagrodzeniem powoda kary umowne. Powód dochodzi odsetek od kwoty wskazanej w fakturze za okres od dnia 19 sierpnia 2016 roku do dnia 30 grudnia 2016 roku. Powód zażądał zasądzenia od pozwanego kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew (karta 36) pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz, od powoda kosztów procesu.

Podniósł zarzut przedawnienia roszczenia objętego pozwem. Wskazał, że pozew zarejestrowano 30 grudnia 2019 roku a zatem odsetki za okres od 18 sierpnia 2016 roku do dnia 29 grudnia 2016 roku uległy przedawnieniu.

Dalej pozwana wskazała na zasadność obciążenia powoda karmi umownymi, powód miał być w zwłoce w wykonaniu przedmiotu umowy. Stąd obciążenie powoda karami umownymi w kwocie 455.000 złotych.

W toku postępowania strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. D. (wykonawca) zawarł z Gminą M. S. (zamawiający) umowy z dnia 17 września 2014 roku o wykonanie dokumentacji projektowej i robót budowlanych numer (...).

Dowód:

- umowa, karta 10-15;

- aneks karta 17;

Za wykonane prace A. D. wystawił w dniu 4 sierpnia 2016 roku na rzecz zamawiającego fakturę na łączną kwotę 763.999,74 złotych z terminem płatności na dzień 18 sierpnia 2016 roku. Faktura była przez dłuższy czas zdeponowana w urzędzie miejskim.

Dowód:

- faktura, karta 18;

- zeznania świadka E. G. karta 77 protokół płyta CD;

Wykonawca miał zastrzeżony w umowie obowiązek dostarczenia zamawiającemu uzyskanych jego staraniem decyzji, w tym ostatecznej decyzji na budowę. Wykonawca nie mógł przekazać jednak tej decyzji zamawiającemu albowiem zamawiający sam odebrał przedmiotową decyzję.

Projekt budowlany uzyskał pozwolenie na budowę. W projekcie istniał błąd geodezyjny za którego powstanie odpowiadał zamawiający. Błąd został sprostowany w grudniu 2016 roku. Pozostałe uchybienia, które miały powodować opóźnienie w wykonaniu umowy, nie zostały przez wykonawcę poprawione, nie miały one znaczenia dla wykonania umowy.

Dowód:

- zeznania świadka Ł. D., karta 77 protokół płyta CD;

- zeznania świadka K. Ś., karta 77 protokół płyta CD;

- zeznania świadka E. G. karta 77 protokół płyta CD;

- postanowienie, karta 60 – 63v;

- korespondencja stron, karta 42-49;

- decyzja karta 52 – 59;

W dniu 29 grudnia 2016 roku zamawiający wystawił notę księgową obciążając wykonawcę karą umowną w wysokości 455.000 złotych w związku z opóźnieniami w wykonaniu I etapu umowy. Kara została potrącona z wynagrodzeniem wykonawcy. W dniu 30 grudnia 2016 roku wykonawcy z przedmiotowej faktury wypłacono kwotę 268.540,33 złotych.

Dowód:

- nota, karta 19;

- oświadczenie o potrąceniu, kara 50-51;

Wykonawca wzywała zamawiającego do zapłaty, zamawiający odmówił zapłaty.

Dowód:

- wezwanie, karta 21-22;

- pismo, karta 23-24;

W sprawie zapłaty w zakresie nieuiszczonej kwoty ze spornej faktury, wykonawca złożył wniosek o zawezwanie do próby ugodowej przed Sądem Rejonowym w Szczecinie, zarejestrowana pod sygnaturą X GCo 44/17.

Niesporne

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

W sprawie powód dochodził od pozwanego zapłaty odsetek za opóźnienie w płatności. W sprawie nie było spornym, że powód wystawił fakturę na kwotę 763.999,74 złotych w dniu 4 sierpnia 2016 roku z terminem płatności na dzień 18 sierpnia 2016 roku. Nie jest spornym fakt, że faktura nie została opłacona do dnia 18 sierpnia 2016 roku. Część wynagrodzenia powoda z faktury została wypłacona w dniu 30 grudnia 2016 roku. Odsetki od całej kwoty objętej fakturą za okres od dnia wymagalności (19 sierpnia 2016 roku) do dnia zapłaty wynoszą 19.633,75 złotych.

