UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. złożyła pozew o zapłatę przeciwko J. K.. Powód zażądał zapłaty kwoty 25.147,50 złotych z odsetkami od dat i kwot wskazanymi w pozwie. Powód wyjaśnił, że jest właścicielem koparko – ładowarki. Urządzenie użyczono M. M.. Pozwany zajął urządzenie i nie chciał wydać go powodowi. Prawomocnym wyrokiem pozwanego uznano winnego popełnienia przestępstwa przywłaszczenia. Z uwagi na pozbawienie możliwości użytkowania koparki, powód wynajmował podobne urządzenia. Koszt najmu stanowi szkodę powoda, której zapłaty dochodzi od pozwanego. Pozwany wskazywał, że urządzenie zwróci pod warunkiem zwrotu kosztów naprawy. Powód zażądał zapłaty na jego rzecz, od pozwanego, zwrotu kosztów procesu.

W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 90).

Pozwany w sprzeciwie (karta 93) wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda, na jego rzecz, zwrotu kosztów procesu. Pozwany po części zakwestionował skuteczność uznania wyroku karnego za miarodajny do ustalenia szkody. Pozwany wskazał, że poszukiwał właściciela koparki, występował z wnioskiem o złożenie urządzenia do depozytu. Koparka nie była zdalna do pracy, koszt doprowadzenia jej do używalności to 30.000 złotych. Pozwany zgłosił do potrącenia kwotę 23.615 złotych tytułem kosztów naprawy urządzenia i kosztów przechowania urządzenia.

W toku postępowania strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. oraz J. K. są przedsiębiorcami.

Niesporne;

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. jest właścicielem koparko – ładowarki (...) 3 (...), która użytkowana była przez spółkę do prowadzonej działalności gospodarczej.

Dowód:

- umowa, karta 25;

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. użyczyła w dniu 5 maja 2016 roku wymienione urządzenie M. M., który na podstawie zawartej z J. K. umowy, wykonywał na rzecz J. K. roboty budowalne w ramach budowy budynków wielorodzinnych przy ul. (...) w P.. Spółka nigdy nie użyczała urządzenia J. K..

Niesporne;

W dniu 13 października 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. powzięła od M. M. wiadomość, że pewien czas wcześniej koparko – ładowarka została zabrana z placu budowy, na którym prace z jej użyciem wykonywał M. M. i pozostawała ona w posiadaniu J. K..

Prezes zarządu komplementariusza (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. kontaktował się telefonicznie z J. K. informując o uprawnieniach właścicielskich spółki. Urządzenia nie wydano. W dniu 14 października 2016 roku Prezes zarządu komplementariusza spółki (...) złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Wyrokiem z dnia 6 września 2018 roku w sprawie VII K 455/17 Sąd Rejonowy (...) J. K. został uznany za winnego tego, że w październiku 2016 roku, daty bliżej nieustalonej przywłaszczył sobie mienie w postaci koparko – ładowarki (...) 3CX o wartości 20.000 złotych czym działał na szkodę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. to jest czyn z art. 248 § 1 k.k. Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2019 roku w sprawie IV Ka 2102/18 Sąd Okręgowy w Szczecinie utrzymał wyrok sądu I instancji w mocy.

Dowód:

- zawiadomienie, karta 26;

- potwierdzenie, karta 27;

- odpis wyroku z uzasadnieniem, karta 28 – 39;

- odpis wyroku z uzasadnieniem, karta 116 – 124;

- zeznania przedstawiciela powoda J. S. , karta 202 płyta CD protokół;

Z uwagi na przywłaszczenie przez J. K. opisanego wyżej urządzenia, spółka, w celu realizowania działań związanych z jej działalnością gospodarczą wynajmowała sprzęt o tożsamych właściwościach jak przywłaszczone urządzenie. Z tytułu najmu wystawiane były faktury VAT, które zostały przez spółkę w całości zapłacone. Godzina pracy koparki wynosiła 20 złotych. Kwota ta uwzględniała koszty nieponoszone przez właściciel koparki w związku z jej eksploatacją właścicielską.

