Sygn. akt III RC 702/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Krystian Rezmer

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Nalaskowska

po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2020 r. w Grudziądzu

sprawy z powództwa S. P. (1)

przeciwko S. P. (2)

o uchylenie alimentów

orzekł:

1.  Oddala powództwo;

2.  Kosztami sądowymi obciąża powoda.

Sygn. akt III RC. 702/17

UZASADNIENIE

Powód S. P. (1) działając przez profesjonalnego pełnomocnika wystąpił w dniu 7 listopada 2017 r. (data wpływu) z powództwem przeciwko pozwanemu S. P. (2) o uchylenie obowiązku alimentacyjnego w kwocie 500,00 zł miesięcznie wraz z wnioskiem o zabezpieczenie powództwa.

W uzasadnieniu pozwu powód podała, że syn jest dorosły. Pozwany nie utrzymuje z pozwanym kontaktu, dlatego powód nie posiada dokładnych informacji na temat ewentualnego zatrudnienia pozwanego. W wyniku wezwania pozwanego do przesłania zaświadczenia odnośnie kontynuowania nauki powód dowiedział się, że pozwany będzie kontynuował naukę do 2019 roku w (...) Szkole Policealnej dla Dorosłych w G., gdzie zajęcia odbywają się tylko w weekendy. Tym samym zdaniem powoda, pozwany ma możliwość wykonywania pracy i co za tym idzie zarabiania na swoje utrzymanie w tygodniu. Jednocześnie powód wskazał, że dotychczasowe przygotowanie zawodowe i nabyte wcześniej kwalifikacje pozwalają pozwanemu na samodzielne, regularne zarobkowanie, a więc na pokrycie własnych kosztów utrzymania.

/k.2 - 10 akt/.

Pozwany S. P. (2) w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i wskazał, że nie jest prawdą twierdzenie powoda na którym opiera swoje żądanie, że ten pracuje i może samodzielnie się utrzymać. Pozwany wskazał również, że jego zdaniem takie twierdzenia powoda świadczą tylko o tym, że nie ma
on pojęcia o tym co dzieje się w jego życiu od wielu lat. Pozwany nie pracuje i nigdy nie pracował i to nie dlatego, że nie chce tylko dlatego, że nie może. Pozwany uczy się w szkole dla dorosłych. Pozwany wskazał także, że jest osobą chorą, ma zdiagnozowany zespół (...). Leczy się od wielu lat (2007 r. – pierwsza wizyta) w (...) oraz Poradni P.-Pedagogicznej (pod opieką od 2004 roku). Raz w miesiącu ma wizytę u psychologa, 2 razy w miesiącu u psychiatry.
W dniu 03.04.2014 r. pozwany stanął na Komisji Lekarskiej i otrzymał kategorię D
z uwagi na wadę wymowy, skrzywienie kręgosłupa Th, płaskostopie oraz sprawność umysłową poniżej przeciętnej. Pozwany jednocześnie wskazał, że z ojcem nie ma żadnego kontaktu, nie ze swojej winy. Ojciec nie interesuje się pozwanym i jego siostrą od wielu lat. Mama pozwanego mimo wielkiego wysiłku, nie jest w stanie utrzymać siebie i pomóc dorastającemu, choremu i niepracującemu synowi. Pozwany oświadczył jednocześnie,
że nigdy nie mógł liczyć na pomoc ojca, co zgodnie z treścią pozwu się nie zmieniło.
/k.18-51 akt/.

Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2018 r. tut. sąd oddalił wniosek powoda
w przedmiocie zabezpieczenia powództwa.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód S. P. (1) i H. P. są rodzicami pozwanego- syna S. P. (2) urodzonego (...). Ponadto są rodzicami pełnoletniej córki N.. Powód mieszka w W., a pozwany z matką w G..

/dowód: pozew z dnia 4.11.2017 r. – k. 2 – 10 v akt

odpowiedz na pozew k. 18-51 v akt.

Sąd Rejonowy w Toruniu prawomocnym wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2008 r. rozwiązał związek małżeński powoda z H. P. (matką pozwanego), wykonywanie władzy rodzicielskiej nad pozwanym powierzył H. P.,
a powodowi ograniczył tę władzę do współdecydowania o najważniejszych sprawach dotyczących dziecka. Jednocześnie sąd nałożył na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania małoletniego dziecka i zasądził od powoda S. P. (1) alimenty na rzecz pozwanego S. P. (2) w kwocie 500,00 zł miesięcznie.

/dowód: treść prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 6.08.2008 r. sygn. akt I C 725/08 – k.49 akt/.