W zakresie zarzutu przedawnienia roszczenia, co wynika z dowodu nadania karta 25 koperta oraz wyjaśnień pełnomocnika powoda na rozprawie, pozew nadano w placówce pocztowej w dniu 24 grudnia 2016 roku i faktycznie w sądzie zarejestrowany został 30 grudnia 2016 roku.

Częściowo wynagrodzenie powoda zostało zapłacone (w dniu 30 grudnia 2016 roku). W pozostałym zakresie, dotyczącym wynagrodzenia niezapłaconego, wnioskodawca złożył wniosek o zawezwanie do próby ugodowej (...)

W uchwale Sądu Najwyższego z 26 stycznia 2005 roku w sprawie III CZP 42/20 wskazano, że odsetki są roszczeniem okresowym zaś trzyletni termin przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe określa art. 118 k.c. Roszczenie o odsetki za opóźnienie od niezapłaconej należności głównej przedawnia się jednak najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego. Wynika z tego, że termin przedawnienia odsetek od należności niezapłaconych różni się od terminu przedawnienia odsetek należności zapłaconych ale z opóźnieniem.

W zakresie zatem odsetek od kwoty wypłaconej ale z opóźnieniem do przedawnienia nie doszło, pozew złożono przez dniem 30 grudnia 2019 roku, bo w dniu 24 grudnia 2016 roku a roszczenie o zapłatę odsetek od tej kwoty uzyskało byt roszczenia samoistnego.

W zakresie zapłaty odsetek od pozostałej części wynagrodzenia powoda, to bieg przedawnienia przerwał wniosek z 2017 roku w przedmiocie zawezwania do próby ugodowej.

Odnosząc się zaś do zarzutów wyartykułowanych w sprzeciwie, sąd doszedł do przekonania, że nie doszło do żadnych okoliczności uzasadniających wypłatę wynagrodzenia powoda po terminie jak i potrącenie kary umownej z wynagrodzenia powoda. Pozwany powoływał się na treść §10 ust. 13 umowy stron stanowiący, że zamawiający wstrzyma do czasu ustania przyczyny, płatności bieżących faktur w całości bądź w części w przypadku nie wywiązania się wykonawcy z któregokolwiek zobowiązania umownego a w takim przypadku wykonawcy nie przysługują odsetki z tytułu opóźnienia w zapłacie.

Pozwany w sprzeciwie (karta 38) wyjaśnił podstawy opóźnienia w zapłacie wynagrodzenia powodowi jak i podstawy obciążenia powoda karą umowną – z której w istocie pozwana wycofała się w postępowaniu w przedmiocie o zawezwanie do próby ugodowej.

Pozwany podnosił zarzut pozostawania przez powoda w zwłoce w wykonaniu umowy. Zwłoka jest to opóźnienie zawinione (według twierdzeń pozwanego, wina w opóźnieniu leżała po stronie powoda). Jak ustalił sąd w istocie doszło do opóźnienia. Nie mniej jednak, jak ustalił sąd na podstawie zeznań świadków zawnioskowanych do przesłuchania przez pozwaną gminę, do opóźnienia doszło z winy zamawiającego (gminy). Świadkowie wskazali, że powód nie mógł dostarczyć decyzji albowiem pozwany sam wszedł w posiadanie tego dokumentu z pominięciem powoda. Dodano również, że omyłki, na których istnienie zwracano uwagę powodowi nie zostały skorygowane a dokumentacji – z tymi omyłkami nadano bieg (twierdzenie pozwanego o przekazaniu niekompletnej dokumentacji projektowej i wezwaniu powoda pismem z dnia 23 czerwca 2016 roku). Nie miały one znaczenia dla inwestycji. Ponadto omyłka w decyzji o charakterze geodezyjnym, jak okazało się, leżała po stronie zamawiającego, nie zaś wykonawcy. Jak wynika zatem z zeznań świadków, zawnioskowanych przez pozwaną, nie istniały żadne lezące po stronie powoda przyczyny uzasadniające wypłatę jedynie części jego wynagrodzenia i to po terminie zapłaty.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

O kosztach procesu w punkcie II wyroku orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. albowiem powód wygrał sprawę w całości, a na poniesione przez niego koszty składa się wynagrodzenie pełnomocnika 3.600 złotych, opłata od pełnomocnictwa 17 złotych oraz opłata od pozwu 1.000 złotych.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)