Dowód:

- faktury z dowodami przelewu, karta 40 – 59;

- zeznania świadka R. S., karta 202 protokół płyta CD;

- zeznania przedstawiciela powoda J. S. , karta 202 płyta CD protokół;

W czasie, gdy koparko – ładowarka znajdowała się u J. K., na zlecenie M. M. wykonywano w niej prace naprawcze. Żadnych prac naprawczych nie zlecała spółka (...).

Dowód:

- zeznania świadka M. B., karta 202 protokół płyta CD;

- zeznania S. P., karta 202 płyta CD protokół;

- zeznania świadka Z. Z., karta 202 płyta CD protokół;

- zeznania świadka T. K. , karta 202 płyta CD protokół;

- zeznania przedstawiciela powoda J. S. , karta 202 płyta CD protokół;

- zeznania pozwanego J. K., karta 202 płyta CD protokół;

Spółka kierowała do J. K. kolejne wezwania do zwrotu urządzenia jak i wezwania do zapłaty z tytułu poniesionych kosztów najmu.

Dowód:

- wezwania z dowodami nadania, karta 60 – 75;

J. K. odmawiał zwrotu urządzenia i zapłaty należności. Uzależniał zwrot koparko – ładowarki od zapłaty kosztów naprawy urządzenia, którą miał wykonać.

Dowód:

- pisma i zestawienia karta 76 – 79;

- zeznania przedstawiciela powoda J. S. , karta 202 płyta CD protokół;

Wierzyciel wzywał dłużnika do zapłaty odszkodowania.

Dowód:

- wezwanie i zestawienie, karta 80 – 81;

J. K. zwrócił urządzenie właścicielowi w dniu 27 kwietnia 2018 roku.

Dowód:

- protokół, karta 82- 84;

- zeznania przedstawiciela powoda J. S. , karta 202 płyta CD protokół;

Spółka złożyła w dniu 13 sierpnia 2018 roku wniosek o zawezwanie do próby ugodowej J. K. w sprawie będącej przedmiotem niniejszego sporu.

Dowód:

- wniosek, karta 85 – 87;

Nie można ustalić stanu technicznego koparki w kwietniu 2016 roku. Koszty najmu koparki w okresie lat 2016 – 2017 w wysokości 20 złotych za godzinę pracy operatora były stawką rynkową, uwzględniającą nieponiesione przez właściciela koparki koszty związane z jej utrzymaniem. Przedmiotowa koparka posiadała w latach 2016 – 2017 ślady zużycia eksploatacyjnego. Uzasadnione koszty napraw koniecznych w tym okresie wyniosły 5.533,33 złotych netto (6.806 złotych brutto). Nie sposób ustali, jaka część tych kosztów wynikała z procesu bieżącego użytkowania urządzenia a jaka z jej faktu technicznego na dzień jaj przewłaszczenia.

Dowód:

- opinia biegłego, karta 215 – 223;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

W sprawie fakt uprawnień właścicielskich powoda w stosunku do urządzenia nie był sporny. Sporny był fakt potrzeby wynajęcia urządzenia w zamian za urządzenie przywłaszczone, koszt takiego najmu oraz bezprawność zaboru urządzenia.

Niesporny był fakt, że urządzenie zostało zabrane i było przechowywane przez pozwanego. Postępowanie pozwanego uznane zostało za bezprawne prawomocnym wyrokiem skazującym. Zakres związania prawomocnym wyrokiem skazującym wynika z art. 11 k.p.c. dotyczy ustaleń co do okoliczności popełnienia przestępstwa zawartego w sentencji wyroku (tak również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 lutego 2012 roku w sprawie II CSK 330/11). Sentencja wyroku karnego zawiera w sobie wszystkie okoliczności dotyczące znamion czynu zabronionego (w przedmiotowym przypadku przywłaszczenie). Wskazuje się w takim układzie, jak i wskazano w przedmiotowym orzeczeniu sprawcę, czas i miejsce popełnienia przestępstwa, opis czynu, sposób jego popełnienia, przedmiot przestępstwa, ustalenie winy sprawcy, związek przyczynowy i bezprawność działania. Wobec powyższego ustalono, że bezprawność zaboru urządzenia, odmowa zwrotu zostały ustalone, a zatem rozstrzygnięte orzeczeniem karnym.

