Sygn. akt VIII U 4989/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 listopada 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił E. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że E. K. spełniła warunki przyznania świadczenia przedemerytalnego w zakresie stażu pracy, ale rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za porozumieniem stron, na wniosek E. K., a nie z inicjatywy pracodawcy.

/decyzja k.17 – 18 plik II akt ZUS/

W dniu 12 listopada 2019 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie E. K. od ww. decyzji, w którym wniosła o przyznanie świadczenia przedemerytalnego. Skarżąca wskazała, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z przyczyn ekonomicznych, leżących po stronie pracodawcy. Skarżąca wskazała, iż świadczenie przedemerytalne zapewniłoby jej możliwość uzyskania stałego przychodu.

/odwołanie k.3 - odwrót/

W odpowiedzi na odwołanie, które wpłynęło do tutejszego Sądu w dniu 12 grudnia 2019 r., pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie, przytaczając argumentację, jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Pełnomocnik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że zgodnie z, przedłożonym do wniosku o świadczenie przedemerytalne, świadectwem pracy z dnia 30 kwietnia 2019 roku, wydanym przez Zakłady (...) w K., stosunek pracy ustał, w wyniku rozwiązania umowy o pracę w drodze porozumienia stron na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Pełnomocnik organu rentowego wskazał również, iż, z przedłożonej przez E. K., informacji o zgodzie na rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron wynika, że rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron nastąpiło na wniosek ubezpieczonej. Porozumienie stron, rozwiązujące umowę o pracę, nie zostało zawarte na wniosek pracodawcy, a z inicjatywy pracownika. Wobec powyższego, organ rentowy uznał, iż rozwiązanie umowy o pracę nie nastąpiło zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

/ odpowiedź na odwołanie k.4 - 5/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona E. K. urodziła się (...).

/okoliczność bezsporna/

W dniu 29 października 2019 r. E. K. złożyła wniosek o świadczenie przedemerytalne, a po jego rozpatrzeniu, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

/wniosek k.1 – 4 odwrót , decyzja k.17 – 18 plik II akt ZUS/

W dniu 2 maja 2019 r. E. K. została zarejestrowana przez Powiatowy Urząd Pracy jako osoba bezrobotna i w okresie od dnia 2 maja 2019 r. do dnia 30 kwietnia 2020 r., pobierała zasiłek dla bezrobotnych.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 1 lutego 1988 r. E. K. zawarła z Zakładami (...) w K. - umowę o pracę na czas określony od dnia 1 lutego 1988 r. do dnia 30 czerwca 1988 r. E. K. powierzono obowiązki robotnika rozdzielni robót, w pełnym wymiarze czasu pracy.

/umowa o pracę w aktach osobowych wnioskodawczyni k.1/

W dniu 1 lipca 1988 r. E. K. zawarła z Zakładami (...) w K. - umowę o pracę na czas nieokreślony. E. K. powierzono obowiązki robotnika rozdzielni robót, w pełnym wymiarze czasu pracy.

/umowa o pracę w aktach osobowych wnioskodawczyni k.7/

Z treści świadectwa pracy z dnia 30 kwietnia 2019 r., wystawionego przez Zakłady (...) Spółkę Akcyjną wynika, że E. K. okresie od 1 lutego 1988 r. do 30 kwietnia 2019 r. była pracownikiem ww. firmy, gdzie w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywała obowiązki pracownicze robotnika rozdzielni robót, pracownika obsługi produkcji, montera układów elektronicznych, kontrolera jakości wyrobów – brygadzisty. Z treści świadectwa pracy wynika ponadto, że umowa o pracę została rozwiązana za na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników – art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Świadectwo pracy zostało opatrzone pieczątką oraz podpisem osoby działającej w imieniu pracodawcy (A. G.).

/świadectwo pracy k.6 – 6 odwrót plik II akt ZUS/

Zakłady (...) Spółka Akcyjna zajmują się produkcją kontestatorów i filtrów przeciwzakłóceniowych. W 2019 roku nastąpił spadek produkcji na odcinku, na którym zatrudniona była wnioskodawczyni. Kierownictwo podjęło decyzję o zwolnieniu części pracowników. Wnioskodawczyni została wytypowana jako pracownik, który zostanie zwolniony. Z inicjatywy pracodawcy, pracownik miał napisać podanie o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron.

