Sygn. akt III Cz 638/20
Dnia 8 września 2020 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek
po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa K. M.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w G.
o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa i zapłatę
na skutek zażalenia powoda
na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej
z dnia 11 maja 2020 r. sygn. akt I C 1265/20
postanawia:
odrzucić zażalenie.
SSO Leszek Dąbek
Sygn. akt III Cz 638/20
Przewodniczący Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej zarządzeniem z dnia 11 05 2020r. zwrócił pozew powodowi K. M., uznając, że powód reprezentowany przez adwokata nie dołączył do pozwu pełnomocnictwa w zakresie powództwa o ustalenie i zapłatę zadośćuczynienia oraz nie uiścił wymaganej opłaty.
Orzeczenie zaskarżył powód K. M. , który wniósł o jego uchylenie i przyjęcie pozwu do rozpoznania przez Sąd I instancji.
Zarzucił, że ferując zaskarżone zarządzenie naruszono przepisy prawa procesowego i materialnego tj.:
a) art. 130 2 § 1 k.p.c. poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie i zwrot pozwu z powodu niedołączenia do pozwu pełnomocnictwa w zakresie powództwa o ustalenie i zapłatę zadośćuczynienia i nieuiszczenia wymaganej opłaty, pomimo, że powód postanowieniem Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 20 11 2019r. w sprawie o sygn. I Co 2445/19 został zwolniony od kosztów sądowych w całości,
b) art. 130 2 § 1 k.p.c. poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie i zwrot pozwu z powodu niedołączenia do pozwu pełnomocnictwa w zakresie powództwa o ustalenie i zapłatę zadośćuczynienia i nieuiszczenia wymaganej opłaty, pomimo, że wskazany przepis uprawnia do zwrotu pozwu wyłączenie z powodu braku uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu,
c) art. 118 § 1 k.p.c. w zw. z art. 130 2 § 1 k.p.c. poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie i zwrot pozwu z powodu niedołączenia do pozwu pełnomocnictwa w zakresie powództwa o ustalenie i zapłatę, pomimo, że ustanowienie adwokata przez Sąd jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa procesowego a dla powoda został ustanowiony pełnomocnik z urzędu postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 20 11 2019r. w sprawie o sygn. akt I Co 2445/19,
d) 130 2 § 1 k.p.c. w zw. z art. 45 § 1 Konstytucji RP poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie i zwrot pozwu na skutek dokonania nieuprawnionej interpretacji treści wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, co skutkuje pozbawieniem powoda prawa do sądu albowiem dopiero po ustanowieniu pełnomocnika fachowego powstaje możliwość sformułowania merytorycznie prawidłowego pozwu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zgodnie z utrwalonym poglądem prawnym Sądu Najwyższego „ wydane na posiedzeniu niejawnym postanowienie tzw. formalne, podlegające zaskarżeniu, które zostało skonstruowane w ten sposób, że wraz z uzasadnieniem stanowi jeden dokument, to podpisanie przez skład sądu tylko uzasadnienia - przy braku podpisu pod sentencją - powoduje, że takie postanowienie w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje” (między innymi: postanowienie SN z dnia 3 12 2003, I CZ 140/03; postanowienie SN z dnia 21 01 2003r., III CZP 84/02, OSNC 2003/10/140; uchwała SN z dnia 13 03 2002 r., III CZP 12/02).
Pogląd ten i związaną z tym ocenę prawną zawartą w uzasadnieniach przywołanych orzeczeń Sąd odwoławczy podziela i ma on odpowiednie zastosowanie w niniejszej sprawie, w odniesieniu do uregulowanych w art. 357 § 5 k.p.c. zasadniczych powodów rozstrzygnięcia zaskarżonego zarządzenia (należy je uznać za odrębny element zarządzenia).
Zaskarżone zarządzenie zostało wydane na posiedzeniu niejawnym i pomimo tego, że składa się ono ze wskazanych powyżej elementów (sentencji i jej zasadniczych motywów rozstrzygnięcia) podpis sędziego został zamieszczony tylko pod jego zasadniczymi motywami rozstrzygnięcia.
W świetle przywołanego na wstępie poglądu prawnego brak osobnego podpisu pod sentencją powoduje, że zaskarżone zarządzenie nie istnieje.
Z tej przyczyny zażalenie skarżącego nie posiada substratu zaskarżenia, przez co jest ono niedopuszczalne w rozumieniu art. 373 § 1 k.p.c. w związku
z art. 397 § 3 k.p.c. co z mocy zawartej w nim regulacji prowadziło do jego odrzucenia.
Reasumując, z podanych względów zażalenie powoda jest niedopuszczalne i dlatego odrzucono je na mocy regulacji art. 373 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 3 k.p.c.
SSO Leszek Dąbek