Powód S. P. (1) ma obecnie lat 56. Określił, że w listopadzie 2019 r. miał udar i od tamtej pory jest na zwolnieniu lekarskim. Otrzymuje 95 procent najniższego wynagrodzenia. Wybiera się na rentę. Wskazał, że nie ma żony, ani innych dzieci. Mieszka we własnym domu. Ziemi uprawnej nie ma. Zaznaczył, że obecnie zasiłek chorobowy jest jego jedynym źródłem utrzymania. Posiada samochód – V. (...) z (...). Jednocześnie w piśmie procesowym z dnia 10 lipca 2020 r. powód działając przez profesjonalnego pełnomocnika wskazał na swój obecny stan życiowy oraz określił, że orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 26.05.2020 r. zostało mu przyznane świadczenie rehabilitacyjne na okres 6 miesięcy, licząc od daty wyczerpania zasiłku chorobowego.

Z ww. orzeczenia wynika, że są rokowania odzyskania przez powoda zdolności
do pracy.

/dowód: - zeznania powoda – k.107-108 akt,

- pismo pełnomocnika powoda z dnia 10.07. 2020 r. wraz z załącznikami

- k. 92-106 akt

- zaświadczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 26.05.2020 r. – k. 102 akt/.

Pozwany S. P. (2) jest kawalerem i jest pełnoletni Skończył szkołę średnią, bez matury. Obecnie nadal się uczy. Posiada rentę w wysokości 1000,00 zł. Nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego. Wielokrotnie szukał pracy, lecz bez rezultatu.
Z orzeczenia lekarza orzecznika (...) z dnia 10.04.2019 r. wynika, że pozwany jest całkowicie niezdolny do pracy do 30.04.2021 roku.

/dowód:

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności pozwanego – k. 58 akt,

- decyzja odmawiająca przyznania świadczeń – zasiłku pielęgnacyjnego z dnia 28.09.2018 r. – k. 59 akt,

- orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 10.04.2019 r.– k.74 akt

- zeznania pozwanego – k.107-108 akt./.

Matka pozwanego H. P. ma lat 56 pracuje w Domu Pomocy Społecznej przy ul. (...). Zarabia wynagrodzenie w wysokości najniższej krajowej. Nie posiada dodatkowego źródła utrzymania. Z oświadczenia pozwanego złożonego
w odpowiedzi na pozew, a także z jego zeznań wynika, że matka kupuje mu ubrania. Pokrywa większość wydatków pozwanego, gospodarując jednocześnie jego finansami.
Z wyliczenia przedstawionego przez pozwanego wynika, że wydatki związane z jego utrzymaniem w większej części są pokrywane przez matka a nie przez ojca.

/dowód: zeznania świadka H. P. – k.53 v akt,

- Zeznania pozwanego S. P. (2) – k107-108 akt,

- kserokopia dowodów potwierdzających wydatki pozwanego będące nakładem matki – H. P. k. 38 – 43 akt/.

Sąd dał wiarę wymienionym wyżej dowodom bowiem wzajemnie potwierdzają się i uzupełniają tworząc logiczną całość.

Sąd zważył, co następuje:

Treść art. 133 § 1 kro stanowi, że rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie.

Natomiast art.135§1 kro stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Treść art.138 kro stanowi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Obowiązek ten ustaje dopiero wtedy, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową.

Trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci, chyba, że takiej możliwości są pozbawieni w ogóle. Zmuszeni są zatem dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych,
a zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostaniu obowiązkowi alimentacyjnemu będzie wymagać poświęcenia części składników majątkowych.

Od kilku lat powód prowadzi podobny tryb życia, ma stałe źródło utrzymania. Pomimo zmiany jego sytuacji zdrowotnej, nadal pozostaje zatrudniony i ma perspektywę dalszej pracy. Orzecznictwo sądowe interpretując treść art.96 kro stanowiący, że rodzice są obowiązani troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać
je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień, stanowi o tym, że nie zwalnia rodziców od obowiązku alimentacji okoliczność, że pozwany jest już pełnoletni. W niniejszej sprawie jest także bezsporne to, że pozwany jest chory i jest całkowicie niezdolny do pracy do dnia 30 kwietnia 2021 roku. Posiada wzmożone wydatki związane z jego chorobami. Z tych danych wynika, że pozwany aktualnie nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Nie znalazło potwierdzenia w materiale dowodowym twierdzenie powoda, aby pozwany był gdziekolwiek zatrudniony.

Mając powyższe na uwadze, Sąd jest zdania, iż powód S. P. (1) nadal powinien łożyć pozwanemu S. P. (2) rentę alimentacyjną
w dotychczasowej zasądzonej kwocie po 500zł miesięcznie. Jest niewątpliwe, że tylko
w niskiej części alimenty w powyższej kwocie przyczyniają się do zaspokojenia jego podstawowych potrzeb związanych z utrzymaniem i leczeniem, przerzucając problem
w dużej części na jego matkę i zmuszają ją do wytężonej zaradności życiowej.

W tym stanie brak jest danych do uchylenia obowiązku alimentacyjnego ciążącego na powodzie względem uprawnionego, jego syna S. P. (2) wynikającego
z art. 138 kro i dlatego Sąd powództwo oddalił.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c.
w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Pozew powoda nie została uwzględniona i z tego względu został on obciążony kosztami postępowania.