/zeznania świadka W. W. min.00:11:29 oraz min. 00:24:35 protokołu rozprawy z dnia 15 czerwca 2020 r., płyta CD k. 33/

Faktyczną przyczyną rozwiązania stosunku pracy z wnioskodawczynią były przyczyny leżące po stronie pracodawcy, a rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Pracodawca polecił pracownikom sporządzenie oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumiem stron.

/zeznania wnioskodawczyni min. 00:01:56 protokołu rozprawy z dnia 15 czerwca 2020 r., płyta CD k. 30, zeznania świadka W. W. min. 00:11:29 protokołu rozprawy z dnia 15 czerwca 2020 r., płyta CD k. 33; zeznania świadka K. A. min. 00:03:17 oraz min. 00:09:10 protokołu rozprawy z dnia 15 czerwca 2020 r., płyta CD k. 53/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów, w postaci dokumentów, znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach ZUS i na podstawie zeznań wnioskodawczyni oraz zeznań świadków: W. W., bezpośredniego przełożonego wnioskodawczyni i K. A., prezesa zarządu Spółki Akcyjnej (...) Sąd, dokonując ustaleń w zakresie przyczyn rozwiązania stosunku pracy z wnioskodawczynią, opierał się przede wszystkim na zeznaniach świadków oraz wnioskodawczyni. Zeznania te były spójne i z ich treści wynika wprost, iż przyczyną rozwiązania stosunku pracy z wnioskodawczynią były przyczyny leżące po stronie pracodawcy. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z inicjatywy pracodawcy, o czym jednoznacznie zeznał Prezes Zarządu Spółki na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem sporu było, czy E. K. spełniła przesłanki do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego określone w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 170 ze zm.).

Stosownie do treści art. 2 ust.1 punkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych z dnia 30 kwietnia 2004 roku (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, poz. 170) prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. nr 99, poz. 1001), zwanej dalej „ustawą o promocji zatrudnienia”, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych stanowi, że za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.887 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 2 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)  nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)  w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)  złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180 - dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 ust. 1 i ust. 3 powołanej ustawy.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że kobieta ubiegająca się o prawo do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy - w sytuacji rozwiązania z nią stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy musi spełniać łącznie wszystkie przesłanki wymienione w cytowanych przepisach.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 645 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy - oznacza to:

a)  rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy ( Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b)  rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c)  wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d)  rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 ze zn.1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika.

Bezspornym jest, że wnioskodawczyni ukończyła 55 lat i ma staż pracy wynoszący ponad 30 lat. Była zatrudniona przez okres ponad 6 miesięcy na dzień rozwiązania stosunku pracy. Jest zarejestrowana jako bezrobotna i przez okres 180 dni pobierała zasiłek dla bezrobotnych. W ustawowym terminie złożyła, również, wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego.

Organ rentowy podniósł jednak, że rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron nastąpiło na wniosek ubezpieczonej.

Przedmiotem sporu była, zatem, w istocie ocena, czy do rozwiązania, z ubezpieczoną, stosunku pracy, doszło na mocy porozumienia stron, zawartego z inicjatywy pracodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o szczególnych z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. 2015 r. poz. 192).

Ustalenia Sądu, dokonane w przedmiotowej sprawie, pozwalają na stwierdzenie, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło, wprawdzie formalnie , za porozumieniem stron, ale, jak wynika z dokonanych ustaleń , na podstawie zeznań Prezesa Zarządu Spółki Akcyjnej (...) czyli pracodawcy wnioskodawczyni jednoznacznych i wiarygodnych , to pracodawca polecił pracownikom, sporządzenie oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron. Wobec wykazania, że w rozpatrywanej sprawie doszło do rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron, z inicjatywy pracodawcy, na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników . E. K. wykazała, że spełnia wszystkie przesłanki przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 477 14§2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku, przyznając E. K. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 30 października 2019 roku, to jest od dnia następnego po dniu złożenia wniosku o świadczenie stosownie do treści art. 7 cyt. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

ZARZĄDZENIE

1.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie złożenia apelacji.

2.  wypożyczyć pełnomocnikowi ZUS akta rentowe