Urządzenie zwrócone zostało 27 kwietnia 2018 roku, co potwierdza ustalenie protokołu (karta 82 – 84).

Złożenie kasacji w sprawie karnej (niesporne) nie ma znaczenia dla przedmiotowych ustaleń, wyrok karny jest bowiem prawomocny.

Okres, czas przywłaszczenia wynika wprost z treści orzeczenia sądu karnego (karta 104), wskazując na październik 2016 roku. Zakończenie bezprawnego posiadania urządzenia nastąpiło 27 kwietnia 2018 roku, co wynika z opisanego wyżej protokołu. Warto przy tym zauważyć, że sam pozwany przyznał, że miał kontakt telefoniczny z przedstawicielem powoda.

W zakresie przedmiotowych ustaleń niezrozumiały był dla sądu brak wniosku o dowód z przesłuchania M. M.. Wniosek taki złożył pozwany na rozprawie, po przesłuchaniu wszystkich świadków, tuż przed przesłuchaniem stron. Wniosek oddalono albowiem zmierzał do przewleczenia postępowania, skutkowałby odroczeniem rozprawy, uniemożliwiłby przesłuchanie stron, konieczność przesłuchania, jego dane i okoliczności, co do których miałby zeznawać były znane wcześniej.

Co do okresu posiadania urządzenia przez pozwanego, powód wykazał, że okres ten trwał do dnia 27 kwietnia 2018 roku, pozwany nie wykazał, że mógł i powinien zakończyć się wcześniej a tym samym ustałaby potrzeba wynajęcia innej koparki przez powoda.

W zakresie potrzeby najmu koparko – ładowarki w okresie jej zawłaszczenia zeznawał pozwany a zeznaniom tym sąd dał wiarę. Co do złożonych faktu najmu, w ślad za opinią biegłego, uznano, że kwoty z faktur najmu odpowiadają potrzebie powoda jak i stawkom rynkowym.

Podstawę prawną żądania powoda stanowi art. 415 k.c., który stanowi o tym, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Jak wskazano wyżej, bezprawny charakter działania pozwanego wynika z orzeczenia sądu karnego. Okres przywłaszczenia a zatem istnienia szkody określa z jednej strony orzeczenie karne, z drugiej zakończenie tego okresu wynika z protokołu przestawionego przez powoda. Powód wskazał i wykazał na konieczność korzystania prac koparko – ładowarki, stratę określają faktury i dowody przelewu. Fakt zapłaty za usługi nie jest sporny.

Odnosząc się do zarzutu potrącenia, zgodnie z art. 498 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe (art. 499 k.c.).

Pozwany nie złożył materialnoprawnego oświadczenia o potrąceniu a jedynie zarzut procesowy potrącenia co wskazuje na nieskuteczność potrącenia. Ponadto, sąd ustalił, że kwota potrącenia wynika z rzekomych napraw urządzenia, naprawy te nie były zlecane przez powoda. Dodatkowo z opinii biegłego wynika, że nie sposób ustalić, które z napraw wykonanych przez pozwanego były konieczne, które stanowiły konsekwencję zwykłej eksploatacji urządzenia, nie ustalono stanu urządzenia na okres kwietnia 2016 roku zatem nie sposób ustalić, czy ewentualne naprawy dotyczyły wad tkwiących w urządzeniu czy też powstałych na skutek jego użytkowania przez pozwanego (który, co niesporne przemieszczał urządzenie) bądź inne podmioty aniżeli powód.

O odsetkach orzeczono na podstawie ar. 481 k.c. Powód przedstawił faktury, dowody ich zapłaty oraz wezwania do zapłaty dotyczące poszczególnych faktur (karta 40 – 75).

W punkcie 2 wyroku zwrócono nadpłaconą zaliczkę na podstawie art. 82 i art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Powód sprawę wygrał w całości, stąd w myśl art. 98 k.p.c. zasądzono na jego rzecz, od pozwanego, koszty procesu, na które składa się opłata od pozwu 258 złotych opłata od pełnomocnictwa 17 złotych i wynagrodzenie pełnomocnika powoda 3.600 złotych.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE