Sygn. akt VIII U 4450/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01 sierpnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił kapitał początkowy na dzień 01.01.1999 r dla A. B.. Podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 728, 63 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 01.01.1983 r. do 31.12.1992 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 59,68. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 59,68 % przez kwotę 1220,89 zł. Okres składkowy wyniósł łącznie 13 lat i 3 miesiące tj. 159 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998 r. – wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 57,19 %. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat – wynosi 209 miesięcy. Kapitał początkowy ustalony na dzień 01.01.1999 r. wyniósł 61 259,99 zł. Do wyliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego nie zaliczono okres zatrudnienia od 01.01.1994 r. do 30.06.1998 r. gdyż nie wskazano wymiaru czasu pracy, w szczególności nie wskazano ile godzin przypadało na pełny etat.

(decyzja k.30-31 akt ZUS)

Decyzją z dnia 05 sierpnia 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał A. B. emeryturę od 1 maja 2019 roku, tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład zawiesił wypłatę świadczenia z powodu zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia.

(decyzja k.33 akt ZUS).

W dniu 17.09.2019 r. wnioskodawca złożył odwołania za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika od decyzji z dnia 01 i 05 sierpnia 2019 r. Zaskarżonym decyzjom zarzucił obrazę prawa materialnego polegającą na nieprawidłowym wyliczeniu wysokości emerytury – nie uwzględnieniu zarobków wskazanych w dokumentach płacowych oraz nie zaliczeniu do okresu składkowego okresów świadczenia pracy na podstawie umów o pracę i podlegania z tego tytułu ubezpieczeniom za okres od 01.02.1981 r. do 31.07.1984 r. oraz od 01.04.1989 r. do 30.06.1998 r., niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia 01.04.1989 r. do 30.06.1998 r. osiągał wynagrodzenie od którego były odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne, w tym na ubezpieczenie emerytalne i organ winien przyjąć do wyliczenia wysokości emerytury w/w zarobki, naruszenie prawa materialnego tj. art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS w zw. z art. 15a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin w zakresie zawieszenia wypłaty emerytury z ZUS. Ponadto wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie wysokości emerytury ubezpieczonego, przy przyjęciu składkowych okresów do pracy od 01.02.1981 r. do 31.07.1984 r. oraz od 01.04.1989 r. do 30.06.1998 r. oraz do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne zarobków osiąganych przez ubezpieczonego w okresach od 01.02.1981 r. do 31.07.1984 r. oraz od 01.04.1989 r. do 30.06.1998 r. wskazanych w zaświadczeniach o zatrudnieniu i wynagrodzeniu przed podmioty zatrudniające.

(odwołanie k.3 - 5 w aktach VIII U 4450/19 oraz k. 3 – 4 VIII U 4451/19).

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie – k. 8 w aktach VIII U 4450/19 oraz k. 7 VIII U 4451/19).

Postanowieniem z dnia 25 października 2019 r. Sąd połączył na podstawie art. 219 k.p.c. sprawę VIII U 4451/19 ze sprawą o sygn.. akt VIII U 4450/19 do wspólnego rozstrzygnięcia.

(postanowienie k.10 w aktach VIII U 4451/19)

Na rozprawie w dniu 08 września 2020 r. pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie w zakresie podjęcia wypłaty zawieszonej emerytury i złożył wniosek o ponowne przeliczenie kapitału początkowego w związku ze złożonymi nowymi dokumentami w postaci akt osobowych. Pełnomocnik wnioskodawcy cofnął odwołanie od decyzji z 01 sierpnia 2019 r, wniósł o zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych.

(stanowisko pełnomocnika wnioskodawcy e-protokół z rozprawy 08 września 2020 r. 00:01:53 – 00:07:37, 00:07:37 płyta CD k.42)

Pełnomocnik ZUS wyraził zgodę na cofnięcie odwołania, wniósł o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania skargi kasacyjnej w innym postepowaniu dotyczących kwestii zawieszenia emerytury.

(stanowisko pełnomocnika ZUS e-protokół z rozprawy 08 września 2020 r. 00:01:53 – 00:07:37 płyta CD k.42)

Postanowieniem wydanym na tej samej rozprawie wniosek został oddalony.

(e – protokół (...):01:53 o nast.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. B. urodził się (...). W dniu 15.05.2019 r. złożył wniosek o emeryturę. ( okoliczności niesporne).

Ubezpieczony na podstawie decyzji z dnia 8.06.2000 r posiada uprawnienia do emerytury wojskowej. Przyjęto 30 lat wysługi emerytalnej (75 % podstawy wymiaru). Do wysługi emerytalnej został uwzględniony tylko okres służby wojskowej.

