Sygn. akt II Ka 193/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

30 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Robert Rafał Kwieciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale Joanny Dopierały prokuratora Prokuratury Rejonowej w Koninie

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2020 r.

sprawy D. A.

oskarżonego z art. 209§1a k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 7 lipca 2020 r. sygn. akt II K 1537/19

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Koninie do ponownego rozpoznania.

Robert Rafał Kwieciński

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 193/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 07 lipca 2020r., sygn. akt II K 1537/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na treść orzeczenia polegający na przyjęciu, że w zachowaniu oskarżonego brak było negatywnego nastawienia do ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie dzieci, oraz że z uwagi na sprawowanie naprzemiennej opieki niepłacenie przez oskarżonego alimentów nie spowodowało wyczerpania znamion przestępstwa z art. 209 § 1a kk w sytuacji gdy prawidłowa ocena okoliczności sprawy z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz zasad doświadczenia życiowego powinna doprowadzić Sąd do wniosku o tym, że mimo sprawowania naprzemiennej opieki doszło do wyczerpania znamion przestępstwa z art. 209 § 1 a kk,

II.  Obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 167 kpk oraz art. 366 § 1 kpk poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy i nieprzeprowadzenie z urzędu wszystkich dowodów w tym nieprzeprowadzenie dowodu z całości akt spraw (...) (...)oraz (...), z których to akt wynika, iż ugoda dotycząca naprzemiennej opieki nad małoletnimi została zawarta w dniu 6 lipca 2018r. a zatem dopiero po tym dniu rodzice sprawowali naprzemienną opiekę nad małoletnimi co biorąc pod uwagę okres objęty zarzutem (od 1 kwietnia 2018r.) nawet przy zaakceptowaniu stanowiska Sądu Rejonowego wyrażonego w uzasadnieniu , prowadzi do wniosku o tym, że zostały wyczerpane znamiona przestępstwa z art. 209 § 1a kk

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie sądu okręgowego – sąd rejonowy nie wyjaśnił w sposób należyty wszystkich okoliczności sprawy.

Prokurator swoje zarzuty sprowadza do błędu w ustaleniach faktycznych a także obrazy przepisów postępowania tj. art. 167 kpk oraz art. 366 § 1 kpk i z zarzutami tymi nie sposób się nie zgodzić.

Podkreślić należy, że sąd I instancji dość szczegółowo omówił dowody przeprowadzone w sprawie, w szczególności wyjaśnienia oskarżonego D. A. oraz zeznania świadka A. S. a także dokonał analizy zgromadzonej w sprawie dokumentacji.

Sąd Rejonowy wskazał również na okoliczności, jakie wynikały z tych przeprowadzonych dowodów.

Prokurator kwestionując ustalenia sądu I instancji powołuje się zasadniczo na analizę zachowania się oskarżonego i znamion czynu zarzucanego temu oskarżonemu, a także niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy.

W tym miejscu należy zgodzić się ze skarżącym Prokuratorem, iż sam fakt sprawowania przez oskarżonego wraz z matką dzieci opieki naprzemiennej, nie powoduje, że nie ma on obowiązku łożenia na utrzymanie dzieci. Przecież pomimo, że oskarżony sprawował naprzemienną opiekę nad małoletnimi to obowiązek alimentacyjny nadal istniał. Nie można również pominąć faktu, że przez prawie cały okres objęty zarzutem matka dzieci otrzymywała świadczenie alimentacyjne z funduszu alimentacyjnego z uwagi na bezskuteczność egzekucji alimentów. Zgodzić również należy się ze skarżącym prokuratorem, iż sposób sprawowania opieki czy też utrzymywania kontaktów nie wpływa na rozmiar obowiązku alimentacyjnego. Nie bez znaczenia dla rozpoznania przedmiotowej sprawy pozostaje również podnoszona przez Prokuratora okoliczność, że wysokość obowiązku alimentacyjnego została ustalona w ugodzie z dnia 22 września 2017r. a ustalenie, że oskarżony wywiązywał się z alimentów poprzez sprawowanie naprzemiennej opieki wymagałoby ustaleń czy koszty jakie wtedy ponosił odpowiadają wysokości świadczeń jakie winien łożyć do rąk matki.

Trafny okazał się także zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 167 kpk oraz art. 366 § 1 kpk, bowiem dla pełnego wyjaśnienia sprawy nie wystarczającym było przeprowadzenie dowodu z postanowień Sądu Rejonowego w Koninie sygn. akt (...) (...)oraz I. N. 880/18, a należało przeprowadzić dowód z całości akt. Sąd ten winien w szczególności zwrócić uwagę na dotychczasowe zachowanie oskarżonego względem matki oraz na termin kiedy zapadło postanowienie w sprawie III Opm38/17, które należałoby skonfrontować z datą zawarcia ugody alimentacyjnej oraz z okresem jakiego dotyczy zarzut w niniejszej sprawie.

Wniosek

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy podzielił zarzuty zawarte w apelacji i uznał, iż zachodzi konieczność uchylenia niniejszego wyroku, celem ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność uzupełnienie postępowania dowodowego i dokonanie ponownej analizy materiału dowodowego. Zakaz skazania oskarżonego przez sąd odwoławczy w sytuacji wydania wyroku uniewinniającego w pierwszej instancji.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd I instancji przy ponownym rozpoznaniu winien dokonać szczegółowej analizy tak zachowania się oskarżonego, jak i znamion czynu zarzucanego temu oskarżonemu, a także wyjaśnić wszystkie okoliczności sprawy, na które powyżej wskazywał Sąd Okręgowy , w szczególności w oparciu o akta wyżej wskazanych spraw. Niezbędne jest też dokładne przesłuchanie świadka A. S., w tym ujawnienie w trybie art. 391§1 k.p.k. jej zeznań złożonych w toku postępowania przygotowawczego, jej relacja złożona podczas rozprawy głównej znacząco różni się bowiem od pierwotnych zeznań przedstawionych podczas dochodzenia. Następnie cały materiał dowodowy musi być poddany drobiazgowej, zgodnej z art. 7 k.p.k. ocenie.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i sprawstwo

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana