WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 sierpnia 2020r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jerzy Zalasiński
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2020r. w S.

odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 15 kwietnia 2019 r. Nr (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 430/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 kwietnia 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.114 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. B. przeliczenia emerytury poprzez uwzględnienie do ustalenia wysokości podstawy świadczenia wynagrodzenia za rok 1978 wskazanego w legitymacji ubezpieczeniowej w kwocie 56 710 złotych. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że za 1978r. uwzględniono zarobki ubezpieczonego wynikające z przedłożonego zaświadczenia Rp-7 z dnia 4 kwietnia 2018r. wystawionego przez (...) Zrzeszenie (...) w wysokości 48 000 złotych. Organ rentowy podniósł, że zakład pracy nie wskazał jednoznacznie, która kwota wynagrodzenia za wskazany okres jest prawidłowa. W związku z powyższym brak jest podstaw do przeliczenia świadczenia (zaskarżona decyzja z 15 kwietnia 2019r. k.50 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. B. wnosząc o jej zmianę poprzez przeliczenie wysokości jego emerytury w oparciu o legitymację ubezpieczeniową wskazującą na otrzymywane przez niego wynagrodzenie za rok 1978 w kwocie 56 710 złotych (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na argumentację przytoczoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 listopada 2017r. ubezpieczony A. B. ur. w dniu(...)., wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z wnioskiem o emeryturę (wniosek k.1-3 akt emerytalnych).

W ramach rozpoznania powyższego wniosku, decyzją z 14 grudnia 2017r. organ rentowy ustalił wysokość kapitału początkowego ubezpieczonego na kwotę 136 054,82 złotych. Do wyliczenia kapitału początkowego organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzenie za okres zatrudnienia ubezpieczonego od 1 września 1965r. do 16 maja 1970r., od 21 maja 1970r. do 14 grudnia 1971r., od 16 października 1973r. do 30 listopada 1973r., od 6 grudnia 1973r. do 15 czerwca 1974r., od 22 sierpnia 1974r. do 31 grudnia 1977r. od 2 stycznia 1978r. do 31 lipca 1980r. z uwagi na nieudokumentowanie zarobków (decyzja z 14 grudnia 2017r. o ustaleniu kapitału początkowego k.14-15 akt dot. kapitału początkowego).

Po ustaleniu kapitału początkowego, w dniu 18 grudnia 2017r. organ rentowy wydał decyzję, w której przyznał A. B. prawo do emerytury od 1 listopada 2017r., zawieszając jednocześnie wypłatę świadczenia z uwagi na kontynuowanie przez ubezpieczonego zatrudnienia (decyzja z 18 grudnia 2017r. o przyznaniu emerytury k.4-5 akt emerytalnych). Następnie, wobec ustania zatrudnienia ubezpieczonego z dniem 28 stycznia 2018r., decyzją z 6 lutego 2018r. organ rentowy podjął od 1 stycznia 2018r. wypłatę emerytury na rzecz ubezpieczonego. Wysokość emerytury obliczono na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła ona od 1 stycznia 2018r. miesięcznie 3 754,83 złotych brutto (decyzja o decyzja z 6 lutego 2018r. o podjęciu wypłaty emerytury od 1 stycznia 2018r. k. 10-11 akt emerytalnych).

W dniu 8 maja 2018r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przeliczenie emerytury poprzez przyjęcie rzeczywistych zarobków za okres od 1 września 1965r. do 31 lipca 1980r. Do wniosku ubezpieczony załączył dokumentację płacową z okresu zatrudnienia od 1 stycznia 1968r. do 31 grudnia 1979r. (wniosek o przeliczenie oraz zaświadczenia Rp-7 z 22 stycznia 2018r., 13 lutego 2018r., 14 marca 2018r., 21 marca 2018r. i 4 kwietnia 2018r. k.12-17v, k.19-9v, k.22-24v akt emerytalnych).