(okoliczność bezsporna, decyzja – k.11 w kopercie k. 24, pismo -. K. 15 akt ZUS)

Decyzją z dnia 05 sierpnia 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał A. B. emeryturę od 1 maja 2019 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład zawiesił wypłatę świadczenia z powodu zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia.

(decyzja k.33 akt ZUS).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy od decyzji z 5 sierpnia 2019 r. jest zasadne.

Zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. 2020 poz.53 t.j) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Na podstawie powyższego przepisu ZUS przyznał skarżącemu emeryturę. Wypłatę świadczenia jednocześnie zawiesił, z uwagi na pobieranie przez wnioskodawcę emerytury wojskowej.

Zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 15d lub art. 18e ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Zgodnie z aktualnym orzecznictwem SN o zastosowaniu wyjątku od zasady wypłacania jednego świadczenia decyduje brak możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu "cywilnego" stażu emerytalnego, a nie data przyjęcia żołnierza zawodowego do służby wojskowej (art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przy czym ten "brak możliwości" nie występuje wtedy, gdy emeryt wojskowy nie decyduje się na złożenie wniosku o doliczenie po zwolnieniu ze służby wojskowej okresów składkowych i nieskładkowych, choć mogą one zwiększyć podstawę wymiaru emerytury do 75%. Wspólnym bowiem mianownikiem uzasadniającym prawo do dwóch świadczeń są uwarunkowania wynikające z przepisów prawa niepozwalające na wykorzystanie stażu "cywilnego" w emeryturze wojskowej, a nie wybór emeryta wojskowego. /tak SN w wyroku z dnia 24.01.2019 r, I UK 426/17, legalis nr 1866677/.

Należy przypomnieć, że do wysługi emerytalnej żołnierza i funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., zalicza się posiadane przed powołaniem/przyjęciem do służby okresy składkowe i nieskładkowe w rozumieniu ustawy o e.r. FUS (art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.ż.z. i art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw). Owe okresy uwzględnia się w ten sposób, że emerytura wojskowa i policyjna wzrasta o 2,6% podstawy wymiaru za nie więcej niż 3 lata okresów składkowych poprzedzających służbę (a o 1,3% za każdy następny rok i 0,7% za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę) oraz podlega zwiększeniu - w wyniku doliczenia okresów przypadających po zwolnieniu ze służby - o 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. lub za okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia, pod warunkiem że emerytura ta wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru i emeryt ukończył 50/55 lat życia albo stał się inwalidą ( art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.ż.z. i art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw).

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony pobiera emeryturę wojskową od początku w maksymalnej wysokości - 75 % podstawy wymiaru.

Zatem skarżący nie ma możliwości włączenia okresów "cywilnego" stażu emerytalnego do algorytmu obliczenia wysokości emerytury wojskowej, zatem ma prawo do wypłaty dwóch świadczeń. Zachodzi zatem wyjątek.

W ocenie Sądu niezasadnie zastosowano art. 98 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym wstrzymanie wypłaty jednego ze świadczeń, o których mowa w art. 95, następuje od dnia, od którego przysługuje prawo do wypłaty świadczenia wyższego lub wybranego przez zainteresowanego.

Sąd umorzył postępowanie na podstawie art. 203 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 355 k.p.c. w zakresie odwołania od decyzji z dnia 01 sierpnia 2019 r., ponieważ pełnomocnik wnioskodawcy skutecznie cofnął odwołanie od w/w decyzji.

Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł w pkt 2 sentencji, nakazując organowi rentowemu podjęcie wypłaty ustalonego świadczenia na mocy decyzji z dnia 5.08.2019 r.

Na rozprawie w dniu 8 września 2020 r. pełnomocnik wnioskodawcy złożył wniosek o

o ponowne przeliczenie kapitału początkowego w związku ze złożonymi nowymi dokumentami w postaci akt osobowych.

Sąd przekazał więc ten wniosek ubezpieczonego do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Ł. celem rozpoznania na podstawie art. 477 10 § 2 k.p.c.

Zgodnie bowiem z treścią cyt. przepisu, jeżeli ubezpieczony zgłosił nowe żądanie, dotychczas nierozpoznane przez organ rentowy, sąd przyjmuje to żądanie do protokołu i przekazuje go do rozpoznania organowi rentowemu.

O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł w punkcie 4 wyroku zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. w zw. §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. Sąd Okręgowy zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz A. B. kwotę 180 zł. zm.)

Sąd oddalił wniosek organu rentowego o zawieszenie postępowania z uwagi na inne toczące się postępowanie (skarga kasacyjna), z uwagi na to, iż Sąd Najwyższy wypowiedział się już w powyższej kwestii, a zwieszenie postepowania ma charakter fakultatywny.