Sygn. akt IV U 235/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Płaczek

Protokolant: st. sekr. sądowy Patrycja Czarnik

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania P. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 18 stycznia 2013 roku nr (...)

w sprawie P. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 235/13

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 5 lipca 2013 r.

Decyzją z dnia 18.01.2013 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. , na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił P. S. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 18.12.2012 r. uznała, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji P. S. domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołujący podniósł, że
w dzieciństwie przeszedł zapalenie opon mózgowych, od wczesnej młodości ma problemy
z ciśnieniem, słuchem i wzrokiem, w 2004 r. doznał zawału mózgu, a w 2006 r. udaru mózgu. Wtedy też zdiagnozowano u niego cukrzycę typu II i padaczkę. W 2008 r. stwierdzono zaś nowotwór jelita grubego, leczony operacyjnie. Jak wskazał odwołujący, obecnie z uwagi na występujące u niego schorzenia zażywa leki, wstrzykuje sobie insulinę, miewa silne bóle brzucha po przebytej operacji jelita grubego, a ponadto nosi okulary i aparat słuchowy. Znajduje się też pod opieką psychologa.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Bezsporne w niniejszej sprawie było, że P. S., urodzony (...), ma wykształcenie podstawowe i pracował jako pomocnik maszynisty, operator spycharki, stolarz oraz przewoźnik promowy.

Obecnie, razem z bratem i synem prowadzi firmę przewozową - (...). W firmie tej zajmuje się dokumentacją. W pracach fizycznych pomaga
w razie urlopu lub zwolnienia chorobowego innej osoby.

Od 14.03.2008 r. do 31.05.2012 r. ubezpieczony pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W dniu 07.05.2012 r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem
o ponowne przyznanie mu prawa do renty.

W orzeczeniu z dnia 23.05.2012 r. lekarz orzecznik ZUS uznał, że wnioskodawca jest nadal całkowicie niezdolny do pracy do 31.05.2014 r. Na tej podstawie, decyzją
z dnia 11.06.2012 r. ZUS Oddział w T. przyznał wnioskodawcy rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 01.06.2012 r. do 31.05.2014 r.

Z uwagi na to, że orzeczenie lekarza orzecznika ZUS budziło zastrzeżenia co do zgodności z zasadami orzecznictwa lekarskiego, Naczelny Lekarz ZUS w trybie nadzoru nad wykonywaniem orzekania o niezdolności do pracy na podstawie art. 14 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS orzeczenie to przekazał do rozpatrzenia przez komisję lekarską.

W orzeczeniu z dnia 18.12.2012 r. komisja lekarska ZUS stwierdziła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.

Na tej podstawie, zaskarżoną decyzją z dnia 18.01.2013 r. ZUS Oddział w T. odmówił P. S. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(okoliczności bezsporne)

Sąd ustalił ponadto następujący stan faktyczny sprawy:

U odwołującego zdiagnozowano:

-

raka odbytnicy- stan po wycięciu odbytnicy z wytworzeniem stomii,

-

cukrzycę typu 2,

-

nadciśnienie tętnicze ustabilizowane,

-

przebyty epizod niedokrwienia mózgu w 2004 r.,

-

zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem jego ruchomości,

-

epizody zasłabnięć- podejrzenie padaczki.

Odwołujący nie jest niezdolny do pracy.

Opiniowany jest osobą dość sprawną fizycznie. Porusza się płynnie. Nie stwierdza się u niego deficytów w tym zakresie, poza śladowym osłabieniem siły mięśniowej kończyn, osłabieniem odruchu skokowego prawego i ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego do lewego boku.

Stan onkologiczny badanego jest zadawalający. Brak jest objawów wznowy
i rozsiewu procesu nowotworowego.

Nadciśnienie tętnicze jest wyrównane farmakologicznie. Nie stwierdza się objawów niewydolności krążenia czy udokumentowanych powikłań narządowych nadciśnienia tętniczego i cukrzycy.

U odwołującego od 2012 r. występują zasłabnięcia padaczkowe. Z tego powodu aplikowano mu leki przeciwdrgawkowe, uzyskując poprawę w zakresie zasłabnięć. Padaczkowy charakter zasłabnięć jest słabo udokumentowany. Przeprowadzone w 2006 r. badanie EEG dało wynik prawidłowy, a kolejne wykonane w 2012 r. nie wykazało zaburzeń napadowych. W wyniku badań obrazowych nie rozpoznano istotnych ognisk patologicznych mózgowia.

Stopień nasilenia zaburzeń chorobowych u opiniowanego nie jest znaczny i nie czyni go osobą niezdolną do pracy. Rozpoznane zaburzenia padaczkowe narzucają ograniczenia co do rodzaju wykonywanych prac, mimo rzadkich zasłabnięć (praca na wysokości, w pobliżu ognia, przy maszynach w ruchu, praca z prądem o wysokim napięciu, samodzielna praca zmianowa czy praca przy obsłudze pojazdów).

dowód:

-

opinia sądowo- lekarska z dnia 07.05.2013 r.- k. 11-15,

Sąd podzielił wnioski wynikające z opinii biegłych sądowych specjalisty chorób wewnętrznych, chirurga ortopedy- traumatologa, kardiologa i neurologa, albowiem opinia ta sporządzona została w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz bardzo szczegółowej i wszechstronnej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy czym biegli legitymowali się fachową wiedzą oraz odpowiednim doświadczeniem zawodowym. W ocenie Sądu, dokonana przez biegłych diagnoza schorzeń występujących u wnioskodawcy jest prawidłowa, zaś wnioski wynikające
z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonego badania, co czyni opinię wewnętrznie spójną, logiczną i kompletną. Opinia w sposób jednoznaczny i przejrzysty obrazuje stan zdrowia odwołującego
i w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej kategorycznie rozstrzyga kwestię wpływu stwierdzonych u niego schorzeń na zdolność do pracy. Z tych też powodów, Sąd w pełni podzielił wnioski wynikające z opinii sądowo- lekarskiej z dnia 07.05.2013 r. odnośnie braku u wnioskodawcy niezdolności do pracy.

Na rozprawie w dniu 05.07.2013 r. odwołujący zakwestionował wydaną w sprawie opinię, podnosząc, że doszło u niego do nawrotu choroby nowotworowej, a ponadto ataki padaczki w ostatnim czasie mają miejsce raz w tygodniu.

Zarzuty te nie zasługiwały na uwzględnienie, gdyż nie nasuwały wątpliwości zarówno fachowość biegłych, jak i rzetelność przeprowadzonego przez nich badania. Opinia w sposób przejrzysty obrazuje stan zdrowia ubezpieczonego i w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej rozstrzyga kwestię wpływu rozpoznanych u niego schorzeń na zdolność do pracy. Biegli ci na podstawie badania odwołującego, które przeprowadzone zostało dokładnie, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie standardami, oraz analizy dokumentacji medycznej znajdującej się w aktach organu rentowego, w tym wyników badań specjalistycznych, dokonali prawidłowego rozpoznania i sformułowali ostateczne wnioski, które Sąd w pełni podziela. W opinii z dnia 07.05.2013 r. biegli wyraźnie wskazali, że stan onkologiczny badanego jest zadawalający i brak jest objawów wznowy czy rozsiewu procesu nowotworowego. Rozpoznane zaś zaburzenia padaczkowe stwarzają jedynie pewne ograniczenia co do możliwości wykonywania pewnego rodzaju prac (pracy na wysokości, w pobliżu ognia, przy maszynach w ruchu, pracy z prądem o wysokim napięciu, samodzielnej pracy zmianowej czy pracy przy obsłudze pojazdów), nie czyniąc wnioskodawcy osobą całkowicie czy częściowo niezdolną do pracy. Istotne jest również to, że przeprowadzone w 2012 r. badanie EEG nie wykazało u opiniowanego zaburzeń napadowych, a wyniki badań obrazowych nie potwierdziły istotnych ognisk patologicznych mózgowia. Wnioski te są jednoznaczne i zostały przez biegłych sądowych w sposób prawidłowy umotywowane. Odwołujący tymczasem, poza twierdzeniem o tym, że doszło u niego do nawrotu choroby nowotworowej, a ponadto ataki padaczki w ostatnim czasie mają miejsce raz w tygodniu, nie przedstawił żadnego dowodu poddającego w wątpliwość wnioski wynikające z wydanej w sprawie opinii biegłych sądowych.

Gdyby istotnie , już po opinii przez biegłych nastąpiła zmiana stanu zdrowia ubezpieczonego w tym zakresie , to te nowe okoliczności poparte odpowiednimi wynikami badań mogą być ewentualna podstawą do złożenia nowego wniosku o rentę . Przypomnieć należy , iż postępowanie sądowe w sprawach dotyczących ubezpieczenia rentowego wszczynane jest w rezultacie odwołania wniesionego przez ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ma więc ono charakter odwoławczy. Jego przedmiotem jest ocena zgodności z prawem - w aspekcie formalnym i materialnym - decyzji wydanej przez organ rentowy na wniosek ubezpieczonego lub z urzędu. Badanie owej legalności decyzji i orzekanie o niej jest możliwe tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili wydawania decyzji. Postępowanie dowodowe przed sądem jest postępowaniem sprawdzającym, weryfikującym ustalenia dokonane przez organ rentowy. Biegli sądowi nie zastępują komisji lekarskiej ZUS, a jedynie zgodnie z posiadaną wiedzą specjalistyczną poddają ocenie merytorycznej trafność wydanego przez nią orzeczenia o zdolności wnioskodawcy do pracy lub jej braku. Dlatego też późniejsza zmiana stanu zdrowia ubezpieczonego nie może stanowić podstawy do uznania decyzji za wadliwą i jej zmiany.

Uwzględniając powyższe, na podstawie tej właśnie opinii, ocenionej pozytywnie, zgodnie z kryteriami zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłych, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie od decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 18.01.2013 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z brzmieniem art. 107 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub
z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Stosownie zaś do treści art. 57 tej ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

W myśl dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast stosownie do ust. 3, częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Równocześnie w myśl art. 13 ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.

Jak wynika z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłych sądowych z dnia 07.05.2013 r., odwołujący, pomimo stwierdzonych u niego schorzeń w postaci: raka odbytnicy- stanu po wycięciu odbytnicy z wytworzeniem stomii; cukrzycy typu 2; nadciśnienia tętniczego ustabilizowanego; przebytego epizodu niedokrwienia mózgu
w 2004 r.; zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem jego ruchomości oraz epizodów zasłabnięć - podejrzenia padaczki, nie jest osobą niezdolną do pracy. Warto podkreślić , iż mimo tych schorzeń ubezpieczony cały czas prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej , prowadząc dokumentację firmy (...) , jak również okresowo pomagając w pracach fizycznych .

Mając powyższe na uwadze, odwołanie od zaskarżonej decyzji ZUS Oddział
w T. z dnia 18.01.2013 r. podlegało oddaleniu na podstawie powołanych przepisów prawa materialnego oraz art. 477 14 § 1 k.p.c.