W oparciu przedłożoną dokumentację płacową, decyzją z 15 czerwca 2018r. organ rentowy dokonał ponownego ustalenia kapitału początkowego ubezpieczonego ustalając jego wysokość na dzień 1 stycznia 1990r, na kwotę na 146 964,62 złotych. Do obliczenia wysokości kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił wynagrodzenie uzyskane przez ubezpieczonego za rok 1974 w kwocie 32 210 złotych, za rok 1975 – w kwocie 37 370, za rok 1976 – 46 754 złotych, za rok 1977 – 48 554, za rok 1978 – 48 000 złotych, za rok 1979 – 55 730 złotych, za rok 1980 – 43 483 złotych, za rok 1981 – 91 924 złotych, za rok 1982 – 138 101 złotych oraz za rok 1983 w kwocie 144 070 złotych (decyzja z 15 czerwca 2018r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego oraz obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k.20-22 akt dot. kapitału początkowego). Następnie w oparciu o przeliczony kapitał początkowy decyzją z 18 czerwca 2018r. organ rentowy przeliczył emeryturę ubezpieczonego od 1 maja 2018r. ,tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku ustalając jej wysokość na kwotę 3 953,60 złotych brutto miesięcznie, a po waloryzacji od 1 marca 2019r. na kwotę 4 071,42 złotych (decyzja o przeliczeniu emerytury z 18 czerwca 2018r. k.37 akt emerytalnych).

W dniu 3 stycznia 2019r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne przeliczenie emerytury poprzez przyjęcie za rok 1978 wynagrodzenia w kwocie 56 710 złotych podanego w legitymacji ubezpieczeniowej (wniosek ubezpieczonego o przeliczenie emerytury wraz z legitymacją ubezpieczeniową k.41-42 akt sprawy).

Po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z 3 stycznia 2019r. organ rentowy wszczął postępowanie wyjaśniające w celu ustalenia prawidłowej kwoty wynagrodzenia uzyskanego przez ubezpieczonego za rok 1978 (pisma organu rentowego z 10 stycznia 2019r. i 5 lutego 2019r. k.44 i 45 akt emerytalnych).

W dniu 18 lutego 2019r. do organu rentowego wpłynęło pismo (...) Zrzeszenia (...) w W., w którym brak jest informacji co do rzeczywistego wynagrodzenia ubezpieczonego uzyskanego za rok 1978 (pismo (...) Zrzeszenia (...) w W. z 9 stycznia 2019r. k.46 akt emerytalnych).

W związku z powyższym, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzją z 15 kwietnia 2019r., którą odmówił ubezpieczonemu prawa do przeliczenia emerytury z uwzględnieniem do ustalenia wysokości podstawy świadczenia wynagrodzenia za rok 1978 w kwocie 56 710 złotych wskazując na rozbieżności między zaświadczeniem Rp-7 z 4 kwietnia 2018r. wystawionym przez (...) Zrzeszenia (...) w W. a wpisem w legitymacji ubezpieczeniowej (decyzja z 15 kwietnia 2019r. k.50 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. B. nie mogło być uwzględnione.

Zgodnie z art.114 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020r., poz.53,252, 568, 1222) w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli:

1) po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;

2) decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;

3) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

4) decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez osobę pobierającą świadczenie;

5) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;

6) przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.

Odnosząc powyższe uregulowanie do okoliczności sprawy stwierdzić należało, że brak jest podstaw do przeliczenia emerytury ubezpieczonego z uwagi na brak dokumentacji potwierdzającej zarobki ubezpieczonego uzyskane za rok 1978 w kwocie wyższej niż 48 000 złotych, co zgodnie z powyższym uregulowaniem jest warunkiem ponownego ustalenia wysokości emerytury. W ocenie Sądu przyjęta przez organ rentowy kwota wynagrodzenia ubezpieczonego uzyskanego za rok 1978 na podstawie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 4 kwietnia 2018r. wystawionego przez (...) Zrzeszenia (...) w W. jest prawidłowa (zaświadczenie Rp-7 z 4 kwietnia 2018r. k.24-24v akt emerytalnych). Na taką kwotę wynagrodzenia ubezpieczonego za rok 1978 oprócz zaświadczenia Rp-7 z 4 kwietnia 2018r. wskazuje świadectwo pracy z 28 lutego 1979r. oraz lista płac pochodząca z roku 1978 (vide: k.9 akt rentowych oraz k.21 akt sprawy). Brak jest przy tym dokumentów potwierdzających, że ubezpieczony obok płacy zasadniczej i dodatku funkcyjnego pobierał inne dodatki. Przedłożona przez ubezpieczonego legitymacja ubezpieczeniowa dokumentuje zarobki ubezpieczonego za rok 1978 na kwotę 56 710 złotych, jednakże w przeprowadzonym postępowaniu wyjaśniającym zakład pracy ostatecznie nie potwierdził, iż taka kwota wynagrodzenia jest właściwa (oraz pismo (...) Zrzeszenia (...) w W. z 9 stycznia 2019r. k.46 akt emerytalnych). W tych okolicznościach Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia kwoty wynagrodzenia za rok 1978 podanej w legitymacji ubezpieczeniowej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego.