Sygn. akt V GC 798/19 upr
Dnia 3 lipca 2020 roku
Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński
Protokolant: sekr. sądowy Monika Grodzka
po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2020 roku w Ostrołęce
na rozprawie sprawy z powództwa
(...) Spółka Akcyjna we W. KRS (...)
przeciwko
A. H. NIP: (...)
o zapłatę 2 932,48 zł
orzeka:
1. zasądza od pozwanego A. H. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna we W. kwotę 2 932,48 zł (dwa tysiące dziewięćset trzydzieści dwa złote czterdzieści osiem groszy ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot:
553,50 zł od dnia 15 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty;
553,50 zł od dnia 14 listopada 2017 roku do dnia zapłaty;
485,85 zł od dnia 13 października 2017 roku do dnia zapłaty;
60,27 zł od dnia 20 października 2017 roku do dnia zapłaty;
553,50 zł od dnia 12 grudnia 2017 roku do dnia zapłaty;
553,50 zł od dnia 13 lutego 2018 roku do dnia zapłaty;
2. tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 417,00 zł, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;
3.
przyznaje kuratorowi dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego A. H. w osobie G. K. – (...)
(...) wynagrodzenie w kwocie 360,00 zł, które w całości nakazuje wypłacić przez Skarb Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrołęce z uiszczonej przez powoda zaliczki.
Sędzia
Rafał Rogiński
Sygn. akt V GC 789/19
Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. w pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko A. H. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 2 932,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie
w transakcjach handlowych od kwot wskazanych w pozwie oraz kosztów procesu
w tym kosztów zastępstwa procesowego. Uzasadniając swoje żądanie powód wskazał, że w dniu 06 września 2017 r. strony zawarły umowę o współpracy, na mocy której powód świadczył na rzecz pozwanego określone w umowie usługi. Za świadczenie usług pozwany miał uiszczać miesięczny abonament oraz opłaty dodatkowe określone w cenniku stanowiącym integralna część zawartej umowy. Pozwany nie uregulował terminowo swoich zobowiązań.
Postanowieniem z dnia 25 lutego 2019 r. sprawa została przekazana do sądu Rejonowego w Ostrołęce.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
W dniu 06 czerwca 2017 r. pozwany zawarł z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. umowę
o współpracy, na podstawie której powód świadczył na rzecz pozwanego określone
w umowie usługi. Pozwany był zobowiązany do opłacania miesięcznego abonamentu oraz opłat dodatkowych określonych w cenniku stanowiącym integralną część zawartej umowy. Z tytułu świadczonych usług powód wystawił następujące faktury: VAT nr (...), VAT nr (...), VAT nr (...), VAT nr (...), VAT nr (...) i VAT nr (...). Pozwany nie uregulował kwot wskazanych w wyżej wymienionych fakturach.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: wydruku potwierdzenia zawarcia umowy z załącznikami k 22, faktur VAT k 26 – 31, ostatecznego wezwania do zapłaty k 32,
Sąd zważył co następuje
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości z następujących przyczyn.
Na podstawie art. 353 § 1 k.c. zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.
Bezsporny jest fakt, że pomiędzy stronami doszło do nawiązania umowy
o współpracy. Zgodnie z umową powódka miała świadczyć na rzecz pozwanego określone w niej usługi a pozwany miała za te usługi zapłacić.
Powód dołączył do pozwu dowody spełnienia przez niego wynikającego
z umowy świadczenia a pozwany nie przedstawił jakichkolwiek dowodów, które pozwalałyby stwierdzić, że powód nieprawidłowo wykonał swoje usługi i nie przysługuje mu za nie wynagrodzenie. Powód wykazał zasadność swojego żądania przy pomocy wydruków: potwierdzenia zawarcia umowy, faktur i wezwania do zapłaty. Dowody te wzajemnie ze sobą korespondują i potwierdzają fakty wskazane
w uzasadnieniu pozwu.
Pozwany pomimo świadomości zawarcia umowy i ciążących na nim zobowiązań zerwał kontakt z powodem godząc się w ten sposób na to, że w przypadku wytoczenia powództwa będzie pozbawiony możliwości obrony swoich praw. Takie zachowanie pozwanego w ocenie Sądu powoduje, że należy przychylić się do argumentacji powoda i zgłaszanych przez niego dowodów.
Zauważyć należy, że zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Natomiast na podstawie art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z bierności strony przeciwnej.
Pozwany zerwał kontakt z powodem i uniemożliwiając ustalenie miejsca swojego pobytu dobrowolnie pozbawił się możliwości obrony swoich praw, powód zaś przy pomocy dołączonych do pozwu dowodów udowodnił zasadność swoich roszczeń. Dlatego Sąd orzekł na korzyść powoda.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Na koszty procesu
w sprawie poniesione przez stronę powodową składają się opłata od pozwu
( 100,00 zł ), opłata skarbowa od pełnomocnictwa ( 17,00 zł ) i wynagrodzenie pełnomocnika ( 900,00 zł ) ustalone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Ponadto powód poniósł koszty opłaty od wniosku o ustanowienie kuratora
( 40 zł ) i wynagrodzenia kuratora ( 360,00 zł ), które również zostały zasądzone od strony pozwanej.
Sędzia Rafał Rogiński
(...)
(...)
20.07.2020 Sędzia Rafał Rogiński