Sygn. akt IX U 206/19
Decyzją z dnia 17 stycznia 2019r. znak i numer sprawy (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił P. K. prawa do zasiłku chorobowego za okres 22 grudnia 2018r. – 12 stycznia 2019r. wskazując, iż niezdolność ubezpieczonego do pracy powstała w okresie, gdy ten nie podlegał już ubezpieczeniu chorobowemu w związku z nieopłaceniem za luty 2018r. składki na to ubezpieczenia (k. 3 akt zasiłkowych)
P. K. wniósł odwołanie od tej decyzji kwestionując prawidłowość stanowiska o niepodleganiu ubezpieczeniu chorobowemu.
Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
P. K. prowadzi działalność pozarolniczą i z tego tytułu podlega ubezpieczeniom społecznym. Poza ubezpieczeniami obowiązkowymi przedsiębiorca przystąpił też do ubezpieczenia chorobowego.
Niesporne
Od wielu lat P. K. choruje otrzymując zaświadczenia o niezdolności do pracy obejmujące różnej długości okresy, następujące bezpośrednio po sobie lub rozdzielone krótkimi przerwami.
Niesporne
Przed tutejszym sądem toczyło się i toczy szereg procesów o prawo do zasiłku chorobowego za takie okresy. W toku są także postępowania o świadczenie rehabilitacyjne sygn. akt IX U 525/18 i IX U 581/17.
Niesporne
Ubezpieczony nie opłacał za siebie składek na ubezpieczenie społeczne za okresy niezdolności do pracy – także te, co do których prawo do zasiłku pozostawało sporne, co skutkowało przyjmowaniem przez organ rentowy przy rozpatrywaniu późniejszych wniosków, że P. K. nie podlega ubezpieczeniu chorobowemu.
Niesporne
Ostatecznie organ rentowy decyzją z dnia 20 listopada 2018r. nr DE – 03/2/2018 ustalił, iż P. K. jako osoba prowadząca działalność pozarolniczą podlegał dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu w okresach: 1 – 31 grudnia 2016r., 1 grudnia 2017r. – 31 stycznia 2018r., 1 – 31 sierpnia 2018r., natomiast nie podlegał mu w okresach: 6 lipca 2014r. – 30 listopada 2016r., 1 stycznia 2017r. – 30 listopada 2017r., 1 lutego 2018r. – 31 lipca 2018r. i od 1 września 2018r.
Niesporne , nadto decyzja – k. 10 – 14 akt sprawy
Wyrokiem z dnia 12 czerwca 2019r. sygn. akt VI U 2253/18 Sąd Okręgowy w Szczecinie sygn. akt VI U 1401/14 oddalił odwołanie ubezpieczonego od tej decyzji. Wywiedziona przez P. K. apelacja od tego orzeczenia oddalona została w dniu 21 stycznia 2020r. wyrokiem sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 21 stycznia 2020r. sygn. akt III AUa 415/19.
Niesporne, nadto wyroki sądów obu instancji wraz z uzasadnieniami k. 20 – 30,
W okresie 22 grudnia 2018r. – 12 stycznia 2019r. P. K. pozostawał niezdolny do pracy.
Niesporne
Sąd zważył, co następuje.
Odwołanie nie podlegało uwzględnieniu.
Kwestię świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, do których należy zasiłek chorobowy regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. 2020. 870), zwanej dalej ustawą zasiłkową.
Zgodnie z art. 6 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu (czyli zgodnie z art. 1 ustawy osobie objętej ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych), który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, w tym ubezpieczeniu chorobowemu unormowane są w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. 2020. 266 ze zm.), zwanej dalej ustawą systemową. Zgodnie z art. 11 ust. 2 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 5 tej ustawy prowadzący działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące podlegają ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie. Na bieg tego ubezpieczenia wpływ ma nie tylko złożenie stosownego zgłoszenia, ale i terminowe opłacanie należnych składek. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ustaje w przypadku osób prowadzących działalność pozarolniczą od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na to ubezpieczenie
Podleganie przez P. K. ubezpieczeniu chorobowemu stanowiło przedmiot postępowania toczącego się przed Sądem Okręgowym w Szczecinie VI Wydziałem Ubezpieczeń Społecznych pod sygn. akt VI U 2253/18 zainicjowanego odwołaniem od decyzji organu rentowego ustalającej m.in. iż ubezpieczony nie podlega temu ubezpieczeniu od 1 września 2018r. Sąd Okręgowy oddalił odwołanie P. K., co oznacza podzielenie prawidłowości ustaleń organu. Wskazany wyrok jest już prawomocny w związku z oddaleniem od niego apelacji przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie w dniu 21 stycznia 2020r.
Prawomocny wyrok sądu korzysta z powagi rzeczy osądzonej, co oznacza niemożność poczynienia w innym toczącym się postępowaniu ustaleń pozostających z nim w sprzeczności. Zgodnie bowiem z art. 365 § 1 k.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i organy państwowe. Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd Rejonowy związany przytoczonym wyrokiem nie mógł dokonywać samodzielnie ustaleń w zakresie podlegania P. K. ubezpieczeniu chorobowemu, co czyniło zbytecznym prowadzenie postępowania dowodowego w tym zakresie. Wyrok, o jakim mowa, prowadzić musiał do uznania, iż ubezpieczony m.in. od 1 września 2018r. ubezpieczeniu chorobowemu nie podlegał. Tym samym nie została spełniona przesłanka pozwalająca na przyznanie mu zasiłku chorobowego w okresie objętym zaskarżoną w niniejszym postepowaniu decyzją.
P. K. nie wykazał w toku procesu, by przystąpił do ubezpieczenia chorobowego po 1 września 2018r. a przed zachorowaniem w dniu 22 grudnia 2018r. Tymczasem takie przystąpienie jest warunkiem ponownego objęcia ubezpieczeniem. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1 ustawy systemowej objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tym ubezpieczeniem, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. Jedyny wyjątek od tej zasady przewiduje art. 14 ust. 1a ustawy, w myśl którego objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczenia emerytalnego i rentowego zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4 ustawy tj. w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia.
Mając na uwadze wszystko powyższe sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołania jako nieuzasadnione.
Nie sposób uznać, aby niezakończenie toczących się między stronami niniejszego procesu pod sygn. akt IX U 581/17 i IX U 525/18 postępowań sądowych sprzeciwiało się wyrokowaniu w sprawie. Postępowania te dotyczą prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okresy wcześniejsze niż okres objęty zaskarżoną decyzją. Ich ewentualne zakończenie w sposób korzystny dla ubezpieczonego, przekładające się na okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu, stanowiłoby nową okoliczność, o jakiej mowa w art. 83 a ust. 1 ustawy systemowej pozwalającą organowi na zweryfikowanie stanowiska w sprawie spornego zasiłku.
Sygn. akt IX U 206/19
1. (...)
2. (...)
3. (...)